μειλίσσω: Difference between revisions

|Definition=fut. μειλίξω A.R.4.416: Ep. aor. Med.<br><span class="bld">A</span> μειλίξατο Id.1.650: —[[make mild]], [[soothe]], [[treat kindly]], τινα Theoc.16.28; esp. [[appease]], [[propitiate]]: rarely c. gen., <b class="b3">πυρὸς μειλισσέμεν</b> (like <b class="b3">πυρὸς χαρίζεσθαι</b>) to [[appease]] [the dead] [[by]] [[fire]], i.e. [[funeral]] [[rite]]s, Il.7.410; of [[river]]s, <b class="b3">λιπαροῖς χεύμασι γαίας… μειλίσσοντες οὖδας</b> [[gladden]]ing the [[soil]] with [[rich]] [[stream]]s, A.''Supp.''1029 (lyr.); ὀργὰς μ. E.''Hel.''1339 (lyr.); <b class="b3">μ. τινὰ λοιβαῖς, χύτλοις</b>, Lyc.542, A.R.4.708.<br><span class="bld">2</span> [[implore]], <b class="b3">ἐγὼ κεῖνόν γε τεὰς ἐς χεῖρας ἱκέσθαι μειλίξω</b> ib.416.<br><span class="bld">II</span> Pass., [[μειλίσσομαι]] to [[be soothed]], [[grow calm]], h. Cer. 290; to [[be subdued]], πυρὸς μειλίσσετ' ἀϋτμή A.R.3.531.<br><span class="bld">III</span> Med., [[use soothing words]], <b class="b3">μηδέ τί μ' αἰδόμενος μειλίσσεο μηδ' ἐλεαίρων</b> [[extenuate]] not aught from [[respect]] or [[pity]], Od. 3.96.<br><span class="bld">2</span> [[propitiate]], Κύπριν ἀοιδῇσιν θυέεσσί τε A.R.1.860; συκοφάντας ἀπομαγδαλιᾷ Philostr.''VA''7.23; [[soften]], [[subdue]], ἔθνη… καθάπερ ζῷα τιθασεύων καὶ μ. Plu.2.330b.<br><span class="bld">3</span> [[implore]], A.R.3.985, 4.1012.

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0115.png Seite 115]] mild, angenehm machen, erheitern, bes. freundlich behandeln, Einem zu Gefallen Etwas thun, πυρὸς μειλίσσειν ὦκα, Il. 7, 410, = χαρίζεσθαι, den Todten einen Gefallen thun, indem man ihnen die Verbrennung, ihren Anteil am Feuer gewährt, τινὰ τραπέζῃ, bewirthen, Theocr. 16, 28; auch bitten, ἱκέσθαι, Ap. Rh. 4, 416; übh. besänftigen, [[ὀργάς]], Eur. Hel. 1339; τινὰ χύτλοις, Ap. Rh. 4, 708; übertr., λιπαροῖς χεύμασιν γαίας [[οὖδας]] μειλίσσειν, Aesch. Suppl. 1010, durch reichliche Überschwemmungen den Erdboden erfreuen, befruchten; στυγίους μητρὸς [[ὀργάς]], besänftigen, Eur. Hel. 1355. – Pass. erheitert werden, sich erheitern, H. h. Cer. 291. – Med. [[μηδέ]] τί μ' αἰδόμενος μειλίσσεο, μηδ' ἐλεαίρων, Od. 3, 96. 4, 326, aus Achtung gegen mich rede mir nicht zum Munde, schone, mildre Nichts; versöhnen, Ap. Rh. 1, 860 u. oft, u. a. Sp., auch in Prosa, ἔθνη τιθασσεύων καὶ μειλισσόμενος, Plut. Alex. fort. 1, 8. – Vgl. [[μέλι]], [[μειλίχιος]], mulceo, mild.

|elrutext='''μειλίσσω:''' атт. [[μειλίττω]] (fut. μειλίξω)<br /><b class="num">1</b> [[умиротворять]]: πυρὸς [[μειλισσέμεν]] (''[[sc.]]'' νέκυας) Hom. предать сожжению мертвецов;<br /><b class="num">2</b> [[радушно принимать]], [[угощать]] (τινὰ τραπέζῃ Theocr.);<br /><b class="num">3</b> [[животворить]], [[оплодотворять]] (χεύμασι γαίας [[οὖδας]] Aesch.);<br /><b class="num">4</b> [[утолять]], [[умерять]], [[смягчать]] ([[ὀργάς]] τινος Eur.): τοῦ δ᾽ οὐ μειλίσσετο [[θυμός]] HH но душа его не успокоилась;<br /><b class="num">5</b> med. [[обращаться с ласковой речью]], [[смягчать выражения]] ([[μηδέ]] τί με μειλίσσεο, ἀλλ᾽ εὖ μοι κατάλεξον Hom.);<br /><b class="num">6</b> med. [[склонять к себе]], [[кротостью подчинять]] (ἔθνη [[καθάπερ]] ζῷα Plut.).

|lstext='''μειλίσσω''': μέλλ. -ξω· (Ἐκ τῆς √ΜΕΙΛ παράγονται [[ὡσαύτως]] αἱ μείλια, μείλιχος καὶ -ίχιος, κτλ., μειλεῖν = ἀρέσκειν (Ἡσύχ.), καὶ [[ἴσως]] μέλε (ὦ [[μέλε]])· πρβλ. Σανσκρ. mard (= marl), m.ri.l-âmi (faveo), m.ril-îkam (gratia)· Γοτθ. milds ([[φιλόστοργος]])· Ἀρχ. Γερμ. mil-ti (mild)· Σλαυ. mil-u ([[ἐλεεινός]])· Λιθ. myl-iu (amo), κτλ.· ― ἡ [[ῥίζα]] τοῦ μέλι, δηλ. μέλιτ, ἀντίκειται εἰς τὴν πρὸς τὸ μείλια, κτλ. σχέσιν). Περιποιοῦμαι, φιλοξενῶ τινα, τραπέζῃ μειλίξαντ’ ἀποπέμψαι Θεόκρ. 16. 28· ἰδίως [[καταπραΰνω]], ἐξιλεώνω, σπανίως μετὰ γεν., πυρὸς μειλισσέμεν (ὡς τὸ πυρὸς χαρίζεσθαι), καταπραΰνειν, ἐξιλεοῦν [τοὺς νεκροὺς] διὰ τοῦ [[πυρός]], δηλ. δι’ ἐπικηδείων τελετῶν καὶ τιμῶν, Ἰλ. Η. 410· ἐπὶ ποταμῶν, λιπαροῖς χεύμασι γαίας... μειλίσσοντες [[οὖδας]], εὐεργετοῦντες, χαροποιοῦντες τὸ [[ἔδαφος]] διὰ λιπαρῶν ῥευμάτων, Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 1030· [[ὀργὰς]] μ. Εὐρ. Ἑλ. 1339· μ. τινὰ λοιβαῖς, χύτλοις Λυκόφρ. 542, Ἀπολλ. Ρόδ. Δ. 708. ΙΙ. Παθ., μειλίσσομαι, πραΰνομαι, [[γίνομαι]] πραότερος, ἡσυχώτερος, Ὁμ. Ὕμν. εἰς Δήμ. 291. ΙΙΙ. Μέσ., μεταχειρίζομαι γλυκεῖς καὶ πραϋντικοὺς λόγους, μηδέ τί μ’ αἰδόμενος μειλίσσεο μηδ’ ἐλεαίρων, μὴ μείλιχα καὶ προσηνῆ λέγε χαριζόμενος ἢ ἐλεῶν, ἀλλ’ εἰπέ μοι δηλ. τὰ πράγματα ὡς ἔχουσιν, Ὀδ. Γ. 96., Δ. 326. 2) [[ἐξευμενίζω]], ἐξιλεώνω, Κύπριν ἀοιδῇσιν θυέεσσί τε Ἀπολλ. Ρόδ. Α. 860, πρβλ. Φιλόστρ. 304, κτλ.· [[δαμάζω]], [[ὑποτάσσω]], ἔθνη..., καθάπερ ζῷα τιθασεύων καὶ μ. Πλούτ. 2. 330B· ἀϋτμὴν πυρὸς Ἀπολλ. Ρόδ. Γ. 531. 3) ἐπικαλοῦμαι, Ἀπολλ. Ρόδ. Γ. 985, πρβλ. Δ. 1012· καὶ [[οὕτως]] ἐν τῷ ἐνεργ., ἐγὼ κεῖνόν γε τεὰς ἐς χεῖρας ἱκέσθαι μειλίξω Δ. 416.

|mltxt=[[μειλίσσω]] (Α)<br /><b>1.</b> [[ευφραίνω]], [[γλυκαίνω]]<br /><b>2.</b> [[φιλοξενώ]] κάποιον<br /><b>3.</b> [[καταπραΰνω]], [[καθησυχάζω]], [[εξιλεώνω]] («μειλίσσων αὔραν ἄλλοις ἄλλαν θνατῶν λαίφεσι χαίρειν», <b>Ευρ.</b>)<br /><b>4.</b> [[παρακαλώ]]<br /><b>5.</b> <b>μτφ.</b> (για ποταμό) [[καθιστώ]] καρποφόρα τη γη ποτίζοντάς την με τα νερά μου («λιπαροῖς χεύμασι γαίας... μειλίσσοντες [[οὖδας]]», <b>Αισχύλ.</b>)<br /><b>6.</b> (το μέσ.) <i>μειλίσσομαι</i><br />α) [[γίνομαι]] πιο [[πράος]], πιο [[ήσυχος]], καταπραΰνομαι, [[καθησυχάζω]]<br />β) [[εξευμενίζω]], [[εξιλεώνω]]<br />γ) [[μεταχειρίζομαι]] [[γλυκά]] και πραϋντικά [[λόγια]], [[μιλώ]] με φιλικό τρόπο («[[μηδὲ]] τί μ' αἰδόμενος μειλίσσεο μηδ' ἐλεαίρων», <b>Ομ. Οδ.</b>)<br />δ) [[δαμάζω]], [[καταβάλλω]], [[υποτάσσω]]<br />ε) επικαλούμαι κάποιον ενώπιον κάποιου.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>μειλίχ</i>-<i>jω</i> <span style="color: red;"><</span> [[μείλιχος]].

|lsmtext='''μειλίσσω:''' ([[μείλια]]), Επικ. απαρ. <i>μειλισσέμεν</i>, μέλ. <i>-ξω</i>, καταπραΰνω, [[κατευνάζω]], [[εξευμενίζω]], <i>πυρὸς μειλισσέμεν</i>, [[εξευμενίζω]] τους νεκρούς με ιερά [[πυρά]], δηλ. με ταφικές τελετουργίες, σε Ομήρ. Ιλ.· [[ὀργὰς]] [[μειλίσσω]], σε Ευρ. — Μέσ., [[μεταχειρίζομαι]] κατευναστικά [[λόγια]], [[μηδέ]] τί μ' αἰδόμενος μειλίσσεο μηδ' ἐλεαίρων, κανένα απολύτως ελαφρυντικό δεν μου αναγνωρίζεις από σεβασμό ή από [[έλεος]] για μένα, σε Ομήρ. Οδ.