ἔφηβος: Difference between revisions

|Transliteration C=efivos

|Beta Code=e)/fhbos

}}

{{pape

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1116.png Seite 1116]] ὁ, dor. ἔφαβος, Theocr. 23, 1, der die ἥβη, das Alter der Mannbarkeit, erreicht hat. In Athen wurde der Jüngling mit dem 18. Jahre, das Mädchen mit dem 14. so genannt, vgl. Xen. Cyr. 1, 2, 8 u. oben [[ἐπιδιετές]]; εἰς τοὺς ἐφήβους εἰσελθεῖν, ἐξέρχεσθαι, ibd. 1, 5, 1; εἰς ἐφήβους ἐγγραφῆναι Plat. Ax. 366 e, denn mit dem Eintritt in dies Alter wurde man unter die Bürger aufgenommen u. nach vorangegangener [[δοκιμασία]] in das [[ληξιαρχικόν]] eingetragen; vgl. Herm. §. 123; ἐξ ἐφήβων γίγνεσθαι, aus dem Jünglingsalter treten, Luc. Iup. trag. 26; Plut. u. A. – Als fem. nur VLL. u. Sp. – Bei Ath. XI, 469 a u. Schol. Ar. Vesp. 851 eine Art Trinkgeschirr, vgl. [[ἡβάω]]. – Bei Antp. Sid. 93 (VII, 427) ein Wurf im Würfelspiel.

}}

{{ls

|lstext='''ἔφηβος''': Δωρ. ἔφᾱβος, ὁ, ὁ εἰσελθὼν εἰς τὴν ἐφηβικὴν ἡλικίαν, ἀπὸ [[δέκα]] καὶ ὀκτὼ ἐτῶν [[μέχρι]] τοῦ εἰκοστοῦ, «καὶ εἰς μὲν τοὺς ἐφήβους εἰσῄεσαν [[ὀκτωκαίδεκα]] ἔτη γενόμενοι» Πολυδ. Η΄, 105, Ἁρποκρ. ἐν λ. ἐπιδιετές· (ὁ Ξεν. ἐν Κύρ. 1. 2, 8 θέτει τὴν ἡλικίαν ταύτην μετὰ τὸ 16ον ἢ 17ον [[ἔτος]] διὰ τοὺς Πέρσας: [[μέχρι]] μὲν δὴ ἕξ ἢ [[ἑπτακαίδεκα]] ἐτῶν ἀπὸ γενεᾶς οἱ παῖδες [[ταῦτα]] πράττουσιν, ἐκ δὲ τούτου εἰς τοὺς ἐφήβους ἐξέρχονται)· ἅμα εἰσελθὼν εἰς τὴν ἡλικίαν ταύτην ὁ [[Ἀθηναῖος]] [[νεανίας]] ὑφίστατο τὴν δοκιμασίαν καὶ ἐνεγράφετο ὡς [[πολίτης]] εἰς τὸ ληξιαρχικὸν [[γραμματεῖον]] τοῦ δήμου αὑτοῦ, Λυκοῦργ. 157. 18, Ἀριστ. Ἀθην. Πολιτ. κεφ. 42., 76. 1· [[δοκιμασία]] ἐφήβων ὁ αὐτ. 60. 12 κἑξ., ἴδε Böckh de Eph. Att. (1819), Λεξικ. Ἀρχαιοτ. (κατὰ τὸν Πολυδ. καὶ Ἁρποκρ. ἡ ἐγγραφὴ ἐν ληξιαρχικῷ γραμματείῳ ἐγίνετο μετὰ δύο ἔτη, δηλ. εἰς τὸ 20ὸν [[ἔτος]]) πρβλ. [[περίπολος]]. 2) ἐπὶ παρθένου, Βασίλ., Ἡσύχ., Φώτ. ΙΙ. [[εἶδος]] ποτηρίου, Ἀθήν. 469Α. ΙΙΙ. [[βόλος]] τις τῶν κύβων, Ἀνθ. Π. 7. 427.

}}

{{grml

{{lsm

|lsmtext='''ἔφηβος:''' Δωρ. ἔφ-ᾱβος, ὁ,<br /><b class="num">I.</b> αυτός που φθάνει στην [[εφηβεία]] ([[ἥβη]]), [[νέος]] [[δεκαοκτώ]] χρόνων, [[ηλικία]] στην οποία οι Αθηναίοι νέοι υποβάλλονταν στη <i>δοκιμασίαν</i> και θεωρούνταν [[πλέον]] ως καταγεγραμμένοι πολίτες στο ληξιαρχικό γραμματείο του δήμου, σε Ξεν. κ.λπ.<br /><b class="num">II.</b> [[ρίξιμο]] ζαριών, σε Ανθ.

}}

{{mdlsj

|woodrun=[[a youth arrived at manhood]]

}}

Ephebe /ɛˈfiːb/ (from the Greek ephebos ἔφηβος (plural: epheboi ἔφηβοι), anglicised as ephebe (plural: ephebes), or Latinate ephebus (plural: ephebi) is the term for an adolescent male. In ancient Greek society and mythology, an ephebos was a boy, aged 17–18, who went through a period of initiation that included military training.

In regards to Greek mythology, the ephebe was a young man or initiate, around the ages of 17 to 20, who was put through a period of isolation from his prior community, usually the world of his mother, where he was a child in the community. The ephebe would need to hunt, rely on his senses, on aggression, stealth, and trickery to survive. At the end of the initiation, the ephebe was reincorporated back into society as a man. The idea was that if the community was ever threatened, its men would have these skills needed to protect it.