ποθεινός: Difference between revisions

|Definition=ποθεινή, ποθεινόν, also ός, όν E.''Hel.''623:—shortd. [[ποθινός]] ([[quod vide|q.v.]]): ([[ποθέω]]):—<br><span class="bld">A</span> [[full of longing]], ἔρος Sapph.''Supp.''4.11; but usually<br><span class="bld">2</span> [[longed for]], [[desired]], [[desirable]], τίς ἁδονᾶς ἄτερ βίος π.; Simon.71; οὐκ… δήμῳ φίλος οὐδὲ π. Callin.1.16; χρυσὸς π. κτῆμα τοῖς βροτοῖς E.''Fr.''1132.31; especially of those absent or lost, παῖς πατρὶ π. Pi.''O.''10(11).87, cf. ''I.''5(4).7, etc.; <b class="b3">ποθεινὰ Ἑλλάς</b> [[desire of]] seeing [[Greece]], Id.''P.''4.218; π. ἦλθες E.''IT''515; π. ἂν μόλοις Id.''Hel.''540; [[ποθεινὰ δάκρυα]] = [[tears of regret]], Id.''Ph.''1737(lyr.): also in Com. and Prose, ἀγαθὸς ποιητὴς καὶ π. τοῖς φίλοις Ar.''Ra.''84; ὦ ποθεινὴ τοῖς… γεωργοῖς ἡμέρα Id.''Pax''556 (paratrag., cf. E.''Hel.''623); τὴν τῶν ἐναντίων τιμωρίαν ποθεινοτέραν αὐτῶν λαβόντες Th.2.42; ποθεινότερος θάνατος βίου Lys.2.73; τὸ -ότατον τῆς ψυχῆς ἦθος [[Xenophon|X.]]''[[Memorabilia|Mem.]]''3.10.3; ποθεινοὶ ἀλλήλοις Pl.''Ly.''215b, etc. Adv. Comp. ποθεινοτέρως, σφῶν αὐτῶν ἔχειν = [[long more ardently]] for each other, X.''Lac.''1.5.<br><span class="bld">II</span> [[longed for]], [[desired]], [[missed]], E.''Cyc.''620 (lyr.); <b class="b3">ποθεινὴ δακρύοισι συμφορά</b> [[desired by]] [[tear]]s, i.e. [[desiring]], [[calling for]] tears, Id.''Med.''1221([[si vera lectio|s.v.l.]]).<br><span class="bld">III</span> Subst., perhaps name of a colour (cf. [[πόθος]] ''III'') or kind of paint, χρίσει ποθεινῷ ''PCair.Zen.''445.11 (iii B. C.).

{{bailly

|btext=ή <i>ou poét.</i> ός, όν :<br /><b>1</b> [[désirable]], [[digne d'être aimé]] <i>ou</i> recherché;<br /><b>2</b> [[désiré]];<br /><b>3</b> [[digne de regrets]], [[regrettable]];<br /><i>Cp.</i> ποθεινότερος, <i>Sp.</i> ποθεινότατος.<br />'''Étymologie:''' [[πόθος]].

|elnltext=ποθεινός -ή -όν, Aeol. πόθεννος [ποθέω] ook f. -ός naar wie of wat (vurig) verlangd is: erg gemist: van pers..; ποθεινός γ’ ἦλθες naar jouw komst is met smart uitgezien Eur. IT 515; ποθεινὸς τοῖς φίλοις gemist door zijn vrienden Aristoph. Ran. 84; ποθεινοὶ ἀλλήλοις elkaar dierbaar Plat. Lys. 215b; van zaken. ὠς πόθεννον εἰς ἔρον ἦλθε hoe hij de vurig gewenste liefde vond Sapph. 15.11 (conject.); ὦ ποθεινὸς ἡμέρα o vurig gewenste dag Eur. Hel. 623. behorend bij gemis: van verlangen:. ποθεινὰ δάκρυα tranen van verlangen Eur. Phoen. 1737.

{{elru

|elrutext='''ποθεινός:''' и 2 желанный, вожделенный ([[Ἑλλάς]] Pind.; [[φθέγμα]] Soph.; [[ἡμέρα]] Arph.): ποθεινοὶ ἀλλήλοις Plat. стремящиеся друг к другу; π. ἦλθες Eur. твой приход - счастье (для меня); ποθεινὰ δάκρυα Eur. слезы тоски; π. δακρύοις Eur. исторгающий слезы.

|sltr=[[ποθεινός]] [[desired]] ἀλλ' ὥτε [[παῖς]] ἐξ ἀλόχου πατρὶ ποθεινὸς (O. 10.87) ἐξ ἱερῶν ἀέθλων μέλλοντα ποθεινοτάταν [[δόξαν]] φέρειν (O. 8.64) ποθεινὰ δ' Ἑλλὰς αὐτὰν δονέοι μάστιψι Πειθοῦς [[yearning]] [[for]] [[Greece]] (P. 4.218) ἔν τ' ἀγωνίοις ἀέθλοισι ποθεινὸν [[κλέος]] ἔπραξεν (I. 5.7)

|mltxt=-ή, -ό / [[ποθεινός]], -ή, -όν, ΝΜΑ, και [[ποθινός]], Α<br /><b>1.</b> ο [[γεμάτος]] πόθο (α. «[[νέον]] έαρ ποθεινόν», Βυζυην.) β. «ποθεινὸς [[ἔρος]]», Σαπφ.)<br /><b>2.</b> ο [[περιπόθητος]], ο [[πάρα]] πολύ [[επιθυμητός]] (α. «ήσαν ποθεινοί οι καιροί εκείνοι», Παπαδ.<br />β. «χρυσὸς ποθεινὸν [[κτῆμα]] τοῖς βροτοῖς» <b>Ευρ.</b>)<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> ([[κυρίως]] για αγαπημένα πρόσωπα που έχουν πεθάνει) ο [[πολυαγαπημένος]], αυτός τον οποίο θυμάται [[κανείς]] με [[αγάπη]] και [[νοσταλγία]] (α. «παῖς... πατρὶ [[ποθεινός]]», <b>Ευρ.</b> β. «οἵ... ἀπόντες ποθεινοὶ ἀλλήλοις», Λυσ.)<br /><b>2.</b> <b>φρ.</b> α) «ποθεινὰ δάκρυα» — δάκρυα από [[αγάπη]] και [[νοσταλγία]]<br />β) «ποθεινὴ δακρύοισι [[συμφορά]]» — [[συμφορά]] που φέρνει, που προκαλεί δάκρυα αγάπης και νοσταλγίας. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>ποθεινώς</i> / <i>ποθεινῶς</i> ΝΜΑ<br />με πόθο, με σφοδρή [[επιθυμία]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[πόθος]], [[κατά]] τα επίθ. σε -<i>εινός</i> ([[πρβλ]]. [[αλγεινός]]). Ο τ. [[ποθινός]] [[είναι]] [[υστερογενής]], σχηματισμένος [[κατά]] τα επίθ. σε -<i>ινός</i> προκειμένου να [[είναι]] βραχύ το -<i>ι</i>- του τ.].

{{ls

|lstext='''ποθεινός''': -ή, -όν, καὶ ός, όν Εὐρ. Ἑλ. 623· συντετμημ. [[ποθινός]], ἴδε ἐν λ. ([[ποθέω]])· ― ἐπιθυμητός, [[λίαν]] [[ποθητός]], [[περιπόθητος]], [[λίαν]] ἐπιθυμητός, [[βίος]] Σιμωνίδ. 71· συνημμένον μετὰ τοῦ φίλος Καλλίξ. 1. 16· [[μάλιστα]] ἐπὶ ἀπόντος ἢ ἀπολωλότος (ἴδε [[πόθος]]), [[παῖς]] πατρὶ π. Πινδ. Ο. 10 (11). 104, πρβλ. Ι. 5 (4). 9, καὶ Τραγ.· ποθεινὰ [[Ἑλλάς]], ἡ ἐπιθυμία τοῦ νὰ ἴδῃ τις τὴν Ἑλλάδα, Πινδ. Π. 4. 389· ποθεινὸς ἦλθες Εὐρ. Ι. Τ. 515· π. ἂν μόλοις ὁ αὐτ. ἐν Ἑλ. 540· π. δάκρυα, πόθου δάκρυα, ὁ αὐτ. ἐν Φοιν. 1737· ― οὕτω παρὰ τοῖς κωμ. καὶ τοῖς πεζογράγοις, ἀγαθὸς ποιητὴς καὶ π. τοῖς φίλοις Ἀριστοφ. Βάτρ. 84· ὦ ποθεινὴ τοῖς… γεωργοῖς [[ἡμέρα]] ὁ αὐτ. ἐν Εἰρ. 556· ποθεινότερόν τί τινος λαβὼν Θουκ. 2. 42· ποθεινότερος βίου [[θάνατος]] Λυσ. 197· 27· τὸ ποθεινότερον τῆς ψυχῆς [[ἦθος]] Ξεν. Ἀπομν. 3. 10, 3· ποθεινοὶ ἀλλήλοις Πλάτ. Λῦσ. 215Β, κτλ. ― Ἐπίρρ., ποθεινοτέρως ἔχειν τινὸς Ξεν. Λακ. 1, 5. ΙΙ. παρ’ Εὐρ. ἐν Μηδ. 1221, τὸ ποθεινὴ δακρύοισι [[συμφορά]], [[ἑρμηνευτέον]], συμφορὰ προκαλοῦσα δάκρυα, κατὰ τὸν Σχολ.: «ἀντὶ τοῦ [[ἀξιοδάκρυτος]] συμφορὰ» πρβλ. Ι. Τ. 629.