3,274,921
edits
πάομαι: Difference between revisions
m
LSJ1 replacement
(sl1) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (23 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=paomai | |Transliteration C=paomai | ||
|Beta Code=pa/omai | |Beta Code=pa/omai | ||
|Definition=fut. | |Definition=fut. πάσομαι [ᾱ] A.Eu.177(lyr.); redupl. πεπάσομαι Pempel. ap. Stob.4.25.52: aor. ἐπᾱσάμην Leg.Gort.6.5, al., Thgn.146, A.Fr.215, Call.Cer.128, Theoc.15.90:—mostly Dor., Arc., and ''poet.'' (used by X., v. infr.), [[get]], [[acquire]], πᾱσάμενος ἐπίτασσε, i.e. order your own slaves, Theoc. [[l.c.]]: chiefly used in pf. πέπᾱμαι, = [[κέκτημαι]], [[possess]], Pi.P.8.73, Fr.105, E.Ion675, Ar.Av.943 (lyr.), Leg.Gort.9.43, SIG1164 (Dodona), Foed. Delph. Pell.2A18, SIG306.7 (Tegea, iv B. C.); 3pl. πέπανται X.An.3.3.18; inf. [[πεπᾶσθαι]] Sol.13.7, E.Andr. 641, Theoc.10.32, Diotog. ap. Stob.4.7.62; part. πεπᾱμένος A.Ag. 835, X.An.6.1.12 (written [[πεπεμμένος]] in error, IG42(1).77.18 (Epid., ii B. C.)): plpf. ἐπεπάμην X.An.1.9.19 (dub. l.), AP7.67 (Leon.). | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0466.png Seite 466]] sich erwerben, davon) perf. [[πέπαμαι]], ich habe mir erworben, | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0466.png Seite 466]] sich erwerben, davon) perf. [[πέπαμαι]], ich habe mir erworben, [[ich besitze]]; Pind. εἴ τις ἐσλὰ πέπαται, P. 8, 76; frg. 72; Ar. Av. 943; χρήματα πεπᾶσθαι, Solon 5, 7; γαμβρὸν πεπᾶσθαι, Eur. Andr. 642; fut. πάσεται, Aesch. Eum. 169; aor. ἐπᾶσάμην, Theogn. 146 u. Theocr. 15, 90. Auch Xen. hat πεπαμένος, An. 5, 9, 12, πέπανται, 3, 3, 18, ἐπέπατο, 1, 9, 19; ein fut. πεπάσεται hat Pempel. bei Stob. fl. 79, 52. – Der aor. ἐπᾰσάμην mit dem perf. πέπασμαι gehören zu [[πατέομαι]], w. m. s. – Vgl. παμοῦχος, [[πολυπάμων]]. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<span class="bld">1</span><i>seul. f.</i> [[πάσομαι]], <i>ao. épq.</i> [[ἐπασσάμην]] > <i>inf.</i> [[πάσασθαι]], <i>part. fém. dor.</i> [[πασαμένα]];<br />goûter, se nourrir, s'abreuver de, gén..<br />'''Étymologie:''' R. Πα, manger, cf. <i>lat.</i> pasco.<br /><span class="bld">2</span><i>seul. f.</i> [[πάσομαι]], <i>ao.</i> [[ἐπασάμην]], <i>pf.</i> [[πέπαμαι]], <i>pqp.</i> ἐπεπάμην, <i>f.ant.</i> [[πεπάσομαι]];<br />acquérir ; <i>aux temps passés</i> posséder.<br />'''Étymologie:''' R. Πα, acquérir. | |||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=πάομαι, poët. (alg. Dor.), zelden in proza; aor. ἐπᾱσάμην, meestal in ptc. πασάμενος; perf. πέπᾱμαι, plqperf. ἐπεπάμην; fut. πάσομαι, fut. en aor. verwerven, verkrijgen:; πασάμενος ἐπίτασσε commandeer als je (slaven) verkregen hebt (d.w.z. als je de baas bent) Theocr. Id. 15.90; perf. bezitten:. ἐσλὰ πέπαται hij heeft successen behaald Pind. P. 8.73; τῷ πεπαμένῳ νόσον voor wie een ziekte heeft gekregen Aeschl. Ag. 835; πέπανται σφενδόνας ze bezitten slingerwerktuigen Xen. An. 3.3.18; αἴθε μοι ἦς ὅσσα Κροῖσόν ποκα φαντὶ πεπᾶσθαι ach, had ik maar wat, naar men zegt, Croesus ooit bezat Theocr. Id. 10.32. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''πάομαι:''' (только fut. [[πάσομαι]] с ᾱ, aor. ἐπᾱσάμην, pf. [[πέπαμαι|πέπᾱμαι]], fut. 3 [[πεπάσομαι]] с ᾱ, ppf. ἐπεπάμην с ᾱ) приобретать (ὃ ἐπέπατο αὖ τις Xen.; χρηστὸν [[φίλον]] πεπᾶσθαι Eur.): τίνες πέπανται σφενδόνας Xen. кто имеет пращи; [[ὅσσα]] Κροῖσόν [[ποκα]] φαντὶ πεπᾶσθαι Theocr. (богатства), которыми некогда владел, говорят, Крез. | |||
}} | |||
{{Slater | |||
|sltr=[[πάομαι]] pf. πέπᾶμαι, [[have]] [[acquired]], [[have]] εἰ [[γάρ]] [[τις]] ἐσλὰ πέπαται μὴ σὺν [[μακρῷ]] πόνῳ πολλοῖς σοφὸς δοκεῖ (P. 8.73) ὃς ἀμαξοφόρητον οἶκον οὐ πέπαται fr. 105b. 2. | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=Α<br />(ποιητ. ρ. αμάρτυρο στον ενεστ.)<br /><b>1.</b> [[λαμβάνω]], [[αποκτώ]] («πασάμενος ἐπίτασσε», <b>Θεόκρ.</b>)<br /><b>2.</b> (συν. στον παρακμ.) [[πέπαμαι]]<br />έχω [[κάτι]] ως [[κτήμα]] μου, [[κατέχω]], κέκτημαι.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Αβέβαιης ετυμολ. Πρόκειται για αμάρτυρο ενεστ. τ., του οποίου απαντούν ο μέλλ. [[πάσομαι]], ο αόρ. <i>ἐ</i>-<i>πασάμην</i> και [[ιδίως]] ο παρακμ. <i>πέπᾱμαι</i> (<b>πρβλ.</b> [[πᾶμα]], [[πάτωρ]], <i>παμ</i>-<i>πησία</i>, <i>ἔμ</i>-<i>πασις</i>). Η [[οικογένεια]] αυτή τών λ., [[ξένη]] στην ιων.-αττ. διάλεκτο, εκφράζει την [[έννοια]] της κτήσης ακίνητης περιουσίας και γενικά σταθερών αγαθών, από όπου και η [[επικράτηση]] του τ. του παρακμ., δηλωτικού διάρκειας, από τους τ. του ενεστ. ή του αορ. Η [[μαρτυρία]] στη Βοιωτική τών τ. <i>ππάματα</i> και <i>Γυνόππαστος</i> μάς οδηγούν σε [[ρίζα]] <i>kw</i><i>ā</i>- με χειλοϋπερωικό φθόγγο (που στη Βοιωτική εμφανίζεται με -<i>ππ</i>-, <b>πρβλ.</b> [[ίππος]]). Άλλοι, επικαλούμενοι την [[αντιστοιχία]] [[ανάμεσα]] στα [[μένος]] και <i>μέμνημαι</i>, υποθέτουν την ύπαρξη ενός προσηγορικού <i>κέFος</i> και το συνδέουν με το αρχ. ινδ. <i>śavas</i>- «[[δύναμη]], [[υπεροχή]]». Επίσης, συνδέουν τον τ. <i>πά</i>-<i>τωρ</i> με το αρχ.ινδ. <i>śv</i><i>ā</i>-<i>tra</i>- «[[επικερδής]], [[δυνατός]]». Κατά την [[ίδια]] [[άποψη]], σε μηδενισμένη [[βαθμίδα]] <i>kua</i>- > <i>κῡ</i> της Ίδιας οικογένειας ανάγονται οι λ. [[άκυρος]], [[κύριος]] (<b>πρβλ.</b> και αρχ. ινδ. <i>ś</i><i>ū</i><i>ra</i>- «[[δυνατός]], [[ήρωας]]»). Στην [[ίδια]] [[οικογένεια]] με το [[πέπαμαι]] εντάσσουν μερικοί και το μυκην. συνθ. <i>moroqa</i> με α' συνθετικό <i>morο</i>- ή <i>moiro</i>- «[[μοίρα]], [[τεμάχιο]] γης» και β' συνθετικό -<i>qa</i> (<span style="color: red;"><</span> -<i>kw</i><i>ā</i>) «[[κάτοχος]]». Το θ. -<i>πᾱ</i> του [[πέπαμαι]] μαρτυρείται στα ανθρωπωνύμια: <i>Εὐπάτας</i>, <i>Καλλιπάτας</i> και με -<i>σ</i>- (<b>πρβλ.</b> <i>πάστᾱς</i>): <i>Εὔπαστος</i>, <i>Γονύππαστος</i>, <i>Θιόππαστος</i> και πιθ. στα: <i>Πασίβοιος</i>, <i>Πασίοχος</i>. Η [[σύνδεση]], [[τέλος]], του ρ. [[πέπαμαι]] τόσο με το επί θ. <i>πᾶς</i> όσο και με το ρ. <i>κέκτημαι</i> δεν φαίνεται πιθανή]. | |||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''πάομαι:''' μέλ. [[πάσομαι]] [ᾱ], αόρ. αʹ <i>ἐπᾱσάμην</i>· αποθ., [[κατέχω]], [[αποκτώ]], Λατ. [[potior]], <i>πᾱσάμενος ἐπίτασσε</i>, όταν έχεις δούλους, να τους διατάζεις, σε Θεόκρ.· [[κυρίως]] σε παρακ. πέπᾱμαι = [[κέκτημαι]], [[κατέχω]], σε Πίνδ., Ευρ., Αριστοφ., γʹ πληθ. <i>πέπανται</i>, σε Ξεν.· απαρ. <i>πεπᾶσθαι</i>, σε Σόλωνα, Ευρ.· μτχ. <i>πεπᾱμένος</i>, σε Αισχύλ., Ξεν.· υπερσ. <i>ἐπεπάμην</i>, σε Ξεν. (οι τύποι <i>ἐπᾱσάμην</i>, <i>πέπᾱμαι</i> δεν πρέπει να συγχέονται με τα <i>ἐπᾰσάμην</i>, [[πέπασμαι]] από το [[πατέομαι]], [[τρώω]]). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''πάομαι''': μέλλ. [[πάσομαι]] [ᾱ], Αἰσχύλ. Εὐμ. 177· μετ’ ἀναδιπλασ. πεπάσομαι Πέμπελ. παρὰ Στοβ. 460. 54: ἀόρ ἐπᾱσάμην Θέογν. 146, Αἰσχύλ. Ἀποσπ. 213, Θεόκρ.· ἀποθετ.· ― ποιητ. [[ῥῆμα]] (ἐν χρήσει καὶ παρὰ Ξενοφ.), [[λαμβάνω]], κτῶμαι, Λατ. potior, πᾱσάμενος ἐπίτασσε, ἀγόρασον καὶ διάτασσε, δηλ. δίδε διαταγὰς εἰς τοὺς ἰδικοὺς σου δούλους, Θεόκρ. 15. 90· ἀλλὰ [[κυρίως]] ἐν χρήσει ἐν τῷ πρκμ. πέπᾱμαι, = κέκτημαι, Πινδ. Π. 8. 103, Ἀποσπ. 72, Εὐρ. Ἴων 675, Ἀριστοφ. Ὄρν. 943, γ΄ πληθ. πέπανται Ξεν. Ἀν. 3. 3, 18: ἀπαρ. πεπᾶσθαι Σόλων 12. 7, Εὐρ. Ἀνδρ. 641, Θεόκρ. 10. 32: μετοχ. πεπᾱμένος Αἰσχύλ. Ἀγ. 835, Ξεν. Ἀν. 6. 1, 12: ὑπερσ. ἐπεπάμην [[αὐτόθι]] 1. 9, 19, Ἀνθ. Π. 7. 57. ― Οἱ τύποι ἐπᾱσάμην, πέπᾱμαι δὲν πρέπει νὰ συγχέωνται πρὸς τοὺς τύπους ἐπᾰσάμην, πέπασμαι ἐκ τοῦ [[πατέομαι]], ἐσθίω. (Η √ΠΑ [[εἶναι]] [[ἴσως]] ἡ αὐτὴ τοῦ Σανσκρ. pâ, [[ὑπερασπίζω]], φυλάττω, περιποιοῦμαι, πρβλ. [[πατήρ]], [[πόσις]]· ― [[ἐντεῦθεν]] παράγονται τά: πᾶμα, παμοῦχος, πολυπάμων, παμπησία). | |lstext='''πάομαι''': μέλλ. [[πάσομαι]] [ᾱ], Αἰσχύλ. Εὐμ. 177· μετ’ ἀναδιπλασ. πεπάσομαι Πέμπελ. παρὰ Στοβ. 460. 54: ἀόρ ἐπᾱσάμην Θέογν. 146, Αἰσχύλ. Ἀποσπ. 213, Θεόκρ.· ἀποθετ.· ― ποιητ. [[ῥῆμα]] (ἐν χρήσει καὶ παρὰ Ξενοφ.), [[λαμβάνω]], κτῶμαι, Λατ. potior, πᾱσάμενος ἐπίτασσε, ἀγόρασον καὶ διάτασσε, δηλ. δίδε διαταγὰς εἰς τοὺς ἰδικοὺς σου δούλους, Θεόκρ. 15. 90· ἀλλὰ [[κυρίως]] ἐν χρήσει ἐν τῷ πρκμ. πέπᾱμαι, = κέκτημαι, Πινδ. Π. 8. 103, Ἀποσπ. 72, Εὐρ. Ἴων 675, Ἀριστοφ. Ὄρν. 943, γ΄ πληθ. πέπανται Ξεν. Ἀν. 3. 3, 18: ἀπαρ. πεπᾶσθαι Σόλων 12. 7, Εὐρ. Ἀνδρ. 641, Θεόκρ. 10. 32: μετοχ. πεπᾱμένος Αἰσχύλ. Ἀγ. 835, Ξεν. Ἀν. 6. 1, 12: ὑπερσ. ἐπεπάμην [[αὐτόθι]] 1. 9, 19, Ἀνθ. Π. 7. 57. ― Οἱ τύποι ἐπᾱσάμην, πέπᾱμαι δὲν πρέπει νὰ συγχέωνται πρὸς τοὺς τύπους ἐπᾰσάμην, πέπασμαι ἐκ τοῦ [[πατέομαι]], ἐσθίω. (Η √ΠΑ [[εἶναι]] [[ἴσως]] ἡ αὐτὴ τοῦ Σανσκρ. pâ, [[ὑπερασπίζω]], φυλάττω, περιποιοῦμαι, πρβλ. [[πατήρ]], [[πόσις]]· ― [[ἐντεῦθεν]] παράγονται τά: πᾶμα, παμοῦχος, πολυπάμων, παμπησία). | ||
}} | }} | ||
{{ | {{mdlsj | ||
| | |mdlsjtxt=[The forms ἐπᾱσάμην, πέπᾱμαι must not be [[confounded]] with [[ἐπασάμην]], [[πέπασμαι]] from [[πατέομαι]], to eat.]<br />to get, [[acquire]], Lat. [[potior]], πᾱσάμενος ἐπίτασσε [[when]] you've got slaves [[order]] them, Theocr.: [[chiefly]] in perf. πέπᾱμαι, = [[κέκτημαι]], to [[possess]], Pind., Eur., Ar., 3rd pl. πέπανται Xen.; inf. πεπᾶσθαι [[Solon]], Eur.; [[part]]. πεπᾱμένος Aesch., Xen.; plup. ἐπεπάμην Xen. | ||
}} | }} | ||