κοινωνός: Difference between revisions

|Definition=ὁ, also ἡ,<br><span class="bld">A</span> [[companion]], [[partner]], τινος of or in a thing, [[Aeschylus|A.]]''[[Agamemnon|Ag.]]''1037, 1352, ''Supp.''344, Men.''Epit.''499; τῆς ἐπιβουλῆς Antipho 5.68; ἱερῶν [[Plato|Pl.]]''[[Leges|Lg.]]'' 868e; τῆς ἀρχῆς Th.7.63, 8.46; <b class="b3">ὁ τοῦ κακοῦ κοινωνός</b> [[accomplice]] in... S.''Tr.'' 730; ἀνοσίων αὐτοῖς ἔργων Pl.''Ep.''325a; κοινωνός περὶ νόμων [[Plato|Pl.]]''[[Leges|Lg.]]''810c; τινι in a thing, E.''El.''637: c. dat. pers., <b class="b3">κοινωνοὶ ἀλλήλοις τῶν τιμῶν</b> with each other, [[Xenophon|X.]]''[[Memorabilia|Mem.]]''2.6.24.<br><span class="bld">2</span> abs., [[partner]], [[fellow]], [[Sophocles|S.]]''[[Ajax|Aj.]]''284, Pl. ''R.''333b, ''Phdr.''239c, etc.; ὁ σὸς κοινωνός, οὐχ ὁ ἐμός D.18.21; ἴσοι καὶ κοινωνοί [[Aristotle|Arist.]]''[[Nicomachean Ethics|EN]]''1133b3; [[κοινωνοὶ λιμένων]], of a [[societas publicanorum]] which farmed [[harbour]]-[[due]]s, ''BCH''10.267 (Syme); of [[joint-owner]]s, PAmh. 2.100 (ii/iii A.D.).<br><span class="bld">3</span> [[familiar]] [[spirit]], [[LXX]] ''4 Ki.''17.11.<br><span class="bld">II</span> as adjective, = [[κοινός]], [[ξίφος]] E.''IT''1173.

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1470.png Seite 1470]] ὁ, auch ἡ, [[Teilnehmer]], [[Genosse]]; πραγμάτων, γνώματος, Aesch. Suppl. 339 Ag. 1325; κακοῦ Soph. Tr. 727; γάμων Eur. Herc. Fur. 584; ψήφου, πολέμου, Ptat. Rep. V, 450 a Legg. VI, 755 c, öfter, wie Folgde. – Adj. bei Eur. I. T. 1173, μητέρα κατειργάσαντο κοινωνῷ ξίφει, in gemeinsamem Morden.

{{bailly

|btext=ός, όν :<br /><b>1</b> [[qui participe à]], [[qui s'associe à]], [[associé]], [[compagnon]] : τινος, τινι, qui prend sa part de qch ; κοινωνὸς τινί τινος, qui partage qch avec qqn ; <i>en mauv. part</i> κοινωνὸς τοῦ κακοῦ SOPH qui participe à un malheur, cause d'un malheur ; <i>abs.</i> compagnon;<br /><b>2</b> <i>adj.</i> κοινωνῷ ξίφει EUR avec une épée complice, par un meurtre commis de complicité.<br />'''Étymologie:''' [[κοινός]].

|elnltext=κοινωνός -οῦ, ὁ, ἡ [κοινός] deelnemer (aan), met dat.: δαιτὶ κοινωνόν deelnemer aan de maaltijd Eur. El. 637. partner (in), met gen.:; τήν... κοινωνὸν γάμων huwelijksgezellin Eur. HF 584; ook ongunstig:; ἀνοσίων αὐτοῖς ἔργων γενέσθαι κοινωνός hun medeplichtige worden aan goddeloze daden Plat. ep. 325a; als adj.: κοινωνῷ ξίφει met medeplichtig zwaard Eur. IT 1173. gezel, makker:. πάντες οἱ κοινῶνες al zijn makkers Xen. Cyr. 8.1.25.

{{elru

|elrutext='''κοινωνός:''' <b class="num">II</b> ὁ и ἡ<br /><b class="num">1</b> (со)участник, (со)товарищ (πραγμάτων Aesch.): κ. γνώματος Aesch. и κ. ψήφου Plat. единомышленник; ἡ κ. γάμων Eur. подруга жизни, супруга;<br /><b class="num">2</b> [[товарищ]], [[приятель]] (ὁ σὸς κ. Dem.; ἴσοι καὶ κοινωνοί Arst.; τινος и τινι NT);<br /><b class="num">3</b> [[сообщник]] (τοῦ αἵματός τινος NT).<br />соучаствующий, совместный, общий: κοινωνῷ ξίφει κατεργάζεσθαί τινα Eur. убить кого-л. сообща.

|txtha=κοινωνη, κοινωνόν ([[κοινός]]) (as adjective [[Euripides]], Iph. Taur. 1173; [[commonly]] as a [[substantive]]);<br /><b class="num">a.</b> a [[partner]], [[associate]], [[comrade]], [[companion]]: ἔχειν τινα κοινωνόν, [[εἰμί]] [[κοινωνός]] τίνι, to be [[one]]'s [[partner]], τίνος (the genitive of [[person]]), to be the [[partner]] of [[one]] doing [[something]], τίνος ἐν τῷ αἵματι, to be [[one]]'s [[partner]] in shedding the [[blood]] etc. a [[partaker]], [[sharer]], in [[any]] [[thing]]; [[with]] the genitive of the [[thing]]: τῶν παθημάτων, τῆς δόξης, θείας φύσεως, τοῦ θυσιαστηρίου, of the [[altar]] (at [[Jerusalem]]) on [[which]] sacrifices are offered, i. e. [[sharing]] in the [[worship]] of the Jews, τῶν δαιμονίων, partakers of (or [[with]]) demons, i. e. brought [[into]] fellowship [[with]] [[them]], [[because]] [[they]] are the authors of the heathen [[worship]], ibid. 20; (ἐν τῷ ἀφθάρτῳ κοινωνοί ... ἐν τοῖς φθαρτοῖς, [[joint]] partakers in [[that]] [[which]] is [[imperishable]] ... in the blessings [[which]] [[perish]], Epistle of Barnabas 19,8 [ET]; [[see]] [[κοινωνέω]], at the [[end]]).

{{ls

|lstext='''κοινωνός''': ὁ, [[ὡσαύτως]] ἡ, (κοινὸς) [[συμμέτοχος]], τινος, εἴς τι, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1037, 1352, Ἱκ. 343, Ἀντιφῶν 137. 25, Πλάτ., κτλ.· ὁ τοῦ κακοῦ κ., συναυτουργός, [[συνεργός]]..., Σοφ. Τρ. 730, πρβλ. Αἴ. 284· [[ὡσαύτως]], κ. [[περί]] τινος Πλάτ. Νόμ. 810C· τινι, ἔν τινι πράγματι, Εὐρ. Ἠλ. 637· μετὰ δοτ. προσ., κ. τινι τῶν τιμῶν, μετά τινος ἄλλου, Ξεν. Ἀπομν. 2. 6, 24. 2) ἀπολ., [[μέτοχος]], [[συνέταιρος]], Πλάτ. Πολ. 333Β, Φαῖδρ. 239C· ὁ σὸς [[κοινωνός]], οὐχ ὁ ἐμὸς Δημ. 232. 12· ἴσοι καὶ κ. Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 5. 5, 12. ΙΙ. ὡς ἐπίθ. = [[κοινός]], Εὐρ. Ι. Τ. 1173.