3,270,629
edits
ἀπονοέομαι: Difference between revisions
m
LSJ1 replacement
(1a) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (10 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=aponoeomai | |Transliteration C=aponoeomai | ||
|Beta Code=a)ponoe/omai | |Beta Code=a)ponoe/omai | ||
|Definition= | |Definition=<span class="bld">A</span> [[have lost all sense]],<br><span class="bld">1</span> of fear, to [[be desperate]], ἀπονοηθέντας διαμάχεσθαι X.''HG''6.4.23; ταῖς γνώμαις Plb.16.31.1; <b class="b3">ἄνθρωποι ἀπονενοημένοι</b> [[desperate]] men, Th.7.81, cf. X.''HG''7.5.12.<br><span class="bld">2</span> of shame or duty, ἀπονενοημένος [[abandoned fellow]], [[Theophrastus|Thphr.]] ''[[Characters|Char.]]'' 6.1, cf. Isoc.8.93, D.19.69:—later in Act., [[make desperate]], J.''AJ''18.1.6. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0317.png Seite 317]] dep. pass., von Sinnen kommen, die Besinnung verlieren, verzweifeln, Xen. ἀπονοηθέντας διαμάχεσθαι Hell. 6, 4, 23; ἀπονενοημένος 7, 5, 12, vom Muth der Verzweiflung; wie Thuc. 7, 81 u. Luc. Asin. 23; ταῖς γνώμαις Pol. 16. 31; sich selbst aufgeben, Plut. Sol. 31; auch mit dem inf., zu einem verzweifelten Wagniß schreiten, Dio Chrys. II, 134, mit der v. 1. ἐπενοήθησαν; ὁ ἀπονενοημένος, ein verzweifelter, sittlich verlorner, gemeiner Mensch, Isocr. 8, 93; Dem. 25, 32; vgl. Theophr. Char. 6. Vgl. [[ἀπονενοημένως]]. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0317.png Seite 317]] dep. pass., von Sinnen kommen, die Besinnung verlieren, verzweifeln, Xen. ἀπονοηθέντας διαμάχεσθαι Hell. 6, 4, 23; ἀπονενοημένος 7, 5, 12, vom Muth der Verzweiflung; wie Thuc. 7, 81 u. Luc. Asin. 23; ταῖς γνώμαις Pol. 16. 31; sich selbst aufgeben, Plut. Sol. 31; auch mit dem inf., zu einem verzweifelten Wagniß schreiten, Dio Chrys. II, 134, mit der v. 1. ἐπενοήθησαν; ὁ ἀπονενοημένος, ein verzweifelter, sittlich verlorner, gemeiner Mensch, Isocr. 8, 93; Dem. 25, 32; vgl. Theophr. Char. 6. Vgl. [[ἀπονενοημένως]]. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=-οοῦμαι;<br />perdre la raison, avoir l'esprit égaré (par le désespoir) ; être désespéré.<br />'''Étymologie:''' [[ἀπό]], [[νοέω]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἀπονοέομαι:''' терять самообладание, приходить в отчаяние; ἀπονενοημένος Thuc., Xen. отчаянный, отчаянно храбрый, но тж. Isocr. отчаянный, пропащий, негодный; ἀπονοηθέντες διεμάχοντο Xen. они сражались отчаянно. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀπονοέομαι''': μέλλ. -ήσομαι: ἀποθ. ([[νοέω]]): ― χάνω τὸν νοῦν μου, εἶμαι ἐν ἀπονοίᾳ. 1) ἐπὶ φόβου, εἶμαι ἐν ἀπογνώσει, ἀπονοηθέντας διαμάχεσθαι Ξεν. Ἑλλ. 6. 4, 23· ἄνθρωποι ἀπονενοημένοι, ἐν ἀπογνώσει, Θουκ. 7. 81· ὁ ἀπονενοημένος Ξεν. Ἑλλ. 7. 5, 12· πρβλ. [[ἀπονενοημένως]]. 2) ἐπὶ ἀναισχύντου, ἀπονενοημένος, χαμένος, πρόστυχος, [[αἰσχρός]]· ὁ δὲ ἀπονενοημένος τοιοῦτός τις… τῷ ἤθει ἀγοραῖός τις, καὶ ἀνασεσυρμένος καὶ [[παντοποιός]]. Δεινὸ δὲ… καὶ πορνοβοσκῆσαι… καὶ μηδεμίαν ἐργασίαν αἰσχρὰν ἀποδοκιμάσαι Θεοφρ. Χαρ. 6, πρβλ. Ἰσοκρ. 177Ε, Δημ. 363. 7: [[ἀλαζονεύομαι]], Ἰω, Χρυσ. | |lstext='''ἀπονοέομαι''': μέλλ. -ήσομαι: ἀποθ. ([[νοέω]]): ― χάνω τὸν νοῦν μου, εἶμαι ἐν ἀπονοίᾳ. 1) ἐπὶ φόβου, εἶμαι ἐν ἀπογνώσει, ἀπονοηθέντας διαμάχεσθαι Ξεν. Ἑλλ. 6. 4, 23· ἄνθρωποι ἀπονενοημένοι, ἐν ἀπογνώσει, Θουκ. 7. 81· ὁ ἀπονενοημένος Ξεν. Ἑλλ. 7. 5, 12· πρβλ. [[ἀπονενοημένως]]. 2) ἐπὶ ἀναισχύντου, ἀπονενοημένος, χαμένος, πρόστυχος, [[αἰσχρός]]· ὁ δὲ ἀπονενοημένος τοιοῦτός τις… τῷ ἤθει ἀγοραῖός τις, καὶ ἀνασεσυρμένος καὶ [[παντοποιός]]. Δεινὸ δὲ… καὶ πορνοβοσκῆσαι… καὶ μηδεμίαν ἐργασίαν αἰσχρὰν ἀποδοκιμάσαι Θεοφρ. Χαρ. 6, πρβλ. Ἰσοκρ. 177Ε, Δημ. 363. 7: [[ἀλαζονεύομαι]], Ἰω, Χρυσ. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἀπονοέομαι:''' μέλ. <i>-ήσομαι</i>, αόρ. | |lsmtext='''ἀπονοέομαι:''' μέλ. <i>-ήσομαι</i>, αόρ. αʹ <i>-ενοήθην</i>, παρακ. <i>-νενόημαι</i>· αποθ.· ([[νοέω]])· χάνω το νου μου, λέγεται·<br /><b class="num">1.</b> για φόβο, [[πέφτω]] σε [[απελπισία]], σε [[απόγνωση]], σε Ξεν.· <i>ἄνθρωποι ἀπονενοημένοι</i>, απελπισμένοι άνθρωποι, Λατ. perditi, σε Θουκ.<br /><b class="num">2.</b> για άνθρωπο αναίσχυντο, <i>ἀπονενοημένος</i>, [[πρόστυχος]], [[αισχρός]], «το χαμένο [[κορμί]]», σε Θεόφρ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[νοέω]]<br />Dep. to [[have]] [[lost]] all [[sense]],<br /><b class="num">1.</b> of [[fear]], to be [[desperate]], Xen.; ἄνθρωποι ἀπονενοημένοι [[desperate]] men, Lat. perditi, Thuc.<br /><b class="num">2.</b> of [[shame]], ἀπονενοημένος an [[abandoned]] [[fellow]], Theophr. | |mdlsjtxt=[[νοέω]]<br />Dep. to [[have]] [[lost]] all [[sense]],<br /><b class="num">1.</b> of [[fear]], to be [[desperate]], Xen.; ἄνθρωποι ἀπονενοημένοι [[desperate]] men, Lat. perditi, Thuc.<br /><b class="num">2.</b> of [[shame]], ἀπονενοημένος an [[abandoned]] [[fellow]], Theophr. | ||
}} | }} | ||