καλέω: Difference between revisions

|Definition=Aeol. [[κάλημι]] ([[quod vide|q.v.]]), Ep. inf.<br><span class="bld">A</span> καλήμεναι Il.10.125: Ion. impf. καλέεσκον 6.402; 3sg.κάλεσκε A.R.4.1514: fut., Ion. [[καλέω]] Il.3.383, Att. [[καλῶ]] [[Plato|Pl.]]''[[Symposium|Smp.]]'' 175a, X.''Smp.''1.15, etc.; later καλέσω [[LXX]] ''Ge.''16.11, al., Ph.1.69, (παρα-) D.8.14 codd., ''SIG''656.40 (Teos, ii B.C.), (ἐγ-) [[varia lectio|v.l.]] in D.19.133, cf. 23.123 codd. ([[καλέσω]] in S.''Ph.''1452 (anap.), Ar.''Pl.'' 964, etc., is aor. 1 subj.): aor. 1 [[ἐκάλεσα]], Ep. [[ἐκάλεσσα]], [[κάλεσσα]], Od. 17.379, Il.16.693 (late Ep. [[ἔκλησα]] Nic.''Fr.''86, late Prose [[ἐκάλησα]] Ps.Callisth. 3.35): pf. κέκληκα Ar.''Pl.''260, etc.:—Med., Att. fut. καλοῦμαι Id.''Nu.''1221, ''Ec.''864; in pass. sense, S.''El.''971, [[Euripides|E.]]''[[Orestes|Or.]]''1140, etc.; later [[καλέσομαι]] (ἐκ-, ἐπι-) dub.l. in Aeschin.1.174, Lycurg.17: aor.1 ἐκαλεσάμην [[Herodotus|Hdt.]]7.189, [[Plato|Pl.]]''[[Leges|Lg.]]''937a; Ep. [[καλεσσάμην]] Il.1.54, 3pl. [[καλέσαντο]] ib.270:—Pass., fut. κεκλήσομαι Il.3.138, A.''Th.''698 (lyr.), ''Pr.'' 840, etc.; κληθήσομαι [[Plato|Pl.]]''[[Leges|Lg.]]''681d, [[LXX]] ''Ge.''48.6, [[varia lectio|v.l.]] in E.''Tr.''13: aor. ἐκλήθην Archil.78, [[Sophocles|S.]]''[[Oedipus Tyrannus|OT]]''1359, Ar.''Th.''862, etc.: pf. [[κέκλημαι]], Ep.3pl. κεκλήαται A.R.1.1128, Ion. [[κεκλέαται]] [[Herodotus|Hdt.]]2.164; Ep. 3pl. plpf. κεκλήατο Il.10.195; opt. κεκλῄμην, κεκλῇο S.''Ph.''119, κεκλῄμεθα Ar.''Lys.'' 253: late pf. [[κεκάλεσμαι]] Suid.s.v. [[κλητή]].<br><span class="bld">I</span> [[call]], [[summon]], εἰς ἀγορὴν καλέσαντα Od.1.90; ἐς Ὄλυμπον Il.1.402; [[ἀγορήνδε]], [[θάλαμόνδε]], [[θάνατόνδε]], Il.20.4, Od.2.348, Il.16.693: c. acc. only, [[κεκλήατο]] (for -ηντο) <b class="b3"> βουλήν</b> [[they had been summoned]] to the council, 10.195: followed by inf., <b class="b3">αὐτοὶ γὰρ κάλεον συμμητιάασθαι</b> ib.197; καιρὸς καλεῖ… S.''Ph.'' 466; κἄμ' ὑπηρετεῖν καλεῖς Id.''El.''996; <b class="b3">κ. τινὰ εἰς ἕ, ἐπὶ οἷ</b>, Il.23.203, Od.17.330, etc.; εἰς μαρτυρίαν κληθείς [[Plato|Pl.]]''[[Leges|Lg.]]''937a; ἐμὲ νῦν ἤδη καλεῖ ἡ εἱμαρμένη Id.''Phd.''115a; [[demand]], [[require]], ἡ ἡμέρα 'κείνη εὔνουν καὶ πλούσιον ἄνδρα ἐκάλει D.18.172: aor. Med., <b class="b3">καλέσασθαί τινα</b> [[call to oneself]], freq. in Ep., Il.1.270, Od.8.43, etc.; φωνῇ Il.3.161; ἀγορήνδε λαόν 1.54; [[call]] a witness, [[Plato|Pl.]]''[[Leges|Lg.]]''l.c.<br><span class="bld">2</span> [[call to one's house]] or [[to a repast]], [[invite]] (not in Il.), Od.10.231, 17.382, al., ''1 Ep.Cor.''10.27; later usually with a word added, κ. ἐπὶ δεῖπνον [[Herodotus|Hdt.]]9.16 (Pass.), [[Xenophon|X.]]''[[Cyropaedia|Cyr.]]''2.1.30, etc.; ἐς ἔρανον Pi.''O.''1.37; ἐς θοίνην [[Euripides|E.]]''[[Ion]]''1140; ὑπὸ σοῦ κεκλημένος [[Plato|Pl.]]''[[Symposium|Smp.]]'' 174d, etc.; <b class="b3">κληθέντες πρός τινα</b> [[invited]] to his house, D.19.196; <b class="b3">ὁ κεκλημένος</b> the [[guest]], Damox.2.26.<br><span class="bld">3</span> [[invoke]], Δία [[Herodotus|Hdt.]]1.44, cf. Pi.''O.''6.58, A.''Th.''223; at sacrifices, Sch.Ar.''Ra.''482; μάρτυρας κ. θεούς S.''Tr.''1248, cf. D.18.141:—Med., τοὺς θεοὺς καλούμεθα A.''Ch.'' 201, cf. 216; also [[μαρτύριά]] τε καὶ τεκμήρια καλεῖσθε Id.''Eu.''486; but <b class="b3">ἀράς, ἅς σοι καλοῦμαι</b> which I [[call down]] on thee, [[Sophocles|S.]]''[[Oedipus Coloneus|OC]]''1385:—Pass., of the god, to [[be invoked]], A.''Eu.''417.<br><span class="bld">4</span> as law-term, [[summon]], of the judge, <b class="b3">καλεῖν τινας εἰς τὸ δικαστήριον</b> [[cite]] or [[summon]] before the court, D.19.211, etc.; simply [[καλεῖν]] ib.212, Ar.''V.''851, etc.; ἐὰν μὲν καλέσῃ D.21.56; also <b class="b3">ὁ ἄρχων τὴν δίκην καλεῖ</b> [[calls on]] the case, Ar. ''V.''1441:—Pass., ἡ πατροκτόνος δίκη κεκλῇτ' ἂν αὐτῷ [[Sophocles|S.]]''[[Fragments|Fr.]]''696; <b class="b3">πρὶν τὴν ἐμὴν</b> ([[δίκην]]) [[καλεῖσθαι]] before it [[is called on]], Ar.''Nu.''780; καλουμένης τῆς γραφῆς D.58.43; but,<br><span class="bld">b</span> of the plaintiff in Med., <b class="b3">καλεῖσθαί τινα</b> [[to sue]] at law, [[bring before the court]], Ar.''Nu.''1221, al., D.23.63; κ. τινὰ ὕβρεως [[Aristophanes|Ar.]]''[[The Birds|Av.]]''1046; κ. τινὰ πρὸς τὴν ἀρχήν Pl. ''Lg.''914c; <b class="b3">ὁ καλεσάμενος</b> the [[plaintiff]], PHal.1.224 (iii B.C.).<br><span class="bld">5</span> with an abstract subject, [[demand]], [[require]], <b class="b3">καλεῖ ἡ τάξις</b> c. inf., ''CPHerm.''25ii7 (iii A.D.).<br><span class="bld">6</span> metaph. in Pass., <b class="b3">καλουμένης τῆς δυνάμεως πρὸς τὴν συναναληψίαν</b> [[called forth]], [[summoned]], Sor.1.29.<br><span class="bld">II</span> [[call by name]], [[name]], ὃν Βριάρεων καλέουσι θεοί Il.1.403, cf. Od.5.273, etc.; κοτύλην δέ τέ μιν καλέουσι Il.5.306; ὥς σφας καλοῦμεν Εὐμενίδας [[Sophocles|S.]]''[[Oedipus Coloneus|OC]]''486, cf. [[Aeschylus|A.]]''[[Prometheus Vinctus|Pr.]]''86, etc.; <b class="b3">ὄνομα καλεῖν τινα</b> [[call]] him by a name, εἴπ' ὄνομ' ὅττι σε κεῖθι κάλεον Od.8.550, cf. [[Euripides|E.]]''[[Ion]]''259, [[Plato|Pl.]]''[[Cratylus|Cra.]]''383b, etc. (in Pass., οὔνομα καλέεσθαι [[Herodotus|Hdt.]]1.173, cf. Pi.''O.''6.56): without <b class="b3">ὄνομα, τί νιν καλοῦσα τύχοιμ' ἄν</b>; [[Aeschylus|A.]]''[[Agamemnon|Ag.]]''1232; τοῦτο αὐτὴν κάλεον Call. ''Fr.''66b; τούτοις τὸ ὄνομα ἱμάτια ἐκαλέσαμεν [[Plato|Pl.]]''[[Politicus|Plt.]]'' 279e (Pass., <b class="b3">τύμβῳ δ' ὄνομα σῷ κεκλήσεται</b> [[shall be given]] to thy tomb, [[Euripides|E.]]''[[Hecuba|Hec.]]''1271); <b class="b3">κ. ὄνομα ἐπί τινι</b> [[give]] a name [[to]] something, Pl.''Prm.''147d; but [[call]] (a man) a name [[because of]] some function, Id.''Sph.''218c; κ. τινὰ ἐπὶ τῷ ὀνόματι τοῦ πατρός ''Ev.Luc.''1.59; ἐπ' ὀνόματος καλεῖν τινα Plb.35.4.11:—Pass., to [[be named]] or [[called]], Μυρμιδόνες δὲ καλεῦντο Il.2.684; εἰ τόδ' αὐτῷ φίλον κεκλημένῳ [[Aeschylus|A.]]''[[Agamemnon|Ag.]]''161 (lyr.); <b class="b3">ὁ καλούμενος</b> the [[socalled]], ἐν τῇ Θεράπνῃ καλεομένῃ [[Herodotus|Hdt.]]6.61; ὁ κ. θάνατος [[Plato|Pl.]]''[[Phaedo|Phd.]]'' 86d; <b class="b3">οἱ τῶν ὁμοτίμων κ.</b> [[Xenophon|X.]]''[[Cyropaedia|Cyr.]]''2.1.9; <b class="b3">κεκλημένος τινός</b> [[called from]] or [[after]] him, Pi.''P.''3.67; καλεῖσθαι ἐπί τινι [[LXX]] ''Ge.''48.6; κέκληνται δέ σφιν ἕδραι Pi.''O.''7.76.<br><span class="bld">2</span> Pass., to [[be called]], almost = [[εἰμί]], esp. with words expressing kinship or status, ἐμὸς γαμβρὸς καλέεσθαι Od.7.313, cf. [[Aeschylus|A.]]''[[The Persians|Pers.]]''2 (anap.); ἀφνειοὶ καλέονται Od.15.433; especially in pf. Pass. <b class="b3">κέκλημαι, οὕνεκα σὴ παράκοιτις κέκλημαι</b> because I [[am]] thy wife, Il.4.61; φίλη κεκλήσῃ ἄκοιτις 3.138; αἲ γὰρ ἐμοὶ τοιόσδε πόσις κεκλημένος εἴη Od.6.244; ἠγάγετ' ἐς μέγα δῶμα φίλην κεκλῆσθαι ἄκοιτιν Hes.''Th.''410; σὴ κεκλημένη… ἦα ''h.Ap.''324; μηδ' ἔτι Τηλεμάχοιο πατὴρ κεκλημένος εἴην Il.2.260; οὔτινος δοῦλοι κέκληνται [[Aeschylus|A.]]''[[The Persians|Pers.]]''242, cf. S.''El.''366, etc.<br><span class="bld">3</span> special constructions, a. <b class="b3">Ἀλησίου ἔνθα κολώνη κέκληται</b> where [[is]] the hill [[called]] the hill of Alesios, Il.11.758; ἵνα κριοῦ καλέονται εὐναί A.R.4.115; ἔνθα ἡ Τριπυργία καλεῖται X.''HG''5.1.10, etc.: -so in Act., <b class="b3">ἔνθα Ῥέας πόρον ἄνθρωποι καλέοισιν</b> where [[is]] the ford men [[call]] the ford of Rhea, Pi. ''N.''9.41, cf. [[κικλήσκω]], [[κλῄζω]], [[κλέω]].<br><span class="bld">b</span> folld by a dependent clause, <b class="b3">ἐκάλεσσέ νιν ἰσώνυμον ἔμμεν</b> [[said that]] his [[name]] should be the same, Id.''O.''9.63; <b class="b3">καλεῖ με πλαστὸς ὡς εἴην πατρί</b>, i.e. καλεῖ με πλαστόν S. ''OT''780; <b class="b3">καλοῦμέν γε παραδιδόντα μὲν διδάσκειν</b> [[we say]] that one who delivers teaches, [[Plato|Pl.]]''[[Theaetetus|Tht.]]''198b, cf. ''Smp.''205d; τὰς ἀμπέλους τραγᾶν καλοῦσιν [[Aristotle|Arist.]]''[[Historia Animalium|HA]]''546a3.

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1307.png Seite 1307]] fut. καλέσω, ep. καλέσσω u. att. καλῶ, z. B. [[οὐκοῦν]] καλεῖς αὐτὸν καὶ μὴ ἀφήσεις Plat. Conv. 175 a; so med., καλεῖ καὶ τεύξει Soph. El. 959 in pass. Bdtg., wie καλεῖ – πεσεῖ Eur. Or. 1140; aber auch καλέσω, Aesch. 1, 67, Luc. u. a. Sp.; aor. ἐκάλεσα, ep. ἐκάλεσσα, auch Pind. Ol. 6, 58; ἔκλησα Nic. fr. 22; ἐπικλῆσαι Musae. 10; perf. κέκληκα, κέκλημαι, κεκλήαται, Ap. Rh. 1, 1128, ion. [[κεκλέαται]], Her. 2, 164, opt. κεκλῇο, Soph. Phil. 119; aor. p. ἐκλήθην, fut. pass. κληθήσομαι, u. das der Bdtg nach dem perf. entsprechende κεκλήσομαι (s. unten); – [[rufen]], – a) mit Namen rufen, [[nennen]]; ὃν Βριάρεων καλέουσι θεοὶ, ἄνδρες δέ τε Αἰγαίωνα Il. 1, 403; ἄρκτον θ' ἣν καὶ ἅμαξαν ἐπίκλησιν καλέουσιν 18, 487; εἴπ' ὄνομ' [[ὅττι]] σε [[κεῖθι]] κάλεον [[μήτηρ]] τε [[πατήρ]] τε, womit dich nannten, Od. 8, 550; pass., Μυρμιδόνες δὲ καλεῦντο Il. 2, 684; καλεῖσθαί μιν τοῦτ' ὄνυμ' ἀθάνατον Pind. Ol. 6, 56; ἐκάλεσσέ μιν ἰσώνυμον [[ἔμμεν]] 9, 68; ψευδωνύμως σε δαίμονες Προμηθέα καλοῦσιν Aesch. Prom. 86; ὥς σφας καλοῦμεν Εὐμενίδας Soph. O. C. 487; [[ὄνομα]] τί σε καλεῖν ἡμᾶς [[χρεών]] Eur. Ion 258; τί νιν καλοῦσα δυσφιλὲς [[δάκος]] τύχοιμι ἄν Aesch. Ag. 1205, wie soll ich sie recht nennen? in Prosa; ἐκαλέοντο τό πέρ τε ἠνείκαντο [[οὔνομα]] καὶ νῦν ἔτι καλέονται ὑπὸ τῶν περιοίκων Her. 1, 173; [[ὅπερ]] καλοῦμεν [[ὄνομα]] ἕκαστον, τοῦτ' ἔστιν ἑκάστῳ [[ὄνομα]] Plat. Crat. 483 b; τουτοισὶ σκέπασμασι τὸ [[ὄνομα]] ἱμάτια ἐκαλέσαμεν, wir gaben ihnen den Namen, Polit. 279 e, wie τύμβῳ δ' [[ὄνομα]] σῷ κεκλήσεται κυνὸς [[σῆμα]] Eur. Hec. 1245; ἕκαστον τῶν ὀνομάτων οὐκ ἐπί τινι καλεῖς; Plat. Parm. 147 d; τὸ [[ἔργον]], ἐφ' ᾧ καλοῦμεν τὸ [[ὄνομα]] Soph. 218 c, bei dem wir den Namen gebrauchen, das wir nennen; θερμόν τι καλεῖς καὶ ψυχρόν, du nennst Etwas warm, Phaedr. 103 c; ἐν τῷ καλουμένῳ θανάτῳ, im sogenannten Tode, Phaed. 86 d, oft bei Folgdn; bei 80. auch ἐπ' ὀνόματός τινα, Pol. 35, 4, 11; κέκλημαι, ich heiße, δικαίως ἀνδραποδώδεις κέκληνται Plat. Phaedr. 258 e, u. A. oft, wozu das fut. κεκλήσομαι gehört, ich werde heißen, Aesch. Pers. 736 Prom. 842; bei Dichtern auch oft so viel wie [[sein]], [[οὕνεκα]] σὴ [[παράκοιτις]] κέκλημαι Il. 4, 60, da ich deine Gattinn heiße, bin, vgl. 3, 138; ἠγάγετ' ἐς μέγα [[δῶμα]] φίλην κεκλῆσθαι ἄκοιτιν Hes. Th. 410; οὔτινος δοῦλοι κέκληνται φωτός Aesch. Pers. 238; ἔνθ' Ἑλλάνων ἀγοραὶ Πυλατίδες καλέονται Soph. Tr. 636, vgl. El. 233; οὐκ [[ἀνώνυμος]] θεὰ κέκλημαι Eur. Hipp. 1; ähnl. οἱ τῶν ὁμοτίμων καλούμενοι, die unter sie gerechnet werden, zu ihnen gehören, Xen. Cyr. 2, 1, 9. Vgl. noch σὴ κεκλημένη ἦν, sie wäre deine Tochter gewesen, H. h. Ap. 324; Λατοΐδα κεκλημένον, den Sohn des Apollo, Pind. P. 3, 67; Soph. El. 357 νῦν δ' ἐξὸν πατρὸς πάντων ἀρίστου παῖδα κεκλῆσθαι, καλοῦ τῆς μητρός. – b) [[anrufen]], die Götter, Ποσειδᾶνα Pind. Ol. 6, 58; θεούς Aesch. Spt. 205. 622 u. oft; Ζῆνα [[ὅρκιον]] καλῶ Soph. Phil. 1308, τούτων μάρτυρας καλῶ θεούς Tr. 1238; Ar. Ran. 479; καλῶ δ' [[ἐναντίον]] ὑμῶν τοὺς θεοὺς ἅπαντας Dem. 18, 141, öfter; Plat. Tim. 27 c u. Sp.; als Zeugen, Strab. VII, 303. – c) [[herbeirufen]], zusammenrufen; θεοὺς [[ἀγορήνδε]] καλέσσαι Il. 20, 24; εἰς ἀγορὴν Ἀχαιούς Od. 1, 90 vgl. Il. 1, 402. 23, 203; κεκλήατο βουλήν, sie waren zum Rate berufen, 10, 195; εὐμενεῖς γὰρ ὄντας ἡμᾶς τῶνδε συμβούλους καλεῖς, du berufst uns zu Ratgebern, Aesch. Pers. 171; [[ὅταν]] καλῶμεν, ὁρμᾶσθαι ταχεῖς Soph. Phil. 1069; σὲ [[προσμολεῖν]] καλῶ Ant. 72; ἔξω 74; τί με καλεῖς; Ar. Nubb. 223; παῖ, κάλει Χαρμίδην Plat. Charm. 155 b; auffordern, καιρὸς γὰρ καλεῖ πλοῦν σκοπεῖν Soph. Phil. 464; καλούσης τῆς πατρίδος πρὸς τὰ κοινά Plat. Ep. IX, 358 a; εἰς μαρτυρίαν Legg. XI, 937 a; ἐμὲ νῦν [[ἤδη]] καλεῖ ἡ εἱμαρμένη, mich ruft das Schicksal, Phaed. 115 a; ού παρεγένοντο βασιλεῖ καλοῦντι, als er sie rief zum Kriege, zum Heere zu kommen, Xen. An. 5, 6, 8; – bes. zum Gastmahl, in sein Haus rufen, [[einladen]], Od. 10, 231. 17, 382 u. öfter; εἰς θοίνην Eur. Ion 1140; ἐπὶ [[δεῖπνον]] Xen. An. 7, 3, 18 Mem. 2, 3, 11; Plat. Conv. 213 a; ὑπὸ σοῦ κεκλημένος 174 d; κληθέντες πρὸς Ξενόφρονα, zum X. eingeladen, Dem. 19, 196; ὁ κεκλημένος, der geladene Gast, Damox. Ath. III, 102 d; – in der Gerichtssprache, vor Gericht rufen, [[vorladen]]; vom Richter, ὁ [[ἄρχων]] ἐκάλει εἰς τὸ [[δικαστήριον]] τοὺς ἀμφισβητοῦντας κατὰ τὸν νόμον Dem. 48, 25; ähnl. [[ἕως]] ἂν τὴν δίκην [[ἄρχων]] καλῇ Ar. Vesp. 1441, wie ἡ ἐμὴ [[δίκη]] καλεῖται Nub. 780; καλουμένης τῆς γραφῆς, als die Klage vorkam, Dem. 48, 43; vom Kläger, vor Gericht ziehen, belangen, Dem. 19, 211; häufig im med., καλοῦμαι Στρεψιάδην ἐς τὴν ἔνην τε καὶ νέαν Ar. Nubb. 1221; τὸν ἔχοντα καλείσθω πρὸς τὴν [[ἀρχήν]] Plat. Legg. XI, 914 c. – Soph. τὰς ἀράς, ἅς σοι καλοῦμαι, die ich dir anwünsche, O. C. 1387; med. = zu sich herbeirufen Phil. 228.

|btext=[[καλῶ]] :<br /><i>f.</i> καλέσω, <i>att.</i> [[καλῶ]] ; <i>ao.</i> [[ἐκάλεσα]], <i>pf.</i> [[κέκληκα]];<br /><i>Pass. f.</i> κληθήσομαι, <i>ao.</i> [[ἐκλήθην]], <i>pf.</i> [[κέκλημαι]];<br /><b>I.</b> [[appeler]] :<br /><b>1</b> appeler à soi : τινα εἰς ἕ, qqn à soi ; ἐς Ὄλυμπον IL dans l'Olympe ; <i>particul.</i> convoquer : εἰς ἀγορήν OD, [[ἀγορήνδε]] IL appeler à une assemblée ; ὅσοι [[κεκλήατο]] (<i>épq. p.</i> κέκληντο) βουλήν IL tous ceux qui avaient été convoqués à l'assemblée;<br /><b>2</b> [[convier à un repas]], [[inviter]] : τινα ἐπὶ [[δεῖπνον]] XÉN <i>ou abs.</i> καλεῖν OD inviter à un repas;<br /><b>3</b> citer en justice : κ. εἰς [[δικαστήριον]] DÉM <i>ou abs.</i> καλεῖν AR citer devant le tribunal;<br /><b>4</b> invoquer : θεούς ESCHL les dieux;<br /><b>5</b> [[appeler]], [[demander]], [[réclamer]] : ἡ [[ἡμέρα]] ἐκείνη εὔνουν ἄνδρα ἐκάλει DÉM ce jour-là demandait un homme de bon vouloir;<br /><b>II.</b> appeler d'un nom, <i>d'où</i><br /><b>1</b> nommer : ὃν Βριάρεων καλέουσι θεοί IL celui que les dieux appellent Briarée ; ὄνομά τι κ. τινα OD, κ. ὄνομά τινι EUR donner un nom à qqn <i>ou</i> à qch ; <i>ou sans [[ὄνομα]]</i> : [[τοῦτο]] γὰρ αὐτὸν <i>ou</i> αὐτὴν ἐκάλουν ÉL car c'est ainsi qu'ils l'appelaient ; <i>Pass.</i> [[Μυρμιδόνες]] δὲ καλεῦντο IL on les appelait Myrmidons ; <i>avec</i> le gén. <i>ou</i> le dat. : κεκλῆσθαί τινος SOPH être appelé d'après le nom de qqn ; ὁ καλούμενος, ἡ καλουμένη, <i>suivis d'un nom</i> ATT celui, celle qu'on appelle ; ὁ καλούμενος [[θάνατος]] PLAT ce qu'on appelle la mort ; ἡ Θεράπνη καλευμένη <i>(ion.)</i> HDT la ville qu'on appelle Thérapnè ; <i>au pf. Pass.</i> [[κέκλημαι]], j'ai reçu le nom de : σὴ [[παράκοιτις]] [[κέκλημαι]] IL je m'appelle ton épouse ; αἲ γὰρ ἐμοὶ [[τοιόσδε]] [[πόσις]] κεκλημένος εἴη OD plût aux dieux qu'un tel homme fût appelé mon époux (<i>en ce sens</i> [[κέκλημαι]] <i>devient presque le syn. de</i> [[εἰμί]]);<br /><b>2</b> [[faire l'appel de]] ; classer <i>ou</i> compter parmi : οἱ τῶν ὁμοτίμων καλούμενοι XÉN ceux qui sont au nombre des ὁμότιμοι;<br /><i><b>Moy.</b></i> [[καλέομαι]], [[καλοῦμαι]] (<i>f.</i> καλέσομαι, <i>att.</i> καλοῦμαι, <i>ao.</i> ἐκαλεσάμην) appeler à soi : τινα, qqn ; <i>particul.</i><br /><b>1</b> convoquer : [[ἀγορήνδε]] λαόν IL le peuple à l'assemblée;<br /><b>2</b> [[citer en justice]], acc.;<br /><b>3</b> [[invoquer]] : τοὺς θεούς ESCHL les dieux ; <i>en mauv. part</i> [[ἀράς]] τινι SOPH prononcer des imprécations sur qqn.<br />'''Étymologie:''' R. Καλ, et, par métath. Κλη, appeler ; cf. <i>lat.</i> [[calare et clamare]].

|elnltext=καλέω, Aeol. κάλημ(μ)ι, Aeol. inf. κάλην, ep. inf. καλήμεναι, imperf. iter. καλέεσκον, 3 sing. med. καλέσκετο; aor. ἐκάλεσα, ep. aor. (ἐ)κάλεσ(σ)α, conj. καλέσω, Aeol. inf. κάλεσσαι, med. ἐκαλεσάμην; aor. pass. ἐκλήθην; perf. κέκληκα, plqperf. (ἐ)κεκλήκειν; perf. med.-pass. κέκλημαι, Ion. 3 plur. κεκλέαται, opt. med. κεκλῃμην, 2 sing. κεκλῃο, plqperf. (ἐ)κεκλήμην, 3 plur. ep. κεκλήατο; fut. καλῶ, later καλέσω, fut. Ion. καλέω, med. καλούμαι (ook pass.) en καλέσομαι (m. n. in compos.), fut. pass. κληθήσομαι, fut. perf. κεκλήσομαι. roepen (met een bepaald doel), laten komen:; ὅσσοι κεκλήατο βουλήν allen die ter vergadering waren geroepen Il. 10.195; ἐμὲ καλεῖ ἡ εἱμαρμένη het lot roept mij Plat. Phaed. 115a; ook med.:; καλέσαντο γὰρ αὐτοί want zij hadden mij zelf laten komen Il. 1.270; meestal met prep. bepaling:; κ. ἐς Ὄλυμπον naar de Olympus roepen Il. 1.402; met adv. van plaats:; ἀγορήνδε naar de vergadering Il. 20.4; met inf.:; καλέουσιν... ἐς πεδίον καταβῆναι zij nodigen u (Priamus) uit om af te dalen naar de vlakte Il. 3.250; in NT roepen (om de goddelijke roeping aan te duiden):; πιστός ὁ καλῶν ὑμᾶς betrouwbaar is Hij die jullie roept (God) NT Thess. 1.5.24; overdr. om iets roepen:; ἐκεῖνος ὁ καιρὸς... οὐ μόνον εὔνουν καὶ πλούσιον ἄνδρα ἐκάλει die omstandigheid riepen niet alleen om een welgezind en rijk man Dem. 18.172; spec. inviteren, uitnodigen:; ὁ βῆ καλέων Ἀγαμέμνονα hij ging om Agammenon uit te nodigen Od. 4.532; κ. ἐπὶ δεῖπνον te eten vragen Xen. Cyr. 2.1.30; κ. ἐς θοίνην uitnodigen voor een feestmaal Eur. Ion 1140; pass.: ὑπὸ σοῦ κλεκλημένος door jou geïnviteerd Plat. Smp. 174d. voor de rechtbank brengen, act. met acc. v. h. inw. obj.:; κ. τὴν δίκην de rechtszaak aan de orde stellen Aristoph. Ve. 1441; met acc. van pers.:; ἀπηγόρευε μὴ καλεῖν ἐμέ hij verbood het mij voor het gerecht te laten komen Dem. 19.21; ook med. voor het gerecht dagen, aanklagen:. κ. ὕβρεως τινα iemand voor het gerecht dagen vanwege geweldpleging Aristoph. Av. 1046; κ. τινα πρὸς τὴν ἀρχήν iem. bij de magstraten aanklagen Plat. Lg. 914c. aanroepen, smeken:; κ. μάρτυρας θεούς de goden tot getuigen roepen Soph. Tr. 1248; ook med.: κ. τοὺς θεούς de goden aanroepen Aeschl. Ch. 201; κ. ἀράς τινι vervloekingen over iem. afroepen Soph. OC 1385. een naam geven, noemen met dubb. acc.:; ὃν Βριάρεων καλέουσι θεοί die de goden Briareos noemen Il. 1.403; εἴπ’ ὄνομ’ ὅττι σε κεῖθι κάλεον zeg mij de naam waarmee ze je daar aanspreken Od. 8.550; ὄνομα... καλεῖν τινα iem. bij de naam noemen Eur. Ion 259; ὄνομα ἐπί τινι καλεῖν een naam aan iets geven Plat. Parm. 147d; met ὡς:; με καλεῖ, πλαστὸς ὡς εἴην πατρί hij verkondigt dat ik een onecht kind van mijn vader ben Soph. OT 780; pass. genoemd worden, heten:; Μυρμιδόνες δὲ καλεῦντο zij heetten Myrmidoniërs Il. 2.684; ἐν τῇ Θεράπνῃ καλουμένῃ in een stad genaamd Therapne Hdt. 6.61.3; ptc. ὁ καλούμενος de zogeheten:; ἐν τῷ καλουμένῳ θανάτῳ bij de zogeheten dood Plat. Phaed. 86d; οἱ τῶν ὁμοτίμων καλούμενοι de zogeheten homotimoi Xen. Cyr. 2.1.9; soms perf. κέκλημαι de naam dragen, heten, gelden als, zijn:. σὴ παράκοιτις κέκλημαι ik ben uw echtgenote Il. 4.61; Ἀλησίου ἔνθα κολώνη κέκληται waar de zogeheten heuvel van Alesium zich bevindt Il. 11.758; αἲ γὰρ ἐμοὶ τοιόσδε πόσις κεκλημένος εἴη ach, was een dergelijk man maar mijn echtgenoot Od. 6.244; εἰ τόδε αὐτῷ φίλον κεκλημένῳ als het hem welgevallig is die naam te dragen Aeschl. Ag. 161; οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν hij zal gelden als een groot man in het koninkrijk der hemelen NT Mt. 5.19.

|sltr=<b>κᾰλέω</b> ([[καλεῖ]], -έομεν, -έοισι（ν), -έοντι; καλέων; καλεῖν: impf. ἐκάλει: aor. ἐκάλες（ς）ε; καλέσαι: med. &amp; [[pass]]. καλέονται, καλεῖσθαι: aor. καλέσαντο: pf. κε&#774;κληνται; κεκλημένον.) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>a</b> [[name]], [[call]] c. acc. dupl. c. acc. &amp; inf. pend., c. acc., c. gen. τὸ καὶ κατεφάμιξεν καλεῖσθαί μιν χρόνῳ [[σύμπαντι]] [[μάτηρ]] τοῦτ' ὄνυμ ἀθάνατον (O. 6.56) κέκληνται δέ [[σφιν]] ἕδραι are called [[after]] [[them]] (O. 7.76) μάτρωος δ' ἐκάλεσσέ μιν ἰσώνυμον [[ἔμμεν]] (O. 9.63) ἤ τινα Λατοίδα κεκλημένον ἢ πατέρος (i. e. [[someone]] called [[after]] [[Apollo]] or the [[father]], = ? [[someone]] [[like]] Asklepios or [[Apollo]]; interpr. dub., cf. Wil. on Eur. Her., 31) (P. 3.67) “θήσονταί τέ νιν ἀθάνατον, Ζῆνα καὶ [[Ἀπόλλων]]' Ἀγρέα καὶ Νόμιον, τοῖς δ Ἀρισταῖον καλεῖν” (P. 9.65) ἀμφ' ἀκταῖς Ἑλώρου ἔνθ Ἀρείας πόρον ἄνθρωποι καλέοισι (N. 9.41) γαῖαν, τὰν δὴ καλέοισιν Ὀλυμπίου Διὸς [[ἄλσος]] (I. 2.27) καλέοντί μιν (= Δᾶλον) Ὀρτυγίαν ναῦται [[πάλαι]] Πα. 7B. 48. θεόν, τὸν Βρόμιον, τὸν Ἐριβόαν τε βροτοὶ καλέομεν fr. 75. 10. ὦ [[μάκαρ]], ὅν τε μεγάλας θεοῦ [[κύνα]] παντοδαπὸν καλέοισιν Ὀλύμπιοι (Boeckh: καλέουσιν codd. Aristot.) fr. 96. 3. Κρῆτα μὲν καλέοντι τρόπον (Schr.: καλέοισι codd.) *fr. 107b. 2* ἥροες ἁγνοὶ πρὸς ἀνθρώπων καλέονται fr. 133. 6.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> [[call]] [[upon]], [[invoke]] Ἀλφεῷ μέσσῳ καταβαίς, ἐκάλεσσε [[Ποσειδᾶν]]' εὐρυβίαν καὶ τοξοφόρον σκοπόν (O. 6.58) εὐρυβίαν καλέων θεόν (P. 2.12) κυμάτων ῥιπὰς ἀνέμους τ' ἐκάλει (P. 4.195) αἰτέομαι χρυσέαν καλέσαι Μοῖσαν (I. 8.5) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>c</b> [[call]], [[invite]] ἐκάλεσε πατὴρ τὸν εὐνομώτατον ἐς ἔρανον φίλαν τε Σίπυλον (O. 1.37) ἀλλ' Αἰακίδαν καλέων ἐς πλόον (''[[sc.]]'' [[Ἡρακλέης]]) (I. 6.35) med., καλέσαντο συνεργὸν τείχεος (''[[sc.]]'' Αἰακόν) (O. 8.32) c. acc. &amp; inf., [[ἔνθα]] καί [[νυν]] ἐπίνομον ἡρωίδων στρατὸν ὁμαγερέα [[καλεῖ]] [[συνίμεν]] (P. 11.8) ὁ Μοισαγέτας με [[καλεῖ]] χορεῦσαι [[Ἀπόλλων]] fr. 94c. 1. met., ]ε καλέοντι μολπαὶ [Δᾶλ]ον ἀν' εὔοδμον (Pae. 2.96) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>d</b> frag. ]ση καλεῖν[ Πα. 13b. 12.

|astxt=[[καλέω]], -ῶ, [in [[LXX]] [[chiefly]] for קרא;] <br /><b class="num">1.</b>to [[call]], [[summon]]: c. acc. pers., Mt 20:8 25:14, Mk 3:31, Lk 19:13, Ac 4:18; seq. ἐκ, Mt 2:15 (LXX); metaph., I Pe 2:9. <br /><b class="num">2.</b>to [[call]] to [[one]]'s [[house]], [[invite]]: Lk 14:16, I Co 10:27, Re 19:9; εἰς τ. γάμους, Mt 22:3, 9 Lk 14:8, 9 Jo 2:2; ὁ καλέσας, Lk 7:39; οἱ κεκλημένοι, Mt 22:8; metaph., of [[inviting]] to partake of the blessings of the [[kingdom]] of God (Dalman, Words, 118f.): Ro 8:30 9:24, 25 I Co 7:17, 18; seq. εἰς, I Co 1:9, I Th 2:12, I Ti 6:12; ὁ [[καλῶν]] (καλέσας), of God, Ga 1:6 5:8, I Th 5:24, I Pe 1:15, II Pe 1:3; οἱ κεκλκλημένοι, He 9:15; seq. ἐν ([[ἐπί]]), I Co 7:15, Ga 5:13, Eph 4:4, I Th 4:7; κλήσει, Eph 4:1, II Ti 1:9. <br /><b class="num">3.</b>to [[call]], [[name]] [[call]] by [[name]]: [[pass]]., Mt 2:23, Lk 1:32, al.; καλούμενος, Lk 7:11, Ac 7:58, al.; ὁ κ. (Deiss., BS, 210), Lk 6:15 22:3 23:33, Ac 10:1, Re 12:9, al.; c. pred nom., Mt 5:9, Lk 1:35, Ro 9:26, Ja 2:23, I Jo 3:1. (Cf. ἀντι-, ἐν-, εἰσ- (-μαι), ἐπι-, μετα-, παρα-, συν-παρα-, προ-, προσ-, συν-[[καλέω]].)

|txtha=καλῷ; [[imperfect]] ἐκάλουν; [[future]] καλέσω (Winer's Grammar, § 13,3c.); 1st aorist [[ἐκάλεσα]]; [[perfect]] κέκληκά; [[passive]], [[present]] καλοῦμαι; [[perfect]] 3rd [[person]] [[singular]] κέκληται (L T Tr WH; (L T Tr WH)), participle κεκλημένος; 1st aorist [[ἐκλήθην]]; 1future κληθήσομαι; (from Homer down); [[Hebrew]] קָרָא; Latin voco; i. e.:<br /><b class="num">1.</b> to [[call]] (German rufen (cf. [[βοάω]], at the [[end]]));<br /><b class="num">a.</b> to [[call]] [[aloud]], [[utter]] in a [[loud]] [[voice]]: [[ἄχρις]] οὗ τό [[σήμερον]] καλεῖται, as [[long]] as the [[word]] 'today' is called [[out]] or proclaimed, τινα, to [[call]] [[one]] to [[approach]] or [[stand]] [[before]] [[one]], εἰς [[τούς]] γάμους seems to belong to [[τούς]] κεκλημένος); L T Tr WH); τά [[ἰδίᾳ]] πρόβατα κατ' [[ὄνομα]], his [[own]] [[sheep]] [[each]] by its [[name]], L T Tr WH φωνεῖ); used of Christ, [[calling]] [[certain]] persons to be his disciples and [[constant]] companions, [[δεῦτε]] [[ὀπίσω]] μου); Judges, ἐκ [[with]] the genitive of [[place]], equivalent to to [[call]] [[out]], [[call]] [[forth]] from: to [[cause]] to [[pass]] from [[one]] [[state]] [[into]] [[another]]: τινα ἐκ σκότους εἰς τό [[φῶς]], voco equivalent to to [[invite]]; [[properly]]: εἰς [[τούς]] γάμους, Winer's Grammar, 593 (552)); ὁ καλέσας, ὁ κεκληκώς τινα, οἱ κεκλημένοι, [[Homer]], [[Odyssey]] 4,532; 11,187 down). β. [[metaphorically]]: to [[invite]] [[one]], εἰς τί, to [[something]] i. e. to participate in it, [[enjoy]] it; used [[thus]] in the Epistles of Paul and Peter of God as [[inviting]] men by the preaching of the gospel ([[διά]] τοῦ εὐαγγελίου, εἰς [[τήν]] βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, εἰς ζωήν αἰώνιον, εἰς [[δόξαν]] αἰώνιον, εἰς [[τήν]] κοινωνίαν τοῦ υἱοῦ [[αὐτοῦ]], καλεῖν τινα used [[alone]]: τινα καλεῖν κλήσει, ἐν ᾧ ἐκληθημεν, in whom lies the [[reason]] [[why]] we were called, [[who]] is the [[ground]] of [[our]] having been invited, [[ἄξιος]] τῆς κλήσεως, ἧς (by [[attraction]] for ἡ (or [[perhaps]] ἥν; cf. Winer's Grammar, § 24,1; Buttmann, 287 (247); Ellicott, in the [[place]] cited)) ἐκλήθητε, ὁ [[καλῶν]] τινα (he [[that]] calleth [[one]], the caller, cf. Winer's Grammar, § 45,7), ὁ καλέσας τινα, οἱ κεκλημένοι, καλεῖν and καλεῖσθαι are used [[with]] a specification of the [[mediate]] [[end]] (for the [[highest]] or [[final]] [[end]] of the [[calling]] is [[eternal]] [[salvation]]): ἐπ' [[ἐλευθερία]], [[οὐκ]] ἐπ' [[ἀκαθαρσία]] ἀλλ' ἐν ἁγιασμῷ, ἐν [[εἰρήνη]], ἐν [[ἑνί]] ἐλπίδι, [[that]] ye [[might]] [[come]] [[into]] [[one]] [[hope]], ἐν, I:7 ([[yet]] cf. Winer's Grammar, 417 (389); Buttmann, 329 (283); [[especially]] Ellicott in loc.), and [[ἐπί]], Buttmann, 2a. ζ'.); εἰς εἰρήνην τοῦ Χριστοῦ ἐν [[ἑνί]] σώματι, [[that]] ye [[may]] be in [[one]] [[body]] i. e. be members of [[one]] and the [[same]] [[body]], εἰς [[τοῦτο]] ([[which]] refers to [[what]] precedes) followed by [[ἵνα]], καλεῖν τινα, [[namely]], to [[embrace]] the [[offer]] of [[salvation]] by the Messiah, in adds εἰς μετάνοιαν). God is said to [[call]] those [[who]] are [[not]] [[yet]] [[born]], viz. by promises of [[salvation]] [[which]] [[have]] [[respect]] to [[them]], so [[that]] καλεῖν is for [[substance]] equivalent to to [[appoint]] [[one]] to [[salvation]], καλοῦντος τά μή [[ὄντα]] ὡς [[ὄντα]], to [[call]] (equivalent to to [[select]]) to [[assume]] [[some]] [[office]], τινα, of God appointing or committing an [[office]] to [[one]] (German berufen): to [[invite]] equivalent to to [[rouse]], [[summon]]: to do [[something]], εἰς μετάνοιαν, [[also]] in to [[call]] i. e. to [[name]], [[call]] by [[name]];<br /><b class="num">a.</b> to [[give]] a [[name]] to; [[with]] [[two]] accusatives, [[one]] of the [[object]] the [[other]] of the [[name]] as a [[predicate]] (to [[call]] [[one]] (by) a [[name]]: cf. Winer's Grammar, § 32,4b.; Buttmann, 151 (132) [[note]]); [[passive]] [[with]] the nominative of the [[name]], to [[receive]] the [[name]] of, [[receive]] as a [[name]]: καλούμενος, called, whose [[name]] or [[surname]] Isaiah, ὁ καλούμενος (on its [[position]] cf. Buttmann, § 144,19): T Tr WH); L T Tr WH); ὀνόματι added, καλεῖσθαι ὀνόματι τίνι, to be called by a [[name]], καλεῖν τινα [[ἐπί]] τῷ ὀνόματι τίνος, [[ἐπί]], Buttmann, 2a. ἤ., p. 233{b}); [[after]] the [[Hebrew]] אֶת־שְׁמו קָרָא, καλεῖν τό [[ὄνομα]] τίνος, [[with]] the [[name]] in the accusative, to [[give]] [[some]] [[name]] to [[one]], [[call]] his [[name]]: Matthew, p. 45 (Buttmann, 151 (132))).<br /><b class="num">b.</b> Passive καλοῦμαι [[with]] [[predicate]] nominative to be called i. e. to [[bear]] a [[name]] or [[title]] ([[among]] men) (cf. Winer's Grammar, § 65,8): omits καλοῦμαι); to be said to be (equivalent to to be acknowledged, [[pass]] as, the nominative expressing the [[judgment]] passed on [[one]]): [[εἶναι]], L T Tr WH; Hebraistically (ἐν [[Ἰσαάκ]] κληθήσεται [[σοι]] [[σπέρμα]], [[through]] ([[better]] in, cf. ἐν, I:6c. and Meyer (edited by Weiss) ad Romans, the [[passage]] cited) Isaac shall a [[seed]] be called for thee, i. e. Isaac ([[not]] Ishmael) is the [[one]] whose [[posterity]] shall [[obtain]] the [[name]] and honor of [[thy]] descendants, καλῷ τινα, [[with]] an accusative of the [[predicate]] or a [[title]] of honor, to [[salute]] [[one]] by a [[name]]: Tr marginal [[reading]] WH brackets καλῷ); to [[give]] a [[name]] to [[one]] and [[mention]] him at the [[same]] [[time]], [[ἀντικαλέω]], ἐνκαλέω, [[εἰσκαλέω]] (καλέομαι), [[ἐπικαλέω]], [[μετακαλέω]], [[παρακαλέω]], συνπαρακαλέω, [[προκαλέω]], [[προσκαλέω]], [[συγκαλέω]].)

|lsmtext='''κᾰλέω:''' Επικ. απαρ. [[καλήμεναι]]· Ιων. παρατ. [[καλέεσκον]]· μέλ. Ιων. [[καλέω]], Αττ. [[καλῶ]] (το <i>καλέσω</i> είναι η υποτ. αορ. αʹ), αόρ. αʹ [[ἐκάλεσα]], Επικ. [[ἐκάλεσσα]], [[κάλεσσα]]· παρακ. [[κέκληκα]] — Μέσ., μέλ. Αττ. <i>καλοῦμαι</i> (επίσης με Παθ. [[σημασία]]), μεταγεν. <i>καλέσομαι</i>· αόρ. αʹ <i>ἐκαλεσάμην</i>, Επικ. [[καλεσσάμην]] — Παθ., μέλ. [[κεκλήσομαι]], αόρ. αʹ [[ἐκλήθην]], παρακ. [[κέκλημαι]], Ιων. γʹ πληθ. [[κεκλέαται]]· Επικ. γʹ πληθ. υπερσ. [[κεκλήατο]]· ευκτ. <i>κεκλῄμην</i>, [[κεκλῇο]]·<br /><b class="num">I. 1.</b> [[καλώ]], [[φωνάζω]], σε Όμηρ. κ.λπ. — Μέσ., [[καλώ]] κάποιον κοντά μου, στον ίδ.<br /><b class="num">2.</b> [[καλώ]] σε [[γεύμα]], [[προσκαλώ]], σε Ομήρ. Οδ.· κ. ἐπὶ [[δεῖπνον]], σε Ηρόδ., Ξεν.· κληθέντες [[πρός]] τινα, προσκεκλημένοι, καλεσμένοι στο [[σπίτι]] του, σε Δημ.<br /><b class="num">3.</b> επικαλούμαι, <i>τοὺς θεούς</i>, σε Ηρόδ., Αττ.· ομοίως και σε Μέσ., σε Αισχύλ. κ.λπ.· [[αλλά]] [[ἀράς]], <i>ἅς σοι καλοῦμαι</i>, επικαλούμαι κατάρες [[εναντίον]] [[σου]], σε Σοφ.· Παθ., λέγεται για το θεό, μου γίνεται [[επίκληση]] από κάποιον, σε Αισχύλ. <b>4. α)</b> ως [[δικανικός]] όρος, λέγεται για τον δικαστή· [[κλητεύω]], [[προτείνω]] μάρτυρα ή [[φωνάζω]], [[καλώ]] ενώπιον του δικαστηρίου, σε Αριστοφ., Δημ.· <i>πρὶν τὴν ἐμὴν</i> ([[δίκην]]) <i>καλεῖσθαι</i>, [[πριν]] γίνει η έναρξή της, σε Αριστοφ. <b>β)</b> λέγεται για τον ενάγοντα· σε Μέσ., <i>καλεῖσθαί τινα</i>, [[ενάγω]] κάποιον, [[πηγαίνω]] κάποιον στο δικαστήριο, Λατ. vocare in [[jus]], στον ίδ. κ.λπ.<br /><b class="num">II. 1.</b> [[καλώ]] ονομαστικά, [[ονομάζω]], [[ονοματίζω]], σε Ομήρ. Ιλ., Τραγ.· [[ὄνομα]] καλεῖν τινα, [[καλώ]] κάποιον με κάποιο συγκεκριμένο όνομα (δηλ. με το όνομά του), σε Ομήρ. Οδ.· ομοίως, και [[χωρίς]] το [[ὄνομα]], <i>τί νιν καλοῦσα τύχοιμ' ἄν;</i> σε Αισχύλ. — Παθ., τύμβῳ δ' [[ὄνομα]] σῷ κεκλήσεται, ένα όνομα θα δοθεί στον τάφο [[σου]], σε Ευρ.<br /><b class="num">2.</b> σε Παθ. παρακ. [[κέκλημαι]], έχω λάβει, έχω αποκτήσει όνομα, [[φέρω]] όνομα, [[συχνά]] = [[εἰμί]], είμαι, [[οὕνεκα]] σὴ [[παράκοιτις]] [[κέκλημαι]], [[γιατί]] είμαι σύζυγός [[σου]], σε Ομήρ. Ιλ.· [[πόσις]] κεκλημένος εἴη, [[μακάρι]] [[τέτοιος]] [[άνδρας]] να ήταν σύζυγός μου, σε Ομήρ. Οδ.· [[σπανίως]] σε ενεστ., <i>ἐμὸς γαμβρὸς καλέεσθαι</i>, στο ίδ. <b>3. α)</b> ποιητ., [[Ἀλεισίου]] [[ἔνθα]] [[κολώνη]] κέκληται, όπου υπάρχει ο [[λόφος]] που καλείται [[λόφος]] του Αλεισίου, σε Ομήρ. Ιλ. <b>β)</b> ακολουθ. από εξαρτημένη, δευτερεύουσα [[πρόταση]], [[καλεῖ]] με, πλαστὸς ὡς [[εἴην]] πατρί, δηλ. [[καλεῖ]] με πλαστόν, με αποκαλεί υποτιθέμενο γιο, σε Σοφ.

|etymtx=Grammatical information: v.<br />Meaning: `[[call]], [[by name = name (verb)]] (Il.)<br />Other forms: ep. also [[κικλήσκω]], Aeol. [[κάλημι]], Cypr. [[καλήζω]], aor. <b class="b3">καλέσ(σ)αι</b> (Il.), pass. [[κληθῆναι]] (Archil.), fut. [[καλέω]] (IA. since Γ 383), [[καλῶ]] (Att.), [[καλέσω]] (young Att., hell.), perf. med. [[κέκλημαι]] with fut. [[κεκλήσομαι]] (Il.), act. [[κέκληκα]] (Ar.).<br />Compounds: very often with prefix, e. g. <b class="b3">ἀνα-</b>, <b class="b3">ἐν-</b>, <b class="b3">ἐκ-</b>, <b class="b3">ἐπι-</b>, <b class="b3">παρα-</b>, <b class="b3">προ-</b>, <b class="b3">προσ-</b>, <b class="b3">συν-</b>, As 1. member in <b class="b3">καλεσσί-χορος</b> [[calling to the dance]] (Orph. L. 718; Schwyzer 443f.); on <b class="b3">ὁμο-κλη</b> (<b class="b3">ὀμ-</b>), <b class="b3">-κλέω</b>, <b class="b3">-άω</b> s. v.<br />Derivatives: With disyll. stem: 1. [[καλήτωρ]] adjunct of [[κῆρυξ]] [[Caller]] (Ω 577), also as PN (Ο 419) with [[Καλητορίδης]] (Ν 541); <b class="b3">καλη-</b> as in <b class="b3">καλή-μεναι</b> (Κ 125; Aeol. athemat. formation?), perhaps after <b class="b3">κλη-</b> (Schulze Q. 16f., Fraenkel Nom. ag. 1, 17), if not metrically lenghtned (Solmsen Unt. 17); diff. again Schwyzer 531 n. 7 (after [[καλέω]] etc. for <b class="b3">κλη-</b>); thus 2. [[Καλήσιος]] (Ζ 18); 3. [[κάλεσις]] = [[κλῆσις]], [[nominative]] (gramm.). - With monosyll. stem: 4. [[κλῆσις]] `[[call]], [[invitation]], [[summons etc.]] (Att. hell.), often from the prefixed verbs, e. g. <b class="b3">ἐπίκλη-σις</b> [[surname]] (Il.); 5. <b class="b3">-κλημα</b>, e. g. <b class="b3">ἔγκλη-μα</b> [[reproach]], [[accusation]] (Att.) with [[ἐγκλήμων]], <b class="b3">-ματικός</b>, <b class="b3">-ματίζω</b> etc. 6. [[κλητήρ]], <b class="b3">-ῆρος</b> [[herald]], [[witness]] (A., Att.); <b class="b3">ὁμοκλη-τήρ</b> [[who calls]] (Il.) from [[ὁμοκλη]], <b class="b3">-έω</b> (s. v.); [[ἀνακλητήρια]] n. pl. [[feast when a king is nominated]] (Plb.); 7. [[κλήτωρ]], <b class="b3">-ορος</b> [[witness]], also PN (hell.), after [[κλητήρ]] (Fraenkel Nom. ag. 1, 17f.; on [[καλήτωρ]]: [[κλητήρ]] Benveniste Noms d'agent 29, 40, 46). - 8. [[κλητός]] [[called]], [[invited]], [[wellcome]] (Hom.; Ammann <b class="b3">Μνήμης χάριν</b> 1, 14 a. 21) with [[κλητεύω]] <b class="b2">call to justice etc.</b> (Att.), (<b class="b3">ἀνα-</b> etc.) <b class="b3">-κλη-τικός</b>; often from the prefixed verbs, e. g. <b class="b3">ἔκκλη-τος</b> `[[called in]] (IA. Dor.) with the collective abstract [[ἐκκλησία]] <b class="b2">(called) meeting</b> (IA.), [[community]], [[church]] (LXX, NT); with <b class="b3">ἐκκλησι-άζω</b> and <b class="b3">-αστής</b>, <b class="b3">-ασμός</b> etc.; with nominal 1. member as compound [Zusammenbildung] in <b class="b3">πολύ-κλη-τος</b> [[often called]], i. e. [[called on from many sides]] ' (Δ 438, Κ 420; diff., not convincing, Kronasser Sprache 3, 172f.). - 9. <b class="b3">κλή-δην</b> [[by name]] (Ι 11; cf. [[ἐξονομακλήδην]]); 10. <b class="b3">ἐπίκλη-ν</b> `<b class="b2">with (sur)name</b> (Pl.; Schwyzer 425). - Deverbative formation [[καλιστρέω]] = [[καλέω]] (D. 47, 60 from Harp., Call.; prob. first from a noun, cf. [[ἐλαστρέω]] and Schwyzer 706). - On [[κληΐζω]], [[κληδών]] (<b class="b3">κλεη-</b>, <b class="b3">κληη-</b>) s. [[κλέος]].<br />Origin: IE [Indo-European] [548] <b class="b2">*k(e)lh₁-</b> `[[call]]<br />Etymology: The disyll. verbal stem in <b class="b3">καλέ-σαι</b> (analogical [[καλέσσαι]]), as in <b class="b3">ὀλέ-σαι</b>, <b class="b3">ἀρό-σαι</b> etc. (Schwyzer 752); with <b class="b3">κλη-</b> in <b class="b3">κέ-κλη-μαι</b>, <b class="b3">κι-κλή-σκω</b>, <b class="b3">κλη-τός</b> compare <b class="b3">βλη-</b> in <b class="b3">βέ-βλη-μαι</b>, <b class="b3">βλη-τός</b>, from zero grade <b class="b2">*kl̥h₁-</b>. Beside monosyllabic <b class="b3">κλη-</b> (beside <b class="b3">καλέ-σαι</b>) Latin has <b class="b2">clā-</b> (<b class="b2">clā-mare</b>, <b class="b2">clā-rus</b>; beside <b class="b2">calā-re</b>). The present <b class="b3">καλέ-ω</b> is no doubt an innovation, prob. to [[καλέσαι]] (Fraenkel Mélanges Boisacq 1, 367; diff. on [[καλέω]], [[καλέσαι]] Specht KZ 59, 85ff.). - (Not cognate are [[κέλαδος]] `[[noise]]'.) The <b class="b3">α-</b>vowel in <b class="b3">καλέ-σαι</b> will go back to a sonantic <b class="b2">l̥</b>; the same vowel is found in Italic, Lat. [[calāre]] `[[declare]]', Umbr. <b class="b2">kařetu</b> (< <b class="b2">*kalē-tōd</b>); further the not fully explained OHG, OS [[halōn]] `[[call]], [[fetch]] (= [[calāre]]), Hitt.<b class="b2">kalleš-</b> [[call]], Skt. <b class="b2">uṣā-kal-a-</b> [[call]] (s. [[ἠϊκανός]]). As in the semant. close IE. <b class="b2">*kan-</b> (s. [[καναχή]]) the a is clearly very old (is it connected with the onomatop. charcater of the verb?). - Forms in Pok. 548ff.; further W.-Hofmann and Ernout-Meillet s. [[calō]].

|mdlsjtxt=[καλέσω is aor1 subj.]<br /><b class="num">I.</b> to [[call]], [[summon]], Hom., etc.: Mid. to [[call]] to [[oneself]], Hom.<br /><b class="num">2.</b> to [[call]] to a [[repast]], to [[invite]], Od.; κ. ἐπὶ [[δεῖπνον]] Hdt., Xen.; κληθέντες πρός τινα invited to his [[house]], Dem.<br /><b class="num">3.</b> to [[call]] on, [[invoke]], τοὺς θεούς Hdt., Attic; so in Mid., Aesch., etc.:—but [[ἀράς]], ἅς σοι καλοῦμαι curses, [[which]] I [[call]] down on thee, Soph.:—in Pass., of the god, to be invoked, Aesch.<br /><b class="num">4.</b> as law-[[term]], of the [[judge]], to [[cite]] or [[summon]] [[before]] the [[court]], Ar., Dem.; πρὶν τὴν ἐμὴν [[δίκην]] καλεῖσθαι [[before]] it is called on, Ar.<br />b. of the [[plaintiff]], in Mid., καλεῖσθαί τινα to sue at law, Lat. vocare in jus, Ar., etc.<br /><b class="num">II.</b> to [[call]] by [[name]], to [[call]], [[name]], Il., Trag.:— [[ὄνομα]] καλεῖν τινά to [[call]] him a [[name]] (i. e. by [[name]]), Od.; so, without [[ὄνομα]], τί νιν καλοῦσα τύχοιμ' ἄν; Aesch.:—Pass., τύμβωι δ' [[ὄνομα]] σῶι κεκλήσεται a [[name]] shall be given to thy [[tomb]], Eur.<br /><b class="num">2.</b> in perf. [[pass]]. [[κέκλημαι]], to [[have]] [[received]] a [[name]], to [[bear]] it, often = [[εἰμί]], to be, [[οὕνεκα]] σὴ [[παράκοιτις]] [[κέκλημαι]] [[because]] I am thy [[wife]], Il.; [[πόσις]] κεκλημένος εἴη were to be my [[spouse]], Od.;—[[rarely]] in pres., ἐμὸς γαμβρὸς καλέεσθαι Il.<br /><b class="num">3.</b> poet. [[Ἀλεισίου]] [[ἔνθα]] [[κολώνη]] κέκληται [[where]] is the [[hill]] called the [[hill]] of Aleisios, Il.<br />b. foll. by a [[dependent]] [[clause]], [[καλεῖ]] με, πλαστὸς ὡς [[εἴην]] πατρί, i. e. [[καλεῖ]] με πλαστόν, calls me a supposititious son, Soph.

|esmgtx=1 [[invocar]], [[llamar]] a seres superiores a la divinidad suprema δεῦρό μοι, βασιλεῦ, <καλῶ σε> θεὸν θεῶν, ἰσχυρόν <b class="b3">aquí a mí, rey, a ti te invoco, dios de dioses, poderoso</b> P I 163 καλῶ σε, πατέρα τῶν ὅλων δυνάμεων, πατέρα τοῦ ἅπαντος κόσμου <b class="b3">te invoco a ti, padre de todas las fuerzas, padre de todo el cosmos</b> P XXIIb 4 a Apolo-Helios ὅταν τελέσῃς πάντα τὰ προειρημένα, κάλει τῇ ἐπαοιδῇ <b class="b3">cuando hayas terminado todo lo dicho anteriormente, invócalo con este cántico</b> P I 296 σὲ καλῶ, τὸν μέγαν ἐν οὐρανῷ, ἀεροειδῆ <b class="b3">te invoco a ti, el que es grande en el cielo, que eres como el aire</b> P II 101 P II 139 a Hermes Ἑρμῆν σὲ καλῶ, θεὸν ἀθάνατον <b class="b3">a ti te invoco, Hermes, dios inmortal</b> P V 173 a Tifón σὲ καλῶ, τὸν πρῶτα θεῶν ὅπλον διέποντα <b class="b3">a ti te invoco, el primero de los dioses en manejar las armas</b> P IV 261 P IV 267 ὁ δεῖνα, λε<ί>πας τὸ γλυκὺ φῶς· καὶ ὑπηρέτει μοι ... ὅταν σε καλέσω <b class="b3">fulano, que dejaste la dulce luz, ponte a mi servicio cuando te llame</b> P IV 2182 a Cronos σὲ καλῶ τὸν μέγαν, ... ᾧ τὸ ἀνόμημα ἐγένετο ὑπὸ τοῦ ἰδίου τέκνου <b class="b3">a ti te invoco, al grande, quien sufrió injusticia a manos de su propio hijo</b> P IV 3098 al Acéfalo σὲ καλῶ τὸν ἀκέφαλον, τὸν κτίσαντα γῆν καὶ οὐρανόν <b class="b3">a ti te invoco, el Acéfalo, el que creó tierra y cielo</b> P V 98 a Hécate-Selene καλέσω, καὶ ἀκούσῃ μου τῶν ἱερῶν λόγων <b class="b3">te invocaré y oirás mis sagradas fórmulas</b> P IV 2245 δεῦρ' Ἑκάτη, πυρίβουλε, καλῶ σε ἐπ' ἐμαῖς ἐπαοιδαῖς <b class="b3">aquí, Hécate, de ardiente consejo, te invoco con mis cánticos</b> P IV 2752 P IV 2730 P IV 2827 a Mene καλῶ σε, τριπρόσωπον θεάν, Μήνην, ... <b class="b3">a ti te invoco, diosa de tres caras, Mene</b> P IV 2608 a dioses inconcretos λαβὼν κλῶνα δάφνης ἑπτάφυλλον ἔχε ἐν τῇ δεξιᾷ χειρὶ καλῶν τοὺς οὐρανίους θεούς <b class="b3">toma una rama de siete hojas de laurel y sosténla con la mano derecha mientras invocas a los dioses del cielo</b> P I 265 σε καλῶ, τὸν καταλάμποντα τὴν ὅλην οἰκουμένην <b class="b3">a ti te invoco, el que ilumina todo el mundo habitado</b> P VII 704 εἰ μὴ γὰρ αὐτοὺς καλέσῃς, οὐκ ἐπακούουσι ὡς ἀμυστηριάστῳ σοι ὑπάρχοντι <b class="b3">pues si no los invocas, no te escucharán, como a uno que no está iniciado</b> P XIII 379 καλῶ σε, ἐν τῷ βυθῷ τὴν δύναμιν ἔχουσαν <b class="b3">te invoco a ti, que en lo profundo tienes tu fuerza</b> P XIII 1072 a ángeles καὶ σὲ καλῶ, Γαβριὴλ πρωτάγγελε <b class="b3">y a ti te invoco, Gabriel, arcángel</b> P I 302 ἀθρήσεις, ὃν ἐκάλεσας ἄγγελον πεμφθέντα σοί <b class="b3">verás que te ha sido enviado el ángel al que invocaste</b> P I 76 2 [[pronunciar]] c. ac. int. una fórmula ἐνίοτε γάρ σου καλοῦντος τὸν θεαγωγὸν λόγον σκοτία γίνεται <b class="b3">pues, a veces, al pronunciar la fórmula que atrae a la divinidad, viene la oscuridad</b> P IV 976