ψυχικός: Difference between revisions

|Definition=ή, όν,<br><span class="bld">A</span> of the [[soul]] or [[life]], [[spiritual]], opp. [[σωματικός]], ἡδοναί Arist.EN1117b28; ὁρμαί Plb.8.10.9; [[πνεῦμα ψυχικόν]] = the [[spirit]], or [[breath]] of [[life]], Plu.2.1084e, etc.; [[νόσος]] ib.524d. Adv. [[ψυχικῶς]] Ph.1.81; opp. [[σωματικῶς]], [[νοερῶς]], Procl.Inst.139; also, [[heartily]], [[from the heart]], [[LXX]] 2 Ma.4.37, 14.24.<br><span class="bld">2</span> [[of the animal life]], [[animal]], ὁ ψυχικός [[ἄνθρωπος]] = the [[natural]] [[man]], opp. ὁ [[πνευματικός]], 1 Ep.Cor.2.14, cf. Ep.Jud.19, Phot. [[sub verbo|s.v.]]<br><span class="bld">3</span> [[brave]], Alex.338.<br><span class="bld">II</span> for the [[soul]] or [[spirit]] of one [[deceased]], ψυχικὰ δῶρα διδούς, sc. to [[Hermes]], Epigr.Gr.815.4 (Crete).<br><span class="bld">III</span> [[cooling]], Vett.Val.6.27 ([[si vera lectio|s.v.l.]]).

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1404.png Seite 1404]] von der Seele, vom Leben, zur Seele, zum Leben gehörig, [[δύναμις]], [[πνεῦμα]], Lebenskraft, Odem, Sp.; – ὁρμαί Pol. 8, 12, 9, im Ggstz von [[σωματικός]], geistig; vgl. Arist. eth. 3, 10; Sext. Emp. u. A.; – δῶρα ψυχικά Ep. ad. 169 (App. 282), entweder Thieropfer od. von Herzen gern dargebracht.

|txtha=ψυχική, ψυχικόν ([[ψυχή]]) (Vulg. animalis, Gem. sinnlich), "of or belonging to the [[ψυχή]];<br /><b class="num">a.</b> having the [[nature]] and characteristics of the [[ψυχή]] i. e. of the [[principle]] of [[animal]] [[life]]," [[which]] men [[have]] in [[common]] [[with]] the brutes ([[see]] [[ψυχή]], 1a.); (A. V. [[natural]]): [[σῶμα]] ψυχικόν, τό ψυχικόν (Winer's Grammar, 592 (551)), [[σάρξ]] καί [[αἷμα]] in σαρκικον; [[but]] prompted by the [[phrase]] [[ψυχή]] ζῶσα in ψυχικόν.<br /><b class="num">b.</b> "governed by the [[ψυχή]] i. e. the [[sensuous]] [[nature]] [[with]] its [[subjection]] to [[appetite]] and [[passion]] (as [[though]] made up of [[nothing]] [[but]] [[ψυχή]]): [[ἄνθρωπος]] (equivalent to [[σαρκικός]] (or [[σάρκινος]], [[which]] [[see]] 3) in ψυχικοί, [[πνεῦμα]] μή ἔχοντες, A. V. [[sensual]] (R. V. [[with]] marginal [[reading]] 'Or [[natural]], Or [[animal]]'); so in the [[following]] [[example]]); [[σοφία]], a [[wisdom]] in [[harmony]] [[with]] the [[corrupt]] desires and affections, and springing from [[them]] ([[see]] [[σοφία]], a., p. 581 b [[bottom]]), [[Aristotle]] and [[Polybius]] [[down]].)

|mltxt=-ή, -ό / [[ψυχικός]], -ή, -όν, ΝΜΑ [[ψυχή]]<br />αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην [[ψυχή]] (α. «[[ψυχικό]] [[σθένος]]» β. «ψυχικὴ [[δύναμις]]», <b>Πλούτ.</b>)<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>φρ.</b> α) «ψυχική [[οδύνη]]»<br /><b>(νομ.)</b> [[είδος]] αποζημιωτέας ηθικής βλάβης, που επιφέρει ο [[ψυχικός]] [[πόνος]] από τη [[θανάτωση]] ενός προσώπου υπό συνθήκες αδικοπραξίας στα [[μέλη]] της οικογένειάς του<br />β) «ψυχική [[επαφή]]»<br /><b>(ψυχολ.)</b> <b>βλ.</b> [[επαφή]]<br />γ) «ψυχική [[διάθεση]]»<br /><b>(ψυχολ.)</b> το θυμικό<br />δ) «ψυχική [[νόσος]]»<br />(ιατρ.-ψυχολ.) καθεμιά από τις νόσους του εγκεφάλου με συμπτώματα που αφορούν [[κυρίως]] την [[συμπεριφορά]], από τις νόσους της προσωπικότητας που εκδηλώνονται με μη φυσιολογική [[συμπεριφορά]] και από τις νόσους που εμφανίζουν κοινωνικές αποκλίσεις της συμπεριφοράς<br />ε) «[[ψυχικό]] [[τραύμα]]» — <b>βλ.</b> [[τραύμα]]<br />στ) «[[βρασμός]] ψυχικής ορμής»<br />(ποιν. δίκ.) η [[κατά]] τη [[λήψη]] της απόφασης [[προς]] [[τέλεση]] εγκλήματος, ή [[κατά]] την εκτέλεσή της, ψυχική [[κατάσταση]] του δράστη η οποία αποκλείει τη [[σκέψη]]<br />ζ) «ψυχικές έρευνες»<br />(παλαιότερα) η [[παραψυχολογία]]<br />η) «ψυχική [[αποξένωση]]»<br /><b>(ψυχολ.)</b> [[κατάσταση]] ενός υποκειμένου, οι διανοητικές ικανότητες του οποίου έχουν [[σοβαρά]] διαταραχθεί με [[αποτέλεσμα]] να μην του επιτρέπουν [[πλέον]] να διάγει ζωή συμβατή με την κοινωνική ζωή<br />θ) «ψυχική [[ορμή]]»<br />(ποιν. δίκ.) αιφνίδια [[υπερδιέγερση]] ορισμένου συναισθήματος που επιφέρει [[διατάραξη]] της συνείδησης και συνιστά, ως εκ τούτου, λόγο αποκλείσεως του καταλογισμού<br />ι) «[[ψυχικός]] [[κόσμος]]» — ο [[ψυχισμός]]<br /><b>νεοελλ.-μσν.</b><br /><b>το ουδ. ως ουσ.</b> <b>βλ.</b> [[ψυχικό]]<br /><b>μσν.-αρχ.</b><br />αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην υλική ζωή («ψυχικὸς δὲ [[ἄνθρωπος]] οὐ δέχεται τὰ τοῦ Πνεύματος τοῦ Θεοῦ», ΚΔ)<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> (αμφβλ. σημ.) [[ψυκτικός]]<br /><b>2.</b> (<b>το αρσ. στον πληθ. ως ουσ.</b>) <i>οἱ ψυχικοί</i><br />υβριστικὴ [[ονομασία]] που δινόταν από τους Μοντανιστές στους καθολικούς χριστιανούς («μὴ [[τοίνυν]] ψυχικοὺς ἐν ὀνείδους μέρει λεγόντων ἡμᾱς οἱ προειρημένοι, ἀλλὰ καὶ οἱ Φρύγες», Κλήμ. Αλ.)<br /><b>3.</b> <b>φρ.</b> «πνεῦμα ψυχικόν» — η [[δύναμη]], η [[πνοή]] της ζωής (<b>Πλούτ.</b>). <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>ψυχικώς</i> / <i>ψυχικῶς</i>, ΝΜΑ, και <i>ψυχικά</i> Ν<br />ως [[προς]] την [[ψυχή]], [[κατά]] την [[ψυχή]], με την [[ψυχή]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> στα [[βάθη]] της καρδιάς, ενδόμυχα<br /><b>2.</b> ως [[προς]] τα ψυχικά αισθήματα.