ἀκμάζω: Difference between revisions

|Transliteration C=akmazo

|Beta Code=a)kma/zw

}}

{{pape

}}

{{ls

|lstext='''ἀκμάζω''': μέλλ. άσω, ([[ἀκμή]]), εἶμαι ἐν πλήρει ἀκμῇ, εἶμαι εἰς τὸ [[ἄνθος]] τῆς ἡλικίας μου, εἶμαι [[πλήρης]] σφρίγους καὶ δυνάμεως. 1) ἐπὶ προσώπων, Ἡρόδ. 2. 134, Πλάτ. Πρωτ. 335Ε· ἀκμάζειν σώματι, ῥώμῃ, Ξεν. Ἀπομν. 4. 4, 23, Πλάτ. Πολιτικ. 310D, κτλ.: [[οὕτως]] ἐπὶ [[πόλεων]] καὶ κρατῶν, Ἡρόδ. 3. 57., 5. 28· ἀκμ. τὸ [[σῶμα]] ἀπὸ τῶν λ΄ ἐτῶν [[μέχρι]] τοῦ ε΄ καὶ μ΄, Ἀριστ. Ρητ. 2. 14, 4. 2) [[ἀκμάζω]], [[ἰσχύω]] ἢ [[ἐξέχω]] εἴς τι, πλούτῳ, Ἡρόδ. 1. 29· παρασκευῇ πάσῃ, Θουκ. 1. 1· νεότητι, ὁ αὐτ. 2. 20· ἔν τινι, Αἰσχίν. 46. 23. 3) μετ’ ἀπαρεμφ., εἶμαι [[ἀρκούντως]] ἰσχυρὸς [[ὥστε]] νὰ πράξω τι, Ξεν. Ἀν. 3. 1, 25. ΙΙ. ἐπὶ πραγμάτων, ἀκμάζει ὁ [[πόλεμος]], ἡ [[νόσος]], [[εἶναι]] ἐν τῇ ὑψίστῃ αὑτῆς ὁρμῇ, ἐνεργείᾳ, Ἱππ. Ἀφ. 1245, Θουκ. 3. 3., 2. 49., ἀκμάζον [[θέρος]], [[ὅταν]] ᾖ ἐν τῇ ἀκμῇ αὑτοῦ, ὁ αὐτ. 2. 19· ἐπὶ σίτου, [[ὅταν]] μεστώσῃ καὶ ᾖ ἕτοιμος πρὸς θερισμόν, ὁ αὐτ. 2) [[ὡσαύτως]], [[ἡνίκα]] ... ἀκμάζοι [ὁ [[θυμός]]], [[ὁπότε]] ὁ θυμὸς ἦτο εἰς τὴν ὑψίστην του [[ἀκμήν]], Πλάτ. Τίμ. 70D· ἀκμάζουσα [[ῥώμη]], Ἀντιφῶν 127. 25· ἀκμάζει πάντα ἐπιμελείας δεόμενα, ἀπαιτοῦσι τὴν ὑψίστην ἐπιμέλειαν, Ξεν. Κύρ. 4. 2, 40. 3) ἀπροσώπ., μετ’ ἀπαρεμφ. ἀκμάζει βρετέων ἔχεσθαι, [[εἶναι]] καιρὸς νά ..., Αἰσχύλ. (λυρ.), Θ. 96· νῦν γὰρ ἀκμ. [[Πειθώ]] ... ξυγκαταβῆναι, τώρα [[εἶναι]] καιρὸς δι’ αὐτὴν νά ..., ὁ αὐτ. Χο. 726.

}}

{{StrongGR

}}

{{Thayer

}}

{{grml

{{lsm

|lsmtext='''ἀκμάζω:''' μέλ. <i>-άσω</i> ([[ἀκμή]]), βρίσκομαι σε πλήρη [[ακμή]], είμαι στο [[άνθος]] της ηλικίας μου ή είμαι [[πλήρης]] σφρίγους και δύναμης.<br /><b class="num">I.</b> λέγεται για πρόσωπα, πόλεις και κράτη, σε Ηρόδ. κ.λπ.<br /><b class="num">2.</b> με δοτ. [[ακμάζω]] ή [[αφθονώ]] σε [[κάτι]], <i>πλούτῳ</i>, στον ίδ.· <i>παρασκευῇ πάσῃ</i>, σε Θουκ.<br /><b class="num">3.</b> με απαρ., είμαι αρκετά [[ισχυρός]] ώστε να κάνω [[κάτι]], σε Ξεν.<br /><b class="num">II.</b> λέγεται για πράγματα, ἀκμάζει ὁ [[πόλεμος]], ἡ [[νόσος]], ο [[πόλεμος]], η [[πληγή]], η [[μάστιγα]] είναι σε πλήρη [[έξαρση]], σε Θουκ.· ἀκμάζον [[θέρος]], [[μεσοκαλόκαιρο]], στον ίδ.· λέγεται για [[σιτάρι]], όταν μεστώσει και είναι έτοιμο για θερισμό, στον ίδ.<br /><b class="num">2.</b> απρόσ. <i>ἀκμάζει</i> με απαρ., είναι [[καιρός]] να, είναι κατάλληλη [[στιγμή]] να, σε Αισχύλ.

}}

{{mdlsj

|mdlsjtxt=[[ἀκμή]]<br />to be in [[full]] [[bloom]], be at one's [[prime]] or [[perfection]],<br /><b class="num">I.</b> of persons, cities and states, Hdt., etc.<br /><b class="num">2.</b> c. dat. to [[flourish]] or [[abound]] in a [[thing]], πλούτωι Hdt.; παρασκευῆι Thuc.<br /><b class="num">3.</b> c. inf. to be [[strong]] [[enough]] to do, Xen.<br /><b class="num">II.</b> of things, ἀκμάζει ὁ [[πόλεμος]], ἡ [[νόσος]] the war, the [[plague]] is at its [[height]], Thuc.; ἀκμάζον [[θέρος]] mid-[[summer]], Thuc.; of [[corn]], to be [[just]] [[ripe]], Thuc.<br /><b class="num">2.</b> impers. ἀκμάζει, c. inf., it is [[high]] [[time]] to do, Aesch.

}}