3,274,916
edits
δικαιόω: Difference between revisions
m
Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2"
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=-ῶ :<br /><i>f.</i> δικαιώσω et δικαιώσομαι, <i>ao.</i> ἐδικαίωσα, <i>pf. inus;<br />Pass. f.</i> δικαιωθήσομαι, <i>ao.</i> ἐδικαιώθην, <i>pf.</i> δεδικαίωμαι;<br /><b>I.</b> rendre juste, établir comme juste ; prouver;<br /><b>II.</b> regarder comme juste, juger légitime ; <i>p. suite</i> :<br /><b>1</b> désirer, vouloir;<br /><b>2</b> consentir à, inf.;<br /><b>III.</b> rendre justice à ; condamner, châtier, punir;<br /><i><b>Moy.</b></i> [[δικαιόομαι]], [[δικαιοῦμαι]] rendre justice ; condamner.<br />'''Étymologie:''' [[δίκαιος]]. | |btext=-ῶ :<br /><i>f.</i> δικαιώσω et δικαιώσομαι, <i>ao.</i> ἐδικαίωσα, <i>pf. inus;<br />Pass. f.</i> δικαιωθήσομαι, <i>ao.</i> ἐδικαιώθην, <i>pf.</i> δεδικαίωμαι;<br /><b>I.</b> rendre juste, établir comme juste ; prouver;<br /><b>II.</b> regarder comme juste, juger légitime ; <i>p. suite</i> :<br /><b>1</b> désirer, vouloir;<br /><b>2</b> consentir à, inf.;<br /><b>III.</b> rendre justice à ; condamner, châtier, punir;<br /><i><b>Moy.</b></i> [[δικαιόομαι]], [[δικαιοῦμαι]] rendre justice ; condamner.<br />'''Étymologie:''' [[δίκαιος]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''δῐκαιόω:''' ион. [[δικαιέω|δῐκαιέω]] (fut. δικαιώσω и δικαιώσομαι)<br /><b class="num">1)</b> [[оценивать по достоинству]]: κακοῦ χαλκοῦ τρόπον δικαιωθείς Aesch. оцененный по достоинству как плохой медяк (о преступнике);<br /><b class="num">2)</b> [[считать правильным]], [[признавать справедливым]], [[законным]], [[нужным]]: ἁγὼ (= ἃ ἐγὼ) [[δικαιῶν]] μὴ παρ᾽ ἀγγέλων ἄλλων ἀκούειν Soph. считая нужным услышать об этом не через посторонних вестников; δικαιῶ σημαίνειν σοι Her. считаю своим долгом поставить тебя в известность; τι ἂν αὐτὸς ἕληται καὶ δικαιοῖ Her. то, что ему заблагорассудится выбрать; δικαιοῦντες μὴ ἀφαιρεθῆναι τὴν πόλιν Thuc. считая невозможным для себя лишиться родины;<br /><b class="num">3)</b> [[соглашаться]]: τοιούτῳ τρόπῳ προσηγάγετο τοὺς Αἰγυπτίους, [[ὥστε]] [[δικαιοῦν]] δουλεύειν Her. (Амасий) так расположил к себе египтян, что они согласились служить (ему);<br /><b class="num">4)</b> [[вершить суд]], [[воздавать по заслугам]] (ἀδικεῖσθαι καὶ δικαιοῦσθαι Arst.);<br /><b class="num">5)</b> [[осуждать]], [[присуждать к наказанию]], [[карать]] (ἑκάστου ἀδικήματος Her.; med. τινα Thuc.);<br /><b class="num">6)</b> [[требовать]], [[желать]]: ἠνάγκασεν ἐμμεῖναι πάντας, [[οἶς]] ἐδικαίωσε Plut. он заставил всех согласиться на то, чего требовал (персидский царь);<br /><b class="num">7)</b> [[оправдывать]], [[одобрять]] (οἱ ποιηταὶ νόμου δικαιωθήσονται NT). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 33: | Line 36: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''δῐκαιόω:''' Ιων. παρατ. [[δικαιεῦν]], μέλ. <i>-ώσω</i> και <i>-ώσομαι</i>, αόρ. αʹ <i>ἐδικαίωσα</i> — Παθ. αόρ. αʹ <i>ἐδικαιώθην</i> ([[δίκαιος]])·<br /><b class="num">I.</b> [[καθιστώ]] [[κάτι]] σωστό, [[επανορθώνω]], [[διορθώνω]] — Παθ., <i>δικαιωθείς</i>, δοκιμασμένος, ελεγμένος, [[αποδεδειγμένος]], σε Αισχύλ.<br /><b class="num">II.</b> [[θεωρώ]] [[κάτι]] [[δίκαιο]], το [[θεωρώ]] κατάλληλο, έχω την [[αξίωση]], [[απαιτώ]] [[κάτι]] ως [[δίκαιο]], με απαρ., σε Ηρόδ. κ.λπ.· με [[παράλειψη]] απαρ., όπως στο [[οὕτω]] δικαιοῦν (ενν. [[γενέσθαι]]), στον ίδ.· [[συναινώ]], <i>δουλεύειν</i>, στον ίδ.· <i>οὐ δ</i>., [[αρνούμαι]], δεν [[συναινώ]], σε Θουκ.· με αιτ. προσ. και απαρ., [[επιθυμώ]] να κάνει [[κάποιος]] [[κάτι]], σε Ηρόδ.<br /><b class="num">III.</b> [[απονέμω]] [[δικαιοσύνη]] σε κάποιον ή (του) [[δίνω]] δίκιο, [[δικάζω]], [[κρίνω]], δηλ.:<br /><b class="num">1.</b> [[καταδικάζω]], σε Θουκ.· [[κολάζω]], [[τιμωρώ]], σε Ηρόδ.<br /><b class="num">2.</b> [[αποδίδω]] [[δίκαιο]] σε κάποιον, [[αθωώνω]], σε Καινή Διαθήκη | |lsmtext='''δῐκαιόω:''' Ιων. παρατ. [[δικαιεῦν]], μέλ. <i>-ώσω</i> και <i>-ώσομαι</i>, αόρ. αʹ <i>ἐδικαίωσα</i> — Παθ. αόρ. αʹ <i>ἐδικαιώθην</i> ([[δίκαιος]])·<br /><b class="num">I.</b> [[καθιστώ]] [[κάτι]] σωστό, [[επανορθώνω]], [[διορθώνω]] — Παθ., <i>δικαιωθείς</i>, δοκιμασμένος, ελεγμένος, [[αποδεδειγμένος]], σε Αισχύλ.<br /><b class="num">II.</b> [[θεωρώ]] [[κάτι]] [[δίκαιο]], το [[θεωρώ]] κατάλληλο, έχω την [[αξίωση]], [[απαιτώ]] [[κάτι]] ως [[δίκαιο]], με απαρ., σε Ηρόδ. κ.λπ.· με [[παράλειψη]] απαρ., όπως στο [[οὕτω]] δικαιοῦν (ενν. [[γενέσθαι]]), στον ίδ.· [[συναινώ]], <i>δουλεύειν</i>, στον ίδ.· <i>οὐ δ</i>., [[αρνούμαι]], δεν [[συναινώ]], σε Θουκ.· με αιτ. προσ. και απαρ., [[επιθυμώ]] να κάνει [[κάποιος]] [[κάτι]], σε Ηρόδ.<br /><b class="num">III.</b> [[απονέμω]] [[δικαιοσύνη]] σε κάποιον ή (του) [[δίνω]] δίκιο, [[δικάζω]], [[κρίνω]], δηλ.:<br /><b class="num">1.</b> [[καταδικάζω]], σε Θουκ.· [[κολάζω]], [[τιμωρώ]], σε Ηρόδ.<br /><b class="num">2.</b> [[αποδίδω]] [[δίκαιο]] σε κάποιον, [[αθωώνω]], σε Καινή Διαθήκη | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||