3,258,334
edits
m (Text replacement - "<br \/> <b>1<\/b> (?)(?!.*<br \/><b>)(?!.* <b>)" to "") |
mNo edit summary |
||
(16 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=chamaipetis | |Transliteration C=chamaipetis | ||
|Beta Code=xamaipeth/s | |Beta Code=xamaipeth/s | ||
|Definition= | |Definition=χαμαιπετές, ([[πίπτω]])<br><span class="bld">A</span> [[falling to the ground]], χ. πίπτει πρὸς οὖδας E.''Ba.''1111 ([[si vera lectio|s.v.l.]]); <b class="b3">φόνος χ.</b> blood [[that has fallen on the earth]], Id.''Or.''1491 (lyr.); <b class="b3">δόμοι.. χαμαιπετεῖς ἔκεισθ' ἀεί</b> ye were lying [[prostrate]], A.''Ch.''964 (lyr.); [[grovelling]], μηδὲ.. χαμαιπετὲς βόαμα προσχάνῃς ἐμοί Id.''Ag.''920; <b class="b3">χ. [βέλος]</b>, of a [[spent]] missile, Aen.Tact.32.9; <b class="b3">χ. ἐλαῖαι</b> [[windfall]] olives, Luc.''Lex.''13.<br><span class="bld">2</span> [[lying]] or [[sleeping on the ground]], χ. ἀεὶ ὢν καὶ ἄστρωτος [[Plato|Pl.]]''[[Symposium|Smp.]]'' 203d.<br><span class="bld">3</span> [[on the ground]], <b class="b3">χ. στιβάς, εὐνή</b>, E.''Tr.''507, ''Cyc.''386; δεῖπνον Posidon.5J.<br><span class="bld">4</span> of trees, [[creeping]], [[dwarf]], Plb.13.10.8.<br><span class="bld">5</span> [[flying low]], χ. στρουθοί Luc.''Dips.''2.<br><span class="bld">6</span> Adv. [[χαμαιπετῶς]] = [[along the ground]], like a goose's flight, Id.''Icar.''10.<br><span class="bld">II</span> metaph., [[falling to the ground]], i.e. [[coming to naught]], [[λόγοι]], [[ἔπος]], Pi.''O.''9.12, ''P.''6.37.<br><span class="bld">2</span> [[grovelling]], [[low]], of style, κομιδῇ πεζὸν καὶ χ. Luc.''Hist.Conscr.''16, cf. ''Somn.''13. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ής, ές :<br /><b>1</b> [[tombé à terre]], [[couché à terre]] <i>ou</i> [[gisant à terre]];<br /><b>2</b> [[qui est à terre]], [[bas]], [[très petit]], [[nain]] ; <i>fig.</i> [[bas]], [[commun]], [[vulgaire]];<br /><b>3</b> [[qui se penche à terre]], [[courbé vers la terre]].<br />'''Étymologie:''' [[χαμαί]], [[πίπτω]]. | |||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=ές, eigtl. <i>[[auf die Erde fallend]], [[auf der Erde liegend]], [[im Staube liegend]], [[niedrig]]</i>; [[ἄνα]] γε μάν, δόμοι, πολὺν [[ἄγαν]] χρόνον χαμαιπετεῖς ἔκεισθ' [[ἀεί]] Aesch. <i>Ch</i>. 962; und übertragen, [[βόαμα]] <i>Ag</i>. 894; [[ὑψόθεν]] χαμαιπετὴς πίπτει πρὸς [[οὖδας]] Eur. <i>Bacch</i>. 1109; [[στιβάς]], [[εὐνή]], <i>[[Troad]]</i>. 507, <i>Cycl</i>. 385; χαμαιπετὴς ἀεὶ ὢν καὶ [[ἄστρωτος]] Plat. <i>Symp</i>. 203d; δένδρα Pol. 13.10.7; Sp.; [[χαμαιπετῶς]] ἐπαιρόμενος Luc. <i>Icarom</i>. 10; <i>[[niedrig]] von [[Ausdruck]], hist.conscr</i>. 16; – <i>[[verloren]] [[gehend]], [[vergeblich]]</i>, [[λόγος]] Pind. <i>Ol</i>. 9.13, [[ἔπος]] <i>P</i>. 6.37. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''χᾰμαιπετής:'''<br /><b class="num">1</b> [[упавший на землю]] ([[ὑψόθεν]] χ. πίπτει Eur.);<br /><b class="num">2</b> [[лежащий на земле]] ([[φόνος]] χ. [[ματρός]] Eur.): χαμαιπετὲς [[βόαμα]] προσχαίνειν τινί Aesch. упав ниц, громко приветствовать кого-л.; χ. ἐν ὁδοῖς [[ὑπαίθριος]] χοιμώμενος Plat. спящий под открытым небом (тж. на голой земле или на дорогах); στιβὰς χ. Eur. постель (прямо) на земле;<br /><b class="num">3</b> [[ходящий по земле]], т. е. [[не умеющий летать]] (στρουθοὶ οἱ μεγάλοι Luc.);<br /><b class="num">4</b> [[приземистый]], [[низкий]] (δένδρα Polyb.; [[ἐλαία]] Luc.);<br /><b class="num">5</b> [[низкий]], [[низменный]], [[пошлый]]: χ. καὶ [[χαμαίζηλος]] Luc. весь во власти низменных побуждений; [[ὑπόμνημα]] τῶν γεγονότων [[κομιδῇ]] χαμαιπετές Luc. исторический рассказ в грубом (вульгарном) стиле;<br /><b class="num">6</b> [[бесполезный]], [[напрасный]], [[пустой]] ([[ἔπος]], [[λόγος]] Pind.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''χᾰμαιπετής''': -ές, ([[πίπτω]]) [[χαμαὶ]] ἐξηπλωμένος (ἐκ πτώσεως), χ. πίπτει πρὸς [[οὖδας]] Εὐρ. Βάκχ. 1111· χ. [[φόνος]], [[αἷμα]] πεσὸν κατὰ γῆς, ὁ αὐτ. ἐν Ὀρ. 1491· δόμοι ... χαμαιπετεῖς ἔκεισθ’ ἀεί, ἦσθε ἐξηπλωμένοι κατὰ γῆς, Αἰσχύλ. Χο. 964· [[μηδὲ]] ... χαμοπαιτὲς [[βόαμα]] προσχάνῃς ἐμοὶ (ἴδε ἐν λ. [[προσχάσκω]]), ὁ αὐτ. ἐν Ἀγ. 920. 2) ὁ κατὰ γῆς κείμενος ἢ κοιμώμενος, ἐπὶ τοῦ Ἔρωτος, χαμαιπ. ἀεὶ ὢν καὶ ἄστρωτος Πλάτ. Συμπ. 203D. 3) ὁ ἐπὶ τοῦ ἐδάφους ἡπλωμένος, χ. [[στιβάς]], εὐνὴ Εὐρ. Τρῳ. 507, Κύκλ. 385. 4) ἐπὶ δένδρων, ὡς τὸ [[χαμαίζηλος]], ἕρπων κατὰ γῆς, μὴ ἀναπτυσσόμενος πολὺ [[ὑπὲρ]] τὸ [[ἔδαφος]], ἔστι καὶ Θρᾴκης ἔρημον [[πεδίον]], χαμαιπετῆ δένδρα ἔχον Πολύβ. 13. 10, 7 πρβλ. Πολυαίνου Στρατηγ. Η΄, κγ΄, 10. 5) Ἐπίρρ. -τῶς, κατὰ γῆς, ἐπὶ τοῦ ἐδάφους, ὡς ἵπταται ὁ χήν, Λουκ. Ἰκαρομ. 10. - Καθ’ Ἡσύχ.: «χαμαιπετῶς· [[ὥστε]] μὴ εἰς τοὔδαφος ῥῖψαι». ΙΙ. μεταφ., ὁ κατὰ γῆς πίπτων, δηλ. μὴ φέρων [[ἀποτέλεσμα]], [[μάταιος]], Πινδ. Ο. 9. 19, Π. δ. 37· πρβλ. τὸ προηγ. καὶ ἴδε [[χαμαὶ]] Ι. 2. 2) [[ταπεινός]], [[χαμηλός]], ἐπὶ ὕψους, κομιδῇ πεζόν καὶ χαμ. Λουκ. πῶς δεῖ Ἱστ. Συγγρ. 16. πρβλ. Ἐνύπν. 13. - Ἴδε Χ. Χαριτωνίδου Ποικίλα Φιλολογικὰ τόμ. Α΄, σελ. 279 281, 317, 861, 862. | |lstext='''χᾰμαιπετής''': -ές, ([[πίπτω]]) [[χαμαὶ]] ἐξηπλωμένος (ἐκ πτώσεως), χ. πίπτει πρὸς [[οὖδας]] Εὐρ. Βάκχ. 1111· χ. [[φόνος]], [[αἷμα]] πεσὸν κατὰ γῆς, ὁ αὐτ. ἐν Ὀρ. 1491· δόμοι ... χαμαιπετεῖς ἔκεισθ’ ἀεί, ἦσθε ἐξηπλωμένοι κατὰ γῆς, Αἰσχύλ. Χο. 964· [[μηδὲ]] ... χαμοπαιτὲς [[βόαμα]] προσχάνῃς ἐμοὶ (ἴδε ἐν λ. [[προσχάσκω]]), ὁ αὐτ. ἐν Ἀγ. 920. 2) ὁ κατὰ γῆς κείμενος ἢ κοιμώμενος, ἐπὶ τοῦ Ἔρωτος, χαμαιπ. ἀεὶ ὢν καὶ ἄστρωτος Πλάτ. Συμπ. 203D. 3) ὁ ἐπὶ τοῦ ἐδάφους ἡπλωμένος, χ. [[στιβάς]], εὐνὴ Εὐρ. Τρῳ. 507, Κύκλ. 385. 4) ἐπὶ δένδρων, ὡς τὸ [[χαμαίζηλος]], ἕρπων κατὰ γῆς, μὴ ἀναπτυσσόμενος πολὺ [[ὑπὲρ]] τὸ [[ἔδαφος]], ἔστι καὶ Θρᾴκης ἔρημον [[πεδίον]], χαμαιπετῆ δένδρα ἔχον Πολύβ. 13. 10, 7 πρβλ. Πολυαίνου Στρατηγ. Η΄, κγ΄, 10. 5) Ἐπίρρ. -τῶς, κατὰ γῆς, ἐπὶ τοῦ ἐδάφους, ὡς ἵπταται ὁ χήν, Λουκ. Ἰκαρομ. 10. - Καθ’ Ἡσύχ.: «χαμαιπετῶς· [[ὥστε]] μὴ εἰς τοὔδαφος ῥῖψαι». ΙΙ. μεταφ., ὁ κατὰ γῆς πίπτων, δηλ. μὴ φέρων [[ἀποτέλεσμα]], [[μάταιος]], Πινδ. Ο. 9. 19, Π. δ. 37· πρβλ. τὸ προηγ. καὶ ἴδε [[χαμαὶ]] Ι. 2. 2) [[ταπεινός]], [[χαμηλός]], ἐπὶ ὕψους, κομιδῇ πεζόν καὶ χαμ. Λουκ. πῶς δεῖ Ἱστ. Συγγρ. 16. πρβλ. Ἐνύπν. 13. - Ἴδε Χ. Χαριτωνίδου Ποικίλα Φιλολογικὰ τόμ. Α΄, σελ. 279 281, 317, 861, 862. | ||
}} | }} | ||
{{Slater | {{Slater | ||
Line 20: | Line 26: | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-ές, ΝΜΑ<br />[[χαμαίζηλος]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> αυτός που έχει πέσει στο [[έδαφος]] («δόμοι... | |mltxt=-ές, ΝΜΑ<br />[[χαμαίζηλος]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> αυτός που έχει πέσει στο [[έδαφος]] («δόμοι... χαμαιπετεῖς», <b>Αισχύλ.</b>)<br /><b>2.</b> απλωμένος στο [[έδαφος]] («[[ἔπειτα]] φύλλων ἐλατίνων χαμαιπετῆ ἔστρωσε εὐνὴν πυρὸς φλογί», <b>Ευρ.</b>)<br /><b>3.</b> (για τον Έρωτα) [[χαμαιεύνης]]<br /><b>4.</b> <b>μτφ.</b> αυτός που δεν φέρνει [[αποτέλεσμα]], [[μάταιος]] («χαμαιπετέων λόγων», <b>Πίνδ.</b>). <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>χαμαιπετῶς</i> ΜΑ<br />[[καταγής]], [[χαμαί]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>χαμ</i>(<i>αι</i>)- <span style="color: red;">+</span> -<i>πετής</i> (<span style="color: red;"><</span> θ. <i>πετ</i>- της απαθούς βαθμίδας της ρίζας του ρ. [[πίπτω]]), [[πρβλ]]. [[δυσπετής]], [[περιπετής]]]. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''χᾰμαιπετής:''' -ές ([[πίπτω]])·<br /><b class="num">I. 1.</b> αυτός που πέφτει στο [[έδαφος]], σε Ευρ.· χαμαιπετὴς [[φόνος]], [[αίμα]] που έχει πέσει στο [[έδαφος]], στον ίδ.· <i>χαμαιπετεῖς ἔκεισθε</i>, ήσαστε ξαπλωμένοι [[κατάχαμα]], σε Αισχύλ.<br /><b class="num">2.</b> ξαπλωμένος στο [[έδαφος]], σε Πλάτ.<br /><b class="num">3.</b> πάνω στο [[έδαφος]], [[εὐνή]], σε Ευρ.<br /><b class="num">4.</b> επίρρ., [[χαμαιπετῶς]], κατά [[μήκος]] του έδαφους, όπως το [[πέταγμα]] της χήνας, σε Λουκ.<br /><b class="num">II.</b> μεταφ., αυτός που πέφτει στο [[έδαφος]], δηλ. [[ατελέσφορος]], [[μάταιος]], σε Πίνδ.<br /><b class="num">2.</b> [[ταπεινός]], [[χαμηλός]], λέγεται για το ύφος, σε Λουκ. | |lsmtext='''χᾰμαιπετής:''' -ές ([[πίπτω]])·<br /><b class="num">I. 1.</b> αυτός που πέφτει στο [[έδαφος]], σε Ευρ.· χαμαιπετὴς [[φόνος]], [[αίμα]] που έχει πέσει στο [[έδαφος]], στον ίδ.· <i>χαμαιπετεῖς ἔκεισθε</i>, ήσαστε ξαπλωμένοι [[κατάχαμα]], σε Αισχύλ.<br /><b class="num">2.</b> ξαπλωμένος στο [[έδαφος]], σε Πλάτ.<br /><b class="num">3.</b> πάνω στο [[έδαφος]], [[εὐνή]], σε Ευρ.<br /><b class="num">4.</b> επίρρ., [[χαμαιπετῶς]], κατά [[μήκος]] του έδαφους, όπως το [[πέταγμα]] της χήνας, σε Λουκ.<br /><b class="num">II.</b> μεταφ., αυτός που πέφτει στο [[έδαφος]], δηλ. [[ατελέσφορος]], [[μάταιος]], σε Πίνδ.<br /><b class="num">2.</b> [[ταπεινός]], [[χαμηλός]], λέγεται για το ύφος, σε Λουκ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
Line 33: | Line 36: | ||
{{WoodhouseReversedUncategorized | {{WoodhouseReversedUncategorized | ||
|woodrun=[[fallen on the ground]], [[lying on the ground]] | |woodrun=[[fallen on the ground]], [[lying on the ground]] | ||
}} | |||
{{mantoulidis | |||
|mantxt=(=ξαπλωμένος [[κατά]] γῆς). Ἀπό τό [[χαμαί]] + [[πίπτω]], ὅπου δές γιά περισσότερα παράγωγα. | |||
}} | }} |