παρίημι: Difference between revisions

|Definition=<span class="bld">A</span> fut. παρήσω Hdt.7.161, S. ''Ant.''1193: aor. 1 παρῆκα Id.''OC''570: 3pl. aor. 2 παρεῖσαν Antipho 6.44; part. παρείς S. ''El.''732: pf. [[παρεῖκα]] (v. infr.); παρῆκα [[Theophrastus]] ''HP''5.3.6:—Pass., aor. 1 παρείθην Il.23.868; inf. παρεθῆναι D.21.105: aor. 2 παρείμην S. ''OC''1666: pf. παρεῖμαι E. ''Ph.''852:—[[let fall at the side]], [[let fall]], πὰρ δ' ἴεισι τὰ πτέρα Sapph.16; τὴν χεῖρα παρεικώς Clearch.25; παρεῖσ' ἐμαυτήν S. ''El.''819; π. ἀπ' ὀμμάτων πέπλον E. ''HF''1203 (lyr.); τὸ μάργον τῆς γνάθου Id.''Cyc.''310:—Pass., <b class="b3">ἡ δὲ παρείθη μήρινθος ποτὶ γαῖαν</b> it [[hung down]] to earth, Il.23.868.<br><span class="bld">II</span> [[pass by]], [[pass over]], πᾶν ἔθνος καταστρεφόμενος καὶ οὐδὲν παριείς Hdt.1.177; π. κλύδων' ἔφιππον S. ''El.''732, cf. D.18.263; π. τι ἄρρητον Pl.''Lg.''754a:—Pass., περὶ μὲν τούτου παρείσθω Plb.2.59.3.<br><span class="bld">2</span> [[pass unnoticed]], [[disregard]], τι Pi.''P.''1.86, Hdt.1.14, A. ''Ag.''291, ''Ch.''925, 1032, S. ''Ant.''1193, etc.; τὰ παθήματα… παρεῖσ' ἐάσω Id.''OC''363:—Pass., παίδων πόθος παρεῖτο Id.''El.''545; μηδαμῇ παρεθῆναι D.21.105: c. inf., [[omit]] to do, παρέντα τοῦ μὲν τὸ φρόνιμον ἐγκωμιάζειν, τοῦ δὲ τὸ ἄφρον ψέγειν Pl. ''Phdr.''235e, cf. ''PCair.Zen.''369.2 (iii B.C.), Iamb. ''Comm.Math.''1: with a neg.repeated, μὴ παρῇς τὸ μὴ οὐ φράσαι S. ''OT''283: c. part., οὐ παρίει σείων ὁ θεός Paus.3.5.9: abs., αἰ δέ κα παρῇ ''Berl.Sitzb.''1927.169 (Cyrene):—Med., [[neglect]], E. ''HF'' 778 (lyr.); τὸν δῆμον D.C.51.5.<br><span class="bld">3</span> of [[time]], [[let pass]], τὸν χειμῶνα Hdt.1.77; ἕνδεκα ἡμέρας Id.7.183; νύκτα μέσην Id.8.9; τὸν καιρόν Th.4.27, etc.<br><span class="bld">III</span> [[relax]], τοὺς τερθρίους παρίει Ar. ''Eq.''440; <b class="b3">οἶνος παρίησι</b> [[weakens]], D.L.9.86; [[remit]], [[γόον]], [[πόθον]], [[χόλον]], E. ''Supp.''111, ''Tr.''650, ''IA''[1609]; [[give up]], μελέτας Th.1.85; <b class="b3">τὸν φελλόν</b> [[give up the use of]].., [[Theophrastus]] l.c.:—Pass., to [[be relaxed]], [[weakened]], κόπου δ' ὕπο.. παρεῖται E. ''Ba.''635; κόπῳ παρεῖμαι Id.''Ph.''852; παρειμένος νόσῳ Id.''Or.'' 881; ὕπνῳ Id.''Cyc.''591; γήρᾳ Pl. ''Lg.''931d; σώμασι παρειμέναι E. ''Ba.'' 683; παρειμένα μέρη τοῦ σώματος Dsc.3.73, cf. Aret. ''SD''1.7, etc.; καὶ δὴ παρεῖται σῶμα E. ''Supp.''1070; τῷ λίαν παρειμένῳ Id.''Or.''210; τὰ σώματα παρειμένοι D.S.14.105; ὥστε καὶ τοῦ σώ ματός τι παρεθῆναι D.C.68.33.<br><span class="bld">2</span> <b class="b3">τοῦ ποδὸς παρίει</b> [[slack away]] the sheet, [[Aristophanes|Ar.]]''[[The Knights|Eq.]]''436: so perhaps metaph., <b class="b3">τοῦ μετρίου παρείς</b> [[letting go one's hold of]] moderation, i.e. giving it up, S.''OC''1212 (lyr.).<br><span class="bld">3</span> [[remit]] punishment, τιμωρίαν Lycurg. 9 (Pass.); [[pardon]], τὴν συμφοράν Ar.''Ra.''699:—Pass., <b class="b3">ἐποίησεν παρεθῆμεν</b> (Dor. for [[παρεθῆναι]]) secured our [[release]] from the obligation, ''IG''42(1).66.47 (Epid., i B.C.): c. gen., παρεῖσθαι τὰς πόλεις τῶν τόκων ''OGI''444.15 (Ilium, iB.C.).<br><span class="bld">IV</span> [[yield]], [[give up]], νίκην τινί Hdt.6.103, cf. A.''Ag.''943; τυραννίδα τινί E. ''Ph.''523; αὑτοὺς κυμάτων δρομήμασιν Id.''Tr.''693; π. τινὶ τὴν ἀρχήν Th.6.23, cf. Arist. ''Pol.'' 1285b15; <b class="b3">οὐδὲ δεῖν δυνάμενον ἄρχειν παριέναι τῷ πλησίον</b> ib.1325a37; [[leave]] a thing to another, σοὶ παρεὶς τάδε S. ''Ph.''132; Ζεὺς τὰ μικρὰ… ἄλλοις δαίμοσιν παρεὶς ἐᾷ ''Trag.Adesp.''353:—Med., [[give up]], συμμαχίαν Arist. ''Rh.Al.'' 1446b28; [[resign]], στρατηγίαν D.C.39.23, etc.:—Pass., [γῆ] παρειμένη [[left]] in private ownership, ''PHib.''1.53.5 (iii B. C.).<br><span class="bld">2</span> [[permit]], [[allow]], c. dat. pers. et inf., ἄλλῳ δὲ παρήσομεν οὐδενὶ ναυαρχέειν Hdt.7.161, cf. S. ''El.''1482, Ar. ''Eq.''341, Arist. ''Pol.''1336b29: c. subj., <b class="b3">πάρες ὑπερβῶ</b> [[suffer]] me to... E.''Fr.''308 (anap.): abs. (the inf. being understood), S. ''OC''591, [[Aristophanes|Ar.]]''[[The Knights|Eq.]]''340, [[Plato|Pl.]]''[[Symposium|Smp.]]'' 199c, etc.; <b class="b3">μὴ παρῇς σαυτοῦ βροτοῖς ὄνειδος</b> [[do]] not [[allow]] them to have cause to reproach thee, S. ''Ph.''967; <b class="b3">παρῆκεν, ὥστε βραχέα μοι δεῖσθαι φράσαι</b> [[has allowed]] that there should be but little for me to say, Id.''OC''570.<br><span class="bld">V</span> [[allow to pass]], [[admit]], οὐδεὶς ὅστις οὐ παρήσει [ἡμέας] Hdt.3.72, cf. 4.146; <b class="b3">π. ἐς τὴν Ἑλλάδα τοὺς βαρβάρους, τὸν Μαρδόνιον ἐπὶ τὴν Ἑ.</b>, Id.8.15, 9.1; <b class="b3">Ἄδραστον εἰς γῆν π.</b> E.''Supp.''468; λόγον π. εἰς τὸ φρουρίον [[Plato|Pl.]]''[[Republic|R.]]'' 561b; <b class="b3">μὴ παρίωμεν εἰς τὴν ψυχήν</b> [[let us]] not [[admit]] [the thought], Id.''Phd.''90e:—Med., <b class="b3">βαρβάρους εἰς τὰς ἀκροπόλεις παρεῖνται</b> [[have admitted]] them into [[their very]] citadels, D.15.15; of innkeepers, [[admit]], τοὺς καταλύτας ἡμιασσαρίου Plb.2.15.6.<br><span class="bld">VI</span> Med., [[obtain the leave of]] a magistrate, παρέμενος τοὺς ἄρχοντας Pl. ''Lg.''742b, cf. 951a.<br><span class="bld">2</span> [[beg to be excused]] or [[let off]] something, <b class="b3">οὐδέν σου παρίεμαι</b> I [[ask]] no [[quarter]], Id.''R.''341b; <b class="b3">οὐκ ἂν παρείμην οἷσι μὴ δοκῶ φρονεῖν</b> I [[ask]] no [[favour]] of them, S.''OC''1666; so <b class="b3">παριέμεσθα καί φαμεν κακῶς φρονεῖν</b> I [[ask pardon]]... E. ''Med.''892; τοῦτο ὑμῶν δέομαι καὶ παρίεμαι Pl. ''Ap.''17c.

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0522.png Seite 522]] (s. [[ἵημι]]), 1) act., herabsenden, [[daneben herablassen]], [[παρείθη]] [[μήρινθος]] ποτὶ γαῖαν, hing herab zur Erde, Il. 23, 868; τοῦ νεανίσκου τὴν χεῖρα παρεικότος, Clearch. bei Ath. VI, 257 a; – [[vorbei]], [[vorüberlassen]], bes. von der Zeit, ενδεκα ἡμέρας παρέντες, Her. 7, 183. 8, 9; μηδὲ διαμέλλειν καιρὸν παριέντας, Thuc. 4, 27; τοὺς καιρούς, Plat. Rep. II, 374 e u. Folgde; τὸν ἑκάστου καιρὸν οὐ παρεθέντα, Dem. 18, 303; Pol. 1, 33, 5 u. A.; – τοὺς βαρβάρους εἰς τὴν Ἑλλάδα, Her. 8, 15, zulassen, hineinlassen, wie τὸν Μαρδόνιον ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, 9, 1; [[vorbei]]- oder [[durchlassen]], wie Eur. ἀπαυδᾷ Ἄδραστον ἐς γῆν τήνδε μὴ παριέναι, Suppl. 468; εἰς τἡν ἀκρόπολιν, Xen. Hell. 5, 2, 29; –[[ üdergehen]], [[unterlassen]], vernachlässigen, μὴ παρίει καλά, Pind. P. 1, 165; ὁ δ' [[οὔτι]] μέλλων οὐδ' ἀφρασμόνως ὕπνῳ νικώμενος παρῆκεν ἀγγέλου [[μέρος]], Aesch. Ag. 282; παρεὶς τάδε, Ch. 912; εἰ μέν τι [[τῇδε]] λοιπὸν ῆ παρειμένον ἔχεις γεγωνεῖν, Prom. 821; παρῆκα θεσμῶν [[οὐδέν]], Soph. Trach. 682; κοὐδὲν παρήσω τῆς ἀληθείας [[ἔπος]], Ant. 1193; ἄφθογγός εἰμι καὶ παρεῖσ' ἐῶ [[στόμα]], Eur. Troad. 690; u. in Prosa, τὰ αὐτῶν [[πλέω]] παρήσομεν, Her. 1, 177; ὃν [[τότε]] παρεῖμεν, Plat. Rep. VI, 503 e; μὴ παρῶμεν αὐτὸ ἄῤῥητον, Legg. VI, 754 a; Folgde; auch c. gen., [[ὅστις]] τοῦ πλέονος μέρους χρῄζει τοῦ μετρίου παρεὶς ζώειν, Soph. O. C. 1212. wie Plat, Phaedr. 253 e; [[περί]] τινος, Pol. 2, 59, 3; vgl. Arist. eth. 10, 1, 2, ἥκιστα [[παρετέον]] ὑπὲρ τούτων εἶναι δόξειεν ἄν; – c. inf., Plut. Rom. 17 u. sonst; – [[zulassen]], annehmen, συμμαχίαν, Plat. Rep. VIII, 560 d, übertr. gebraucht, vgl. λόγον ἀληθῆ οὐ προσδεχόμενος, οὐδὲ παριεὶς εἰς τὸ [[φρούριον]], ib. 561 b; dah. παριέναι εἰς τὴν ψυχήν, Plat. phaed. 90 d, eigtl. einen Gedanken ln die Seele ein-, zulassen, d. i. sich überreden; auch [[erlauben]], ἀλλ' οὐδ' ὅτ' αὐτὸς ἤθελον, παρίεσαν, Soph. O. C. 591; ἀλλὰ [[παρίημι]], [[φάναι]] τὸν Φαῖδρον, ἀλλ' ἐρώτα, Plat. Conv. 199 c, vgl. 214 e; Eur. bei Schol. Ar. Vesp. 754 πάρες ὑπερβῶ κρηναῖα [[νάπη]]; c. inf., κόσμον πάρες μοι παισὶ προσθεῖναι νεκρῶν, Eur. Herc. Fur. 393; vgl. Soph. El. 1482 u. Plat. Conv. 199 b; auch μὴ παρῇς τὸ μὴ οὐ φράσαι, Soph. O. R. 283; u. mit ὥςτε, O. C. 570, wie Her. 7, 161; – [[überlassen]], τινί, Arist. pol. 7, 14; τὴν [[ἀρχήν]] τινι, Plut. Them. 7; Aesch. [[κράτος]] [[μέντοι]] πάρες γ' ἑκὼν [[ἐμοί]], Ag. 917; in anderer Beziehung, ἑαυτὸν κυμάτων δρομήμασιν, Eur. Troad. 688, sich den Wogen überlassen, anvertrauen; – [[nachlassen]], abspannen, τοῦ ποδὸς παριέναι, das Segeltau nachlassen, übertr. nachgeben, weichen, Ar. Equ. 437; u. pass. erschlaffen, γήρᾳ παρειμένος, Plat. Legg. XI, 931 d; ὕπνῳ, Eur. Cycl. 587; κόπου δ' ὕπο παρεῖται, Bacch. 635; von den Leidenschaften, τοὐμὸν παριεὶς καὶ καταμβλύνων [[κέαρ]], Soph. O. R. 688; [[γόον]], Eur. Suppl. 111; πόθον, Troad. 645; von der Freude, χαίροντε ὀλίγον παρείθησαν, Plat. Euthyd. 303 b; auch bei Plut. Eum. 7, πληγεὶς περὶ τὸν τράχηλον ἔπεσε καὶ [[παρείθη]]; Pol. vrbdt τὴν δύναμιν παρελέλυντο καὶ παρεῖντο, 1, 58, 9. – Auch eine Strafe nachlassen, Lycurg. 9; ähnlich συμφοράν, Ar. Ran. 699. – 2) med., bei sich zulassen, οὓς εἰς τὰς ἀκροπόλεις παρεῖνται, Dem. 15, 15; Pol. 2, 15, 6. – Auch = παραιτοῦμαι, wie es die VLL. erklären, eigtl. Einen auf seine Seite herüberzuziehen, ihn sich zu gewinnen suchen, vgl. Ruhnk. Tim. 207; εἰ δὲ μὴ δοκῶ φρονῶν λέγειν, οὐκ ἂν παρείμην, οἷσι μὴ δοκῶ φρονεῖν, Soph. O. C. 1666; vgl. Eur. Med. 892, um Verzeihung bitten, παριέμεσθα [[καί]] φαμεν κακῶς φρονεῖν; sich ausbitten, [[οὐδέν]] σου παρίεμαι, Plat. Rep. I, 341 b; neben [[δέομαι]], Apol. 17 c, vgl. Legg. V, 742 b, wo die vulg. παραιτησάμενος für παρέμενος. – Sp. auch wie im act. überlassen, aufgeben, τὴν στρατηγίαν προσεποιήσατο ἐθελοντὴς παρεῖσθαι, D. Cass. 39, 23; παρήκατο, <span class="ggns">Gegensatz</span> von προσεδέξατο, 43, 14; auch vernachlässigen, 60, 2. – Bei den Gramm. ist παρεῖται es »ist ausgelassen und dazu zu verstehen«, Schol. Il. 9, 252.

|elnltext=παρ-ίημι, praes. παρίεμαι (~ ῑ̔εμαι, ‘verlangen’) al vroeg geheel samengevallen met med. vormen van παρίημι, zie onder 6; laten gaan met acc. laten gaan, loslaten:; πὰρ δ’ ἵεισι τὰ πτέρα hij laat de zeilen zakken Sapph. 42.2; πάρες ἀπ’ ὀμμάτων πέπλον doe het kleed weg voor je ogen Eur. HF 1203; met gen..; τοῦ ποδὸς παρίει laat de schoot wat vieren Aristoph. Eq. 436; pass..; ἡ δὲ παρείθη μήρινθος ποτὶ γαῖαν het touw schoot los naar de grond Il. 23.868; overdr. laten varen, opgeven:; πάρες γόον staak je geklaag Eur. Suppl. 111; παρεῖσα πόθον mijn verlangen opgevend Eur. Tr. 650; τὴν νίκην τούτῳ παρείς de overwinning aan hem gunnend Hdt. 6.103.6; μελέτας... μὴ παρῶμεν laten wij de gewoonten niet opgeven Thuc. 1.85.1; ὕστερον δὲ τὰ μὲν αὐτῶν παριέντων τῶν βασιλέων maar later, toen de koningen een deel (van hun macht) zelf afstonden Aristot. Pol. 1285b15; laten verslappen, perf. pass. slap geworden zijn:. παρεῖται σῶμα mijn lichaam is krachteloos Eur. Suppl. 1070; παρειμένος νόσῳ uitgeput door ziekte Eur. Or. 881. voorbij laten gaan:; παρεὶς κλύδων’ ἔφιππον de vloedgolf van paarden en wagens ontwijkend Soph. El. 732; abs..; πάρες laat me erlangs Men. Dysc. 81; van tijd; ἕνδεκα ἡμέρας π. elf dagen laten verlopen Hdt. 7.183.2; καιρόν π. de kans voorbij laten gaan Thuc. 4.27.4; overdr. terzijde laten, nalaten, overslaan:; μὴ παρίει καλά verwaarloos het fraaie niet Pind. P. 1.86; πᾶν ἔθνος καταστρεφόμενος καὶ οὐδὲν παριείς elk volk onderwerpend en geen enkel overslaand Hdt. 1.177; μὴ παρῇς τὸ μὴ οὐ φράσαι laat niet na dat te vertellen Soph. OT 283; μή... παρῶμεν αὐτὸ ἄρρητον laten we dit (probleem) niet onbesproken laten Plat. Lg. 754a; ook med.. νόμον παρέμενος de wet veronachtzamend Eur. HF 778. laten passeren, door de vingers zien:. τὴν μίαν ταύτην παρεῖναι συμφοράν dat ene ongeluk door de vingers te zien Aristoph. Ran. 699; μηδαμῇ παρεθῆναι geenszins straffeloos gelaten worden Dem. 21.105. binnen laten, toelaten:; ὅκως μὴ παρήσουσι ἐς τὴν Ἐλλάδα τοὺς βαρβάρους om de barbaren niet tot Griekenland toe te laten Hdt. 8.15.2; overdr..; μὴ παρίωμεν εἰς τὴν ψυχήν ὡς laten we niet tot onze geest toelaten (de gedachte) dat Plat. Phaed. 90e; overdr. toestaan, veroorloven; met dat. en inf..; ἀλλά μοι πάρες κἂν σμικρὸν εἰπεῖν sta mij toe nog iets te zeggen, al is het maar kort Soph. El. 1482; πάρες μοι Ἀγάθωνα σμίκρ’ ἄττα ἐρέσθαι sta mij toe Agathon een paar dingetjes te vragen Plat. Smp. 199b; abs..; ἐγὼ οὐ παρήσω ik zal het niet toestaan Aristoph. Eq. 340; met ὥστε + inf.. παρῆκεν ὥστε βραχέ’ ἐμοὶ δεῖσθαι φράσαι (uw speech) heeft toegelaten dat ik slechts weinig hoef te zeggen Soph. OC 570. overlaten, met acc. v. h. pron. refl. en dat.: μὴ παρῇς σαυτὸν βροτοῖς ὄνειδος lever uzelf niet uit aan de mensen als object van verwijten Soph. Ph. 967; παρεῖσαν αὑτοὺς κυμάτων δραμήμασιν zij geven zich over aan de stromingen van de golven Eur. Tr. 693. alleen med., met acc. of gen. van pers. verlangen van, permissie vragen aan, instemming vragen van:; οὐκ ἂν παρείμην ( ''[[sc.]]'' τούτους of τούτων ) οἷσι μὴ δοκῶ φρονεῖν ik ga echt niet om instemming vragen van wie mij toch onverstandig vinden Soph. OC 1666; τοῦτο ὑμῶν δέομαι καὶ παρίεμαι dat vraag en verzoek ik u Plat. Ap. 17c; οὐδέν σου παρίεμαι ik hoef geen concessies van je (d.w.z. ik vraag je niet om je in te houden) Plat. Resp. 341b; παρέμενος τοὺς ἄρχοντας ἀποδημείτω met verlof van de archonten mag hij naar het buitenland gaan Plat. Lg. 742b; abs. een beroep doen op toegeeflijkheid. παριέμεσθα καί φαμεν κακῶς φρονεῖν τότε ik doe een beroep op uw toegeeflijkheid en geef toe dat ik indertijd verkeerd dacht Eur. Med. 892.

|mdlsjtxt=2nd sg. παριεῖς fut. [[παρήσω]] aor1 [[παρῆκα]] 3rd pl. aor2 παρεῖσαν [[part]]. [[παρείς]] perf. [[παρεῖκα]] Pass., aor1 [[παρείθην]] inf. [[παρεθῆναι]] aor2 [[παρείμην]] perf. [[παρεῖμαι]]<br /><b class="num">I.</b> to let [[drop]] [[beside]] or at the [[side]], let [[fall]], Soph., Eur.:—Pass., [[παρείθη]] [[ποτὶ]] γαῖαν it hung down to [[earth]], Il.<br /><b class="num">II.</b> to [[pass]] by, [[pass]] [[over]], [[leave]] out, Lat. [[omitto]], Hdt., Soph.<br /><b class="num">2.</b> to [[pass]] [[unnoticed]], [[disregard]], let [[alone]], Lat. praetermittere, Hdt., Aesch.; τὰ παθήματα παρεῖσ' ἐάσω Soph.; so in Pass., [[πόθος]] παρεῖτο Soph.; [[παρεθῆναι]] Dem.<br /><b class="num">3.</b> c.inf. to [[omit]] to do, Plat., etc.; and with a negat. [[repeated]], μὴ [[παρῇς]] τὸ μὴ οὐ φράσαι Soph.<br /><b class="num">4.</b> of [[time]], to let [[pass]], τὸν χειμῶνα Hdt.; τὸν καιρόν Thuc.<br /><b class="num">III.</b> to [[relax]], [[slacken]], [[remit]], [[γόον]], χόλον Eur.:—Pass. to be relaxed, weakened, exhausted, Eur.<br /><b class="num">2.</b> τοῦ ποδὸς παριέναι to [[slack]] [[away]] the [[sheet]], v. [[πούς]] II. 2; so metaph., τοῦ μετρίου [[παρείς]] letting go one's [[hold]] of [[moderation]], i. e. giving it up, Soph.<br /><b class="num">3.</b> to [[remit]] [[punishment]], to [[forgive]], [[pardon]], Ar.<br /><b class="num">IV.</b> to [[yield]], [[give]] up, Lat. concedere, νίκην τινί Hdt., [[attic]]: — to [[leave]] a [[thing]] to [[another]], σοὶ παρεὶς [[τάδε]] Soph.; παρῆκεν, [[ὥστε]] [[βραχέα]] μοι δεῖσθαι φράσαι [[left]] it so that [[there]] is [[need]] for me to say but [[little]], Soph.<br /><b class="num">2.</b> to [[permit]], [[allow]], c. dat. pers. et inf., ἄλλῳ παρήσομεν ναυμαχήσειν Hdt.; absol., the inf. [[being]] understood, Soph.<br /><b class="num">V.</b> to [[allow]] to [[pass]], let [[pass]], let in, [[admit]], Hdt., Eur., etc.; so perf. [[pass]]. in mid. [[sense]], βαρβάρους εἰς τὰς ἀκροπόλεις παρεῖνται [[have]] admitted them [[into]] [[their]] citadels, Dem.<br /><b class="num">VI.</b> Mid. παρίεσθαί τινα to [[obtain]] [[leave]] from him, [[obtain]] his [[consent]], Soph., Plat.<br /><b class="num">2.</b> to beg to be let off [[something]], [[οὐδέν]] σου παρίεμαι I ask no [[quarter]], Plat.: to beg a [[favour]], Plat.; παριέμεσθα we ask [[pardon]], Eur.