ἀϋτέω: Difference between revisions

|Definition=[ῡ], used by Hom. only in <span class="bibl">3</span> pers. impf., and in Trag. (never in S.) only in pres. and impf.: <span class="sense"><span class="bld">A</span> ἠΰτησα <span class="bibl">Nonn.<span class="title">D.</span>11.185</span>, <span class="title">Epigr.Gr.</span> 995.7: ([[αὔω]] B):—[[cry]], [[shout]], μακρὸν ἀΰτει <span class="bibl">Il.20.50</span>; καὶ μέγ' ἀΰτει <span class="bibl">21.582</span>; κληδὼν ἀϋτεῖ <span class="bibl">A.<span class="title">Ag.</span>927</span>: c. acc. cogn., τοιαῦτ' ἀϋτῶν <span class="bibl">Id.<span class="title">Th.</span> 384</span>; ἀΰτει δ' ὀξύ <span class="bibl">Id.<span class="title">Pers.</span>1058</span> (lyr.); τί τινι <span class="bibl">E.<span class="title">El.</span>757</span>, etc. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> c. acc. pers., [[call to]], ἀΰτει πάντας ἀρίστους <span class="bibl">Il.11.258</span>; ἀΰτευν Ἄρτεμιν <span class="bibl">E.<span class="title">Hipp.</span>167</span> (lyr.); <b class="b3">τί Ζῆν' ἀϋτεῖς;</b> why [[call on]] Zeus? <span class="bibl">Ar.<span class="title">Lys.</span>717</span>: c. acc. pers. et inf., <span class="bibl">E.<span class="title">Rh.</span>668</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">3</span> c. acc. rei, [[call for]], <b class="b3">βοὰν ἀ</b>. [[call for]] help, <span class="bibl">Id.<span class="title">Hec.</span>1092</span> (lyr.). </span><span class="sense"><span class="bld">4</span> [[proclaim]], c. inf., <span class="bibl">Man.4.39</span>,<span class="bibl">428</span>.</span>

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0396.png Seite 396]] = ἀΰω nur praes. u. impf; <b class="b2">rusen, schreien, tönen</b>; Hom. Iliad. 20, 50 μακρὸν ἀύτει; 21, 582 μέγ' ἀύτει; 11, 258 ἀύτει πάντας ἀρίστους; 12, 160 κόρυθες δ' ἀμφ' αὖον ἀύτευν βαλλόμεναι; – Aesch., Eur. u. sp. D.; ἀϋτεῖ Theocr. 24, 37; Ἄρτεμιν, anrufen, Eur. Hipp. 168.

{{ls

|lstext='''ἀϋτέω''': [ῡ], ἐν χρήσει παρ᾿ Ὁμ. μόνον ἐν τῷ γ΄ προσ. τοῦ παρατ. καὶ παρὰ τοῖς Ἀττ. ποιηταῖς ([[οὐδαμοῦ]] παρὰ Σοφ.) μόνον κατ᾿ ἐνεστ. καὶ παρατ.· ἠΰτησα Νόνν. Δ. 11. 185, Ἐπιγράμμ. Ἑλλ. 995. 7, πρβλ. [[ἐπαϋτέω]] (αὒω, [[κραυγάζω]]). Βοῶ, [[κράζω]] μεγάλῃ τῇ φωνῇ, «χουϊάζω», μακρὸν ἀΰτει, «μέγα ἐβόα» (Σχόλ.) , Ἰλ. Υ. 50· καὶ μέγ᾿ ἀΰτει Φ. 582· κληδὼν ἀϋτεῖ Αἰσχύλ. Ἀγ. 927· ― [[μετὰ]] συστοίχ. αἰτιατ., βοὰν ἀϋτῶ Εὐρ. Ἑκ. 1092· τοιαῦτ᾿ ἀϋτεῖ Αἰσχυλ. Θηβ. 284· ἀϋτεῖ δ᾿ ὀξὺ ὁ αὐτ. Πέρσ. 1059· τί τινι Εὐρ. Ἠλ. 757, κτλ. 2) μετ᾿ αἰτ. προσ., καλῶ, «φωνάζω», ἀΰτει πάντας ἀρίστους Ἰλ. Λ. 258, Εὐρ. Ἱππ. 168· τί Ζῆν ἀϋτεῖς; τὶ ἐπικαλεῖσαι τὸν Δία; Ἀριστοφ. Λυσ. 717· ― μετ᾿ αἰτ. προσ. καὶ ἀπαρεμφ., ὑμᾶς δ᾿ ἀϋτῶ... κοιμίσαι [[ξίφη]] Εὐρ. Ρῆσ. 668. 3) ἐπὶ πραγμάτων, ἴδε ἐν λ. αὗος Ι.

{{bailly

|btext=<i>seul. prés., impf. et ao.</i><br /><b>I.</b> <i>intr.</i> <b>1</b> crier, pousser un cri <i>ou</i> des cris;<br /><b>2</b> faire du bruit, résonner;<br /><b>II.</b> <i>tr.</i> <b>1</b> émettre en criant : βοὰν ἀ. EUR pousser un cri ; [[τί]] τινι EUR signifier qch à qqn;<br /><b>2</b> appeler en criant, acc. ; invoquer (une divinité), acc..<br />'''Étymologie:''' [[ἀϋτή]].

{{DGE

|dgtxt=<b class="num">• Prosodia:</b> [ᾰῡ-]<br /><b class="num">I</b> intr.<br /><b class="num">1</b> de anim. [[gritar]], [[lanzar gritos]] c. ac. adv. o int. μακρὸν ἀΰτει <i>Il</i>.20.50, μέγ' ἀΰτει <i>Il</i>.21.582, cf. Hes.<i>Sc</i>.309, ἀΰτει δ' ὀξύ A.<i>Pers</i>.1058, ἀυτῶ βοάν E.<i>Hec</i>.1092, τοιαῦτ' ἀϋτῶν A.<i>Th</i>.384, τί χρῆμ' ἀυτεῖς; E.<i>Cyc</i>.669, τοῦτ' αὐτὸς ἠΰτησεν <i>Col.Memn</i>.19.7 (II d.C.), c. dat. de pers. ἠύτεσεν ἔπος ... Μήνῃ Nonn.<i>D</i>.11.185<br /><b class="num">•</b>c. un pred. del suj. λυγροὶ δὲ ... ὄρνιθες ἀύτεον Q.S.10.266.<br /><b class="num">2</b> de cosas [[resonar como un grito]] κληδὼν ἀΰτει A.<i>A</i>.927, χαλκὸς ἀΰτει Q.S.1.546, (βέλη) ἠύτησαν Q.S.7.597 (cód.).<br /><b class="num">II</b> tr.<br /><b class="num">1</b> c. ac. de pers. [[llamar a gritos]], [[convocar]] ἀΰτει πάντας ἀρίστους <i>Il</i>.11.258, ἑτάρους ἐπὶ μακρὸν ἀΰτει A.R.4.1337<br /><b class="num">•</b>de divinidades [[invocar]] ἀύτευν Ἄρτεμιν E.<i>Hipp</i>.167, τί Ζῆν' ἀυτεῖς; Ar.<i>Lys</i>.717, Φοῖβον ἀύτει A.R.4.1702<br /><b class="num">•</b>de donde c. ac. de pers. e inf. [[pedir a gritos]] ὑμᾶς δ' ἀυτῶ ... κοιμίσαι ξίφη E.<i>Rh</i>.668.<br /><b class="num">2</b> c. ac. de abstr. [[anunciar]], [[comunicar a gritos]] σφαγὴν ἀυτεῖς τῇδέ (βοῇ) μοι E.<i>El</i>.151<br /><b class="num">•</b>c. inf. [[proclamar]] χρυσοστέπτορας ἄνδρας ἢ ἀρχιερῆας ἀυτεῖ ἔσσεσθαι Man.4.39.<br /><br /><b class="num">• Etimología:</b> Denom. de αὐτή ‘grito’ q.u.