3,274,831
edits
ἰαίνω: Difference between revisions
m
LSJ1 replacement
m (Text replacement - "s’" to "s'") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (12 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=iaino | |Transliteration C=iaino | ||
|Beta Code=i)ai/nw | |Beta Code=i)ai/nw | ||
|Definition=Ion. impf. < | |Definition=Ion. impf.<br><span class="bld">A</span> -εσκον Q.S.7.340: aor. ἴηνα Od.8.426, Dor. ἴᾱνα Pi.''O.''7.43:—Pass., aor. ἰάνθην Il.23.598, etc. [ῐ, exc. in augm. tenses, in Hom.; but at the beginning of a verse ῑ without augm., Od.22.59: ῑ freq. in later Poets, ''AP''12.95 (Mel.), Q.S. [[l.c.]], 4.402, 10.327, Orph.''L.''268, etc.]:—[[heat]], ἀμφὶ δέ οἱ πυρὶ χαλκὸν ἰήνατε Od. 8.426:—Pass., ἰαίνετο δ' ὕδωρ 10.359.<br><span class="bld">2</span> [[melt]], ἰαίνετο κηρός 12.175: metaph., <b class="b3">θυμὸν ἰαίνειν</b> [[melt]] the heart, Il.24.119.<br><span class="bld">b</span> [[relax by warmth]], Hp.''Mul.''1.69 (Pass.).<br><span class="bld">3</span> more freq. (cf. Plu.2.947d) [[warm]], [[cheer]], κραδίην καὶ θυμὸν ἰαίνειν ''h.Cer.''435; θυμὸν ἰαίνειν τινί Od.15.379, Pi.''O.'' [[l.c.]], cf. Theoc.7.29; καρδίαν Alcm.36, Pi.''P.''1.11; [[νόον]] ib.2.90:—more freq. in Pass., ἵνα.. σὺ φρεσὶ σῇσιν ἰανθῇς Il.19.174; θυμὸς ἐνὶ στήθεσσιν ἰάνθη Od.4.549; εἰς ὅ κε σὸν κῆρ ἰανθῇ 22.59; ἦτορ ἰανθέν ''Anacreont.''48.2: c. dat., σοὶ.. μετὰ φρεσὶ θυμὸς ἰάνθη Il.23.600, cf. 24.321, etc.; θυμὸν ἰάνθης Od.23.47; χοροῖσι φρένα ἰανθείς B.16.131; <b class="b3">μέτωπον ἰάνθη</b> her brow [[unfolded]], Il.15.103: c. dat. rei, [[take delight in]], σφιν ἰαίνομαι εἰσορόωσα Od.19.537; σφισι θυμὸς αἰὲν ἐϋφροσύνῃσιν ἰαίνεται 6.156; καρδίην ἰαίνεται Archil. 36; ἰανθεὶς ἀοιδαῖς Pi.''O.''2.13; cf. [[εὐφροσύνη]]: later ἰαίνειν τινά τινι Man.3.184.<br><span class="bld">II</span> later, = [[ἰάομαι]], [[heal]], [[save]], τινὰ ὀδυνάων Q.S.10.327; ὑπὲκ κακοῦ ἰαίνονται Id.4.402.—Ep. and Lyr. word; Trag. only Phryn.Trag.1, <b class="b3">ἰαίνεται· χολοῦται, πικραίνεται, παρὰ τὸν ἰόν</b> (cf. [[Hesychius Lexicographus|Hsch.]]). | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1232.png Seite 1232]] (verwandt [[ἰάομαι]]), erwärmen, erhitzen; ἀμφὶ δέ οἱ πυρὶ χαλκὸν ἰήνατε, θέρμετε δ' [[ὕδωρ]] Od. 8, 426; pass., πῦρ ἀνέκαιε πολλὸν ὑπὸ τρίποδι μεγάλῳ, ἰαίνετο δ' [[ὕδωρ]] Od. 10, 359; durch Wärme weich machen, schmelzen, [[αἶψα]] δ' ἰαίνετο [[κηρός]] Od. 12, 175; vgl. Ap. Rh. 2, 739, wo der Schol. τήκεται καὶ λύεται erkl. – Übertr., wie Plut. de prim. frigid. 6 κρατοῦν τοῦ ψυχροῦ τὸ θερμὸν διάχυσιν παρέχει καὶ ἀλέαν τῷ σώματι μεθ' ἡδονῆς, [[ὅπερ]] [[Ὅμηρος]] ἰαίνεσθαι κέκληκεν. Hom. [[μάλα]] πού σφισι θυμὸς αἰὲν ἐϋφροσύνῃσιν ἰαίνεται Od. 6, 156, an [[ἰάομαι]] erinnernd, durch Freude wird das Herz erquickt; οἱ δὲ ἰδόντες γήθησαν καὶ πᾶσιν ἐνὶ φρεσὶ θυμὸς ἰάνθη u. dgl., Il. 24, 321. 19, 174 Od. 4, 549, wo die Alten immer geradezu εὐφραίνεσθαι erklären; [[μέτωπον]] ἰάνθη, die Stirn erheiterte sich, Il. 15, 103; auch act., δῶρα δ' Ἀχιλλῆϊ φερέμεν τά κε θυμὸν ἰήνῃ, welche das Herz erfreuen, ihm wohlthun, od. es zum Mitleid stimmen, Il. 24, 119; c. dat., [[καί]] τέ [[σφιν]] ἰαίνομαι εἰσορόωσα, an ihnen, Od. 19, 537. Aehnl. Pind. καρδίαν, νόον, θυμὸν ἰαίνειν, P. 1, 12. 2, 90 Ol. 7, 43; ἰανθεὶς ἀοιδαῖς ibd. 2, 15; καρδίην ἰαίνεται Archil. frg. 25; ἰαίνει καρδίαν Alcm. bei Ath. XIII, 600 f; sp. D., [[ἦτορ]] ἰανθέν Anacr. 48, 2; Theocr. 7, 29; Man. 3, 184. Auch Polyaen. 1, 1, οἴνῳ τοὺς πολεμίους ἰαίνων. [ι hat Hom. Od. 10, 359, wo das augm. tempor. anzunehmen, aber auch ohne dieses im Anfange des Verses 22, 59, wie Qu. Sm. 10, 327, der [[εἰσόκε]] σ' ἰήνειεν ἀνιαρῶν ὀδυνάων = [[ἰάομαι]] vrbdt, u. ὑπὲκ κακοῦ ἰαίνονται 4, 402.] | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1232.png Seite 1232]] (verwandt [[ἰάομαι]]), erwärmen, erhitzen; ἀμφὶ δέ οἱ πυρὶ χαλκὸν ἰήνατε, θέρμετε δ' [[ὕδωρ]] Od. 8, 426; pass., πῦρ ἀνέκαιε πολλὸν ὑπὸ τρίποδι μεγάλῳ, ἰαίνετο δ' [[ὕδωρ]] Od. 10, 359; durch Wärme weich machen, schmelzen, [[αἶψα]] δ' ἰαίνετο [[κηρός]] Od. 12, 175; vgl. Ap. Rh. 2, 739, wo der Schol. τήκεται καὶ λύεται erkl. – Übertr., wie Plut. de prim. frigid. 6 κρατοῦν τοῦ ψυχροῦ τὸ θερμὸν διάχυσιν παρέχει καὶ ἀλέαν τῷ σώματι μεθ' ἡδονῆς, [[ὅπερ]] [[Ὅμηρος]] ἰαίνεσθαι κέκληκεν. Hom. [[μάλα]] πού σφισι θυμὸς αἰὲν ἐϋφροσύνῃσιν ἰαίνεται Od. 6, 156, an [[ἰάομαι]] erinnernd, durch Freude wird das Herz erquickt; οἱ δὲ ἰδόντες γήθησαν καὶ πᾶσιν ἐνὶ φρεσὶ θυμὸς ἰάνθη u. dgl., Il. 24, 321. 19, 174 Od. 4, 549, wo die Alten immer geradezu εὐφραίνεσθαι erklären; [[μέτωπον]] ἰάνθη, die Stirn erheiterte sich, Il. 15, 103; auch act., δῶρα δ' Ἀχιλλῆϊ φερέμεν τά κε θυμὸν ἰήνῃ, welche das Herz erfreuen, ihm wohlthun, od. es zum Mitleid stimmen, Il. 24, 119; c. dat., [[καί]] τέ [[σφιν]] ἰαίνομαι εἰσορόωσα, an ihnen, Od. 19, 537. Aehnl. Pind. καρδίαν, νόον, θυμὸν ἰαίνειν, P. 1, 12. 2, 90 Ol. 7, 43; ἰανθεὶς ἀοιδαῖς ibd. 2, 15; καρδίην ἰαίνεται Archil. frg. 25; ἰαίνει καρδίαν Alcm. bei Ath. XIII, 600 f; sp. D., [[ἦτορ]] ἰανθέν Anacr. 48, 2; Theocr. 7, 29; Man. 3, 184. Auch Polyaen. 1, 1, οἴνῳ τοὺς πολεμίους ἰαίνων. [ι hat Hom. Od. 10, 359, wo das augm. tempor. anzunehmen, aber auch ohne dieses im Anfange des Verses 22, 59, wie Qu. Sm. 10, 327, der [[εἰσόκε]] σ' ἰήνειεν ἀνιαρῶν ὀδυνάων = [[ἰάομαι]] vrbdt, u. ὑπὲκ κακοῦ ἰαίνονται 4, 402.] | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<i>impf.</i> ἴαινον, <i>f. inus., ao.</i> [[ἴηνα]], <i>pf. inus. ; ao. Pass.</i> ἰάνθην;<br /><b>1</b> [[faire chauffer]] ; <i>Pass.</i> s'échauffer, chauffer;<br /><b>2</b> [[amollir par la chaleur]] : κηρόν OD de la cire ; <i>fig.</i> θυμόν IL adoucir <i>ou</i> amollir le cœur;<br /><b>3</b> [[échauffer le cœur]], [[réjouir]], [[charmer]] ; être réchauffé, réjoui, charmé ; ἰαίνεσθαι θυμόν <i>ou</i> φρένας IL avoir le cœur réjoui ; ἰαίνεσθαί τινι, faire ses délices de qch.<br />'''Étymologie:''' [[ἰάομαι]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἰαίνω:''' (ῐα) (aor. [[ἴηνα]]; aor. pass. [[ἰάνθην]]; формы с приращением, а также остальные in [[arsi]] - с начальным ῑ)<br /><b class="num">1</b> [[греть]], [[нагревать]] (πυρὶ χαλκόν Hom.): [[ὕδωρ]] ἰαίνετο Hom. вода нагревалась;<br /><b class="num">2</b> (нагреванием), [[размягчать]] (ἰαίνετο [[κηρός]] Hom.);<br /><b class="num">3</b> [[веселить]], [[радовать]], [[восхищать]]: θυμὸς ἐϋφροσύνῃσιν ἰαίνεται Hom. душа наполняется радостью; ἰαίνομαι εἰσορόωσα Hom. я радуюсь глядя (на них); [[μέτωπον]] ἰάνθη Hom. чело прояснилось;<br /><b class="num">4</b> [[успокаивать]], [[смягчать]] (θυμόν Hom., Pind., Theocr.; ἰανθεὶς ἀοιδαῖς Pind.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἰαίνω''': Ἰων. παρατ. ἰαίνεσκον, Κόϊντ. Σμ. 7. 340: ἀόρ. [[ἴηνα]] (προστ. ἰήνατε) Ὀδ. Θ. 426, Δωρ. ἴᾱνα Πίνδ. ― Παθ., ἀόρ. ἰάνθην Ἰλ. Ψ. 600, Ὀδ. Δ. 549. Ῐ πλὴν τῶν ηὐξημένων χρόνων, π.χ. Ὀδ. 165· ἀλλ’ ἐν ἀρχῇ στίχου ῑ [[ἄνευ]] αὐξήσ., Ἰλ. Ψ. 598, Ὀδ. Χ. 59, Ἀνθ. Π. 12. 95, Κόϊντ. Σμ. ἔνθ’ ἀνωτ. (Ἡ ἀρχὴ τῆς λέξεως [[ἄδηλος]]). Θερμαίνω, ἀμφὶ δέ οἱ περὶ χαλκὸν ἰήνατε Ὀδ. Θ. 426. ― Παθ., ἰαίνετο δ’ [[ὕδωρ]] Κ. 359· [[ἐντεῦθεν]], ἰαίνεται, «χολοῦται, πικραίνεται» Φρύν. Τραγ. παρ’ Ἡσυχ. 2) [[τήκω]], ἰαίνετο κηρὸς Ὀδ. Μ. 175· μεταφ., θυμὸν ἰαίνειν, τήκειν τὴν καρδίαν, Ἰλ. Ω. 119. 3) κοινότερον Ὁμ. (πρβλ. Πλούτ. 2. 947C), [[θερμαίνω]], ἀναζωπυρῶ, [[φαιδρύνω]], Λατ. fovere, κραδίην καὶ θυμὸν ἰαίνειν Ὁμ. Ὕμν. εἰς Δήμ. 435· θυμὸν ἰαίνειν τινὶ Ὀδ. 379, Πινδ. Ο. 7. 76, Θεόκρ. 7. 29· καρδίαν Ἀλκμὰν 20, Πινδ. Π. 1. 20· νόον [[αὐτόθι]] 2. 166· συχνότερον ἐν τῷ Παθ., φαιδρύνομαι, εὐφραίνομαι, ἵνα... σὺ φρεσὶ σῇσιν ἰανθῇς Ὀδ. Δ. 549· [[εἰσόκε]] σὸν κῆρ ἰανθῇ Χ. 59· [[τοῖο]] δὲ θυμὸς ἰάνθη Ἰλ. Ψ. 598· [[ὡσαύτως]] μετὰ δοτ., ὥς ἄρα σοί, Μενέλαε, μετὰ φρεσὶ θυμὸς ἰάνθη [[αὐτόθι]] 600, πρβλ. Ψ. 321, κτλ.· [[ὡσαύτως]], θυμὸν ἰάνθης Ψ 47· φρένας [[ἔνδον]] ἰάνθης Ω. 382· [[μέτωπον]] ἰάνθη Ἰλ. Ο. 103· μετὰ δοτ. πράγμ., [[ἥδομαι]], εὐφραίνομαι ἔν τινι, καὶ τέ [[σφιν]] ἰαίνομαι εἰσορόωσα Ὀδ. Τ. 537· οὕτω, καρδίην ἰαίνεται Ἀρχίλ. 33· ἰανθεὶς ἀοιδαῖς Πινδ. Ο. 2. 26· πρβλ. εὐφροσύνη· παρὰ μεταγεν., ἰαίνειν τινά τινι Μανέθων 3. 184, Πολύαιν. 1: 1. ΙΙ. = [[ἰάομαι]], [[θεραπεύω]], σῴζω, ἀπαλλάττω, τινὰ ὀδυνάων Κόϊντ. Σμ. 10. 327· ὑπὲκ κακοῦ ἰαίνονται 4. 402. ― Ἐπικ. καὶ Λυρ. [[λέξις]] [[οὐδαμοῦ]] ἐν χρήσει παρὰ Τραγ. | |lstext='''ἰαίνω''': Ἰων. παρατ. ἰαίνεσκον, Κόϊντ. Σμ. 7. 340: ἀόρ. [[ἴηνα]] (προστ. ἰήνατε) Ὀδ. Θ. 426, Δωρ. ἴᾱνα Πίνδ. ― Παθ., ἀόρ. ἰάνθην Ἰλ. Ψ. 600, Ὀδ. Δ. 549. Ῐ πλὴν τῶν ηὐξημένων χρόνων, π.χ. Ὀδ. 165· ἀλλ’ ἐν ἀρχῇ στίχου ῑ [[ἄνευ]] αὐξήσ., Ἰλ. Ψ. 598, Ὀδ. Χ. 59, Ἀνθ. Π. 12. 95, Κόϊντ. Σμ. ἔνθ’ ἀνωτ. (Ἡ ἀρχὴ τῆς λέξεως [[ἄδηλος]]). Θερμαίνω, ἀμφὶ δέ οἱ περὶ χαλκὸν ἰήνατε Ὀδ. Θ. 426. ― Παθ., ἰαίνετο δ’ [[ὕδωρ]] Κ. 359· [[ἐντεῦθεν]], ἰαίνεται, «χολοῦται, πικραίνεται» Φρύν. Τραγ. παρ’ Ἡσυχ. 2) [[τήκω]], ἰαίνετο κηρὸς Ὀδ. Μ. 175· μεταφ., θυμὸν ἰαίνειν, τήκειν τὴν καρδίαν, Ἰλ. Ω. 119. 3) κοινότερον Ὁμ. (πρβλ. Πλούτ. 2. 947C), [[θερμαίνω]], ἀναζωπυρῶ, [[φαιδρύνω]], Λατ. fovere, κραδίην καὶ θυμὸν ἰαίνειν Ὁμ. Ὕμν. εἰς Δήμ. 435· θυμὸν ἰαίνειν τινὶ Ὀδ. 379, Πινδ. Ο. 7. 76, Θεόκρ. 7. 29· καρδίαν Ἀλκμὰν 20, Πινδ. Π. 1. 20· νόον [[αὐτόθι]] 2. 166· συχνότερον ἐν τῷ Παθ., φαιδρύνομαι, εὐφραίνομαι, ἵνα... σὺ φρεσὶ σῇσιν ἰανθῇς Ὀδ. Δ. 549· [[εἰσόκε]] σὸν κῆρ ἰανθῇ Χ. 59· [[τοῖο]] δὲ θυμὸς ἰάνθη Ἰλ. Ψ. 598· [[ὡσαύτως]] μετὰ δοτ., ὥς ἄρα σοί, Μενέλαε, μετὰ φρεσὶ θυμὸς ἰάνθη [[αὐτόθι]] 600, πρβλ. Ψ. 321, κτλ.· [[ὡσαύτως]], θυμὸν ἰάνθης Ψ 47· φρένας [[ἔνδον]] ἰάνθης Ω. 382· [[μέτωπον]] ἰάνθη Ἰλ. Ο. 103· μετὰ δοτ. πράγμ., [[ἥδομαι]], εὐφραίνομαι ἔν τινι, καὶ τέ [[σφιν]] ἰαίνομαι εἰσορόωσα Ὀδ. Τ. 537· οὕτω, καρδίην ἰαίνεται Ἀρχίλ. 33· ἰανθεὶς ἀοιδαῖς Πινδ. Ο. 2. 26· πρβλ. εὐφροσύνη· παρὰ μεταγεν., ἰαίνειν τινά τινι Μανέθων 3. 184, Πολύαιν. 1: 1. ΙΙ. = [[ἰάομαι]], [[θεραπεύω]], σῴζω, ἀπαλλάττω, τινὰ ὀδυνάων Κόϊντ. Σμ. 10. 327· ὑπὲκ κακοῦ ἰαίνονται 4. 402. ― Ἐπικ. καὶ Λυρ. [[λέξις]] [[οὐδαμοῦ]] ἐν χρήσει παρὰ Τραγ. | ||
}} | }} | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
|auten=aor. | |auten=aor. ιηνα, [[pass]]. ιάνθη (ῖ [[when]] [[with]] [[augment]]): [[warm]], [[soften]] by warming, Od. 12.175; met., [[warm]], [[melt]], [[move]] the [[heart]] to [[compassion]], [[cheer]], etc., Od. 15.379; [[often]] [[thus]] in [[pass]]., [[θῦμός]], [[κῆρ]], Il. 23.598, Od. 22.59; [[μέτωπον]] [[ἰάνθη]], ‘brightened,’ Il. 15.103; [[also]] w. acc. of specification, θῦμόν, φρένας, ψ, Od. 24.382; w. dat., Od. 19.537. | ||
}} | }} | ||
{{Slater | {{Slater | ||
|sltr=<b>ῐαίνω | |sltr=<b>ῐαίνω</b> [[cheer]], [[delight]] ὦ Κρόνιε παῖ, ἰανθεὶς ἀοιδαῖς [[εὔφρων]] [[σφίσιν]] κόμισον (O. 2.13) ὡς ἂν σεμνὰν θυσίαν θέμενοι πατρί τε θυμὸν ἰναιεν κόρᾳ τ' ἐγχειβρόμῳ (O. 7.43) καὶ γὰρ βιατὰς [[Ἄρης]] ἰαίνει καρδίαν κώματι (P. 1.11) ἀλλ' οὐδὲ [[ταῦτα]] νόον ἰαίνει φθονερῶν (P. 2.90) λτ;γτ;ενοφῶν τελέαις εὐχωλαῖς ἰανθείς fr. 122. 20. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
| Line 29: | Line 32: | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἰαίνω:''' αόρ. | |lsmtext='''ἰαίνω:''' αόρ. αʹ [[ἴηνα]], Δωρ. <i>ἴᾱνα</i> — Παθ. αόρ. αʹ [[ἰάνθην]]·<br /><b class="num">1.</b> [[ζεσταίνω]], [[θερμαίνω]], σε Ομήρ. Οδ.<br /><b class="num">2.</b> [[λιώνω]], [[τήκω]] — Παθ., λιώνομαι, στον ίδ.<br /><b class="num">3.</b> [[θερμαίνω]], [[αναζωπυρώνω]], [[φαιδρύνω]], [[ευθυμώ]], Λατ. fovere, <i>θυμὸν ἰαίνειν</i>, στο ίδ. κ.λπ. — Παθ., <i>ἐν φρεσὶ θυμὸς ἰάνθη</i>, στο ίδ.· [[μέτωπον]] ἰάνθη, το πρόσωπό της μαλάκωσε, σε Ομήρ. Ιλ.· με δοτ. πράγμ., ευφραίνομαι, [[νιώθω]] [[ευχαρίστηση]] με [[κάτι]], σε Ομήρ. Οδ. | ||
}} | }} | ||
{{etym | {{etym | ||
|etymtx=Grammatical information: v.<br />Meaning: | |etymtx=Grammatical information: v.<br />Meaning: [[(make) warm]], [[heat]], [[heal, save]] (Il.).<br />Other forms: Aor. [[ἰᾶναι]], Ion. [[ἰῆναι]], pass. [[ἰανθῆναι]]<br />Derivatives: No. (On <b class="b3">ἰηδονές εὐφροσύνη</b>, [[ἐπιθυμία]], [[χαρά]] H; see Latte who reads [[ἡδοναῖς]].)<br />Origin: XX [etym. unknown]<br />Etymology: With [[ἰαίνω]] agrees the Skt. yot-present <b class="b2">iṣaṇyáti</b> [[urge on]], [[incite]] (Osthoff MU 4, 194f.); because of the deviant meaning the etymology is doubted by Schulze Q. 381, Ehrlich Betonung 135 as well as by Persson Beiträge 326A. If it were correct, [[ἰαίνω]] like in <b class="b2">iṣaṇyáti</b> (with <b class="b2">iṣanat</b>; cf. Renou Gramm. de la langue véd. 303) will be a deriv. of an (<b class="b2">r-)n-</b>stemm (cf. Ved. <b class="b2">iṣáṇ-i</b> and Schwyzer 528 n. 8, also [[ἱερός]]), which was based on the primary <b class="b2">íṣ-yati</b>, <b class="b2">iṣ-ṇā́ti</b> [[bring in quick movement]] (with the root-noun <b class="b2">íṣ-</b> [[refreshment]], [[comfort]]). But [[ἰαίνω]], [[ἰῆναι]] could also be based on an old nasal present ([[δάμνημι]], [[κάμνω]]), to which a new yot-present in <b class="b3">-αίνω</b> was formed (Schwyzer 694). Se N. van brock, Vocab. médical 255ff. Ramat, Sprache 8 (1962) 4ff.- Cf. [[ἰάομαι]] and [[ἱερός]] | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
| Line 42: | Line 42: | ||
{{FriskDe | {{FriskDe | ||
|ftr='''ἰαίνω''': {iaínō}<br />'''Forms''': Aor. ἰᾶναι, ion. ἰῆναι, Pass. ἰανθῆναι<br />'''Grammar''': v.<br />'''Meaning''': [[erwärmen]], [[erquicken]], [[erfreuen]] (ep. lyr. seit Il.).<br />'''Derivative''': Keine Ableitungen.<br />'''Etymology''' : Zu [[ἰαίνω]] stimmt formal das aind. Jotpräsens ''iṣaṇyáti'' [[antreiben]], [[anregen]] (Osthoff MU 4, 194f.); wegen der abweichenden Bedeutung wird diese Etymologie von Schulze Q. 381, Ehrlich Betonung 135 ebenso wie von Persson Beiträge 326A. angezweifelt. Wenn sie zu Recht besteht, liegt es unzweifelhaft am nächsten, in [[ἰαίνω]] wie in ''iṣaṇyáti'' (woneben ''iṣanat''; vgl. Renou Gramm. de la langue véd. 303) eine Ableitung von einem ''r''-''n''-Stamm (vgl. ved. ''iṣáṇ''-''i'' und Schwyzer 528 A. 8, auch [[ἱερός]]) zu sehen, der seinerseits von dem primären ''íṣ''-''yati'', ''iṣ''-''ṇā́ti'' [[in rasche Bewegung setzen]] (wozu das Wz.-nomen ''íṣ''- [[Erquickung]], [[Labung]]) ausgeht. Aber [[ἰαίνω]], ἰῆναι könnte auch aus einem alten primären Nasalpräsens ([[δάμνημι]], [[κάμνω]]) stammen, zu dem ein neues Jotpräsens auf -αίνω gebildet wurde (Schwyzer 694). — Vgl. [[ἰάομαι]] und [[ἱερός]].<br />'''Page''' 1,702 | |ftr='''ἰαίνω''': {iaínō}<br />'''Forms''': Aor. ἰᾶναι, ion. ἰῆναι, Pass. ἰανθῆναι<br />'''Grammar''': v.<br />'''Meaning''': [[erwärmen]], [[erquicken]], [[erfreuen]] (ep. lyr. seit Il.).<br />'''Derivative''': Keine Ableitungen.<br />'''Etymology''' : Zu [[ἰαίνω]] stimmt formal das aind. Jotpräsens ''iṣaṇyáti'' [[antreiben]], [[anregen]] (Osthoff MU 4, 194f.); wegen der abweichenden Bedeutung wird diese Etymologie von Schulze Q. 381, Ehrlich Betonung 135 ebenso wie von Persson Beiträge 326A. angezweifelt. Wenn sie zu Recht besteht, liegt es unzweifelhaft am nächsten, in [[ἰαίνω]] wie in ''iṣaṇyáti'' (woneben ''iṣanat''; vgl. Renou Gramm. de la langue véd. 303) eine Ableitung von einem ''r''-''n''-Stamm (vgl. ved. ''iṣáṇ''-''i'' und Schwyzer 528 A. 8, auch [[ἱερός]]) zu sehen, der seinerseits von dem primären ''íṣ''-''yati'', ''iṣ''-''ṇā́ti'' [[in rasche Bewegung setzen]] (wozu das Wz.-nomen ''íṣ''- [[Erquickung]], [[Labung]]) ausgeht. Aber [[ἰαίνω]], ἰῆναι könnte auch aus einem alten primären Nasalpräsens ([[δάμνημι]], [[κάμνω]]) stammen, zu dem ein neues Jotpräsens auf -αίνω gebildet wurde (Schwyzer 694). — Vgl. [[ἰάομαι]] und [[ἱερός]].<br />'''Page''' 1,702 | ||
}} | |||
{{mantoulidis | |||
|mantxt=(=[[ζεσταίνω]], [[εὐχαριστῶ]]). Ἄγνωστη ἡ [[ἀρχή]] της. I+σ+αν+jω=ἰανjω=[[ἰαίνω]]. | |||
}} | }} | ||