3,274,789
edits
κλέος: Difference between revisions
m
Text replacement - "(?s)({{trml.*}}\n)({{.*}}$)" to "$2 $1"
mNo edit summary |
m (Text replacement - "(?s)({{trml.*}}\n)({{.*}}$)" to "$2 $1") |
||
| (20 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=kleos | |Transliteration C=kleos | ||
|Beta Code=kle/os | |Beta Code=kle/os | ||
|Definition=τό, Dor. [[κλέϝος]] | |Definition=τό, Dor. [[κλέϝος]] ''GDI''1537 (Crissa, = Röhl''Imag.''3pp.87/8 No.1), only nom. and acc. sg. and pl.: Ep. pl. [[κλέα]] (before a vowel) Hom. (v. infr. 11.1), [[κλεῖα]] ([[nisi legendum|nisi leg.]] [[κλέεα]]) Hes.''Th.''100: ([[κλέω]] A):—<br><span class="bld">A</span> [[rumour]], [[report]], <b class="b3">τί δὴ κ. ἔστ' ἀνὰ ἄστυ</b>; Od.16.461; κλέος εὐρὺ φόνου 23.137; ὄσσαν... ἥ τε μάλιστα φέρει κ. ἀνθρώποισι 1.283; <b class="b3">σὸν κλέος</b> [[news]] of thee, 13.415: c. gen., <b class="b3">μετὰ κ. ἵκετ' Ἀχαιῶν</b> the [[report]] of their [[coming]], Il.11.227, cf. 13.364; <b class="b3">κείνου κατὰ κλέος</b> at the [[news]] of his [[coming]], Pi.''P.''4.125; τῶν ἐμῶν κακῶν κ. S.''Ph.''251; [[rumour]], opp. [[certainty]], κ. οἶον ἀκούομεν οὐδέ τι ἴδμεν Il.2.486; γυναικογήρυτον κλέος [[Aeschylus|A.]]''[[Agamemnon|Ag.]]''487 (lyr.).<br><span class="bld">II</span> [[good]] [[report]], [[fame]], freq.in Hom., κλέος ἐσθλόν Il.5.3; ἀνδρὸς τοῦ κ. εὐρὺ καθ' Ἑλλάδα Od.1.344: abs., τῷ μὲν κ., ἄμμι δὲ [[πένθος]] Il.4.197; τὸ δ' ἐμὸν κ. οὔ ποτ' ὀλεῖται 7.91, cf. 2.325; <b class="b3">κ. εἶναί τινι</b> to be a [[glory]] to him, 22.514; κ. οὐρανὸν ἵκει 8.192, Od.9.20; κ. οὐρανὸν εὐρὺν ἵκανε 8.74; κ. ἄφθιτον Sapph.''Supp.''20a.4, Ibyc.''Oxy.''1790.47, ''GDI''l.c.; <b class="b3">κ. ἀρέσθαι, εὑρέσθαι</b>, Pi.''O.''9.101, ''P.''3.111; <b class="b3">γίνεσθε κατὰ κ. ὧδε μαχηταί</b> in [[renown]], ''BCH''24.71 (Acraeph., iii B.C.); λαβεῖν S.''Ph.''1347; <b class="b3">κ. αἰχμᾶς</b> [[glory in]] or [[glory for]]... Pi.''P.''1.66; τῆς μελλοῦς κ. [[Aeschylus|A.]]''[[Agamemnon|Ag.]]''1356; <b class="b3">κλέος σου μαντικόν</b> ib.1098; μικροῦ δ' ἀγῶνος οὐ μέγ' ἔρχεται κ. [[Sophocles|S.]]''[[Fragments|Fr.]]''938: less freq. in Prose, κ. ἀέναον Heraclit.29; μένοντι δὲ… κ. μέγα ἐλείπετο [[Herodotus|Hdt.]]7.220; <b class="b3">κ. καταθέσθαι</b> to lay up store of [[glory]], Id.9.78; τιμὴν καὶ κ. ἔσχεν Ar.''Ra.''1035; πόρρω κ. ἥκει Id.''Ach.''646; κ. [[οὐρανομήκης|οὐρανόμηκες]] Id.''Nu.'' 459; κ. ἔχειν τὰ περὶ τὰς ναῦς Th.1.25; παρ' ἀνθρώποις ἀείμνηστον κλέος ἔχει τινά [[Xenophon|X.]]''[[Cynegeticus|Cyn.]]''1.6; κ. ἀθάνατον καταθέσθαι [[Plato|Pl.]]''[[Symposium|Smp.]]'' 208c; κ. τε καὶ [[ἔπαινος]] πρὸς ἀνθρώπων Id.''Lg.''663a; περὶ χώρας ἀκούειν κ. μέγα Lys. 2.5; κ. [[ἕξειν]] ἔν τινι Ath.Mech.15.4; <b class="b3">ποῖον κ., εἰ</b>…; ''1 Ep.Pet.''2.20: pl., <b class="b3">ἄειδε δ' ἄρα κλέα ἀνδρῶν</b> [[the]] [[lay]]s of their [[achievement]]s, Il.9.189, cf. 524, Od.8.73; κλέα φωτῶν μνήσομαι A.R.1.1.<br><span class="bld">2</span> rarely in bad sense, [[δύσφαμον κλέος]] = [[ill repute]], Pi.''N.''8.36; αἰσχρὸν κλέος E.''Hel.''135, cf. Ar.''Fr.''796: both senses in Th.2.45 <b class="b3">ἧς ἂν ἐπ' ἐλάχιστον ἀρετῆς πέρι ἢ ψόγου… κ. ᾖ</b> of whom there is least [[talk]] either for [[praise]] or [[blame]]. (Cf. Skt. śrávas '[[fame]]', Slav. slovo '[[word]]', '[[glory]]'; cogn. with [[κλέω]] (A), [[κλύω]].) | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1448.png Seite 1448]] τό (κλυ, vgl. [[κλέω]] u. [[καλέω]]), [[Ruf]], [[Gerücht]], unsichere, ungewisse [[Kunde]]; μὴ [[πρόσθεν]] [[κλέος]] εὐρὺ φόνου κατὰ [[ἄστυ]] γένηται Od. 23, 137; so auch 1, 382 ἢν ὄσσαν ἀκούσῃς ἐκ [[Διός]], ἥτε [[μάλιστα]] φέρει [[κλέος]] ἀνθρώποισι; σὸν [[κλέος]], Kunde von dir, 13, 415; [[κλέος]] Ἀχαιῶν, das Gerücht von den Achäern, Il. 11, 227, vgl. 2, 325. 13, 364; so wird es 2, 485, [[ἡμεῖς]] δὲ [[κλέος]] οἶον ἀκούομεν, [[οὐδέ]] τι [[ἴδμεν]], dem bestimmten Wissen entgegengesetzt. Vgl. noch Aesch. ταχύμορον [[γυναικοκήρυκτον]] ὄλλυται [[κλέος]], das von den Weibern verbreitete Gerücht, Ag. 474; οὐδὲ τῶν ἐμῶν κακῶν [[κλέος]] ᾔσθου ποτ' [[οὐδέν]] Soph. Phil. 251. – Gew. der <b class="b2">gute Ruf, </b>der [[Ruhm]]; [[κλέος]] ἐσθλὸν ἄροιτο Il. 5, 3, öfter; μέγα, εὐρύ, auch ohne Zusatz, 4, 197. 7, 91. 9, 412 u. sonst; häufig [[κλέος]] οὐρανὸν ἵκει, von weitverbreitetem Ruhm; [[κλέος]] εἶναί τινι, Einem zur Ehre gereichen, 22, 514; auch im plur., κλέα ἀνδρῶν ἀείδειν, ἀκούειν, die ruhmvollen | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1448.png Seite 1448]] τό (κλυ, vgl. [[κλέω]] u. [[καλέω]]), [[Ruf]], [[Gerücht]], unsichere, ungewisse [[Kunde]]; μὴ [[πρόσθεν]] [[κλέος]] εὐρὺ φόνου κατὰ [[ἄστυ]] γένηται Od. 23, 137; so auch 1, 382 ἢν ὄσσαν ἀκούσῃς ἐκ [[Διός]], ἥτε [[μάλιστα]] φέρει [[κλέος]] ἀνθρώποισι; σὸν [[κλέος]], Kunde von dir, 13, 415; [[κλέος]] Ἀχαιῶν, das Gerücht von den Achäern, Il. 11, 227, vgl. 2, 325. 13, 364; so wird es 2, 485, [[ἡμεῖς]] δὲ [[κλέος]] οἶον ἀκούομεν, [[οὐδέ]] τι [[ἴδμεν]], dem bestimmten Wissen entgegengesetzt. Vgl. noch Aesch. ταχύμορον [[γυναικοκήρυκτον]] ὄλλυται [[κλέος]], das von den Weibern verbreitete Gerücht, Ag. 474; οὐδὲ τῶν ἐμῶν κακῶν [[κλέος]] ᾔσθου ποτ' [[οὐδέν]] Soph. Phil. 251. – Gew. der <b class="b2">gute Ruf, </b>der [[Ruhm]]; [[κλέος]] ἐσθλὸν ἄροιτο Il. 5, 3, öfter; μέγα, εὐρύ, auch ohne Zusatz, 4, 197. 7, 91. 9, 412 u. sonst; häufig [[κλέος]] οὐρανὸν ἵκει, von weitverbreitetem Ruhm; [[κλέος]] εἶναί τινι, Einem zur Ehre gereichen, 22, 514; auch im plur., κλέα ἀνδρῶν ἀείδειν, ἀκούειν, die ruhmvollen Taten der Männer besingen, anhören, 9, 189. 524 Od. 8, 73, wie κλέα φωτῶν μνήσομαι An. Rh. 1, 1 [mit kurzem α], κλεῖα Hes. Th. 100; – λάμπει οἱ [[κλέος]] Pind. Ol. 1, 23; ἑλέσθαι 9, 109; εὑρέσθαι ὑψηλόν P. 3, 111, öfter; aber auch δύσφημον [[κλέος]] προσάπτειν, [[schlechten Ruf]], N. 8, 36; Tragg., z. B. [[κλέος]] ὑπέρτατον [[λαβεῖν]] Soph. Phil. 1331, ἐπισπάσειν [[κλέος]] Ai. 756; τιμὰ καὶ [[κλέος]] Eur. Andr. 774. Auch in Prosa, Her. 7, 220, [[κλέος]] ἀθάνατον Plat. Conv. 208 c, [[κλέος]] τε καὶ [[ἔπαινος]] Legg. II, 663 a; [[κλέος]] ἔχειν τὰ περὶ τὰς [[ναῦς]], im Ruf stehen in Bezug auf das Seewesen, Thuc. 1, 25, vgl. 2. 45; Sp. – In schlimmer Bdtg, wie bei Pind., αἰσχρόν, Eur. Hel. 135 u. Ar. bei Phot. lex. – Das Wort kommt nur im nom. u. acc. vor. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=(τό) :<br /><i>us. seul. aux nom. et acc. sg. et aux nom. et acc. plur.</i> κλέα;<br /><b>1</b> [[bruit]], [[nouvelle qui se répand]] : [[κλέος]] φόνου OD bruit d'un meurtre ; [[κλέος]] Ἀχαιῶν IL bruit de l'armement des Grecs ; σὸν [[κλέος]] OD nouvelles de toi ; <i>particul.</i> bruit sans fondement;<br /><b>2</b> <i>en b. part</i> bonne renommée ; gloire ; τὰ κλέα actions glorieuses, hauts faits.<br />'''Étymologie:''' R. Κλυ, entendre, > κλευ-, κλεϜ-, κλε-. | |||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=κλέος -ους, τό, ep. plur. κλεῖα nieuws, gerucht:. ἡμεῖς δὲ κλέος οἶον ἀκούομεν οὐδέ τι ἴδμεν wij horen alleen een gerucht, maar weten het niet zeker Il. 2.486; πευσόμενος μετὰ σὸν κλέος om nieuws over jou te vernemen Od. 13.415. roem, vermaardheid (vooral door gezangen, verhalen):; κ. οὐρανὸν εὐρὺν ἵκανε de roem bereikte de wijdse hemel Od. 8.74; κλεός αἰχμᾶς roem vanwege hun strijdlust Pind. P. 1.66; κλέος ὑπέρτατον λαβεῖν de hoogste roem behalen Soph. Ph. 1347; κ. ἔχειν τὰ περὶ τὰς ναῦς beroemd zijn vanwege de vloot Thuc. 1.25.4; soms ongunstig:; αἰσχρὸν κ. vreselijke reputatie Eur. Hel. 135; plur. roemrijke daden:. κλέα ἀνδρῶν roemrijke daden der mannen Il. 9.189. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''κλέος:''' τό (только nom. и acc. обоих чисел; эп. pl. κλέᾰ и [[κλεῖα]])<br /><b class="num">1</b> [[молва]], [[весть]], [[слух]]: κ. φόνου Hom. весть об убийстве; σὸν κ. Hom. весть о тебе; πολέμου κ. Hom. слух о войне;<br /><b class="num">2</b> [[слава]] ([[ἐσθλόν]], [[εὐρύ]] Hom.; ἀθάνατον Plat.; κ. ἔχειν τὰ περὶ τὰς [[ναῦς]] Thuc.): κ. εἶναί τινι Hom. служить к славе кому-л.; κ. [[ἑλέσθαι]] или εὑρέσθαι Pind., κ. [[λαβεῖν]] и φέρεσθαι Soph. стяжать славу; δύσφημον κ. Pind. дурная слава;<br /><b class="num">3</b> pl. [[славные деяния]] Hom. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''κλέος''': τό, ἐν χρήσει μόνον κατ’ ὀνομ. καὶ αἰτ. ἀμφοτέρων τῶν ἀριθμῶν. Ἐπικ. πληθ. κλέᾰ (πρὸ φωνήεντος) Ὅμ., [[κλεῖα]] Ἡσ. Θ. 100 (ἴδε [[κλέω]] Α). Φήμη, [[εἴδησις]], νέα, Λατ. fama, τί δὴ [[κλέος]] ἔστ’ ἀνὰ ἄστυ Ὀδ. Π. 461· [[κλέος]] εὐρὺ φόνου Ψ. 137· Ὄσσαν..., ἥ τε [[μάλιστα]] φέρει [[κλέος]] ἀνθρώποισι Α. 283· σὸν [[κλέος]], εἰδήσεις περὶ σοῦ, Ν. 415· μετὰ γεν., μετὰ [[κλέος]] ἵκετ’ Ἀχαιῶν, ἦλθον ἀκούσας τὴν φήμην τῆς ἐπιστρατείας τῶν Ἀχαιῶν Ἰλ. Λ. 227, πρβλ. Β. 325., Ν. 364· κείνου κατὰ [[κλέος]], εἰς τὴν φήμην τῆς ἐλεύσεως [[αὐτοῦ]] Πινδ. Π. 4. 221· τῶν ἐμῶν κακῶν κλ. Σοφ. Φιλ. 251· ― ἁπλῆ [[φήμη]], κατ’ ἀντίθεσιν πρὸς τὸ βέβαιον, τὴν βεβαιότητα, [[κλέος]] οἶον ἀκούομεν, [[οὐδέ]] τι [[ἴδμεν]] Ἰλ. Β. 486· γυναικογήρυτον κλ. Αἰσχύλ. Ἀγ. 487. ΙΙ. καλὴ [[φήμη]], [[δόξα]], [[ὡσαύτως]] ὡς τὸ λατ. fama, συχν. παρ’ Ὁμ., [[κλέος]] ἐσθλόν, εὐρύ, μέγα Ἰλ. Ε. 3. κτλ.· [[ὡσαύτως]] ἀπολ., Δ. 197., Η. 91, κτλ.· ἀλλὰ πρὸς Τρώων καὶ Τρωϊάδων [[κλέος]] [[εἶναι]], «ἀλλὰ πρὸς δόξαν τῶν Τρώων καὶ Τρῳάδων ἔσονται» (Γαζῆς), Χ. 514· [[κλέος]] οὐρανὸν ἵκει, [[κλέος]] οὐρανὸν εὐρὺν ἱκάνει Ὀδ. Θ. 74., Ι. 20, κτλ.· οὕτω παρὰ μεταγεν. ποιηταῖς, κλ. ἑλέσθαι, εὑρέσθαι Πινδ. Ο. 9. 154. Π. 3. 196· λαβεῖν Σοφ. Φιλ. 1347· κλ. αἰχμᾶς, [[δόξα]] εἰς ἢ διά..., Πινδ. Π. 1. 128· τῆς μελλοῦς [[κλέος]] Αἰσχύλ. Ἀγ. 1356· κλ. σου μαντικὸν [[αὐτόθι]] 1098· μικροῦ δ’ ἀγῶνος οὐ μέγ’ ἔρχεται κλ. Σοφ. Ἀποσπ. 675· ― σπανιώτερον παρὰ πεζολόγοις, μένοντι δέ... κλ. μέγα ἐλείπετο Ἡρόδ. 7. 220· [[κλέος]] καταθέσθαι, ταμιεῦσαι δόξαν, [[αὐτόθι]] 9. 78· τιμὴν καὶ κλ. ἔσχεν Ἀριστοφ. Βάτρ. 1035· [[πόρρω]] κλ. ἥκει ὁ αὐτ. ἐν Ἀχ. 646· κλ. οὐρανόμηκες ὁ αὐτ. ἐν Νεφ. 459· κλ. ἔχειν τὰ περὶ τὰς [[ναῦς]] Θουκ. 1. 25· ἀείμνηστον κλ. ἔχει τινὰ Ξεν. Κυν. 1, 6· [[κλέος]] ἀθάνατον καταθέσθαι Πλάτ. Συμπ. 208C· κλ. τε καὶ [[ἔπαινος]] ὁ αὐτ. ἐν Νόμ. 663Α· περὶ χώρας ἀκούειν [[κλέος]] μέγα Λυσίας 190. 40· ― κατὰ πληθ., ἄειδε δ’ ἄρα κλέα ἀνδρῶν (συντετμημένον ἐκ τοῦ κλέεα), σχεδὸν ὡς τὸ [[αἶνος]], ἔψαλλε τοὺς ἐπαίνους, τὰ ἐγκώμια τῶν κατορθωμάτων αὐτῶν, Ἰλ. Ι. 189, πρβλ. 524 (520), Ὀδ. Θ. 73. 2) σπανίως ἐπὶ κακῆς σημασ., δύσφημον [[κλέος]] κακὴ [[φήμη]], Πινδ. Ν. 8. 62· αἰσχρὸν κλ. Εὐρ. Ἑλ. 135· «[[κλέος]]· τὴν φαύλην δόξαν Ἀριστοφάνης» Φώτ.· ― ἀμφότεραι αἱ ἔννοιαι συνδυάζονται ἐν Θουκ. 2. 45, ἧς ἂν ἐπ’ ἐλάχιστον ἀρετῆς πέρι ἢ ψόγου... [[κλέος]] ᾖ, περὶ ἧς ὀλιγίστη [[ὁμιλία]] γίνεται [[εἴτε]] πρὸς ἔπαινον [[εἴτε]] πρὸς ψόγον. | |lstext='''κλέος''': τό, ἐν χρήσει μόνον κατ’ ὀνομ. καὶ αἰτ. ἀμφοτέρων τῶν ἀριθμῶν. Ἐπικ. πληθ. κλέᾰ (πρὸ φωνήεντος) Ὅμ., [[κλεῖα]] Ἡσ. Θ. 100 (ἴδε [[κλέω]] Α). Φήμη, [[εἴδησις]], νέα, Λατ. fama, τί δὴ [[κλέος]] ἔστ’ ἀνὰ ἄστυ Ὀδ. Π. 461· [[κλέος]] εὐρὺ φόνου Ψ. 137· Ὄσσαν..., ἥ τε [[μάλιστα]] φέρει [[κλέος]] ἀνθρώποισι Α. 283· σὸν [[κλέος]], εἰδήσεις περὶ σοῦ, Ν. 415· μετὰ γεν., μετὰ [[κλέος]] ἵκετ’ Ἀχαιῶν, ἦλθον ἀκούσας τὴν φήμην τῆς ἐπιστρατείας τῶν Ἀχαιῶν Ἰλ. Λ. 227, πρβλ. Β. 325., Ν. 364· κείνου κατὰ [[κλέος]], εἰς τὴν φήμην τῆς ἐλεύσεως [[αὐτοῦ]] Πινδ. Π. 4. 221· τῶν ἐμῶν κακῶν κλ. Σοφ. Φιλ. 251· ― ἁπλῆ [[φήμη]], κατ’ ἀντίθεσιν πρὸς τὸ βέβαιον, τὴν βεβαιότητα, [[κλέος]] οἶον ἀκούομεν, [[οὐδέ]] τι [[ἴδμεν]] Ἰλ. Β. 486· γυναικογήρυτον κλ. Αἰσχύλ. Ἀγ. 487. ΙΙ. καλὴ [[φήμη]], [[δόξα]], [[ὡσαύτως]] ὡς τὸ λατ. fama, συχν. παρ’ Ὁμ., [[κλέος]] ἐσθλόν, εὐρύ, μέγα Ἰλ. Ε. 3. κτλ.· [[ὡσαύτως]] ἀπολ., Δ. 197., Η. 91, κτλ.· ἀλλὰ πρὸς Τρώων καὶ Τρωϊάδων [[κλέος]] [[εἶναι]], «ἀλλὰ πρὸς δόξαν τῶν Τρώων καὶ Τρῳάδων ἔσονται» (Γαζῆς), Χ. 514· [[κλέος]] οὐρανὸν ἵκει, [[κλέος]] οὐρανὸν εὐρὺν ἱκάνει Ὀδ. Θ. 74., Ι. 20, κτλ.· οὕτω παρὰ μεταγεν. ποιηταῖς, κλ. ἑλέσθαι, εὑρέσθαι Πινδ. Ο. 9. 154. Π. 3. 196· λαβεῖν Σοφ. Φιλ. 1347· κλ. αἰχμᾶς, [[δόξα]] εἰς ἢ διά..., Πινδ. Π. 1. 128· τῆς μελλοῦς [[κλέος]] Αἰσχύλ. Ἀγ. 1356· κλ. σου μαντικὸν [[αὐτόθι]] 1098· μικροῦ δ’ ἀγῶνος οὐ μέγ’ ἔρχεται κλ. Σοφ. Ἀποσπ. 675· ― σπανιώτερον παρὰ πεζολόγοις, μένοντι δέ... κλ. μέγα ἐλείπετο Ἡρόδ. 7. 220· [[κλέος]] καταθέσθαι, ταμιεῦσαι δόξαν, [[αὐτόθι]] 9. 78· τιμὴν καὶ κλ. ἔσχεν Ἀριστοφ. Βάτρ. 1035· [[πόρρω]] κλ. ἥκει ὁ αὐτ. ἐν Ἀχ. 646· κλ. οὐρανόμηκες ὁ αὐτ. ἐν Νεφ. 459· κλ. ἔχειν τὰ περὶ τὰς [[ναῦς]] Θουκ. 1. 25· ἀείμνηστον κλ. ἔχει τινὰ Ξεν. Κυν. 1, 6· [[κλέος]] ἀθάνατον καταθέσθαι Πλάτ. Συμπ. 208C· κλ. τε καὶ [[ἔπαινος]] ὁ αὐτ. ἐν Νόμ. 663Α· περὶ χώρας ἀκούειν [[κλέος]] μέγα Λυσίας 190. 40· ― κατὰ πληθ., ἄειδε δ’ ἄρα κλέα ἀνδρῶν (συντετμημένον ἐκ τοῦ κλέεα), σχεδὸν ὡς τὸ [[αἶνος]], ἔψαλλε τοὺς ἐπαίνους, τὰ ἐγκώμια τῶν κατορθωμάτων αὐτῶν, Ἰλ. Ι. 189, πρβλ. 524 (520), Ὀδ. Θ. 73. 2) σπανίως ἐπὶ κακῆς σημασ., δύσφημον [[κλέος]] κακὴ [[φήμη]], Πινδ. Ν. 8. 62· αἰσχρὸν κλ. Εὐρ. Ἑλ. 135· «[[κλέος]]· τὴν φαύλην δόξαν Ἀριστοφάνης» Φώτ.· ― ἀμφότεραι αἱ ἔννοιαι συνδυάζονται ἐν Θουκ. 2. 45, ἧς ἂν ἐπ’ ἐλάχιστον ἀρετῆς πέρι ἢ ψόγου... [[κλέος]] ᾖ, περὶ ἧς ὀλιγίστη [[ὁμιλία]] γίνεται [[εἴτε]] πρὸς ἔπαινον [[εἴτε]] πρὸς ψόγον. | ||
}} | }} | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
| Line 23: | Line 29: | ||
}} | }} | ||
{{Slater | {{Slater | ||
|sltr=[[κλέος]] ([[only]] nom., acc.) <br /> <b>a</b> [[fame]] of pers., things. λάμπει δέ οἱ [[κλέος]] (O. 1.23) τὸ δὲ [[κλέος]] [[τηλόθεν]] [[δέδορκε]] [[τᾶν]] Ὀλυμπιάδων (O. 1.93) ἦν δὲ [[κλέος]] βαθύ (O. 7.52) [[μέγα]] [[τοι]] [[κλέος]] [[αἰεί]] (O. 8.11) πολλοὶ δὲ διδακταῖς ἀνθρώπων ἀρεταῖς [[κλέος]] ὤρουσαν [[ἀρέσθαι]] (O. 9.101) [[ποτὶ]] πελώριον ὁρμάσαι [[κλέος]] (O. 10.21) τρέφοντι δ' εὐρὺ [[κλέος]] κόραι [[Πιερίδες]] [[Διός]] (O. 10.95) γείτονες, ὧν [[κλέος]] ἄνθησεν αἰχμᾶς (P. 1.66) ἐλπίδ' [[ἔχω]] [[κλέος]] εὑρέσθαι κεν ὑψηλὸν (P. 3.111) | |sltr=[[κλέος]] ([[only]] nom., acc.) <br /> <b>a</b> [[fame]] of pers., things. λάμπει δέ οἱ [[κλέος]] (O. 1.23) τὸ δὲ [[κλέος]] [[τηλόθεν]] [[δέδορκε]] [[τᾶν]] Ὀλυμπιάδων (O. 1.93) ἦν δὲ [[κλέος]] βαθύ (O. 7.52) [[μέγα]] [[τοι]] [[κλέος]] [[αἰεί]] (O. 8.11) πολλοὶ δὲ διδακταῖς ἀνθρώπων ἀρεταῖς [[κλέος]] ὤρουσαν [[ἀρέσθαι]] (O. 9.101) [[ποτὶ]] πελώριον ὁρμάσαι [[κλέος]] (O. 10.21) τρέφοντι δ' εὐρὺ [[κλέος]] κόραι [[Πιερίδες]] [[Διός]] (O. 10.95) γείτονες, ὧν [[κλέος]] ἄνθησεν αἰχμᾶς (P. 1.66) ἐλπίδ' [[ἔχω]] [[κλέος]] εὑρέσθαι κεν ὑψηλὸν (P. 3.111) τῶν μὲν [[κλέος]] ἐσλὸν Εὐφάμου τ' ἐκράνθη [[σόν]] τε (P. 4.174) τὸ δ' ἐμὸν γαρύει ἀπὸ Σπάρτας ἐπήρατον [[κλέος]] (P. 5.73) φίλον ἐς ἄνδρ' [[ἄγων]] [[κλέος]] ἐτήτυμον αἰνέσω (N. 7.63) λέγεται μὰν Ἕκτορι μὲν [[κλέος]] ἀνθῆσαι (N. 9.39) ἔν τ' ἀγωνίοις ἀέθλοισι ποθεινὸν [[κλέος]] ἔπραξεν (I. 5.8) οὐδ' ἔστιν [[πόλις]], ἅτις οὐ Πηλέος ἀίει [[κλέος]] ἥρωος (I. 6.25) ἀστῶν γενεᾷ μέγιστον [[κλέος]] αὔξων (I. 7.29) <br /> <b>b</b> in [[neutral]] [[sense]],<br /> <b>I</b> = [[φάμα]], [[report]] [[ἤλυθον]] κείνου γε κατὰ [[κλέος]] at [[report]] of him (cf. Fraenkel on Agam. 487) (P. 4.125) <br /> <b>II</b> [[reputation]] θανὼν ὡς παισὶ [[κλέος]] μὴ τὸ δύσφαμον προσάψω (N. 8.36) | ||
}} | }} | ||
{{eles | {{eles | ||
| Line 39: | Line 45: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''κλέος:''' τό, μόνο στην ονομ. και αιτ. ενικού και πληθ.· Επικ. πληθ. <i>κλέᾰ</i>, [[κλεῖα]]· ([[κλέω]])·<br /><b class="num">I.</b> [[φήμη]], [[διάδοση]], [[αναφορά]], [[είδηση]], Λατ. [[fama]], σε Όμηρ.· σὸν [[κλέος]], ειδήσεις για εσένα, σε Ομήρ. Οδ.· με γεν., <i>κλέοςἈχαιῶν</i>, η [[είδηση]] του ερχομού τους, σε Ομήρ. Ιλ.· απλή [[αναφορά]], [[φήμη]], αντίθ. προς τη [[βεβαιότητα]], [[κλέος]] [[οἶον]] ἀκούομεν, [[οὐδέ]] τι [[ἴδμεν]], ακούμε μόνο μια [[φήμη]] [[αλλά]] δεν γνωρίζουμε [[κάτι]], στο ίδ.<br /><b class="num">II. 1.</b> [[καλή]] [[είδηση]], [[καλή]] [[φήμη]], [[δόξα]], σε Όμηρ.· [[κλέος]] οὐρανὸν ἵκει, σε Ομήρ. Οδ.· κλ. [[ἑλέσθαι]], <i>εὑρέσθαι</i>, σε Πίνδ.· [[λαβεῖν]], σε Σοφ.· <i>κλ. καταθέσθαι</i>, καταθέτει [[απόθεμα]] [[δόξας]], σε Ηρόδ. κ.λπ.· στον πληθ., ἄειδε [[κλέα]] [[ἀνδρῶν]] (συντομ. από το <i>κλέεα</i>), έψαλε τους επαίνους των κατορθωμάτων τους, σε Ομήρ. Ιλ.<br /><b class="num">2.</b> με αρνητική [[σημασία]], δύσφημον [[κλέος]], άσχημη [[φήμη]], σε Πίνδ.· <i>αἰσχρὸν κλ</i>., σε Ευρ.· [[συνδυασμός]] των [[δύο]] σημασιών, στον Θουκ.· ἧς ἂν ἐπ' ἐλάχιστον ἀρετῆς [[πέρι]] ἢ ψόγου [[κλέος]] ᾖ, λέγεται για κάποιον για τον οποίο δεν γίνεται [[πολύ]] [[κουβέντα]] [[είτε]] θετικά [[είτε]] αρνητικά. | |lsmtext='''κλέος:''' τό, μόνο στην ονομ. και αιτ. ενικού και πληθ.· Επικ. πληθ. <i>κλέᾰ</i>, [[κλεῖα]]· ([[κλέω]])·<br /><b class="num">I.</b> [[φήμη]], [[διάδοση]], [[αναφορά]], [[είδηση]], Λατ. [[fama]], σε Όμηρ.· σὸν [[κλέος]], ειδήσεις για εσένα, σε Ομήρ. Οδ.· με γεν., <i>κλέοςἈχαιῶν</i>, η [[είδηση]] του ερχομού τους, σε Ομήρ. Ιλ.· απλή [[αναφορά]], [[φήμη]], αντίθ. προς τη [[βεβαιότητα]], [[κλέος]] [[οἶον]] ἀκούομεν, [[οὐδέ]] τι [[ἴδμεν]], ακούμε μόνο μια [[φήμη]] [[αλλά]] δεν γνωρίζουμε [[κάτι]], στο ίδ.<br /><b class="num">II. 1.</b> [[καλή]] [[είδηση]], [[καλή]] [[φήμη]], [[δόξα]], σε Όμηρ.· [[κλέος]] οὐρανὸν ἵκει, σε Ομήρ. Οδ.· κλ. [[ἑλέσθαι]], <i>εὑρέσθαι</i>, σε Πίνδ.· [[λαβεῖν]], σε Σοφ.· <i>κλ. καταθέσθαι</i>, καταθέτει [[απόθεμα]] [[δόξας]], σε Ηρόδ. κ.λπ.· στον πληθ., ἄειδε [[κλέα]] [[ἀνδρῶν]] (συντομ. από το <i>κλέεα</i>), έψαλε τους επαίνους των κατορθωμάτων τους, σε Ομήρ. Ιλ.<br /><b class="num">2.</b> με αρνητική [[σημασία]], δύσφημον [[κλέος]], άσχημη [[φήμη]], σε Πίνδ.· <i>αἰσχρὸν κλ</i>., σε Ευρ.· [[συνδυασμός]] των [[δύο]] σημασιών, στον Θουκ.· ἧς ἂν ἐπ' ἐλάχιστον ἀρετῆς [[πέρι]] ἢ ψόγου [[κλέος]] ᾖ, λέγεται για κάποιον για τον οποίο δεν γίνεται [[πολύ]] [[κουβέντα]] [[είτε]] θετικά [[είτε]] αρνητικά. | ||
}} | }} | ||
{{etym | {{etym | ||
|etymtx=Grammatical information: n.<br />Meaning: [[fame]], [[renown]] (Il.).<br />Other forms: Phoc. [[κλέϜος]]<br />Compounds: Compp., especially in PN, e. g. <b class="b3">Κλεο-μένης</b> (shortname <b class="b3">Κλέομ(μ)ις</b>) with tansit in the [[o-]]stems, beside <b class="b3">Κλει-σθένης</b> (from <b class="b3">*ΚλεϜεσ-</b> or <b class="b3">*ΚλεϜι-σθένης</b>), <b class="b3">Τιμο-κλέϜης</b> (Cypr.) etc.; s. Fick-Bechtel Personennamen 162ff., Bechtel Hist. Personennamen 238ff.; on Thess. etc. <b class="b3">-κλέας</b> for <b class="b3">-κλέης</b> Kretschmer Glotta 26, 37.<br />Derivatives: Adjective [[κλεινός]], Aeol. [[κλέεννος]] (< <b class="b3">*κλεϜεσ-νός</b>) [[famous]] (Sol., Pi.) with [[Κλεινίας]] a. o. - Enlargement after the nouns in -(<b class="b3">η)δών</b> (cf. Schwyzer 529f., Chantraine Formation 361): [[κλεηδών]], <b class="b3">-όνος</b> f. (Od.), [[κληηδών]] (δ 312; metr. lengthening), [[κληδών]] (Hdt., trag.; contraction resp. adaptation to [[κλῄζω]], [[κικλήσκω]]; s. below) | |etymtx=Grammatical information: n.<br />Meaning: [[fame]], [[renown]] (Il.).<br />Other forms: Phoc. [[κλέϜος]]<br />Compounds: Compp., especially in PN, e. g. <b class="b3">Κλεο-μένης</b> (shortname <b class="b3">Κλέομ(μ)ις</b>) with tansit in the [[o-]]stems, beside <b class="b3">Κλει-σθένης</b> (from <b class="b3">*ΚλεϜεσ-</b> or <b class="b3">*ΚλεϜι-σθένης</b>), <b class="b3">Τιμο-κλέϜης</b> (Cypr.) etc.; s. Fick-Bechtel Personennamen 162ff., Bechtel Hist. Personennamen 238ff.; on Thess. etc. <b class="b3">-κλέας</b> for <b class="b3">-κλέης</b> Kretschmer Glotta 26, 37.<br />Derivatives: Adjective [[κλεινός]], Aeol. [[κλέεννος]] (< <b class="b3">*κλεϜεσ-νός</b>) [[famous]] (Sol., Pi.) with [[Κλεινίας]] a. o. - Enlargement after the nouns in -(<b class="b3">η)δών</b> (cf. Schwyzer 529f., Chantraine Formation 361): [[κλεηδών]], <b class="b3">-όνος</b> f. (Od.), [[κληηδών]] (δ 312; metr. lengthening), [[κληδών]] (Hdt., trag.; contraction resp. adaptation to [[κλῄζω]], [[κικλήσκω]]; s. below) [[fame]], [[(divine) pronouncement]]; from it [[κληδόνιος]] (sch., Eust.), [[κληδονίζομαι]], <b class="b3">-ίζω</b> (LXX) with <b class="b3">-ισμα</b>, <b class="b3">-ισμός</b>. - Denomin. verb: 1. [[κλείω]] (Il.), [[κλέω]] (B., trag. in lyr.) [[celebrate]], [[praise]], [[proclaim]], hell. also [[call]] (after [[κλῄζω]], s. below), [[κλέομαι]] [[enjoy fame]], [[be celebrated]] (Ω 202), hell. also [[be called]]; basis <b class="b3">*κλεϜεσ-ι̯ω</b> > <b class="b3">*κλε(Ϝ)έω</b>, from where [[κλείω]], [[κλέω]]; s. Wackernagel BphW 1891 Sp. 9; see Frisk GHÅ 56: 3 (1950) 3ff., where the possibility is discussed that [[κλέω]] (from where [[κλείω]] with metr. lengthening) is a backformation of [[κλέος]] after [[ψεύδω]]: [[ψεῦδος]] (thus Risch par. 31 a). Diff. e. g. Schulze Q. 281: [[κλείω]] denomin. from <b class="b3">*κλεϜεσ-ι̯ω</b>, but [[κλέω]], [[κλέομαι]] old primary formation; diff. again Chantraine Gramm. hom. 1, 346 w. n. 3: [[κλέω]] primary, from where with metrical lengthening [[κλείω]]; further s. Frisk l. c. - From [[κλείω]], [[κλέω]] as agent noun [[Κλειώ]], [[Κλεώ]], <b class="b3">-οῦς</b> f. "the one who gives fame", name of one of the Muses (Hdt., Pi.). - 2. [[κλεΐζω]] (Pi.; [[εὑκλεΐζω]] from [[εὑκλεής]] also Sapph., Tyrt.), [[κληΐζω]] (Hp., hell.), [[κλῄζω]] (Ar.), aor. [[κλεΐξαι]] resp. [[κληΐσαι]], <b class="b3">κλῃ̃σαι</b>, [[κλεῖσαι]], fut. [[κλεΐξω]], [[κληΐσω]], [[κλῄσω]] etc., [[celebrate]], [[praise]], [[proclaim]], also [[call]] (after [[κικλήσκω]], [[καλέω]]; from there also the notation <b class="b3">κλη-</b>); basis <b class="b3">*κλεϜεσ-ίζω</b>; diff. e. g. Schulze Q. 282ff., s. Bq s. [[κλείω]] and Schwyzer 735 n. 7; cf. also Fraenkel Glotta 4, 36ff.<br />Origin: IE [Indo-European] [606] <b class="b2">*ḱleuos</b> [[fame]]<br />Etymology: Old verbal noun of a word for [[hear]], found in several languages: Skt. [[śrávas-]] n. [[fame]] (<b class="b3">κλέος ἄφθιτον</b>: [[ákṣiti śrávaḥ]]), Av. [[sravah-]] n. [[word]], OCS [[slovo]] n. [[word]], also OIr. [[clū]] and Toch. A [[klyw]], B [[kälywe]] [[fame]], and also Illyr. PN [[Ves-cleves]] (= Skt. [[vásu-śravas-]] [[having good fame]]; cf. <b class="b3">Εὑ-κλῆς</b>). The denomin. <b class="b3">κλε(ί)ω</b> < <b class="b3">*κλεϜεσ-ι̯ω</b> also agrees to Skt. [[śravasyáti]] [[praise]], which therefore can be pre-Greek. Further s. [[κλύω]]. - On [[κλέος]] s. Steinkopf and Greindl s. [[εὔχομαι]], and Greindl RhM 89, 217ff. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
| Line 61: | Line 61: | ||
|woodrun=[[celebrity]], [[distinction]], [[fame]], [[honor]], [[honour]], [[renown]], [[report]], [[reputation]], [[rumour]] | |woodrun=[[celebrity]], [[distinction]], [[fame]], [[honor]], [[honour]], [[renown]], [[report]], [[reputation]], [[rumour]] | ||
}} | }} | ||
= | {{wkpel | ||
Η λέξη κλέος συχνά μεταφράζεται ως "φήμη" ή "δόξα". Σχετίζεται με τη λέξη "ακούω" και συχνά υπονοεί την ερμηνεία "τι λένε οι άλλοι για σένα". Ένας Έλληνας ήρωας κερδίζει κλέος πραγματοποιώντας μεγάλες και σημαντικές πράξεις ενώ σε αρκετές περιπτώσεις το επιτυγχάνει μέσα από τον ίδιο του τον θάνατο. | |wkeltx=Η λέξη κλέος συχνά μεταφράζεται ως "φήμη" ή "δόξα". Σχετίζεται με τη λέξη "ακούω" και συχνά υπονοεί την ερμηνεία "τι λένε οι άλλοι για σένα". Ένας Έλληνας ήρωας κερδίζει κλέος πραγματοποιώντας μεγάλες και σημαντικές πράξεις ενώ σε αρκετές περιπτώσεις το επιτυγχάνει μέσα από τον ίδιο του τον θάνατο. | ||
Το κλέος μεταφέρεται από γενιά σε γενιά, από τον πατέρα στον γιο. Ο γιος με τη σειρά του είναι υπεύθυνος για να διατηρήσει και να συνεχίσει να ‘χτίζει’ πάνω στην δόξα του πατέρα του. Αυτός είναι και ο λόγος που η Πηνελόπη απώθησε τους μνηστήρες για τόσο μεγάλο διάστημα καθώς και μία αιτιολογία που η Μήδεια σκότωσε τα παιδιά της, καθώς προσπαθούσε να μειώσει το κλέος του Ιάσονα. | Το κλέος μεταφέρεται από γενιά σε γενιά, από τον πατέρα στον γιο. Ο γιος με τη σειρά του είναι υπεύθυνος για να διατηρήσει και να συνεχίσει να ‘χτίζει’ πάνω στην δόξα του πατέρα του. Αυτός είναι και ο λόγος που η Πηνελόπη απώθησε τους μνηστήρες για τόσο μεγάλο διάστημα καθώς και μία αιτιολογία που η Μήδεια σκότωσε τα παιδιά της, καθώς προσπαθούσε να μειώσει το κλέος του Ιάσονα. | ||
| Line 71: | Line 71: | ||
Ο Έλληνας φιλόσοφος Πλάτωνας, σε έναν διάλογο που αναφέρεται στην αγάπη από το έργο του το Συμπόσιο, κάνει μία παρέκβαση στο θέμα της φήμης και της δόξας. Σε αυτό το κομμάτι του έργου ασχολείται με τον διάλογο ανάμεσα στο Σωκράτη και την Διοτίμα. Πιο συγκεκριμένα, εξηγεί πως οι άνδρες αναζητούν τρόπους για να επιτύχουν κάποιο επίπεδο αθανασίας. Εν συνεχεία, αναφέρει πως η αγάπη για φήμη και δόξα είναι πολύ δυνατή και οι άνδρες προκειμένου να την αποκτήσουν, είναι διατεθειμένοι να κάνουν τις μεγαλύτερες θυσίες, ακόμη και με κόστος την ίδια τους τη ζωή. Στη συνέχεια, κάνει συγκεκριμένες αναφορές στην Άλκηστη που πέθανε για να σώσει τον Αδμητό ή στον Αχιλλέα που εκδικήθηκε για τον Πάτροκλο, σαν παραδείγματα ηρώων που βρίσκονταν στην αναζήτηση αθάνατης φήμης | Ο Έλληνας φιλόσοφος Πλάτωνας, σε έναν διάλογο που αναφέρεται στην αγάπη από το έργο του το Συμπόσιο, κάνει μία παρέκβαση στο θέμα της φήμης και της δόξας. Σε αυτό το κομμάτι του έργου ασχολείται με τον διάλογο ανάμεσα στο Σωκράτη και την Διοτίμα. Πιο συγκεκριμένα, εξηγεί πως οι άνδρες αναζητούν τρόπους για να επιτύχουν κάποιο επίπεδο αθανασίας. Εν συνεχεία, αναφέρει πως η αγάπη για φήμη και δόξα είναι πολύ δυνατή και οι άνδρες προκειμένου να την αποκτήσουν, είναι διατεθειμένοι να κάνουν τις μεγαλύτερες θυσίες, ακόμη και με κόστος την ίδια τους τη ζωή. Στη συνέχεια, κάνει συγκεκριμένες αναφορές στην Άλκηστη που πέθανε για να σώσει τον Αδμητό ή στον Αχιλλέα που εκδικήθηκε για τον Πάτροκλο, σαν παραδείγματα ηρώων που βρίσκονταν στην αναζήτηση αθάνατης φήμης | ||
= | }} | ||
Kleos (Greek: κλέος) is the Greek word often translated to "renown", or "glory". It is related to the English word "loud" and carries the implied meaning of "what others hear about you". A Greek hero earns kleos through accomplishing great deeds. | {{wkpen | ||
|wketx=Kleos (Greek: κλέος) is the Greek word often translated to "renown", or "glory". It is related to the English word "loud" and carries the implied meaning of "what others hear about you". A Greek hero earns kleos through accomplishing great deeds. | |||
According to Gregory Nagy, besides the meaning of "glory", kleos can also be used as the medium (in this case, the ancient Greek poetry or song) which conveys glory. | According to Gregory Nagy, besides the meaning of "glory", kleos can also be used as the medium (in this case, the ancient Greek poetry or song) which conveys glory. | ||
| Line 87: | Line 88: | ||
The Greek philosopher Plato, in his dialogue The Symposium relating a discussion about love, makes a digression into the subject of fame and glory. It is in the section that deals with the dialog between Socrates and Diotima. Diotima explains that men search for ways to reach some kind of immortality, for instance by means of physical and intellectual procreation. Diotima then asserts that the love for fame and glory is very strong, and in fact to obtain them, men are ready to engage in the greatest effort, and to take risks and make sacrifices, even at the cost of their lives. Diotima makes specific references to Alcestis (who died to save Admetus), Achilles (to avenge Patroclus), and Codrus, as examples of heroes in search of fame and immortal renown. | The Greek philosopher Plato, in his dialogue The Symposium relating a discussion about love, makes a digression into the subject of fame and glory. It is in the section that deals with the dialog between Socrates and Diotima. Diotima explains that men search for ways to reach some kind of immortality, for instance by means of physical and intellectual procreation. Diotima then asserts that the love for fame and glory is very strong, and in fact to obtain them, men are ready to engage in the greatest effort, and to take risks and make sacrifices, even at the cost of their lives. Diotima makes specific references to Alcestis (who died to save Admetus), Achilles (to avenge Patroclus), and Codrus, as examples of heroes in search of fame and immortal renown. | ||
}} | |||
{{mantoulidis | |||
|mantxt=(=[[φήμη]], [[δόξα]]). Θέμα κλεϝ+ος → [[κλέος]], ἀπό τό [[ρῆμα]] [[κλέω]] (=[[δοξάζω]]).<br><b>Παράγωγα:</b> [[κλεινός]], [[Κλειώ]], [[κλειτός]], [[κλῄζω]], [[κληδών]] (=[[φήμη]], [[δόξα]]), [[περικλειτός]], [[Σοφοκλῆς]]. | |||
}} | |||
{{elmes | |||
|esmgtx=τό [[gloria]] como advoc. de la divinidad suprema ἐπάκουσόν μου, ἄκουσόν μου, ... φωτοκινῆτα, κεραυνοκλόνε, φωτὸς κλέος <b class="b3">escúchame, escúchame a mí, tú que agitas la luz, que agitas el rayo, gloria de luz (entre voces mágicas) </b> P IV 600 | |||
}} | |||
{{lxth | |||
|lthtxt=''[[celebritas famae]]'', [[widespread renown]], [https://scaife.perseus.org/reader/urn:cts:greekLit:tlg0003.tlg001.perseus-grc2:1.10.2/ 1.10.2], [https://scaife.perseus.org/reader/urn:cts:greekLit:tlg0003.tlg001.perseus-grc2:1.25.4/ 1.25.4],<br>II. [https://scaife.perseus.org/reader/urn:cts:greekLit:tlg0003.tlg001.perseus-grc2:1.45.2/ 1.45.2]. | |||
}} | |||
{{trml | |||
|trtx====[[glory]]=== | |||
Albanian: zulë, zulmë; Arabic: مَجْد, شَرَف; Armenian: փառք; Azerbaijani: şərəf, şan, izzət, şöhrət; Bashkir: дан; Belarusian: слава, хвала; Bulgarian: слава; Burmese: ကျက်သရေ; Catalan: glòria; Chinese Mandarin: 榮光／荣光; Czech: sláva; Danish: ære; Dutch: [[glorie]], [[eer]], [[roem]]; Estonian: kuulsus; Finnish: kunnia, kunnioitus, maineikkuus; French: [[gloire]]; Middle French: gloyre; Old French: gloire, glorie; Galician: groria, brasón, loureis; Georgian: დიდება; German: [[Ruhm]], [[Glorie]], [[Ehre]]; Greek: [[δόξα]]; Ancient Greek: [[ἄγαλμα]], [[ἀξίωμα]], [[ἀριπρέπεια]], [[δόξα]], [[ἐνδοξότης]], [[ἐπιδοξότης]], [[εὐδοξία]], [[εὐημερία]], [[εὐκλεία]], [[εὔκλεια]], [[εὐκλεΐη]], [[ἐυκλείη]], [[ζᾶλος]], [[ζῆλος]], [[κλέος]], [[κλέϝος]], [[κληδών]], [[κῦδος]], [[μηνίσκος]], [[ὄνομα]], [[τιμή]], [[ὕψωμα]], [[χάρις]]; Hebrew: כָּבוֹד; Hindi: प्रतिष्ठा, इज़्ज़त; Hungarian: dicsőség; Italian: [[gloria]]; Japanese: 名声, 名誉, 誉れ, 栄光; Kashubian: słôwa; Kazakh: даңқ, атақ; Khmer: កិត្តិគុណ, កិរ្តិ៍, កិត្តិ; Korean: 명예(名譽), 영광(榮光), 명성(名聲); Kyrgyz: даңк, атак; Lao: ກຽດ, ຍົດ, ກິດຕິ; Latin: [[gloria]]; Latvian: slava; Lithuanian: šlovė; Macedonian: слава; Middle English: glorie; Mongolian Cyrillic: алдар; Mongolian: ᠠᠯᠳᠠᠷ; Norwegian Bokmål: glorie, ære; Old Church Slavonic Cyrillic: слава; Glagolitic: ⱄⰾⰰⰲⰰ; Old East Slavic: слава; Old English: tir, ār; Persian: شهرت, افتخار, عزت, شرف; Polish: chwała, gloria, sława, splendor; Portuguese: [[glória]]; Romanian: glorie, slavă; Russian: [[слава]], [[честь]], [[хвала]]; Sanskrit: श्रवस्, यशस्; Scottish Gaelic: glòir, cliù; Serbo-Croatian Cyrillic: сла̏ва; Roman: slȁva; Slovak: sláva; Slovene: slava; Sorbian Lower Sorbian: sława; Upper Sorbian: sława; Swedish: ära; Tahitian: hinuhinu; Tajik: шӯҳрат, шараф, ифтихор, иззат; Tatar: дан; Thai: เกียรติ, กิตติ; Turkish: şeref, şan, şöhret; Ukrainian: слава, честь, хвала; Uzbek: shon, sharaf, shuhrat, izzat, iftixor; Vietnamese: vinh quang; West Frisian: eare | |||
}} | |||