δέω: Difference between revisions

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0555.png Seite 555]] [[binden]]; Wurzel Δε-; ältere Nebenform [[δίδημι]], welches vgl.; Sanskrit ved. dâ »binden«, dâman »Strick«, dâmâ »Fessel«, s. Curtius Grundz. d. Griech. Etymol. 1, 57. 199. A verbo der Attischen Prosa δέω, δήσω, ἔδησα, δέδεκα, δέδεμαι, ἐδέθην; futur. exact. δεδήσομαι, z. B. Plat. Rep. II, 361 e; futur. pass. δεθήσομαι Demosth. 24, 126. 131. 190. 191; auch in ου wird oft contrahirt, z. B. δοῦσαν Dinarch. ap. Poll. 8, 72. Bei Hippocrat. perfect. δέδεσμαι. Bei Homer oft Formen vom aorist. act. ἔδησα; außerdem: δέοιμι, Odyss. 8, 352; imperat. δεόντων, Odyss. 12, 54, Scholl. Didym [[δεόντων]]: Ἀρίσταρχος γράφει [[διδέντων]], ὡς τιθέντων, s. [[δίδημι]]; [[δέον]] 3 plur., Odyss. 12, 196; δήσειν, Iliad. 21, 454; medium δέοντο, Iliad, 18, 553; ἐδήσατο, öfters; [[δησάσκετο]], Iliad. 24, 15; δησαίμην, Iliad. 8, 26; δησάμενος, Iliad. 17, 290; δησάμενοι, Odyss. 2, 430; δέδετο, Odyss. 24, 229; passiv. δέδετο, Iliad. 5, 387; δέδεντο, Odyss. 10, 92. Vgl. die Homerischen composita [[ἐκδέω]], [[ἐνδέω]], [[ἐπιδέω]], [[καταδέω]], [[περιδέω]], [[συνδέω]], [[ὑποδέω]]. Oefters ist es schwer, zu entscheiden, ob eines dieser compos. in tmesi vorliegt. oder das simplex: Odyss. 12, 196 πλείοσί μ' ἐν δεσμοῖσι [[δέον]]; Odyss. 12, 161 [[ἀλλά]] με δεσμῷ δήσατ' ἐν ἀργαλέῳ; Iliad. 5, 386. 387 ὅτε μιν Ὦτος [[κρατερός]] τ' 'Εφιάλτης δῆσαν κρατερῷ ἐνὶ δεσμῷ· χαλκέῳ δ' ἐν κεράμῳ δέδετο; vgl. Iliad. 2, 111 [[Ζεύς]] με μέγα ἄτῃ ἐνέδησε βαρείῃ; Iliad. 22, 398 ἐκ δίφροιο δ' ἔδησε; 23, 854 ἱστὸν δ' ἔστησεν [[νηός]], ἐκ δὲ πέλειαν μηρίνθῳ δῆσεν ποδός; Iliad. 10, 475 παρ' αὐτῷ δ' ὠκέες ἵπποι ἐξ ἐπιδιφριάδος πυμάτης ἱμᾶσι δέδεντο; vgl. Iliad. 23, 121 τὰς μὲν [[ἔπειτα]] Ἀχαιοὶ ἔκδεον ἡμιόνων; zweifelhaft ist auch die öfters wiederkehrende Wendung ποσσὶ δ' ὑπὸ λιπαροῖσιν ἐδήσατο καλὰ πέδιλα, Odyss. 2, 4, αὐτίκ' ἔπειθ' ὑπὸ ποσσὶν ἐδήσατο καλὰ πέδιλα, 5, 44. Das composit. [[ὑποδέω]] kommt überhaupt nur in solchen Stellen mit zweifelhafter Tmesis vor. Wirklich mediale Bdtg ist wohl in der Redensart ποσσὶν ὑπὸ ἐδήσατο πέδιλα; zweifelhaft in dieser Hinsicht ist z. B. Odyss. 2, 430 δησάμενοι ὅπλα ἀνὰ νῆα, wo recht gut das medium Homerisch in der Bdtg des activi stehn kann; sicher ist so, medium Homerisch = activ., wohl Iliad. 18, 553 zu nehmen, ἄλλα (δράγματα) δ' ἀμαλλοδετῆρες ἐν ἐλλεδανοῖσι δέοντο. Meistens ist δέω bei Homer im eigentlichen physischen Sinne gebraucht, wie z. B. auch Iliad. 1, 406 von einer wirklichen Fesselung des Zeus zu verstehn. Zweifelhaft ist Odyss. 8, 852, wo dem Hephästus Poseidon sich zum Bürgen für Ares anbietet, Hephästus jedoch antwortet πῶς ἂν ἐγώ σε δέοιμι μετ' ἀθανάτοισι θεοῖσιν, εἴ κεν [[Ἄρης]] οἴχοιτο [[χρέος]] καὶ δεσμὸν ἀλύξας; hier kann δέοιμι bildlich sowohl wie eigentlich genommen werden, vgl. Apollon. Lex. Hom. p. 57, 30 [[δέοιμι]]· δεσμεύοιμι und die Scholl., in denen berichtet wird, daß Aristarch πῶς ἂν εὐθύνοιμι geschrieben habe. Sicher bildlich ist Iliad. 14, 73 ἡμέτερον δὲ [[μένος]] καὶ χεῖρας ἔδησεν; und, mit einem genitiv., Odyss. 4, 380. 469 ὅς [[τίς]] μ' ἀθανάτων πεδάᾳ καὶ ἔδησε κελεύθου, wer mich an der Fahrt hindert. Mit doppeltem accusat., in eigentl. Bdtg, Odyss. 12, 50 δησάντων σ' ἐν νηὶ θοῇ χεῖράς τε πόδας τε ὀρθὸν ἐν ἱστοπέδῃ, vgl. Apoll. Lex. Hom. p. 58, 13. Das Bindemittel im dativ., Iliad. 21, 50 δῆσε δ' [[ὀπίσσω]] χεῖρας ἐυτμήτοισιν ἱμᾶσιν. – In der Bdtg [[verbinden]], eine Wunde, Odyss. 19, 457 ὠτειλὴν Ὀδυσῆος δῆσαν [[ἐπισταμένως]]; vgl. Iliad. 13, 599 αὐτὴν (eine verwundete Hand) ξυνέδησεν ἐυστρεφεῖ οἰὸς ἀώτῳ, σφενδόνῃ. – Folgende: Plat. Cratyl. 404 a; Her. 4, 72; Ar. Ach. 1137; [[πρός]] τι, an etwas, Thuc. 3, 103; δεδεμένοι πρὸς ἀλλήλους 4, 47; πρὸς κίονα Soph. Ai. 108; κίονι 240; [[πρός]] τινι, Aesch. Prom. 15; ἐς πέδας δήσαντες, ἐν πέδαις ἐδεδέατο, Her. 5, 77. 1, 66, u. öfter; ἐν μακαρίᾳ ἀνάγκῃ Plat. Rep. VIII, 567 c; bes. = [[ins Gefängniß werfen]], ἐν δημοσίῳ δεσμῷ δεθείς Legg. IX, 864 e, u. öfter, wie bei den Rednern; vgl. Lys. 6, 23; ἐν τῷ ξύλῳ, Dem. 24, 146; δεδέσθαι ποδοκάκῃ τὸν πόδα 24, 105; <span class="ggns">Gegensatz</span> ἀναλύειν, Teleclid. Plut. Pericl. 16; – [[übertr]]., κέρδει καὶ σοφίᾳ δέδεται Pind. P. 3, 54; λύπῃ, Eur. Hipp. 160; τὸ [[στόμα]] μου δέδεται Lucill. 48 (XI, 138), wie behext, durch Zauber.

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0556.png Seite 556]] und [[δεύω]], [[bedürfen]]; wohl nicht, wie gewöhnlich angenommen wird, von einer Wurzel δεF-, sondern von einer Wurzel δυ-, mit Guna δεγ-; zunächst verwandt ist wohl [[δεύτερος]], [[δεύτατος]]. In δέω ist das Υ der Wurzel ausgestoßen; vgl. [[ἔχευα]] ἔχεα, [[ἀλεύω]] [[ἀλέω]], [[ἀχεύων]] [[ἀχέων]], εὔαδεν ἕαδεν. Die [[Attische Prosa]] hat von [[δεύω]] δέω ein activum δέω, δεήσω, ἐδέησα, δεδέηκα, meist unpersönlich gebraucht, δεῖ, δεήσει, ἐδέησε, δεδέῆκε, und ein deponens passiv. [[δέομαι]], δεήσομαι, ἐδεήθην, δεδέημαι; dic Contraction in ει unterbleibt zuweilen, δέεται und δεῖται, δέεσθαι und δεῖσθαι, s. Buttmann Ausf. Gramm. ed. 2 Bd 2 S. 150. Bei [[Homer]] findet sich das [[activum]] in wenigen Formen und Stellen: [[ἐδεύησεν]] zweimal; Odyss. 9, 540 κὰδ δ' ἔβαλεν [[μετόπισθε]] νεὸς κυανοπρώροιο τυτθόν, ἐδεύησεν δ' οἰήιον [[ἄκρον]] ἱκέσθαι, es fehlte (nur noch grade), daß er die Spitze des Steuerruders traf, Apollon. Lex. Homer. p. 62, 11 [[ἐδεύησεν]]· ἐνδεὴς ἐγένετο; derselbe Vers interpolirt Odyss. 9, 483 κὰδ δ' ἔβαλε [[προπάροιθε]] νεὸς κυανοπρώροιο τυτθόν, ἐδεύησεν δ' οἰήιον [[ἄκρον]] ἱκέσθαι, vgl. Scholl. vs. 5401 [[δῆσεν]] oder [[ἔδησεν]] einmal, Iliad. 18, 100 ὁ μὲν [[μάλα]] [[τηλόθι]] πάτρης ἔφθιτ', [[ἐμεῖο]] δὲ δῆσεν ἀρῆς ἀλκτῆρα [[γενέσθαι]], er entbehrte meiner, daß ich ihm ein Retter geworden wäre, var. lect. δ' ἔδησεν, vgl. Scholl. (Herodian.) und Apollon. Lex. Homer. p. 62, 14 ἔδ η σεν· ἐνδεὴς ἐγένετο· »[[ἐμεῖο]] δ' ἔδησεν ἀρῆς«; δ εῖ [[unpersönlich]] einmal, Iliad. 9, 337 τί δὲ δεῖ πολεμιζέμεναι Τρώεσσιν Ἀργείους, »wozu ist es nöthig, daß die Argiver mit den Troern kämpfen?« In dieser Weise gebraucht Homer öfters χρή; und so haben denn auch in der vorliegenden Stelle Neuere statt δεῖ schreiben wollen χρή, ein Versuch, welcher eben so wohlfeil und eben so wertlos ist wie Iliad. 18, 100 der geistreiche Vorschlag Neuerer statt [[ἐμεῖο]] δ' ἔδησεν oder [[ἐμεῖο]] δὲ δῆσεν zu schreiben ἐμεῦ δ' ἐδέησεν; beide »Besserungen« sind leichtfertge, frivole Attentate auf den aus dem Alterthume überlieferten Homer-Text, was Buttmann einsah, Ausf. Gramm. ed. 2 Bd 2 S. 151 sq. Anmerk. Vgl. noch mit δῆσεν ἔδησεν das Homerische κῆται, welches sich zu κέηται verhält wie δῆσεν zu δέησεν. – Häufiger als das activ. erscheint bei [[Homer]] das [[deponens]], immer mit dem Υ, [[δεύομαι]], in folgenden Formen und Stellen: δεύεαι Iliad. 23, 484; δεύῃ Odyss. 1, 254; δεύεται Odyss. 7, 73. 8, 137; δευοίατο Iliad. 2, 128. 5, 202; δευέσθω Iliad. 20, 122; δεύεσθαι Iliad. 13, 310; δευόμενος Iliad. 22, 492; δευόμενον Iliad. 1, 134. 20, 472 Odyss. 4, 264; δευομένους Iliad. 3, 294; ἐδεύεο Iliad. 17, 142; ἐδεύετο Iliad. 1, 468. 602. 2, 431. 4, 48. 7, 320. 23, 56. 24, 69 Odyss. 16, 479. 19, 425; δευέσθην Iliad. 8, 127; δεύοντο Iliad. 2, 709; δευήσεαι Odyss. 6, 192. 14, 510; δευήσεσθαι Iliad. 13, 786 Odyss. 23, 128. Aorist. und perfect. kommen bei Homer nicht vor. Bedeutung und Construction: absolut, Iliad. 1, 134 αὐτὰρ ἔμ' [[αὔτως]] ἧσθαι δευόμενον, entbehrend; Iliad. 22, 492 δευομενος δέ τ' ἄνεισι πάις ἐς πατρὸς ἑταίρους, Mangel leidend; Iliad. 20, 122 [[μηδέ]] τι θυμῷ δευέσθω, er soll sich nicht verlassen fühlen; δεύεσθαί τινος einer Sache oder Person entbehren, Iliad. 2, 128 πολλαί κεν δεκάδες δευοίατο οἰνοχόοιο; Odyss. 1, 254 ἦ δὴ πολλὸν ἀποιχομένου Ὀδυσῆος δεύῃ; Iliad. 4, 48 οὐ γάρ μοί ποτε ῃωμὸς ἐδεύετο δαιτὸς ἐίσης, λοιβῆς τε κνίσης τε; Odyss. 19, 425 δαίνυνι', [[οὐδέ]] τι θυμὸς ἐδεύετο δαιτὸς ἐίσης; Odyss. 4, 264 πόσιν οὔ τευ δευόμενον, οὔτ' ἂρ φρένας [[οὔτε]] τι [[εἶδος]]; Iliad. 3, 294 καὶ τοὺς (ἄρνας) μὲν κατέθηκεν ἐπὶ χθονὸς ἀσπαίροντας, θυμοῦ δευομένους· ἀπὸ γὰρ [[μένος]] εἵλετο [[χαλκός]], der Lebenskraft ermangelnd, sterbend, vgl. Apollon. Lex. Homer. p. 57, 34; δεύεσθαί τινος Einem nachstehn, Iliad. 23, 484 ἄλλα τε πάντα δεύεαι Ἀργείων, auch in allen andern Stücken stehst du den Argivern nach; δεύεσθαί τινος in etwas nachstehn, zurückstehn, Iliad. 17, 142 Ἕκτορ [[εἶδος]] ἄριστε, μάχης ἄρα πολλὸν ἐδεύεο, im Kampfe standest du sehr zurück, das εο in ἐδεύεο mit Synizese zu lesen; so hat man auch Iliad. 13, 310 erklärt, ἐπεὶ οὔ ποθι ἔλπομαι [[οὕτως]] δεύεσθαι πολέμοιο καρηκομόωντας Ἀχαιούς, Apollon. Lex. Homer. p. 58, 1. – Vgl. die Homerischen compos. [[ἐπιδεύομαι]] und [[ἐπιδευής]]. – [[Folgende]]: 1) [[Activum]]: παραδείγματος αὐτὸ τὸ [[παράδειγμα]] δεδέηκεν, der Beweis bedarf selbt des Beweises. Plat. Polit. 277 d; ἡ βουλὴ δεῖ διακρινοῦντος Lach. 184 c. – Gew. a) πολλοῦ, ὀλίγου δέω, [[essehltviel]], [[wenigdaran]], [[daßich]], e. inf., z. B. πολλοῦ δεῖς τὸ [[εἶδος]] ἀγνοεῖν τοῦ παιδός, es fehlt viel daran, daß du nicht kennen solltest, Plat. Lys. 204 e; vgl. Theaet. 167 b; ὡστε θολλοῦ δέω μὴ οὐ δύο γε φεύγειν Euthyd. 297 c; πολλοῦ μοι δοκῶ [[δεῖν]] τὰ ὑμέτερα ἔχειν Xen. An. 7, 6, 18; οὐ πολλοῦ δέοντας ἴσους τὸ [[πλάτος]] καὶ τὸ [[μῆκος]] εἶναι, beinahe eben so dick wie lang, 5, 4, 32; auch absol., als nachdrückliche Veineinung, πολλοῦ γε δέω, Plat. Phaedr. 228 a, wie Dem. 20, 58, ich bin weit entfernt, d. i. durchaus nicht; τοῦ παντὸς δέω, Aesch. Prom. 1008; τοσούτου δέουσιν ἐλεεῖν [[ὥστε]] [[μᾶλλον]], wie tantum abest, Isocr. 4, 168; vgl. 14, 18 u. 11, 5, wo vor Bekk. τοσούτῳ stand. Seltener steht auch der acc., τοσοῦτον δέω [[εἰδέναι]] Plat. Menon. 71 a; Luc. Icarom. 5; ὀλίγον, μικρὸν δέω τοῦ ποιεῖν, Plut. Pyrrh. 17. 30, öfter. – An Vrbdgen, wie μικροῦ δέοντα τέτταρα τάλαντα, beinahe vier Talente, woran wenig fehlt, Dem. 27, 35, reihen sich [[Ausdrücke für die Zahlen]] 18, 19, 28, 29 u. ä.; δυοῖν δέοντα [[τεσσαράκοντα]], Her. 1, 14. Bes. Att., ἑνὸς [[δέον]] εἰκοστὸν [[ἔτος]], das zwanzigste Jahr weniger eins, d. i. das neunzehnte, Thuc. 8, 6. 25; [[πεντήκοντα]] δυοῖν δέοντα ἔτη, d. i. 48 Jahre, 2, 1; μιᾶς δέουσι [[ἑξήκοντα]], Plat. Legg. V, 738 a; Sp. brauchen gen. abs., [[ἑξήκοντα]] ἑνὸς δέοντος ἔτη, Plut. Pomp. 79; D. L. 5, 27. – b) das [[imperson]]. δεῖ, conj. δέῃ, auch δῇ, s. Mein. III, 293, es [[bedarf]], ist [[nöthig]]; mit acc. c. inf., Pind. Ol. 6, 28; Her. bes. von Schicksalbestimmungen, οὐ γὰρ ἔδει Ναξίους ἀπολέσθαι, sie sollten nicht untergehen, 5, 33; vgl. 6, 64. 9, 109; u. mit dem Zusatz κατὰ τὸ [[θεοπρόπιον]], 8, 53; δεῖ [[γενέσθαι]] τι, Thuc. 5, 26. Seltener findet eine Attraction statt, ἡγούμην αὐτὸς περιεῖναι [[δεῖν]] αὐτῶν, καὶ μεγαλοψυχότερος φαίνεσθαι Dem. 19, 235; vgl. 44, 28 u. Lob. Phryn. 754; selten auch steht der dat., δεῖ ἐπισάξαι τὸν ἵππον Πέρσῃ ἀνδρί Xen. An. 3, 4, 35; vgl. Oec. 7, 20; Soph. O. C. 721; Eur. Hipp. 945; Plat. Rep. X, 608 c.; Soph. abdt auch δεῖ σ' [[ὅπως]] δεἰξεις Ai. 553; bgl. Phil. 54. – Ohne Inf., εἴ τι δέοι u. ἐἀν τι δέῃ, wenn es nöthig sein sollte, Xen. oft. – Gew. mit dem gen. der Sache, δεῖ τινος, es bedarf einer Bache, es ist etwas nöthig, es thut Noth, εὐβουλίπς δεῖ Beph. Ant. 1083; ἀγαθοῦ δημτουργοῦ δεῖ Plat. Gouv. 187 c, der sogar abdi [[σφόδρα]] ἡμῖν δεῖ [[ἄκρων]] εἶναι τῶν ἀρχόντων Rep. V, 459 b; οὐδὲν ἔτι αὐτῶν δεῖ Thuc. 5, 55; Xen. An. 5, 1, 10. Die Person, welche etwas nöthig hat, steht gew. im dat., ἔδει γὰρ δὴ συμμαχίης τινός οἱ μεγάλης Her. 5, 38, wo pleonast ἐξευρεθῆναι zugesetzt ist; ἓν δεῖ μόνον μοι Eur. Suppl. 594; τέχνης δεῖ τῷ μέλλοντι δρᾶν Plat. Soph. 255 a; δεῖ μοι τῆς αὐτῆς ἐρωτήσεως Men. 79 c. Selten im accus., αὐτὸν σε δεῖ Προμηθέως Aesch. Ag. 840; ποίας με δεῖ φροντίδος Soph. El. 602; vgl. Eur. Rhes. 837; u. spätere Prosaiker, nach Arist. pol. 7, 13. – c) an a) schließt steh πολλοῦ, ὀλίγου δεῖ, [[essehltviel]], [[wenig]], worauf acc. c. inf. folgt, πολλοῦ γε δεῖ [[οὕτως]] ἔχειν Plat. Prot. 341 d; ἐδέησεν ἐλαχίστου αὐτοὺς διαφθεῖραι (τὸ πῦρ), es fehlte sehr wenig daran, daß das Feuer sie rernichtete, Thuc. 2, 77; daher πολλοῦ γε καὶ δεῖ, zu nachdrücklicher Verneinung am Ende des Satzes, weit gefehlt, Dem. 18, 300 u. sonst; absol. πολλοῦ, ὀλίγοὺ [[δεῖν]], so daß viel, wenig fehlt, Plat. Apol. 22 a Lgg. XII, 998 d; ὀλίγου [[δεῖν]] φορήματι ἀλλὰ προσθήματι ἐοίκασι, beinahe, Xen. Mem. 3, 10, 13; so μικροῦ [[δεῖν]], Isocr. 4, 144; ἵν' εἰδῆτε πολλοῦ δεἴν ἄξιον [[ὄντα]], daß viel fehlt, daß er bei weitem nicht würdig ist, Dem. 23, 7. – 2) [[Deponens]]: perf. δεδέημαι Xen. An. 7, 7, 14; [[nöthighaben]], [[bedürfen]], [[entbehren]], τινός; Sp. D., wie Ap. Rh. 1, 968; sehr gew. Her. u. Att. Auch οὐδὲν ἐμοῦ δέονται, Plat. Theaet. 151 b, u. öfter; εἴ τι ἄλλο ἡ τῆς οὐσίας δέοιο Conv. 218 c; ἢν δέ τι δέωνται τοῦ βασιλέως, in irgend einer Sache, Thuc. 8, 37; οἱ δεόμενοι, die Bedürftigen, Isocr. 6, 67, wie οἱ [[μάλιστα]] βίου δ. 4, 35; vgl. Her. 8, 59; so absol., τὸ δεῖσθαι, Xen. An. 2, 6, 13. Dah. = [[begehren]], [[wünschen]], τινός, Her. 9, 35, u. Folgde oft; c. inf., Her. 2, 173; [[δέομαι]] αὐτὸ τοῦτο μαθεῖν Plat, Phaed. 73 b, u. sonst; [[bitten]]. Πολυκράτεος πέμψαι ἑαυτῷ στρατόν Her. 3, 44; τῶν ἱερέων πάντα [[διελθεῖν]] Plat. Tim. 23 d, u. sonst; auch mit dem acc. c. inf., ἐδεήθη Δαρείου ἕνα αὐτῷ παἴδα καταλειφθῆναι Her. 4, 84; [[δέομαι]] ὑμῶν τούτοις τὸν νοῦν προσέχοντας ἀναμιμνήσκισθαι Andoc. 1, 37; aber auch ἐδέοντο Κύρου ὡς προθυμοτάτου [[γενέσθαι]] Xen. Hell. 1, 5, 2. – Mit folgd. ὥςτε, Thuc. 1, 119; [[ὅπως]], Plut. Ant. 84; τοῦτο ὑμῶν [[δέομαι]] δίκαιον Plat. Apol. 18 a; [[ὅπερ]] ἐδεόμεθά σου Conv. 173 e; σύμφορα δέονται Thuc. 1, 32; wie δονατά Plat. Prot. 335; δίκαια καὶ μέτρια Dem. 58, 2; vgl. Xen. Cyr. 1, 4, 1; An. 7, 2, 34; ἐδεήθῆ ἐμοῦ τινα ἰσχυρὰν δέησιν Aesch. 2, 43; δέῃμα, ὃ δεῖταί μου [[σφόδρα]] Ar. Ach. 1059; τινὸς [[παρά]] τινος, Luc. u. a. Sp. Auffallend ist ἐδέοντο Βοιωτοὺς [[ὅπως]] παραδῶσι Thuc. 5, 36, wo Krüger ᾐτοῦντο vermuthet.

{{bailly

|btext=<span class="bld">1</span><i>impf.</i> [[ἔδεον]], <i>f.</i> [[δήσω]], <i>ao.</i> [[ἔδησα]], <i>pf.</i> [[δέδεκα]], <i>postér.</i> [[δέδηκα]] ; <i>pqp.</i> ἐδεδέκειν <i>ou</i> ἐδεδήκειν;<br /><i>Pass. f.</i> δεθήσομαι, <i>ao.</i> [[ἐδέθην]], <i>pf.</i> [[δέδεμαι]], <i>pqp.</i> ἐδεδέμην, <i>f.ant.</i> [[δεδήσομαι]];<br />lier :<br /><b>1</b> <i>au pr.</i> lier, attacher : δεσμῷ τινα δ. IL attacher qqn avec un lien ; δεδεμένοι πρὸς ἀλλήλους THC attachés les uns aux autres ; δ. τινα πρός τι <i>ou</i> [[πρός]] τινι, attacher qqn à qch;<br /><b>2</b> <i>p. ext.</i> enfermer, emprisonner;<br /><b>3</b> [[entraver]] ; empêcher, retenir : τινα κελεύθου OD écarter qqn d'une route;<br /><b>4</b> <i>fig.</i> lier, enchaîner : ψυχὰν δέδεται λύπῃ EUR l'âme est enchaînée par le chagrin ; <i>en gén.</i> tenir sous sa dépendance : [[πῶς]] [[ἄν]] [[σε]] δέοιμι ; OD comment te tiendrais-je ? <i>càd</i> t'obligerais-je à tenir tes promesses ?;<br /><i><b>Moy.</b></i> [[δέομαι]] (<i>f.</i> δήσομαι, <i>ao.</i> [[ἐδησάμην]]) attacher sur soi <i>ou</i> pour soi : ὑπὸ ποσσὶ πέδιλα IL, περὶ κνήμῃσι βοείας OD s'attacher des sandales sous les pieds, des guêtres de peau de bœuf autour des jambes ; ὅπλα ἀνὰ [[νῆα]] OD attacher des agrès à son navire.<br />'''Étymologie:''' R. Δε, lier ; cf. [[δίδημι]], [[δέσις]], etc.<br /><span class="bld">2</span><i>impf.</i> [[ἔδεον]], <i>f.</i> [[δεήσω]], <i>ao.</i> [[ἐδέησα]], <i>pf.</i> [[δεδέηκα]];<br /><b>I.</b> [[manquer]], [[avoir besoin de]] : [[ἐμεῖο]] δῆσεν <i>épq.</i> IL il a eu besoin de moi, je lui ai fait défaut ; μικροῦ [[ἔδεον]] [[εἶναι]] XÉN il s'en fallait de peu qu'ils ne fussent ; τοσούτου δέουσι avec l'inf. ISOCR tant s'en faut qu'ils… ; τοῦ παντὸς [[δέω]] ESCHL il s'en faut du tout au tout (que je fasse cela) ; <i>avec l'acc.</i> τοσοῦτον [[δέω]] avec l'inf. tant s'en faut que je… ; [[ὀλίγον]], μικρὸν [[δέω]] τοῦ ποιεῖν PLUT il s'en faut de peu <i>ou</i> peu s'en faut que je fasse ; παρὰ μικρὸν [[ἐδέησα]] ἀποθανεῖν ISOCR peu s'en fallut que je ne mourusse, je faillis mourir ; <i>particul. avec des n. de nombre de dizaines pour exprimer un nombre inférieur d'une ou deux unités, càd terminé par huit ou neuf (cf. lat.</i> duodeviginti, <i>etc.</i>) : [[πεντήκοντα]] δυοῖν δέοντα ἔτη THC quarante-huit ans ; δυοῖν δεούσαις [[εἴκοσι]] ναυσίν XÉN dix-huit navires;<br /><b>II.</b> • <i>impers.</i> [[δεῖ]] (<i>impf.</i> [[ἔδει]], <i>f.</i> δεήσει, <i>ao.</i> ἐδέησε, <i>pf.</i> δεδέηκε) il est besoin de, il faut :<br />• <b>1</b> <i>avec une prop. inf.</i> τί [[δεῖ]] πολεμιζέμεναι Τρώεσσιν Ἀργειούς ; IL pourquoi faut-il que les Argiens fassent la guerre aux Troyens ? [[ὅτι]] δέοι [[γενέσθαι]] αὐτόν THC qu'elle (cette guerre) devait durer ; <i>avec un dat. de pers.</i> θεοῖσι δεήσει inf. EUR il faudra que les dieux… ; avec un acc. <i>suivi de</i> [[ὅπως]] : [[δεῖ]] σ' [[ὅπως]] [[δείξεις]] SOPH il faut que tu montres ; <i>abs.</i> εἴ τι δέοι, [[ἐάν]] τι δέῃ XÉN s'il le fallait, s'il le faut ; <i>au participe</i> [[δέον]], δεῆσον, δεῆσαν, alors qu'il faut, qu'il faudra, qu'il fallait ; <i>précédé de</i> [[ὡς]] <i>et suivi d'un inf.</i> : [[ὡς]] δεῆσον ἐπιδιώκειν XÉN comme s'il allait falloir, <i>càd</i> parce qu'il allait falloir poursuivre, <i>etc.</i><br />• <b>2</b> <i>avec un gén.</i> [[δεῖ]] τινος, besoin est de qch ; μακροῦ λόγου [[δεῖ]] ταῦτ' ἐπεξελθεῖν ESCHL il faut un long discours pour rapporter cela en détail ; [[πολλοῦ]] [[δεῖ]] [[οὕτως]] ἔχειν, il s'en faut de beaucoup qu'il en soit ainsi ; ὀλίγου [[δεῖν]], μικροῦ [[δεῖν]], peu s'en faut ; ἐδέησεν ἐλαχίστου αὐτοὺς διαφθεῖραι (τὸ [[πῦρ]]) THC il s'en fallut de très peu que le feu ne les dévorât;<br />• <b>3</b> <i>avec double rég.</i> [[δεῖ]] [[μοί]] τινος, j'ai besoin de qch ; rar. avec l'acc. de la pers. [[δεῖ]] [[μέ]] τινος, <i>m. sign.</i><br /><i><b>Moy.</b></i> [[δέομαι]] (<i>f.</i> δεήσομαι, <i>ao.</i> [[ἐδεήθην]], <i>pf.</i> [[δεδέημαι]]);<br /><b>1</b> [[avoir besoin]] : τινος, de qqn <i>ou</i> de qch ; [[ἤν]] τι δέωνται βασιλέως THC s'ils ont qqe besoin d'un roi ; οὐδὲν δεῖσθαί τινος, n'avoir aucun besoin de qqn;<br /><b>2</b> [[demander]], [[prier]] : τινος, τινα, prier qqn ; τι, demander qch ; τινος δεῖσθαί τινος, demander qch à qqn ; [[τοῦτο]] [[δέομαι]] [[ὑμῶν]] PLAT voilà ce que je vous demande ; δεῖσθαί τινος avec l'inf. demander à qqn de ; δ. τινος [[ὥστε]], δ. τινα [[ὅπως]], <i>m. sign. ; simpl.</i> demander, souhaiter, désirer : τινος, qqn ; <i>ou</i> avec l'inf..<br />'''Étymologie:''' p. *δέϜω, cf. épq. [[δεύω]] ; pê apparenté à [[δέω]], lier, de la R. Δε.

|elnltext=δέω, contr. δῶ, praes. ptc. δοῦς, δοῦσα, δοῦν, imperf. ἔδουν, 3 sing. ἔδει; aor. ἔδησα, poët. δῆσα, med. ἐδησάμην, iter. 3 sing. δησάσκετο; aor. pass. ἐδέθην; perf. act. δέδεκα, plqperf. ἐδεδέκειν; perf. med. δέδεμαι, plqperf. ἐδεδέμην, ep. 3 sing. δέδετο, 3 plur. δέδεντο, Ion. ἐδεδέατο; fut. δήσω, fut. pass. δεθήσομαι, fut. perf. δεδήσομαι binden:; δῆσε δ’ ὀπίσσω χεῖρας hij bond hun handen op de rug Il. 21.30; πῶς ἂν ἐγώ σε δέοιμι; hoe zou ik jou kunnen vastbinden? Od. 8.352; met prep.:; ἵπποι ἐξ ἐπιδιφριάδος... δέδεντο de paarden stonden vastgebonden aan de rand van de wagenbak Il. 10.475; δῆσαι... φάραγγι πρὸς aan de steile rots vastbinden Aeschl. PV 15; med. dir. reflex.:; ποσσὶ δ’ ὑπό... ἐδήσατο καλὰ πέδιλα hij bond zijn fraaie sandalen onder zijn voeten Il. 10.22; περὶ δὲ κνήμῃσι... κνημῖδας... δέδετο hij had scheenplaten om zijn schenen gebonden Od. 24.229; geneesk. verbinden:. ὠτειλήν... δῆσαν ἐπισταμένως zij verbonden de wond deskundig Od. 19.457; ἐν νάρθηξι δῆσαι spalken Hp. Fract. 8. boeien, gevangen nemen:; ἐν πέδῃσι δ. in de (voet)boeien slaan Hdt. 5.77.3; Κορινθίους δὲ δήσαντες εἶχον de Korinthiërs hielden zij in gevangenschap Thuc. 1.30.1; subst..; οἱ δεδεμένοι de gevangenen Aristoph. Eq. 469; ἐπὶ θανάτῳ δ. arresteren om ter dood te brengen Hdt. 9.37.1; overdr. belemmeren:; λύπᾳ... δέδεται ψυχά haar geest is door verdriet gekluisterd Eur. Hipp. 160; met gen.: με... ἔδησε κελεύθου hij belemmerde op mijn reis Od. 4.380. bevestigen, een verbinding maken:. σιδήρῳ πρὸσ ἀλλήλους... δεδεμένοι met ijzer aan elkaar bevestigd Thuc. 1.93.5.<br />δέω, praes. ptc. δέων, δέουσα, δέον, imperf. ἐδεον, 3 sing. ἔδει, Ion. ἔδεε; aor. ἐδέησα, ep. 3 sing. δῆσεν; aor. pass. ἐδεήθην; perf. act. δεδέηκα; perf. med. δεδέημαι, plqperf. ἐδεδέητο; fut. δεήσω, fut. perf. δεηθήσομαι act. missen, nodig hebben: met gen..; ἐμεῖο δὲ δῆσε... ἀλκτῆρα γενέσθαι hij had mij nodig om zijn beschermer te zijn Il. 18.100; παραδείγματος... τὸ παράδειγμα αὐτὸ δεδέηκεν het voorbeeld blijkt zelf een voorbeeld nodig te hebben Plat. Plt. 277d; ptc. praes. bij getallen:; πεντήκοντα δυοῖν δέοντα ἔτη vijftig min twee (48) jaar Thuc. 2.2; spec. Att. uitdr.: μικροῦ (πολλοῦ etc.) δέω, met inf. het scheelt weinig of ik (het is verre van mij om etc.):; πολλοῦ δέω ἐγὼ ὑπὲρ ἐμαυτοῦ ἀπολογεῖσθαι het is verre van mij om voor mijzelf een verdediging te voeren Plat. Ap. 30d; μικροῦ ἔδεον... ἐν χερσί... εἶναι zij waren bijna slaags geraakt Xen. Hell. 4.6.11; τοσούτου δέω ἱκανὸς εἶναι λέγειν ὥστε het ontbreekt er dusdanig veel aan dat ik een kundig spreker zou zijn, dat Lys. 17.1; abs.: τοῦ παντὸς δέω dat is verre van mij Aeschl. PV 1006. med.-pass. behoefte hebben aan, nodig hebben, met gen.:; χρημάτων δεόμενος uit geldgebrek Hdt. 2.126.1; τῆς τροφῆς... δεῖσθαι behoefte hebben aan verzorging Thuc. 8.43.4; met inf.:; πυθέσθαι δεόμενος behoefte aan informatie hebbend Eur. Or. 867; ptc. subst.:; τὰ πράττεσθαι δεόμενα wat gedaan moet worden Xen. Cyr. 2.3.3; abs.: οἱ δεόμενοι de behoeftigen Isocr. 4.38. (iets van iem.) verlangen, (iem. om iets) verzoeken, met gen. van pers. en acc. van zaak:; εἴ μου δυνατὰ δέοιο als je van mij geen onmogelijke dingen verlangt Plat. Prot. 335e; met gen. van pers.:; δεηθεὶς ὑμῶν na u eerst nog een verzoek te hebben gedaan Dem. 21.108; met gen. van pers. en zaak:; ἐπιτράπεσθαι ἕτοιμοι ἦσαν τῶν ἐδέετο σφέων zij waren bereid hem toe te vertrouwen wat hij van hen verlangde Hdt. 3.157.1; met gen. en inf.:; σεο δέομαι μὴ δέεσθαι ἀνόμων ik verzoek u geen ongeoorloofde dingen te eisen Hdt. 1.8.4; met gen. en afh. vraag:; ἐδέοντο τοῦ Ἀρισταγόρεω... εἴ κως αὐτοῖσι παράσχοι δύναμιν zij vroegen Aristagoras of hij hun wellicht een legermacht ter beschikking wilde stellen Hdt. 5.30.3; met acc. en inf.:; καθάπερ ἰατροῦ δέοιντο ἂν παῖδες... αὐτὸν θεραπεύειν... ἑαυτούς zoals kinderen de dokter zouden vragen dat hij hen (heel zachtzinnig) behandelt Plat. Lg. 720a; met acc. en fin. (obj.)zin:. ἐδέοντο Βοιωτοὺς ὅπως παραδώσουσι zij vroegen de Boeotiërs om (Panaction) over te dragen Thuc. 5.36.2. onpers. act., zelden med. het is nodig, het moet δεῖ met inf.:; τί ταῦτα πενθεῖν δεῖ; waarom moet men daarover treuren? Aeschl. Ag. 567; met acc. en inf.:; τί δὲ δεῖ πολεμιζέμεναι Τρώεσσιν Ἀργείους; waarom moeten de Grieken tegen de Trojanen vechten? Il. 9.337; met nom. en inf.:; ἡγούμην... αὐτὸς περιεῖναι δεῖν αὐτῶν ik meende dat ik zelf hen moest overtreffen Dem. 19.235; met dat. en inf.. δεῖ ἐπισάξαι τὸν ἵππον Πέρσῃ ἀνδρί een Perzisch man dient zijn paard te zadelen Xen. An. 3.4.35. ptc. als subst. of adj. τὸ δέον wat nodig is, het benodigde:; μήτε πλέον μήτ’ ἔλασσον τοῦ δέοντος niet meer en niet minder dan opportuun is Hp. MS 5; τὰ δέοντα μαθήματα de onmisbare vakken Plat. Lg. 820e; τὰ δέοντα ποιῆσαι zijn plicht doen Luc. 8.27; adv. uitdr.: ἐν τῷ δέοντι op het juiste moment Hdt. 2.159.2; ἐς δέον πάρεσθ’ ὅδε Κρέων daar is juist op tijd Creon Soph. OT 1416; εἰς δέον λέγουσιν zij spreken doelmatig Dem. 4.14; πρὸ τοῦ δέοντος voortijdig Soph. Phil. 891; ἀδελφεοκτόνος... οὐδὲν δέον γέγονα ik ben zonder enige noodzaak de moordenaar van mijn broer geworden Hdt. 3.65.4. acc. abs.: οὐκ ἀπήντα δέον hij kwam niet opdagen hoewel het verplicht was Dem. 21.90; ὡς αὐτίκα δεῆσον διώκειν aangezien het nodig zal zijn meteen de achtervolging in te zetten Xen. Cyr. 3.2.8; τὸ βουλευτικὸν ἀναπληρῶσαι δεῆσαν omdat het nodig was de senaat aan te vullen Plut. FM 9.4. er is behoefte aan, met gen. act.:; τοῦ πλεῦνος αἰεὶ ἔδεε men moest steeds verder (varen) Hdt. 4.43.4; οὐδὲν ἂν δέοι... πολλοῦ ἀργυρίου er is beslist niet veel geld voor nodig Plat. Crit. 45a; τί δεῖ τῆς ἀρετῆς; waarom is er dan behoefte aan deugd? Aristot. Pol. 1309b10; met dat. en gen..; σοί... παίδων τί δεῖ; hoezo heb jij behoefte aan kinderen? Eur. Med. 565; met acc. en gen..; αὐτὸν γάρ σε δεῖ προμηθέως want jij hebt zelf een prometheus nodig Aeschl. PV 86; spec. Att. uitdr.: πολλοῦ γε δεῖ verre van dat; ook met inf.:; πολλοῦ γε δεῖ... οὕτως ἔχειν het is er verre van dat het zo is Plat. Prot. 341d; ὀλίγου δεῖν bijna. zelden med.: δεῖσθαι τῆς αὐτῆς ἐρωτήσεως dat het dezelfde vraag vereist Plat. Men. 79c; ἑτέρου δεῖσθαι στρατηγοῦ dat er een andere generaal nodig is Plut. Pel. 26.1.<br />δέω Aeol. voor δήω.

{{elru

|elrutext='''δέω:'''<br /><b class="num">I</b> (fut. [[δήσω]], aor. [[ἔδησα]], pf. [[δέδεκα]] - [[varia lectio|v.l.]] у Aeschin. [[δέδηκα]])<br /><b class="num">1</b> [[связывать]] (δεσμῷ τινα, χεῖρας ἱμᾶσιν, τινα χεῖρας τε πόδας τε Hom.);<br /><b class="num">2</b> [[привязывать]] (τινα πρός τινι Aesch., τινά τινι и πρός τι Soph.; ὑπὸ ποσσὶ [[δήσασθαι]] πέδιλα Hom.): δησάμενοι [[ὅπλα]] ἀνὰ [[νῆα]] Hom. оснастив корабль;<br /><b class="num">3</b> [[заключать в оковы]], [[заковывать]] (τινα ἐν πέδαις и ἐς πέδας Her.; δεδεμένοι πρὸς ἀλλήλους Thuc.; δεθῆναι ἐν τῷ κύφωνι Arst.): ἐν δημοσίῳ δεσμῷ δεθείς Plat. заключенный в государственную тюрьму;<br /><b class="num">4</b> перен. [[сковывать]] (νόσῳ δεδεμένος Arst.; [[στόμα]] μου δέδεται Anth.): λύπᾳ [[εὐναία]] δέδεται ψυχάν Eur. душевной скорбью она прикована к постели; δ. τινα κελεύθου Hom. закрыть кому-л. путь.<br /><b class="num">II</b> (fut. [[δεήσω]], aor. [[ἐδέησα]], pf. [[δεδέηκα]])<br /><b class="num">1</b> тж. med. ощущать нужду, испытывать недостаток, не иметь (τινος Hom., Plat., Plut.): οὐδὲν δεῖσθαί τινος Thuc., Plat. ни в чем или нисколько не нуждаться; τοῦ παντὸς [[δέω]] Aesch. этого у меня совершенно нет (в мыслях); [[πάντως]] [[δεῖ]] [[τοιοῦτος]] εἶναι Plat. он совсем не таков; [[πολλοῦ]] [[δέω]] Plat. далеко мне (до этого); [[πολλοῦ]] δεῖς ἀγνοεῖν Plat. ты отлично знаешь; οἱ [[μάλιστα]] βίου δεόμενοι Isocr. наиболее нуждающиеся в средствах к жизни; ὑπὸ τοῦ δεῖσθαι ἢ [[ἄλλῃ]] τινὶ ἀνάγκῃ Xen. вследствие нужды или в силу какой-л. другой необходимости; [[μικροῦ]] [[ἔδεον]] [[ἤδη]] ἐν χερσὶ εἶναι Xen. дело уже почти дошло до рукопашного боя; [[πεσεῖν]] ὀλίγου δεήσας Plut. чуть было не упавший; τοσοῦτον ἐδέησάν με τῆς παλαιᾶς ἀγνοίας ἀπαλλάξαι, [[ὥστε]] καὶ … Luc. они не только не освободили меня от прежнего неведения, но даже … (досл. они настолько не …, что даже …); ἑνὸς δέοντα [[πεντήκοντα]] ἔτεα Her. пятьдесят без одного, т. е. сорок девять лет; [[μικροῦ]] δέοντα τέτταρα τάλαντα Dem. почти четыре таланта;<br /><b class="num">2</b> [[недоставать]], [[нехватать]]: [[ἑξήκοντα]] ἑνὸς δέοντος ἔτη Plut. 59 лет; преимущ. impers.: [[πολλοῦ]] [[δεῖ]] [[οὕτως]] ἔχειν Plat. дело обстоит далеко не так; ἐλαχίστου ἐδέησε διαφθεῖραι (αὐτούς) Thuc. (огонь) чуть было не уничтожил их; ἔδοξάν μοι ὀλίγου δ. τοῦ πλείστου ἐνδεεῖς εἶναι Plat. мне показалось, что убожество их достигает, пожалуй, крайних пределов;<br /><b class="num">3</b> impers. [[δεῖ]] нужно, необходимо ([[δεῖ]] τινός τινι Her., Aesch., Thuc., Plat. etc., реже [[δεῖ]] τινός τινα Aesch., Eur., Xen.): μακροῦ λόγου [[δεῖ]] ταῦτ᾽ ἐπεξελθεῖν Aesch. долго нужно говорить, чтобы рассказать это; [[ἔδεε]] καταπαῦσαι Δημάρητον τῆς βασιληΐης Her. Демарату пришлось лишиться царской власти: εἴ τι δέοι или [[ἐάν]] τι δέῃ Xen. если бы понадобилось;<br /><b class="num">4</b> med. [[просить]] (τινός τινος Her., Soph. и τινος ποιεῖν τι Her., Xen., Plat., редко τινα ποιεῖν τι Thuc.): [[τοῦτο]] [[ὑμῶν]] [[δέομαι]] καὶ παρίεμαι Plat. вот о чем я вас убедительно прошу; [[ὅπερ]] ἐδεόμεθά [[σου]] Plat. то, о чем мы тебя просили; δ. τινος δέησιν Aeschin. или [[δέημα]] Arph. обращаться к кому-л. с просьбой;<br /><b class="num">5</b> med. [[желать]], [[хотеть]] (τινος Her.): [[τοῦτο]] [[δέομαι]] [[παθεῖν]] Plat. я хотел бы подвергнуть это испытанию.

|sltr=[[δέω]] (aor. δῆσεν; δήσαις: [[pass]]. δέδεται, -ενται· δεθείς) <br /><b>1</b> [[bind]], [[fasten]] [[οἷον]] Αἴτνας ἐν μελαμφύλλοις δέδεται (''[[sc.]]'' [[Τυφώς]]) κορυφαῖς καὶ πέδῳ i. e. [[under]] [[Etna]] (P. 1.27) βοέους δήσαις ἀνάγκᾳ ἔντεσιν αὐχένας (P. 4.234) χεῖρας ἱμάντι δεθεὶς (Tricl.: ἱμαντωθείς codd.) (N. 6.35) οἱ μὲν [[κατωκάρα]] δεσμοῖσι δέδενται fr. 161. met., ἀλλὰ κέρδει καὶ [[σοφία]] δέδεται (P. 3.54) [[τίς]] δὲ [[κίνδυνος]] κρατεροῖς ἀδάμαντος δῆσεν ἅλοις; (P. 4.71) δέδεται γὰρ ἀναιδεῖ ἐλπίδι γυῖα (N. 11.45) νικώμενοι γὰρ [[ἄνδρες]] ἀγρυξίᾳ δέδενται fr. 229. dub. ][[δεῖ]] δεσμὸς[ (at [[fort]]. ἀεὶ legendum) Παρθ. 1. 3.

|astxt=[[δέω]] (I), [in [[LXX]] [[chiefly]] for אסר;] <br />to [[tie]], [[bind]], [[fasten]];<br /><b class="num">(1)</b>c. acc. rei, seq. εἰς δεσμάς, Mt 13:30; of an [[ass]], Mt 21:2, Mk 11:2, 4 Lk 19:30. <br /><b class="num">(2)</b>c. acc. pers., of swathing a [[dead]] [[body]], ὀθονίοις, Jo 19:40; δεδομένος τ. πόδας… κειρίαις (Bl., §34, 6; Kühner 3, iii, 125), Jo 11:44; of [[binding]] [[with]] chains, ἀγγέλους, Re 9:14; a [[demoniac]], πέδαις κ. ἁλύσεσι, Mk 5:3, 4; captives, Mt 12:29 14:3 22:13 27:2, Mk 3:27 6:17 15:1, 7, Jo 18:12, 24 Ac 9:2, 14 21 21:11, 13 22:5, 29 24:27, Col 4:3, Re 20:2; ἁλύσεσι, Ac 12:6 21:33. Metaph., ὁ [[λόγος]] τ. Θεοῦ, II Ti 2:9; of Satan [[binding]] by [[disease]] (MM, s.v.), Lk 13:16; of [[constraint]] or [[obligation]], Ac 20:22; of the [[marriage]] [[bond]],I Co 7:39; id. c. dat. pers., [[ἀνδρί]], Ro 7:2; γυναικί, I Co 7:27; in Rabbinic lang. (Dalman, Words, 213f.), to [[forbid]], [[declare]] [[forbidden]], Mt 16:19 18:18 (cf. κατα-, περι-, συν-, ὐπο-[[δέω]]; Cremer, 82). †

|txtha=([[future]] [[δήσω]]); 1st aorist έ᾿δησα; [[perfect]] participle δεδεκώς ([[δέδεμαι]]; 1st aorist infinitive δεθῆναι (Sept. [[chiefly]] for אָסַר; (from Homer down); to [[bind]], [[tie]], [[fasten]];<br /><b class="num">1.</b> [[properly]]: τί, εἰςδέσμας, Tr WH brackets G [[probably]] [[omit]] εἰς, cf. Buttmann, 150 (131); Winer's Grammar, 225 (211)); [[ὀθόνη]] τέσσαρσιν ἀρχαῖς δεδεμεναις a [[sheet]] [[bound]] by the [[four]] corners (to the [[sky]]), G L T Tr WH [[omit]] δεδεμεναις καί); an [[animal]], to [[prevent]] it from straying [[around]], [[ὄνος]] δεδεμενη, [[πῶλος]] δεδεμένος, [[πρός]] [[τήν]] θύραν added, to [[bind]], to [[fasten]] [[with]] chains, to [[throw]] [[into]] chains: ἀγγέλους, πέδαις καί ἁλύσεσι, δεδεμένον ἄγειν τινα); ἁλύσεσι, ὁ [[λόγος]] τοῦ Θεοῦ οὐ δέδεται, [[figuratively]] for these bonds of [[mine]] in no [[way]] [[hinder]] its [[course]], i. e. the preaching, [[extension]], and [[efficacy]] of the gospel, ὁ τεθνηκώς δεδεμονος [[τούς]] πόδας καί τάς χεῖρας κειριας, [[bound]] [[hand]] and [[foot]] [[with]] [[grave]]-cloths, τό [[σῶμα]] ὀθονίοις (Tdf. 2,7 ἐν ὀθονίοις), to [[swathe]] in [[linen]] cloths, [[δῆσαι]] a [[woman]] [[bent]] [[together]], i. e. by [[means]] of a [[demon]], as his [[messenger]], [[taking]] [[possession]] of the [[woman]] and preventing her from [[standing]] [[upright]], to [[bind]], i. e. [[put]] [[under]] [[obligation]], [[namely]], of [[law]], [[duty]], etc.: δεδεμένος τῷ πνεύματι, [[bound]] or constrained in my [[spirit]], i. e. compelled by my convictions, [[Plato]], rep. 8, p. 567d. [[ἀνάγκη]] δέδεται ἡ προσταττει [[αὐτῷ]]); [[with]] the dative of [[person]] δεδέσθαι τίνι, to be [[bound]] to [[one]]: [[ἀνδρί]], of a [[wife]], γυναικί, of a [[husband]], δέδεται [[absolutely]], opposed to ἐλευθέρα ἐστι, [[Achilles]] [[Tatius]] 1,11, p. 41 ἄλλη [[δέδεμαι]] παρθένῳ, Jamblichus, vit. [[Pythagoras]] 11,56 [[τήν]] [[μέν]] ἀγαμον, ... [[τήν]] δέ [[πρός]] ἄνδρα δεδεμένην).<br /><b class="num">c.</b> by a Chaldean and rabbinical idiom (equivalent to אֲסַר), to [[forbid]], [[prohibit]], [[declare]] to be [[illicit]]: [[καταδέω]], [[περιδέω]], [[συνδέω]], [[ὑποδέω]].)