3,270,341
edits
μιξολύδιος: Difference between revisions
m
LSJ1 replacement
(25) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (13 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=miksolydios | |Transliteration C=miksolydios | ||
|Beta Code=micolu/dios | |Beta Code=micolu/dios | ||
|Definition=[ | |Definition=[ῡ], ον,<br><span class="bld">A</span> [[half-Lydian]], of the Mysian dialect, μιξολύδιον… πως καὶ μιξοφρύγιον Xanth.8.<br><span class="bld">II</span> in Music, [[mixolydian]], τόνος Aristox.''Harm.''2p.37M., Bacch.''Harm.''46; ἁρμονία Plu.2.1136c; εἶδος τοῦ διὰ πασῶν Cleonid. 9. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0189.png Seite 189]] halb lydisch, eine Tonart; Strab. XII, 572; Music. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0189.png Seite 189]] halb lydisch, eine Tonart; Strab. XII, 572; Music. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />[[à moitié lydien]].<br />'''Étymologie:''' [[μίγνυμι]], [[Λυδία]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''μιξολύδιος''': [ῡ], -ον, ἐπὶ τῆς διαλέκτου τῶν Μυσῶν, μεμιγμένη | |lstext='''μιξολύδιος''': [ῡ], -ον, ἐπὶ τῆς διαλέκτου τῶν Μυσῶν, μεμιγμένη μετὰ λυδικῶν λέξεων, μαρτυρεῖν δὲ καὶ τὴν διάλεκτον· μιξολύδιον γάρ πως [[εἶναι]] καὶ μιξοφρύγιον Στράβ. 572, πρβλ. Ξανθ. Ἀποσπ. 8· ἐξυπ. [[ἁρμονία]], καὶ ἡ [[μιξολύδιος]] παθητική τίς ἐστι τραγῳδίαις ἁρμόζουσα Πλούτ. 2, 936C: - μιξολῡδιστί, ἐπίρρ. κατὰ τὴν μικτὴν Λυδίαν ἁρμονίαν, Πλάτ. Πολ. 398Ε, Ἀριστ. Πολιτικ. 8. 5, 22· ἴδε Chapell Ἱστ. τῆς Μουσικῆς, σ. 112. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-α, -ο, θηλ. και -ος (Α [[μιξολύδιος]], -ον)<br /><b>φρ.</b> «[[μιξολύδιος]] [[τόνος]]» ή «[[μιξολύδιος]] [[τρόπος]]» ή «[[μιξολύδιος]] [[αρμονία]]» — [[ένας]] από τους οκτάχορδους τρόπους του διατονικού γένους, η [[δημιουργία]] του οποίου αποδίδεται στη [[Σαπφώ]] ή στον Πυθαγόρα<br /><b>αρχ.</b><br />αναμεμιγμένος με λυδικά στοιχεία.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> θ. <i>μιξ</i>(<i>ο</i>)- του [[μίγνυμι]] / [[μείγνυμι]] <span style="color: red;">+</span> [[λύδιος]] (<span style="color: red;"><</span> [[Λυδία]])]. | |mltxt=-α, -ο, θηλ. και -ος (Α [[μιξολύδιος]], -ον)<br /><b>φρ.</b> «[[μιξολύδιος]] [[τόνος]]» ή «[[μιξολύδιος]] [[τρόπος]]» ή «[[μιξολύδιος]] [[αρμονία]]» — [[ένας]] από τους οκτάχορδους τρόπους του διατονικού γένους, η [[δημιουργία]] του οποίου αποδίδεται στη [[Σαπφώ]] ή στον Πυθαγόρα<br /><b>αρχ.</b><br />αναμεμιγμένος με λυδικά στοιχεία.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> θ. <i>μιξ</i>(<i>ο</i>)- του [[μίγνυμι]] / [[μείγνυμι]] <span style="color: red;">+</span> [[λύδιος]] (<span style="color: red;"><</span> [[Λυδία]])]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''μιξολύδιος:''' [ῡ], -ον, κατά το ήμισυ [[Λυδικός]] (ως προς τη διάλεκτο ή τη [[μουσική]] [[κλίμακα]]), σε Στράβ.· μιξο-[[λυδιστί]], επίρρ., με το ανάμεικτο Λυδικό μέτρο, σε Πλάτ. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=μιξο-λύ¯διος, ον<br />[[half]]-Lydian, Strab. | |||
}} | |||
{{wkpen | |||
|wketx=The term "Mixolydian mode" may refer to one of three things: the name applied to one of the ancient Greek harmoniai or tonoi, based on a particular octave species or scale; one of the medieval church modes; a modern musical mode or diatonic scale, related to the medieval mode. (The Hypomixolydian mode of medieval music, by contrast, has no modern counterpart.) | |||
The idea of a Mixolydian mode comes from the music theory of ancient Greece. The invention of the ancient Greek Mixolydian mode was attributed to Sappho, the 7th-century-B.C. poet and musician. However, what the ancient Greeks thought of as Mixolydian was very different from the modern interpretation of the mode. | |||
In Greek theory, the Mixolydian tonos (the term "mode" is a later Latin term) employs a scale (or "octave species") corresponding to the Greek Hypolydian mode inverted. In its diatonic genus, this is a scale descending from paramese to hypate hypaton. In the diatonic genus, a whole tone (paramese to mese) followed by two conjunct inverted Lydian tetrachords (each being two whole tones followed by a semitone descending). This diatonic genus of the scale is roughly the equivalent of playing all the white notes of a piano from B to B, which is also known as modern Locrian mode. | |||
}} | }} | ||