δάκνω: Difference between revisions

|Definition=Hippon.49.6 (cj.), A.''Th.''399, etc.: fut. δήξομαι Hp.''Nat.Mul.''16, ''Mul.''1.18 ([[varia lectio|v.l.]] [[δάξεται]]): pf. δέδηχα Babr. 77: aor. 1 [[ἔδηξα]] late, Luc.''Asin.''9: aor. 2 (the only tense in Hom.) ἔδᾰκον Batr.181, Tyrt.10.32, etc., Ep. [[δάκε]] Il.5.493, redupl. δέδακε ''AP''12.15 (Strat.): Ep. inf. δακέειν Il.17.572: —Pass., δάκνομαι Thgn.910: fut. δηχθήσομαι E. ''Alc.'' 1100: aor. ἐδήχθην S.''Tr.''254, Ar. ''Ach.''18, etc.; later ἐδάκην Aret.''SD''2.2: pf. δέδηγμαι [[Aristophanes|Ar.]]''[[Acharnians|Ach.]]'' 1, etc.; Dor. [[δεδαγμένος]] Pi.''P.''8.87, Call.''Epigr.''50 codd.:—[[bite]], of dogs, δακέειν μὲν ἀπετρωπῶντο λεόντων Il.18.585; of a gnat, ἰσχανάᾳ δακέειν 17.572; [[στόμιον δάκνω]] = [[champ]] the [[bit]], A.''Pr.''1009; <b class="b3">χεῖλος ὀδοῦσι δακών</b>, as a mark of [[stern]] [[determination]], Tyrt.l.c.: abs., δακὼν ἀνάσχου Men. ''Sam.''141; [[δάκνω στόμα]] = [[bite one's tongue]], so as to [[refrain from speaking]], πρὸ τῶν τοιούτων χρὴ λόγων δ. στόμα A.''Fr.''397, cf. S.''Tr.''976; [[δάκνω ἑαυτόν]] to [[bite one's lips for fear of laughing]], Ar.''Ra.''43; so (by a joke <b class="b3">παρὰ προσδοκίαν</b>) δ. θυμόν Id.''Nu.''1369; δάκνω χόλον A.R.3.1170.<br><span class="bld">II</span> metaph. of [[pungent]] [[smoke]] and [[dust]], [[sting]], [[Aristophanes|Ar.]]''[[Acharnians|Ach.]]''18, ''Lys.''298, ''Pl.'' 822; τὰ ὄμματα δάκνουσι, of [[dry]] [[wind]]s, Hp.''Aph.''3.17.<br><span class="bld">III</span> of the mind, [[bite]], [[sting]], δάκε δὲ φρένας Ἕκτορι μῦθος Il.5.493, cf. Hes.''Th.''567; ἔδακε λύπη [[Herodotus|Hdt.]]7.16.a'; συμφορὰ δ. A.''Pers.''846; <b class="b3">λόφοι δὲ κώδωντ' οὐ δάκνουσ' ἄνευ δορός</b> [[have]] no [[sting]], Id.''Th.''399; σαίνουσα δάκνεις S.''Fr.'' 885; τὸ δάκνον τῆς συμβουλῆς Jul.''Or.''7.207d; of love, πάντες οἱ ἐν ὥρᾳ τὸν φιλόπαιδα δάκνουσι [[Plato|Pl.]]''[[Republic|R.]]'' 474d:—freq. in Pass., δηχθεῖσα κέντροις… ἠράσθη E.''Hipp.''1303; ἔρωτι δεδαγμένος Call. [[l.c.]]; of [[vexation]], δάκνομαι ψυχήν Thgn.910; <b class="b3">συμφορᾷ δεδαγμένοι</b> Pi.l.c.; δέδηγμαι καρδίαν [[Aristophanes|Ar.]]''[[Acharnians|Ach.]]''1; ὑπὸ τῆς δαπάνης Id.''Nu.''12; πρός τι, ἐπί τινι, at a thing, S.''Ph.''378, [[Xenophon|X.]]''[[Cyropaedia|Cyr.]]''4.3.3; ὑπὸ τῶν ἐν φιλοσοφίᾳ λόγων [[Plato|Pl.]]''[[Symposium|Smp.]]'' 218a: c.part., ἐδήχθη ἀκούσας [[Xenophon|X.]]''[[Cyropaedia|Cyr.]]''1.4.13. (Cf. Skt. dáśati 'bite', Goth. tahjan '[[tear]]'.)

|dgtxt=<b class="num">• Morfología:</b> [fut. δήξομαι E.<i>Ba</i>.351, Hp.<i>Mul</i>.1.18; aor. rad. tem. ἔδακε <i>Batr</i>.181, ép. sin aum. δάκε <i>Il</i>.5.493, subj. δάκῃ Aret.<i>SD</i> 2.2.5, inf. δακέειν <i>Il</i>.17.572, part. δακών Tyrt.6.32, sigm. tard. ἔδηξε Apostol.11.82, imperat. δῆξον Luc.<i>Asin</i>.9, pas. ἐδήχθη S.<i>Tr</i>.254, part. δαχθείς Pi.<i>Fr</i>.123.10; act. perf. 3^a sg. δέδαχε <i>AP</i> 12.15 (Strat.), part. δεδηχώς Babr.77.1, med.-pas. ind. δέδηγμαι Ar.<i>Ach</i>.1, dór. part. δεδαγμένος Pi.<i>P</i>.8.87, Call.<i>Epigr</i>.49.3 (cód.)]<br /><b class="num">I</b> sent. fís.<br /><b class="num">1</b> [[morder]] de anim. οἱ δ' (κύνες) ... δακέειν ἀπετρωπῶντο λεόντων y los perros se guardaban de morder a los leones</i>, <i>Il</i>.18.585, ὥσπερ κύων λυττῶσα τὠφθαλμὼ δάκνει Ar.<i>Lys</i>.298, cf. Satyr.<i>Vit.Eur</i>.39.8.25, <i>ICr</i>.1.16.6.4B (Lato II a.C.), Plu.2.48b, Hierocl.<i>Facet</i>.28, δακὼν δὲ στόμιον ὡς νεοζυγὴς πῶλος A.<i>Pr</i>.1009, cf. en v. pas., Artem.4.1<br /><b class="num">•</b>de insectos y reptiles [[picar]], [[morder]] (μυίη) ἐργομένη ... ἰσχανάᾳ δακέειν <i>Il</i>.17.572, cf. Hdt.2.95, Arist.<i>HA</i> 604^b21, Arat.975, ἢν αὐτὸν ὄφις τὠντικνήμιον δάκῃ Hippon.39.6, cf. [[LXX]] <i>De</i>.8.15, D.P.<i>Au</i>.1.31, Plu.2.982d, τὸ ἑρπετὸν θηρίον, ἢν δάκῃ τινά Aret.l.c., [[proverb|prov.]] [[μῦς ἔδηξε Βρασίδαν ἐν ἰσχάσιν]] equiv. a ‘[[no hay enemigo pequeño]]’, Apostol.l.c.<br /><b class="num">•</b>en v. pas. [[recibir un mordisco]] οἱ κατὰ τὸν μῦθον ὑπὸ τῆς διψάδος δηχθέντες Eun.<i>VS</i> 474, cf. Vett.Val.105.10, Plu.2.190b, 219c, D.C.51.14.3, 4<br /><b class="num">•</b>de pájaros [[coger con el pico]] κόραξ δεδηχὼς στόματι τυρόν Babr.l.c.<br /><b class="num">•</b>cóm., de una tabla áspera Γραφικοῦ πυγαῖα σανὶς δέδαχ' ἐν βαλανείῳ un banco en el baño pellizcó el culo de Gráfico</i>, <i>AP</i> 12.15 (Strat.), del hambre, Men.<i>Fr</i>.305<br /><b class="num">•</b>de pers. δάκη τὼ σίκυος Alc.401A (= δάκῃ τῶν σικύων Alc.Com.36), en una amenaza δήξομἄρ' ὑμᾶς [[ἐγώ]] Ar.<i>Ach</i>.325, κατὰ πλάτος διὰ βουβῶνος δῆξον Luc.<i>Asin</i>.9, [[Ἀλκιβιάδης]] ... ἔδακε τὴν χεῖρα τοῦ καταπαλαίοντος Plu.2.186d, cf. 234d<br /><b class="num">•</b>c. obj. dir. χεῖλος, στόμα o similares [[morderse los labios como expresión de una determinación firme]] χεῖλος ὀδοῦσι δακών del soldado antes del combate, Tyrt.l.c., como expresión de contención πρὸ τῶν τοιούτων χρὴ λόγων δάκνειν στόμα antes que pronunciar tales palabras, hay que morderse la lengua</i> A.<i>Fr</i>.397, abs., para reprimir un impulso δακὼν δ' ἀνάσχου, καρτέρησον εὐγενῶς muérdete y contente, aguanta con dignidad</i> Men.<i>Sam</i>.356, para reprimir la risa δ. γ' ἐμαυτόν Ar.<i>Ra</i>.43<br /><b class="num">•</b>[[proverb|prov.]] metáf. [[σαίνεις δάκνουσα καὶ κύων λαίθαργος εἶ]] = [[mueves la cola mientras clavas los dientes y eres una perra de pérfido mordisco]] S.<i>Fr</i>.885<br /><b class="num">•</b>medic., en v. pas. [[ser mordido]] ὑπὸ τοῦ πόνου Hp.<i>Acut.(Sp.)</i> 37, c. ac. rel. δάκνεται τὸν στόμαχον = siente mordiscos en la zona del cardias</i> Hp.<i>Mul</i>.1.2.<br /><b class="num">2</b> [[picar]], [[escocer]] rel. el humo o el polvo ἐμὲ δ' ἐξέπεμψεν ὁ καπνὸς ... ἔδακνε γὰρ τὰ βλέφαρά μου Ar.<i>Pl</i>.822, cf. Arist.<i>Pr</i>.959^b5, rel. la ceniza abrasiva que se usaba para lavarse ἐδήχθην ὑπὸ κονίας τὰς ὀφρῦς sentí el escozor de la ceniza abrasiva en mis cejas</i> Ar.<i>Ach</i>.18, rel. el gusto, neutr. subst. τὸ δάκνον el picante</i> de una lengua aliñada con pimienta <i>Vit.Aesop.G</i> 52.<br /><b class="num">3</b> medic. [[irritar]] αἱ δὲ καθ' ἡμέρην καταστάσιες ... τὰ ὄμματα δάκνουσι Hp.<i>Aph</i>.3.17, ὅ τι μὴ δήξεται Hp.<i>Mul</i>.1.18, δάκνει τῆς γυναικὸς ᾗ ἂν ἐπιψαύσῃ irrita las partes de la mujer que toca cierto flujo</i>, Hp.<i>Mul</i>.1.9, cf. <i>Nat.Mul</i>.24, Steph.<i>in Hp.Progn</i>.150.19, 272.1.<br /><b class="num">II</b> fig., en sent. moral<br /><b class="num">1</b> [[morder el corazón]], [[afligir]], [[hacer sufrir]] c. suj. de abstr., obj. dir. que designe el alma o los sentimientos y dat. de pers. δάκε δὲ φρένας Ἕκτορι μῦθος <i>Il</i>.5.493, cf. <i>Batr</i>.l.c., Hes.<i>Op</i>.451, D.C.38.20.1, c. ac. de pers. ἐμὲ ... οὐ τοσοῦτον ἔδακε λύπη Hdt.7.16α, δάκνει σε, Θησεῦ, μῦθος; E.<i>Hipp</i>.1313, c. suj. de pers. y dos ac. δάκεν δ' [[ἄρα]] ... θυμὸν Ζῆν' ὑψιβρεμέτην entonces afligió el ánimo de Zeus altitonante</i> Hes.<i>Th</i>.567, c. suj. y ac. de pers., ref. al amor πάντες οἱ ἐν ὥρᾳ τὸν φιλόπαιδα καὶ ἐρωτικὸν ... δάκνουσι Pl.<i>R</i>.474d, c. doble sent. ἡ Μυῖα <δ'> ἔδακνεν αὐτὸν [[ἄχρι]] τῆς καρδίας <i>Com.Adesp</i>.459, abs. μάλιστα δ' ἥδε συμφορὰ δάκνει pero es esta desgracia la que hace sufrir</i> A.<i>Pers</i>.846, τὰ σκληρὰ [[γάρ]] τοι, κἂν ὑπέρδικ' ᾖ, δάκνει las palabras duras, por muy justas que sean, hacen sufrir</i> S.<i>Ai</i>.1119, c. subord. temp. οὐ γὰρ δάκνει σ', ὅταν δέῃ τίμιον πρίασθαι; ¿es que a ti no te duele, cuando hay que comprarlo caro?</i> Ar.<i>V</i>.253, en v. pas. συμφορᾷ δεδαγμένοι Pi.<i>P</i>.8.87<br /><b class="num">•</b>[[molestar]] c. or. complet. με δάκνει ὅτι ... me molesta que ...</i> Numen.24.16, abs. ὁ μὲν δάκνει [[γάρ]], ὁ δ' ἱλαροὺς ἡμᾶς ποιεῖ Alex.280.4, ἀκούειν τῶν προσηνῶν καὶ μὴ δακνόντων μηδὲ βαρυνόντων escuchar cosas placenteras que no molestan ni son penosas</i> Plu.2.134a, [[proverb|prov.]] Ἀφροδίσιος ὅρκος οὐ δάκνει de los falsos juramentos de amor, Hsch.α 8771<br /><b class="num">•</b>rel. discursos, conversaciones, etc. [[impresionar]], [[conmover]] δριμὺς λόγος ... δάκνει ... μάλιστα Arist.<i>SE</i> 182^b33, εἰ δάκνει τινὰς ὑμῶν τὰ ὑπ' ἐμοῦ λεγόμενα D.C.56.6.2, en v. pas. δηχθεὶς ὑπὸ τῶν ἐν φιλοσοφίᾳ λόγων conmovido por los discursos filosóficos</i> Pl.<i>Smp</i>.218a, c. part. predic. ἀκούσας δὲ ταῦτα ... ἐδήχθη X.<i>Cyr</i>.1.4.13, τούτων εἰρημένων οἱ μὲν ἐδήχθησαν ... οἱ δὲ ὀλιγώρως εἶχον Hld.5.23.1.<br /><b class="num">2</b> en v. med.-pas. [[sentir un mordisco]], [[sentir una punzada]] c. suj. de pers. expresando la corrosión interna que supone una gran duda y c. ac. rel. δάκνομαι ψυχήν, καὶ [[δίχα]] θυμὸν ἔχω siento un mordisco en el corazón y estoy indeciso</i> Thgn.910, o un cúmulo de desgracias, irón. ὅσα δὴ δέδηγμαι τὴν [[ἐμαυτοῦ]] καρδίαν ¡cuántos mordiscos he sentido en mi propio corazón!</i> Ar.<i>Ach</i>.1, o la falta de recursos δακνόμενος ὑπὸ τῆς δαπάνης καὶ τῆς φάτνης καὶ τῶν χρεῶν mordido por el dispendio, el pesebre y las deudas</i> Ar.<i>Nu</i>.12, esp. del amor τῆς γὰρ ἐχθίστης θεῶν ... δηχθεῖσα κέντροις παιδὸς ἠράσθη σέθεν mordida por el aguijón de la diosa más [[aborrecible]] se enamoró de tu hijo</i> E.<i>Hipp</i>.1303, Πάμφιλον οὐκ ἐν ἔρωτι δεδαγμένον Call.l.c., cf. Plu.2.619a, Hld.2.8.2, ζηλοτυπίᾳ δηχθείς Hld.10.30.7, part. neutr. subst. τὸ δεδηγμένον τῆς ψυχῆς la mordedura e.d. la herida del corazón</i> Hld.7.28.1<br /><b class="num">•</b>[[molestarse]], [[disgustarse]] c. giro prep. δηχθεὶς πρὸς ἁξήκουσεν molesto por lo que había oído</i> S.<i>Ph</i>.378, cf. I.<i>BI</i> 1.208, δακνόμενος δὴ ὁ Κῦρος ἐπὶ τούτοις X.<i>Cyr</i>.4.3.3<br /><b class="num">•</b>[[estar intranquilo]], [[estar preocupado]] δακνόμεθα ἕως ἂν ἐπιγνῶμεν πῶς τὸν πόδα ἔχεις <i>PBremen</i> p.130.12 (II d.C.), [[ἕκαστος]] δάκνεται τῷ οἰκείῳ κακῷ Sch.Pi.<i>N</i>.1.82<br /><b class="num">•</b>gener., del dolor moral [[sufrir]] abs. οὐ μετρίως ἐδήχθη Plu.<i>Alex</i>.58, cf. <i>Caes</i>.54.<br /><b class="num">3</b> [[fastidiar]], [[importunar]] c. suj. y obj. de pers. «παῦσαι ὑλακτῶν με» ... «νὴ [[Δία]]» εἶπεν «ἢν καὶ σὺ παύσῃ δάκνων με» diálogo entre un recaudador de impuestos y un cínico, Philostr.<i>VS</i> 511, δάκνειν [[ἀλλήλους]] importunarse los unos a los otros</i> Arr.<i>Epict</i>.2.22.28, <i>Ep.Gal</i>.5.15<br /><b class="num">•</b>en v. med. [[reconcomerse]] ὅταν γὰρ ὁ ὑβρίσας ἴδῃ μὴ καθικνουμένην αὐτοῦ τὴν πληγὴν τῆς ... ψυχῆς, αὐτὸς δάκνεται Chrys.M.49.46.<br /><b class="num">• Etimología:</b> De *<i>dn̥k</i>-, cf. ai. <i>dáśati</i> ‘[[morder]]’, perf. <i>dadaṃśa</i> < *<i>dedonk</i>-; toc. B <i>tsāknaṃ</i> ‘[[morder]]’; las formas como fut. δήξομαι, perf. δέδηγμαι serían innovadas por anal. c. [[λήψομαι]]: [[λαβεῖν]], etc.

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0519.png Seite 519]] [[beißen]], fut. δήξομαι, aor. ἔδακον, perf. δέδηχα, z. B. Babr. 77, 1; δέδακε Strat. 14 (XII, 15); δέδηγμαι. – Homer dreimal, im aorist. 2. activ.: Iliad. 18, 585 von Hunden, οἱ δ' ἥτοι δακέειν μὲν ἀπετρωπῶντο λεόντων; Iliad. 17, 572, von einer [[μυῖα]], ἥ τε καὶ ἐργομένη [[μάλα]] περ χροὸς ἀνδρομέοιο ἰσχανάᾳ δακέειν, λαρόν τέ οἱ αἷμ' ἀνθρώπου, = stechen; Iliad. 5, 493, übertr., ἃς φάτο [[Σαρπηδών]], δάκε δὲ φρένας Ἕκτορι. μῦθος. Mit Unrecht hat man Gewicht darauf gelegt, daß alle drei Stellen der Ilias angehören, keine der Odyssee; Odyss. 8, 185 θυμοδακὴς γὰρ μῦθος, ἐπώτρυνας δέ με εἰπών; also reiner Zufall, daß [[δάκνω]] selber in der Odyssee nicht erscheint. – Folgende; Tragg. u. in Prosa; [[στόμιον]], in den Zügel beißen, Aesch. Prom. 1008; Plat Gorg. 516 a u. öfter; vom Rauche ἔδακε τὰ βλέφαρα Ar. Pl. 822; vgl. Lys. 298; oft übertr., [[ἄλγος]] δάκνει Soph. Phil. 1342; [[ὄνειδος]] Tr. 253; von der Liebe, Eur. Hipp. 696, reizen, wie Plat. Rep. V, 474 d; πληγεὶς καὶ δηχθεὶς ὑπὸ τῶν ἐν φιλοσοφίᾳ λόγων Conv. 218 a; [[δάκνω]] ἐμαυτόν Ar. Ran. 43; δάκνειν τὴν καρδίαν Vesp. 374, seinen Grimm verbeißen; vgl. Nubb. 1358; οὐ δάκνει σε τοῦτο, das kümmert dich nicht, Vesp. 253. Im pass. gereizt, erbittert sein, von Aerger u. Gram, δέδηγμαι τὴν καρδίαν Ar. Ach. 1; δάκνεσθαι ὑπὸ τῆς δαπάνης Nubb. 12; ἐπί τινι Xen. Cyr. 4, 3, 3; Plut. Alc. 9; ἀκούσας ταῦτα ἐδήχθη Xen. Cyr. 1, 4, 13; vom Weine gesagt im <span class="ggns">Gegensatz</span> von ἱλαροὺς ποιεῖν Alex. Ath. II, 36 f; ὁ λιμὸς τοῦτον δακών Men. ib. XII, 552 e.

|elnltext=δάκνω, ep. inf. δακέειν; them. aor. ἔδακον; aor. pass. ἐδήχθην; perf. act. δέδηχα; perf. med.-pass. δέδηγμαι, Dor. ptc. δεδαγμένος; fut. med. δήξομαι, bijten:; δ. στόμιον op het bit bijten Aeschl. PV 1009; ἴσχε δακὼν στόμα σόν bijt op uw lippen en houdt u in Soph. Tr. 976; uitbr.:; ἰσχανάᾳ δακέειν (de vlieg) wil steeds steken Il. 17.572; ὁ καπνός... ἔδακνε... τὰ βλέφαρά μου de rook brandde in mijn ogen Aristoph. Pl. 822; overdr.:; δάκε δὲ φρένας... μῦθος de opmerking stak hem ( lett. beet in zijn hart) Il. 5.493; ἐμέ... ἔδακε λύπη het heeft mij pijn gedaan (verdriet heeft mij gebeten) Hdt. 7.16α.2; πάντες οἱ ἐν ὥρᾳ τὸν φιλόπαιδα... δάκνουσι alle leuke jongens prikkelen wie van jongens houdt Plat. Resp. 474d; vaak med.-pass.: ὅσα δὴ δέδηγμαι τὴν ἐμαυτοῦ καρδίαν wat heb ik veel hartepijn! Aristoph. Ach. 1.

|ftr='''δάκνω''': (ion. att.),<br />{dáknō}<br />'''Forms''': Aor. [[δακεῖν]] (seit Il.), δῆξαι (Luk.); Fut. δάξομαι (Hp.), [[δήξομαι]] (E.); Perf. [[δέδηγμαι]] (Ar.), δεδαγμένος (Pi.), [[δέδηχα]] (Babr.), δέδακα (''AP''); Aor. Pass. δηχθῆναι (S.), δακῆναι (Aret.); Verbaladj. [[ἄδηκτος]] (Hes., Hp. usw.)<br />'''Grammar''': v.<br />'''Meaning''': [[beißen]], auch [[stechen]] (von Insekten), [[verletzen]],<br />'''Composita''': Kompp. ἀμφι-, ἀνα-, ἀντι-, ἀπο-, δια-, ἐν-, ἐπι-, κατα-, συν-, ὑπερ-, ὑπο-.<br />'''Derivative''': Mehrere Ableitungen. 1. Von δακ- in [[δακεῖν]] usw.: [[δάκος]] n. [[Biß]], [[Stich]], oft konkret [[beißendes Tier]] (Pi., A., E. usw.) = [[δακετόν]] (Ar., Thphr. usw., vgl. [[ἑρπετόν]] u. a.), [[δαγμός]] [[Biß]], [[Stich]] (Ruf.), [[δάγμα]] ib. (Nik.), [[δάκια]]· τὰ ἄγρια ὀρνιθάρια H.; — [[δάξ]] = [[ὀδάξ]] (Opp.) mit [[δαξασμός]] = [[ὀδαγμός]] (Ti. Lokr.; nach [[μαρασμός]] usw., vgl. Chantraine Formation 141f.). 2. Von δηκ- in [[δήξομαι]] usw.: [[δῆγμα]] [[Biß]], [[Stich]] (A., S., X. usw.), [[δηγμός]] ib. (Hp., Thphr. usw.), [[δῆξις]] ib. (Hp., Arist. usw.); [[δήκτης]] [[Beißer]], [[beißend]] (E. ''Fr''. 555, Plu., ''AP'') mit [[δηκτήριος]] ib. (E.) und [[δηκτικός]] (Arist. usw.); δήξ, δηκός [[Holzwurm]] (Tz.) nach [[σφήξ]] usw. 3. Vom Präsens: [[δακνώδης]] [[beißend]], [[stechend]] (Hp., Gal.), [[δακνηρός]] ib. (Phld. u. a. nach [[ὀδυνηρός]] usw.), [[δακνίς]]· ὀρνέου [[εἶδος]] H., δακνᾶς [[Beißer]] (Phryn.). — Expressive Erweiterungen: [[δακνάζω]] (A. ''Pers''. 171, ''AP''), [[δαγκάνω]] (Hdn. usw.).<br />'''Etymology''': Der Aorist [[δακεῖν]] ist mit dem aind. Präsens ''dáśati'' [[er beißt]] formal identisch; das Perf. ''dadáṃśa'' (= gr. *δέδογκα) ebenso wie viele Nomina, z. B. ''dáṃśa''- [[Biß]], [[Bremse]] erweisen, daß α als Schwundstufe einer Nasalwurzel ''denḱ''- fungiert. Mithin ist δηκ- in [[δήξομαι]] usw. als sekundäre Hochstufe zu [[δακεῖν]] nach Muster von [[λήψομαι]]: [[λαβεῖν]] anzusehen. — Auch das Germanische hat mehrere Nomina bewahrt, z. B. ahd. ''zangar'' [[beißend]], [[scharf]], ''zanga'', anord. ''tǫng'' [[Zange]]; hierher noch alb. ''danë'' [[Zange]] aus *''donḱ''-''nā'' (vgl. Mann Lang. 28, 40).<br />'''Page''' 1,343-344