δύσμορος: Difference between revisions

|Definition=ον, <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> [[ill-fated]], <span class="bibl">Il.22.60</span>, etc.; <b class="b3">δυσμόρου γε δύσμορα</b> (sc. <b class="b3">σκῆπτρα</b>) <span class="bibl">S. <span class="title">OC</span>1109</span>, cf. <span class="bibl">Men.<span class="title">Sam.</span>40</span>, Lyc.897, <span class="bibl">Opp.<span class="title">C.</span>3.217</span>: in Prose, <span class="bibl">Antipho 3.2.11</span>. Adv. -ρως [[with ill fortune]], prob. in <span class="bibl">A.<span class="title">Th.</span>837</span> (lyr., cod. M -<b class="b3">φόρως</b>).</span>

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0684.png Seite 684]] von unglücklichem Schicksal, <b class="b2">unglücklich</b>. Homer achtmal, stets im singular., stets als Versanfang: Odyss. 1, 49. 7, 270. 16, 139. 20, 194. 24, 290. 311 Iliad. 22, 60. 481. An letzterer Stelle mit [[αἰνόμορος]] zusammengestellt, ὅ μ' ἔτρεφε τυτθὸν ἐοῦσαν, [[δύσμορος]] αἰνόμορον, vgl. Scholl. Didym. Mit [[δύστηνος]] verbunden Iliad. 22, 60 πρὸς δ' ἐμὲ τὸν δύστηνον ἔτι φρονέοντ' ἐλέησον, δύσμορον, ὅν ῥα πατὴρ [[Κρονίδης]] ἐπὶ γήραος οὐδῷ αἴσῃ ἐν ἀργαλέῃ φθίσει, und Odyss. 24, 290 ὅτε ξεί. νισσας ἐκεῖνον σὸν ξεῖνον δύστηνον, ἐμὸν παῖδ', εἴ ποτ' ἔην γε, δύσμορον. Vgl. [[αἰνόμορος]], [[ἄμμορος]], [[δυσάμμορος]], [[ἔμμορος]], [[ἰσόμορος]], [[κάμμορος]], περικάμμορος, [[ὠκύμορος]] und [[ὑπέρμορον]]. – Soph. sehr oft, wie Eur. u. sp. D. – Adv., Aesch. Spt. 819.

{{ls

|lstext='''δύσμορος''': -ον, = [[δύσμοιρος]], κακὴν μοῖραν ἔχων, [[ἀτυχής]], Ἰλ. Χ. 60, κτλ., συχνὸν παρὰ Σοφ.· δυσμόρου γε δύσμορα (ἐνν. σκῆπτρα) Ο. Κ. 1109· πρβλ. [[δύσμοιρος]]· [[ὡσαύτως]] παρὰ πεζοῖς, Ἀντιφῶν 122. 19. ― Ἐπίρρ. -ρως, μὲ κακὴν τύχην, δυστυχῶς, Αἰσχύλ. Θήβ. 837 (Cod. M. δυσφόρως).

{{bailly

|btext=ος, ον :<br />malheureux, infortuné.<br />'''Étymologie:''' δυσ-, [[μόρος]].

{{DGE

|dgtxt=-ον<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[desdichado]], [[infortunado]], [[malhadado]] de pers. o ref. pers., frec. en interpelaciones πρὸς δ' ἐμὲ τὸν δύστηνον ... ἐλέησον, δύσμορον <i>Il</i>.22.60, cf. <i>Od</i>.24.290, ἆ δ., ἆ τάλαιν', οἷον ἐμήσατο B.16.30, δυσμόρου γε δύσμορα (σκῆπτρα) desdichados báculos de un desdichado</i> ref. Antígona e Ismene, S.<i>OC</i> 1109, τί σ' [[ἐγώ]], δύσμορε, δράσω; E.<i>Tr</i>.793, cf. <i>Med</i>.1218, Ar.<i>Au</i>.7, Lyc.897, Luc.<i>Luct</i>.16, μὴ καταψηφισάμενοι δυσμόρους ἡμᾶς καταστήσητε no nos suméis en la desgracia con una condena</i> Antipho 3.2.11, c. cierto tono de reproche τί με, δύσμορε, παρθένον, ἕλκεις; Musae.123<br /><b class="num">•</b>frec. en epigr. funerar., ref. al difunto τὸν βαρὺς ᾍδας ἔκλασεν, ἀγρεύσας δύσμορον ἡλικίην <i>CIRB</i> 127.3 (Panticapeo I a.C.?), δύσμορα τέκνα <i>IG</i> 12(2).383 (Mitilene I/II d.C.), hablando en 1^a persona ἐ<γ>ὼ δὲ λιπὼν πατρίδα [[ἐνθάδε]] κεῖμαι δ. <i>CEG</i> 492 (Atenas IV a.C.), κάθ<θ>ανα δ' ἐνκύμων ἡ δ. <i>IHadrianopolis</i> 39 (imper.), με [[δαίμων]] ἄγαγεν ἁρπάξας δύσμορον <i>IG</i> 12(3).1065.2.2 (Folegandro III d.C.), tb. en interpelación ἆρ' [[ἄγαμος]] καὶ ἄτεκνος ὑπὸ χθονὶ δύσμορός ἐσσι; <i>ICr</i>.4.37211 (II a.C.), ref. a los padres del difunto τίκτει δέ με μήτηρ ... καί μευ δ. οὐκ ὄνατο <i>IG</i> 9(1).884.6 (Corcira II d.C.), cf. <i>IG</i> 9².313 (II a.C.)<br /><b class="num">•</b>neutr. como adv. ἐφ' υἱέϊ ... ἔοικεν ... δύσμορα κωκυούσῃ se asemeja a una que llora lastimeramente por su hijo</i> Opp.<i>C</i>.3.217.<br /><b class="num">2</b> [[malvado]], [[perverso]], [[miserable]] S.<i>Ai</i>.1203, τί βοᾶς, δύσμορε; Men.<i>Sam</i>.69, τὸν ξεῖνον ὁ δ. οὐκ ἐλεεῖ μευ Theoc.7.119<br /><b class="num">•</b>[[nefasto]], [[aciago]] ζυγὸν δύσμορον un yugo de infortunio</i> Thgn.1358, τὰ δύσμορα νήματα Μοιρέων <i>IMEG</i> 93.3 (II d.C.), στρατός <i>Orac.Sib</i>.14.312, κακὴ πόλι, δύσμορε πασῶν ciudad malvada, funesta entre todas</i>, <i>Orac.Sib</i>.5.167, δ. ἡ πρᾶξις Orác. en <i>TAM</i> 3(1).34C.60 (Termeso II d.C.).<br /><b class="num">II</b> adv. -ως [[miserablemente]] δ. θανόντες A.<i>Th</i>.837.