γάρ: Difference between revisions

|Definition=([[γε]], [[ἄρα]]), causal Conj., used alone or with other Particles.<br><span class="bld">I</span> introducing the reason or cause of what precedes, [[for]], τῷ γὰρ ἐπὶ φρεσὶ θῆκε θεὰ λευκώλενος Ἥρη· κήδετο γὰρ Δαναῶν Il.1.56, etc.; but freq. in expl. of that wh. is implied in the preceding clause, πολλάων πολίων κατέλυσε κάρηνα… τοῦ γὰρ κράτος ἐστὶ μέγιστον 2.118, etc.: hence,<br><span class="bld">b</span> in simple explanations, esp. after a Pronoun or demonstr. Adj., ἀλλὰ τόδ' αἰνὸν ἄχος κραδίην καὶ θυμὸν ἱκάνει· Ἕκτωρ γὰρ ποτε φήσει 8.148, cf. Od.2.163; <b class="b3">ὃ δὲ δεινότατον… ὁ Ζεὺς γάρ</b>… [[Aristophanes|Ar.]]''[[The Birds|Av.]]''514; ὃ δὲ πάντων ἀδικώτατον ἔδοξε· τῶν γὰρ προγε γραμμένων ἠτίμωσε καὶ υἱούς Plu.''Sull.''31; freq. in introducing proofs or examples, <b class="b3">μαρτύριον δέ· Δήλου γὰρ καθαιρομένης</b>… Th.1.8; <b class="b3">τεκμήριον δέ· οὔτε γὰρ Λακεδαιμόνιοι</b>… Id.2.39, cf. D.20.10, etc.; in full, <b class="b3">τεκμήριον δὲ τούτου τόδε· αἱ μὲν γάρ</b>… [[Herodotus|Hdt.]]2.58; <b class="b3">παράδειγμα τόδε τοῦ λόγου· ἐκ γάρ</b>… Th.1.2; <b class="b3">δηλοῖ δέ μοι τόδε· πρὸ γάρ</b>… ib.3.<br><span class="bld">c</span> to introduce a detailed description or narration already alluded to, <b class="b3">ὅμως δὲ λεκτέα ἃ γιγνώσκω· ἔχει γὰρ [ἡ χώρα] πεδία κάλλιστα</b>… X.''An.''5.6.6, etc.<br><span class="bld">d</span> in answers to questions or [[statement]]s [[challenging]] [[assent]] or [[denial]], [[yes]],... [[no]],…, <b class="b3">οὔκουν… ἀνάγκη ἐστί;—ἀνάγκη γὰρ οὖν, ἔφη</b>, [[ay]] [[doubtless]] [[it is necessary]], [[Xenophon|X.]]''[[Cyropaedia|Cyr.]]''2.1.7, cf. § 4 and 13; indicating assent, ἔχει γάρ [[Plato|Pl.]]''[[Phaedrus|Phdr.]]'' 268a; <b class="b3">ἱκανὸς γάρ, ἔφη, συμβαίνει γάρ, ἔφη</b>, Id.''R.''502b, 502c,cf. ''Ap.''41a, etc.; <b class="b3">οὔκουν δὴ τό γ' εἰκός.—οὐ γάρ</b>: Id.''[[Phaedrus|Phdr.]]''276c.<br><span class="bld">2</span> by inversion, preceding the fact explained, [[since]], [[as]], Ἀτρεΐδη, πολλοὶ γὰρ τεθνᾶσιν Ἀχαιοί… τῷ σε χρὴ πόλεμον παῦσαι Il.7.328; <b class="b3">χρόνου δὲ οὐ πολλοῦ διελθόντος</b> (χρῆν γὰρ Κανδαύλῃ γενέσθαι κακῶς) <b class="b3"> ἔλεγε πρὸς τὸν Γύγην τοιάδε, Γύγη, οὐ γὰρ σε δοκέω πείθεσθαι</b>… (ὦτα γὰρ τυγχάνει κτλ.) <b class="b3">, ποίει ὅκως</b>… [[Herodotus|Hdt.]]1.8. cf. 6.102, al.; <b class="b3">εἶεν, σὺ γὰρ τούτων ἐπιστήμων, τί χρὴ ποιεῖν</b>; [[Plato|Pl.]]''[[Phaedo|Phd.]]'' 117a; the principal proposition is sometimes<br><span class="bld">b</span> blended with the causal one, <b class="b3">τῇ δὲ κακῶς γὰρ ἔδεε γενέσθαι εἶπε</b>, i.e. <b class="b3">ἡ δέ</b> (κακῶς γὰρ οἱ ἔδεε γενέσθαι) εἶπε [[Herodotus|Hdt.]] 9.109, cf. 1.24, 4.149, 200, Th.1.72, 8.30.<br><span class="bld">c</span> attached to the hypothet. Particle instead of being joined to the apodosis, <b class="b3">οὐδ' εἰ γὰρ ἦν τὸ πρᾶγμα μὴ θεήλατον, ἀκάθαρτον ὑμᾶς εἰκὸς ἦν οὕτως ἐᾶν</b>, i.e. <b class="b3">οὐδὲ γὰρ εἰ ἦν</b>... [[Sophocles|S.]]''[[Oedipus Tyrannus|OT]]''255.<br><span class="bld">d</span> repeated, <b class="b3">οὐ γὰρ οὖν σιγήσομαι· ἔτικτε γάρ</b>… Id.''OC''980, cf. ''Ant.''659 sq., 1255.<br><span class="bld">3</span> in elliptical phrases, where that of which [[γάρ]] gives the reason is omitted, and must be supplied,<br><span class="bld">a</span> freq. in Trag. dialogue and Pl., when [[yes]] or [[no]] may be supplied from the context, <b class="b3">καὶ δῆτ' ἐτόλμας τούσδ' ὑπερβαίνειν νόμους;—οὐ γὰρ τί μοι Ζεὺς ἦν ὁ κηρύξας τάδε</b> [yes], [[for]] it was not Zeus, etc., [[Sophocles|S.]]''[[Antigone|Ant.]]''450, cf. ''OT''102, etc.; καλῶς γὰρ αὐτὸς ἠγάνισαι [[Plato|Pl.]]''[[Symposium|Smp.]]'' 194a; freq. in phrase <b class="b3">ἔστι γὰρ οὕτω</b> [yes], [[for]] so it is, i.e. yes certainly: <b class="b3">λέγεταί τι καινόν; γένοιτο γὰρ ἄν τι καινότερον ἢ</b>…; [why,] could there be… ? D.4.10; with negs., Ar.''Ra.''262 <b class="b3">τούτῳ γὰρ οὐ νικήσετε</b> [do so], [[yet]] shall ye never prevail by this means: for <b class="b3">ἀλλὰ γάρ</b>, v. infr.11.1.<br><span class="bld">b</span> to confirm or strengthen something said, <b class="b3">οἵδ' οὐκέτ' εἰσί· τοῦτο γάρ σε δήξεται</b> [I say this], [[for]] it will sting thee, E. ''Med.''1370: after an Exclamation, ὦ πόποι· ἀνάριθμα γὰρ φέρω πήματα [[Sophocles|S.]]''[[Oedipus Tyrannus|OT]]''168 (lyr.), cf. E.''Hel.''857.<br><span class="bld">c</span> in conditional propositions, where the condition is omitted, [[else]], <b class="b3">οὐ γὰρ ἄν με ἔπεμπον πάλιν</b> (''[[sc.]] '' <b class="b3">εἰ μὴ ἐπίστευον</b>) X.''An.''7.6.33; <b class="b3">γίνεται γὰρ ἡ κοινωνία συμμαχία</b> [[for in that case]], [[Aristotle|Arist.]]''[[Politica|Pol.]]''1280b8.<br><span class="bld">4</span> in abrupt questions, [[why]], [[what]], <b class="b3">τίς γὰρ σε θεῶν ἐμοὶ ἄγγελον ἧκεν</b>; [[why]] who hath sent thee? Il.18.182; <b class="b3">πῶς γὰρ νῦν… εὕδουσι</b>; 10.424; <b class="b3">πατροκτονοῦσα γὰρ ξυνοικήσεις ἐμοί</b>; [[what]], wilt thou… ? A.''Ch.''909: generally, after interrog. Particles, <b class="b3">ἦ γάρ</b>…; [[what]], was it… ? [[Sophocles|S.]]''[[Oedipus Tyrannus|OT]]''1000,1039, etc.; <b class="b3">τί γάρ</b>; [[quid enim]]? i.e. it must be so, Id.''OC''539,542,547, etc.; <b class="b3">τί γὰρ δή ποτε</b>; D.21.44; also <b class="b3">πῶς γὰρ; πῶς γὰρ οὔ</b>;, v. [[πῶς]].<br><span class="bld">5</span> to strengthen a wish, c. opt., <b class="b3">κακῶς γὰρ ἐξόλοιο</b> ''O'' that you might perish! E.''Cyc.''261; cf. <b class="b3">αἴ, εἰ, εἴθε, πῶς</b>.<br><span class="bld">II</span> joined with other Particles:<br><span class="bld">1</span> <b class="b3">ἀλλὰ γάρ</b> where [[γάρ]] gives the reason of a clause to be supplied between [[ἀλλά]] and itself, as <b class="b3">ἀλλ' ἐν γὰρ Τρώων πεδίῳ</b>… but [[far otherwise]], [[for]]... Il.15.739; <b class="b3">ἀλλὰ γὰρ ἥκουσ' αἵδ' ἐπὶ πρᾶγος πικρόν</b> but [[hush]], [[for]]... A.''Th.''861; <b class="b3">ἀλλ' οὐ γὰρ σ' ἐθέλω</b>… but [look out] for... Il.7.242; in full, ἀλλ' οὐ γάρ σφιν ἐφαίνετο κέρδιον εἶναι μαίεσθαι προτέρω, τοὶ μὲν πάλιν αὖτις ἔβαινον Od.14.355; ἀλλ', οὐ γὰρ ἔπειθε, διδοῖ τὸ φᾶρος [[Herodotus|Hdt.]]9.109.<br><span class="bld">2</span> [[γὰρ ἄρα]] = [[for indeed]], [[Plato|Pl.]]''[[Protagoras|Prt.]]'' 315d, ''Smp.''205b.<br><span class="bld">3</span> [[γὰρ δή]] = [[for of course]], [[for you know]], Il.2.301,23.607, [[Herodotus|Hdt.]]1.34, 114, etc.; [[φάμεν γὰρ δή]] = [[yes certainly we say so]], [[Plato|Pl.]]''[[Theaetetus|Tht.]]''187e, cf. 164d; οὐ γὰρ δή [[Sophocles|S.]]''[[Antigone|Ant.]]''46, etc.<br><span class="bld">4</span> γὰρ νυ Od.14.359.<br><span class="bld">5</span> [[γὰρ οὖν]] = [[for indeed]], to [[confirm]] or [[explain]], Il.15.232, [[Herodotus|Hdt.]]5.34, [[Sophocles|S.]]''[[Antigone|Ant.]]''489,771, etc.; [[φησὶ γὰρ οὖν]] = [[yes]] of course he says so, [[Plato|Pl.]]''[[Theaetetus|Tht.]]''170a; γὰρ οὖν δή Id.''Prm.''148c, etc.; [[οὐ γὰρ οὖν]] ib.134b; cf. [[τοιγαροῦν]].<br><span class="bld">6</span> [[γὰρ που]] = [[for I suppose]], esp. with negs., Id.''R.''381c, ''Phd.''62d, etc.; οὐ γὰρ δήπου Id.''Prt.''309c.<br><span class="bld">7</span> [[γὰρ ῥα]], = [[γὰρ ἄρα]], Il.1.113, al.<br><span class="bld">8</span> [[γὰρ τε]], 23.156; also τε γὰρ D.19.159, [[Aristotle|Arist.]]''[[Politica|Pol.]]''1333a2, al.<br><span class="bld">9</span> [[γὰρ τοι]] = [[for surely]]... E.''Hel.''93, ''Supp.''564, etc.; οὐ γὰρ τοι Od.21.172, etc.; cf. [[τοιγάρτοι]].<br><span class="bld">B</span> POSITION: [[γάρ]] prop. stands after the first word in a clause, but in Pocts it freq. stands third or fourth, when the preceding words are closely connected, as <b class="b3">ὁ μὲν γὰρ</b>… [[Sophocles|S.]]''[[Ajax|Aj.]]''764; <b class="b3">χἠ ναῦς γὰρ</b>… Id.''Ph.''527; <b class="b3">τό τ' εἰκαθεῖν γὰρ</b>… Id.''Ant.''1096; <b class="b3">τὸ μὴ θέμις γὰρ</b>… A.''Ch.''641, cf. 753: also in Prose, <b class="b3">τὸ κατ' ἀξίαν γὰρ</b>… [[Aristotle|Arist.]]''[[Nicomachean Ethics|EN]]''1163b11: sometimes for metrical reasons, where there is no such connection, as third ([[Aeschylus|A.]]''[[Agamemnon|Ag.]]''222.729, S.''Ph.''219 (all lyr.)), fourth ([[Aristophanes|Ar.]]''[[The Birds|Av.]]''1545); in later Com. fifth (Men.462.2); sixth (Antiph.26.22); seventh (Men.''Epit.''531, ''Pk.''170, Athenio 1.5); once sixth in S., καιρὸς καὶ πλοῦς ὅδ' ἐπείγει γὰρ κατὰ πρύμναν ''Ph.''1451.<br><span class="bld">2</span> inserted before the demonstr. -ί, as [[νυνγαρί]] for <b class="b3">νυνὶ γάρ</b>; cf. [[νυνί]].<br><span class="bld">C</span> QUANTITY: [[γάρ]] is sometimes long in Hom. metri gr., θήσειν γὰρ ἔτ' ἔμελλεν Il.2.39; φωνῆς γὰρ ἤκουσα ''h.Cer.''57.—In Att. always short: [[Aristophanes|Ar.]]''[[The Knights|Eq.]]''366, ''V.''217, ''Lys.''20 are corrupt.

{{bailly

|btext=<i>conj. touj. placée après un mot</i>;<br />car, en effet :<br /><b>I. 1</b> <i>pour démontrer que ce qui vient d'être dit est naturel ou possible</i> : Ζεὺς πολλῶν [[πολίων]] κατέλυσε κάρηνα· τοῦ γὰρ [[κράτος]] ἐστὶ μέγιστον IL Zeus a renversé les faîtes de beaucoup de villes ; car sa puissance est très grande ; <i>qqf avant la propos. qu'elle explique</i> : Ἀτρείδη, πολλοὶ γὰρ τεθνᾶσιν Ἀχαιοί, [[τῷ]] [[σε]] χρὴ πόλεμον παῦσαι, IL fils d'Atrée, tant de Grecs sont morts déjà qu'il te faut cesser la guerre (<i>litt.</i> il te faut… car beaucoup de Grecs, <i>etc.</i>) ; <i>dans ce cas, le sujet de la propos, principale devient qqf par attract. le rég. de la propos. où se trouve</i> [[γάρ]] : τῶν δὲ [[πᾶν]] γὰρ [[ἦν]] τὸ [[πλῆθος]] αὐτών μεταίτιον [[οὐκ]] ἐδέκοντο (<i>pour</i> οἱ [[δέ]], [[πᾶν]] γὰρ [[ἦν]]… [[οὐκ]] ἐδέκοντο) HDT ceux-ci, car toute la foule était leur complice, n'accueillaient pas, <i>etc.</i> ; τῇ δὲ [[κακῶς]] γὰρ [[ἔδεε]] [[γενέσθαι]] [[εἶπε]] (<i>pour</i> ἡ δὲ, [[κακῶς]] γὰρ…, [[εἶπε]]) HDT celle-ci, car il fallait qu'il lui arrivât malheur, dit ; τῶν δὲ Ἀθηναίων ἔτυχε γὰρ [[πρεσβεία]] [[ἐν]] τῇ Λακεδαίμονι παροῦσα, καὶ [[ὡς]] ᾔσθοντο (<i>pour</i> οἱ δὲ Ἀθηναῖοι, ἔτυχε γὰρ [[πρεσβεία]]…, [[ὡς]] ᾔσθοντο) THC les Athéniens, car leur ambassade se trouvait justement à Lacédémone, apprenant que…;<br /><b>2</b> <i>pour justifier une affirmation implicitement contenue dans ce qui vient d'être dit</i> : ἐπιστευόμην ὑπὸ τῶν Λακεδαιμονίων· [[οὐ]] γὰρ [[ἄν]] με ἔπεμπον [[πάλιν]] πρὸς [[ὑμᾶς]] (<i>s.e.</i> [[εἰ]] μὴ ἐπίστευον) XÉN j'avais la confiance des Lacédémoniens, car autrement ils ne m'auraient pas renvoyé auprès de vous ; [[οὔκουν]] [[ἀνάγκη]] [[ἐστί]] ; [[ἀνάγκη]] [[γάρ]], ἔφη XÉN n'est-ce pas chose nécessaire ? Oui, en effet, dit-il, cela est nécessaire;<br /><b>II.</b> <i>pour expliquer ce qu'on vient de faire entendre</i> ([[γάρ]] <i>correspond alors au français</i> : c'est que) : λεκτέα ἃ [[γιγνώσκω]]· [[ἔχει]] γὰρ ἡ [[χώρα]] πεδία [[κάλλιστα]] XÉN je dois dire ce que je sais, c'est que le pays a des plaines magnifiques. <i>En ce sens</i> [[γάρ]] <i>est souvent annoncé par les locut.</i> τὸ δὲ μέγιστον, ὃ δὲ μέγιστον <i>ou</i> δεινότατον, <i>etc.</i> : ὃ δὲ πάντων ἀδικώτατον ἔδοξε· τῶν γὰρ προγεγραμμένων ἠτίμωσεν υἱούς PLUT ce qui parut le plus injuste de tout, c'est qu'il déclara infâmes les enfants des proscrits ; [[τούτου]] δὲ [[τεκμήριον]]· [[τόδε]] γὰρ HDT en voici la preuve, c'est que… ; <i>de même, après les formules qui annoncent un avis, une explication, etc.</i> (σκέψασθε [[δέ]], δῆλον [[δέ]], [[μαρτύριον]] [[δέ]], <i>etc.</i> examinez donc, cela est évident, et la preuve, <i>etc.</i>);<br /><b>III.</b> <i>pour tirer une sorte de conclusion de ce qui vient d'être dit ou indiqué, au sens du franç.</i> donc, ainsi donc : ποιμὴν γὰρ [[ἦσθα]] ; SOPH tu étais donc pâtre ? ὄλωλε γὰρ [[δύστηνος]] ; SOPH l'infortuné est-il donc mort ? <i>particul. dans les loc.</i> [[τίς]] γὰρ… ; τί γὰρ… ; ἦ γὰρ… ; <i>etc.</i> : [[τίς]] [[γάρ]] [[σε]] [[θεῶν]] ἐμοὶ ἄγγελον ἦκεν ; IL quel dieu t'a donc envoyée vers moi en messagère ? τί [[γάρ]] ; SOPH quoi donc en effet ? <i>càd</i> comment n'en serait-il pas ainsi ? cela doit être ; au contraire : [[πῶς]] [[γάρ]] ; [[πόθεν]] [[γάρ]] ; ATT comment donc en effet (cela serait-il) ? <i>càd</i> cela ne peut pas être, cela est impossible;<br /><i>Locutions</i> : <b>1</b> ἀλλὰ [[γάρ]], mais en effet, mais (il n'en est pas ainsi), car, <i>etc.</i> ; ἀλλ' [[οὐ]] [[γάρ]] σ' [[ἐθέλω]] [[βαλέειν]] [[λάθρῃ]] ὀπιπτεύσας IL mais (ne crains pas), car je ne veux pas te frapper après t'avoir guetté en cachette;<br /><b>2</b> γὰρ [[ἄρα]], [[γάρ]] [[ῥα]], γὰρ [[δή]], [[γάρ]] [[νυ]], oui certes, car (cela est);<br /><b>3</b> [[γάρ]] [[τε]], et en effet;<br /><b>4</b> γὰρ [[οὖν]], car en vérité.<br />'''Étymologie:''' [[γε]], [[ἄρα]].

|elnltext=[[γάρ]] [γε, [[ἄρα]] partikel<br /><b class="num">1.</b> causaal-verklarend verbindingswoord, leidt uitweiding of zijsprong in want, namelijk, u moet weten dat, immers<br /><b class="num">2.</b> in verband met wat voorafgaat<br /><b class="num">3.</b> uitleg of verklaring van voorafgaande informatie:. τῷ γὰρ ἐπὶ φρεσὶ θῆκε... [[Ἥρη]]· κήδετο γὰρ Δαναῶν (Achilles riep het krijgsvolk bijeen) want Hera had hem op die gedachte gebracht; zij maakte zich namelijk grote zorgen om de Danaërs Il. 1.55, 56; λεκτέα ἃ [[γιγνώσκω]]· [[ἔμπειρος]] [[γάρ]] εἰμι τῆς χώρας ik moet vertellen wat ik weet; ik ben namelijk bekend met het terrein Xen. An. 5.6.6.<br /><b class="num">4.</b> uitleg/verklaring van een net gedane uitspraak:; ὦ [[πόποι]]· ἀνάριθμα γὰρ [[φέρω]] πήματα ach! (ik klaag) want ik heb ontelbare beproevingen te verdragen Soph. OT 168; οἵδ’ οὐκέτ’ [[εἰσί]]· [[τοῦτο]] [[γάρ]] σε δήξεται zij leven niet meer: (dat zeg ik) want dat zal je pijn doen Eur. Med. 1370; in potentialis of irrealis; πάντες μετεχόντων· οὐ γὰρ ἂν γένοιντο πόλεις, εἰ ὀλίγοι αὐτῶν μετέχοιεν iedereen moet daaraan deel hebben; want er zouden geen steden ontstaan als slechts enkelen eraan deel hadden Plat. Prot. 322d; met weglating van de cond. bijzin want anders:. ἐπιστευόμην... ὑπὸ Λακεδαιμονίων· οὐ γὰρ ἄν με ἔπεμπον πρὸς [[ὑμᾶς]] ik werd vertrouwd door de Lacedaemoniërs; want anders zouden ze mij nu niet naar jullie terugsturen Xen. An. 7.6.33.<br /><b class="num">5.</b> nadere toelichting (epexegetisch):. [[τεκμήριον]] δέ μοι [[τούτου]] [[τόδε]]· αἱ μὲν γὰρ φαινόνται ἐκ [[πολλοῦ]] [[τεο]] χρόνου ποιεύμεναι (de Egyptenaren hebben de oudste feesten) en daarvoor heb ik het volgende bewijs: het staat (namelijk) vast dat zij (de feesten) al geruime tijd worden georganiseerd Hdt. 2.58; ἐγὼ γὰρ Ἀθηναίους... [[φημί]]... σοφοὺς [[εἶναι]] (het is gepast dat ik dit uitleg): welnu, ik meen dat de Atheners wijs zijn Plat. Prot. 319b.<br /><b class="num">6.</b> in verband met wat volgt<br /><b class="num">7.</b> verklaring van het aanspreken van iemand, met het oog op wat volgt:. Ἀτρεΐδη..., πολλοὶ γὰρ [[τεθνᾶσι]]... Ἀχαιοί· τώ σε χρὴ πόλεμον... παῦσαι zoon van Atreus, (ik doe een beroep op u) want er zijn vele Grieken gesneuveld; daarom moet u een eind maken aan de oorlog Il. 7.328; ὦ βέλτιστε, σὺ γὰρ τούτων [[ἐπιστήμων]], τί χρὴ ποιεῖν; beste vriend, (ik spreek jou aan) jij hebt daar immers ervaring mee: wat moeten we doen? Plat. Phaed. 117a.<br /><b class="num">8.</b> in parenthesen met [[καί]] en δέ; de zin wordt onderbroken; vaak te vertalen met omdat namelijk:. καὶ οὐ γὰρ [[ἀνίει]] ἐπιὼν ὁ [[Δαρεῖος]], οἱ [[Σκύθαι]]... ὑπέφευγον en omdat namelijk Darius maar verder bleef trekken, trokken de Skythen zich terug Hdt. 4.125.2; [[νῦν]] δὲ [[σφόδρα]] γὰρ... [[ψευδόμενος]] δοκεῖς ἀληθῆ λέγειν, διὰ ταῦτά σε ἐγὼ [[ψέγω]] maar omdat je namelijk, terwijl je enorm liegt, de indruk wekt dat je de waarheid spreekt: daarom heb ik kritiek op je Plat. Prot. 347a.<br /><b class="num">9.</b> in antwoorden en commentaren<br /><b class="num">10.</b> bevestigend inderdaad:; [[οὐκ]]... ἐλέγετο ὑπὸ [[σοῦ]]...; # ἐλέγετο [[γάρ]] werd er niet door jou gezegd...? # ja, inderdaad (werd dat gezegd) Plat. Chrm. 164a; bevestigend en verklarend ja, want:; πόλλ’ [[ἄγαν]] [[ἤδη]] θροεῖς. # ταρβῶ [[γάρ]], [[ὦναξ]] jij zegt al veel te veel. # ja, want ik ben bang, heer Soph. Ai. 593; bevestigend commentaar:. [[οἶμαι]] δὲ καὶ Λάχητα τόνδε. # ἀληθῆ γὰρ οἴει en ik denk dat ook Laches hier dat doet. # dat denk je terecht Plat. Lach. 180b.<br /><b class="num">11.</b> ontkennend/afwijzend en verklarend nee, want:; σκέψαι δὲ χἀτέραν [[ἔτι]] γνώμην. # ἀπὸ γὰρ όλοῦμαι onderzoek ook nog een ander voorstel. # nee, want dan ben ik er geweest Aristoph. Nub. 1440; na voorafgaande negatie:; οὐδὲ... ἀτιμίαν δεδιότες... ἀπέχονται αὐτῶν. # οὐ γὰρ ἂν πρέποι (filosofen) onthouden zich niet van die dingen omdat ze bang zijn voor eerloosheid. # nee, want dat zou niet gepast zijn Plat. Phaed. 82c; nee, inderdaad (niet). οὐ [[δῆτα]] [[ἔγωγε]]. # οὐ [[γάρ]] ik niet. # nee, inderdaad Plat. Phaed. 84a.

|elrutext='''γάρ:''' (ᾰ, Hom. in [[arsi]] тж. ᾱ) (частица со знач. логического подчеркивания; ставится всегда после слова, к которому относится)<br /><b class="num">1</b> (для обоснования или пояснения) [[ведь]], [[так как]], [[ибо]], [[же]]: [[ἔμπειρος]] γάρ εἰμι τῆς χώρας Xen. поскольку я знаком со страной; σὺ γὰρ τούτων [[ἐπιστήμων]] Plat. ты ведь знаешь толк в этом; οὐ γάρ που φήσομεν Plat. не утверждаем же мы;<br /><b class="num">2</b> (для усиления противительного союза) [[да]], [[же]], -то: ἀλλ᾽ οὐ γὰρ [[δύναμαι]] Plat. да не могу же я;<br /><b class="num">3</b> (для пояснения или развития предыдущей мысли) [[а именно]]: [[τεκμήριον]] δέ μοι [[τούτου]] [[τόδε]] αἱ μὲν γὰρ …, αἱ δὲ … Her. свидетельством этого служит, по-моему, [[следующее]]: [[а именно]], [[одни]] (обряды) …, другие же …;<br /><b class="num">4</b> (для подтверждения предыдущего) [[дело в том что]], [[действительно]], [[в самом деле]]: καὶ γὰρ [[ἦσαν]] αἱ Ἰωνικαὶ πόλεις Τισσαφέρνους τὸ [[ἀρχαῖον]] Xen. и действительно, ионические города некогда принадлежали Тиссаферну;<br /><b class="num">5</b> (в вопросах) [[разве]]?, [[неужели]]?: δοκῶ γάρ σοι παίζειν; Plut. так я, по-твоему, шучу?; ὄλωλε γάρ; Soph. неужели он погиб?; ἦ γάρ; или οὐ γάρ; Trag. etc. разве нет?, не так ли?, не правда-ли?;<br /><b class="num">6</b> (в ответах) [[да]], [[конечно]], [[еще бы]]: [[ἀκήκοα]] γάρ Plat. ну да, я слышал; [[οὐκοῦν]] [[ἀνάγκη]] ἐστὶ; - Ἀνάγκη γὰρ οῦν Xen. разве это не необходимо? - Конечно, необходимо; [[ἔστι]] γὰρ [[οὕτω]] Plat. да, именно так;<br /><b class="num">7</b> (для усиления вопроса) [[же]], [[в самом деле]]: τίς γάρ; Plat. кто же (именно)?; [[πῶς γάρ]]; Plat. как же так?; [[πῶς γὰρ οὔ]]; Plat. как же иначе?, а как же?; οὐ γὰρ [[μέμνημαι]]; Xen. как же мне не помнить?;<br /><b class="num">8</b> (в восклицаниях, выражающих желание) [[да]], [[пусть бы]]: εἰ (или [[εἴθε]] - эп. αἲ) γάρ! о, если бы или ах, пусть бы!; [[κακῶς]] γὰρ ἐξόλοιο! Eur. да пропади ты пропадом!; εἰ γὰρ ἐν [[τούτῳ]] εἴη! Plat. да если бы дело стало лишь за этим!

|etymtx=Grammatical information: pcle<br />Meaning: [[for]], [[since]] (Il.).<br />Etymology: From [[γε]] [[ἄρ]] (s. vv.). See Schwyzer-Debrunner 560.

|mltxt=γὰρ <b>(σύνδ.)</b> (AM)<br /><b>1.</b> [[επειδή]]<br /><b>2.</b> βέβαια<br /><b>3.</b> [[λοιπόν]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>γε</i> <span style="color: red;">+</span> <i>αρ</i>/<i>άρα</i>. Πρόκειται για συνδυασμό του επιτατικού <i>γε</i> και του προσθετικού <i>άρα</i>. Απαντά [[συχνά]] στον Όμηρο και σ' όλη την αρχαία ελληνική [[γραμματεία]]. Εκφράζει [[κυρίως]], [[αλλά]] όχι αποκλειστικά [[αιτιολόγηση]]. Τις περισσότερες φορές εισάγει [[αιτιολογία]] διανοητικής φύσεως (αιτιολογημένη [[εξήγηση]] ή [[απόδειξη]]).Η [[πλέον]] [[συνήθης]] [[χρήση]] του <i>γαρ</i> [[είναι]] η επεξηγηματική. Η [[πρόταση]] που εισάγεται με το <i>γαρ</i> επεξηγεί κάποιο [[σημείο]] σε [[πρόταση]] που προηγείται. Συμβαίνει όμως να εμφανίζεται το <i>γαρ</i> στην πρώτη [[πρόταση]] που χρειάζεται κάποια [[επεξήγηση]]. Τέλος το <i>γαρ</i> επεξηγεί [[μερικώς]] ένα από τα στοιχεία της προτάσεως, όχι [[ολόκληρο]] το περιεχόμενό της, που [[αλλιώς]] θα ετίθετο [[εντός]] παρενθέσεως.Επιπλέον αιτιολογεί διάφορες καταστάσεις που δημιουργούνται από συναισθήματα.Εν αντιθέσει [[προς]] το <i>γε</i>, που μπορεί να καταλάβει οποιαδήποτε [[θέση]] στην [[πρόταση]], το <i>γαρ</i> δεν ξεφεύγει από την [[τρίτη]] [[θέση]] στον πεζό λόγο, ενώ στην τραγική ή κωμική [[ποίηση]] φτάνει ως την πέμπτη ή [[έκτη]] [[θέση]].Στον διάλογο το [[μόριο]] <i>γαρ</i> επιβεβαιώνει [[κάτι]] θετικά ή αρνητικά<br />[[είναι]] η [[αιτιολόγηση]] ενός «ναι» ή ενός «όχι».Ακόμη ο <i>γαρ</i> μπορεί να εισάγει και ερωτήσεις που απαιτούν αιτιολογημένες απαντήσεις, [[αλλά]] και την [[ίδια]] την αιτιολογημένη [[απάντηση]].Όταν συνάπτεται με το <i>ει</i> ή το <i>αι</i> (<i>ει γαρ</i>, <i>αι γαρ</i>), [[κυρίως]] στον Όμηρο και στην [[τραγωδία]], εκφράζει πολλές φορές [[ευχή]]. Συνδυασμένο με το [[αλλά]] ([[αλλά]] γαρ</i>), [[είτε]] το ένα [[κατόπιν]] του άλλου [[είτε]] χωρισμένα από άλλες λέξεις, αποδίδει αιτιολογημένη [[διακοπή]]. Ο [[σύνδεσμος]] <i>και</i> και το [[μόριο]] <i>γαρ</i> (<i>και γαρ</i> «ακριβώς, [[πράγματι]], βεβαίως») ισοδυναμούν με ένα ενισχυμένο <i>γαρ</i>. Τέλος οι συνάψεις <i>και γαρ τοι</i>, <i>και γαρ ουν</i> οφείλουν τη συμπερασματική τους [[σημασία]] στα <i>τοι</i> και <i>ουν</i> αντιστοίχως. Ο <i>και</i> και το <i>γαρ</i> [[είναι]] [[απλώς]] διακοσμητικά].

{{mdlsj

|mdlsjtxt=for, Lat. [[enim]], and like it, [[regularly]] placed [[after]] the [[first]] [[word]] of a [[sentence]]: to [[introduce]] the [[reason]]:<br /><b class="num">I.</b> ARGUMENTATIVE, to [[introduce]] the [[reason]] for a [[statement]], [[which]] [[usually]] precedes:—[[when]] it precedes the [[statement]], it may be rendered [[since]], as, Ἀτρείδη, πολλοὶ γὰρ τεθνᾶσιν Ἀχαιοί, χρὴ πόλεμον παῦσαι Il.<br /><b class="num">2.</b> the [[statement]] of [[which]] γάρ gives the [[reason]] may be omitted, οὐ γάρ τί μοι [[Ζεύς|Ζεὺς]] ἦν ὁ κηρύξας [[τάδε]] [yes], for it was not [[Zeus]], etc., Soph.; ἔστι γὰρ [[οὕτω]] [yes], for so it is, i. e. yes [[certainly]], Plat.; οἵδ' οὐκέτ' [[εἰσί]]: [[τοῦτο]] γάρ σε δήξεται [I say [[this]], for it [[will]] [[sting]] thee, Eur.: —in Conditional Propositions, [[where]] the Condition is omitted, it may be transl. for [[otherwise]], [[else]], οὐ γὰρ ἄν με ἔπεμπον [[πάλιν]], (''[[sc.]]'' εἰ μὴ ἐπίστευον), Xen.<br /><b class="num">II.</b> EPEXEGETIC, [[where]] γάρ is used to [[begin]] a promised [[narration]], λεκτέα ἃ [[γιγνώσκω]]: [[ἔχει]] γὰρ ἡ [[χώρα]] πεδία [[κάλλιστα]] I must [[relate]] [[what]] I [[know]]; now, the [[country]] has [[most]] [[beautiful]] plains, Xen.; so, [[after]] the introductory forms, σκέψασθε δέ, δῆλον δέ, [[τεκμήριον]] δέ, [[μαρτύριον]] δέ, μέγιστον δέ, Plat., etc.; [[τούτου]] δὲ [[τεκμήριον]]: [[τόδε]] γάρ…, Hdt.:—in ἀλλὰ γάρ, a [[clause]] must be supplied [[between]] [[ἀλλά]] and γάρ, as, ἀλλὰ γὰρ [[ἤκουσα]] but [say no [[more]], for I [[heard]], Aesch.<br /><b class="num">III.</b> STRENGTHENING,<br /><b class="num">1.</b> a [[question]], like Lat. nam, Engl. why, [[what]], τίς γάρ σε ἧκεν; why who hath sent thee? Il.; τί γάρ; [[quid]] [[enim]]? i. e. it must be so, Soph.<br /><b class="num">2.</b> a [[wish]], with the opt., [[κακῶς]] γὰρ ἐξόλοιο O that you [[might]] [[perish]]! Eur.; in Hom. [[mostly]] αἲ γάρ, Attic εἰ or [[εἴθε]] γάρ, Lat. [[utinam]], O that! so also πῶς γάρ would that.

|sltr=[[γάρ]] [[particle]], [[always]] in [[second]] or [[third]] [[position]]. <br /><b>1</b> [[not]] joined [[with]] [[other]] particles.<br />&nbsp;&nbsp;&nnbsp;<b>a</b> gives [[reason]] [[for]] [[what]] precedes. ἔστι δ' ἀνδρὶ φάμεν ἐοικὸς ἀμφὶ δαιμόνων [[καλά]]. [[μείων]] γὰρ [[αἰτία]] (O. 1.35) [[λάθα]] δὲ πότμῳ σὺν εὐδαίμονι γένοιτ' ἄν. ἐσλῶν γὰρ ὑπὸ χαρμάτων [[πῆμα]] θνᾴσκει (O. 2.19) (If a [[man]] had the qualities I [[describe]], he would be [[celebrated]].) [[ἴστω]] γὰρ ἐν [[τούτῳ]] πεδίλῳ [[δαιμόνιον]] πόδ' ἔχων Σωστράτου [[υἱός]] ([[but]] cf. h infra) (O. 6.8) ὄτρυνον [[νῦν]] ἑταίρους, Αἰνέα, . ἐσσὶ γὰρ [[ἄγγελος]] [[ὀρθός]] (O. 6.90) ἀσκεῖται [[Θέμις]] ἔξοχ' ἀνθρώπων (''[[sc.]]'' in Aigina). [[ὅτι]] γὰρ πολὺ καὶ πολλᾷ ῥέπῃ, ὀρθᾷ διακρῖναι φρενὶ δυσπαλές [[because]] Aigina is a [[great]] [[commercial]] [[state]] — and is [[bound]] to [[reverence]] the [[rule]] of [[righteous]] dealing, Sandys (O. 8.23) πάγον Κρόνου προσεφθέγξατο· [[πρόσθε]] γὰρ [[νώνυμνος]] (O. 10.50) Ἱμέραν εὐρυσθενἔ ἀμφιπόλει, [[σώτειρα]] [[Τύχα]]. τὶν γὰρ ἐν πόντῳ κυβερνῶνται θοαὶ νᾶες (cf. f infra) (O. 12.3) ναυσιφορήτοις δ' [[ἀνδράσι]] πρώτα [[χάρις]] πομπαῖον [[ἐλθεῖν]] [[οὖρον]]· ἐοικότα γὰρ καὶ τελευτᾷ φερτέρου νόστου [[τυχεῖν]] (P. 1.34) ἐμὲ δὲ χρεὼν φεύγειν [[δάκος]] ἀδινὸν κακαγοριᾶν. [[εἶδον]] γὰρ Ἀρχίλοχον (P. 2.54) “ἱκόμαν οἴκαδ' . [[πεύθομαι]] [[γάρ]] νιν Πελίαν ἁμετέρων ἀποσυλᾶσαι [[βιαίως]] ἀρχεδικᾶν τοκέων” (P. 4.109) ἔλπετο δ' [[οὐκέτι]] οἱ κεῖνον γε πράξασθαι πόνον. κεῖτο γὰρ ([[δέρμα]] sc.) λόχμᾳ (P. 4.244) μακρά μοι νεῖσθαι κατ' ἀμαξιτόν·[[ὥρα]] γὰρ συνάπτει (P. 4.247) [[θεόθεν]] ἐραίμαν [[καλῶν]], δυνατὰ μαιόμενος ἐν ἁλικίᾳ. τῶν γὰρ ἀνὰ πόλιν εὑρίσκων τὰ μέσα μεκροτέρῳ ὄλβῳ τεθαλότα, μέμφομ' αἶσαν τυραννίδων (P. 11.52) ἵκετ' ὀξείαις ἀνίαισι τυπείς· τὸ γὰρ οἰκεῖον πιέζει πάνθ [[ὁμῶς]] (N. 1.53) ἔστα δὲ θάμβει δυσφόρῳ τερπνῷ τε [[μιχθείς]]. εἶδε γὰρ (N. 1.56) [[ἵκεο]] Δωρίδα νᾶσον Αἴγιναν· ὕδατι γὰρ μένοντ' ἐπ Ἀσωπίῳ μελιγαρύων τέκτονες κώμων νεανίαι (N. 3.3) ἀπότρεπε [[αὖτις]] Εὐρώπαν [[ποτὶ]] χέρσον [[ἔντεα]] [[ναός]]· ἄπορα γὰρ λόγον Αἰκακοῦ παίδων τὸν ἅπαντά μοι [[διελθεῖν]] (N. 4.71) εὔθυν' ἐπὶ τοῦτον, [[ἄγε]], [[Μοῖσα]], [[οὖρον]] ἐπέων εὐκλέα· παροιχομένων γὰρ ἀνέρων (N. 6.29) ἀμπνέων τε [[πρίν]] τι φάμεν. πολλὰ γὰρ πολλᾷ λέλεκται, νεαρὰ δ' ἐξευρόντα [[δόμεν]] βασάνῳ ἐς ἔλεγχον [[ἅπας]] [[κίνδυνος]] (N. 8.20) ἀλλ' ἐπέων γλυκὺν ὕμνον πράσσετε. τὸ κρατήσιππον γὰρ ἐς ἅρμ ἀναβαίνων αὐδὰν μανύει (N. 9.4) ἔργα τε πολλὰ μενοινῶντες· δέδεται γὰρ ἀναιδεῖ ἐλπίδι γυῖα (N. 11.45) οἱ μὲν [[πάλαι]] [[ῥίμφα]] παιδείους ἐτόξευον μελιγάρυας ὕμνους · ἁ [[Μοῖσα]] γὰρ οὐ [[φιλοκερδής]] τω τότ' ἦν (I. 2.6) ἔστι μοι [[θεῶν]] [[ἕκατι]] μυρία [[παντᾷ]] [[κέλευθος]]· ὦ Μέλισσ, εὐμαχανίαν γὰρ ἔφανας (I. 4.2) δαπάνᾳ χαῖρον ἵππων. τῶν ἀπειράτων γὰρ ἄγνωτοι σιωπαί (I. 4.30) προφρόνων Μοισᾶν τύχομεν, κεῖνον ἅψαι πυρσὸν ὕμνων καὶ Μελίσσῳ . [[τόλμα]] γὰρ εἰκὼς θυμὸν ἐριβρεμετᾶν θηρῶν λεόντων ἐν πόνῳ (I. 4.45) ἐμοὶ δὲ μακρὸν πάσας ἀναγήσασθ' ἀρετάς· Φυλακίδᾳ γὰρ ἧλθον, ὦ [[Μοῖσα]], [[ταμίας]] Πυθέᾳ τε κώμων (I. 6.57) κώμαζ' [[ἔπειτεν]] Στρεψιάδᾳ· φέρει γὰρ [[Ἰσθμοῖ]] νίκαν παγκρατίου (I. 7.21) ἄλοχον εὐειδέα θέλων [[ἑκάτερος]] ἑὰν [[ἔμμεν]]. [[ἔρως]] γὰρ ἔχεν (I. 8.29) τὸν αἰνεῖν ἀγαθῷ παρέχει· ἥβαν γὰρ [[οὐκ]] ἄπειρον ὑπὸ χειᾷ [[καλῶν]] δάμασεν (I. 8.70) ἐν ζαθέῳ με [[δέξαι]] χρόνῳ . ὕδατι γὰρ ἐπὶ χαλκοπύλῳ [[ἦλθον]] ἔταις ἀμαχανίαν ἀλέξων (Pae. 6.7) ἀγῶνα Λοξίᾳ καταβάντ' εὐρὺν ἐν [[θεῶν]] ξενίᾳ. θύεται γὰρ ἀγλαᾶς [[ὑπὲρ]] Πανελλάδος (Pae. 6.62) πιστὰ δ Ἀγασικλέει [[μάρτυς]] [[ἤλυθον]] ἐς χορὸν ἐσλοῖς τε γονεῦσιν ἀμφὶ προξενίαισι. τίμαθεν γὰρ (Wil.: τιμαθέντας Π.) Παρθ. 2. . ἀσκὸς δ' [[οὔτε]] [[τις]] ἀμφορεὺς ἐλίνυεν δόμοις. πέλλαι γὰρ ξύλιναι πίθοι τε πλῆσθεν *fr. 104b. 5.* πρέπει δ' ἐσλοῖσιν ὑμνεῖσθαι . [[τοῦτο]] γὰρ ἀθανάτοις τιμαῖς ποτιψαύει fr. 121. 3.<br /><b>b</b> gives an [[explanation]] of [[what]] precedes. αἴτει πανδόκῳ ἄλσει σκιαρόν τε [[φύτευμα]] . [[ἤδη]] γὰρ [[αὐτῷ]] ἀντέφλεξε Μήνα i. e. [[for]] by [[now]] [[all]] [[else]] [[was]] [[ready]] (O. 3.19) νίσεται σὺν παισὶ Λήδας. τοῖς γὰρ ἐπέτρεπεν ἀγῶνα νέμειν (O. 3.36) ζεῦξον [[ἤδη]] μοι [[σθένος]] ἡμιόνων . κεῖναι γὰρ ἐξ ἀλλᾶν ὁδὸν ἁγεμονεῦσαι ταύταν ἐπίστανται (O. 6.25) ἅπαντας ἐν οἴκῳ [[εἴρετο]] παῖδα τὸν Εὐάδνα τέκοι· Φοίβου γὰρ αὐτὸν φᾶ [[γεγάκειν]] πατρός (O. 6.49) ἄγνωμον δὲ τὸ μὴ προμαθεῖν. κουφότεραι γὰρ ἀπειράτων φρένες (O. 8.61) χαρίτων [[νέμομαι]] κᾶπον· κεῖναι γὰρ ὤπασαν τὰ τέρπν (O. 9.28) [[ἄνευ]] δὲ θεοῦ, σεσιγαμένον οὐ σκαιότερον χρῆμ' ἕκαστον. ἐντὶ γὰρ ἄλλαι ὁδῶν ὁδοὶ περαίτεραι i. e. [[since]] we are [[gifted]] in [[different]] directions (O. 9.104) τὰν ὀλβίαν Κόρινθον . ἐν τᾷ γὰρ Εὐνομία ναίει (O. 13.6) ἀνάγνωτέ μοι Ἀρχεστράτου παῖδα . γλυκὺ γὰρ [[αὐτῷ]] [[μέλος]] ὀφείλων ἐπιλέλαθ (O. 10.3) ἐρύκετον ψευδέων ἐνιπὰν ἀλιτόξενον. [[ἕκαθεν]] γὰρ ἐπελθὼν ὁ μέλλων [[χρόνος]] ἐμὸν καταίσχυνε βαθὺ [[χρέος]] (O. 10.7) May my [[poetry]] be [[effective]]. Μοίσαις γὰρ ἀγλαοθρόνοις ἑκὼν Ὀλιγαιθίδαισίν τ' [[ἔβαν]] [[ἐπίκουρος]] (O. 13.96) τόνδε κῶμον ἐπ' εὐμενεῖ τύχᾳ κοῦφα βιβῶντα. Λυδῷ γὰρ Ἀσώπιχον ἐν τρόπῳ ἐν μελέταις τ ἀείδων [[ἔμολον]] (O. 14.17) καιρὸν εἰ φθέγ- ξαιο, [[μείων]] ἕπεται [[μῶμος]] ἀνθρώπων. ἀπὸ γὰρ [[κόρος]] ἀμβλύνει αἰανὴς ταχείας ἐλπίδας (P. 1.82) With the [[help]] of [[Artemis]] he mastered his horses. ἐπὶ γὰρ [[ἰοχέαιρα]] [[παρθένος]] χερὶ διδύμᾳ τίθησι κόσμον (P. 2.9) νεφέλᾳ παρελέξατο [[ψεῦδος]] γλυκὺ μεθέπων . [[εἶδος]] γὰρ ὑπεροχωτάτᾳ πρέπεν Οὐρανιᾶν θυγατέρι Κρόνου (P. 2.38) “αἷμά οἱ κείναν [[λάβε]] σὺν Δαναοῖς εὐρεῖαν ἄπειρον· [[τότε]] γὰρ μεγάλας ἐξανίστανται Λακεδαίμονος” (P. 4.48) Μοίσαισι [[δώσω]] καὶ τὸ πάγχρυσον [[νάκος]] κριοῦ· μετὰ γὰρ κεῖνο πλευσάντων Μινυᾶν θεόπομποί σφισιν τιμαὶ φύτευθεν (P. 4.68) “οὐ πρέπει [[νῷν]] χαλκοτόροις ξίφεσιν οὐδ' ἀκόντεσσιν μεγάλαν προγόνων τιμὰν [[δάσασθαι]]. μῆλά τε [[γάρ]] [[τοι]] ἐγὼ καὶ [[βοῶν]] ξανθὰς ἀγέλας ἀφίημ” (P. 4.148) κινηθμὸν ἀμαιμάκετον ἐκφυγεῖν πετρᾶν. δίδυμαι γὰρ [[ἔσαν]]” (P. 4.209) ἀκηράτοις ἁνίαις . κατέκλασε γὰρ ἐντέων [[σθένος]] [[οὐδέν]] (P. 5.34) ἔχεις καὶ πεδὰ μέγαν κάματον λόγων φερτάτων μναμήἰ· ἐν [[τεσσαράκοντα]] γὰρ πετόντεσσιν ἁνιόχοις ὅλον [[δίφρον]] κομίξαις (P. 5.49) [[Ἡσυχία]], τιμὰν Ἀριστομένει δέκευ. τὺ γὰρ τὸ μαλθακὸν ἔρξαι τε καὶ [[παθεῖν]] [[ὁμῶς]] ἐπίστασαι (P. 8.6) “τὸ δὲ [[οἴκοθεν]] [[ἀντία]] πράξει. [[μόνος]] γὰρ ἐκ Δαναῶν στρατοῦ θανόντος ὀστέα λέξαις υἱοῦ” (P. 8.52) [[θεῶν]] δ' ὄπιν ἄφθονον [[αἰτέω]], λτ;γτ;έναρκες, ὑμετέραις τύχαις. εἰ [[γάρ]] [[τις]] ἐσλὰ πέπαται μὴ σὺν [[μακρῷ]] πόνῳ, πολλοῖς σοφὸς δοκεῖ [[but]] [[ultimately]] it is [[god]] [[who]] is [[responsible]] [[for]] [[good]] [[fortune]] (P. 8.73) Ἱπποκλέᾳ θέλοντες [[ἀγαγεῖν]] ἐπικωμίαν [[ἀνδρῶν]] κλυτὰν [[ὄπα]]· γεύεται γὰρ ἀέθλων (P. 10.7) κώπαν σχάσον . ἐγκωμίων γὰρ [[ἄωτος]] ὕμνων ἐπ' ἄλλοτ ἄλλον ὥτε [[μέλισσα]] [[θύνει]] λόγον (P. 10.53) χρὴ δ' ἐν εὐθείαις ὁδοῖς στείχοντα μάρνασθαι φυᾷ. πράσσει γὰρ ἔργῳ μὲν [[σθένος]], βουλαῖσι δὲ [[φρήν]] (N. 1.26) I had [[rather]] be [[generous]] to my friends [[than]] [[miserly]]. κοιναὶ γὰρ ἔρχοντ' ἐλπίδες πολυπόνων [[ἀνδρῶν]] ([[but]] cf. Σ: ἐλπίδος ποτὲ διαπεσὼν τῆς ἴσης τύχοι ἂν ἀμοιβῆς) (N. 1.32) κτείνοντ' ἐλάφους [[ἄνευ]] κυνῶν δολίων θ ἑρκέων. ποσσὶ γὰρ κράτεσκε (N. 3.52) τὸ δ' [[ἐναντίον]] ἔσκεν· πολλὰ [[γάρ]] μιν παντὶ θυμῷ παρφαμένα λιτάνευεν (N. 5.31) ἴχνεσιν ἐν Πραξιδάμαντος ἑὸν [[πόδα]] νέμων πατροπάτορος ὁμαιμίοις. [[κεῖνος]] γὰρ [[Ὀλυμπιόνικος]] ἐὼν (N. 6.17) [[εὔδοξος]] ἀείδεται Σωγένης . πόλιν γὰρ φιλόμολπον οἰκεῖ (N. 7.9) εἰ δὲ τύχῃ [[τις]] ἔρδων, μελίφρον' αἰτίαν ῥοαῖσι Μοισᾶν ἐνέβαλε· ταὶ μεγάλαι γὰρ ἀλκαὶ σκότον πολὺν ὕμνων ἔχοντι δεόμεναι (N. 7.12) βασιλῆα δὲ [[θεῶν]] πρέπει [[δάπεδον]] ἂν [[τόδε]] γαρυέμεν ἡμέρᾳ ὀπί. λέγοντι γὰρ Αἰακόν μιν φυτεῦσαι (N. 7.84) λευκανθέα σώμασι πίαναν καπνόν· ἑπτὰ γὰρ δαίσαντο πυραὶ νεογυίους φῶτας (N. 9.24) [[ἴστω]] λαχὼν ὄλβον. εἰ γὰρ [[ἅμα]] κτεάνοις πολλοῖς ἐπίδοξον [[ἄρηται]] [[κῦδος]], [[οὐκ]] ἔστι [[πρόσωθεν]] (N. 9.46) ἀξιωθείην κεν Ἄργει μὴ κρύπτειν [[φάος]] ὀμμάτων. νικαφορίαις γὰρ ὅσαιςἱπποτρόφον [[ἄστυ]] τὸ Προίτοιο θάλησεν† (N. 10.41) ἴδεν Λυγκεὺς δρυὸς ἐν στελέχει ἡμένους. κείνου γὰρ ἐπιχθονίων πάντων γένετ' ὀξύτατον [[ὄμμα]] (N. 10.62) [[οὐκ]] ἀγνῶτες [[ὑμῖν]] ἐντὶ δόμοι [[οὔτε]] κώμων . οὐ γὰρ [[πάγος]] οὐδὲ [[προσάντης]] ἁ [[κέλευθος]] γίνεται, εἴ [[τις]] εὐδόξων ἐς [[ἀνδρῶν]] ἄγοι τιμὰς Ἑλικωνιάδων (I. 2.33) ἐκ λεχέων ἀνάγει φάμαν παλαιὰν εὐκλέων ἔργων. ἐν ὕπνῳ γὰρ πέσεν (I. 4.23) ἔστιν δ' [[ἀφάνεια]] τύχας καὶ μαρναμένων . τῶν τε γὰρ καὶ τῶν [[διδοῖ]] (I. 4.33) [[Homer]] has perpetuated the [[fame]] of Aias. [[τοῦτο]] γὰρ ἀθάνατον φωνᾶεν ἕρπει, εἴ [[τις]] εὖ εἴτῃ τι (I. 4.40) We [[sing]] the [[praise]] of the [[victorious]] sons of Lampon. εἰ [[γάρ]] [[τις]] ἀνθρώπων πράσσει θεοδμάτους ἀρετὰς, ἐσχατιαῖς [[ἤδη]] πρὸς ὄλβου βάλλετ' ἄγκυραν (I. 6.10) τιμὰ δ' ἀγαθοῖσιν ἀντίκειται. [[ἴστω]] γὰρ σαφὲς ἀστῶν γενεᾷ μέγιστον [[κλέος]] αὔξων (I. 7.27) τὸ δὲ πρὸ ποδὸς [[ἄρειον]] ἀεὶ βλέπειν [[χρῆμα]] πάν. [[δόλιος]] γὰρ αἰὼν ἐπ' [[ἀνδράσι]] κρέμαται (I. 8.14) ἐπέων δὲ [[καρπὸς]] οὐ κατέφθινε· φαντὶ γὰρ [[ξύν]]' ἀλέγειν καὶ γάμον Θέτιος ἄνακτας (I. 8.46) ἔλαθεν οὐδὲ τὸν εὐρυφαρέτραν ἑκαβόλον· ὤμοσε [γὰρ θ]εὸς (supp. Housman) Πα. . 112. [[ἐπεύχομαι]] εὐμαχανίαν διδόμεν. τυφλα[ὶ γὰρ] [[ἀνδρῶν]] φρένες, [[ὅστις]] ἄνευθ' Ἐλικωνιάδων ἐρευνᾷ σοφίας ὁδόν Πα. 7 B. 18. Δαμαίνας παῖ, ἁγέο. τὶν γὰρ [[εὔφρων]] ἕψεται πρώτα [[θυγάτηρ]] ὁδοῦ Παρθ. 2. 67. The [[soul]] survives the [[body]].

|txtha=a [[conjunction]], [[which]] according to its [[composition]], γέ and [[ἄρα]] (equivalent to ἀρ), is [[properly]] a [[particle]] of [[affirmation]] and [[conclusion]], denoting [[truly]] [[therefore]], [[verily]] as the [[case]] stands, "the [[thing]] is [[first]] affirmed by the [[particle]] γέ, and [[then]] is referred to [[what]] precedes by the [[force]] of the [[particle]] [[ἄρα]] (Klotz ad Devar. ii. 1, p. 232; cf. Kühner, ii., p. 724; (Jelf, § 786; Winer's Grammar, 445f (415f))). Now [[since]] by a [[new]] [[affirmation]] [[not]] [[infrequently]] the [[reason]] and [[nature]] of [[something]] [[previously]] mentioned are [[set]] [[forth]], it comes to [[pass]] [[that]], by the [[use]] of [[this]] [[particle]], [[either]] the [[reason]] and [[cause]] of a foregoing [[statement]] is added, [[whence]] arises the causal or [[argumentative]] [[force]] of the [[particle]], for (Latinnam, enim; German denn); or [[some]] [[previous]] [[declaration]] is explained, [[whence]] [[γάρ]] takes on an explicative [[force]]: for, the [[fact]] Isaiah, [[namely]] (Latin videlicet, German nämlich). Thus the [[force]] of the [[particle]] is [[either]] [[conclusive]], or [[demonstrative]], or explicative and declaratory; cf. Rost in Passow's Lexicon, i., p. 535ff; Kühner, ii., pp. 724ff, 852ff; (cf. Liddell and Scott, [[under]] the [[word]]). The [[use]] of the [[particle]] in the [[NT|N.T.]] does [[not]] [[differ]] from [[that]] in the classics. I. Its [[primary]] and [[original]] Conclusive [[force]] is [[seen]] in questions (in Greek writings [[also]] in exclamations) and answers expressed [[with]] [[emotion]]; [[where]], according to the connexion, it [[may]] be [[freely]] represented by [[assuredly]], [[verily]], [[forsooth]], [[why]], [[then]], etc.: ἐν [[γάρ]] [[τούτῳ]] etc. ye [[profess]] [[not]] to [[know]] [[whence]] he is; herein [[then]] is [[assuredly]] a [[marvellous]] [[thing]], [[why]], herein etc. οὐ [[γάρ]], [[ἀλλά]] etc. by no [[means]] in [[this]] [[state]] of things, [[nay]] [[verily]], [[but]] etc. L T Tr WH. It is joined to interrogative particles and pronouns: μή [[γάρ]] etc. μή [[γάρ]] ... [[οὐκ]], [[since]] ye are so [[eager]] to [[eat]] and [[drink]], [[have]] ye [[not]]," etc.?); [[τίς]] [[γάρ]], τί [[γάρ]]: τί [[γάρ]] [[κακόν]] ἐποίησεν, ye [[demand]] [[that]] he be crucified [[like]] a [[malefactor]], Why, [[what]] [[evil]] hath he done?); [[which]] [[then]] do ye [[suppose]] to be the easier, etc.?); τί [[γάρ]]; for τί [[γάρ]] ἐστι, [[what]] [[then]]? i. e. [[what]], [[under]] these circumstances, [[ought]] to be the [[conclusion]]? [[πῶς]] [[γάρ]], Jelf, ii., p. 608); Winer's Grammar, 447 (416). Here belongs [[also]] the vexed [[passage]] ἤ [[γάρ]] [[ἐκεῖνος]] (so G T Tr marginal [[reading]], [[but]] L WH Tr [[text]] παῥ ἐκεῖνον) or do ye [[suppose]] [[then]] [[that]] [[that]] [[man]] went down approved of God? cf. Winer's Grammar, 241 (226). II. It adduces the Cause or gives the Reason of a [[preceding]] [[statement]] or [[opinion]];<br /><b class="num">1.</b> [[universally]]: [[γάρ]] assigns the [[reason]] [[why]] [[now]] at [[length]] Jesus betook [[himself]] [[into]] Galilee; for the [[authority]] denied to a [[prophet]] in his [[own]] [[country]] (Galilee), he had [[previously]] to [[seek]] and [[obtain]] [[among]] strangers; cf. [[γάρ]] annexes the [[reason]] [[why]] the [[thing]] [[must]] [[either]] be done or avoided: [[γάρ]] connects the [[verse]] [[with]] [[γάρ]] annexes the [[reason]] [[why]] the [[question]] is asked: [[τίς]], τί [[γάρ]]: τί [[γάρ]] for τί [[γάρ]] ἐστι, [[ἵνα]] τί [[γάρ]], ποίᾳ [[γάρ]], WH [[text]] omits; Tr brackets [[γάρ]]).<br /><b class="num">6.</b> Sometimes in answers it is so used to [[make]] [[good]] the [[substance]] of a [[preceding]] [[question]] [[that]] it [[can]] be rendered [[yea]], [[assuredly]]: [[assuredly]], [[yea]]: εὐδόκησαν [[γάρ]]); so [[also]] [[καί]] [[γάρ]], [[γάρ]] introduces the [[cause]], or renders the [[reason]], is [[not]] expressed, [[but]] [[must]] be gathered from the context and supplied in [[thought]]. But [[that]] [[this]] ellipsis is [[wholly]] [[imaginary]] is [[clearly]] shown by Klotz ad Devar. ii. 1, p. 236f, cf. Winer's Grammar, 446f (415f). The [[particle]] is [[everywhere]] used in [[reference]] to [[something]] [[expressly]] stated. Suffice it to [[append]] a [[very]] [[few]] examples; the true [[nature]] of [[many]] others is shown [[under]] the [[remaining]] heads of [[this]] [[article]]: In [[γάρ]] [[some]] [[supply]] '[[nor]] does [[this]] [[happen]] to [[you]] [[alone]]'; [[but]] the [[reason]] is added [[why]] a [[great]] [[reward]] in [[heaven]] is [[reserved]] for those [[who]] [[suffer]] [[persecution]], [[which]] [[reason]] consists in [[this]], [[that]] the prophets [[also]] suffered [[persecution]], and [[that]] [[their]] [[reward]] is [[great]] no [[one]] [[can]] [[doubt]]. In [[γάρ]] [[here]], [[see]] III.<br /><b class="num">a.</b> [[below]]. On T Tr WH [[omit]]; L brackets [[γάρ]]), [[where]] [[before]] [[καί]] [[γάρ]] [[some]] [[supply]] '[[but]] [[help]] me,' or '[[yet]] we do [[not]] [[suffer]] [[even]] the dogs to [[perish]] [[with]] [[hunger]],' [[see]] 10b. [[below]]. In [[γάρ]] [[many]] [[supply]] 'he [[will]] [[listen]] to thee'; [[but]] it introduces the [[reason]] for the [[preceding]] [[command]].<br /><b class="num">9.</b> When in [[successive]] statements [[γάρ]] is [[repeated]] [[twice]] or [[thrice]], or [[even]] [[four]] or [[five]] times, [[either]] a. [[one]] and the [[same]] [[thought]] is confirmed by as [[many]] arguments, [[each]] having its [[own]] [[force]], as [[there]] are repetitions of the [[particle]] (Meyer denies the coordinate [[use]] of [[γάρ]] in the [[NT|N.T.]], asserting [[that]] the [[first]] is [[argumentative]], the [[second]] explicative, [[see]] his commentaries on the [[passage]] to [[follow]], [[also]] on G L T Tr WH); Winer's Grammar, 453 (422)); WH [[text]] omits; Tr brackets the [[first]] [[γάρ]], L WH marginal [[reading]] [[omit]] the [[second]]).<br /><b class="num">10.</b> [[καί]] [[γάρ]] (on [[which]] cf. Kühner, ii., p. 854 f; Winer's Grammar, 448 (417); (Ellicott on for, and [[truly]] (etenim, namque, (the [[simple]] [[rendering]] for is regarded as inexact by [[many]]; cf. Meyer on Krüger, § 69,32, 21)): L Tr brackets [[γάρ]]); for [[also]], for [[even]] (nam etiam): [[καί]] [[γάρ]] (R G L brackets) τά κυνάρια etc. the [[woman]], by adducing an [[example]], confirms [[what]] Christ had said, [[but]] the [[example]] is of [[such]] a [[sort]] as [[also]] to [[prove]] [[that]] her [[request]] [[ought]] to be granted. τέ [[γάρ]] for [[indeed]] (German denn ja): Winer's Grammar, 448 (417). [[ἰδού]] [[γάρ]], [[see]] [[under]] [[ἰδού]]. III. It serves to [[explain]], [[make]] [[clear]], [[illustrate]], a [[preceding]] [[thought]] or [[word]]: for equivalent to [[that]] Isaiah, [[namely]];<br /><b class="num">a.</b> so [[that]] it begins an [[exposition]] of the [[thing]] [[just]] announced (cf. Winer's Grammar, 454 f (423 f)): R G); [[γάρ]] introduces a [[statement]] setting [[forth]] the [[nature]] of the συνδοξασθῆναι [[just]] mentioned.<br /><b class="num">b.</b> so [[that]] the [[explanation]] is intercalated [[into]] the [[discourse]], or [[even]] added by [[way]] of appendix: ἦν [[γάρ]] [[μέγας]] [[σφόδρα]] is added to [[throw]] [[light]] on [[all]] [[that]] has been [[previously]] said (in IV. As respects [[position]]: [[γάρ]] [[never]] occupies the [[first]] [[place]] in a [[sentence]], [[but]] the [[second]], or [[third]], or [[even]] the [[fourth]] (ὁ τοῦ Θεοῦ [[γάρ]] [[υἱός]], [[not]] the [[number]] [[but]] the [[nature]] of the [[word]] [[after]] [[which]] it stands is the [[point]] to be noticed, Hermann on [[Sophocles]] Philippians 1437.

{{ls

|lstext='''γάρ''': [[σύνδεσμος]]· ἀπὸ τοῦ Ὀμήρου καὶ [[ἐφεξῆς]] τὸ κοινότατον αἰτιολογικὸν ἢ συλλογιστικὸν [[μόριον]]· κοινῶς θεωρούμενον ὡς σύνθετον ἐκ τοῦ γε, ἄρα, ὦν τὸ μὲν πρῶτον εἰδοποιεῖ καὶ ὁρίζει, τὸ δὲ δεύτερον ἐπιβάλλει τὴν παραδοχήν· ἂν καὶ [[εἶναι]] μάταιον νὰ πειραθῇ τις νὰ ὁρίσῃ κατὰ ποίαν ἀναλογίαν αἱ δύο αὖται ἔννοιαι ὑπάρχουσιν ἐν τῷ μορίῳ κατὰ τὰς διαφόρους χρήσεις αὐτοῦ, καθ’ ἃς [[εἶναι]]: Ι. ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΟΣ· καὶ τοῦτο, 1) [[ἁπλῶς]] εἰσάγων τὸν λόγον ἢ τὴν αἰτίαν τοῦ προηγουμένου = [[διότι]]· ἀλλ’ [[ὅμως]] ἐν λόγω οἷος ὁ [[Ζεύς|Ζεὺς]] πολλῶν πολίων κατέλυσε κάρηνα…, τοῦ γάρ [[κράτος]] ἐστὶ μέγιστον Ἰλ. Β. 118, κτλ., ἡ [[αἰτιολογία]] ἀναφέρεται [[μᾶλλον]] εἰς [[μέρος]] τι τῆς προηγηθείσης γνώμης ἢ καὶ εἴς τι περιλαμβανόμενον ἀλλὰ μὴ ῥητῶς ἐκφραζόμενον, ἢ εἰς τὴν ὅλην κυρίαν πρότασιν ὡς ὑπάρχει· ἐν τοιαύτῃ περιπτώσει δύναται νὰ ἑρμηνεύηται διὰ τοῦ «βέβαια» ἢ «ὄχι βέβαια» κατὰ τὸ [[εἶδος]] τοῦ λόγου· [[οὕτως]] ἐπὶ ἀποκρίσεων εἰς ἐρωτήσεις προκαλούσας κατάφασιν ἢ ἄρνησιν, [[οὔκουν]]… [[ἀνάγκη]] ἐστί; - [[ἀνάγκη]] γάρ, ἔφη, βέβαια, ἀναμφιβόλως [[εἶναι]] [[ἀνάγκη]], Ξεν. Κύρ. 2.1, 7, πρβλ. § 4 καὶ 12· [[οὕτως]] ἐν ἀποκρίσει, ἔχει γάρ - Πλάτ. Φαίδρ. 268Α· ἱκανὸς γάρ, ἔφη, - συμβαίνει γὰρ, ἔφη, ὁ αὐτ. Πολ. 502Β, C, πρβλ. Ἀπολ. 41Α, κτλ.· [[οὔκουν]] δὴ τὸ [[εἰκός]]… οὐ γάρ· ὁ αὐτ. Φαίδρ. 276C β) [[συχνάκις]] εὕρηται ἀντὶ [[ἐπεὶ]] ἐν τῇ πρώτῃ προτάσει, [[ὥστε]] ἡ [[αἰτιολογία]] προηγεῖται τοῦ αἰτιολογουμένου, [[ὁπότε]] καὶ ἐξηγεῖται ὡς τὸ ἐπεί, (ἀφοῦ, [[ἐπειδὴ]]) ὡς Ἀτρείδη, πολλοί γὰρ τεθνᾶσιν Ἀχαιοί,… τῷ σε χρὴ πόλεμον παῦσαι Ἰλ. Η. 328· τὸ παρ’ Ἡροδότῳ [[χωρίον]] 1. 8 χρόνου δὲ οὐ πολλοῦ διελθόντος (χρῆν γὰρ Κανδαύλῃ γενέσθαι κακῶς) ἔλεγε πρὸς τὸν Γύγην τοιάδε· Γύγη, οὐ γάρ σε [[δοκέω]] πείθεσθαι… (ὧτα γὰρ τυγχάνει, κτλ.), ποίεε [[ὅκως]]…, παρέχει ἀξιοσημείωτον [[παράδειγμα]]· τὸ [[εἶδος]] τοῦτο τῆς παρενθέσεως [[εἶναι]] συχνὸν παρ’ Ἡροδ., πρβλ. 1. 24, 30., 6. 102, κτλ.· [[ἐνίοτε]] καθ’ ἕλξιν τινὰ συγχωνευομένη μετὰ τῆς κυρίας προτάσεως, [[οἷον]] τῇ δὲ κακῶς γὰρ ἔδεε γενέσθαι εἶπε, [[ἀντί]], ἡ δὲ (κακῶς γὰρ οἱ ἔδεε γενέσθαι) εἶπε ὁ αὐτ. 9. 109, πρβλ. 4. 149, 200, Θουκ. 1. 72., 8. 30. - Ἐν ὑποθετ. προτάσεσι τὸ γὰρ [[ἐνίοτε]] ἀκολουθεῖ τῷ ὑποθετικῷ μορίῳ ἀντὶ νὰ ἐνωθῇ πρὸς τὴν κυρίαν πρότασιν, οὐδ’ εἰ γὰρ ἦν τὸ [[πρᾶγμα]] μὴ θεήλατον, ἀκάθαρτον ὑμᾶς εἰκὸς ἧν [[οὕτως]] ἐᾶν, δηλ. οὐδὲ γὰρ, εἰ ἧν…, Σοφ. Ο. Τ. 255. γ) [[ἐνίοτε]] ἐπαναλαμβάνεται, οὐ γὰρ οὖν σιγήσομαι· ἔτικτε γὰρ… ὁ αὐτ. Ο. Κ. 980, πρβλ. Ἀντ. 659 κἐξ., 1255. 2) τίθεται ἐν προτάσεσιν, [[ἔνθα]] παραλείπεται ἐκεῖνο, τοῦ ὁποίου τὸν λόγον δίδει τὸ γάρ, καὶ τὸ ὁποῖον πρέπει νὰ νοηθῇ. α) σύνηθες ἐν τοῖς τραγικοῖς διαλόγοις, [[ἔνθα]] τὸ ναὶ ἢ οὔ εὐκόλως δύναται νὰ νοηθῇ ἐκ τῶν συμφραζομένων, καὶ δῆτ’ ἐτόλμας τούσδ’ ὑπερβαίνειν νόμους; - οὐ γάρ τί μοι [[Ζεύς|Ζεὺς]] ἧν ὁ κηρύξας τάδε, [ναί], [[διότι]] δὲν ἦτο ὁ Ζεύς, κτλ., Σοφ. Ἀντ. 405, πρβλ. Ο. Τ. 102, 339, 433, 626, κτλ.· οὕτω [[συχνάκις]] καὶ παρὰ Πλάτ., ἔστι γὰρ οὕτω ([[μάλιστα]]), [[διότι]] [[οὕτως]] ἔχει, = [[μάλιστα]], βεβαίως, ἴδε Σταλβ. Συμπ. 194Α· ο ὕτω λέγεταί τι καινόν; γένοιτο γὰρ ἂν τι καινότερον ἢ…; ([[μάλιστα]]), [[διότι]] δύναται νὰ ὑπάρξῃ.; Δημ. 43. 8· καὶ ἐν ἀρνητικαῖς προτάσεσιν, ὡς ἐν Ἀριστοφ. Βάτρ. 262, τούτῳ γὰρ οὐ νικήσετε [κράζετε], ἀλλ’ [[ὅμως]] δὲν θὰ ὑπερισχύσητε διὰ τούτου τοῦ μέσου· περὶ τοῦ ἀλλὰ γάρ, ἴδε κατωτ. ΙV. 1. β) [[ὅπου]] τὸ γὰρ κεῖται [[ἁπλῶς]], [[ὅπως]] ἐπιβεβαιώσῃ ἢ ἐνισχύσῃ τι λεχθέν, οἵδ’ οὐκέτ’ [[εἰσί]]· τοῦτο γάρ σε δήξεται, [σοῦ τὸ [[λέγω]]], [[διότι]] θά σε δαγκάσῃ («θὰ σοῦ πονέσῃ»), Εὐρ. Μηδ. 1370· οὕτω μετ’ [[ἐπιφώνημα]], ὦ [[πόποι]]· ἀνάριθμα γὰρ [[φέρω]] πήματα Σοφ. Ο. Τ. 167, πρβλ. Εὐρ. Ἠλ. 857. γ) ἐν ὑποθετικαῖς προτάσεσιν, [[ἔνθα]] ἡ [[πρότασις]] παραλείπεται, ὅτε δύναται νὰ μεταφρασθῇ «ἄλλως», οὐ γὰρ ἂν με ἔπεμπον [[πάλιν]] [ἐνν. εἰ μὴ ἐπίστευον] Ξεν. Ἀν. 7. 6, 33· γίνεται γὰρ ἡ [[κοινωνία]] [[συμμαχία]] Ἀριστ. Πολ. 3. 9, 8· πρβλ. [[ἐπεὶ]] ΙΙ. 3. γ. II. ΕΠΕΞΗΓΗΤΙΚΟΣ, [[ἔνθα]] εἰσάγει πλήρη καὶ λεπτομερῆ ἐξήγησιν τοῦ ἀνωτέρω ἀναφερομένου, καὶ [[οὕτως]] [[εἶναι]] ἐν χρήσει πρὸς ἔναρξιν διηγήσεως, οἶον [[ὅμως]] δὲ λεκτέα ἃ [[γιγνώσκω]]· ἔχει γὰρ ἡ [[χώρα]] πεδία κάλλιστα… [[δηλαδή]], ἡ [[χώρα]]…, Ξεν. Ἀν. 5. 7, 6· [[συχνάκις]] προηγουμένης δεικτικῆς ἀντωνυμίας, [[ἀλλά]] τόδ’ αἰνὸν ἂχος..· Ἕκτωρ γάρ ποτε φήσει Ἰλ. Θ. 148, πρβλ. Ὀδ. Β. 163· μετὰ τὰ ὑπερθετικὰ ὃ δὲ (ἢ τὸ δὲ) μέγιστον, δεινότατον, ὡς παρ’ Ἀριστοφ. Ὄρν. 514· μετὰ τὰς εἰσαγωγικὰς φράσεις, σκέψασθε δέ, δῆλον δέ, [[τεκμήριον]] δέ, [[μαρτύριον]] δέ, κτλ., ἰδίως παρὰ Πλάτ. καὶ τοῖς ῥήτορσιν· ἢ πληρέστερον, τούτου δὲ [[τεκμήριον]]· τόδε γάρ…, Ἡροδ. 2. 58, πρβλ. Θουκ. 1. 2 (δίς), 3, 20, κτλ. ΙΙΙ. ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΟΣ, 1) ἐπιτείνων ἐρώτησιν, ὡς τὸ Λατ. nam, πρβλ. τὰ Ἀγγλ. why, what τίς γάρ σε θεῶν ἐμοὶ ἂγγελον ἦκεν; καὶ [[ποῖος]] σὲ ἔστειλε; Ἰλ. Σ. 182· πῶς γὰρ δὴ.., εὔδουσι; Κ. 424· πατροκτονοῦσα γὰρ ξυνοικήσεις ἐμοί; τί; θὰ κατοικήσῃς μετ’ ἐμοῦ; Αἰσχύλ. Χο. 909· καὶ οὕτω [[καθόλου]] προηγουμένων ἐρωτηματικῶν μορίων ἦ γάρ…; [[ἀλήθεια]], ἦτο…; Σοφ. Ο. Τ. 1000, 1039, κτλ.· τί γάρ; quid enim? δηλ. «πρέπει νὰ ἔχῃ οὕτω», ὁ αὐτ. Ο. Κ. 539, 542, 547 κτλ· ἴδε Herm. Vig. ἀρ. 108· κατ’ ἀντίθεσιν πρὸς τὸ πῶς γάρ; [[πόθεν]] γάρ; δὲν [[εἶναι]] δυνατὸν νὰ ἔχῃ οὕτω· - τί γὰρ [[δήποτε]]; quidnam enim? Δημ. 528. 12· ἀλλ’ [[ὡσαύτως]] [[ἄνευ]] μορίου τινός, ὡς Αἰσχύλ. Χο. 927. 2) ἐπιτείνει εὐχήν, μετὰ τῆς εὐκτικῆς, κακῶς γὰρ ἐξόλοιο! [[εἴθε]] νὰ ἀφανισθῇς! Εὐρ. Κύκλ. 261· παρ’ Ὁμήρ. ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον αἳ γάρ, Ἀττ. εἰ ἢ [[εἴθε]] γάρ, Λατ. utinam· οὕτω καὶ πῶς γάρ, [[εἴθε]] νὰ...· - ἴδε ἐν λ. εἰ VII. 2. β. IV. ΕΝ ΣΥΝΔΥΑΣΜῼ ΜΕΤ’ ΑΛΛΩΝ ΜΟΡΙΩΝ: 1) ἀλλὰ γάρ, [[ἔνθα]] τὸ γὰρ περιέχει τὸν λὸγον προτάσεως, ἥτις πρέπει νὰ νοηθῇ καὶ τεθῇ μεταξὺ τοῦ ἀλλὰ καὶ τοῦ γάρ, ὡς, ἀλλ’ ἐν γὰρ Τρώων πεδίῳ, ἀλλὰ [πολὺ [[διαφόρως]]], [[διότι]]…, Ἰλ. Ο. 739· άλλά γὰρ ἥκουσ’ αἵδ’ ἐπὶ [[πρᾶγος]] πικρόν, ἀλλὰ [σιώπα], [[διότι]].., Αἰσχύλ. Θήβ. 861· ἀλλ’ οὐ γάρ σ’ [[ἐθέλω]]…, ἀλλὰ [πρόσεχε], [[διότι]]…, Ἰλ. Η. 242, πρβλ. Ὀδ. Ξ. 355, κτλ.· - [[πλήρης]] ἡ [[σύνταξις]] εὕρηται παρ’ Ἡροδ. 9. 109, ἀλλ’, οὐ γὰρ ἔπειθε, διδοῖ τὸ [[φᾶρος]], [[ὥστε]] τὸ γὰρ δὲν ἔπρεπε [[κυρίως]] νὰ ἀκολουθῇ τῷ [[ἀλλά]], ὡς παρ’ Ἀττ., ἀλλ’ ἔπρεπε νὰ ἀκολουθῇ τῇ δευτέρᾳ ἀπὸ τῆς ἀρχῆς τῆς προτάσεως λέξει, ὡς παρ’ Ὁμ. ἔνθ’ ἀνωτ. 2) γὰρ ἄρα, [[διότι]] ἀληθῶς, [[διότι]] τῷ ὄντι, Πλάτ. Πρωτ. 309C, 315C. 3) γὰρ δή, [[διότι]] βέβαια, [[διότι]] ὡς γνωστόν, Ἰλ. Β. 301, Ψ. 607, Ἡρόδ. 1. 34. 114, κτλ.· φαμὲν γὰρ δή, [[μάλιστα]], βεβαίως λέγομεν οὕτω, Πλάτ. Θεαιτ. 187Ε, πρβλ. 164D· πρβλ. οὐ γὰρ δή. 4) γάρ νυ Ὀδ. Ξ. 359. 5) γὰρ οὖν, «[[διότι]] τῇ ἀληθείᾳ..», πρὸς βεβαίωσιν ἢ ἐξήγησιν, Ἰλ. Ο. 232, Ἡρόδ. 5. 34, καὶ Ἀττ., ἴδε Πόρσ. Μήδ. 585· φησὶ γὰρ οὖν, «[[μάλιστα]], λέγει βέβαια», Πλάτ. Θεαιτ. 170Α· [[ὡσαύτως]], γὰρ οὖν δὴ ὁ αὐτ. Παρμ. 148C, κτλ.· πρβλ. οὐ γάρ οὖν, τοιγαροῦν. 6) γάρ που, [[διότι]] ὑποθέτω, [[στοχάζομαι]]…, ὁ αὐτ. Πολ. 381C, κτλ.· πρβλ. οὐ γάρ που. 7) γάρ ῥα, ὡς τὸ γὰρ ἄρα, ἴδε παρ’ Ὁμ. 8) γάρ τε, Λατ. etenim, Ἰλ. Ψ. 156· πρβλ. τε. 9) γάρ τοι ποιεῖ τὴν αἰτιολογίαν ἰσχυροτέραν, [[διότι]] βεβαίως…, συχνότατα, ὡς ἐν Εὐρ. Ἑλ. 93, Ἱκέτ. 564· πρβλ. οὐ γάρ τοι, τοιγάρτοι. Β. ΘΕΣΙΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΟΥ: - τὸ γάρ, ὡς τὸ Λατ. enim, [[κυρίως]] τίθεται δεύτερον μετὰ τὴν πρώτην λέξιν ἐν τῇ προτάσει, ἀλλὰ παρὰ ποιηταῖς δύναται νὰ κατέχῃ τὴν τρίτην ἢ τετάρτην θέσιν, [[ὅταν]] αἱ προηγούμεναι λέξεις ίσχυρῶς ἀλλήλαις συνδέωνται, ὡς ὁ μὲν γὰρ… Σοφ. Αἴ. 764· χή [[ναῦς]] γὰρ… ὁ αὐτ. Φ. 527· τό τ’ [[εἰκαθεῖν]] γάρ… ὁ αὐτ. Ἀντ. 1096· τὸ μὴ [[θέμις]] γὰρ… Αἰσχύλ. Χο. 641, πρβλ. 753· [[ἐνίοτε]] [[ὅμως]] καὶ [[ὅπου]] δὲν ὑπάρχει τοιαύτη [[σύνδεσις]] τίθεται τρίτον [[ἕνεκα]] μετρικῶν λόγων (Αἰσχύλ. Ἀγ. 222, 729, Σοφ. Φ. 219), ἢ τέταρτον (Ἀριστοφ. Ὄρν. 1545)· - ἀλλ’ ἡ [[ἐλευθερία]] τῶν μεταγενεστ. κωμικῶν ποιητῶν ἦτο μεγαλειτέρα, [[διότι]] ἔθετον αὐτὸ πέμπτον, (Μένανδ. παρ’ Ἀθην. 132D)· ἕκτον (Ἀντιφ. Αὐτόθι 339Β)· ἔτι δὲ καὶ ἕβδομον (Ἄλεξ. [[αὐτόθι]] 21D, Ἀθηνίων 660Ε). Ὁ Σοφ. μεταχειρίζεται [[ἅπαξ]] τὴν τοιαὺτην ἐλευθερίαν, Φ. 1451 καιρὸς καὶ [[πλοῦς]] ὅδ’ ἐπείγει γὰρ κατὰ πρύμναν. 2) παρεντίθενται μεταξὺ τῆς λέξεως καὶ τοῦ δεικτικοῦ προσχηματισμοῦ -ί, ὡς, νυνγαρὶ ἀντὶ νυνὶ γάρ· ἴδε νῦν.