3,273,762
edits
m (Text replacement - "<b class="b2">;</b> " to ";") |
(CSV import) |
||
(17 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=oukoyn | |Transliteration C=oukoyn | ||
|Beta Code=ou)kou=n | |Beta Code=ou)kou=n | ||
|Definition=Dor. οὐκῶν, Adv., composed, < | |Definition=Dor. [[οὐκῶν]], Adv., composed,<br><span class="bld">A</span> like [[οὔκουν]], of [[οὐκ]] and [[οὖν]], but differing in meaning and accent, cf. A.D. ''Conj.''257.18sqq., Hdn.Gr.1.516, Phryn.''PS''p.98B.<br><span class="bld">I</span> in questions, inviting assent to an inference, or to an addition to what has already received assent, <b class="b3">οὐκοῦν δοκεῖ σοι</b>…;you think [[then]], [[do you not]], that… ? [[Xenophon|X.]]''[[Cyropaedia|Cyr.]]''2.4.15, ''Mem.''1.4.5, cf. 4.2.20, [[Plato|Pl.]]''[[Protagoras|Prt.]]'' 332b, 360b-d, ''Cra.''416c, etc.: with hortatory subj., <b class="b3">οὐκοῦν καὶ ἄλλους σε φῶμεν δυνατὸν εἶναι ποιεῖν</b> (''[[sc.]]'' <b class="b3">ῥήτορας ἀγαθούς</b>); Id.''Grg.''449b: followed by [[οὐ]] when a neg. answer is invited, οὐκοῦν οὐκ ἂν εἴη τὸ μὴ λυπεῖσθαί ποτε ταὐτὸν τῷ χαίρειν; Id.''Phlb.''43d, cf. ''Phd.'' 105e; οὐκοῦν οὐδ' ἂν εἷς ἀντείποι; D.16.4.<br><span class="bld">II</span> in affirm. sentences, [[surely then]], οὐκοῦν, εἰ ταῦτα ἀληθῆ, πολλὴ ἐλπὶς ἀφικομένῳ οἷ ἐγὼ πορεύομαι [[Plato|Pl.]]''[[Phaedo|Phd.]]'' 67b: with subj. or imper., <b class="b3">οὐκοῦν διδάσκωμεν αὐτόν, ἀλλὰ μὴ λοιδορῶμεν</b> let us teach him, [[then]], Id.''La.''195a; <b class="b3">οὐκοῦν… ἱκανῶς ἐχέτω</b> let this [[then]] suffice, Id.''[[Phaedrus|Phdr.]]''274b, cf. 278b, Luc.''DMort.''23.3; οὐκοῦν ἂν ἤδη… λέγοι Ar.''Pax''43: with a prohibition, οὐκοῦν μὴ… αὐτομολήσῃς Aeschin.1.159; <b class="b3">οὐκοῦν ὑπόλοιπον δουλεύειν</b> slavery, [[then]], is the only alternative, D.8.59.<br><span class="bld">2</span> in replies, [[very well]], [[yes]], [[ἴωμεν]]… Answ. οὐκοῦν ἐπειδὰν πνεῦμα τοὐκ πρῴρας ἀνῇ, τότε στελοῦμεν S.''Ph.''639; <b class="b3">ἀμηχάνων ἐρᾷς</b>. Answ. οὐκοῦν, ὅταν δὴ μὴ σθένω, πεπαύσομαι Id.''Ant.''91; <b class="b3">ἥξει γὰρ αὐτά, κἂν ἐγὼ σιγῇ στέγω</b>. Answ. οὐκοῦν ἅ γ' ἥξει καὶ σὲ χρὴ λέγειν ἐμοί Id.''OT''342; <b class="b3">ἀπόλωλας, ὦ κακόδαιμον</b>. Answ. οὐκοῦν, ἢν λάχω Ar.''Pax''364; <b class="b3">ἴθι δὴ σκεψώμεθα</b>… Answ. <b class="b3">οὐκοῦν χρή</b> [[yes]], let us do so, [[Plato|Pl.]]''[[Politicus|Plt.]]'' 289d, cf. 287c, ''Sph.''254d; [[surely]], οὐκοῦν τρύγοιπος ταῦτα πάντ' ἰάσεται Ar.''Pl.''1087; οὐκοῦν κλεινὴ καὶ ἔπαινον ἔχουσ'… ἀπέρχῃ [[Sophocles|S.]]''[[Antigone|Ant.]]''817 (anap.). | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0411.png Seite 411]] ist eine reine Schlußpartikel geworden, συλλογιστικόν, so daß οὐ nach den alten Gramm. παραπληρωματικόν ist, [[demnach]], [[folglich]]; das scheinbare Verschwinden der Negation bei solcher Übersetzung erklärt sich daraus, daß sich das Fragewort [[οὔκουν]] im Gebrauche so abschwächte, daß es allein gesetzt nur die natürliche, von selbst sich ergebende Folge bezeichnet, die, wie man erwartet, jeder zugiebt, οὐκοῦν, ἐπειδὰν πνεῦμα [[τοὐκ]] πρώρας ἀνῇ, [[τότε]] στελοῦμεν, wir werden also segeln, Soph. Phil. 635, was man auf die Frage στελοῦμεν· [[οὔκουν]], sc. στελοῦμεν, zurückführen kann, wir werden segeln, nicht wahr? vgl. [[οὐκοῦν]] [[ὅταν]] δὴ μὴ [[σθένω]] πεπαύσομαι, so werde ich demnach ruhen, wenn ich Richts vermag, Ant. 91, wo man wieder ein »nicht wahr?« zum Grunde liegend annehmen kann; vgl. 811 El. 789; ἀλλ' οὐκ ἔχει γὰρ δᾷδας· – [[οὐκοῦν]] κλαύσεται, so wird er also Schläge bekommen, Ar. Plut. 425; ib. 549 steht auch in der Frage [[οὐκοῦν]] [[δήπου]] τῆς πτωχείας πενίαν φαμὲν εἶναι ἀδελφήν; wir sagen »doch wohl«. – In Prosa, οὐκοῦν χρή, Plat. Rep. VIII, 559 a u. öfter. – Vgl. übrigens über den Unterschied Hermann zu Vig. p. 794 ff. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0411.png Seite 411]] ist eine reine Schlußpartikel geworden, συλλογιστικόν, so daß οὐ nach den alten Gramm. παραπληρωματικόν ist, [[demnach]], [[folglich]]; das scheinbare Verschwinden der Negation bei solcher Übersetzung erklärt sich daraus, daß sich das Fragewort [[οὔκουν]] im Gebrauche so abschwächte, daß es allein gesetzt nur die natürliche, von selbst sich ergebende Folge bezeichnet, die, wie man erwartet, jeder zugiebt, οὐκοῦν, ἐπειδὰν πνεῦμα [[τοὐκ]] πρώρας ἀνῇ, [[τότε]] στελοῦμεν, wir werden also segeln, Soph. Phil. 635, was man auf die Frage στελοῦμεν· [[οὔκουν]], ''[[sc.]]'' στελοῦμεν, zurückführen kann, wir werden segeln, nicht wahr? vgl. [[οὐκοῦν]] [[ὅταν]] δὴ μὴ [[σθένω]] πεπαύσομαι, so werde ich demnach ruhen, wenn ich Richts vermag, Ant. 91, wo man wieder ein »nicht wahr?« zum Grunde liegend annehmen kann; vgl. 811 El. 789; ἀλλ' οὐκ ἔχει γὰρ δᾷδας· – [[οὐκοῦν]] κλαύσεται, so wird er also Schläge bekommen, Ar. Plut. 425; ib. 549 steht auch in der Frage [[οὐκοῦν]] [[δήπου]] τῆς πτωχείας πενίαν φαμὲν εἶναι ἀδελφήν; wir sagen »doch wohl«. – In Prosa, οὐκοῦν χρή, Plat. Rep. VIII, 559 a u. öfter. – Vgl. übrigens über den Unterschied Hermann zu Vig. p. 794 ff. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<i>adv.</i><br /><b>1</b> [[donc]], [[eh bien donc]], [[eh bien alors]] : [[οὐκοῦν]], [[ὅταν]] δὴ μὴ [[σθένω]], πεπαύσομαι SOPH eh bien alors, quand la force me manquera, je m'arrêterai ; <i>dans les propos. interrog.</i> et alors ? eh bien donc ?;<br /><b>2</b> <i>c.</i> [[οὖν]], donc, par suite.<br />'''Étymologie:''' [[οὐκ]], [[οὖν]] ; le sens nég. en apparence écarté subsiste au fond de l'ex. ci-dessus : [[οὐκοῦν]], [[ὅταν]] δὴ μὴ [[σθένω]], πεπαύσομαι, équivaut à [[ὅταν]] δὴ μὴ [[σθένω]], πεπαύσομαι· [[οὐκοῦν]] ; quand la force me manquera, je m'arrêterai, n'est-il pas vrai ? ou n'est-ce pas ? d'où, en renversant l'ordre des idées : eh bien alors, quand la force me manquera, je m'arrêterai. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''οὐκοῦν:''' adv.<br /><b class="num">1</b> [[итак]], [[следовательно]], [[стало быть]]: οὐ. ἀποκρινεῖ; Plat. так ты ответишь (мне)?; οὐ., [[ὅταν]] δὴ μὴ [[σθένω]], πεπαύσομαι Soph. ну что же, если нет у меня сил, буду бездействовать;<br /><b class="num">2</b> (в ответах) очевидно, конечно: οὐ. [[χρή]] Plat. конечно, следует (сделать это). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''οὐκοῦν''': Ἐπίρρ. κατ’ ἀρχὰς ταὐτὸν τῷ [[οὔκουν]], ἀλλὰ ἀπώλεσε πᾶσαν ἀρνητικὴν δύναμιν (ἴδε κατωτ.), λοιπὸν [[ἑπομένως]], ἄρα, Λατ. ergo, igitur, itaque, συχν. παρ’ Ἀττ., [[οὐκοῦν]], [[ὅταν]] δὴ μὴ [[σθένω]], πεπαύσομαι Σοφ. Ἀντ. 91, πρβλ. 817, Φ. 639. Πλάτ., κτλ.· εἰρωνικῶς, [[οὐκοῦν]] ὑπόλοιπον δουλεύειν Δημ. 104. 13, πρβλ. Ἀριστοφ. Πλ. 1087· - [[οὐκοῦν]] οὐ; = [[οὔκουν]]; λοιπὸν ὄχι; Πλάτ. Φίληβ. 43D· [[οὕτως]], [[οὐκοῦν]] [[οὐδέ]]..; Δημ. -Παρ’ Αἰσχίν. 23. 1, δυνάμεθα νὰ γράψωμεν ἢ: [[οὔκουν]] μή... αὐτομολήσῃς, λοιπὸν μὴ αὐτομολήσῃς, ἢ [[οὐκοῦν]] μὴ… αὐτ. (= οὐ μὴ οὖν αὐτ.), λοιπὸν δὲν θὰ αὐτομολήσῃς. 2) ἐν ἐρωτήσεσι, λοιπόν; «τὸ λοιπόν;» Ξεν. Κύρ. 2. 4, 15, κτλ.· τὸ πλεῖστον εἰρωνικῶς, ὁ αὐτ. ἐν Ἀπομν. 4. 2, 20, Πλάτ. Πρωτ. 360Β-D. 3) ἐν ἀποκρίσεσι, βεβαίως ἀναμφιβόλως, Ἀριστοφ. Εἰρ. 364, πρβλ. Πλάτ. Πολιτ. 287C, 289D. - Ἡ διαφορὰ μεταξὺ [[οὔκουν]] καὶ [[οὐκοῦν]], καθ’ ἣν τὸ δεύτερον ἀπόλλυσιν ἐν τῇ χρήσει τὴν ἀρνητικὴν δύναμιν, σαφῶς ὁρίζεται ὑπὸ τῶν παλαιῶν γραμματικῶν, ἴδε Ἀμμών. ἐν λ., Α. Β. 57. 10., 525. 28. Ὁ Elmsl. ἐν Εὐρ. Ἡρακλ. 256 προτείνει τὴν καθαίρεσιν τῆς διαφορᾶς μεταξὺ [[οὔκουν]] (ὄχι λοιπὸν) καὶ [[οὐκοῦν]] (λοιπόν), καὶ συνιστᾷ τὴν διῃρημένην γραφὴν οὐκ οὖκ ἁπανταχοῦ, μετὰ τοῦ ἐρωτηματικοῦ σημείου ἢ [[ἄνευ]] [[αὐτοῦ]] κατὰ τὴν ἔννοιαν. Ἀλλ’ ἂν καὶ παρὰ τοῖς ἀρχαιοτάτοις συγγραφεῦσιν ἑκατέρα [[λέξις]] ἀείποτε διετήρει τὴν ἰδίαν αὑτῆς σημασίαν καὶ δύναμιν, [[ὅμως]] τοιοῦτον κανόνα δὲν δυνάμεθα ἁπανταχοῦ νὰ ἐφαρμόσωμεν, [[οἷον]] [[ὅπου]] τὸ [[οὐκοῦν]] κεῖται μετὰ προστακτ., [[οὐκοῦν]] ἱκανῶς ἐχέτω, ἂς ἀρκέσῃ λοιπὸν τοῦτο, Πλάτ. Φαῖδρ. 274Β, πρβλ. Λουκ. Νεκρ. Διάλ. 23. 3· καὶ ἡ [[προσθήκη]] τοῦ ἀρνητ. οὐ (ἴδε ἀνωτ. 1) σημαίνει ὅτι τὸ [[οὐκοῦν]] ἀπώλεσε τὴν ἀρνητικὴν αὑτοῦ δύναμιν. | |lstext='''οὐκοῦν''': Ἐπίρρ. κατ’ ἀρχὰς ταὐτὸν τῷ [[οὔκουν]], ἀλλὰ ἀπώλεσε πᾶσαν ἀρνητικὴν δύναμιν (ἴδε κατωτ.), λοιπὸν [[ἑπομένως]], ἄρα, Λατ. ergo, igitur, itaque, συχν. παρ’ Ἀττ., [[οὐκοῦν]], [[ὅταν]] δὴ μὴ [[σθένω]], πεπαύσομαι Σοφ. Ἀντ. 91, πρβλ. 817, Φ. 639. Πλάτ., κτλ.· εἰρωνικῶς, [[οὐκοῦν]] ὑπόλοιπον δουλεύειν Δημ. 104. 13, πρβλ. Ἀριστοφ. Πλ. 1087· - [[οὐκοῦν]] οὐ; = [[οὔκουν]]; λοιπὸν ὄχι; Πλάτ. Φίληβ. 43D· [[οὕτως]], [[οὐκοῦν]] [[οὐδέ]]..; Δημ. -Παρ’ Αἰσχίν. 23. 1, δυνάμεθα νὰ γράψωμεν ἢ: [[οὔκουν]] μή... αὐτομολήσῃς, λοιπὸν μὴ αὐτομολήσῃς, ἢ [[οὐκοῦν]] μὴ… αὐτ. (= οὐ μὴ οὖν αὐτ.), λοιπὸν δὲν θὰ αὐτομολήσῃς. 2) ἐν ἐρωτήσεσι, λοιπόν; «τὸ λοιπόν;» Ξεν. Κύρ. 2. 4, 15, κτλ.· τὸ πλεῖστον εἰρωνικῶς, ὁ αὐτ. ἐν Ἀπομν. 4. 2, 20, Πλάτ. Πρωτ. 360Β-D. 3) ἐν ἀποκρίσεσι, βεβαίως ἀναμφιβόλως, Ἀριστοφ. Εἰρ. 364, πρβλ. Πλάτ. Πολιτ. 287C, 289D. - Ἡ διαφορὰ μεταξὺ [[οὔκουν]] καὶ [[οὐκοῦν]], καθ’ ἣν τὸ δεύτερον ἀπόλλυσιν ἐν τῇ χρήσει τὴν ἀρνητικὴν δύναμιν, σαφῶς ὁρίζεται ὑπὸ τῶν παλαιῶν γραμματικῶν, ἴδε Ἀμμών. ἐν λ., Α. Β. 57. 10., 525. 28. Ὁ Elmsl. ἐν Εὐρ. Ἡρακλ. 256 προτείνει τὴν καθαίρεσιν τῆς διαφορᾶς μεταξὺ [[οὔκουν]] (ὄχι λοιπὸν) καὶ [[οὐκοῦν]] (λοιπόν), καὶ συνιστᾷ τὴν διῃρημένην γραφὴν οὐκ οὖκ ἁπανταχοῦ, μετὰ τοῦ ἐρωτηματικοῦ σημείου ἢ [[ἄνευ]] [[αὐτοῦ]] κατὰ τὴν ἔννοιαν. Ἀλλ’ ἂν καὶ παρὰ τοῖς ἀρχαιοτάτοις συγγραφεῦσιν ἑκατέρα [[λέξις]] ἀείποτε διετήρει τὴν ἰδίαν αὑτῆς σημασίαν καὶ δύναμιν, [[ὅμως]] τοιοῦτον κανόνα δὲν δυνάμεθα ἁπανταχοῦ νὰ ἐφαρμόσωμεν, [[οἷον]] [[ὅπου]] τὸ [[οὐκοῦν]] κεῖται μετὰ προστακτ., [[οὐκοῦν]] ἱκανῶς ἐχέτω, ἂς ἀρκέσῃ λοιπὸν τοῦτο, Πλάτ. Φαῖδρ. 274Β, πρβλ. Λουκ. Νεκρ. Διάλ. 23. 3· καὶ ἡ [[προσθήκη]] τοῦ ἀρνητ. οὐ (ἴδε ἀνωτ. 1) σημαίνει ὅτι τὸ [[οὐκοῦν]] ἀπώλεσε τὴν ἀρνητικὴν αὑτοῦ δύναμιν. | ||
}} | }} | ||
{{StrongGR | {{StrongGR | ||
Line 26: | Line 29: | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=οὐκοῦν, δωρ. τ. οὐκῶν (Α)<br /><b>επίρρ.</b><br /><b>1.</b> (σε ερωτήσεις στις οποίες αναμένεται [[κατάνευση]] σε κάποιο [[συμπέρασμα]] ή [[προσθήκη]] σε [[κάτι]] που έχει ήδη γίνει παραδεκτό) [[λοιπόν]] δεν, άρα δεν («οὐκοῦν | |mltxt=οὐκοῦν, δωρ. τ. οὐκῶν (Α)<br /><b>επίρρ.</b><br /><b>1.</b> (σε ερωτήσεις στις οποίες αναμένεται [[κατάνευση]] σε κάποιο [[συμπέρασμα]] ή [[προσθήκη]] σε [[κάτι]] που έχει ήδη γίνει παραδεκτό) [[λοιπόν]] δεν, άρα δεν («οὐκοῦν δοκεῖ σοι... [[συμφέρον]] [[εἶναι]]...;», <b>Ξεν.</b>)<br /><b>2.</b> (όταν αναμένεται αρνητική [[απάντηση]] και ακολουθεί το <i>οὐ</i>) [[λοιπόν]] («οὐκοῦν οὐδ' ἂν εἷς ἀντείποι;», <b>Δημοσθ.</b>)<br /><b>3.</b> (με υποτ. ή προστ. σε βεβ. πρότ.) α) ασφαλώς όχι<br />β) [[λοιπόν]] ας («οὐκοῦν | ||
... σὺ καὶ τοῦτο ἴασαι καὶ τὸν Ἑρμῆν κέλευσον», <b>Λουκιαν.</b>)<br /><b>4.</b> (σε αποκρίσεις) α) [[μάλιστα]], πολύ καλά («ἀμηχάνων ἐρᾷς. [απόκρ.] οὐκοῦν, [[ὅταν]] δὴ μὴ [[σθένω]] πεπαύσομαι», <b>Σοφ.</b>)<br />β) ασφαλώς, βεβαίως («οὐκοῦν κλεινὴ καὶ ἔπαινον ἔχουσ'... ἀπέρχῃ», <b>Σοφ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>οὐκ</i> <span style="color: red;">+</span> <i>οὖν</i>].<br />οὔκον, ιων. τ. οὐκ ὦν (Α)<br /><b>επίρρ.</b><br /><b>1.</b> βεβαίως δεν, ασφαλώς δεν («[[οὔκουν]] μ' ἐν Ἄργει γ' οἷα πράττεις λανθάνει», <b>Αριστοφ.</b>)<br /><b>2.</b> (με ανακεφαλαιωτική σημ. και σε [[απόδοση]] υποθ. λόγου) σύμφωνα με αυτά δεν, με την [[προϋπόθεση]] αυτή δεν («[[οὔκουν]] ἀπολείψομαί γέ σου... εἰ τοῦτο λέγεις», <b>Ξεν.</b>)<br /><b>3.</b> (με συμπερ. σημ.) [[συνεπώς]] δεν («οὔκον [[οἶδα]]», <b>Πλάτ.</b>)<br /><b>4.</b> (σε ερωτήσεις) [[λοιπόν]] δεν;, ε, [[λοιπόν]] δεν; («[[οὔκουν]] ἐγώ σοι ταῦτα προύλεγον [[πάλαι]];», <b>Σοφ.</b>)<br /><b>5.</b> (σε [[απόκριση]] που δίνεται με [[αφορμή]] [[επιχείρημα]] του προηγούμενου ομιλητή) και ύστερα από αυτό δεν...; («[[οὔκουν]] [[ὅμαιμος]] χὠ [[καταντίον]] θανών; <b>Σοφ.</b>)<br /><b>6.</b> <b>φρ.</b> (στους ιων. πεζογράφους) <i>οὐκ ὦν</i><br />[[οπωσδήποτε]] δεν («ταῦτα λέγοντες, τοὺς Κροτωνιήτας οὐκ ὦν ἔπειθον», <b>Ηρόδ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>οὐκ</i> <span style="color: red;">+</span> <i>οὖν</i>]. | ... σὺ καὶ τοῦτο ἴασαι καὶ τὸν Ἑρμῆν κέλευσον», <b>Λουκιαν.</b>)<br /><b>4.</b> (σε αποκρίσεις) α) [[μάλιστα]], πολύ καλά («ἀμηχάνων ἐρᾷς. [απόκρ.] οὐκοῦν, [[ὅταν]] δὴ μὴ [[σθένω]] πεπαύσομαι», <b>Σοφ.</b>)<br />β) ασφαλώς, βεβαίως («οὐκοῦν κλεινὴ καὶ ἔπαινον ἔχουσ'... ἀπέρχῃ», <b>Σοφ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>οὐκ</i> <span style="color: red;">+</span> <i>οὖν</i>].<br />οὔκον, ιων. τ. οὐκ ὦν (Α)<br /><b>επίρρ.</b><br /><b>1.</b> βεβαίως δεν, ασφαλώς δεν («[[οὔκουν]] μ' ἐν Ἄργει γ' οἷα πράττεις λανθάνει», <b>Αριστοφ.</b>)<br /><b>2.</b> (με ανακεφαλαιωτική σημ. και σε [[απόδοση]] υποθ. λόγου) σύμφωνα με αυτά δεν, με την [[προϋπόθεση]] αυτή δεν («[[οὔκουν]] ἀπολείψομαί γέ σου... εἰ τοῦτο λέγεις», <b>Ξεν.</b>)<br /><b>3.</b> (με συμπερ. σημ.) [[συνεπώς]] δεν («οὔκον [[οἶδα]]», <b>Πλάτ.</b>)<br /><b>4.</b> (σε ερωτήσεις) [[λοιπόν]] δεν;, ε, [[λοιπόν]] δεν; («[[οὔκουν]] ἐγώ σοι ταῦτα προύλεγον [[πάλαι]];», <b>Σοφ.</b>)<br /><b>5.</b> (σε [[απόκριση]] που δίνεται με [[αφορμή]] [[επιχείρημα]] του προηγούμενου ομιλητή) και ύστερα από αυτό δεν...; («[[οὔκουν]] [[ὅμαιμος]] χὠ [[καταντίον]] θανών; <b>Σοφ.</b>)<br /><b>6.</b> <b>φρ.</b> (στους ιων. πεζογράφους) <i>οὐκ ὦν</i><br />[[οπωσδήποτε]] δεν («ταῦτα λέγοντες, τοὺς Κροτωνιήτας οὐκ ὦν ἔπειθον», <b>Ηρόδ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>οὐκ</i> <span style="color: red;">+</span> <i>οὖν</i>]. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''οὐκοῦν:''' επίρρ., αρχικώς ταυτόσημο με το [[οὔκουν]], έχοντας όμως χάσει [[κάθε]] αποφατική ισχύ,<br /><b class="num">1.</b> εξού, άρα, [[λοιπόν]], [[συνεπώς]], [[επομένως]], Λατ. [[ergo]], [[igitur]], [[itaque]], σε Σοφ. κ.λπ.<br /><b class="num">2.</b> σε ερωτήσεις, [[λοιπόν]]; [[κυρίως]], ειρωνικά, σε Ξεν.<br /><b class="num">3.</b> σε απαντήσεις, [[βεβαίως]], αναμφιβόλως, σε Αριστοφ., Πλάτ. | |lsmtext='''οὐκοῦν:''' επίρρ., αρχικώς ταυτόσημο με το [[οὔκουν]], έχοντας όμως χάσει [[κάθε]] αποφατική ισχύ,<br /><b class="num">1.</b> εξού, άρα, [[λοιπόν]], [[συνεπώς]], [[επομένως]], Λατ. [[ergo]], [[igitur]], [[itaque]], σε Σοφ. κ.λπ.<br /><b class="num">2.</b> σε ερωτήσεις, [[λοιπόν]]; [[κυρίως]], ειρωνικά, σε Ξεν.<br /><b class="num">3.</b> σε απαντήσεις, [[βεβαίως]], αναμφιβόλως, σε Αριστοφ., Πλάτ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt= | |mdlsjtxt=<b class="num">1.</b> orig. [[identical]] with [[οὔκουν]], but losing all negat. [[force]], [[therefore]], then, [[accordingly]], Lat. [[ergo]], [[igitur]], [[itaque]], Soph., etc.<br /><b class="num">2.</b> in questions, so then? [[mostly]] in [[irony]], Xen.<br /><b class="num">3.</b> in answers, why yes, [[doubtless]], Ar., Plat. | ||
}} | }} | ||
{{Chinese | {{Chinese | ||
Line 43: | Line 43: | ||
{{WoodhouseReversedUncategorized | {{WoodhouseReversedUncategorized | ||
|woodrun=[[accordingly]], [[therefore]] | |woodrun=[[accordingly]], [[therefore]] | ||
}} | |||
{{lxth | |||
|lthtxt=''[[igitur]]'', [[therefore]], [https://scaife.perseus.org/reader/urn:cts:greekLit:tlg0003.tlg001.perseus-grc2:3.63.2/ 3.63.2]. | |||
}} | }} |