κτῆμα: Difference between revisions

|elnltext=κτῆμα -ατος, τό [κτάομαι] meestal plur. κτήματα bezittingen, goederen;; τα ἐμφανῆ κτήματα hun aanwijsbaar eigendom Xen. Hell. 5.2.10; τὰ κτήματα τῶν πλουσίων het bezit van de rijken Aristot. Pol. 1305a6; soms grondbezit:. κτήματ’ ἔχων ἐν τῇ Βοιωτᾴ jij die grondbezit hebt in Boeotië Dem. 18.41. sing. bezitting:. ταύτας... ἐξείλεθ’ αὑτῷ κτῆμα die vrouwen heeft hij uitgekozen als persoonlijk bezit Soph. Tr. 245; παλαιὸν οἴκων κτῆμα δεσποίνης ἐμῆς oude slaaf van het huis van mijn meesteres Eur. Med. 49; ὁ δοῦλος κτῆμά τι ἔμψυχον de slaaf is een bezielde bezitting Aristot. Pol. 1253b32. bezit, gave (van abstr. zaken of geestelijke eigenschappen):. κτῆμα... ἐς αἰεί een bezit voor alle tijden Thuc. 1.22.4; κτῆμα ἐμπεφυκός een aangeboren gave Plat. Lg. 863b.