ἑνωτικός: Difference between revisions

← Older edit

ἑνωτικός (view source)

Revision as of 10:57, 25 August 2023

155 bytes removed , 25 August 2023

m

LSJ1 replacement

Spiros

Bureaucrats, Interface administrators, Administrators

3,277,218

edits

@@ Line 8: / Line 8: @@
 |Transliteration C=enotikos
 |Beta Code=e(nwtiko/s
-|Definition=ή, όν, (ἑνόω) [[serving to unite]] or [[unify]], δύναμις <span class="bibl">Ph.1.31</span>; εὔνοια <span class="bibl">Id.2.219</span>, cf. Plu.2.428a; τινῶν <span class="bibl">Procl.<span class="title">Inst.</span>13</span>,al., <span class="bibl">Dam.<span class="title">Pr.</span>47</span>. Adv. -κῶς <span class="bibl"><span class="title">EM</span>54.10</span>.
+|Definition=ἑνωτική, ἑνωτικόν, ([[ἑνόω]]) [[serving to unite]] or [[unify]], δύναμις Ph.1.31; εὔνοια Id.2.219, cf. Plu.2.428a; τινῶν Procl.''Inst.''13,al., Dam.''Pr.''47. Adv. [[ἑνωτικῶς]] ''EM''54.10.
 }}
 {{DGE
-|dgtxt=-ή, -όν<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[unificador]], [[que procura la unión o tiene la virtud de unir]] ref. abstr. φιλίαν τε καὶ νεῖκος· ὧν ἡ μέν ἐστιν ἑ. τὸ δὲ διαιρετικόν Plu.2.878a (= Emp.A 33), συστατικὴ [[γάρ]] ἐστι καὶ ἑ. τῶν πολλῶν (ἡ μουσική) Pythag. en Theo Sm.12.21, πνεῦμα Ph.1.31, μεσότης ἡ ἑ. καὶ συνάγουσα τὰ διεστῶτα Iul.<i>Or</i>.11.138d, cf. <i>Theol.Ar</i>.16, (ψυχή) [[ἀμερής]] ἐστι καὶ ἑ. Olymp.<i>in Grg</i>.13.2, δυνάμεις Procl.<i>in Ti</i>.2.198.30, cf. Eus.<i>PE</i> 7.10.9, ἑ. τῶν ἄλλων πάντων τὸ ἕν Dam.<i>Pr</i>.47, πᾶν ἀγαθὸν ἑ. ἐστι τῶν μετεχόντων αὐτοῦ Procl.<i>Inst</i>.13, ἡ θεία [[διοίκησις]] Didym.<i>Gen</i>.128.13, op. [[διακριτικός]] Simp.<i>in Cat</i>.327.30<br /><b class="num">•</b>c. gen. y πρός c. ac. (νοῦς) ἑνωτικώτερον ἀνθρώπων πρὸς τοὺς θεούς <i>Corp.Herm</i>.10.23<br /><b class="num">•</b>ref. pers. o sus cualidades [[que une]], [[que tiene capacidad de congregar, de aunar]] εὔνοια Ph.2.219, [[ἄνθρωπος]] συνοχεὺς καὶ ἑ. Horap.2.116<br /><b class="num">•</b>neutr. subst. τὸ πρὸς τὰ ἄλλα ἑνωτικὸν ... τοῦ ὕδατος <i>Corp.Herm.Fr</i>.26.16.<br /><b class="num">2</b> mús. [[que da unidad]], [[que armoniza]], [[armonioso]] τῶν δὲ ὁμοφώνων (φθόγγων) ἑνωτικώτατον ... τὸ διὰ πασῶν Ptol.<i>Harm</i>.15.26, c. gen. τῶν δὲ τοιούτων ἑνωτικαί πως αἱ ἁρμονίαι <i>Theol.Ar</i>.50.<br /><b class="num">II</b> subst. τὸ ἑ. [[Henotikón]] o [[Henótico]] n. del edicto de unificación promulgado por el emperador Zenón (438 d.C.) para evitar la disgregación de las iglesias y que apelaba a un acuerdo sobre la naturaleza única de las personas de la Trinidad, Euagr.Schol.<i>HE</i> 3.12, 13<br /><b class="num">•</b>tb. en plu. τὰ ἑνωτικά Ζήνωνος Euagr.Schol.<i>HE</i> 3.30.
+|dgtxt=-ή, -όν<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[unificador]], [[que procura la unión o tiene la virtud de unir]] ref. abstr. φιλίαν τε καὶ νεῖκος· ὧν ἡ μέν ἐστιν ἑ. τὸ δὲ διαιρετικόν Plu.2.878a (= Emp.A 33), συστατικὴ [[γάρ]] ἐστι καὶ ἑ. τῶν πολλῶν (ἡ μουσική) Pythag. en Theo Sm.12.21, πνεῦμα Ph.1.31, μεσότης ἡ ἑ. καὶ συνάγουσα τὰ διεστῶτα Iul.<i>Or</i>.11.138d, cf. <i>Theol.Ar</i>.16, (ψυχή) [[ἀμερής]] ἐστι καὶ ἑ. Olymp.<i>in Grg</i>.13.2, δυνάμεις Procl.<i>in Ti</i>.2.198.30, cf. Eus.<i>PE</i> 7.10.9, ἑ. τῶν ἄλλων πάντων τὸ ἕν Dam.<i>Pr</i>.47, πᾶν ἀγαθὸν ἑ. ἐστι τῶν μετεχόντων αὐτοῦ Procl.<i>Inst</i>.13, ἡ θεία [[διοίκησις]] Didym.<i>Gen</i>.128.13, op. [[διακριτικός]] Simp.<i>in Cat</i>.327.30<br /><b class="num">•</b>c. gen. y πρός c. ac. (νοῦς) ἑνωτικώτερον ἀνθρώπων πρὸς τοὺς θεούς <i>Corp.Herm</i>.10.23<br /><b class="num">•</b>ref. pers. o sus cualidades [[que une]], [[que tiene capacidad de congregar, de aunar]] εὔνοια Ph.2.219, [[ἄνθρωπος]] συνοχεὺς καὶ ἑ. Horap.2.116<br /><b class="num">•</b>neutr. subst. τὸ πρὸς τὰ ἄλλα ἑνωτικὸν ... τοῦ ὕδατος <i>Corp.Herm.Fr</i>.26.16.<br /><b class="num">2</b> mús. [[que da unidad]], [[que armoniza]], [[armonioso]] τῶν δὲ ὁμοφώνων (φθόγγων) ἑνωτικώτατον ... τὸ διὰ πασῶν Ptol.<i>Harm</i>.15.26, c. gen. τῶν δὲ τοιούτων ἑνωτικαί πως αἱ ἁρμονίαι <i>Theol.Ar</i>.50.<br /><b class="num">II</b> subst. τὸ ἑ. [[Henotikón]] o [[Henótico]] n. del edicto de unificación promulgado por el emperador Zenón (438 d.C.) para evitar la disgregación de las iglesias y que apelaba a un acuerdo sobre la naturaleza única de las personas de la Trinidad, Euagr.Schol.<i>HE</i> 3.12, 13<br /><b class="num">•</b>tb. en plu. τὰ ἑνωτικά Ζήνωνος Euagr.Schol.<i>HE</i> 3.30.
 }}
 {{pape