παρακούω: Difference between revisions

|Definition=<span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> [[hear beside]], esp. [[hear accidentally]], [[hear talk of]], Δημοκήδεος τὴν τέχνην <span class="bibl">Hdt.3.129</span> ; ἀξίων λόγου πραγμάτων <span class="bibl">Pl.<span class="title">Ep.</span>339e</span> ; παρακήκοα νῦν ὅτι τίκτει <span class="title">AP</span> 5.74 (Rufin.). </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">II</span> [[eavesdrop]], [[overhear from]], δεσποτῶν ἅττ' ἂν λαλῶσι <span class="bibl">Ar.<span class="title">Ra.</span>750</span> ; τι παρά τινος <span class="bibl">Pl. <span class="title">Euthd.</span>300d</span> ; <b class="b3">π. τινός</b> [[overhear]] him, <span class="bibl">Luc.<span class="title">Merc.Cond.</span>37</span> ; π. τὸν λόγον <span class="bibl"><span class="title">Ev.Marc.</span>5.36</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">III</span> [[hear imperfectly]] or [[wrongly]], [[misunderstand]], ἀκούειν τι τοῦ λόγου, παρακούειν δέ <span class="bibl">Arist.<span class="title">EN</span>1149a26</span>, cf. <span class="bibl">Pl.<span class="title">Prt.</span>330e</span>, <span class="bibl"><span class="title">Tht.</span>195a</span>, Phld.<span class="title">Mus.</span>p.102 K., <span class="bibl">Ceb.3</span>, <span class="bibl">Luc.<span class="title">Anach.</span>31</span>; <b class="b3">ἑκουσίως π</b>. <span class="bibl">D.S.30.8</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">IV</span> [[hear carelessly]], [[take no heed of]], τῆς παραγγειλάσης φύσεως <span class="bibl">Epicur.<span class="title">Fr.</span>200</span>; τῶν γραφομένων <span class="bibl">Plb.24.9.1</span>, cf. <span class="bibl">Luc.<span class="title">Salt.</span>6</span>, etc.; τῶν ἐντολῶν <span class="bibl">LXX <span class="title">To.</span>3.4</span> ; τῶν λεγομένων <span class="bibl">Plb.7.12.9</span> (but τὰ λεγόμενα <span class="bibl">LXX <span class="title">Es.</span>3.3</span>). </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">2</span> c. gen. pers., <span class="bibl"><span class="title">PHib.</span>1.170</span> (iii B.C.), <span class="bibl">Plb.2.8.3</span>,<span class="bibl">3.15.2</span>, <span class="bibl"><span class="title">Ev.Matt.</span>18.17</span>:—Pass., to [[be disregarded]], <span class="bibl">Plb.5.35.5</span>; περί τινος <span class="bibl">Id.30.20.2</span>, prob. cj. in <span class="bibl">23.3.3</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">3</span> [[disobey]], τοῦ θεοῦ <span class="bibl">J.<span class="title">AJ</span>1.10.4</span> : abs., <span class="bibl">LXX <span class="title">Is.</span>65.12</span>, <span class="bibl">J.<span class="title">AJ</span>1.1.4</span>, <span class="bibl">Luc.<span class="title">Sat.</span>10</span>:—Pass., <span class="bibl">J.<span class="title">AJ</span>6.7.4</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">4</span> [[pretend not to hear]], <span class="bibl">Plu.<span class="title">Phil.</span>16</span>, Luc <span class="title">Jud.Voc.</span>2.</span>

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0485.png Seite 485]] (s. [[ἀκούω]],) dabei oder daneben hören, τινός, Sp.; ein wenig, unvollständig hören, unvollständig erfahren, τέχνην, Her. 3, 129; – heimlich hören, aushorchen, καὶ παρακούων δεσποτῶν ἅττ' ἂν λαλῶσι, Ar. Ran. 749; παρ' αὐτῶν [[ταῦτα]] παρακηκόει, Plat. Euthyd. 300 d; τῶν λόγων, Ael. V. H. 5, 9; Luc. de merc. cond. 37 u. a. Sp. – Auch verhören, falsch hören, neben παρορᾶν u. παρανοεῖν, Plat. Theaet. 195 a; im Ggstz von ὀρθῶς ἀκούειν, Prot. 330 e; Arist. u. Folgde, falsch verstehen, οἱ παρακούσαντες [[αὐτοῦ]] τῶν λόγων καὶ μὴ συνέντες, Ath. XIII, 565 d; vgl. noch Pol. εὐήθως καὶ παραλόγως ἀεὶ τοῦ Κλεομένους παρήκουε, 3, 35, 6, schlecht hören; daher im Ggstz von προσέχειν, Ceb. tabul. 3; – auch = nicht hören wollen, [[πλεονάκις]] αὐτῶν παρακηκοότες [[τότε]] πρεσβευτὰς ἀπέστειλαν, Pol. 3, 15, 2; [[παρακουστέον]] neben [[ἀφροντιστέω]], Muson. in Stob. Floril. 79, 51; ungehorsam sein, im Ggstz von [[πειθαρχέω]], τινός, Pol. 26, 2, 1; τοῦ ἐπιτάγματος, Luc. Caucas. 2. – Auch pass. παρακουόμενος, nicht gehört, unerhört, Pol. 5, 35, 5; [[περί]] τινος, 30, 18, 2.

{{ls

|lstext='''παρακούω''': μέλλ. -ακούσομαι˙ - [[ἀκούω]] κατά τύχην, «ἀ­κού­ω νά γίνηται [[λόγος]]», Δημοκήδεος την τέχνην Ἡρόδ. 3. 129 ἀξίων λόγου πραγμάτων Πλάτ. Ἐπιστ. 339 Ε˙ παρακήκοα νῦν ὅτι τίκτει Ἀνθ. Π. 5. 75. ΙΙ. [[ἀκούω]] ἐπακροώμενος [[λάθρα]], παρα­κούων δεσποτῶν ἅττ’ ἅν λαλῶσι; Ἀριστοφ. Βάτρ. 750˙ τι [[παρά]] τινος Πλάτ. Εὐθύδ. 300D˙ παρακούσας τοῦ δεσπότου Λουκ. ἐπί Μισθ. Συνόντ. 37. ΙΙΙ. [[ἀκούω]] ἀτελῶς ἢ [[ἐσφαλμένως]], παρανοῶ, ἀκούειν τι, παρακούειν δέ, Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 7. 6, 1, πρβλ. Πλάτ. Πρωτ. 330Ε, Θεαίτ. 195Α, Κέβητος Πίναξ 3. IV. δὲν δίδω προσοχήν, [[παρακούω]], μὴ πειθαρχεΐν… ἀλλὰ παρακούειν Πολύβ. 26. 2, 1, κτλ. ˙ [[περί]] τινος ὁ αὐτ. 30. 18, 2˙ [[ὡσαύτως]], προσποιοῦμαι ὅτι δὲν [[ἀκούω]], ὁ αὐτ. 3. 15, 2, Πλουτ. Φιλοπ. 16. - Παθ., ἀκούομαι οὐχὶ [[μετὰ]] προσοχῆς, δὲν προσέχουσιν εἰς ἐμέ, δὲν ὑπακούομαι, Πολύβ. 5. 35, 5. 2) [[μετὰ]] γεν. προσ., ὀ αὐτ. 2. 8, 3, Εὐαγγ. κ. Ματθ. ιη΄, 17˙ [[μετὰ]] γενικ. πράγμ., Πολύβ. 7. 11, 9. -Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 115.

{{bailly

|btext=<b>I.</b> entendre auprès de <i>ou</i> en passant, <i>particul.</i> entendre parler de qch par hasard, apprendre accidentellement, acc.;<br /><b>II.</b> entendre à la dérobée ; [[τί]] τινος, recueillir furtivement qqe parole de qqn ; τινος entendre dire qch à la dérobée;<br /><b>III.</b> entendre mal <i>ou</i> à demi, <i>d’où</i><br /><b>1</b> faire semblant de ne pas entendre, gén.;<br /><b>2</b> ne pas écouter, refuser d’obéir, gén..<br />'''Étymologie:''' [[παρά]], [[ἀκούω]].

|txtha=1st aorist παρήκουσα;<br /><b class="num">1.</b> to [[hear]] [[aside]] i. e. [[casually]] or [[carelessly]] or [[amiss]] ([[see]] [[παρά]], IV:2) ([[often]] so in classical Greek; on the [[frequent]] [[use]] of [[this]] [[verb]] by [[Philo]] [[see]] Siegfried, [[Philo]] [[van]] Alex. as [[above]] [[with]] (1875), p. 106).<br /><b class="num">2.</b> to be [[unwilling]] to [[hear]], i. e. on [[hearing]] to [[neglect]], to [[pay]] no [[heed]] to ([[with]] a genitive of the [[person]], [[Polybius]] 2,8, 3; 3,15, 2); [[contrary]] to Greek [[usage]] ([[but]] cf. [[Plutarch]], Philop. § 16,1 καί [[παριδεῖν]] τί καί παρακουσαι [[τῶν]] ἁμαρτανομενων, de curios. § 14 [[πείρω]] καί [[τῶν]] ἰδίων ἐνια παρακουσαι [[πότε]] καί [[παριδεῖν]], [[with]] an accusative, [[τόν]] λόγον, T WH Tr [[text]] (others, 'overhearing the [[word]] as it [[was]] [[being]] [[spoken]]'; cf. Buttmann, 302 (259)); to [[refuse]] to [[hear]], [[pay]] no [[regard]] to, [[disobey]]: τίνος, [[what]] [[one]] says, τά [[ὑπό]] [[τοῦ]] βασιλέως λεγόμενα, Esther 3:3).

|mltxt=ΝΜΑ<br /><b>1.</b> [[ακούω]] [[άλλο]] [[αντί]] άλλου, [[ακούω]] [[κάτι]] διαφορετικά από ό,τι λέγεται, [[ακούω]] [[κάτι]] εσφαλμένα («παρορῶσί τε καὶ παρακούουσι καὶ παρανοοῡσι πλεῑστα», <b>Πλάτ.</b>)<br /><b>2.</b> [[αντιλαμβάνομαι]] [[πλημμελώς]], [[παρανοώ]]<br /><b>3.</b> [[επιδεικνύω]] [[απείθεια]], [[ανυπακοή]] σχετικά με [[εντολή]] που μού δόθηκε, [[απειθώ]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> πληροφορούμαι [[κάτι]] τυχαία, από φήμες<br /><b>2.</b> [[μόλις]] [[ακούω]] κάποιον να λέει [[κάτι]], [[μόλις]] παίρνουν τ' αφτιά μου [[κάτι]] («παρακούσας τοῦ δεσπότου προδραμών... ἀπέρχεται», Λουκ.)<br /><b>3.</b> [[ακούω]] [[χωρίς]] να [[προσέχω]], αδιάφορα<br /><b>4.</b> (<b>κατ' επέκτ.</b>) [[αδιαφορώ]] για [[κάτι]] («παρακούειν τῶν γραφομένων», <b>Πολ.</b>)<br /><b>5.</b> [[προσποιούμαι]] ότι δεν [[ακούω]], [[κωφεύω]]<br /><b>6.</b> <b>παθ.</b> <i>παρακούομαι</i><br />περιφρονούμαι, δεν εισακούομαι.

{{elru

|elrutext='''παρᾰκούω:''' (fut. παρακούσομαι)<br /><b class="num">1)</b> слышать вскользь (мимоходом), узнавать понаслышке, прослышать (τι Her. и τινός Plat.);<br /><b class="num">2)</b> подслушивать (τί τινος Arph. и τι [[παρά]] τινος Plat.);<br /><b class="num">3)</b> ослышаться, недослышать, плохо (превратно) понять: τὰ μὲν ἄλλα [[ὀρθῶς]] ἤκουσας, ὅτι δὲ καὶ ἐμὲ οἴει [[εἰπεῖν]], [[τοῦτο]] παρήκουσας Plat. (все) остальное ты слышал правильно, но насчет того, будто и я это говорил, это тебе послышалось;<br /><b class="num">4)</b> невнимательно слушать, пропускать мимо ушей (τινός Polyb., Plut. и περί τινος Polyb.);<br /><b class="num">5)</b> не слушать(ся), не подчиняться (τινός Polyb., Luc., NT).

|elnltext=παρ-ακούω toevallig horen: met acc..; παρακούσας … Δημοκήδεος τὴν τέχνην die toevallig gehoord had van de kunde van Democedes Hdt. 3.129.3; ook met gen.. π. ἀξίων λόγου πραγμάτων zaken die de moeite waard zijn opvangen Plat. Epist. 339e. afluisteren, met gen.: π. δεσποτῶν meesters afluisteren Aristoph. Ran. 750. misverstaan, niet willen luisteren naar, met gen.: ἀκούειν μέν τι τοῦ λόγου, παρακούειν δέ wel enigszins naar het verstand te luisteren, maar niet goed Aristot. EN 1149a26; ἐὰν δὲ καὶ τῆς ἐκκλησίας παρακουσῇ als hij ook niet naar de kerk wil luisteren NT Mt. 18.17; παρακοῦσαι τῶν ἁμαρτανομένων de fouten niet willen horen Plut. Phil. 16.2.