ἀνάθεμα: Difference between revisions

|Definition=poet. ἄνθεμα, ατος, τό, (ἀνατίθημι) properly, <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> like [[ἀνάθημα]], [[anything dedicated]], <span class="bibl">Theoc.<span class="title">Ep.</span>13.2</span>, <span class="title">AP</span>6.162 (Mel.), <span class="title">CIG</span>2693d (Mylasa), al., Phld.<span class="title">Mus.</span>p.85 K. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">2</span> [[anything devoted to evil]], [[an accursed thing]], <span class="bibl">LXX <span class="title">Le.</span>27.28</span>, <span class="bibl"><span class="title">De.</span>7.26</span>, <span class="bibl">13.17</span>, al.; of persons. <span class="bibl"><span class="title">Ep.Rom.</span>9.3</span>, <span class="bibl"><span class="title">1 Ep.Cor.</span>12.3</span>, etc. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">II</span> [[curse]], Tab.Defix.Aud.41 B (Megara, i/ii A. D.), cf. sq.</span>

|txtha=(τος, τό (equivalent to τό ἀνατεθειμένον);<br /><b class="num">1.</b> [[properly]], a [[thing]] [[set]] up or laid by in [[order]] to be kept; [[specifically]] a [[votive]] [[offering]], [[which]] [[after]] [[being]] [[consecrated]] to a [[god]] [[was]] hung [[upon]] the walls or columns of his [[temple]], or [[put]] in [[some]] [[other]] [[conspicuous]] [[place]]: [[Plutarch]], Pelop c. 25); L T, for ἀναθήμασι R G Tr WH; for the [[two]] forms are [[sometimes]] [[confounded]] in the manuscripts; [[Moeris]], [[ἀνάθημα]] [[ἀττικῶς]], [[ἀνάθεμα]] [[ἑλληνικῶς]]. Cf. [[ἐπίθημα]], [[ἐπίθεμα]], etc., in Lob. ad Phryn., p. 249 (cf. 445; Paral. 417; [[see]] [[also]] Lipsius, Gram. Unters., p. 41).<br /><b class="num">2.</b> [[ἀνάθεμα]] in the Sept. is [[generally]] the translation of the Heb. חֵרֶם, a [[thing]] [[devoted]] to God [[without]] [[hope]] of [[being]] redeemed, and, if an [[animal]], to be [[slain]] (Winer's Grammar, 32); a [[thing]] [[abominable]] and [[detestable]], an [[accursed]] [[thing]], [[ἀνάθεμα]] denotes a. a [[curse]]: ἀναθέματι ἀναθεματίζειν, Winer s Grammar, 466 (484); Buttmann, 184 (159)).<br /><b class="num">b.</b> a [[man]] [[accursed]], [[devoted]] to the direst woes (equivalent to [[ἐπικατάρατος]]): [[ἀνάθεμα]] [[ἔστω]], [[ἀνάθεμα]] λέγειν τινα to [[execrate]] [[one]], R G, [[but]] L T Tr WH [[have]] restored [[ἀνάθεμα]] [[Ἰησοῦς]], [[namely]], [[ἔστω]]); [[ἀνάθεμα]] [[εἶναι]] [[ἀπό]] [[τοῦ]] Χριστοῦ, doomed and so separated from Christ). Cf. the [[full]] remarks on [[this]] [[word]] in Fritzsche on Romans , vol. ii., 247ff; Wieseler on Galatians , p. 39ff; (a translation of the [[latter]] by Prof. Riddle in Schaff's Lange on Romans , p. 302ff; [[see]] [[also]] Trench, § v.; Lightfoot on Galatians , the [[passage]] cited; Ellicott ibid.; Tholuck on Romans , the [[passage]] cited; BB. DD., [[under]] the words, Anathema, Excommunication).

|mltxt=το (Α [[ἀνάθεμα]])<br /><b>1.</b> [[οτιδήποτε]] [[είναι]] αποχωρισμένο από το καλό και εγκαταλελειμμένο στο [[κακό]], αφορισμένο, καταραμένο [[πρόσωπο]] ή [[πράγμα]]<br />(στά Νεοελληνικά [[συνήθως]] σε [[συνεκφορά]] με την αναφορική [[αντωνυμία]] <i>που</i>) «π' [[ανάθεμα]] να γίνει» ([[κατάρα]] για πρόσωπα ή πράγματα)<br />«οὐκ εἰσοίσεις [[βδέλυγμα]] εἰς τὸν οἶκον σου καὶ [[ἀνάθεμα]] ἔσῃ [[ὥσπερ]] τοῡτο»<br /><b>2.</b> [[κατάρα]], [[αναθεματισμός]]<br /><b>(Εκκλ.)</b> [[αποκήρυξη]], [[αποβολή]] από την εκκλησιαστική [[κοινωνία]], [[αφορισμός]]<br /><b>μσν.- νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> (με αιτ. προσώπου ή πράγματος, με εμπρόθετο προσδιορισμό και αναφορική [[πρόταση]], για να δηλώσει τον άξιο κατάρας ή αποστροφής) «[[ανάθεμα]] την ώρα που σέ γνώρισα»<br />«ἀνάθεμά με, βασιλεῡ, καὶ τρὶς ἀνάθεμά με» (Προδρ. IV 89 a)<br /><b>2.</b> <b>φρ.</b> «στ' [[ανάθεμα]]» (μσν. «εἰς τὸ [[ἀνάθεμα]]»), για να εκφράσει [[κατάρα]] και [[αποστροφή]] για πρόσωπα και πράγματα άξια να πηγαίνουν στον [[τόπο]] του αναθέματος, του ολέθρου, να αφανιστούν<br />«σύρε στ' [[ανάθεμα]]» «ἄπελθε εἰς τὸ [[σκότος]] καὶ εἰς τὸ [[ἀνάθεμα]]» (χάσου!) (Θεοφ. 683)<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> ο [[τόπος]] όπου ρίχνονται οι λίθοι του αναθέματος (<b>βλ.</b> <i>Λαογρ</i>.)<br /><b>2.</b> ο [[σωρός]] τών λίθων του αναθέματος<br /><b>3.</b> (ειδικές χρήσεις) α) με την αναφορική [[αντωνυμία]] <i>που</i>, η οποία προτάσσεται βραχυλογικά [[κατά]] [[παράλειψη]] του ονόματος<br />«π' ανάθεμά τον, μέ χτύπησε» <br />β) με [[πρόταση]] που εισάγεται με το <i>κι αν</i> για να δηλώσει έντονη [[άρνηση]]<br />«[[ανάθεμα]] κι αν έκλεισα [[μάτι]] [[απόψε]]» (δεν κοιμήθηκα [[καθόλου]])<br />γ) με [[αιτιατική]] που επέχει [[θέση]] αντικειμένου της επόμενης πρότασης για να δηλώσει έντονη [[άρνηση]]<br />«[[ανάθεμα]] τη [[μόρφωση]] που έχει», δεν έχει [[καθόλου]] [[μόρφωση]]<br /><b>4.</b> (φρ. κατάρας και αποστροφής) «άμε -πήγαινε -σύρε στ' [[ανάθεμα]]», χάσου, εξαφανίσου, πήγαινε στον διάβολο<br />«[[στέλνω]] στ' [[ανάθεμα]]», [[βλαστημώ]], διαβολοστέλνω<br /><b>αρχ.</b><br />[[ανάθημα]], [[αφιέρωμα]], [[προσφορά]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[ἀνατίθημι]]. Η λ. [[ἀνάθεμα]], παράλληλα [[προς]] το αρχ. [[ἀνάθημα]], σήμαινε ήδη στην Αρχαία «[[αφιέρωμα]] στον ναό του θεού». Η λ. απαντά στη [[μετάφραση]] <i>τών</i> Εβδομήκοντα (3ος-2ος π.Χ. [[αιώνας]]) τόσο με τη [[σημασία]] του αφιερώματος όσο και με τη [[σημασία]] του κακού, του καταραμένου πράγματος, που προκαλεί [[αποστροφή]]. Η δεύτερη [[σημασία]] της λ., η οποία διατηρήθηκε στη νεοελλ., προήλθε από την πρώτη, [[γιατί]] η λ. σήμανε ειδικότερα [[αφιέρωμα]] υπό μορφήν θυσίας στον θεό και συγχρόνως [[καθετί]] που καταστρέφεται σαν να γίνεται [[θυσία]] στον θεό και που θεωρείται γι' αυτό καταραμένο. Κατά την [[άποψη]] του Α. Παπαδόπουλου (<i>Αθηνά</i> 46, 205), [[είναι]] πιθανό ότι, [[πίσω]] από την εβραϊκή [[συνήθεια]] του αφιερώματος στον θεό με σφαγές και καταστροφές τών [[πόλεων]] του εχθρού, κρύβεται το πανάρχαιο [[έθιμο]] της προσφοράς θυσίας τών αιχμαλώτων πολέμου στον σύμμαχο θεό. Έτσι και το ρ. [[ἀναθεματίζω]] από τη [[σημασία]] «[[αφιερώνω]]» πέρασε στη [[σημασία]] «[[καταριέμαι]]».<br /><b><span style="color: brown;">ΠΑΡ.</span></b> [[αναθεματίζω]]<br /><b>νεοελλ.</b><br />[[αναθεμάτος]], [[αναθεματούρι]]].

|sngr='''原文音譯'''：¢n£qema 安那-帖馬<br />'''詞類次數'''：名詞（6）<br />'''原文字根'''：向上-安置（果效） 相當於： （[[חֵרֶם]]&#x200E;）<br />'''字義溯源'''：被革除，受咒詛，被咒詛，咒詛，起咒，供上給神的；源自（[[ἀνατίθημι]]）=宣布）；由（[[ἀνά]]）*=在上）與（[[τίθημι]]）*=設立，安放）組成。外邦人向他們的神賭咒，起誓。那些謀害保羅的人也同謀發誓起咒，如（ 徒23:13 ,14）所記載的。所以保羅也有類似的話，為了骨肉之親，就是被咒詛，也願意（ 羅9:3）。當然，他也給信徒們有這方面的勸告（ 林前12:3;  16:22, 加1:8 ,9）。<br />'''同義字'''：1） （[[ἀνάθεμα]]）被革除，受咒詛 2） （[[ἀρά]]）懇求，咒罵 3） （[[κατάθεμα]] / [[κατανάθεμα]]）咒詛 4） （[[κατάρα]]）咒詛，咒罵 5） （[[καταράομαι]]）咒罵<br />'''出現次數'''：總共（6）；徒（1）；羅（1）；林前（2）；加（2）<br />'''譯字彙編'''：<br />1） 被咒詛（2） 加1:8； 加1:9；<br />2） 被咒詛的（1） 林前16:22；<br />3） 是可咒詛的（1） 林前12:3；<br />4） 咒詛（1） 羅9:3；<br />5） 起咒（1） 徒23:14