LSJ

καταχέω: Difference between revisions

Page Discussion

καταχέω (view source)

Revision as of 20:40, 2 October 2022

No change in size ,  2 October 2022
m
Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1"
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1")
Line 13: Line 13:
|btext=<i>ao.</i> κατέχεα, <i>ao. Pass.</i> κατεχύθην;<br /><b>1</b> répandre sur : [[τί]] τινος, [[τί]] τινι qch (de l'eau, de l'huile, <i>etc.</i>) sur qqn <i>ou</i> sur qch ; <i>avec un seul. rég.</i> : χιόνα OD, νιφάδας IL faire tomber de la neige ; ἠέρα πουλύν IL répandre une épaisse vapeur ; <i>fig.</i> ὕπνον OD faire descendre le sommeil;<br /><b>2</b> jeter à bas, renverser : [[τεῖχος]] [[εἰς]] ἅλα IL un mur dans la mer ; <i>ou simpl.</i> laisser tomber : [[ἡνία]] [[ἔραζε]] IL les rênes à terre;<br /><i><b>Moy.</b></i> καταχέομαι faire couler, faire fondre : χρυσόν HDT de l'or.<br />'''Étymologie:''' [[κατά]], [[χέω]].
|btext=<i>ao.</i> κατέχεα, <i>ao. Pass.</i> κατεχύθην;<br /><b>1</b> répandre sur : [[τί]] τινος, [[τί]] τινι qch (de l'eau, de l'huile, <i>etc.</i>) sur qqn <i>ou</i> sur qch ; <i>avec un seul. rég.</i> : χιόνα OD, νιφάδας IL faire tomber de la neige ; ἠέρα πουλύν IL répandre une épaisse vapeur ; <i>fig.</i> ὕπνον OD faire descendre le sommeil;<br /><b>2</b> jeter à bas, renverser : [[τεῖχος]] [[εἰς]] ἅλα IL un mur dans la mer ; <i>ou simpl.</i> laisser tomber : [[ἡνία]] [[ἔραζε]] IL les rênes à terre;<br /><i><b>Moy.</b></i> καταχέομαι faire couler, faire fondre : χρυσόν HDT de l'or.<br />'''Étymologie:''' [[κατά]], [[χέω]].
}}
}}
{{ls
{{elnl
|lstext='''καταχέω''': μέλλ. -χεῶ: ἀόρ. α΄κατέχεα, Ἐπικ. κατέχευα, ὁ [[μόνος]] ἐν χρήσει παρ’ Ὁμ. [[τύπος]] πλὴν τοῦ συγκεκομ. Ἐπικ. ἀορ. παθ. κατέχυτο, κατέχυντο ἐν Ἰλ. Υ. 282, Ὀδ. Μ. 411· [[κακχέει]], κακχέεται, κακχεῦσαι Αἰολ. τύποι. Χύνω κατεπάνω τινὸς, [[ἐπιχύνω]], μετ. δοτ. καὶ αἰτ., [[κυρίως]] ἐπὶ ὑγρῶν, ἀλλὰ καὶ μεταφορ., [[παρέχω]] ἐν ἀφθονίᾳ, πλουσιοπαρόχως, κὰδ δὲ οἱ [[ὕδωρ]] χεῦαν Ἰλ. Ξ. 435· [[οὕτως]], ἢ ῥὰ οἱ ἀχλὺν θεσπεσίην κατέχευε Ὀδ. Η. 42· ὄρεος κορυφῇσι Νότος κατέχευεν ὁμίχλην Ἰλ. Γ. 10· τῷ γε [[χάριν]] θεσπεσίην κατέχευεν [[Ἀθήνη]] Ὀδ. Β. 12, κτλ· [[σφιν]] θεσπέσιον πλοῦτον κατέχευε [[Κρονίων]] Ἰλ. Β. 670· μὴ σφῶϊν ἐλεγχείην καταχεύῃ Ἰλ. Ψ. 408, πρβλ. Ὀδ. Λ. 433, Ξ. 38· ἐμῇ κεφαλῇ κατ’ ὀνείδεα χεῦαν Ὀδ. Χ. 463· κὰδ δ’[[ἄχος]] οἱ χύτο ὀφθαμοῖσιν Ἰλ. Υ. 282·- οὕτω παρὰ Πινδ. Π. 1. 14, Χρησ. παρ’ Ἡροδ. 7. 140, κτλ.·- ἀλλ’ ἡ κοινὴ μεθ’ Ὅμ. [[χρῆσις]] ἦτο: [[καταχέω]] τί τινος (ἥτις [[σύνταξις]] ἀπαντᾶ [[ἅπαξ]] παρ’ Ὁμ., ὃ σφωῖν… [[ἔλαιον]] χαιτάων κατέχευεν Ἰλ. Ψ. 282)· καταχέουσι αἶμα τοῦ ἀκινάκεος Ἡρόδ. 4. 62· κατάχει σὺ τῆς χορδῆς τὸ [[μέλι]] Ἀριστοφ. Ἀχ. 1040· τοῦ δήμου καταχεῖν… πλουθυγίειαν ὁ αὐτ. ἐν Ἱππ. 1091· ἵππερόν μου κατέχεεν τῶν χρημάτων ὁ αὐτ. ἐν Νεφ. 74, πρβλ. Πλ. 790· βλασφημίαν τῶν ἱερῶν κ. Πλάτ. Νόμ. 800D· δόξαν κ. τῶν ἀνθρώπων, [[διασπείρω]] φήμην κατὰ τῶν ἀνθρώπων 814B, καὶ ἴδε [[κατάχυσμα]]· [[ὡσαύτως]], [[μύρον]] κατὰ τῆς κεφαλῆς κ. ὁ αὐτ. ἐν Πολ. 398 Α· καὶ ἐν τῷ Μέσῳ, κατὰ τῶν ἱματίων καταχεόμενοι, δηλ. τὸν [[οἶνον]] ἀφίνοντες νὰ χύνηται [[ὑπεράνω]]…, ὁ αὐτ. ἐν Νόμ. 637Ε·- Παθ., κατὰ ταῖν κόραιν ὕπνου τι καταχεῖται γλυκὺ Ἀριστοφ. Σφ. 7. 2) [[ἁπλῶς]], [[ἐπιχέω]] ἀφθόνως, χιόνα, νιφάδας Ὀδ. Τ. 206, Ἰλ. Μ. 158· ψιάδας κ. ἔραζε Π. 459· κατὰ δάκρυ χέουσα Ἰλ. Α. 413, Γ. 142, κτλ.· θαλερὸν κατὰ δάκρυ χέων Εὐρ. Ι. Α. 40· καὶ Παθ., δάκρυσί μου βλέφαρα καταχυθέντα τέγγεται ὁ αὐτ. ἐν Ἱππ. 854· οὔτω, κατὰ δ’ [[ἠέρα]] πουλὺν ἔχευεν Ἰλ. Θ. 50 κατὰ δ’ [[ὕπνον]] ἔχευεν Ὀδ. Λ. 245, καὶ Παθ., [[σκοτοδινία]] κατεχύθη Πλάτ. Σοφ. 264C. β) [[ῥίπτω]] [[κάτω]], [[θύσθλα]] [[χαμαὶ]] κατέχευαν Ἰλ. Ζ. 134· κατὰ δ’ [[ἡνία]] χεῦεν ἔραζε Ρ. 619· ὅπλα τε πάντα εἰς ἄντλον κατέχυνθ’ Ὀδ. Μ. 411· πέπλον μὲν… κατέχευεν ἐπ’ οὔδει, ἀφῆκε νὰ καταπέσῃ ἐπὶ τοῦ πατώματος, Ἰλ. Ε. 734, πρβλ. Θ. 385· [[τεῖχος]]… εἰς ἅλα πᾶν κ. Η. 461·- [[οὕτως]] ἐν τῷ μέσῳ τύπῳ, Πλάτ. Τίμ. 41D, Καλλ. εἰς Δήμ. 5. 3) Παθ., ἐπιχύνομαι ἀνὰ τὸν τόπον, [[κεῖμαι]] κατὰ σωροὺς, ὁ [[χῶρος]] ἐν τῷ αἱ ἄκανθαι τῶν [[ὀφίων]] κατακεχύαται Ἡρόδ. 2. 75. ΙΙ. [[κατατήκω]], [[ἀναλύω]], ποιῶ τι ῥευστὸν ([[χύνω]]), χρυσὸν ἐς πίθους Ἡρόδ. 3. 96· καὶ ἐν τῷ Μέσ. τύπῳ, χρυσὸν καταχέασθαι, διατάττω νὰ τήξωσιν…, 1. 50.
|elnltext=κατα-χέω, ep. καταχεύω, Aeol. praes. med. 3 sing. κακχέεται; ep. stamaor. κατέχυτο ( pass. bet. ), 3 plur. κατέχυντο; Ion. perf. med.-pass. 3 plur. κατακεχύαται met acc. over... uitgieten, met acc. en dat.:; κὰδ δέ οἱ ὕδωρ χεῦαν zij goten water over hem heen Il. 14.436 (tmesis); overdr.:; θεσπεσίην δ’ ἄρα τῷ γε χάριν κατέχευν Ἀθήνη over hem goot Athene een goddelijke charme uit Od. 2.12; met acc. en gen.:; ἔλαιον χαιτάων κατέχευε hij goot olijfolie over hun manen Il. 23.282; ook med.: κατὰ τῶν ἱματίων καταχεόμενοι ( ἄκρατον ) terwijl zij de wijn over hun kleren laten stromen Plat. Lg. 637e. over... verspreiden, met acc. en gen.:; τοῦ δήμου κ. πλουθυγίειαν gezonde rijkdom over het volk verspreiden Aristoph. Eq. 1091; ook med.: λιγυρὴν καταχεύετ’ ἀοιδήν hij (krekel) verspreidde een helder gezang Hes. Op. 583. uitstorten, laten vallen:. νιφάδες... ἅς τ’ ἄνεμος... κατέχευε sneeuwvlokken die de wind laat vallen Il. 12.158; πέπλον μέν... κατέχευεν ἐπ’ οὔδει zij liet haar kleed op de grond vallen Il. 5.734. intrans. stromen, zich verspreiden:. τῆς... κατ’ ἀσβέστη κέχυτο φλόξ een onblusbare vlam verspreidde zich hierover (het schip) Il. 16.123 (tmesis); ἴδρως κακχέεται het zweet stroomt omlaag Sapph. 31.13; κατὰ... ὀρόφοισιν αἷμα... κέχυται over de daken stroomt bloed Hdt. 7.140.3 (in orakel; tmesis). causat. med. laten smelten:. χρυσὸν καταχέασθαι goud laten smelten Hdt. 1.50.2.
}}
{{elru
|elrutext='''καταχέω:''' (fut. κατεχεῶ, aor. κατέχεα - эп. [[κατέχευα]]; aor. pass. κατεχύθην), Hes. [[καταχεύομαι]] (только praes.) часто in tmesi<br /><b class="num">1)</b> [[выливать]], [[разливать]], [[поливать]] ([[ὕδωρ]] и ἔλαιόν τινι Hom. - тж. in tmesi; [[αἷμα]] τοῦ ἀκινάκεος Her.; [[γάλα]] κατὰ τοῦ προσώπου Plut.; [[μύρον]] ἐπὶ τὴν κεφαλήν и κατὰ [[τῇς]] κεφαλῆς τινος NT): ὄρεος κορυφῇσι [[Νότος]] κατέχευεν ὀμίχλην Hom. Нот окутал горные вершины туманом; βλέφορα δάκρυσι καταχυθέντα Eur. вежды, омоченные слезами;<br /><b class="num">2)</b> [[лить]], [[струить]] (αἱματοέσσας ψιάδας [[ἔραζε]] Hom.); med.-pass. литься вниз, стекать (εἰς [[ὕδωρ]] Arst.), перен. стекаться (εἰς μίαν οὐσίαν Plut.);<br /><b class="num">3)</b> [[сыпать в изобилии]] (νιφάδας ἐπὶ χθονί, χιόνα Hom.): αἱ ἄκανθαι κατακεχύαται Her. наваленные во множестве остовы (змей);<br /><b class="num">4)</b> перен. [[изливать]], [[осыпать]], [[обрушивать]] ([[χάριν]] τινί, πλοῦτόν τινι, ὀνείδεα κεφαλῇ τινος Hom.; βλασφημίαν τῶν ἱερῶν Plat.): [[ὕπνον]] κ. Hom. наводить сон, усыплять;<br /><b class="num">5)</b> [[сбрасывать]], [[опрокидывать]] ([[τεῖχος]] εἰς ἅλα Hom.);<br /><b class="num">6)</b> [[бросать]], [[валить]], [[кидать]] ([[θύσθλα]] [[χαμαί]], [[ἡνία]] [[ἔραζε]], [[ὅπλα]] εἰς [[ἄντλον]] Hom.);<br /><b class="num">7)</b> тж. med. [[лить]], [[расплавлять]], [[переливать]] (χρυσὸν ἐς πίθους Her.);<br /><b class="num">8)</b> [[опускать]] ([[πέπλον]] ἐπ᾽ οὔδει Hom.); pass. опускаться ([[κάτω]] Arst.);<br /><b class="num">9)</b> [[распространять]], [[распускать]] ([[δόξαν]] ἀνθρώπων Plat.).
}}
}}
{{Autenrieth
{{Autenrieth
Line 37: Line 40:
|lsmtext='''καταχέω:''' μέλ. <i>-χεῶ</i>, αόρ. αʹ <i>κατέχεα</i>, Επικ. [[κατέχευα]] — Παθ., γʹ ενικ. και πληθ. Επικ. αορ. βʹ <i>κατέχῠτο</i>, [[κατέχυντο]]·<br /><b class="num">I. 1.</b> [[περιχύνω]], [[ρίχνω]] από πάνω, <i>τίτινι</i>, σε Όμηρ.·επίσης, <i>κατ. τί τινος</i>, σε Ηρόδ., Αττ. — Παθ., κατὰ [[τοῖν]] κόραιν ὕπνου τι καταχεῖται, [[λίγος]] ύπνος χύνεται, ρίχνεται πάνω στα μάτια, σε Αριστοφ.<br /><b class="num">2.</b> [[ρίχνω]] ή [[επιχέω]], σε Όμηρ.· [[ρίχνω]] ή [[επιρρίπτω]], στον ίδ.· [[πέπλον]] κατέχευεν ἐπ' οὔδει, άφησε το [[μανδύα]] να πέσει στο [[πάτωμα]], σε Ομήρ. Ιλ.<br /><b class="num">3.</b> Παθ., περιχύνομαι στο [[έδαφος]], βρίσκομαι σε σωρούς, ὁ [[χῶρος]], <i>ἐν ᾧ αἱ ἄκανθαι</i> ([[τῶν]] [[ὀφίων]]) <i>κατακεχύαται</i> (Ιων. γʹ πληθ. Παθ. παρακ.), σε Ηρόδ.<br /><b class="num">II.</b> [[λιώνω]], [[τήκω]], <i>χρυσὸν ἐς πίθους</i>, στον ίδ.· και στη Μέσ., <i>χρυσὸν καταχέασθαι</i>, έχοντας τον λιωμένο, στον ίδ.
|lsmtext='''καταχέω:''' μέλ. <i>-χεῶ</i>, αόρ. αʹ <i>κατέχεα</i>, Επικ. [[κατέχευα]] — Παθ., γʹ ενικ. και πληθ. Επικ. αορ. βʹ <i>κατέχῠτο</i>, [[κατέχυντο]]·<br /><b class="num">I. 1.</b> [[περιχύνω]], [[ρίχνω]] από πάνω, <i>τίτινι</i>, σε Όμηρ.·επίσης, <i>κατ. τί τινος</i>, σε Ηρόδ., Αττ. — Παθ., κατὰ [[τοῖν]] κόραιν ὕπνου τι καταχεῖται, [[λίγος]] ύπνος χύνεται, ρίχνεται πάνω στα μάτια, σε Αριστοφ.<br /><b class="num">2.</b> [[ρίχνω]] ή [[επιχέω]], σε Όμηρ.· [[ρίχνω]] ή [[επιρρίπτω]], στον ίδ.· [[πέπλον]] κατέχευεν ἐπ' οὔδει, άφησε το [[μανδύα]] να πέσει στο [[πάτωμα]], σε Ομήρ. Ιλ.<br /><b class="num">3.</b> Παθ., περιχύνομαι στο [[έδαφος]], βρίσκομαι σε σωρούς, ὁ [[χῶρος]], <i>ἐν ᾧ αἱ ἄκανθαι</i> ([[τῶν]] [[ὀφίων]]) <i>κατακεχύαται</i> (Ιων. γʹ πληθ. Παθ. παρακ.), σε Ηρόδ.<br /><b class="num">II.</b> [[λιώνω]], [[τήκω]], <i>χρυσὸν ἐς πίθους</i>, στον ίδ.· και στη Μέσ., <i>χρυσὸν καταχέασθαι</i>, έχοντας τον λιωμένο, στον ίδ.
}}
}}
{{elru
{{ls
|elrutext='''καταχέω:''' (fut. κατεχεῶ, aor. κατέχεα - эп. [[κατέχευα]]; aor. pass. κατεχύθην), Hes. [[καταχεύομαι]] (только praes.) часто in tmesi<br /><b class="num">1)</b> [[выливать]], [[разливать]], [[поливать]] ([[ὕδωρ]] и ἔλαιόν τινι Hom. - тж. in tmesi; [[αἷμα]] τοῦ ἀκινάκεος Her.; [[γάλα]] κατὰ τοῦ προσώπου Plut.; [[μύρον]] ἐπὶ τὴν κεφαλήν и κατὰ [[τῇς]] κεφαλῆς τινος NT): ὄρεος κορυφῇσι [[Νότος]] κατέχευεν ὀμίχλην Hom. Нот окутал горные вершины туманом; βλέφορα δάκρυσι καταχυθέντα Eur. вежды, омоченные слезами;<br /><b class="num">2)</b> [[лить]], [[струить]] (αἱματοέσσας ψιάδας [[ἔραζε]] Hom.); med.-pass. литься вниз, стекать (εἰς [[ὕδωρ]] Arst.), перен. стекаться (εἰς μίαν οὐσίαν Plut.);<br /><b class="num">3)</b> [[сыпать в изобилии]] (νιφάδας ἐπὶ χθονί, χιόνα Hom.): αἱ ἄκανθαι κατακεχύαται Her. наваленные во множестве остовы (змей);<br /><b class="num">4)</b> перен. [[изливать]], [[осыпать]], [[обрушивать]] ([[χάριν]] τινί, πλοῦτόν τινι, ὀνείδεα κεφαλῇ τινος Hom.; βλασφημίαν τῶν ἱερῶν Plat.): [[ὕπνον]] κ. Hom. наводить сон, усыплять;<br /><b class="num">5)</b> [[сбрасывать]], [[опрокидывать]] ([[τεῖχος]] εἰς ἅλα Hom.);<br /><b class="num">6)</b> [[бросать]], [[валить]], [[кидать]] ([[θύσθλα]] [[χαμαί]], [[ἡνία]] [[ἔραζε]], [[ὅπλα]] εἰς [[ἄντλον]] Hom.);<br /><b class="num">7)</b> тж. med. [[лить]], [[расплавлять]], [[переливать]] (χρυσὸν ἐς πίθους Her.);<br /><b class="num">8)</b> [[опускать]] ([[πέπλον]] ἐπ᾽ οὔδει Hom.); pass. опускаться ([[κάτω]] Arst.);<br /><b class="num">9)</b> [[распространять]], [[распускать]] ([[δόξαν]] ἀνθρώπων Plat.).
|lstext='''καταχέω''': μέλλ. -χεῶ: ἀόρ. α΄κατέχεα, Ἐπικ. κατέχευα, ὁ [[μόνος]] ἐν χρήσει παρ’ Ὁμ. [[τύπος]] πλὴν τοῦ συγκεκομ. Ἐπικ. ἀορ. παθ. κατέχυτο, κατέχυντο ἐν Ἰλ. Υ. 282, Ὀδ. Μ. 411· [[κακχέει]], κακχέεται, κακχεῦσαι Αἰολ. τύποι. Χύνω κατεπάνω τινὸς, [[ἐπιχύνω]], μετ. δοτ. καὶ αἰτ., [[κυρίως]] ἐπὶ ὑγρῶν, ἀλλὰ καὶ μεταφορ., [[παρέχω]] ἐν ἀφθονίᾳ, πλουσιοπαρόχως, κὰδ δὲ οἱ [[ὕδωρ]] χεῦαν Ἰλ. Ξ. 435· [[οὕτως]], ἢ ῥὰ οἱ ἀχλὺν θεσπεσίην κατέχευε Ὀδ. Η. 42· ὄρεος κορυφῇσι Νότος κατέχευεν ὁμίχλην Ἰλ. Γ. 10· τῷ γε [[χάριν]] θεσπεσίην κατέχευεν [[Ἀθήνη]] Ὀδ. Β. 12, κτλ· [[σφιν]] θεσπέσιον πλοῦτον κατέχευε [[Κρονίων]] Ἰλ. Β. 670· μὴ σφῶϊν ἐλεγχείην καταχεύῃ Ἰλ. Ψ. 408, πρβλ. Ὀδ. Λ. 433, Ξ. 38· ἐμῇ κεφαλῇ κατ’ ὀνείδεα χεῦαν Ὀδ. Χ. 463· κὰδ δ’[[ἄχος]] οἱ χύτο ὀφθαμοῖσιν Ἰλ. Υ. 282·- οὕτω παρὰ Πινδ. Π. 1. 14, Χρησ. παρ’ Ἡροδ. 7. 140, κτλ.·- ἀλλ’ ἡ κοινὴ μεθ’ Ὅμ. [[χρῆσις]] ἦτο: [[καταχέω]] τί τινος (ἥτις [[σύνταξις]] ἀπαντᾶ [[ἅπαξ]] παρ’ Ὁμ., ὃ σφωῖν… [[ἔλαιον]] χαιτάων κατέχευεν Ἰλ. Ψ. 282)· καταχέουσι αἶμα τοῦ ἀκινάκεος Ἡρόδ. 4. 62· κατάχει σὺ τῆς χορδῆς τὸ [[μέλι]] Ἀριστοφ. Ἀχ. 1040· τοῦ δήμου καταχεῖν… πλουθυγίειαν ὁ αὐτ. ἐν Ἱππ. 1091· ἵππερόν μου κατέχεεν τῶν χρημάτων ὁ αὐτ. ἐν Νεφ. 74, πρβλ. Πλ. 790· βλασφημίαν τῶν ἱερῶν κ. Πλάτ. Νόμ. 800D· δόξαν κ. τῶν ἀνθρώπων, [[διασπείρω]] φήμην κατὰ τῶν ἀνθρώπων 814B, καὶ ἴδε [[κατάχυσμα]]· [[ὡσαύτως]], [[μύρον]] κατὰ τῆς κεφαλῆς κ. ὁ αὐτ. ἐν Πολ. 398 Α· καὶ ἐν τῷ Μέσῳ, κατὰ τῶν ἱματίων καταχεόμενοι, δηλ. τὸν [[οἶνον]] ἀφίνοντες νὰ χύνηται [[ὑπεράνω]]…, ὁ αὐτ. ἐν Νόμ. 637Ε·- Παθ., κατὰ ταῖν κόραιν ὕπνου τι καταχεῖται γλυκὺ Ἀριστοφ. Σφ. 7. 2) [[ἁπλῶς]], [[ἐπιχέω]] ἀφθόνως, χιόνα, νιφάδας Ὀδ. Τ. 206, Ἰλ. Μ. 158· ψιάδας κ. ἔραζε Π. 459· κατὰ δάκρυ χέουσα Ἰλ. Α. 413, Γ. 142, κτλ.· θαλερὸν κατὰ δάκρυ χέων Εὐρ. Ι. Α. 40· καὶ Παθ., δάκρυσί μου βλέφαρα καταχυθέντα τέγγεται ὁ αὐτ. ἐν Ἱππ. 854· οὔτω, κατὰ δ’ [[ἠέρα]] πουλὺν ἔχευεν Ἰλ. Θ. 50 κατὰ δ’ [[ὕπνον]] ἔχευεν Ὀδ. Λ. 245, καὶ Παθ., [[σκοτοδινία]] κατεχύθη Πλάτ. Σοφ. 264C. β) [[ῥίπτω]] [[κάτω]], [[θύσθλα]] [[χαμαὶ]] κατέχευαν Ἰλ. Ζ. 134· κατὰ δ’ [[ἡνία]] χεῦεν ἔραζε Ρ. 619· ὅπλα τε πάντα εἰς ἄντλον κατέχυνθ’ Ὀδ. Μ. 411· πέπλον μὲν… κατέχευεν ἐπ’ οὔδει, ἀφῆκε νὰ καταπέσῃ ἐπὶ τοῦ πατώματος, Ἰλ. Ε. 734, πρβλ. Θ. 385· [[τεῖχος]]… εἰς ἅλα πᾶν κ. Η. 461·- [[οὕτως]] ἐν τῷ μέσῳ τύπῳ, Πλάτ. Τίμ. 41D, Καλλ. εἰς Δήμ. 5. 3) Παθ., ἐπιχύνομαι ἀνὰ τὸν τόπον, [[κεῖμαι]] κατὰ σωροὺς, ὁ [[χῶρος]] ἐν τῷ αἱ ἄκανθαι τῶν [[ὀφίων]] κατακεχύαται Ἡρόδ. 2. 75. ΙΙ. [[κατατήκω]], [[ἀναλύω]], ποιῶ τι ῥευστὸν ([[χύνω]]), χρυσὸν ἐς πίθους Ἡρόδ. 3. 96· καὶ ἐν τῷ Μέσ. τύπῳ, χρυσὸν καταχέασθαι, διατάττω νὰ τήξωσιν…, 1. 50.
}}
{{elnl
|elnltext=κατα-χέω, ep. καταχεύω, Aeol. praes. med. 3 sing. κακχέεται; ep. stamaor. κατέχυτο ( pass. bet. ), 3 plur. κατέχυντο; Ion. perf. med.-pass. 3 plur. κατακεχύαται met acc. over... uitgieten, met acc. en dat.:; κὰδ δέ οἱ ὕδωρ χεῦαν zij goten water over hem heen Il. 14.436 (tmesis); overdr.:; θεσπεσίην δ’ ἄρα τῷ γε χάριν κατέχευν Ἀθήνη over hem goot Athene een goddelijke charme uit Od. 2.12; met acc. en gen.:; ἔλαιον χαιτάων κατέχευε hij goot olijfolie over hun manen Il. 23.282; ook med.: κατὰ τῶν ἱματίων καταχεόμενοι ( ἄκρατον ) terwijl zij de wijn over hun kleren laten stromen Plat. Lg. 637e. over... verspreiden, met acc. en gen.:; τοῦ δήμου κ. πλουθυγίειαν gezonde rijkdom over het volk verspreiden Aristoph. Eq. 1091; ook med.: λιγυρὴν καταχεύετ’ ἀοιδήν hij (krekel) verspreidde een helder gezang Hes. Op. 583. uitstorten, laten vallen:. νιφάδες... ἅς τ’ ἄνεμος... κατέχευε sneeuwvlokken die de wind laat vallen Il. 12.158; πέπλον μέν... κατέχευεν ἐπ’ οὔδει zij liet haar kleed op de grond vallen Il. 5.734. intrans. stromen, zich verspreiden:. τῆς... κατ’ ἀσβέστη κέχυτο φλόξ een onblusbare vlam verspreidde zich hierover (het schip) Il. 16.123 (tmesis); ἴδρως κακχέεται het zweet stroomt omlaag Sapph. 31.13; κατὰ... ὀρόφοισιν αἷμα... κέχυται over de daken stroomt bloed Hdt. 7.140.3 (in orakel; tmesis). causat. med. laten smelten:. χρυσὸν καταχέασθαι goud laten smelten Hdt. 1.50.2.
}}
}}
{{mdlsj
{{mdlsj
Retrieved from "https://lsj.gr/wiki/Special:MobileDiff/2665060"