μέσος: Difference between revisions

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0139.png Seite 139]] poet. auch [[μέσσος]], selbst bei den Tragg. in iambischen Stellen, wie Soph., vgl. Mein. quaest. Menandr. p. 318mit [[μετά]] zusammenhangend), [[mitten]], [[in der Mitte]]; – a) vom [[Raume]]; [[βάλε]] Πηλείδαο [[μέσον]] [[σάκος]], er traf den Schild in der Mitte, Il. 22, 260, wie αὐχένα μέσσον ἔλασσεν 14, 497, [[στῆθος]] [[μέσον]] οὔτασε 15, 525, öfter; auch allgemeiner, τὸν [[βάλε]] μέσσον ἄκοντι Il. 20, 413, Ἠέλιος [[μέσον]] οὐρανὸν ἀμφιβεβήκει Il. 8, 68, ἐν μέσσῃσι (βουσὶ) ὀρούσας 15, 635, στῆ δὲ μέσῳ ἐν ἀγῶνι, mitten in der Runde, 23, 507, wie ὁ τοῖσιν στὰς ἐν μέσοισι 7, 384, in ihrer Mitte; Pind. εἶπε δ' ἐν μέσοις u. ἐν μέσσοις, P. 4, 224 I. 7, 32, öfter; ζυγὸν θραύει [[μέσον]], mitten entzwei bricht er das Joch, Aesch. Pers. 192; ἐκ μέσων ἀρκυσμάτων, Eum. 112; [[μέσης]] ἀπήνης ἐκκυλίνδεται, Soph. O. R. 812; ἐν αἰθέρι μέσῳ κατέστη ἡλίου [[κύκλος]], Ant. 412, womit man vgl. αἱ δ' ἀνὰ μέσσαν ἀκτῖνα, O. C. 1249, um Mittag ff. b); μέσου κρατὸς διασπαρέντος, Trach. 778; ἐν Ἀργείοις μέσοις, in der Mitte der Argiver, Phil. 626; θιάσοις ἐν μέσοισιν, Eur. Bacch. 221, u. öfter in ähnlichen Verbindungen; [[μέσον]] ἔχειν τινά, in der Mitte gefaßt halten, von dem Ringer hergenommen, Ar. Nub. 1030, u. pass., ἔχομαι [[μέσος]], Ach. 545 Equ. 387; [[Νεῖλος]] μέσην Αἴγυπτον σχίζων, Aegypten mitten durchschneidend, Her. 2, 17, vgl. 4, 49; ἐκ [[μέσης]] τῆς νήσου, Plat. Critia. 113 d u. sonst; Xen. An. 2, 1, 11; so oft, vor dem Artikel stehend, denn τὸ [[μέσον]] [[στῖφος]], 1, 8, 13, ist der mittlere Haufen; πρὸ τῆς φάλαγγος [[μέσης]], Xen. An. 1, 2, 17; ἐν ἀγορᾷ μέσῃ, Dem. 29, 12. – b) von der [[Zeit]]; [[μέσον]] [[ἦμαρ]], der Mittag, Il. 21, 111 Od. 7, 288; πρὶν [[μέσον]] ἀμαρ [[ἑλεῖν]], Pind. P. 9, 117; Soph. frg. 239 (vgl. auch unter a); Eur. πρὸς μέσας βολὰς ἀκτῖνος, Ion 1135; in späterer Prosa, [[μέση]] [[ἡμέρα]], wie Hdn. 8, 5, 22; [[μέση]] νύξ, wie περὶ μέσας νύκτας, Xen. An. 7, 8, 12, wo Krüger mehr Beispiele beibringt, alle ohne Artikel. – c) [[in der Mitte stehend]], zwischen zwei Dingen, auch übertr. auf Geistiges, eine weitere Ausbildung der Verbindung ἐν μέσοις (s. oben); [[μέσος]] τις γέγονα χρηματιστὴς τοῦ τε πάππου καὶ τοῦ πατρός, Plat. Rep. I, 330 b; ὅτι [[μέσος]] ἂν εἴη [[τόπος]] χειμώνων τε καὶ τῆς θερινῆς φύσεως, Epin. 987 d; ὥςπερ ἑνὸς καὶ πλήθους τὸ ὀλίγον [[μέσον]], das Wenige steht in der Mitte zwischen der Einheit und der Menge, Polit. 303 a. Daher auch [[mittel mäßig]], was zwischen dem Zuviel und Zuwenig die Mitte hält, ὀφθαλμοὶ [[μέσοι]], von mittlerer Größe, Arist. H. A. 1, 10, auch [[μέσος]] τῷ μεγέθει, 1, 17; [[ἀνήρ]], ein Mann von mittlerem Range od. Vermögen, Her. 1, 107; ἄνθρωποι, Plat. Legg. X, 907 a; auch = unparteiisch, XI, 929 e; [[μέσοι]] πολῖται, Thuc. 6, 54; vgl. Arist. pol. 4, 11; Plut. τῶν μέσων κατὰ [[γένος]] πολιτῶν, Camill. 25, vgl. Sol. 1; a. Sp.; – vermittelnd, [[δικαστής]], Schiedsrichter, Thuc. 4, 83. – Bei den Gramm. sind μέσαι λέξεις Wörter, die in guter und schlimmer Bedeutung genommen werden können; συλλαβὴ [[μέση]], syllaba anceps. – Bes. häufig ist das neutr., absolut oder substantivisch gebraucht, die [[Mitte]], der Raum zwischen Etwas; ἐς [[μέσον]] ἀμφοτέρων συνίτην, in die Mitte beider Heere, Il. 6, 120, öfter; auch ohne gen., κακοὺς δ' ἐς μέσσον ἔλασσεν, 4, 299, u. ἐς μέσσον ἀμφοτέροισι δικάσσατε, 23, 574, sprechet beiden Theilen gleichmäßig, unparteiisch Recht; so auch κατὰ μέσσον, 5, 8. 16, 285; κὰδ δὲ [[μέσον]] τάφρου καὶ τείχεος ἷζον, 9, 87; ἐν μέσῳ, in der Mitte, 17, 375 u. öfter; ἔμβαλε μέσσῳ, 4, 444, vgl. Od. 11, 157; μέσσῳ ἀμφοτέρων, Il. 7, 277; οἱ δὲ [[εἶπον]] πολλὸν εἶναι αὐτέων τὸ [[μέσον]], es sei die Mitte, der Unterschied groß, Her. 9, 82, vgl. 7, 11; ἐκ τοῦ μέσου κατῆσθαι od. ἕζεσθαι, aus der Mitte weggehen u. sich abgesondert hinsetzen, sich neutral halten, 3, 83. 8, 73; ἐκ τοῦ μέσου ἡμῖν ἕζεσθε, seid neutral zwischen uns, 8, 22, wie ἐκ τοῦ μέσου ἐξίστασθαι, Xen. An. 1, 5, 14, aus dem Wege gehen; ἐν μέσῳ ἐμοῦ τε καὶ σοῦ, in der Mitte zwischen uns beiden, Plat. Conv. 222 d; κατὰ [[μέσον]] παντὸς τοῦ κόσμου, Critia. 121 c; [[μέσον]] τῶν [[αὑτοῦ]] ἔχων, Xen. An. 1, 8, 13, wo Krüger mehrere Beispiele ohne Artikel beibringt; auch ἀνὰ [[μέσον]], Antiphan. B. A. 80; Men. fr. inc. 2, 19; Pol. 5, 55, 7. – Auch von der Zeit, [[μέσον]] ἡμέρας, Xen. An. 1, 8, 8; διὰ μέσου, inzwischen, mittlerweile, Her. 9, 112; Thuc. 4, 20; die Mittel-, Durchschnittszahl, πρὸς τὰς μεγίστας καὶ ἐλαχίστας [[ναῦς]] τὸ [[μέσον]] σκοποῦντι, 1, 10. – Aus der Vrbdg ἐς [[μέσον]] τιθέναι τινί τι, Einem Etwas als Kampfpreis aufstellen, es in die Mitte hinstellen, daß alle Preisbewerber es sehen, Il. 23, 704 (vgl. κεῖται ἐν μέσοις, 18, 507, u. ἐν μέσῳ κεῖται τὰ ἀγαθά, Xen. An. 3, 1, 21), entwickelt sich das häufige ἐς τὸ [[μέσον]] φέρειν, τιθέναι u. ä., Etwas vorbringen, bekannt machen, z. B. γνώμην, Her. 4, 97, 6. 3, 80, 2; Plat. Legg. IV, 719 a XI, 936 a; ἐς τὸ [[μέσον]] κατατιθέντες im <span class="ggns">Gegensatz</span> von ἀποκρυπτόμενοι, Phil. 14 b; Dem. 20, 102, wie Sp., z. B. Luc. Hermot. 38. 64; im eigtl. Sinne, [[ἀργύριον]], Ar. Eccl. 602. – Auch ταῦτ' ἐν μέσῳ [[τίθημι]], das sage ich offen, gerade heraus, Aesch. Ch. 143; u. ähnlich [[δέσμιον]] ἔδειξ' Ἀχαιοῖς ἐς [[μέσον]], offenkundig zeigte ich ihn, Soph. Phil. 605; χρηστόν τι βούλευμ' εἰς [[μέσον]] φέρειν, Eur. Suppl. 439, wie [[φέρω]] κοινοὺς εἰς [[μέσον]] λόγους, Troad. 54 u. öfter; so auch Her. γνώμην ἐς [[μέσον]] [[φέρω]], vorbringen, aussprechen, 4, 97; τὸ λεγόμενον ἐς τὸ [[μέσον]], das öffentlich Ausgesprochene, 6, 129; u. ähnlich ἐν κοινῷ καὶ μέσῳ ἔοικεν ἡμῖν κεῖσθαι, Plat. Legg. XII, 968 e; εἰς [[μέσον]] ὁμολογεῖν, Rep. VIII, 547 b, wie συμβῆναι εἰς τὸ [[μέσον]], sich vereinigen, übereinkommen über Etwas, Prot. 337 e; ἐν τῷ μέσῳ ἑαυτὸν παρέχειν, Allen zugänglich sein, Xen. Cyr. 7, 5, 46; – διὰ μέσου ποιεῖσθαι, in die Mitte stellen, Xen. Cyr. 6, 3, 3; – ἐν μέσῳ τινὸς εἶναι, zwischen Etwas stehen, d. i. hinderlich sein, τοῦ συμμῖξαι, Xen. Cyr. 5, 2, 26; auch mit folgdm acc. c. inf., Dem. 23, 183. Vgl. θρὶξ ἀνὰ μέσσον, nur ein Haar fehlt noch daran, Theocr. 14, 9. – Διὰ μέσου oder ἐν τῷ μέσῳ, in einem Zwischensatze, parenthetisch, Grsmm. – Ἡ [[μέση]], ''[[sc.]]'' [[χορδή]], die mittlere Saite, der mittlere Ton, Music. – Bei den späteren Philosophen sind τὰ μέσα = ἀδιάφορα. – Ion. u. p. compar. u. superl. μεσαίτερος u. [[μεσαίτατος]], Her. 4, 17, den auch Arist. u. die Sp. brauchen, u. der eigentlich auf [[μεσαῖος]] zurückzuführen ist; Ap. Rh. 4, 649 hat auch die Form μεσσότατος; – [[μέσατος]] u. [[μεσάτιος]] sind aber poet. Formen des Positivs. – Adv. μέσως, z. B. βεβιωκέναι, Plat. Phaed. 113 d, λέγειν, Prot. 346 e; <span class="ggns">Gegensatz</span> von σφοδρῶς ἢ [[ἀνειμένως]], Arist. Eth. 2, 5; μέσως ἔχειν [[περί]] τι, mäßig sein, die Mitte halten zwischen zwei Extremen, ib. 3, 12; auch mit adj. verbunden, mittelmäßig, mäßig, πόλεως οὐ μέσως εὐδαίμονος, Eur. Andr. 874 Herc. Fur. 58 u. Sp.

|btext=η, ον :<br /><i>adj.</i> situé au milieu :<br /><b>I.</b> <i>au propre</i>;<br /><b>1</b> <i>en parl. de la partie médiane d'un objet</i> μέσον ἔχειν AR tenir par le milieu du corps, par la taille ; <i>avec idée de temps</i> μέσαι νύκτες HDT le milieu de la nuit;<br /><b>2</b> <i>en parl. de <i>pers.</i> ou de choses placées entre deux ou plusieurs autres</i>;<br /><b>II.</b> <i>fig.</i> <b>1</b> [[μέσος]] [[δικαστής]] THC arbitre;<br /><b>2</b> [[moyen]], [[qui tient le milieu entre deux extrêmes]], [[de moyenne situation]], [[de moyenne grandeur]] : [[μέσος]] [[πολίτης]] THC, οἱ τοῦ μέσου βίου LUC citoyen, gens de condition moyenne, de classe moyenne;<br /><i>subst.</i> ;<br /><b>A.</b> ἡ [[μέση]];<br /><b>1</b> (<i>s.e.</i> [[χορδή]]) la corde du milieu dans la lyre primitive composée de trois cordes;<br /><b>2</b> ἡ [[μέση]] [[εὐθεῖα]] ([[γραμμή]]) la ligne droite, signe d'égalité entre deux membres d'une proportion;<br /><b>3</b> <i>t. de gramm.</i> l'accent intermédiaire, <i>càd</i> l'accent circonflexe;<br /><b>4</b> <i>t. de gramm.</i> ἡ [[μέση]] ([[διάθεσις]]) la voix moyenne;<br /><b>B.</b> τὸ μέσον :<br /><b>I.</b> le milieu d'un objet, le centre : [[εἰς]] τὸ μέσον τοῦ στρατοπέδου XÉN au milieu du camp ; τὸ μέσον ἡμέρας XÉN le milieu du jour ; <i>p. suite</i> :<br /><b>1</b> [[ce qui est au milieu]], [[à la disposition de tous]], [[en public]] : γυναῖκ’ [[ἐς]] μέσσον τιθέναι IL placer une femme comme prix de la lutte (pour le vaincu) au milieu de l'assemblée ; γνώμην [[ἐς]] τὸ μέσον φέρειν <i>ou</i> τιθέναι, apporter son avis, produire son opinion en public ; [[εἰς]] μέσον παριέναι, paraître en public ; [[ἐν]] μέσῳ, au milieu, <i>càd</i> à portée, promptement, aussitôt;<br /><b>2</b> <i>en mauv. part</i> obstacle, empêchement (<i>propr.</i> ce qui est au milieu de la route) : ἡ γὰρ [[θάλαττα]] [[ἐν]] [[τῷ]] μέσῳ XÉN car la mer fait obstacle ; τί δ’ [[ἐν]] μέσῳ ἐστὶ τοῦ συμμίξαι ; XÉN quel obstacle empêche d'en venir aux mains ?;<br /><b>II.</b> le milieu (entre deux ou plusieurs objets) : κατὰ μέσον IL, κατὰ μέσσον IL au milieu ; κὰδ δὲ μέσον τάφρου καὶ τείχεος IL entre le fossé et le mur ; κατὰ μέσον τῆς στρατιάς XÉN au milieu de l'armée ; [[ἐς]] μέσον ἀμφοτέροισι IL au milieu des deux ; τὸ μέσον, l'intervalle, la distance ATT ; <i>fig.</i> διὰ μέσου PLAT dans l'intervalle ; διὰ μέσου τούτων XÉN entre ces (portes) ; <i>fig.</i><br /><b>1</b> l'impartialité, la neutralité : [[ἐς]] μέσον ἀμφοτέροισι δικάσασθαι IL juger d'une manière impartiale pour tous deux ; ἐκ τοῦ μέσου κατῆσθαι <i>ou</i> ἕζεσθαι HDT rester impartial <i>ou</i> neutre;<br /><b>2</b> [[terme moyen]], [[moyenne]];<br /><b>3</b> <i>t. de gramm.</i> le Moyen;<br /><b>III.</b> la moitié : ἐκ μέσου, à moitié : ἔτη ὀκτὼ καὶ ἔνατον ἐκ μέσου THC huit ans et demi (<i>propr.</i> et le neuvième à moitié);<br /><b>C.</b> τὰ μέσα :<br /><b>1</b> [[le milieu]];<br /><b>2</b> (<i>s.e.</i> γράμματα <i>ou</i> στοιχεῖα) les consonnes mediae, <i>càd</i> les occlusives sonores (βδγ);<br /><i>adv.</i> • μέσον, <i>épq.</i> μέσσον, au milieu;<br /><i>Cp.</i> [[μεσαίτερος]], <i>Sp.</i> [[μεσαίτατος]], <i>poét.</i> [[μέσατος]], <i>épq.</i> [[μέσσατος]].<br />'''Étymologie:''' p. *μέθjος &gt; [[μέσσος]], [[μέσος]] ; cf. <i>lat.</i> medius, <i>skr.</i> madhyas.

|lstext='''μέσος''': Ἐπικ. [[μέσσος]], -η, -ον, ἐν χρήσει παρ’ Ὁμ. καὶ Ἡσ., [[ὁσάκις]] ἀπαιτεῖ αὐτὸ τὸ [[μέτρον]], [[οὕτως]] [[ἐνίοτε]] καὶ παρ’ Ἀττ. ἔτι καὶ ἐν ἰάμβοις, Σοφ. Ο. Κ. 1247, Ἀντ. 1223, 1236, Τρ. 635, Ἀποσπάσμ. 239. (Ἐκ τῆς αὐτῆς ῥίζης παράγονται τὰ μέσσατος, -ιος, μεσηγύ, μεσσηγύς, κτλ.· - [[μέσος]] ἦτο ὁ παλαιότερος [[τύπος]], [[ὅστις]] καὶ ἦτο [[κυρίως]] μέθιος ἢ μέθ-jος, πρβλ. Σανσκρ. madh-yas· Ζενδ. maid-ya· Λατ. med- ius, di-mid-ius, merī-dies (ἀντὶ medī-dies)· Γοτθ. mid-jis· - φαίνεται [[ὡσαύτως]] συγγενεῦον πρὸς τὸ μετά, πρβλ. μέσαυλος = [[μέταυλος]], διὰ μέσου = [[μεταξύ]], ἀλλ’ ἴδε ἐν λέξ. μετά). Μέσος, ὁ ἐν τῷ μέσῳ, Λατ. medius· Ι. [[κυρίως]], 1) ἐπὶ τόπου, Ὅμ., κτ.· [[μέση]] ὁδός, ὁ [[μεσαῖος]] [[δρόμος]], ὁ ἐν τῷ μέσῳ, Θέογν. 220, 331· ὁ μ. (δηλ. [[δάκτυλος]]) Πλάτ. Πολ. 523C· τὸ [[μέσον]] [[στῖφος]], τὸ ἐν τῷ μέσῳ τοῦ στρατεύματος [[πλῆθος]], [[ἔνθα]] ἦν ὁ [[βασιλεύς]], Ξεν. Ἀν. 1. 8, 13· - ἀλλὰ μετ’ οὐσιαστ. τὸ ἐπίθ. [[μέσος]] συνηθέστερον σημαίνει τὸ μεσαῖον [[σημεῖον]], τὸ κεντρικὸν [[μέρος]] πράγματός τινος, [[μέσον]] [[σάκος]], τὸ [[μέσον]] ἢ [[κέντρον]] τῆς ἀσπίδος, Ἰλ. Η. 258, κτλ.· μ. [[ἱστίον]] Α. 481· μ. [[οὐρανός]], τὸ κατακόρυφον [[σημεῖον]], τὸ [[μεσουράνημα]] (ζενίθ)· [[μέσης]] ἀπήνης εὐθὺς ἐκκυλίνδεται, εὐθὺς ἐκυλίσθη ἔξω ἐκ τοῦ μέσου τῆς ἁμάξης, Σοφ. Ο. Τ. 812· ἐν αἰθέρι μέσῳ, ἐν τῷ μέσῳ τοῦ αἰθέρος, ὁ αὐτ. ἐν Ἀντ. 416, κτλ.· - ἐν τῷ πεζῷ λόγῳ, [[ὁσάκις]] τὸ ἐπίθ. [[μέσος]] προηγεῖται τοῦ ἄρθρου ἢ ἕπεται τῷ οὐσιαστικῷ, συνήθως σημαίνει οὐχὶ τὸ μεσαῖον ἐκ τριῶν ἢ πλειόνων πραγμάτων, ἀλλὰ τὸ μεσαῖον ἢ κεντρικὸν [[μέρος]] [[ἑνός]] τινος πράγματος, [[οἷον]], διὰ [[μέσης]] τῆς πόλεως Ξεν. Ἀν. 1. 2, 23, πρβλ. 1. 7, 14· ἐν μ. τῇ χώρᾳ [[αὐτόθι]] 2. 1, 11· ἐκ μ. τῆς νήσου, κατὰ μ. τὴν νῆσον Πλάτ. Κριτί. 113D. 119C· [[μέσος]] σπανίως ἕπεται μετὰ τὸ οὐσιαστ., ἐν τῇ ἀγορᾷ μέσῃ Δημ. 848. 13. β) μετὰ ῥήματος, ἔχεται [[μέσος]], κρατεῖται ἐκ τοῦ μέσου, ἐκ τῆς ὀσφύος «ἀπὸ τὴν μέσην», παροιμ. ἐκ τῆς παλαίστρας, Ἀριστοφ. Ἱππ. 387, πρβλ. Ἀχ. 571, Νεφ. 1047, Βάτρ. 469· ὁ [[πέπλος]] ἐρράγη [[μέσος]] Φιλιππίδ. ἐν Ἀδήλ. 2. γ) μ. δικαστὴς = [[μεσίτης]], δικαστὴς μεταξὺ δύο, [[διαιτητής]], Θουκ. 4. 83. δ) μετὰ γεν., [[μέσος]] [[μεταξύ]], [[μέσος]] τις [[γέγονα]] χρηματιστὴς τοῦ τε πάππου καὶ τοῦ πατρὸς Πλάτ. Πολ. 330Β· ἑνὸς καὶ πλήθους τὸ ὀλίγον [[μέσον]] ὁ αὐτ. ἐν Πολιτικ. 303Α· - ἀντὶ τούτου ὁ Σοφ. ἔχει: [[μέσος]] ἀπὸ τοῦ κρατῆρος καὶ τοῦ πέτρου Ο. Κ. 1595. 2) ἐπὶ χρόνου, ὁ Ὅμ. μόνον ἐν τῇ φράσει: [[μέσον]] [[ἦμαρ]], μεσημέριον, Ἰλ. Φ. 111, Ὀδ. Η. 288· παρὰ πεζογράφοις [[ὡσαύτως]] μέσαι νύκτες, μεσονύκτιον, Ἡρόδ. 4. 181, κτλ.· θέρευς ἔτι μέσσου ἐόντος Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 500· χειμῶνος μέσου Ἀριστοφ. Ἀποσπ. 476. 1· - ἀλλ’ [[ἐνίοτε]] οὐδετ. ἑπομένης γεν., [[μέσον]] τῆς ἡμέρας Ἡρόδ. 8. 15, κτλ.· ἴδε Λοβεκ. Φρύν. 53, 465. ΙΙ. μεσαίου μεγέθους, [[μέτριος]] τὸ [[μέγεθος]], μέσοι ὀφθαλμοὶ Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 1. 10, 2· μ. μεγέθει [[αὐτόθι]] 1. 17, 4. 2) [[μέσης]] τάξεως ἢ ποιότητος, [[μέτριος]], παντὶ μέσῳ τὸ [[κράτος]] θεὸς ὤπασεν Αἰσχύλ. Εὐμ. 529· [[μέσος]] [[ἀνήρ]], μετρίας τάξεως ἢ ἀξιώματος, Ἡρόδ. 1. 137· μ. [[πολίτης]] Θουκ. 6. 54· οἱ μ., οἱ μεταξὺ τῶν εὐπόρων καὶ τῶν ἀπόρων, Ἀριστ. Πολιτικ. 4. 3, 1, πρβλ. 4. 11, 4· οἱ μ. πολῖται [[αὐτόθι]] 15· τὸ μ. [[αὐτόθι]] 10· - ἀλλ’ [[ὡσαύτως]] οἱ διὰ μέσου, ἡ μετριοπαθὴς ἢ οὐδετέρα [[μερίς]], Θουκ. 8. 75, Ξεν. Ἑλλ. 5. 4, 25· ὁ μ. [[βίος]] Λουκ. περὶ Πένθους 9· - [[ἀόριστος]], [[ἀβέβαιος]], Λουκ. Παράσ. 28. 3) [[μέτριος]], δηλ. μετρίως [[καλός]], Πλάτ. Πρωτ. 346D·Ϗ - οὕτω παρὰ τοῖς Γραμμ., μ. λέξεις, αἱ ἀδιάφοροι τὴν σημασίαν, αἱ ἀδιαφόρως δηλοῦσαι καλὸν ἢ κακόν, [[οἷον]], [[τύχη]], Ἐτυμολ. Μέγ. 626. 39. 4) [[μέσον]] [[ῥῆμα]], τὸ [[μέσης]] διαθέσεως, καὶ μ. χρόνοι, οἱ χρόνοι τοῦ μέσου ῥήματος, Εὐστ. 1846. 30. 5) μ. στοιχεῖα, τὰ ἄφωνα β γ δ. 6) κατὰ τὴν προσῳδίαν ἢ ποσότητα, μ. [[συλλαβή]], συλλαβὴ [[δίχρονος]], [[ἀμφίβολος]], πρβλ. [[μεσήεις]]. ΙΙΙ. [[μέσον]], τό, ὡς οὐσιαστ., τὸ [[μέσον]], τὸ μεταξὺ [[διάστημα]], τὸ πλεῖστον μετὰ προθέσεων, α) ἐν μέσσῳ ἀντὶ μεταιχμίῳ, Ἰλ. Γ. 69, 90· ἢ [[ἄνευ]] τῆς ἐν, ἔμβαλε μέσσῳ Δ. 444· ἔνθορε μέσσῳ Φ. 233· μέσσῳ δ’ ἀμφοτέρων μητίσομαι ἄχθεα λυγρὰ Γ. 416, μέσσῳ δ’ ἀμφοτέρων σκῆπτρα σχέθον Η. 277· τῶνδέ τε ἐν μ. πεσεῖν Εὐρ. ἐν Φοιν. 583· ἐν μ. ἔχειν τι ὁ αὐτ. ἐν Ἑλ. 630· τὰ ἐν μ., τὰ μεταξὺ συμβάντα, Σοφ. Ο. Κ. 583· οἱ ἐν μ. λόγοι, οἱ παρεμπίπτοντες, ὁ αὐτ. ἐν Ἠλ. 1364, πρβλ. Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 735, Εὐρ. Μήδ. 819· κλίνης ἐν μ. ὁ αὐτ. ἐν Ἑκ. 1150· ἐν μ. ἡμῶν καὶ βασιλέως, μεταξὺ ἡμῶν καὶ τοῦ βασιλέως, Ξεν. Ἀν. 2. 2, 3, πρβλ. Πλάτ. Συμπ. 203Ε· ἐν μ. νυκτῶν, κατὰ τὸ μεσονύκτιον, Ξεν. Κύρ. 5. 3, 52· ἆθλα κείμενα ἐν μέσῳ Δημ. 41. 25, πρβλ. Θέογν. 994, Ξεν. Ἀν. 3. 1, 21· - [[οὕτως]] ἐν τῷ πληθ., κεῖτο δ’ ἄρ’ ἐν μέσσοισι Ἰλ. Σ. 507· ἐν μέσοις Ξενοφάν. παρ’ Ἀθην. 462D· - τί δ’ ἐν μέσῳ ἐστί; τί [[κώλυμα]] ὑπάρχει; Ξεν. Κύρ. 5. 2, 26, Θεόκρ. 21. 17· οὐδὲν ἦν ἐν μ. πολεμεῖν ἡμᾶς Δημ. 682. 1. β) ἐς [[μέσον]], ἐς μ. ἀμφοτέρων, συχνότ. παρ’ Ὁμ. ἀντὶ τοῦ ἐς μεταίχμιον· - ἐς [[μέσον]] τίθημί τινί τι, θέτω βραβεῖόν τι εἰς τὸ [[μέσον]], διά τινα, [[ὅπως]] ἀγωνισθῇ περὶ [[αὐτοῦ]], Λατ. in medio ponere, Ἰλ. Ψ. 704· ἐς μ. δεικνύναι τι Πινδ. Ἀποσπ. 171, κτλ.· ἐς μ. ἰέναι, ἐλθεῖν Σοφ. Τρ. 514, Θεόκρ. 22. 183· ἐς [[μέσον]] ἀμφοτέροις... δίκασεν (ἴδε ἐν λέξ. ἀρωγὴ) Ἰλ. Ψ. 574· ἐς τὸ μ. τιθέναι, προτείνειν, παρουσιάζειν εἰς τὸ κοινόν, Ἡρόδ. 3. 142· (πρβλ. [[κατατίθημι]] Ι. 2)· ἐς τὸ μ. φέρειν ὁ αὐτ. 4. 97, Δημ. 274. 14· ἐς τὸ μ. λέγειν, ὁμιλεῖν ἐνώπιον πάντων, Ἡρόδ. 6. 129· ἐς μ. Πέρσῃσι καταθεῖναι τὰ πρήγματα, καταθεῖναι τὴν ἐξουσίαν ἐν κοινῷ εἰς ἅπαντας τοὺς Πέρσας, ὁ αὐτ. 3. 80. γ) ἐκ τοῦ μέσου κατῆστο, ἀπεμακρύνθη, δὲν ἔλαβε [[μέρος]] εἰς τὸν περὶ βασιλείας ἀγῶνα, Ἡρόδ. 3. 83, πρβλ. 8. 22· ἐκ τοῦ μ. καθαιρεῖν Δημ. 323. 27. δ) διὰ μέσου = [[μεταξύ]], τὸ διὰ μ. [[ἔθνος]] Ἡρόδ. 1. 104· διὰ μ. ποιεῖσθαι ἢ γίγνεσθαι Ξεν. Κύρ. 6. 3, 3, Θουκ. 4. 20· μετὰ γεν., Ξεν. Ἀν. 1. 4, 4, κτλ.· καὶ ἐπὶ χρόνου, ἐν τῷ [[μεταξύ]], Ἡρόδ. 9. 112· ἡ διὰ μ. ξύμβασις, ἡ ἐν τῷ μεταξὺ [[συμφωνία]] ([[πρόσκαιρος]]), Θουκ. 5. 26· τὰ διὰ μ. ὁ αὐτ. 8. 75· [[ὡσαύτως]], τὰ διὰ μ. ἐν παρενθέσει, Γραμμ. ε) ἀνὰ [[μέσον]], ἐν μέσῳ, [[μεταξύ]], ἀνάμεσα, Ἀντιφάν. ἐν «Ἀδώνιδι» 2, Θεόκρ. 22, 21, Ἀριστ., κτλ.· θρὶξ ἀνὰ μέσσον Θεόκρ. 14. 9· ἀνὰ μέσσα Νικ. Θηρ. 167. ζ) κατὰ μέσσον, = ἐν μέσῳ Ἰλ. Ε. 8., Π. 285, κτλ.· μετὰ γεν., κὰδ δὲ μ. τάφρου καὶ τείχεος ἷζον, [[μεταξύ]]..., Ι. 87· κατὰ μ., παρὰ τοῖς Γραμμ., ἐν παρενθέσει. 2) τὸ [[μέσον]], [[ὡσαύτως]], ἡ [[διαφορά]], ὁ [[μέσος]] ὅρος, τὸ [[μέσον]] πρὸς τὰς μεγίστας καὶ ἐλαχίστας, ὁ [[μέσος]] ὅρος [[μεταξύ]]..., Θουκ. 1. 10· πολλὸν τὸ [[μέσον]], πολὺ τὸ μ., ἡ διαφορὰ [[εἶναι]] [[μεγάλη]], Ἡρόδ. 1. 126, πρβλ. 9. 82, Εὐρ. Ἄλκ. 913· τὸ μ. οὐδὲν τῆς ἔχθρης ἐστί, δὲν ὑπάρχει [[μέση]] ὁδὸς διὰ τὴν ἔχθραν ἡμῶν, Ἡρόδοτ. 7. 11. 3) ἡ [[μέση]] [[κατάστασις]], [[μετριότης]], τὸ μέτριον, Λατ. mediocritas, Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 2. 6, 5, κ. ἀλλ.· παρὰ ποιηταῖς [[ἄνευ]] τοῦ ἄρθρου, παντὶ μέσῳ τὸ [[κράτος]] θεὸς ὤπασεν Αἰσχύλ. Εὐμ. 527, πρβλ. Εὐρ. Ἱκέτ. 244, Πινδ. Π. 11. 79· ― παρὰ τοῖς Στωϊκοῖς, τὰ μέσα ἦσαν τὰ ἀδιάφορα, Γέλλ. 2. 7. 4) ἐν τῇ Λογικῇ τὸ μ., ἢ ὁ μ. ὅρος, ὁ [[μέσος]] ἐν συλλογισμῷ, ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὰ [[ἄκρα]], Ἀριστ. Ἀναλυτ. Πρότ. 1. 4, 2 κἑξ., 2. 19, 1, κ. ἀλ. 5) ἐν τῇ Γεωμετρίᾳ, τὰ μέσα, οἱ μέσοι ὅροι ἀναλογίας, Εὐκλ.· [[ὡσαύτως]] ἡ [[μέση]], Ἀριστ. π. Ψυχῆς 2. 2, 1, Μεταφ. 2. 2, 9· μ. ὀρθογώνιον, τοῦ ὁποίου τὸ ἐμβαδὸν [[εἶναι]] [[μέσον]] ἀνάλογον. 6) παρὰ τοῖς Γεωγράφοις, ὁ διὰ μέσων (ἐξυπ. [[κύκλος]]), [[ἄλλοτε]] ἡ ἐκλειπτικὴ καὶ [[ἄλλοτε]] ὁ [[ἰσημερινός]], Διογ. Λ. 7. 146, Πτολ. 7) μέσα, τά, = [[μέζεα]], Ἐτυμολ. Μέγ. 8) Μέσον, τό, ἓν τῶν Ἀθήνησι δικαστηρίων, Φώτ. IV. περὶ τοῦ [[μέση]], ἡ, ὡς οὐσιαστ. ἴδε ἐν λέξ. [[μέση]]. V. Ἐπίρρ. [[μέσον]], Ἐπικ. μέσσον, ἐν τῷ μέσῳ, Ἰλ. Μ. 167, Ὀδ. Ξ. 300· αὐτὸ μ., ἀκριβῶς ἐν τῷ μέσῳ, Ξενοφάν. παρ’ Ἀθην. 462Ε· ― [[μεταξύ]], οὐρανοῦ μ. χθονός τε Εὐρ. Ὀρ. 983· οὕτω μέσα, ὁ αὐτὸς ἐν Ρήσ. 531, Νικ. Ἀποσπ. 2. 26. 2) παρ’ Ἀττ. μέσως, πόλεώς τ’ οὐ μέσως εὐδαίμονος, οὐ μετρίως εὐδαίμονος, Εὐρ. Ἀνδρ. 873, πρβλ. Ἑκ. 1113, Ἰσοκρ. 193C· καὶ μέσως, καὶ μετρίως, καὶ ὀλίγον, Θουκ. 2. 60· ἐπὶ παθῶν, μέσως ἔχειν πρὸς ἢ [[περί]] τι, ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸ σφοδρῶς ἢ [[ἀνειμένως]] ἔχειν..., Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 2. 5, 2., 3. 11, 8· μέσως βεβιωκέναι, ἐν μέσῃ καταστάσει, δηλ. [[οὔτε]] [[καλῶς]] [[οὔτε]] κακῶς, Πλάτ. Φαῖδρ. 113D· μέσως μεθύων, [[οὔτε]] πολὺ [[οὔτε]] ὀλίγον, Μένανδρ. ἐν «Θεοφορουμένῃ» 4. VI. ἀνώμαλ. συγκριτ. μεσαίτερος (πρβλ. [[μεσαῖος]]), Πλάτ. Παρμ. 165B· ὑπερθετ. [[μεσαίτατος]], Ἡρόδ. 4. 17, Ἀριστ., κτλ.· παρὰ μεταγενεστέρ. καὶ μεσσότατος, Ἀπολλ. Ρόδ. Δ. 649, Μανέθων 4. 373· πρβλ. [[μέσσατος]].

|auten=in the [[middle]] of; μέσσῃ ἁλί, in [[mid]]-[[sea]], Od. 4.844 ; ἥμενοι ἐν μέσσοισι, ‘in the [[midst]] of [[them]],’ Od. 4.281; of [[time]], [[μέσον]] [[ἦμαρ]]; as subst., [[μέσον]], the [[middle]]; ἐς [[μέσον]] τιθέναι, ‘[[offer]] [[for]] [[competition]],’ as [[prize]], Il. 23.794 ; ἐς [[μέσον]] ἀμφοτέροις δικάζειν, ‘[[impartially]],’ Il. 23.574; as adv., [[μέσον]], in the [[middle]], Il. 12.167, Od. 14.300.

|sltr=[[μέσος]], [[μέσσος]] (-ῳ, -ον, -οισι; -αις; -ον acc., -α acc.). <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b> [[adj]].<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>a</b> the [[centre]], [[middle]] of, [[mid]]- Ἀλφεῷ μέσσῳ καταβαὶς ἐκάλεσσε (O. 6.58) πὰρ [[μέσον]] ὀμφαλὸν εὐδένδροιο ματέρος i. e. the [[central]] [[navel]] of the [[earth]] (P. 4.74) εὗρεν παρθένοισι πρὶν [[μέσον]] [[ἆμαρ]], [[ἑλεῖν]] ὠκύτατον γάμον (''[[sc.]]'' [[γενέσθαι]]: v. Fränkel, D &amp; P, 506&#774;{8}) (P. 9.113) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> by the [[middle]] of the [[body]]. [[ἔμπα]] καἴπερ [[ἔχει]] βαθεῖα ποντιὰς [[ἅλμα]] μέσσον, ἀντίτειν' ἐπιβουλίᾳ (''[[sc.]]'' σε. πρὸς ἑαυτὸν [[τοῦτο]] λέγει ὁ Πίνδαρος. Σ.) (N. 4.37) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>2</b> [[subs]].<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>a</b> n. s. pro subs. [[καλῶν]] μὲν ὦν μοῖράν τε τερπνῶν ἐς [[μέσον]] χρὴ παντὶ λαῷ δεικνύναι i. e. [[publicly]] fr. 42. 4.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> pl. pro subs., [[midst]] of a [[group]]. ἀλλ' ὅτ [[Αἰήτας]] ἀδαμάντινον ἐν μέσσοις [[ἄροτρον]] σκίμψατο (P. 4.224) [[εἶπε]] δ' ἐν μέσσοις (P. 9.119) ἐν δὲ μέσαις (''[[sc.]]'' Μοίσαις) φόρμιγγ' [[Ἀπόλλων]] ἑπτάγλωσσον χρυσέῳ πλάκτρῳ διώκων [[ἁγεῖτο]] παντοίων νόμων (N. 5.23) [[εἶπε]] δ' [[εὔβουλος]] ἐν μέσοισι [[Θέμις]] (I. 8.31) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>c</b> n. pl. pro subs. τῶν γὰρ ἀνὰ πόλιν εὑρίσκων τὰ μέσα μακροτέρῳ ὄλβῳ τεθαλότα, μέμφομ' αἶσαν τυραννίδων i. e. the [[middle]] classes (P. 11.52)

|etymtx=Grammatical information: adj.<br />Meaning: [[(being) in the middle]], [[middle]], of space, sime etc., <b class="b3">τὸ μέσον</b> [[the middle]] (Il.). Forms of somp.: <b class="b3">μεσαί-τερος</b>, <b class="b3">-τατος</b> (IA.; after [[παλαίτερος]] a.o.; Schwyzer 632), <b class="b3">μέσ(σ)ατος</b> (Il., Ar.; after [[ἔσχατος]] etc.), [[μεσσάτιος]] (Call.; like [[ἐσχάτιος]]), [[μεσάτιον]] name of a strap (Poll.; vgl. [[μέσαβον]]); [[μεσσότατος]] (A. R., Man.).<br />Other forms: Aeol. [[μέσσος]], Cret. Boeot. [[μέττος]].<br />Compounds: Very often as 1. member, e.g. <b class="b3">μεσό-δμη</b>, <b class="b3">μεσ-ημβρία</b> (s. vv.); also <b class="b3">μεσαι-πόλιος</b> [[halfgrey]], [[growing grey]] (Ν 361; cf. e.g. <b class="b3">μεσό-λευκος</b>) like <b class="b3">μεσαί-τερος</b> not locatival, but metr. conditioned (Schwyzer 448).<br />Derivatives: Also adjectives, partly stilistically formally enlarged, partly from (τὸ) [[μέσον]]: 1. [[μεσήεις]] = [[μέσος]] (M269; metr. enlargement at verse-end (after [[τιμήεις]], [[τελήεις]]?), Risch $56e; see Debrunner [[Ἀντίδωρον]] 28 f. 2. <b class="b3">μεσ(σ)ήρης</b> = [[μέσος]] (E., Eratosth.; after [[ποδήρης]] a. o.). 3. [[μεσαῖος]] = [[μέσος]] (Antiph.; as [[τελευταῖος]]). 4. [[μεσάδιος]] [[central]] (Aeol. acc. to sch. D.T.; after [[διχθάδιος]] a. o., cf. also [[μεσάζω]]). 5. [[μεσίδιος]] [[in the middle]], [[equal]] (Arist.); [[μεσίδιον]] n. [[at a mediator deposed property]] with <b class="b3">-ιόω</b> [[make a deposite]] (pap., inscr.). -- 6. [[μεσίτης]] m. [[mediator]], [[arbiter]] (Redard 25 f., 260 n. 1) with <b class="b3">-ιτεύω</b> 'be a [[μ]]., balance', also [[pawn]] (Plb., pap., NT), <b class="b3">-ιτεία</b> [[mediation]], [[settlement]], [[pawning]] (J., pap.). 7. [[μέσης]] m. [[wind between ἀπαρκτίας and καικίας]] (Arist.; Schwyzer 461, Chantraine Form. 31), also [[μεσεύς]] = [[καικίας]] (Steph. in Hp.). -- 8. [[μεσότης]], <b class="b3">-ητος</b> f. [[middle]], [[mediocre]], [[moderation]] (Pl., Arist.). -- 9. [[μεσακόθεν]] adv. [[among]], [[between]] (Arcad. IVa), < <b class="b3">-αχόθεν</b> after [[πανταχόθεν]] (Thurneysen Glotta 12, 146, Schwyzer 630); not with Bechtel Gött. Nachr. 1920, 244 to Goth. <b class="b2">*midjunga</b> in [[midjun]]([[ga]])[[gards]]. -- Denomin. verbs: 1. [[μεσόω]] [[form the middle]], [[be in ...]] (IA.); 2. [[μεσεύω]] [[keep the mean]], [[be neutral]] (Pl. Lg., X., Arist.); 3. [[μεσάζω]] = [[μεσόω]] (LXX, D.S.). -- On <b class="b3">μεσ(σ)ηγύς</b> s. v.<br />Origin: IE [Indo-European] [706] <b class="b2">*medʰi̯o-</b> [[middle]]<br />Etymology: Old local adj., identical with Skt. <b class="b2">mádhya-</b>, Lat. [[medius]], Germ., e.g. Goth. [[midjis]], OHG [[mitti]], IE <b class="b2">*médhi̯os</b> [[in the middle]]. More forms from several other languages in WP. 2, 261, Pok. 706f., W.-Hofmann s. [[medius]], Mayrhofer s. <b class="b2">mádhyaḥ</b>, Feist Vgl. Wb. s. [[midjis]], Fraenkel Lit. et. Wb. s. <b class="b2">mẽdis</b>, Vasmer Russ. et. Wb. s. <b class="b2">mežá</b>. Supposition on the prehistory (adjectiv. of an adverb <b class="b2">*médhi</b>?; cf. [[μετά]]) also in Schwyzer 461 a. 627.

|mdlsjtxt=<br /><b class="num">I.</b> [[middle]], in the [[middle]], Lat. [[medius]], Hom., etc.; [[μέσον]] [[σάκος]] the [[middle]] or [[centre]] of the [[shield]], Il.; ἐν αἰθέρι μέσῳ in mid air, Soph.; with the Art. [[following]], διὰ [[μέσης]] τῆς πόλεως, ἐν μ. τῇ χώρᾳ Xen.<br /><b class="num">2.</b> with a Verb, ἔχεται [[μέσος]] by the [[middle]], by the [[waist]], [[proverb]]. from the [[wrestling]]-[[ring]], Ar.<br /><b class="num">3.</b> μ. [[δικαστής]] = [[μεσίτης]], a [[judge]] [[between]] two, an [[umpire]], Thuc.<br /><b class="num">4.</b> ὁ [[μέσος]] (''[[sc.]]'' δάκτυλοσ) Plat.<br /><b class="num">5.</b> of [[time]], [[μέσον]] [[ἦμαρ]] mid- day, Hom.; μέσαι νύκτες Hdt.; also, [[μέσον]] τῆς ἡμέρας Hdt.<br /><b class="num">II.</b> [[middling]], [[moderate]], [[μέσος]] [[ἀνήρ]] a man of [[middle]] [[rank]], Hdt.; μ. [[πολίτης]] Thuc.; also οἱ διὰ μέσου the [[moderate]] or [[neutral]] [[party]], Thuc.<br /><b class="num">2.</b> [[middling]], i. e. [[middling]] [[good]], Plat.<br /><b class="num">III.</b> [[μέσον]] epic μέσσον, ου, as [[substantive]] the [[middle]], the [[space]] [[between]], ἐν μέσσῳ, for ἐν μεταιχμίῳ, Il.; or without ἐν, ἔνθορε μέσσῳ he leaped [[into]] the [[middle]], Il.; οἱ ἐν μ. λόγοι the [[intervening]] words, Soph.; τὰ ἐν μ. [[what]] went [[between]], Soph.; ἐν μ. [[ἡμῶν]] καὶ βασιλέως [[between]] us and him, Xen.; ἐν μ. νυκτῶν at mid [[night]], Xen.; ἆθλα κείμενα ἐν μέσῳ prizes set up for all to [[contend]] for, Dem.;—so in plural, κεῖτο δ' ἄρ' ἐν μέσσοισι Il.<br />b. ἐς [[μέσον]], ἐς μ. ἀμφοτέρων Hom.; ἐς μ. τιθέναι τισί τι to set a [[prize]] [[before]] all, for all to [[contest]], Lat. in [[medio]] ponere, Il.; ἐς τὸ μ. τιθέναι to [[propose]], [[bring]] [[forward]] in [[public]], Hdt.; ἐς τὸ μ. λέγειν to [[speak]] [[before]] all, Hdt.; ἐς μ. Πέρσῃσι [[καταθεῖναι]] τὰ πρήγματα to [[give]] up the [[power]] in [[common]] to all, Hdt.<br />c. ἐκ τοῦ μέσου καθέζεσθαι to [[keep]] [[clear]] of a [[contest]], i. e. [[remain]] [[neutral]], Hdt.<br />d. διὰ μέσου = [[μεταξύ]], [[between]], Hdt., Thuc.; and of [[time]], [[meanwhile]],Hdt., Thuc.<br />e. ἀνὰ [[μέσον]] [[midway]] [[between]], Theocr.<br />f. κατὰ μέσσον, = ἐν μέσῳ, Il.<br /><b class="num">2.</b> τὸ [[μέσον]], also, the [[difference]], [[average]], Hdt., Thuc.<br /><b class="num">3.</b> the [[middle]] [[state]] or [[mean]], Lat. [[mediocritas]], Arist.; παντὶ μέσῳ τὸ [[κράτος]] θεὸς ὤπασεν Aesch.<br /><b class="num">IV.</b> adv. [[μέσον]], epic μέσσον, in the [[middle]], Hom.: c. gen. [[between]], οὐρανοῦ μ. χθονός τε Eur.<br /><b class="num">2.</b> in [[attic]] [[μέσως]], [[moderately]], Eur.; καὶ [[μέσως]] [[even]] a [[little]], Thuc.; [[μέσως]] βεβιωκέναι in a [[middle]] way, i. e. [[neither]] well nor ill, Plat.<br /><b class="num">V.</b> irreg. comp. [[μεσαίτερος]] (cf. μεσαῖοσ) Plat.; Sup. [[μεσαίτατος]] Hdt., etc.

|ftr='''μέσος''': {mésos}<br />'''Forms''': ep. lyr. äol. [[μέσσος]], kret. böot. μέττος. Steigerungsformen: [[μεσαίτερος]], -τατος (ion. att.; nach [[παλαίτερος]] u.a.; Schwyzer 632), μέσ(σ)ατος (Il., Ar. u.a.; nach [[ἔσχατος]] usw.), [[μεσσάτιος]] (Kall. u. a.; wie [[ἐσχάτιος]]), [[μεσάτιον]] N. eines Riemens (Poll.; vgl. [[μέσαβον]]); μεσσότατος (A. R., Man.).<br />'''Meaning''': ‘in der Mitte befindlich. mittlerer’, von Raum, Zeit, Größe usw., τὸ [[μέσον]] [[die Mitte]] (seit Il.).<br />'''Composita''': Sehr oft als Vorderglied, z.B. [[μεσόδμη]], [[μεσημβρία]], [[μέσαβον]] (s. bes.); auch [[μεσαιπόλιος]] [[halbgrau]], [[ergrauend]] (Ν 361 u. a.; vgl. z.B. [[μεσόλευκος]]) wie [[μεσαίτερος]], nicht lokativisch, sondern metrisch bedingt (Schwyzer 448 m. Lit.).<br />'''Derivative''': Ableitungen, auch Adjektiva, teils stilistischformal erweitert, teils von (τὸ) [[μέσον]] ausgehend: 1. [[μεσήεις]] = [[μέσος]] (Μ 269; metrische Erweiterung am Versende (nach [[τιμήεις]], [[τελήεις]]?), Risch par. 56e; s. noch Debrunner Ἀντίδωρον 28 f. 2. μεσ(σ)[[ήρης]] = [[μέσος]] (E. in lyr. u. anap., Eratosth.; nach [[ποδήρης]] u. a.). 3. [[μεσαῖος]] = [[μέσος]] (Antiph.; wie [[τελευταῖος]]). 4. [[μεσάδιος]] [[zentral]] (äol. nach Sch. D.T.; nach [[διχθάδιος]] u. a., vgl. auch [[μεσάζω]]). 5. [[μεσίδιος]] [[in der Mitte befindlich]], [[vermittelnd]] (Arist.); [[μεσίδιον]] n. [[bei einem Mittler hinterlegtes Gut]] mit -ιόω [[eine Hinterlegung machen]] (Pap. u. Inschr.). — 6. [[μεσίτης]] m. ‘Vermittler, Mittler. Schiedsrichter’ (Redard 25 f., 260 A. 1) mit -ιτεύω ’μ. sein, ausgleichen’, auch [[verpfänden]] (Plb., Pap., NT usw.), -ιτεία [[Vermittlung]], [[Ausgleichung]], [[Verpfändung]] (J., Pap. u. a.). 7. [[μέσης]] m. [[Wind zwischen [[ἀπαρκτίας]] und [[καικίας]] (Arist.; Schwyzer 461, Chantraine Form. 31), auch [[μεσεύς]] = [[καικίας]] (Steph. ''in'' ''Hp''.). — 8. [[μεσότης]], -ητος f. [[Mitte]], [[Mittelmaß]], [[Mäßigung]] (Pl., Arist. u. a.). — 9. [[μεσακόθεν]] Adv. [[inmitten]], [[zwischen]] (Arkad. IV^a), < -αχόθεν nach [[πανταχόθεν]] u. a. (Thurneysen Glotta 12, 146, Schwyzer 630); nicht mit Bechtel Gött. Nachr. 1920, 244 (zögernd) zu got. *''midjunga''in ''midjun''[''ga'']''gards''. — Denominative Verba: 1. [[μεσόω]] [[die Mitte bilden]], [[in der Mitte sein]] (ion. att.); 2. [[μεσεύω]] [[die Mitte halten]], [[sich neutral verhalten]] (Pl. ''Lg''., X., Arist.); 3. [[μεσάζω]] = [[μεσόω]] (LXX, D.S. u. a.). — Zu [[μεσσηγύ]]ς s. bes.<br />'''Etymology''': Altes lokales Adj., mit aind. ''mádhya''-, lat. ''medius'', germ., z.B. got. ''midjis'', ahd. ''mitti'' u. a. m. formal und begrifflich identisch, idg. *''médhi̯os'' [[in der Mitte befindlich]]. Weitere Formen aus verschiedenen anderen Sprachen mit reicher Lit. bei WP. 2, 261, Pok. 706f., W.-Hofmann s. ''medius'', Mayrhofer s. ''mádhyaḥ'', Feist Vgl. Wb. s. ''midjis'', Fraenkel Lit. et. Wb. s. ''mẽdis'', Vasmer Russ. et. Wb. s. ''mežá''. Vermutung über die Vorgeschichte (Adjektivierung eines Adverbs *''médhi''?; vgl. [[μετά]]) auch bei Schwyzer 461 u. 627.<br />'''Page''' 2,214-215