ἑστία: Difference between revisions

|Definition=ἡ, Ion. [[ἱστίη]] (as always in Hom. (exc. in [[ἀνέστιος]], [[ἐφέστιος]]) and [[Herodotus|Hdt.]], cf. ''Schwyzer''687.1 (Chios, vii/vi B. C.), ''IG''12(5).554 (Ceos), and<br><span class="bld">A</span> v. [[ἐφέστιος]]; [[ἑστίῃ]] is [[falsa lectio|f.l.]] in Hes.''Op.''734); Boeot. [[ἱστία]] (Ἱ.) ''IG''7.556 (Tanagra); also Coan, ''SIG''1025.29, and Arc., ib.559.55; Locr. ἰστία ''IG''9(1).334.7; both forms in Cretan, [[Ἑστία]] ''SIG''527.15 (iii B. C.), [[Ἱστία]] ''GDI''5079.7, al.:—[[hearth of a house]], in Hom. only in [[solemn]] [[appeal]]s, ἴστω νῦν Ζεὺς πρῶτα θεῶν..[[ἱστίη]] τ' Ὀδυσῆος Od.14.159, al., cf. [[Herodotus|Hdt.]]4.68, S.''El.''881; <b class="b3">καθῆσθαι παρ' ἑστίᾳ</b>, of suppliants, Pi.''Fr.''81; ἐπὶ τὴν ἑστίαν [[καθίζεσθαι]] Th.1.136; ἡ [[δορύξενος]] ἑστία S.''OC'' 633; ἑστία [[μεσόμφαλος]] A.''Ag.''1056; ἐν στέγῃ τις ἥμενος παρ' ἑστίᾳ Id.''Fr.'' 362.3.<br><span class="bld">2</span> the [[house]] itself, [[home]], Pi.''O.''1.11,''P.''11.13: freq. in Trag., as A.''Ch.''264, etc.; διξὰς ἱστίας οἴκεε [[Herodotus|Hdt.]]5.40; <b class="b3">καταλείποντα ἐν τᾷ ἰστίᾳ παῖδα ἡβάταν</b>, of a [[colonist]], ''IG''9(1).334 (Locr., v B. C.): metaph., of the [[last]] [[home]], the [[grave]], τὰν χθόνιον ἑ. [[ἰδεῖν]] S.''OC''1726 (lyr.).<br><span class="bld">3</span> [[household]], [[family]], <b class="b3">οἱ πολλοί, πλὴν ὀγδώκοντα ἱστιέων κτλ</b>., [[Herodotus|Hdt.]]1.176; ἱστίη οὐδεμία νομιζομένη εἶναι Γλαύκου Id.6.86.<b class="b3">δ'</b>.<br><span class="bld">4</span> [[altar]], like [[ἐσχάρα]], A.''Th.''275, ''Eu.''282; [[βούθυτος]] ἑστία S.''OC''1495 (lyr.); <b class="b3">γᾶς μεσσόμφαλος ἑ.</b>, of the [[Delphic]] [[shrine]], [[Euripides|E.]]''[[Ion]]''462 (lyr.); [[Πυθόμαντις]] ἑστία S. ''OT''965; <b class="b3">βωμός, ἑστίας χθονός</b> (as a [[sanctuary]]) A.''Supp.''372 (lyr.); <b class="b3">ἡ κοινὴ ἑστία</b> the [[public]] [[altar]], serving as a [[sanctuary]] to [[refugee]]s, ''IG''22.1029, Arist.''Pol.''1322b28; πολιτικὴ ἑ. App.''Pun.''84:—<b class="b3">ἡ κοινὴ ἑστία</b> also of the [[public]] [[table]], ἐδέξαντο τοὺς πρεσβευτὰς ἐπὶ τὴν κοινὴν ἑστίαν Plb.29.5.6, cf. ''IG''5(1).961 (Cotyrta), 7.21 (Orchomenus in Boeotia), Poll.9.40; <b class="b3">μυηθεὶς ἀφ' ἑστίας</b>, of a class of [[public]] [[initiate]]s at [[Eleusis]], Is.''Fr.''84, cf.''IG'' 2.1355, al.; so ὁ ἀφ' ἑστίας [[παῖς]] Porph.''Abst.''4.5; simply ὁ ἀφ' ἑστίας, ἡ ἀφ' ἑστίας, ''Ἐφ. Ἀρχ.'' 1894.176,1885.146.<br><span class="bld">5</span> metaph., of places which are to a [[country]] as the [[hearth]] to a [[house]], as a [[metropolis]], Plb.5.58.4; ἑ. καὶ [[μητρόπολις]] [[Diodorus Siculus|D.S.]]4.19; of Delos, ἱστίη ὦ νήσων Call.''Del.''325:—Pythag., of the [[central]] [[fire]] of the [[universe]], Philol.7, etc., cf. Alex.Aphr. ''in Metaph.''38.23; of the earth, E.''Fr.''944; of the heart in the body, [[Aristotle|Arist.]]''[[De Partibus Animalium|PA]]''70a25; <b class="b3">μίαν, ἰδίαν ἑστίαν ἤθους οὐκ ἔχειν</b>, Plu.2.52a,97a; of the [[liver]] as [[focus]] of a [[fever]], Gal.15.742.<br><span class="bld">II</span> as pr. n. [[Ἑστία]], Ion. [[Ἱστίη]], [[Ἑστίη]], ''h.Hom.''24.1, [[varia lectio|v.l.]] in Hes.''Th.''454the:—[[hearth]] [[goddess]], h.Ven.22, Hes.''Th.''l.c., Pi.''N.''11.1, etc., cf. ''h.Hom.''24,29, Orph.''H.''84, [[Diodorus Siculus|D.S.]]5.68; Ἑ. βουλαία ''IG''12(5).732 (Andros), Aeschin. 2.45, App.''Mith.''23; Ἑ. πρυτανεία ''IG''12(5).659 (Syros); worshipped as <b class="b3">ἡ κοινὴ Ἑστία</b> by the [[Getae]], [[Diodorus Siculus|D.S.]]1.94, cf. [[Herodotus|Hdt.]]4.127: [[proverb|prov.]], [[ἀφ' Ἑστίας ἄρχεσθαι]] = to [[begin from the beginning]], Ar.''V.''846, Pl.''Euthphr.''3a; ἀπ' ἄλλης Ἑ. καὶ ἀρχῆς τὰς πράξεις προχειρίζεσθαι Str.1.1.16 (also ἐξ ἑ. [[ἄρχεσθαι]] [[Hesychius Lexicographus|Hsch.]]); <b class="b3">ἡ Ἑστία γελᾷ</b>, of the [[fire]] [[crackling]], [[Aristotle|Arist.]]''[[Meteorologica|Mete.]]''369a32.<br><span class="bld">2</span> = Lat. [[Vesta]], Str.5.2.3, Plu.''Rom.''2, etc.<br><span class="bld">3</span> title of a [[priestess]], ''IG''9(1).486 (Acarnania); <b class="b3">ἑστία πόλεως</b>, as an [[honorary]] [[title]], ib.5(1).583 (Sparta). [ῑ in Od. in the appellat. 14.159, ῐ in ''h.Hom.'' in pr.n.; in Hes. the reverse: ῐ always in Com.and Trag.] (Etymological connection with Vesta is doubtful; the dialects never have <b class="b3">ϝ-</b>, exc. in the pr. n. ϝιστίαυ (gen.sg.masc.)''IG''5(2).271.18 (Mantinea); cf. [[γιστία]].)  

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1044.png Seite 1044]] ἡ, ion. u. ep. [[ἱστίη]], auch ἑστίη, Hes. O. 732, l. d., der [[Heerd]] des Hauses, der zugleich der Hausaltar ist, auf dem die Hausgötter standen, u. der insofern als heilig galt u. als unverletzlicher Zufluchtsort der Hülfeflehenden, vgl. Thuc. 1, 136; bei Hom. nur in der Od. in Schwurformeln, ἴστω νῦν Ζεὺς – ξενίη τε [[τράπεζα]], [[ἱστίη]] τ' Ὀδυσῆος, ἣν [[ἀφικάνω]], 14. 159. 17, 156. 10, 304. – Tragg., [[ἕως]] ἂν αἴθῃ πῦρ ἐφ' ἑστίας ἐμῆς Αἴγισθος Aesch. Ag. 1410; [[τίω]] δ' ἀθέρμαντον ἑστίαν δόμων Ch. 620; Altar, μήλοισιν αἱμάσσοντες ἑστίας θεῶν Spt. 257, vgl. Eum. 272 Suppl. 367; μὰ τὴν πατρῴαν ἑστίαν Soph. El. 869; [[βούθυτος]] O. C. 1491; Eur.; vgl. τὰς βασιληΐας ἱστίας ὀμνύναι Her. 4, 68; γᾶ [[ἑστία]] θεῶν Plat. Tim. Locr. 97 d, vgl. Legg. XII, 955 e; ἡ κοινὴ [[ἑστία]], der Heerd des Staates, Versammlungshaus der Prytanen, Arist. pol. 6 eztr.; vgl. Pol. 29, 5, 6. 31, 9, 4; Inscr. 1193, das Prytaneum [[ἑστία]] τῆς πόλεως, Poll. 9, 40. – Uebh. das Haus, Wohnung, ἐς ἀφνεὰν μάκαιραν Ίέρωνος ἑστίαν Pind. Ol. 1, 11; ἑστίαν πατρῴαν P. 11, 13; τὰ μὲν κατ' οἴκους ἐφ' ἑστίας ἄχη Aesch. Ag. 415; ὦ σωτῆρες ἑστίας πατρός Ch. 262; οὐδ' ἀφ' ἑστίας συθείς Pers. 849; ὦ πατρῷον ἑστίας [[βάθρον]] Soph. Ai. 847, vgl. O. C. 639; ὅτου δῶμ' ἑστίαν τ' ἀφίξομαι Eur. Hec. 353; μυχοῖς ναίουσαν ἑστίας ἐμῆς Med. 397; διξὰς ἱστίας οἴκεε Her. 5, 40, der es auch für alle zum Hause Gehörenden gebraucht, die Familie, [[ὀγδώκοντα]] ἱστίαι ἐκδημέουσαι ἔτυχον 1, 177; [[ἄμοιρος]] ἑστίας Xen. Cyr. 7, 5, 56; Sp., wie Plut. Rom. 9; D. Sic. 20, 15. – Übertr., Σελεύκειαν ἑστίαν ὑπάρχουσαν τῆς αὐτῶν δυναστείας, der Heerd, Mittelpunkt, Pol. 5, 58, 4; ἑστ. καὶ [[μητρόπολις]] D. Sic. 15, 90. – Nach E. M. auch das Mahl. – Sprichwörtl. ἀφ' ἑστίας ἄρχεσθαι, vom eigenen Heerde, mit sich, mit der Hauptperson anfangen, Schol. Ar. Vesp. 842; Paroem. – Vgl. auch nom. pr. [ι ist bei Hom. lang, bei den Uebrigen kurz].