κόνις: Difference between revisions

|Definition=κόνιος, Att. κόνεως or κόνεος E.Cyc.641, ἡ: dat. κόνι contr. fr. κόνιι, Il. 24.18, Od.11.191, Att. κόνει:—<br><span class="bld">A</span> [[dust]], κόνιος [[δεδραγμένος]] Il.13.393; as an [[emblem]] of a [[countless]] [[multitude]], εἴ μοι τόσα δοίη ὅσα [[ψάμαθος|ψάμαθός]] τε κόνις τε = even if he gave [[gift]]s as many as [[sand]] and [[dust]] 9.385; κ. δέ σφ' ἀμφιδεδήει Hes.Sc.62; κόνιν, [[ἄναυδος|ἄναυδον]] ἄγγελον στρατοῦ A.Supp.180; αἷμα κ. πίνει, ἀνασπᾷ, Id.Th.736 (lyr.), Eu.647; κ. διψία S.Ant.247,429; of the [[grave]], κ. κατακρύπτει χάριν Pi.O.8.79, cf. S.OC406, El.435, etc.; κόνει [[φύρειν]] [[κάρα]], in [[sign]] of [[mourning]], E.Hec.496; ἡ [[ἐπίχρυσος]] [[κόνις]] = [[gold]] [[dust]], Poll.7.97.<br><span class="bld">2</span> [[ashes]], [[ἐν κόνι ἄγχι πυρός]] = [[in the ashes by the fire]] Od.l.c.; κόνιν αἰθαλόεσσαν χεύατο κὰκ κεφαλῆς Il.18.23, cf. Theoc.24.93.<br><span class="bld">II</span> the dust of the [[κονίστρα]], Arist. IA709a14, Luc.Anach.29, Ath.12.518d: metaph., of [[toil]], [[πάντα]] [[ἡμῖν]] μία [[κόνις]] dub. in Luc.DMort.1.3: in Plu.2.697a κόνιν ([[lye]]) is prob. an error for κονίαν.<br><span class="bld">III</span> = [[κονία]] III, Jul.Ep.80. [κόνῐν Il.18.23; κόνῐ (shortd. fr. κόνῑ before a vowel) 24.18, Od.l.c.; κονῑς, κονῑν, A.Pr. 1084 (anap.), Supp.180, 783 (lyr.): ῐ in gen., v. supr.] (Cf. Lat. [[cinis]].)  

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1481.png Seite 1481]] ιδος, ἡ, gew. im plur. κόνιδες, richtiger nach Arcad. 32, 7 κονίδες zu schreiben, [[Eier]] der [[Läufe]], [[Flöhe]], [[Wanzen]], [[Nisse]], Arist. H. A. 5, 31. ιος u. εως, ἡ, [[Staub]]; κεῖτο (der Gefallene) [[κόνιος]] δεδραγμένος Il. 13, 392; οὐδ' εἴ μοι τόσα δοίη, ὅσα ψάμαθός τε [[κόνις]] τε, d. i. unzählbar Vieles, 9, 385; [[κόνις]] δέ σφ' ἀμφιδεδήει κοπτομένη πλεκτοῖσιν ὑφ' ἅρμασι Hes. Sc. 62; Pind. Ol. 8, 80; χθονία Aesch. Spt. 718; διψία, [[κάσις]] πηλοῦ Ag. 481; ὁρῶ κόνιν (also wie [[κονιορτός]], Staubwolke) ἄναυδον ἄγγελον στρατοῦ Suppl. 177; βαθυσκαφεῖ κόνει κρύψον Soph. El. 427, u. so öfter vom Begraben, Bedecken mit Erde; κόνει φύρουσα [[κάρα]] Eur. Hec. 496, das Haupt mit Staub bestreuen war Zeichen der Trauer; μεστὰς αὐχμοῦ τε καὶ κόνεως Plat. Rep. X, 614 d; häufiger in späterer Prosa, wie Luc. D. Hort. 1, 3 (vgl. [[κονία]], das in Prosa üblichere Wort). – Asche scheint es zu bedeuten, εὕδει, ὅθι δμῶες ἐνὶ οἴκῳ ἐν κόνι, [[ἄγχι]] [[πυρός]], Od. 11, 189, wie κόνιν αἰθαλόεσσαν χεύατο κὰκ κεφαλῆς Il. 18, 23; Theocr. 24, 91; Luc. de luct. 19. – [Bei den Tragg. ist ι lang in κόνιν, Aesch. Suppl. 180 Prom. 1086, u. in [[κόνις]], Suppl. 764.]

{{bailly

|btext=εως (ἡ) :<br /><b>1</b> [[poussière]];<br /><b>2</b> [[cendre]] ; <i>particul.</i> cendres des morts ; cendre pour lessiver.<br />'''Étymologie:''' cf. <i>lat.</i> [[cinis]].

|elnltext=κόνις -εως, ἡ, nom. ook- ῑς, Ion. gen. - ιος, ook -εος, [[stof]], as:. ἐν κόνι ἄγχι πυρός in de as vlak bij het vuur Od. 11.191; πάντα μία ἡμῖν κόνις alles is voor ons (overledenen) louter en alleen stof Luc. 77.1.3.

{{elru

|elrutext='''κόνις:''' εως ἡ (эп.-ион. gen. [[κόνιος]] - у Eur. κόνεος; эп. dat. κόνϊ = κόνιι, с ῐ перед гласной; acc. κόνιν)<br /><b class="num">1</b> [[пыль]], [[песок]], [[прах]] (μεστὸς αὐχμοῦ τε καὶ κόνεως Plat.): ὅσα ψάμαθός τε κ. τε Hom. сколько песку и праха, т. е. несметное множество; ὁρῶ κόνιν, ἄναυδον ἄγγελον στρατοῦ Aesch. я вижу тучу пыли, безмолвную вестницу (приближающегося) войска; πάντα [[ἡμῖν]] [[μία]] κ. погов. Luc. все (это) для нас один и тот же песок, т. е. одно и то же;<br /><b class="num">2</b> [[пепел]], [[зола]] (ἐν κόνι [[ἄγχι]] [[πυρός]] Hom.);<br /><b class="num">3</b> [[щелок]] (ἡ [[τέφρα]] παρέχει κόνιν Plut. - [[varia lectio|v.l.]] κονίαν).

|sltr=[[κόνις]] [[dust]] κατακρύπτει δ' οὐ [[κόνις]] συγγόνων κεδνὰν [[χάριν]] ''[[sc.]]'' of the [[grave]] (O. 8.79)

|mltxt=η (ΑM [[κόνις]], -ιος, Α αττ. τ. -εως και -εος)<br />[[σκόνη]] («[[κόνις]] δὲ σφ' ἀμφιδεδήει κοπτομένη πλεκτοῖσιν ὑφ' ἅρμασι και ποσὶν ἵππων», <b>Ησίοδ.</b>)<br /><b>νεοελλ.</b><br />(τεχνολ. -μεταλργ.) [[στερεά]] [[ουσία]] που έχει λειοτριβηθεί ή αλεστεί και βρίσκεται σε λεπτότατο διαμερισμό<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> [[τάφος]] («κατακρύπτει δ' ού [[κόνις]] συγγόνων κεδνὰν [[χάριν]]», <b>Πίνδ.</b>)<br /><b>2.</b> αναρίθμητο [[πλήθος]] («οὐδ' εἴ μοι τόσα δοίη, ὅσα ψάμεθός τε [[κόνις]] τε», <b>Ομ. Ιλ.</b>)<br /><b>3.</b> [[τέφρα]], [[στάχτη]]<br /><b>4.</b> άχρηστο κονιορτώδες [[υπόλειμμα]], μηδαμινή ύλη («[[οὔτε]] ἡ ξανθὴ [[κόμη]], [[οὔτε]]... [[ἐρύθημα]] ἐπὶ τοῦ προσώπου ἔτι ἔστιν... ἀλλὰ [[πάντα]] μία ἡμῖν [[κόνις]], φασί, [[κρανία]] [[γυμνά]] τοῦ κάλλους», <b>Λουκιαν.</b>)<br /><b>5.</b> λεπτή [[σκόνη]] με την οποία επιπάσσονταν οι παλαιστές, [[αφού]] είχαν αλειφτεί με [[λάδι]] («τήν [[μέντοι]] κόνιν ἐπὶ τὸ [[ἐναντίον]] χρησίμην οἰόμεθα [[εἶναι]], ὡς μὴ διολισθαίνοιεν συμπλεκόμενοι», <b>Λουκιαν.</b>)<br /><b>6.</b> [[ασβέστης]]<br /><b>7.</b> <b>φρ.</b> α) «[[κόνις]] αιθαλόεσσα» — [[σκόνη]] ανάμικτη με [[αιθάλη]], με [[καπνιά]], την οποία έριχναν στο [[κεφάλι]] ως [[έκφραση]] βαρύτατου πένθους<br />β) «[[ἐπίχρυσος]] [[κόνις]]» — [[χρυσόσκονη]], [[σκόνη]] από χρυσό ή από [[άλλο]] χρυσόχρωμο [[μέταλλο]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Αβέβαιης ετυμολ. Η λ. ανάγεται πιθ. σε σιγμόληκτο θ. <i>κονισ</i>- ([[πρβλ]]. [[κονίσαλος]]), που φαίνεται να εμφανίζει την ετεροιωμένη [[βαθμίδα]] <i>kon</i>- της ΙΕ ρίζας <i>ken</i>- «[[ξύνω]], γρατζουνίζω, [[τρίβω]]», συνδεόμενη με λατ. <i>cinis</i>, -<i>eris</i> «[[σκόνη]]» και πιθ. με τις λ. [[κναίω]], <i>κνῶ</i> «[[ξύνω]]».<br /><b><span style="color: brown;">ΠΑΡ.</span></b> [[κονία]]<br /><b>αρχ.</b><br />[[κονέω]], [[κονίζω]], [[κόνιος]], [[κονίω]], [[κονιώδης]].<br /><b><span style="color: brown;">ΣΥΝΘ.</span></b> (Α' συνθετικό) [[κονιορτός]]<br /><b>αρχ.</b><br />[[κονιβατία]], [[κονίπους]]<br /><b>αρχ.-μσν.</b><br />[[κονίσαλος]]<br /><b>νεοελλ.</b><br />[[κονιοποιώ]], [[κονιοσκόπιο]]. (Β' συνθετικό) <b>αρχ.</b> [[χρυσόκονις]].

{{ls

|lstext='''κόνις''': -ιος, Ἀττ. εως ἢ εος Εὐρ. Κύκλ. 641· ἡ δοτ. κόνι ἀντὶ κόνιι Ἰλ. Ω. 18, Ὀδ. Λ. 191· πρβλ. Λατ. cinis)· ― ὡς τὸ [[κονία]]. «σκόνη», [[κόνιος]] δεδραγμένος Ἰλ. Ν. 393, κτλ.· ὡς [[ἔμβλημα]] ἀναριθμήτου πλήθους, εἴ μοι τόσα δοίη, ὅσα ψάμαθός τε [[κόνις]] τε Ι. 385· [[κόνις]] δέ σφ’ ἀμφιδεδήει Ἡσ. Ἀσπ. Ἡρακλ. 62· κόνιν, ἄναυδον ἄγγελον στρατοῦ (πρβλ. [[κάσις]]) Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 180· [[αἷμα]] κ. πίνει ἢ ἀνασπᾷ ὁ αὐτ. ἐν Θήβ. 736, Εὐμ. 647· κ. διψία, διψὰς Σοφ. Ἀντ. 247, 429· ― ἐπὶ τοῦ τάφου, [[κόνις]] κατακρύπτει τινὰ Πινδ. Ο. 8. 104, πρβλ. Σοφ. Ο. Κ. 406, Ἠλ. 435, κτλ. (ἴδε ἐν λέξ. [[καταμάω]])· ― κόνει φύρειν [[κάρα]], ὡς [[σημεῖον]] πένθους, Εὐρ. Ἑκ. 496· ― ἡ [[ἐπίχρυσος]] κ., χρυσῆ [[κόνις]], Πολυδ. Ζ΄, 97. 2) [[τέφρα]], «στάχτη», ἐν κόνι ἄγχι πυρὸς Ὀδ. Λ. 191· κόνιν αἰθαλόεσσαν χεύατο κὰκ κεφαλῆς Ἰλ. Σ. 23, πρβλ. Θεόκρ. 24. 91. ΙΙ. = [[κονία]] ΙΙ, Λουκ. Ἀνάχ. 29· μεταφ. ἐπὶ κόπου ἢ μόχθου, πάντα ἡμῖν μία [[κόνις]] Λουκ. Νεκρ. Διάλ. 1. 3· πρβλ. [[ἀκονιτί]]· ― παρὰ Πλουτ. 2. 697Α, κόνιν (στακτὴν κονίαν, «ἀλουσίαν») [[εἶναι]] πιθανῶς [[σφάλμα]] ἀντὶ κονίαν. κόνῐν Ἰλ. Ξ. 23· κόνῐ Ω. 18, Ὀδ. Λ. 121· κόνῑς, κόνῑν Αἰσχύλ. Πρ. 1085, Σουΐδ. 180, 783· ― ῐ ἐν τῇ γεν., ἴδε ἀνωτ.

|etymtx=<b class="b3">-ιος</b>, <b class="b3">-εως</b> (<b class="b3">-εος</b>)<br />Grammatical information: f.<br />Meaning: [[dust]], [[ashes]] (Il.).<br />Other forms: dat. <b class="b3">-ι</b>, <b class="b3">-ει</b><br />Compounds: As 1. member in <b class="b3">κονι-ορ-τός</b> m. [[cloud of dust]] (IA.), from <b class="b3">ὄρ-νυμι</b> with <b class="b3">το-</b> (diff. Pisani Ist. Lomb. 77, 558), NGr. [[κορνιαχτός]] (Hatzidakis Glotta 3, 70ff.); in the compp. <b class="b3">κονί-σαλος</b> m. (<b class="b3">κονίσ-σαλος</b>, cf. below) [[cloud of dust]] (Il.), [[the dust with oil- and sweat of a wrestler]] (Gal.), also name of a priapus-like demon (com., inscr.) and a lascivious dance (H.; cf. v. Wilamowitz Glaube 1, 161 a. 279); in the last meaning by Fick a. o. (s. Scheller Oxytonierung 50 n. 2) considered as an independent word; <b class="b3">κονί-ποδες</b> m. pl. [[kind of shoes]] (Ar. Ek. 848, Poll.), name of the slaves in Epid. (Plu.; French parallels in Niedermann KZ 45, 182).<br />Derivatives: Denomin. verb [[κονίω]], <b class="b3">-ίομαι</b>, fut. [[κονίσω]], hell. [[κονιοῦμαι]], aor. [[κονῖσαι]] ([[κονίσσαι]]), perf. midd. <b class="b3">κεκόνι(σ)μαι</b>, also with <b class="b3">ἐν-</b>, <b class="b3">δια-</b> a. o., [[cover with dust]], [[oneself with sand]] (Il.; on the formation below); [[κόνιμα]] (Delphi IIIa), <b class="b3">-ισμα</b> (Cythera) [[dust of the wrestlers place]], [[κόνισις]] [[make dust]], [[training at the wrestlers place]] (Arist.), [[ἐνκονιστάς]] m. [[gymnasta]] (Thebes; Fraenkel Nom. ag. 1, 174f.), [[κονίστρα]] (Arist.), [[κονιστήριον]] (Pergam. IIa) [[wrestlers place]], [[κονιστικός]] [[welter in the dust]] (Arist.). Enlarged form <b class="b3">κονίζεσθαι κυλίεσθαι</b>, [[φθείρεσθαι]], [[κονιορτοῦσθαι]] H. (here also [[κονιοῦμαι]]?). Further derivv.: [[κόνιος]] [[dusty]] (Pi.), [[creating dust]] (Paus., surn. of Zeus), [[κονιώδης]] [[like ashes]] (Hp.). - [[κονία]], ep. Ion. <b class="b3">-ίη</b>, metr. lengthened <b class="b3">-ίη</b> (<b class="b3">κόννα σποδός</b> H. Aeol.?) [[dust]], [[ashes]], [[sand]] (Hom., Hes. Sc., A., E.), [[alkaline fluid]] (Ar., Pl., Thphr., medic.), [[chalk]], [[whitewash]], [[gypsum]] (LXX, hell.). [[κονιάω]] [[smear with chalk ]] (D., Arist.) with [[κονίαμα]] <b class="b2">id.</b> (Hp., D., hell.), [[κονίασις]] [[whitewash]] (hell. inscr.), [[κονιατήρ]] [[whitewasher]] (Epid. IVa), [[κονιατής]] <b class="b2">id.</b> (inscr., pap.; Redard Les noms grecs en <b class="b3">-της</b> 36); [[κονιατός]] [[whitewashed]] (X., Thphr., pap.; Ammann <b class="b3">Μνήμης χάριν</b> 1, 17), [[κονιατικά]] ([[ἔργα]]) [[stucco-works]] (pap., inscr.). Also [[κονιάζομαι]] [[be covered with ashes]] (Gp.).<br />Origin: IE [Indo-European] [559] <b class="b2">*konis</b> [[ashes]]<br />Etymology: [[κόνις]] differs from Lat. [[cinis]], [[-eris]] m. (f.) in the o-vocalism ([[e]]: [[o]]); the s-stem seen in [[ciner-is]] and [[cinis-culus]] can also be assumed for <b class="b3">κονίσ-σαλος</b>, <b class="b3">κεκόνισ-μαι</b>, [[κονίω]] < <b class="b3">*κονισ-ι̯ω</b>, <b class="b3">κονί-α</b> < <b class="b3">*κονισ-α</b> (details in Scheller Oxytonierung 49f.). The word was perhaps originally an neutr. <b class="b2">is-(i-</b>?)stem; s. Benveniste Origines 34, Specht Ursprung 298. The basis may hace been a lost verb meaning [[scratch]], [[plane]], [[scour]]; one also compares <b class="b3">-κναίω</b>.

|ftr='''κόνις''': -ιος, -εως (-εος), -ι, -ει<br />{kónis}<br />'''Grammar''': f.<br />'''Meaning''': [[Staub]], [[Asche]] (seit Il.).<br />'''Composita''': Als Vorderglied in der Zusammenbildung [[κονιορτός]] m. [[Staubwolke]] (ion. att.), von [[ὄρνυμι]] mit το-Suffix (anders Pisani Ist. Lomb. 77, 558), ngr. κορνιαχτός (Hatzidakis Glotta 3, 70ff.); in den Kompp. κονί̄-σαλος m. (κονίσσαλος, vgl. unten) [[Staubwolke]] (Il.), ‘der öl- und schweißgemischte Staub des Ringers' (Gal.), auch N. eines priap-ähnlichen Dämons (Kom., Inschr.) und eines lasziven Tanzes (H.; vgl. v. Wilamowitz Glaube 1, 161 u. 279); in der letztgenannten Bed. von Fick u. a. (s. Scheller Oxytonierung 50 A. 2) als besonderes Wort betrachtet; κονί̄-ποδες m. pl. Art Schuhe (Ar. ''Ek''. 848, Poll.), N. der Sklaven in Epid. (Plu.; franz. Parallelen bei Niedermann KZ 45, 182).<br />'''Derivative''': Denominatives Verb κονί̄ω, -ίομαι, Fut. κονί̄σω, hell. κονιοῦμαι, Aor. κονῖσαι (κονίσσαι), Perf. Med. κεκόνι(σ)μαι, auch mit ἐν-, δια- u. a., [[mit Staub bedecken]], [[sich mit Sand bestreuen]] (seit Il.; zur Bildung unten); davon [[κόνιμα]] (Delphi III^a), -ισμα (Kythera) [[Staub des Ringerplatzes]], [[κόνισις]] [[das Bestäuben]], [[Übung am Ringerplatz]] (Arist.), ἐνκονιστάς m. [[gymnasta]] (Theben; Fraenkel Nom. ag. 1, 174f.), [[κονίστρα]] (Arist. usw.), [[κονιστήριον]] (Pergam. II^a u. a.) [[Staubplatz]], [[Ringerplatz]], [[κονιστικός]] [[sich im Staub wälzend]] (Arist.). Erweiterte Form κονίζεσθαι· κυλίεσθαι, φθείρεσθαι, κονιορτοῦσθαι H. (hierher auch κονιοῦμαι?). Sonstige Ableitungen: [[κόνιος]] [[staubig]] (Pi.), [[stauberregend]] (Paus., Bein. des Zeus), [[κονιώδης]] [[aschenähnlich]] (Hp.). — [[κονία]], ep. ion. -ίη, metr. gedehnt -ί̄η ([[κόννα]]· [[σποδός]] H. äol.?) [[Staub]], [[Asche]], [[Sand]] (Hom., Hes. ''Sc''., A. u. E. in lyr.), [[Aschenlauge]] (Ar., Pl., Thphr., Mediz.), [[Kalk]], [[Tünche]], [[Gips]] (LXX, hell. u. sp. Inschr. u. Pap.). Davon [[κονιάω]] [[mit Kalk überstreichen]], [[tünchen]] (D., Arist. u. a.) mit [[κονίαμα]] [[Kalk]], [[Tünche]], [[Gips]] (Hp., D., hell.), [[κονίασις]] [[das Tünchen]] (hell. Inschr. usw.), [[κονιατήρ]] [[Tüncher]] (Epid. IV^a), [[κονιατής]] ib. (Inschr. u. Pap.; Redard Les noms grecs en -της 36); [[κονιατός]] [[getüncht]] (X., Thphr., Pap.; Ammann Μνήμης [[χάριν]] 1, 17), κονιατικά (ἔργα) [[Stuckarbeiten]] (Pap., Inschr.). Nebenform [[κονιάζομαι]] = [[mit Asche bestreut werden]] (Gp.).<br />'''Etymology''': Von lat. ''cinis'', -''eris'' m. (f.) unterscheidet sich [[κόνις]] nur im Ablaut des Stammvokals (''e'': ''o''); der aus ''[[ciner]]''-''is'' und ''[[cinis]]''-''culus'' zu erschließende ''s''-Stamm läßt sich auch für [[κονίσσαλος]], κεκόνισμαι, κονί̄ω aus *κονισι̯ω, [[κονία]] aus *κονισα vermuten (Einzelheiten bei Scheller Oxytonierung 49f.). Das Wort war vielleicht ursprünglich ein neutr. ''is''-(''i''-?)Stamm; s. zuletzt Benveniste Origines 34, Specht Ursprung 298. Zugrunde liegt wahrscheinlich ein verlorengegangenes Verb der Bed. [[kratzen]], [[schaben]], [[reiben]], von dem mehrere Ableger erhalten sind; s. zu -[[κναίω]]; daselbst auch weitere Lit.<br />'''Page''' 1,911-912

|mdlsjtxt=[[κόνις]], ιος<br /><b class="num">I.</b> Lat. [[cinis]], [[dust]], Il., etc.;—of the [[grave]], Pind., Soph.<br /><b class="num">2.</b> [[ashes]], Hom.<br /><b class="num">II.</b> = [[κονία]] II, Luc.: metaph. of [[toil]], Luc. [ῐ in Hom., ῑ Attic

{{lxth

|lthtxt=''[[pulvis]]'', [[dust]], [https://scaife.perseus.org/reader/urn:cts:greekLit:tlg0003.tlg001.perseus-grc2:6.59.3/ 6.59.3] (<i>in elogio</i> <i>in an inscription</i>).

{{trml

|trtx====[[dust]]===

Afrikaans: stof; Akkadian: 𒅖; Albanian: pluhur; Arabic: غُبَار‎; Egyptian Arabic: تراب‎; Hijazi Arabic: غُبار‎, تُراب‎; Moroccan Arabic: غبار‎; Armenian: փոշի; Aromanian: pulbiri, pulbire; Assamese: ধূলি; Asturian: polvu; Azerbaijani: toz; Baluchi: ہاک‎; Bashkir: саң, туҙан; Basque: hauts; Belarusian: пыл, порах; Bengali: ধূলি; Bikol Central: alpog; Breton: poultr, poultrenn; Brunei Malay: abuk; Budukh: руг; Bulgarian: прах; Burmese: ဖုန်; Buryat: тооһон; Catalan: pols; Chamicuro: ijpe; Chechen: чан; Chichewa: fumbi; Chinese Cantonese: 灰塵, 灰尘, 塵; Mandarin: 灰, 灰塵, 灰尘, 塵土, 尘土; Chuvash: тусан; Cornish: doust; Corsican: polvara; Crimean Tatar: toz; Czech: prach; Dalmatian: pulvro; Danish: støv; Dutch: [[stof]]; Eastern Bontoc: tapok; Esperanto: polvo; Estonian: tolm; Evenki: на̄мнэ; Ewe: fúfu; Faroese: dust; Finnish: pöly, tomu; French: [[poussière]]; Friulian: polvar; Gagauz: тоз; Galician: po, voaxa; Georgian: მტვერი; German: [[Staub]]; Gothic: 𐌼𐌿𐌻𐌳𐌰, 𐍃𐍄𐌿𐌱𐌾𐌿𐍃; Greek: [[σκόνη]]; Ancient Greek: [[κόνις]], [[χοῦς]], [[ἴκνυς]]; Greenlandic: qasernerit; Guaraní: yvytimbo; Haitian Creole: pousyè; Hawaiian: ʻehu; Hebrew: אָבָק‎; Higaonon: aliyabuk; Hindi: धूल, धूलि, ख़ाक, खाक, धुलि, गर्द; Hungarian: por; Hunsrik: Staab; Icelandic: ryk; Ilocano: tapok; Indonesian: debu, duli; Ingush: дома; Inuktitut: ᓴᓂᖅ; Irish: deannach, dusta; Italian: [[polvere]]; Japanese: 埃, ほこり; Javanese: awu, bledug, lebu; Kabardian: сабэ; Kalmyk: тоосн; Karo Batak: abu; Kazakh: шаң; Khakas: тозын; Khmer: ធូលី, ក្អែល, ខ្ញម, ខ្សាច់; Korean: 먼지, 흙; Kurdish Northern Kurdish: toz, xubar; Kyrgyz: чаң; Lao: ຝຸ່ນ, ຜົງ, ທຸລີ; Latin: [[pulvis]], [[pollen]]; Latvian: puteklis, putekļi; Lezgi: руг; Limburgish: staof; Lithuanian: dulkės; Lombard: polver; Low German: Stoff; Lubuagan Kalinga: tapok; Luxembourgish: Stëbs; Macedonian: прав, прашина; Malagasy: jomoka; Malay Jawi: هابوق‎, دبو‎; Rumi: habuk, debu; Maltese: trab; Manchu: ᠪᡠᡵᠠᡴᡳ; Manx: joan; Maori: puehu, hungahunga; Maranao: lopapek; Marathi: धूळ; Mirandese: polvra; Mongolian: тоос; Nanai: бурэхи; Navajo: łeezh; Neapolitan: povere; Nepali: धुलो; Northern Sami: gavja; Norwegian: støv, dust or; Occitan: polvèra; Old Church Slavonic Cyrillic: прахъ; Old East Slavic: порохъ; Old English: dūst; Old Khmer: ធូលី, ធុលិ; Oriya: ଧୂଲା; Oromo: awwaara; Oroqen: tɔ:rag; Ossetian: рыг; Pali: dhūli; Papiamentu: puiro; Pashto: دوڼ‎, ږږ‎, کسيا‎; Persian: خاک‎, گرد‎, غبار‎; Polish: kurz, pył, proch; Portuguese: [[pó]], [[poeira]]; Quechua: allpa; Rohingya: dúl; Romanian: praf, pulbere, colb; Romansch: pulvra, puolra, polvra, puolvra; Russian: [[пыль]], [[прах]]; Sanskrit: धूलि, रजस्; Sardinian: peure, piubare, piubere, piure, prubere; Scottish Gaelic: duslach, dust, stùr; Serbo-Croatian Cyrillic: прашина, прах; Roman: prašina, prah; Sherpa: རྡུལ; Sicilian: pruvulazzu, pùrviri; Sidamo: buko; Sinhalese: දූවිල්ල; Slovak: prach; Slovene: prah; Sorbian Lower Sorbian: proch; Upper Sorbian: proch; Southern Kalinga: tapuk, kafu; Spanish: [[polvo]]; Sundanese: kekebul; Swahili: kivumbi; Swedish: damm; Tagalog: alikabok, gabok; Tajik: чанг, хок, ғубор; Tatar: тузан; Tausug: bagunbun; Telugu: దుమ్ము, ధూళి; Tetum: ahun; Thai: ฝุ่น, ผง, ธุลี; Tibetan: ཐལ་བ, རྡུལ; Tocharian B: spaitu, tweye; Tswana: loupa; Turkish: toz; Turkmen: çaň, toz; Tuvan: доозун; Tuwali Ifugao: dap-ul, hupuk, tapuk; Udmurt: тузон; Ugaritic: 𐎓𐎔𐎗; Ukrainian: пил, порох, курява; Unami: punkw; Urdu: دهول‎; Uyghur: چاڭ‎; Uzbek: chang; Venetian: polvare; Vietnamese: bụi; Volapük: püf; Walloon: poure, poude; Welsh: llwch; West Frisian: stof; White Yakut: быыл; Yiddish: שטויב‎; Zealandic: stof; Zhuang: hoi; Zulu: uthuli