ἐναύω: Difference between revisions

|Definition=(A), impf. <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> ἔναυον <span class="bibl">Hdt.7.231</span>: aor. 1 opt. ἐναύσειε <span class="bibl">Diph.62</span>, inf. ἐναῦσαι <span class="bibl">Plu.<span class="title">Phoc.</span>37</span>:—Med., <span class="bibl">Cratin.409</span>: fut. -σομαι <span class="title">Com.Adesp.</span>25.23D., <span class="bibl">Longus 3.6</span>: aor. ἐναύσασθαι <span class="bibl">Pl.<span class="title">Ax.</span>371e</span>, etc.:— <b class="b2">kindle</b>, <b class="b3">ἐ. πῦρ τινί</b> <b class="b2">hght</b> one a fire, <b class="b2">give</b> him <b class="b2">a light</b>, as was the duty of a neighbour, <span class="bibl">X.<span class="title">Mem.</span>2.2.12</span>, cf. Hdt. l.c., Diph. l. c., <span class="bibl">Call.<span class="title">Iamb.</span>1.191</span>; <b class="b3">τοῦτον μήτε πόλει δέχεσθαι μήτε πῦρ ἐ</b>. <span class="bibl">Plb.9.40.5</span>, cf. <span class="bibl">Din.2.9</span>:— Med., <b class="b3">πῦρ ἐναύεσθαι</b> <b class="b2">light oneself</b> a fire, <b class="b2">get</b> a light, ἐκ τῆς Αἴτνης <span class="bibl">Luc. <span class="title">Tim.</span>6</span>; ἀπὸ ἑτέρου πυρός <span class="bibl">Plu.<span class="title">Num.</span>9</span>: metaph., <b class="b3">ἐ. τὸ θάρσος</b> <b class="b2">borrow</b> courage, Pl. l. c.; <b class="b3">τῆς ἐλευθερίας</b> v. l. in <span class="bibl">Plb.18.11.7</span>; of Poets, <b class="b2">draw</b> inspiration, Ἔφεσον ὅθεν πῦρ οἱ τὰ μέτρα μέλλοντες τὰ χωλὰ τίκτειν μὴ 'μαθῶς ἐναύονται <span class="bibl">Call.<span class="title">Iamb.</span>1.335</span>; ἐντεῦθεν ἐ. τὸν λόγον <span class="bibl">Ael.<span class="title">Fr.</span> 246</span>; <b class="b3">ἐξ αὐτοῦ διδασκαλίαν ἐ</b>. ib.<span class="bibl">89</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">2</span> <b class="b2">apply fire</b> to smoke out a swarm of bees, Hsch. (Cf. <b class="b3">αὔω, ἐπαύω</b>; the gloss <b class="b3">ἔναυον</b> (i.e. <b class="b3">ἔναυ' ον</b> for <b class="b3">ἔναυσον</b>): <b class="b3">ἔνθες</b> (Cypr.), Id., belongs to this word.)</span><br /><span class="bld">ἐναύω</span> (B), <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">cry aloud in</b>, Sch.<span class="bibl">Il.5.333</span>.</span><br /><span class="bld">ἐναύω</span> (C), <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> = [[ἱκετεύω πρὸς τοῖς ναοῖς]], Suid., Zonar.</span>

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0831.png Seite 831]] anzünden; πῦρ τινι, Einem Feuer anzünden, od. ihn Feuer anzünden lassen, Her. 7, 231; Xen. Mem. 2, 2, 12; es wurde verboten [[μήτε]] πῦρ ἐναύειν τούτῳ (einem Geächteten) [[μήτε]] συσσιτεῖν μηδένα [[μήτε]] θυσιῶν τῶν γενομένων κοινωνεῖν Din. 2, 9; Pol. 9, 40, 5. – Med., πῦρ ἐναύεσθαι, sich Feuer anzünden, holen, B. A. 13, 20, aus Cratin.; ἐκ τοῦ βωμοῦ Ael. bei Suid.; ἐκ τῆς Αἴτνης Luc. Tim. 6; ἀπὸ ἑτέρου [[πυρός]] Plut. Num. 9. Uebertr., τὸ [[θάρσος]] τῆς πορείας παρὰ τῆς Ἐλευσινίας ἐναύσασθαι Plat. Ax. 371 e, sich den Muth entzünden, anfeuern; τὸν λόγον, den Stoff, die Veranlassung der Rede woher nehmen, Ael. bei Suid.

{{ls

|lstext='''ἐναύω''': παρατ. ἔναυον Ἡρόδ. 7. 231: ἀόρ. εὐκτ. ἐναύσειε Δίφιλ. ἐν «Παρασίτῳ» 3· ἀπαρ. ἐναῦσαι Πλουτ. Φωκ. 37. ― Μέσ., Κρατῖν. ἐν Ἀδήλ. 128: μέλλ. -σομαι Λόγγ. 3. 6: ἀόρ. ἐναύσασθαι Πλάτ. Ἀξ. 371Ε, κτλ. Δίδω εἴς τινα νὰ ἀνάψῃ, [[οὐκοῦν]], ἔφη ὁ [[Σωκράτης]], καὶ τῷ γείτονι βούλει σὺ ἀρέσκειν, ἵνα σοι καὶ πῦρ ἐναύῃ [[ὅταν]] τούτου δέῃ...; Ξεν. Ἀπομν. 2. 2, 12. Ἦτο καθῆκον παντὸς καλοῦ γείτονος νὰ δίδῃ [[ἔναυσμα]] εἰς τὸν πλησίον [[αὐτοῦ]] ἐὰν εἶχεν ἀνάγκην τούτου, ὁ δὲ ἀρνούμενος ἐθεωρεῖτο [[ἐπάρατος]], Δίφιλ. ἐν «Παρασίτῳ» 3, πρβλ. Κικ. Off. 1. 16· ἀλλ’ εἰς τοὺς ἀτίμους οὐδεὶς ἔδιδε πῦρ πρὸς ἔναυσιν, [[οὔτε]] οἱ (τῷ Ἀριστοδήμῳ) πῦρ οὐδεὶς ἔναυε Ἡρόδ. ἔνθ’ ἀνωτ., Δείναρχ. 106. 12, πρβλ. Σοφ. Ο. Τ. 235 κἑξ.: ― Μέσ., [[ἀνάπτω]], ἀναρριπίσας τὸν κεραυνὸν ἢ ἐκ τῆς Οἴτης ἐναυσάμενος Λουκ. Τίμ. 6· ἀπὸ ἑτέρου πυρὸς Πλουτ. Νουμ. 9· μεταφ., [[λαμβάνω]], καὶ τὸ [[θάρσος]] τῆς [[ἐκεῖσε]] πορείας παρὰ τῆς Ἐλευσινίας ἐναύσασθαι Πλάτ. ἔνθ’ ἀνωτ.· - «[[ἐντεῦθεν]] [[Εὐριπίδης]] ἐναυσάμενος τὸν λόγον ἅπαντα [[εἶτα]] μέντοι Φοίνικι περιτίθησιν» Ἀνώνυμ. παρὰ Σουΐδᾳ ἐν λ. ἐναύνειν· - «καί τινα ἐξ [[αὐτοῦ]] διδασκαλίαν ἐναυσάμενοι» Αἰλιαν. παρὰ Σουΐδᾳ ἐν λ. ἐναύσματα.

{{bailly

|btext=<span class="bld">1</span>allumer : [[πῦρ]] du feu;<br /><i><b>Moy.</b></i> ἐναύομαι allumer pour soi : ἔκ τινος à qch.<br />'''Étymologie:''' [[ἐν]], [[αὕω]]².<br /><span class="bld">2</span>crier.<br />'''Étymologie:''' [[ἐν]], [[αὔω]]¹.

{{DGE

|dgtxt=[[emitir el grito de guerra]], como supuesta etim. de [[Ἐνυώ]] Apollod.<i>Hist</i>.124, Sch.Er.<i>Il</i>.5.333.<br /><br /><b class="num">• Morfología:</b> [impf. sin aum. 3^a sg. ἔναυε Hdt.7.231; aor. opt. ἐναύσειε Diph.62.3, chipr. imperat. 2^a sg. ἔναυὁν Hsch.]<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[encender]], [[dar]], [[procurar fuego]] frec. en frase neg., c. ac. πῦρ y dat. de pers. [[negar el fuego]] como baldón público οὔτε οἱ πῦρ οὐδεὶς ἔναυε ninguno le procuraba fuego</i> Hdt.l.c., ἀποψηφίσασθαι μήτε πῦρ ἐναύειν τούτῳ μήτε συσσιτεῖν ... Din.2.9, sin dat. εἴ τις μὴ ... πῦρ ἐναύσει' Diph.l.c., cf. Call.<i>Fr</i>.193.25, Plb.9.40.5, μηδὲ πῦρ ἐναῦσαι μηδένα πρὸς τὴν ταφὴν Ἀθηναίων que ninguno de los atenienses procurara ningún fuego para la cremación</i> Plu.<i>Phoc</i>.37, sin neg., gener. ἵνα σοι καὶ πῦρ ἐναύῃ, ὅταν τούτου δέῃ X.<i>Mem</i>.2.2.12, cf. D.Chr.7.82<br /><b class="num">•</b>en v. pas. οὔ φασι δεῖν ἀφ' ἑτέρου πυρὸς ἐναύεσθαι (el fuego de las vestales) no debe ser encendido a partir de otro fuego</i> Plu.<i>Num</i>.9.<br /><b class="num">2</b> [[ahumar]] las colmenas para expulsar el enjambre, Hsch.s.u. ἐναύοντες.<br /><b class="num">II</b> en v. med., frec. c. gen. de procedencia o gen. c. prep.<br /><b class="num">1</b> [[encender]], [[prender en provecho propio]], [[conseguir]] Cratin.450, (κεραυνόν) ἐκ τῆς Αἴτνης ἐναυσάμενος Luc.<i>Tim</i>.6, παρ' ἑτέρων Plu.2.297a, πῦρ ἐναυσόμενος ἦλθον yo venía a conseguir fuego</i> Longus 3.6.3.<br /><b class="num">2</b> fig. [[tomar para sí la llama de]], [[sacar]], [[conseguir]] τὸ θάρσος ... παρὰ τῆς Ἐλευσινίας ἐναύσασθαι (dicen que) sacaron el valor (para el viaje al Hades) gracias a la (diosa) de Eleusis</i> Pl.<i>Ax</i>.371e, cf. <i>Com.Adesp</i>.1007.23<br /><b class="num">•</b>de formas poéticas, del conocimiento [[tomar para sí la llama de]], [[adoptar]], [[aprender]] τᾶν Σαπφοῦς χαρίτων [[ἄνθος]] ἐναυσόμενος <i>AP</i> 7.718 (Noss.), τὰ τῆς ἀληθείας ... ζώπυρα Iambl.<i>VP</i> 29.162, ἐξ [[αὐτοῦ]] διδασκαλίαν Ael.<i>Fr</i>.92, cf. 244<br /><b class="num">•</b>abs. [[encender el fuego]] e.d. [[recibir la inspiración]], [[inspirarse]] Ἔφεσον, ὅθεν ... μὴ ἀμαθῶς ἐναύονται Call.<i>Fr</i>.203.66.<br />v. [[ἐνναύω]].

|mltxt=<b>(I)</b><br />[[ἐναύω]] (Α)<br />[[δίνω]] [[φωτιά]], [[επιτρέπω]] σε κάποιον ν' ανάψει [[φωτιά]] («[[οὔτε]] οἱ πῡρ [[οὐδείς]] ἔναυε Σπαρτιητέων [[οὔτε]] διελέγετο», <b>Ηρόδ.</b>)<br /><b>2.</b> <b>μέσ.</b> α) [[παίρνω]] [[φωτιά]], [[ανάβω]], [[δέχομαι]] [[φλόγα]] («οὔ φασι δεῑν ἀπό ἑτέρου [[πυρός]] ἐναύεσθαι», <b>Πλούτ.</b>)<br />β) <b>μτφ.</b> [[παίρνω]] [[κάτι]] με [[μετάδοση]] («ἐντεῡθεν... ἐναυσάμενος τὸν λόγον», Αιλ.).———————— <b>(II)</b><br />[[ἐναύω]] (Α)<br />[[ομιλώ]], [[κραυγάζω]], [[εκφωνώ]].———————— <b>(III)</b><br />[[ἐναύω]] (Α)<br />[[ικετεύω]] («ἐναύοντες... ἱκετεύοντες πρὸς τοῑς ναοῑς», Ζωναρ.).

|lsmtext='''ἐναύω:''' παρατ. <i>ἔναυον</i>, αόρ. αʹ <i>ἔναυσα</i>· [[ανάβω]], ἐν. [[πῦρ]] τινι, [[ανάβω]] [[φωτιά]] σε κάποιον, τον κάνω να πιάσει [[φωτιά]], σε Ξεν. — Μέσ., [[πῦρ]] ἐναύεσθαι, [[παίρνω]] [[φωτιά]], σε Πλούτ.

|elrutext='''ἐναύω:'''<br /><b class="num">1)</b> зажигать ([[πῦρ]] Her., Xen., Polyb.; med. τὸν κεραυνὸν ἐκ τῆς Οἴτης Luc.; τὸ [[πῦρ]] ἀπὸ ἑτέρου [[πυρός]] Plut.);<br /><b class="num">2)</b> med. воспламенять, разжигать, возбуждать (τὸ [[θάρσος]] Plat.).