ἑκών: Difference between revisions

|Definition=<b class="b3">ἑκοῦσα, ἑκόν</b>: (<span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> ϝέκ- <span class="title">IG</span>9(1).334.12 (Locr.), <span class="title">GDI</span>5131b (Crete), cf. [[γεκαθά]]; cf. Skt. [[váśmi]] 'wish'):—[[readily]], <span class="bibl">Od.4.649</span>, etc.; freq. contrasted with ἄκων, ἑ. ἀέκοντί γε θυμῷ <span class="bibl">Il.4.43</span>; οὐ γάρ τίς με βίῃ γε ἑ. ἀέκοντα δίηται <span class="bibl">7.197</span>; ἑκόνθ' ἑκόντι Ζηνὶ συμπαραστατεῖν <span class="bibl">A.<span class="title">Pr.</span>220</span>; πάρειμι δ' ἄκων οὐχ ἑκοῦσιν <span class="bibl">S.<span class="title">Ant.</span>276</span>; ἑκόντα μήτ' ἄκοντα <span class="bibl">Id.<span class="title">Ph.</span>771</span>; βίᾳ τε κοὐχ ἑκών <span class="bibl">Id.<span class="title">OC</span>935</span>; <b class="b3">ἑ. παρ' ἑκόντος λαμβάνειν</b>, i.e. by mutual consent, <span class="bibl">D.21.44</span>; τὴν φύσιν ἑκοῦσαν καὶ οὐ παθοῦσαν τὰ δέοντα ποιεῖν Gal.19.171. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">2</span> [[wittingly]], [[purposely]], ἑκὼν δ' ἡμάρτανε φωτός <span class="bibl">Il.10.372</span>, etc.; σφόδρ' ἑκὼν . . ἀγνοεῖν προσποιούμενος <span class="bibl">D.29.13</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">3</span> in Att. Prose (cf. Phryn.241), <b class="b3">ἑ. εἶναι</b> <b class="b2">as far as depends on one's will, as far as concerns one</b>, with a neg., <span class="bibl">Hdt. 7.104</span>, <span class="bibl">8.116</span>, <span class="bibl">Pl.<span class="title">Ap.</span>37a</span>, al.; also in oblique cases, ὑπὸ σοῦ ἑκόντος εἶναι <span class="bibl">Id.<span class="title">Grg.</span>499c</span>; or in a sentence implying a neg., <b class="b3">θαυμάζοιμεν ἂν εἰ . . τις ἑκὼν εἶναι</b> (fort. delendum) . . <b class="b3">ἀφικνεῖται</b>; <span class="bibl">Id.<span class="title">Lg.</span>646b</span>: once affirm., ἑκὼν εἶναι . . οἴχετο <span class="bibl">Hdt.7.164</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">II</span> rarely of things, κακὰ ἑ. κοὐκ ἄκοντα <span class="bibl">S.<span class="title">OT</span>1230</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">III</span> for Adv. see <b class="b3">ἑκοντήν, ἑκοντί</b>: regul. Adv. <b class="b3">ἑκόντως</b> is dub. in Aristid.2.187, 226J.</span>

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0788.png Seite 788]] οῦσα, όν, gen. όντος ([[ἕκητι]]), freiwillig, aus eigenem Antriebe, gern; ἑκὼν μεθιεῖς τε καὶ οὐκ ἐθέλεις Il. 6, 523; ἑκὼν δ' ἡμάρτανε φωτός 10, 372; Aesch. Prom. 266 u. sonst; διδόναι Soph. Phil. 1325; βίᾳ τε κοὐχ [[ἑκών]] O. C. 939; von Sachen, O. R. 1230; οἳ ἑκόντες κακὰ ποιοῦσιν Plat. Prot. 345 d; oft im Ggstz von [[ἄκων]]; ἠνάγκασεν ἡμᾶς οὐχ ἑκόντας ὁμολογεῖν, wider unsern Willen, Soph. 240 c. Oft mit εἶναι, s. [[εἰμί]], – Ἐμοῦ μὲν οὐχ ἑκόντος, wider meinen Willen, Soph. Ai. 450; οὐκ ἐμοῦ γ' ἑκόντος Eur. I. A. 1361; ἐξ ἑκόντων Pol. 5, 66, 6.

|auten=(ϝεκ.): [[willingly]], [[intentionally]], of [[one]]'s [[own]] [[will]]; ἑκὼν ἀέκοντί γε θῦμῷ, i. e. [[not]] by [[compulsion]], and [[yet]] [[reluctantly]], Il. 4.43 ; ἑκὼν δ' [[οὐκ]] ἄν [[τις]] ἕλοιτο (δῶρα [[θεῶν]]), i. e. [[they]] cannot be got [[otherwise]] [[than]] [[from]] the [[gift]] of the gods, Il. 3.66.

|sltr=[[ἑκών]] ([[ἑκών]], -όντος, -όντι; -όντες; -όντι) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b> [[willing]], [[ready]] ὡς Αὐγέαν λάτριον ἀέκονθ' ἑκὼν μισθὸν ὑπέρβιον πράσσοιτο (O. 10.29) ἑκὼν [[ἔβαν]] [[ἐπίκουρος]] (O. 13.96) “τοῦτον [[ἄεθλον]] ἑκὼν τέλεσον” (P. 4.165) καὶ γὰρ ἑκὼν θυμῷ γελανεῖ [[θᾶσσον]] ἔντυνεν (P. 4.181) [[κέρδος]] δὲ φίλτατον, ἑκόντος εἴ [[τις]] ἐκ δόμων φέροι (P. 8.14) [[ἤθελον]] κείνου γε πείθεσθ' ἀναξίαις ἑκόντες (N. 8.10) “τῷ παρεόντι δ' ἐπαινήσαις ἑκὼν ἄλλοτ ἀλλοῖα φρόνει” fr. 43. 4. [[οὔτις]] ἑκὼν κακὸν εὕρετο fr. 226. ἑκόντι [[τοίνυν]] πρέπει νόῳ τὸν εὐεργέταν ὑπαντιάσαι (P. 5.43) [[ὦναξ]], ἑκόντι δ' [[εὔχομαι]] νόῳ [[κατά]] τιν ἁρμονίαν βλέπειν (P. 8.67) ἑκόντι δ' ἐγὼ νώτῳ μεθέπων δίδυμον [[ἄχθος]] (N. 6.57)

|txtha=[[ἑκοῦσα]], ἑκον, unforced, [[voluntary]], [[willing]], of [[one]]'s [[own]] [[will]], of [[one]]'s [[own]] [[accord]]: [[Homer]] [[down]].)

|mltxt=-ούσα, -όν (AM [[ἑκών]], -οῡσα, -όν)<br />αυτός που ενεργεί ή πάσχει [[κάτι]] με τη θέλησή του, οικειοθελώς προσφερόμενος, [[εθελοντής]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> αυτός που ενεργεί από [[πρόθεση]], [[επίτηδες]] («[[ἑκών]] ἠμάρτανεν» — [[επίτηδες]] αποτύγχανε)<br /><b>2.</b> <b>φρ.</b> α) «[[ἑκών]] [[εἶναι]]» — όσο εξαρτάται από μένα, όσο για μένα<br />β) «[[ἑκών]] [[ἄκων]]» — με τη θέλησή μου ή όχι<br />γ) «[[ἑκών]] παρ' ἑκόντος λαμβάνειν» — [[κατά]] αμοιβαία [[συναίνεση]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Πρόκειται για αρχ. τ. μετοχής που αντιστοιχεί στο αρχ. ινδ. <i>usant</i>- (θηλ. <i>uśat</i>-<i>i</i>), στο οποίο απαντά η μηδενισμένη [[βαθμίδα]] της αρχικής ΙΕ ρίζας <i>wek</i>- «[[θέλω]], [[εύχομαι]]». Η [[απαθής]] [[βαθμίδα]] της ρίζας του ελληνικού τύπου [[εκών]] [[είναι]] [[υστερογενής]] και, [[μολονότι]] απαντά σε τύπους οριστικής άλλων γλωσσών (<b>[[πρβλ]].</b> χετ. <i>uek</i>-<i>mi</i>, αρχ. ινδ. <i>vaś</i>-<i>mi</i> «[[εύχομαι]], [[επιθυμώ]], [[απαιτώ]]»), στην Ελληνική δεν έχει διασωθεί [[αντίστοιχος]] τ. (<i>Fεκ</i>-<i>μι</i>). Η [[σημασία]] του δηλώθηκε στην Ελληνική από τα ρήματα [[βούλομαι]] και [[εθέλω]]. Στην [[ίδια]] [[ρίζα]] ανάγονται και τα [[εκάεργος]], [[ένεκα]]. Τέλος η [[δασύτητα]] εξηγείται πιθ. αναλογικά [[προς]] το <i>έ</i>].

|etymtx=Grammatical information: v.<br />Meaning: [[voluntary]], [[deliberately]]<br />Other forms: (Cret., Locr. <b class="b3">Ϝεκών</b>), <b class="b3">ἑκοῦσα</b> (Cyren. IVa <b class="b3">ἑκασσα</b>, Cret. <b class="b3">Ϝεκαθ</b><<b class="b3">θ</b>><b class="b3">α</b> in <b class="b3">γεκαθά ἑκοῦσα</b> H.; <b class="b3">ἀέκων</b>, Att. <b class="b3">ἄκων</b>, <b class="b3">ἀέκουσα</b>, <b class="b3">ἄκουσα</b> (Dor. <b class="b3">ἀέκασσα</b> in <<b class="b3">ἀέ</b>><b class="b3">κασσα ἄκουσα</b> H.), <b class="b3">ἀέκον</b>, <b class="b3">ἆκον</b> <b class="b2">unvoluntary, against one's will</b> (Il.). Cf. Leumann Hom. Wörter 252.), <b class="b3">ἑκόν</b>;<br />Derivatives: <b class="b3">ἑκούσιος</b> "to somebody who wants", i. e. <b class="b2">from free will, voluntary</b> (Ion. Att.) with <b class="b3">ἑκουσιότης</b> (late), <b class="b3">ἑκουσιάζομαι</b> <b class="b2">sacrifice voluntarily</b> with <b class="b3">ἑκουσιασμός</b> <b class="b2">vol. sacrifice</b> (LXX); <b class="b3">ἀεκούσιος</b>, <b class="b3">ἀκούσιος</b> <b class="b2">unvol., unfree, forced</b> (Ion. Att.; on <b class="b3">ἑκών</b>, <b class="b3">ἄκων</b> beside <b class="b3">ἑκούσιος</b>, <b class="b3">ἀκούσιος</b> Schwyzer-Debrunner 180.); - <b class="b3">ἑκοντ-ί</b>, <b class="b3">-ήν</b>, <b class="b3">-ηδόν</b> <b class="b2">vol.</b> (postclass.; Schwyzer 623), <b class="b3">ἑκοντής</b> m. [[volunteer]] (Epikt.), as <b class="b3">ἐθελοντής</b>, cf. Schwyzer-Debrunner 175 Zus. 1; - Denomin. ptc. <b class="b3">ἀεκαζόμενος</b> (Od., h. Cer.), (Wackernagel IF 45, 314 n. 2 = Kl. Schr. 2, 1254 n. 2).<br />Origin: IE [Indo-European] [1135] <b class="b2">*u̯eḱ-</b> [[to will]], [[want]]<br />Etymology: Old participle (cf. Wackernagel Syntax 1, 283 and 286), identical with Skt. <b class="b2">uś-ánt-</b>, f. <b class="b2">uś-at-ī́</b> (: <b class="b3">ἑκασσα</b> < <b class="b3">*Ϝεκ-ατ-ι̯α</b>) except the stemvowel (on spir. asper Schwyzer 227); the Greek full grade from in the lost indicative <b class="b3">*Ϝέκ-μι</b> = Hitt. <b class="b2">u̯ek-mi</b>, Skt. <b class="b2">váś-mi</b> [[I want]], [[desire]]. - Vgl. [[ἑκάεργος]], [[ἕνεκα]] and [[ἕκητι]]. The origin of <b class="b3">ἕκα-</b> (<b class="b2">*u̯eḱnt-</b>?) is not certain.

|mdlsjtxt=<br /><b class="num">1.</b> [[willing]], of [[free]] [[will]], [[readily]], Hom., etc.<br /><b class="num">2.</b> [[wittingly]], [[purposely]], ἑκὼν ἡμάρτανε [[φωτός]] Il., [[attic]]<br /><b class="num">3.</b> in Prose, ἑκὼν [[εἶναι]] or [[ἑκών]], as far as depends on my [[will]], as far as concerns me, [[mostly]] with a negat., Hdt., Plat.

|ftr='''ἑκών''': {hekṓn}<br />'''Forms''': (kret., lokr. ϝεκών), ἑκοῦσα (kyren. IV^a ἑκασσα, kret. ϝεκαθ<θ>α in [[γεκαθά]]· ἑκοῦσα H.; [[ἀέκων]], att. [[ἄκων]], ἀέκουσα, [[ἄκουσα]] (dor. ἀέκασσα in <ἀέ>κασσα· [[ἄκουσα]] H.), ἀέκον, [[ἆκον]] [[unfreiwillig]], [[wider Willen]], [[unabsichtlich]] (seit Il.).vgl. Leumann Hom. Wörter 252 m. Lit.), ἑκόν;<br />'''Grammar''': v.<br />'''Meaning''': [[freiwillig]], [[absichtlich]]<br />'''Derivative''': Ableitungen: [[ἑκούσιος]] "zu einem Wollenden in Beziehung stehend", d. h. [[aus freien Stücken]], [[freiwillig]] (ion. att.) mit [[ἑκουσιότης]] [[Freiwilligkeit]] (spät), [[ἑκουσιάζομαι]] ‘freiwillig opfern (geopfert werden)’ mit [[ἑκουσιασμός]] [[freiwilliges Opfer]] (LXX); [[ἀεκούσιος]], [[ἀκούσιος]] "zu einem Nichtwollenden in Beziehung stehend", d. h. [[unfreiwillig]], [[ungern]], [[gezwungen]] (ion. att.; über den Unterschied zwischen den prädikativen [[ἑκών]], [[ἄκων]] und den auch attributiven [[ἑκούσιος]], [[ἀκούσιος]] Schwyzer-Debrunner 180 m. Lit.); — [[ἑκοντί]], -ήν, -ηδόν [[freiwillig]] (nachklass.; Schwyzer 623), [[ἑκοντής]] m. [[Freiwilliger]] (Epikt. u. a.), wie [[ἐθελοντής]], vgl. Schwyzer-Debrunner 175 Zus. 1; — denominatives Ptz. [[ἀεκαζόμενος]] (Od., ''h''. ''Cer''.), nach ἀναγκαζόμενος (Wackernagel IF 45, 314 A. 2 = Kl. Schr. 2, 1254 A. 2).<br />'''Etymology''' : Altes Partizipium (vgl. Wackernagel Syntax 1, 283 und 286), mit aind. ''uś''-''ánt''-, f. ''uś''-''at''-''ī́'' (: ἑκασσα aus *ϝεκατι̯α) bis auf den Stammvokal identisch (zum Spir. asper Schwyzer 227); die sekundäre griechische Hochstufe stammt aus einem im Griechischen verlorengegangenen Indikativ *ϝέκμι = heth. ''u̯ek''-''mi'', aind. ''váś''-''mi'' [[ich wünsche]], [[verlange]] (griech. dafür [[βούλομαι]], [[ἐθέλω]] u. a.). — Vgl. [[ἑκάεργος]] und [[ἕνεκα]].<br />'''Page''' 1,479