3,273,773
edits
σκίμπτομαι: Difference between revisions
m
LSJ1 replacement
m (Text replacement - "{{Slater\n(.*?)\n}}" to "") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (20 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=skimptomai | |Transliteration C=skimptomai | ||
|Beta Code=ski/mptomai | |Beta Code=ski/mptomai | ||
|Definition== < | |Definition== [[σκήπτω]], [[press forward]], ἄροτρον σκίμψατο καὶ βόας Pi.''P.''4.224; cf. < | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<i>c.</i> [[σκήπτω]].<br />'''Étymologie:''' cf. [[σκίπων]]. | |||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=σκίμπτομαι [~ σκίπων?] stevig neerzetten. Pind. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''σκίμπτομαι:''' [[упирать]], [[нажимать]] ([[ἄροτρον]] Pind.). | |||
}} | |||
{{Slater | |||
|sltr=[[σκίμπτομαι]] [[set]] [[fast]], [[place]] [[firmly]] ἀλλ' ὅτ [[Αἰήτας]] ἀδαμάντινον ἐν μέσσοις [[ἄροτρον]] σκίμψατο καὶ βόας (P. 4.224) | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=Α<br /><b>1.</b> μπήγομαι, καρφώνομαι<br /><b>2.</b> ωθώ [[προς]] τα [[εμπρός]]<br /><b>3.</b> [[πέφτω]] [[κοντά]] ή [[πάνω]] σε [[κάτι]] («ἢν [τὸ [[ῥῆγμα]]] ἐς τὴν [[φλέβα]] σκιμφθῇ», Ιπποκρ.)<br /><b>4.</b> <b>μτφ.</b> [[καυχιέμαι]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Εκφραστικό ρ. που συνδέεται πιθ. με τη λ. [[σκίπων]] και την [[οικογένεια]] του [[σκήπτω]]. Κατ' άλλους, το ρ. έχει σχηματιστεί με συμφυρμό από τα [[σκήπτω]] και [[χρίμπτω]] «[[πλησιάζω]], [[εγγίζω]]», [[υπόθεση]] που προσκρούει σε σημασιολογικές δυσχέρειες]. | |||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''σκίμπτομαι:''' = <i>σκήπτομαι</i>, [[ισχυρίζομαι]], διατείνομαι, [[προφασίζομαι]], επικαλούμαι, σε Πίνδ. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''σκίμπτομαι''': σκήπτομαι, ἐμπήγομαι, καρφώνομαι, μεθαρμόζομαι, ἄροτρον σκίμψατο καὶ βόας Πινδ. Π. 4. 399, ἴδε Böckh διάφορ. γραφ. εἰς Ο. 6. 101 (171). ΙΙ. Παθ., ἢν [τὸ [[ῥῆγμα]]] ἐς τὴν [[φλέβα]] σκιμφθῇ, πέσῃ ἐπὶ τῆς φλεβός, «ἐγγίσῃ, προσπελασθῇ» (Ἡσύχ.), Ἱππ. 455. 26. ― Ἀλλ’ ὁ Ἡσύχ. ἔχει καὶ ἐνεργ. «σκίμπτει· χαλεπαίνει. ἐρείδεται. ἐπιπίπτει», καὶ «σκίμψαι· ἐμπαγῆναι. ἐμπελασθῆναι». | |lstext='''σκίμπτομαι''': σκήπτομαι, ἐμπήγομαι, καρφώνομαι, μεθαρμόζομαι, ἄροτρον σκίμψατο καὶ βόας Πινδ. Π. 4. 399, ἴδε Böckh διάφορ. γραφ. εἰς Ο. 6. 101 (171). ΙΙ. Παθ., ἢν [τὸ [[ῥῆγμα]]] ἐς τὴν [[φλέβα]] σκιμφθῇ, πέσῃ ἐπὶ τῆς φλεβός, «ἐγγίσῃ, προσπελασθῇ» (Ἡσύχ.), Ἱππ. 455. 26. ― Ἀλλ’ ὁ Ἡσύχ. ἔχει καὶ ἐνεργ. «σκίμπτει· χαλεπαίνει. ἐρείδεται. ἐπιπίπτει», καὶ «σκίμψαι· ἐμπαγῆναι. ἐμπελασθῆναι». | ||
}} | }} | ||
{{ | {{etym | ||
| | |etymtx=Grammatical information: v.<br />Meaning: <b class="b2">to throw, to sling, to throw oneself down, to fall down, to uphold (oneself)</b> (Call. POxy. 2080, 49 [<b class="b3">σ]κιμπ[τόμενο]ν</b> H., also act. [[σκίμπτει]]); <b class="b3">κίμψαντες ἐρείσαντες</b>, [[στηρίξαντες]] H. Details in Solmsen Wortforsch. 206f.; s. also Bechtel Dial.3, 331 (partly diff.).<br />Other forms: Aor. [[σκίμψασθαι]] (Pi.), pass. [[σκιμφθῆναι]] (Hp.), perf. pass. <b class="b3">ἀπ-εσκίμφθαι</b> (Pi.), mostly with <b class="b3">ἐν(ι</b>)-: <b class="b3">ἐν(ι)-σκίμψαι</b> (P 437, Pi., A. R., Nic.), <b class="b3">-σκιμφθῆναι</b> (Π 612 = Ρ 528).<br />Origin: XX [etym. unknown]<br />Etymology: Ep. poet. verb, reminding on the one hand of [[σκήπτω]] (<b class="b3">-ομαι</b>), on the other of [[χρίμπτω]] (<b class="b3">-ομαι</b>); cf. Nic. Th. 336 <b class="b3">ἐνι-σκίμψῃ</b> with [[variae lectiones|vv.ll.]] <b class="b3">-χρίμψῃ</b> and <b class="b3">-σκήψῃ</b>), perhaps arisen from cross of both (vgl. Güntert Reimwortbildungen 29). Usually connceted with [[σκίπων]] (s. v.). | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[[σκίμπτομαι]], = σκήπτομαι]<br />to [[allege]], Pind. | |||
}} | |||
{{FriskDe | |||
|ftr='''σκίμπτομαι''': (Kall. ''POxy''. 2080, 49 [σ]κιμπ[τόμενο]ν. H. auch Akt. σκίμπτει),<br />{skímptomai}<br />'''Forms''': Aor. σκίμψασθαι (Pi.), Pass. σκιμφθῆναι (Hp.), Perf. Pass. ἀπεσκίμφθαι (Pi.), meist mit ἐν(ι)-: ἐν(ι)-σκίμψαι (''P'' 437, Pi., A. R., Nik.), -σκιμφθῆναι (Π 612 = Ρ 528)<br />'''Grammar''': v.<br />'''Meaning''': ‘werfen, schleudern, sich hinwerfen, hinstürzen, (sich) stemmen’; κίμψαντες· ἐρείσαντες, στηρίξαντες H. Einzelheiten bei Solmsen Wortforsch. 206f.; s. auch Bechtel Dial.3, 331 (z.T. abweichend).<br />'''Etymology''': Ep. poet. Verb, einerseits an [[σκήπτω]] (-ομαι), anderseits an [[χρίμπτω]] (-ομαι) erinnernd (vgl. Nik. ''Th''. 336 ἐνισκίμψῃ mit [[variae lectiones|vv.ll.]] -χρίμψῃ und -σκήψῃ), vielleicht durch Kreuzung von beiden entstanden (vgl. Güntert Reimwortbildungen 29). Gewöhnlich mit [[σκίπων]] verbunden (s. d.).<br />'''Page''' 2,732 | |||
}} | }} | ||