κατήφεια: Difference between revisions

|Definition=Ion. and Ep. κατηφ-είη, ἡ, (κατηφής) <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">dejection</b> (λύπη κάτω βλέπειν ποιοῦσα Plu.2.528e), δυσμενέσιν μὲν χάρμα κατηφείην δὲ σοὶ αὐτῷ <span class="bibl">Il.3.51</span>; κ. καὶ ὄνειδος <span class="bibl">16.498</span>, <span class="bibl">17.556</span>; κ. τέ τις ἅμα καὶ κατάμεμψις σφῶν αὐτῶν πολλὴ ἦν <span class="bibl">Th.7.75</span>; opp. <b class="b3">χαρά</b>, <span class="bibl"><span class="title">Ep.Jac.</span>4.9</span>; δυσθυμία καὶ κ. <span class="bibl">Plu.<span class="title">Them.</span>9</span>; τὴν βουλὴν ἄχος καὶ κ. ἔσχε <span class="bibl">Id.<span class="title">Cor.</span>20</span>, cf. <span class="bibl">D.H.3.19</span>, <span class="bibl">Corn.<span class="title">ND</span>28</span>, <span class="bibl">Charito 6.8</span>; κ. καὶ σύννοια <span class="bibl">Ph.2.204</span>; κ. καὶ ὀϊζύς <span class="bibl">Rhian. 1.8</span>.</span>

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1401.png Seite 1401]] ἡ, ep. u. ion. κατηφείη, das Niederschlagen der Augen, die Beschämung, Demüthigung, Schaam; δυσμενέσιν μὲν [[χάρμα]], κατηφείην δὲ σοὶ αὐτῷ Il. 3, 51; καὶ [[ὄνειδος]] 17, 556. 16, 498; sp. D., wie Ap. Rh. 4, 205. Auch in späterer Prosa, καὶ [[δυσθυμία]], Niedergeschlagenheit, Plut. Them. 9, καὶ [[ἄχος]] Coriol. 20, καὶ [[σιωπή]] Public. 6; Philo u. a. Sp.

{{ls

|lstext='''κατήφεια''': Ἰων. καὶ Ἐπικ. -είη ἢ -ίη ῑ, ἡ, ([[κατηφής]])·― [[λύπη]], [[θλῖψις]] μετ’ αἰσχύνης, [[βαρυθυμία]], τὸ καταιβάζειν τὰ ὄμματα, [[σκυθρωπότης]], ([[λύπη]] [[κάτω]] βλέπειν ποιοῦσα Πλούτ. 2. 528Ε)· ὁ Ὅμηρ. ἀντιτίθησι τῇ χαρᾷ καὶ συνάπτει τῷ ὀνείδει, δυσμενέσιν μὲν [[χάρμα]], κατηφείην δὲ σοὶ αὐτῷ Ἰλ. Γ. 51· κατ. καὶ [[ὄνειδος]] Π. 498, Ρ. 556· κ. τέ τις καὶ [[κατάμεμψις]] σφῶν αὐτῶν πολλὴ ἦν Θουκ. 7. 75· [[δυσθυμία]] καὶ κ. Πλουτ. Θεμιστ… 9· [[ἄχος]] καὶ κ. δεινὴ ὁ αὐτ. ἐν Κορ. 20· κ. καὶ [[σύννοια]] Φίλων 2. 204· [[κατηφίη]] καὶ ὀϊζὺς Ριανὸς παρὰ Στοβ. 54. 13·- ὁ Ἡσύχ.: «[[κατήφεια]]· [[αἰσχύνη]]. [[αἰδώς]]. [[στυγνότης]]. [[ὄνειδος]]. [[ἀνία]]».

{{bailly

|btext=ας (ἡ) :<br /><b>1</b> honte;<br /><b>2</b> découragement;<br /><b>3</b> tristesse.<br />'''Étymologie:''' [[κατηφής]].

|txtha=κατηφειας, ἡ (from [[κατηφής]], of a [[downcast]] [[look]]; and [[this]] from [[κατά]], and τά φαη the eyes; Etym. Magn. (496,53) [[κατήφεια]]. [[ἀπό]] [[τοῦ]] [[κάτω]] τά φαη βάλλειν [[τούς]] ὀνειδιζομενους ἤ λυπουμενους; [[because]], as [[Plutarch]], de dysopia (others, de vitioso pudore (528e.))<br /><b class="num">c.</b> 1says, it is [[λύπη]] [[κάτω]] βλέπειν ποιοῦσα), [[properly]], a [[downcast]] [[look]] expressive of [[sorrow]]; [[hence]], [[shame]], [[dejection]], [[gloom]] (A. V. [[heaviness]]"): [[Homer]], Iliad 3,51; 16,498 etc.; [[Thucydides]] 7,75; Josephus, Antiquities 13,16, 1; [[Plutarch]], Cor. 20; (Pelop. 33,3, and [[often]]; [[Dionysius]] [[Halicarnassus]], Char., etc.); [[often]] in [[Philo]].)  

{{elru

|elrutext='''κατήφεια:''' эп.-ион. [[κατηφείη]] ἡ<br /><b class="num">1)</b> стыд, позор, бесславие (κ. καὶ [[ὄνειδος]] Hom.): κατεφείην σοι [[αὐτῷ]] Hom. к твоему собственному стыду;<br /><b class="num">2)</b> уныние, подавленность (δισθυμία καὶ κ. Plut.; ἡ χάρα εἰς κατήφειαν μετατραπήτω NT).

|elnltext=κατήφεια -ας, ἡ, ep. Ion. κατηφείη [κατηφής] beschaamdheid, schaamte. neerslachtigheid:. κατήφεια... ἅμα καὶ κατάμεμψις σφῶν αὐτῶν neerslachtigheid gepaard met zelfverwijt Thuc. 7.75.5.

|sngr='''原文音譯'''：kat»feia 卡帖-費阿<p>'''詞類次數'''：名詞（1）<p>'''原文字根'''：向下-顯出<p>'''字義溯源'''：愁悶，沮喪，愁苦，悲哀，羞傀，憂愁；由（[[κατά]] / [[καθεῖς]] / [[καθημέραν]] / [[κατακύπτω]]）*=下，按照）或與（[[φαίνω]]）=現出沮喪的樣子）組成；其中 （[[φαίνω]]）出自（[[φῶς]]）=光），而 （[[φῶς]]）出自（[[φαῦλος]]）X=照耀*）<p/>'''出現次數'''：總共（1）；雅（1）<p/>'''譯字彙編'''：<p>1） 愁悶（1） 雅4:9