ἀνατρέχω: Difference between revisions

|Transliteration C=anatrecho

|Beta Code=a)natre/xw

}}

{{pape

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0212.png Seite 212]] (s. [[τρέχω]]), fut. ἀναδράμομαι Phil. Thess. 24 (IX, 575), 1) zurücklaufen, sich eilig zurückziehen, ἀνά τ' ἔδραμ' [[ὀπίσσω]] Il. 5, 599; ὦκ' ἀπέλεθρον ἀνέδραμε 11, 354; [[αὖτις]] 16, 813; öfter Pol., bes. von Schiffern, 1, 50; [[ἀναδραμεῖν]] τοῖς χρόνοις, zurückgehen und weiter ausholen, 1, 12; öfter auch ἐπί τι, 5, 40; εἰς τἡν [[αὑτοῦ]] φύσιν, in seine gewöhnliche Natur zurückverfallen, Plut. Pelop. 31. Dah. in seiner Meinung zurückgehen, dieselbe ändern, u. so ἀνατρέχουσι καὶ διορθοῦνται [[σφᾶς]] αὐτούς Pol. 26, 3, vgl. 2, 13; τὴν τῆς φύσεως ἐλάττωσιν, den Mangel der Natur verbessern, Plut.; vgl. Luc. adv. Ind. 4; aus Men. = ἀναλύειν, Suid., Zon. – 2) in die Höhe laufen, aufspringen, Her. 7, 218 und öfter; πρὸς τὰ μετέωρα Thuc. 3, 89; Xen. Hell. 4, 4, 4; von leblosen Dingen, ἀναδέδρομε πέτρη, ein Felsen steigt empor, Od. 5, 412. 10, 4; ἐγκέ. φαλος ἀνέδραμεν ἐξ ὠτειλῆς, das Gehirn spritzte aus der Wunde, Il. 17, 297; σμώδιγγες, es liefen Schwielen auf, 23, 717; aufwachsen, ὁ δ' ἀνέδραμεν ἔρνεϊ [[ἶσος]] Il. 18, 56. 437; Her. 1, 66. 7, 156; ἐκ ῥίζης ἀναδέδρομεν Ant. Sid. 18 (VI, 115); [[ὀμίχλη]], [[νέφος]], Mus. 232; Plut. Arat. 21. Übertr., [[ἀναδραμεῖν]] εἰς [[ἀξίωμα]], zu Ansehen emporsteigen, Plut. Popl. 21. – 3) durchlaufen, [[κῦδος]] ὕμνῳ, besingen, Pind. Ol. 8, 54.

}}

{{ls

|lstext='''ἀνατρέχω''': μέλλ. -θρέξομαι, [[ὡσαύτως]] -δραμοῦνται, ποιητ. γ΄ ἑν. -δράμεται, Ἀνθ. Π. 9. 575: (ἴδε [[τρέχω]]): Τρέχω εἰς τὰ [[ὀπίσω]], ὁ μὲν [[αὖθις]] ἀνέδραμε Ἰλ. Π. 813, πρβλ. 11, 354· ἀνὰ τ’ ἔδραμ’ [[ὀπίσσω]] Ε. 599· ὑποχωρῶ, ἀποσύρομαι, ἐπὶ τῆς θαλάσσης ἐν ἀμπώτιδι, Πλούτ. 2. 915A: [[ἐπιστρέφω]], [[ἐπανέρχομαι]] εἰς ἢ ἐπί τι Πολύβ. 2. 67, 6., 5. 40, 4, Πλούτ., κτλ.: - Ἐπιστρέφω εἰς τὴν προτέραν μου θέσιν, Διόδ. 20. 59. 2) [[ὑπάγω]] [[ὀπίσω]], [[ἀνατρέχω]], ἐν τῇ διηγήσει, ἀν. τοῖς χρόνοις Πολύβ. 1. 12, 6 κτλ. 3) μετ’ αἰτιατ., [[ἀνιχνεύω]], ἀναζητῶ, [[ἐπάνειμι]], ἐξ ἀρχῆς [[ἐπαναλαμβάνω]], Λατ. repetere· [[κῦδος]] ἀνέδραμον ὕμνῳ Πινδ. Ο. 8. 72· [[ἀναλύω]], Μενάνδ. 2. 2C, ΙΙ. ἀναπηδῶ καὶ [[τρέχω]], ἀνασκιρτῶ· ἐπὶ ἀνθρώπων, ἀναδραμὼν ἔθεε Ἡρόδ. 3. 36· ἐκ τῆς κοίτης, ἐκ τοῦ θρόνου ὁ αὐτ. 7. 15, 212· πρὸς τὰ μετέωρα Θουκ. 3. 89, πρβλ. Ξεν. Ἑλλ. 4. 4, 4. 2) ἐπὶ πραγμάτων, [[ἐγκέφαλος]] δέ ... ἀνέδραμεν ἐξ ὠτειλῆς, ὁ [[ἐγκέφαλος]] ἀνεπήδησε, «ἐπετάχθηκαν [[ἐπάνω]]», ἐκ τῆς πληγῆς, Ἰλ. P. 297· σμώδιγγες … ἀνέδραμον, ἀνεφάνησαν ἐκ τοῦ κτυπήματος, Ψ. 717: - ἐπεκτείνομαι, ἐξαπλοῦμαι, τὸ [[πάθος]] ἀν. ἐπὶ τὴν χεῖρα Πλούτ. 2. 978C· ἀν. [[ἔρευθος]] Καλλ. Λουτρ. Παλλ. 27. 3) [[βλαστάνω]], «μεγαλώνω», ἀναδίδω· ἐπὶ φυτῶν, ὁ δ’ ἀνέδραμεν ἔρνεϊ ἶσος Ἰλ. Σ. 56, πρβλ. Ἡρόδ. 8. 55: - [[ἐντεῦθεν]] ἐπὶ [[πόλεων]] καὶ λαῶν, ἀναφαίνομαι, ἀναπτύσσομαι [[ταχέως]], ἀνά τε [[ἔδραμον]] ... καὶ εὐθηνήθησαν Ἡρόδ. 1. 66, πρβλ. 7. 156· ἀν. εἰς [[ἀξίωμα]] Πλουτ. Ποπλικ. 21· ἀν. τοῖς βίοις, ταῖς ἐλπίσι Διόδ. 5.12, κτλ.· ἀν. ἡ [[πολυτέλεια]], αὐξανεται, Πλουτ. Μάρ. 34. 4) λισσὴ δ’ ἀναδέδρομε πέτρη, ἡ [[πέτρα]] ὑψοῦτο [[ἀπότομος]], Ὀδ. Ε. 412.

}}

{{Autenrieth

}}

{{Slater

}}

{{grml

|lsmtext='''ἀνατρέχω:''' μέλ. <i>-θρέξομαι</i> και <i>-δρομοῦμαι</i>,<br /><b class="num">I. 1.</b> [[τρέχω]] προς τα [[πίσω]], σε Ομήρ. Ιλ.<br /><b class="num">2.</b> με αιτ., [[ανιχνεύω]], [[αναζητώ]], Λατ. repetere, σε Πίνδ.<br /><b class="num">II.</b> [[αναπηδώ]] και [[τρέχω]], [[ανασκιρτώ]], λέγεται για άνδρες, σε Ηρόδ., Θουκ.<br /><b class="num">2.</b> λέγεται για πράγματα, [[ἐγκέφαλος]] ἀνέδραμε ἐξ ὠτειλῆς, τα μυαλά ξεχύθηκαν από την [[πληγή]], σε Ομήρ. Ιλ.· σμώδιγγες [[ἀνέδραμον]], φάνηκαν από το [[χτύπημα]], στο ίδ.<br /><b class="num">3.</b> βλασταίνω, [[μεγαλώνω]], λέγεται για φυτά, στο ίδ.· [[έπειτα]] για πόλεις και ανθρώπους, αυξάνομαι, πληθύνομαι, [[μεγαλώνω]] [[γρήγορα]] σε αριθμό, σε Ηρόδ.<br /><b class="num">4.</b> ἀναδέδρομε [[πέτρη]], η [[πέτρα]] ανυψωνόταν απότομα, σε Ομήρ. Οδ.

}}

}}

}}