ἀδικέω: Difference between revisions

|Definition=Aeol. ἀδικήω Sapph.1.20, Dor. ἀδικίω <span class="title">Tab.Heracl.</span>1.138: Ion. impf. <b class="b3">ἠδίκεον</b> or <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> ἠδίκευν <span class="bibl">Hdt.1.121</span>:—Pass., fut. in med. form ἀδικήσομαι <span class="bibl">E.<span class="title">IA</span>1436</span>, <span class="bibl">Th.5.56</span>, etc.; also ἀδικηθήσομαι <span class="bibl">Apollod.1.9.23</span>, etc.: —[[to be]] <b class="b3">ἄδικος</b>, [[do wrong]] (defined by <span class="bibl">Arist.<span class="title">Rh.</span>1368b6</span> <b class="b3">τὸ βλάπτειν ἑκόντα παρὰ τὸν νόμον</b>, cf. [[ἀδίκημα]]), τῶν ἀδικησάντων τίσις ἔσσεται [[those who have sinned]], h.Cer.367; freq. in Hdt. and Att.; <b class="b3">τἀδικεῖν</b> [[wrong-doing]], <span class="bibl">S.<span class="title">Ant.</span>1059</span>; <b class="b3">τὸ μὴ ἀδικεῖν</b> [[righteous dealing]], <span class="bibl">A.<span class="title">Eu.</span>85</span>,<span class="bibl">749</span>:— in legal phrase, [[do wrong in the eye of the law]], the particular case being added in part., as Σωκράτης ἀ. . . ποιῶν . . καὶ διδάσκων <span class="bibl">Pl.<span class="title">Ap.</span>19b</span>, cf. <span class="bibl">X.<span class="title">Mem.</span>1.1.1</span>: c. acc. cogn., <b class="b3">ἀδικίαν, ἀδικήματα</b>, etc., <span class="bibl">Pl.<span class="title">R.</span>344c</span>, <span class="bibl">409a</span>, cf. <span class="bibl">Arist.<span class="title">Rh.</span>1389b7</span>; also ἀ. οὐδὲν ἄξιον δεσμοῦ <span class="bibl">Hdt.3.145</span>; <b class="b3">ἀ. πολλά, μεγάλα</b>, etc., <span class="bibl">Pl.<span class="title">Smp.</span>188a</span>, al.; <b class="b3">οὐδέν, μηδὲν ἀ</b>. ib., al.:—ἀ. περὶ τὰ μυστήρια <span class="bibl">D.21.175</span>, cf. <span class="title">IG</span>2.811c154; <b class="b3">ἀ. εἰς πόλιν, κτῆμα</b>, <span class="bibl">Lib. <span class="title">Or.</span>15.39</span>, <span class="bibl">31.7</span>:—in games or contests, [[play foul]], <span class="bibl">Ar.<span class="title">Nu.</span>25</span>, <span class="bibl">Arist. <span class="title">EN</span>1123b32</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">b</span> in pres., to [[be in the wrong]], <b class="b3">εἰ μὴ ἀδικῶ γε</b> if [[I am]] not [[mistaken]], <span class="bibl">Pl.<span class="title">Chrm.</span>156a</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">II</span> trans. c. acc. pers., [[wrong]], [[injure]], Archil.<span class="title">Supp.</span>2.13, Sapph.1.20, <span class="bibl">Epich.286</span>, <span class="bibl">Hdt.1.112</span>, etc.:— [[ruin]], of a girl, <span class="bibl">Men.<span class="title">Georg.</span>30</span>: c. dupl. acc., [[wrong]] one [[in]] a thing, <span class="bibl">Ar. <span class="title">Pl.</span>460</span>; ἃ πολλοὺς ὑμῶν ἠδίκηκεν <span class="bibl">D.21.129</span>; μείζον' ἢ ἐλάττονα ἀ. τινά <span class="bibl">20.124</span>; ἀ. ἀδικίαν περί τινας <span class="bibl">Pl.<span class="title">Lg.</span>854e</span>:—Pass., to [[be wronged]], [[injured]], μὴ δῆτ' ἀδικηθῶ <span class="bibl">S.<span class="title">OC</span>174</span>; ἀ. εἴς τι <span class="bibl">E.<span class="title">Med.</span>265</span>; μέγιστα ἀ. <span class="bibl">Aeschin.3.84</span>; οὔτ' ἀδικεῖ οὔτ' ἀδικεῖται <span class="bibl">Pl.<span class="title">Smp.</span>196b</span>, etc.; pres. <b class="b3">ἀδικεῖται, -ούμενος</b> used for the pf. <b class="b3">ἠδίκηται, -ημένος</b> (v. supr. <span class="bibl">1</span>), <span class="bibl">Antipho 4.4.9</span>, <span class="bibl">Pl.<span class="title">R.</span>359a</span>: c. acc., to [[be defrauded of]], <b class="b3">μισθὸν ἀδικίας</b> v.l. in <span class="bibl"><span class="title">2 Ep.Pet.</span>2.13</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">2</span> [[harm]], [[injure]], ἀ. γῆν <span class="bibl">Th.2.71</span>, etc.; ἵππον <span class="bibl">X.<span class="title">Eq.</span>6.3</span>; esp. in Medical sense, ἄνθρωπον <span class="bibl">Hp.<span class="title">Nat.Hom.</span>9</span>; νεφρούς Diph.Siph. ap. <span class="bibl">Ath.2.62f</span>; τέμνειν καὶ θλᾶν καὶ ὁπωσοῦν ἄλλως ἀ. <span class="bibl">Gal. <span class="title">UP</span>13.8</span>, cf. Archig. ap. <span class="bibl">Philum.<span class="title">Ven.</span>14</span>.</span>

{{ls

|lstext='''ἀδῐκέω''': Σόλων 4. 22, Ἀττ.: Ἰων. παρατ. ἠδίκεον ἢ -ευν, Ἡρόδ. 1. 121. - Παθ., μέλλ. κατὰ μέσ. τύπον ἀδικήσομαι, Εὐρ. Ἰ. Λ. 1437, Θουκ. 5. 56, Πλάτ., κτλ.˙ καὶ [[μετὰ]] παθ. τύπου ἀδικηθήσομαι, Ἀπολλόδ. 1. 9, 23, ἄλλη γραφὴ ἐν Δημ. 507. 16, κτλ. Εἶμαι [[ἄδικος]], [[πράττω]] ἀδικίαν, (ὁριζόμενον ὑπὸ Ἀριστ. ἐν τῇ Ρητ. 1. 10, 3, τὸ βλάπτειν ἑκόντα παρὰ τὸν νόμον, πρβλ. [[ἀδίκημα]]), πρῶτον ἐν Ὕμ. Ὁμ. εἰς Δήμ. 368, [[ἔνθα]] σημαίνει [[πράττω]] τὸ κακὸν ἐνώπιον τῶν θεῶν, [[ἁμαρτάνω]]· - ἀκολούθως παρ’ Ἡροδ. καὶ Ἀττ., τἀδικεῖν, πράττειν τὸ κακόν, Σοφ. Ἀντ. 1059˙ τὸ μἀδικεῖν, [[δίκαιος]] [[τρόπος]], Αἰσχύλ. Εὐμ. 85, 749˙ [[ἀλλά]], σχήσει τὸ μἀδικεῖν, θὰ καταπαύσῃ, ἐμποδίσῃ τὴν ἀδικίαν, [[αὐτόθι]] 691. - ἐν τῇ δικανικῇ γλώσσῃ, τὸ πράττειν παρὰ τὸν νόμον, [[ὁπότε]] τὸ ἀναφερόμενον [[ἀδίκημα]] συνάπτεται κατὰ μετοχήν, [[οἷον]], [[Σωκράτης]] ἀδικεῖ ... ποιῶν ... καὶ διδάσκων, Πλάτ. Ἀπολ. 19Β, πρβλ. Ξεν. Ἀπομν. ἐν ἀρχ. Ἂν δὲ συναφθῇ αἰτιατ. τοῦ πράγματος, πρέπει ἢ νὰ [[εἶναι]] [[σύστοιχος]], ἀδικίαν, ἀδικήματα, κτλ., Πλάτ. Πολ. 344C, 409A, ἢ ἐπίθετόν τι ἔχον ἐν ἑαυτῷ τὴν ἔννοιαν τῆς συστοίχου ταύτης αἰτιατικῆς, ὡς, ἀδ. οὐδὲν ἄξιον δεσμοῦ, Ἡρ. 3. 145˙ ἀδικεῖν πολλά, μεγάλα, κτλ., Πλάτ. Συμπ. 188Β, καὶ ἀλλ.˙ οὐδέν, μηδὲν ἀδ., [[αὐτόθι]] Α, καὶ ἀλλ.˙ - [[ὡσαύτως]]˙ ἀδ. περὶ τὰ μυστήρια, Δημ. 571. 15˙ ἀδ. εἴς τινα, πρβλ. Bast. Ep. Cr. σ. 15. -Ὁ ἐνεστὼς [[συχνάκις]] λαμβάνει σημασίαν παρακειμένου, ἔχω πράξῃ ἀδικίαν, ἔχω ἄδικον˙ (ὁ δὲ παρακείμενος ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον, ἂν οὐχὶ [[πάντοτε]], [[εἶναι]] ἐν χρήσει ἐπὶ μεταβ. σημασ.) ὡς, εἰ μὴ ἀδικῶ, εἰ μὴ ἀδικῶ γε, δηλ. ἐκτὸς ἐὰν ἔχω ἄδικον, [[ὅπερ]] ὑπονοεῖ βεβαιότητα περὶ τοῦ ἐναντίου = ἔχω δίκαιον. Heind., Πλάτ. Χαρμ. 156 Α. ἴδε ΙΙ. Ι. τέλ. ΙΙ. μεταβατ. μ. αἰτ. προσώπου = [[κάμνω]] ἄδικον εἴς τινα, ἀδικῶ, [[βλάπτω]], πρῶτον παρ’ Ἡροδότῳ 1. 112, 121, καὶ ἀλλ. καὶ παρ’ Ἀττ: - [[μετὰ]] διπλ. αἰτιατ. = ἀδικῶ, [[βλάπτω]] τινὰ εἴς τι. Ἀριστοφ. Πλ. 460˙ ἃ πολλοὺς ἡμῶν ἠδίκηκεν, Δημ. 556, 27˙ τὰ μέγιστα, ἔσχατα ἀδ. τινά, Οὐόλφ. εἰς Λεπτίν. 494. 20˙ [[ἀλλά]], καὶ ἀδ. τινα [[περί]] τινος, Πλάτ. Νόμ. 854Ε˙ ἀδ. τινα εἰς ὕβριν, Ἀριστ. Ρητ. 2. 12. 15. -Παθ. = βλάπτομαι, [[πάσχω]] ἀδικίαν· μὴ δῆτ’ ἀδικηθῶ, Σοφ. Ο. Κ. 174˙ -ἀδ. εἴς τι, Εὐρ. Μήδ. 265. - μεγάλα ἀδ., Αἰσχίν. 65. 35˙ -οὔτ’ ἀδικεῖ, οὔτ’ ἀδικεῖται, Πλάτ. Συμπ. 196Β. κτλ. - Ὁ ἐνεστ. ἀδικεῖται, -ούμενος [[εἶναι]] ἐν χρήσει ἀντὶ τοῦ παρακειμ. ἠδίκηται, -ημένος (ἴδε ἀνωτ. Ι.), Ἀντιφῶν 129. 6, Πλάτ. Πολ. 359 Α. κτλ. πρβλ. [[ἀδίκειμι]]. 2) πλειότερόν τι τοῦ βλάπτειν ἢ κακῶς ποιεῖν: ἀδ. γῆν, Θουκ. 2. 71., κτλ. ἵππον, Ξεν. Ἱππ. 6. 3.

|btext=-ῶ :<br /><i>impf.</i> ἠδίκουν, <i>f.</i> ἀδικήσω, <i>ao.</i> ἠδίκησα, <i>pf.</i> ἠδικηκα;<br /><b>I.</b> <i>intr.</i><br /><b>1</b> être injuste, commettre une injustice, avoir un tort, être coupable;<br /><b>2</b> être coupable au regard de la loi, agir illégalement : [[Σωκράτης]] ἀδικεῖ ποιῶν… καὶ διδάσκων PLAT Socrate est coupable en faisant… et en instruisant ; ὁ ἀδικῶν ATT le délinquant, l’accusé ; ὁ ἀδικούμενος ATT le plaignant, l’accusateur;<br /><b>II.</b> <i>tr.</i><br /><b>1</b> faire tort à ; τινά à qqn ; [[τί]] τινα causer un dommage à qqn ; τὰ μέγιστα ἀδ. τινά causer les plus grands dommages à qqn ; <i>Pass. (f.</i> ἀδικήσομαι, <i>postér.</i> ἀδικηθήσομαι) subir une injustice, un tort, un dommage;<br /><b>2</b> gâter, endommager, avarier.<br />'''Étymologie:''' [[ἄδικος]].

{{DGE

|dgtxt=(ἀδῐκέω) <b class="num">• Alolema(s):</b> eol. -ημι Sapph.1.20, dór. -ίω <i>TEracl</i>.1.138 (IV a.C.), Ar.<i>Lys</i>.1148<br /><br /><b class="num">• Morfología:</b> [jón. impf. ἠδίκεον Hdt.1.121; beoc. pres. part. ἀδικείμενος Ar.<i>Ach</i>.914; cret. perf. subj. ἀδικε̄́κɛ̄ι <i>ICr</i>.4.72.7.13 (Gortina V a.C.)]<br /><b class="num">I</b> intr. o con ac. de cosa o int.<br /><b class="num">1</b> [[violar la ley divina]], [[cometer impiedad]] τῶν ἀδικησάντων τίσις ἔσσεται (al no realizar los sacrificios debidos) <i>h.Cer</i>.367, οὐδεὶς ἀνθρώπων ἀδικῶν τίσιν οὐκ ἀποτίσει Orác. en Hdt.5.56, cf. X.<i>An</i>.1.4.9<br /><b class="num">•</b>c. ac. ἀδικεῖς αὖ τιμὰς ἐνέρων E.<i>Alc</i>.30, τὰ τῶν θεῶν E.<i>Ph</i>.958, c. prep. περὶ τὴν ἑορτήν D.21.175, περὶ τὰ μυστήρια D.21.175, περὶ τὰ ἐν τοῖς νεωρίοις <i>IG</i> 2².1631.400 (IV a.C.), εἰς πόλιν Lib.<i>Or</i>.15.39, εἰς τὸ κτῆμα Lib.<i>Or</i>.31.7<br /><b class="num">•</b>gener. [[obrar mal violando una ley moral]], [[cometer una falta]] οὐκ ἠδίκησεν ἀλλ' ἠτύχησεν (de Helena), Gorg.B 11.15, καὶ γὰρ τούτων ἕνεκά τις ἂν ἀδικήσειεν; (haciendo el bien a los amigos y el mal a los enemigos), Gorg.B 11a.18, ὡς ὑβρίσας ἠδίκησεν Gorg.B 11.7<br /><b class="num">•</b>más general que conceptos tradicionalmente jurídicos μήτε κλέπτῃ μήτε ἀδικῇ Democr.B 253, παρανομοῦντά τε καὶ ἀδικοῦντα Pl.<i>R</i>.338e, περὶ θεοὺς ... ἠδικηκὼς τῶν μεγάλων τινὰ καὶ ἀπορρήτων ἀδικιῶν Pl.<i>Lg</i>.854e<br /><b class="num">•</b>[[deshonrar]] πατρὸς ... λέχη E.<i>El</i>.920<br /><b class="num">•</b>abs. [[defraudar]] Hdt.4.196.<br /><b class="num">2</b> [[violar la legalidad]], [[cometer injusticia]], [[delinquir]] καλὸν τὸν ἀδικέοντα κωλύειν Democr.B 38, τὸ μὴ ἀδικεῖν A.<i>Eu</i>.85, τὸ ἀ. Arist.<i>Rh</i>.1368^b6, μὴ ἀ. Fauorin.<i>De Ex</i>.24.2<br /><b class="num">•</b>abs. <i>Act.Ap</i>.25.11<br /><b class="num">•</b>v. pas. [[sufrir injusticia]] οὔτ' ἀδικεῖ οὔτ' ἀδικεῖται Pl.<i>Smp</i>.196b, ἵνα μὴ ἀδικηθῶ para que yo no sufra injusticia</i>, <i>PEnteux</i>.46.8 (III a.C.), cf. LXX 2<i>Ma</i>.3.12<br /><b class="num">•</b>prob. [[atentar contra el estado establecido]] συνόδοις τοῖς ἀδικοῦσι φίλαις Sol.3.22, Σωκράτης ἀδικεῖ ... ποιῶν ... καὶ διδάσκων Pl.<i>Ap</i>.19b, Σωκράτης ... ἀδικεῖ δὲ καὶ νέους διαφθείρων Sócrates atenta también contra la ley al corromper a los jóvenes</i> X.<i>Mem</i>.1.1.1<br /><b class="num">•</b>c. ac. int. ἀ. ἀδικίαν Pl.<i>R</i>.344c, ἀ. ἀδικήματα Pl.<i>R</i>.409a, Arist.<i>Rh</i>.1389^b7, οὐδέν Hdt.3.145, ὅσα ἀδικεῖ Th.6.77, πολλά Pl.<i>Smp</i>.188a, μέγιστα ἠδίκησθε Aeschin.3.84<br /><b class="num">•</b>en concursos atléticos o de otro tipo [[hacer trampa]] Ar.<i>Nu</i>.25, Arist.<i>EN</i> 1123^b32.<br /><b class="num">3</b> [[estar equivocado]] εἰ μὴ ἀδικῶ Pl.<i>Chrm</i>.156a.<br /><b class="num">II</b> tr.<br /><b class="num">1</b> c. ac. de pers. [[ofender]], [[perjudicar]] en rel. c. el juramento ὅς μ' ἠδίκησε λ[ὰ] ξ δ' ἐφ' ὁρκίοισ' ἔβη Hippon.194.15<br /><b class="num">•</b>en el matrimonio γυνὴ ἀδικουμένη πρὸς ἀνδρός mujer ofendida e.d. abandonada por su marido</i> E.<i>Andr</i>.673, cf. <i>Med</i>.265, Epich.270<br /><b class="num">•</b>en el amor τίς σ', ὦ Ψάπφ', ἀδίκησι; Sapph.1.20<br /><b class="num">•</b>abs. Thgn.1283<br /><b class="num">•</b>[[deshonrar]] a una muchacha, Men.<i>Georg</i>.30<br /><b class="num">•</b>en historiadores para designar los motivos que conducen a ruptura de hostilidades o cosas semejantes [[agraviar]], [[causar daños]] οἱ πρότερον ἀδικήσαντες Πέρσας Hdt.4.119, cf. Th.1.86, X.<i>Cyr</i>.2.4.7, en fórmulas de tratados, X.<i>An</i>.4.4.6<br /><b class="num">•</b>gener. [[causar daño]], [[perjudicar]], [[agraviar]] ἀ. τοὺς δεσπότας Hdt.1.112<br /><b class="num">•</b>abs. τὸν ἀδικοῦντα τιμωρούμενος Gorg.B 11a.3, σοφὸς σὺ μάντις, ἀλλὰ τἀδικεῖν φιλῶν eres sabio adivino, pero que gusta de hacer daño</i> S.<i>Ant</i>.1059<br /><b class="num">•</b>c. doble ac. εἰ μηδὲν ... ὑμᾶς ἀδικῶ Gorg.B 11a.31, τί οὖν ἀδικοῦμεν τοῦτό σε; Ar.<i>Pl</i>.460, οὐκ, εἰ ... ἀδικήσομέν τιν' ἢ μείζον' ἢ ἐλάττονα, δεινόν ἐστιν D.20.124, ἃ πολλοὺς ὑμῶν ἠδίκηκεν, τί σε ἠδίκησε Χρύσιππος ...; Arr.<i>Epict</i>.3.24.81, ἅ με ἠδίκησεν LXX <i>Pr</i>.24.29, οὐδέν με ἠδικήσατε <i>Ep.Gal</i>.4.12<br /><b class="num">•</b>v. pas. con suj. paciente [[ser objeto de injusticia por]] τὸ ὑπὸ ξένων ἀδικεῖσθαι χα[λεπόν, ἀλλὰ τὸ ὑπὸ] καὶ ξυγγενῶν χαλεπώτατον <i>POxy</i>.2713.3, cf. <i>BGU</i> 2061.3, 24 (ambas III d.C.), ἀδικούμενοι μισθὸν ἀδικίας siendo objeto de injusticia como pago de su injusticia</i>, 2<i>Ep.Petr</i>.2.13.<br /><b class="num">2</b> en sent. físico, c. ac. de pers., anim. o cosa [[hacer daño]], [[maltratar]] μηδ' ἀδίκει μ' Theoc.8.64<br /><b class="num">•</b>v. pas. μὴ δῆτ' ἀδικηθῶ S.<i>OC</i> 174<br /><b class="num">•</b>abs. LXX <i>Ex</i>.2.13<br /><b class="num">•</b>esp. en sent. médico [[causar lesiones]], [[hacer daño]], [[sentar mal]] ἄνθρωπον Hp.<i>Nat.Hom</i>.9, νεφρούς Diph.Siph. en Ath.62f, τέμνειν καὶ θλᾶν καὶ ὁποσοῦν [[ἄλλως]] ἀ. Gal.4.113, cf. Archig. en Philum.<i>Ven</i>.14.9, ἐν ταῖς οὐραῖς αὐτῶν ἡ ἐξουσία αὐτῶν ἀδικῆσαι τοὺς ἀνθρώπους <i>Apoc</i>.9.10.<br /><b class="num">3</b> [[perjudicar]], [[echar a perder]] (ἵππον) X.<i>Eq</i>.6.3, [[ἔλαιον]] καὶ τὸν οἶνον <i>Apoc</i>.6.6, τὴν στήλην <i>SEG</i> 6.427 (Licaonia, imper.)<br /><b class="num">•</b>[[asolar]] γῆν Th.2.71, χώραν Plb.32.9.1, τὴν γῆν καὶ τὴν θάλασσαν <i>Apoc</i>.7.2<br /><b class="num">•</b>v. pas. οὔτε ἀπ' [[ἄλλου]] ζῴου ἢ πάχνης ἀδικηθήσεται ἡ [[ἄμπελος]] <i>Gp</i>.5.30.2<br /><b class="num">•</b>fig. τὸ δὲ μέτρον ἠδίκητο se hizo violencia al metro</i> D.H.<i>Comp</i>.9.8.

|astxt=[[ἀδικέω]], -ῶ (< [[ἄδικος]]), [in LXX for עשׁק, עוה, etc. ;] <br /><b class="num">1.</b>intrans., to be [[ἄδικος]], do [[wrong]], [[act]] [[wickedly]] or [[criminally]]: Ac 25:11, I Co 6:8, II Co 7:12, Col 3:25, Re 22:11; to do [[hurt]], Re 9:19. <br /><b class="num">2.</b>Trans.<br /><b class="num">(a)</b>to do [[some]] [[wrong]]: ὃ ἠδίκησεν, Col 3:25; to [[wrong]] [[some]] [[one]], Mt 20:13, Ac 7:26, 27 25:10, II Co 7:2, Ga 4:12, Phm 18, II Pe 2:13; [[pass]]., Ac 7:24, II Co 7:12; [[mid]]., I Co 6:7 ([[suffer]]… to be wronged; WM, §38, 3; [[but]] v. Bl., §54, 5; and cf. [[ἀποστερέω]]); <br /><b class="num">(b)</b>to [[injure]], [[hurt]]: Lk 10:19 Re 2:11 6:6 7:2, 3 9:4,10 11:5. †

|txtha=(ῶ; ([[future]] ἀδικήσω; 1st aorist ἠδίκησα; [[passive]], ([[present]] ἀδικοῦμαι; 1aor, ἠδικήθην; [[literally]] to be [[ἄδικος]].<br /><b class="num">1.</b> [[absolutely]];<br /><b class="num">a.</b> to [[act]] [[unjustly]] or [[wickedly]], to [[sin]]: Winer s Grammar, § 40,2c.)).<br /><b class="num">c.</b> to do [[wrong]]: τί, to do [[some]] [[wrong]], [[sin]] in [[some]] [[respect]]: ὁ ἠδίκησε 'the [[wrong]] [[which]] he hath done').<br /><b class="num">b.</b> τινα, to [[wrong]] [[some]] [[one]], [[act]] [[wickedly]] toward him: ἀδικεῖσθαι to be wronged, ἀδικοῦμαι to [[suffer]] [[oneself]] to be wronged, [[take]] [[wrong]] (Winer s Grammar, § 38,3; cf. Riddell, Platonic Idioms, § 87f): τινα [[οὐδέν]] (Buttmann, § 131,10: Winer's Grammar, 227 (213)), τινα τί, ἀδικούμενοι μισθόν ἀδικίας (R. V. [[suffering]] [[wrong]] as the [[hire]] of [[wrong-doing]]), WH Tr marginal [[reading]]).)<br /><b class="num">c.</b> τινα, to [[hurt]], [[damage]], [[harm]] (in [[this]] [[sense]] by Greeks of [[every]] [[period]]): οὐ μή ἀδικηθῇ ἐκ [[τοῦ]] θανάτου shall [[suffer]] no [[violence]] from [[death]], Revelation 2:11.

|elrutext='''ἀδῐκέω:''' (praes. часто в знач. pf.)<br /><b class="num">1)</b> совершать беззаконие, проступок или преступление HH, Plat.: ἀ. ἀδικίαν или ἀ. [[ἀδίκημα]] Plat. совершать несправедливый поступок, нарушать закон; [[τἀδικεῖν]] Soph. неправильный образ действий или преступление; τὸ [[μἀδικεῖν]] (v. l. τὸ μὴ ᾽[[δικεῖν]]) Aesch. безупречное поведение, соблюдение законов; ἀ. οὐδὲν ἄξιον δεσμοῦ Her. не совершить ничего такого, что заслуживало бы тюрьмы; ἀδικεῖ [[Σωκράτης]] θεοὺς οὐ νομίζων Xen. (согласно обвинению), Сократ преступно не признает богов;<br /><b class="num">2)</b> причинять вред, чинить насилие, обижать (τινα Her. и περί τινα Plat.): ἀδικήματα ἀ. οὐκ εἰς κακουργίαν Arst. обижать не из желания причинить зло, но ἠδικημένος ἔς τι Eur. обиженный (оскорбленный) в чем-л.; ὁ οἰόμενος ἀδικήσεσθαι Thuc. тот, кто боится стать жертвой обид; περὶ [[τρία]] [[μέγιστα]] ἠδίκησθε Aeschin. вам нанесены три страшных обиды,;<br /><b class="num">3)</b> быть нечестивым, грешить (περὶ τοὺς θεούς Plat.; περἱ τὰ μυστήρια Dem.);<br /><b class="num">4)</b> ошибаться, заблуждаться: εἰ μὴ ἀδικῶ Plat. если не ошибаюсь;<br /><b class="num">5)</b> разорять, опустошать (γῆν Thuc.).

|mdlsjtxt=[[ἄδικος]]<br /><b class="num">I.</b> to do [[wrong]], Hdt., etc.; [[τἀδικεῖν]] [[wrong]]-doing, Soph.; τὸ [[μἀδικεῖν]] [[righteous]] dealing, Aesch.; but, σχήσει τὸ [[μἀδικεῖν]] [[will]] [[restrain]] [[wrong]]-doing, Aesch.:—in [[legal]] [[phrase]] the [[particular]] [[case]] of [[wrong]] is added in [[part]]., [[Σωκράτης]] ἀδικεῖ διδάσκων Plat., Xen.:—c. acc. cogn., ἀδικίαν, [[ἀδίκημα]], Plat., or a neut. adj., ἀδικεῖν [[πολλά]], μέγαλα, Plat.; [[οὐδέν]], μηδὲν ἀδ., Plat.:—also, ἀδ. περὶ τὰ μυστήρια Dem.<br /><b class="num">II.</b> [[trans]]. c. acc. pers. to do one [[wrong]], to [[wrong]], [[injure]], Hdt., etc.:—c. dupl. acc. to [[wrong]] one in a [[thing]], Ar., etc.; τὰ μέγιστα ἀδ. τινά Dem.; ἀδ. τινὰ [[περί]] τινος Plat.:—Pass. to be wronged, μὴ δῆτ' ἀδικηθῶ Soph.; ἀδικεῖσθαι εἴς τι Eur.<br /><b class="num">2.</b> to [[spoil]], [[damage]], ἀδ. γῆν Thuc.

|sngr='''原文音譯'''：¢dikšw 阿-笛克哦<br />'''詞類次數'''：動詞（27）<br />'''原文字根'''：不-義 相當於： （[[עָוָה]]&#x200E;）<br />'''字義溯源'''：行不義，作錯，傷害，損害，害，虧負，欺壓，不義，欺負，欺壓，受欺，冤屈，糟蹋；源自 （[[ἄδικος]] / [[ἀδικοκρίτης]]）=不義的；由（[[α]] / [[ἄλφα]]）= （[[ἄνευ]]）*=不）與（[[δίκη]] / [[καταδίκη]]）*=公正）組成。行不義的必受不義的報應（ 西3:25； 徒25:11）。行不義乃是欺壓人使人使虧損（ 太20:13； 林前6:7 ,8； 林後7:2；門 18）。行不義也就是傷害人（ 啓7:2;  9:10 ,19;  11:5）<br />'''同源字'''：1） （[[ἀδικέω]]）行不義 2） （[[ἀδίκημα]]）惡行 3） （[[ἀδικία]]）不公義 4） （[[ἄδικος]] / [[ἀδικοκρίτης]]）不義的 5） （[[ἀδίκως]]）不義地 6） （[[δικαιόω]]）稱義<br />'''同義字'''：1） （[[ἀδικέω]]）行不義 2） （[[ἁμαρτάνω]]）犯罪 3） （[[παραβαίνω]]）違犯 4） （[[παραπίπτω]]）遺棄 5） （[[ὑπερβαίνω]]）超越<br />'''出現次數'''：總共（27）；太（1）；路（1）；徒（5）；林前（2）；林後（3）；加（1）；西（2）；門（1）；啓（11）<br />'''譯字彙編'''：<br />1） 傷害（3） 啓9:4； 啓11:5； 啓11:5；<br />2） 行不義的（2） 西3:25； 西3:25；<br />3） 欺負（2） 徒7:26； 徒7:27；<br />4） 我⋯行了不義（1） 徒25:11；<br />5） 我⋯行不義（1） 徒25:10；<br />6） 不義的（1） 啓22:11；<br />7） 我⋯虧負（1） 太20:13；<br />8） 他⋯虧負（1） 門1:18；<br />9） 叫他⋯不義（1） 啓22:11；<br />10） 你們⋯傷害（1） 啓7:3；<br />11） 受⋯害（1） 啓2:11；<br />12） 來傷害人（1） 啓9:19；<br />13） 你們⋯虧負（1） 加4:12；<br />14） 能害（1） 路10:19；<br />15） 我們虧負過（1） 林後7:2；<br />16） 欺壓人（1） 林前6:8；<br />17） 受欺（1） 林前6:7；<br />18） 虧負人的（1） 林後7:12；<br />19） 受人虧負的（1） 林後7:12；<br />20） 受冤屈（1） 徒7:24；<br />21） 去傷害（1） 啓7:2；<br />22） 可蹧蹋（1） 啓6:6；<br />23） 能傷害（1） 啓9:10