κτυπέω: Difference between revisions

|Definition=Ep. Iterat.<br><span class="bld">A</span> κτυπέεσκον Q.S.9.135: aor. 1 ἐκτύπησα E. ''Ph.''1181, Arr.''Tact.''40.6; ''poet.'' κτύπησα [[Sophocles|S.]]''[[Oedipus Coloneus|OC]]''1606, [[Euripides|E.]]''[[Orestes|Or.]]''1467 (lyr.): Ep. aor. 2 ἔκτῠπον Il.8.75, al., [[Sophocles|S.]]''[[Oedipus Coloneus|OC]]''1456 (lyr.), κτύπον Il.8.170:—Pass., v. infr.: ([[κτύπος]]):—[[crash]], as trees falling, μεγάλα κτυπέουσαι πῖπτον Il.23.119; freq. of thunder, Ζεὺς ἔκτυπε 8.75, cf. 7.479, Od.21.413, etc.; ἔκτυπεν αἰθήρ [[Sophocles|S.]]''[[Oedipus Coloneus|OC]]''1456 (lyr.); of the sea, [[Plato|Pl.]]''[[Republic|R.]]'' 396b.<br><span class="bld">2</span> [[ring]], [[resound]], <b class="b3">κτυπέει δέ θ' ὑπ' αὐτοῦ ὕλη</b> (''[[sc.]]'' [[χειμάρρου]]) Il.13.140; <b class="b3">ἀμφὶ δ' ἐκτύπουν πέτραι</b> [[rang]] with the cries of Heracles, S.''Tr.''787; Διὸς βρονταῖσιν εἰς ἔριν κ. E.''Cyc.''328; δρομήμασιν Id.''Med.''1180; <b class="b3">τοῖν ποδοῖν κ.</b> [[stamp loudly]] with... Ar.''Ec.''545, cf. Gal.7.60; <b class="b3">εἰ… ἐμπεσὸν [δόρυ] τῷ θυρεῷ κτυπήσειε</b> Arr.l.c.; σιδηρῷ ὑποδήματι Luc.''Salt.''83: c. acc. cogn., <b class="b3">φόβον κτυπεῖν</b>, like [[κλάζειν Ἄρη]], E.''Rh.''308.<br><span class="bld">II</span> causal, [[make to ring]] or [[resound]], χθόνα Hes.''Sc.''61; τύμπανα Opp.''C.''4.247: c. dupl. acc., <b class="b3">κτύπησε κρᾶτα… πλαγάν</b> ([[varia lectio|v.l.]] [[πλαγᾷ]]) made it [[ring]] with a blow, [[Euripides|E.]]''[[Orestes|Or.]]'' l. c.: metaph., κ. ἐν τοῖς συμβουλευτικοῖς τόποις τὰς ὀνομασίας Phld.''Rh.''1.208 S.:—Pass., [[resound]], Ar.''Pl.''758, ''Th.''995 (lyr.); κτυπηθῆναι τὰ ὦτα Philostr.''VA''6.26.

{{bailly

|btext=[[κτυπῶ]] :<br /><i>f.</i> κτυπήσω, <i>ao.</i> ἐκτύπησα, <i>ao.2</i> [[ἔκτυπον]];<br /><b>1</b> <i>intr.</i> faire du bruit en frappant, en tombant, résonner, retentir : Ζεὺς ἔκτυπε IL Zeus a fait retentir le tonnerre;<br /><b>2</b> <i>tr.</i> frapper avec bruit, faire retentir ; <i>Pass.</i> [[être frappé avec bruit]], [[résonner]], [[retentir]].<br />'''Étymologie:''' DELG croisement entre [[γδουπέω]] et [[τύπτω]].

|elnltext=κτυπέω [κτύπος] poët. aor. ook κτύπησα en κτύπον, ep. aor. ook ἔκτυπον; zelden in proza dreunen, donderen, bulderen, vaak van onweer:. ἔκτυπεν αἰθήρ de hemel donderde Soph. OC 1456; ταὶ δὲ μεγάλα κτυπέουσαι πῖπτον zij (bomen) vielen met luid gedreun om Il. 23.119; θάλαττα κτυποῦσα de bulderende zee Plat. Resp. 396b. galmen, weerklinken:. ἀμφὶ δ’ ἐκτύπουν πέτραι rondom galmden de rotsen Soph. Tr. 787; ἅπασα... στέγη πυκνοῖσιν ἐκτύπει δραμήμασιν heel het huis weergalmde door voortdurende voetstappen Eur. Med. 1180. stampen:. τῶν τῷ σιδηρῷ ὑποδήματι κτυπούντων van de mensen die met een ijzeren schoen stampen (om de maat aan te geven) Luc. 45.83. doen weerklinken:. κτύπησε κρᾶτα πλαγάν zij sloeg dreunend op haar hoofd Eur. Or. 1467.

{{elru

|elrutext='''κτῠπέω:''' (aor. 1 ἐκτύπησα - Trag. κτύπησα, aor. 2 [[ἔκτυπον|ἔκτῠπον]] - эп. κτύπον)<br /><b class="num">1</b> [[трещать]] или [[грохотать]] (αἱ [[δρῦς]] κτυπέουσαι πῖπτον Hom.);<br /><b class="num">2</b> [[греметь]] ([[Ζεύς|Ζεὺς]] [[ἔκτυπε]] Hom.);<br /><b class="num">3</b> [[шуметь]], [[гудеть]] ([[θάλαττα]] κτυποῦσα Plat.; ἀμφὶ δ᾽ ἐκτύπουν πέτραι Soph.);<br /><b class="num">4</b> [[громко стучать]] ([[τοῖν]] ποδοῖν Arph.);<br /><b class="num">5</b> [[заставлять гудеть]] (χθόνα Her.);<br /><b class="num">6</b> [[шумом нагонять]] (φόβον Eur.);<br /><b class="num">7</b> [[громко ударять]] ([[κρᾶτα]] πλαγᾷ - [[varia lectio|v.l.]] πλαγάν Eur.);<br /><b class="num">8</b> pass. [[раздаваться]] (κτυπεῖται [[Κιθαιρώνιος]] [[ἠχώ]] Arph.).

|lsmtext='''κτῠπέω:''' μέλ. <i>-ήσω</i>, αόρ. αʹ <i>ἐκτύπησα</i>, ποιητ. <i>κτύπησα</i>· Επικ. αορ. βʹ <i>ἔκτῠπον</i> και <i>κτύπον</i>· ([[κτύπος]])·<br /><b class="num">I. 1.</b> [[χτυπώ]], [[συγκρούομαι]], λέγεται για δένδρα που πέφτουν, σε Ομήρ. Ιλ.· λέγεται για τον κεραυνό, σε Όμηρ., Σοφ.<br /><b class="num">2.</b> [[κουδουνίζω]], [[αντηχώ]], σε Ομήρ. Ιλ. κ.λπ.<br /><b class="num">II.</b> μτβ., κάνω [[κάτι]] να κουδουνίσει ή να αντηχήσει, <i>χθόνα</i>· με [[διπλή]] αιτ., [[κτύπησε]] [[κρᾶτα]] πλαγάν, έκανε μ' ένα [[χτύπημα]] το [[κεφάλι]] να «κουδουνίσει», σε Ευρ.· απ' όπου [[πάλι]] στην Παθ., [[κουδουνίζω]], αντηχούμαι, σε Αριστοφ.

{{ls

|lstext='''κτυπέω''': ἀόρ. α΄ ἐκτύπησα Εὐρ. Φοίν. 1181, ποιητ. κτύπησα Σοφ. Ο. Κ. 1606, Εὐρ. Ὀρ. 1467· Ἐπικ. ἀόρ. β΄ ἔκτῠπον ([[ὅπερ]] μιμεῖται ὁ Σοφ. Ο. Κ. 1456), καὶ κτύπον Ἰλ. ― Παθ., ἴδε κατωτ.· ([[κτύπος]]). Παταγῶ, κροτῶ ὡς τὰ πίπτοντα δένδρα, μέγα κτυπέουσαι πῖπτον Ἰλ. Ψ. 119, πρβλ. Ν. 140· [[συχνάκις]] ἐπὶ βροντῆς, [[Ζεύς|Ζεὺς]] [[ἔκτυπε]] Θ. 75, πρβλ. Η. 479, Ὀδ. Φ 413, κτλ.· οὕτω, ἔκτυπεν αἰθὴρ Σοφ. Ο. Κ. 1456· ἐπὶ τῆς θαλάσσης, Πλάτ. Πολ. 396Β. 2) κροτῶ, ἀντηχῶ, κτυπέει δέ τ’ ὑπ’ [[αὐτοῦ]] ὕλη, «ἠχεῖ δὲ ὑπ’ ἀυτοῦ (δηλ. τοῦ χειμάρρου) ὁ δρυμὸς» (Θ. Γαζῆς), Ἰλ. Ν. 140· ἀμφὶ δ’ ἐκτύπουν πέτραι, ἀντήχουν ἐν τῶν κραυγῶν τοῦ Ἡρακλέους, Σοφ Τρ. 787· κτ. Διὸς βρονταῖσιν Εὐρ. Κύκλ. 328· δρομήμασιν ὁ αὐτ. ἐν Μήδ. 1180· τοῖν ποδοῖν κτ., κροτεῖν ἠχηρῶς διὰ τῶν ποδῶν, Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 545· σιδηρῷ ὑποδήματι Λουκ. π. Ὀρχ. 83· ― σπανίως ἐπὶ προσώπων, πάντες... μετὰ χαρᾶς κτυπήσατε, βοήσατε, Κωμ. Ἀνώνυμ. 362· ― μετὰ συστοίχ. αἰτ., φόρον κτυπεῖν, ὡς τὸ κλάζειν Ἄρη, Εὐρ. Ρῆσ. 308. ΙΙ. μεταβ. ἐνεργείας, [[κάμνω]] νὰ ἠχήσῃ ἢ νὰ ἀντηχήσῃ τι, χθόνα Ἡσ. Ἀσπ. Ἡρ. 61· μετὰ διπλῆς αἰτιατ., κτύπησε [[κρᾶτα]]... πλαγάν, ἔκαμε νὰ κροτήσῃ διὰ τῆς πληγῆς, ἢ κατήνεγκεν ἠχηρὸν [[κτύπημα]] κατὰ τῆς κεφαλῆς, Εὐρ. Ὀρ. 1467 (ἀλλὰ τὰ ἄριστα τῶν Ἀντιγράφων ἔχουσι: πλαγᾷ)· ― [[ἐντεῦθεν]] [[πάλιν]] ἐν τῷ πληθ., κροτῶ, ἀντηχῶ, Ἀριστοφ. Πλ. 758, Θεσμ. 995· κτυπηθῆναι τὰ ὦτα Φιλόστρ. 266.