τις: Difference between revisions

18,647 bytes added ,  21 November
m
Text replacement - "Arist.''Pol.''" to "Arist.''Pol.''"
m (Text replacement - "perh." to "perhaps")
m (Text replacement - "Arist.''Pol.''" to "Arist.''Pol.''")
 
(58 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 1: Line 1:
{{LSJ1
{{LSJ1
|Full diacritics=τις
|Full diacritics=τῐς
|Medium diacritics=τις
|Medium diacritics=τις
|Low diacritics=τις
|Low diacritics=τις
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=tis
|Transliteration C=tis
|Beta Code=tis
|Beta Code=tis
|
|Definition=τι
}}
}}
{{ls
{{ls
|lstext='''τις''': δάκρη Πίνδ. Ἀποσπ. 87, Ἀν. Ὀξ. 1. 121· ― [[δάκρυον]], [[ὅπως]] καὶ παρ’ ἡμῖν, Ἰλ. Β. 266, Ὀδ. Δ. 114, Αἰσχύλ. Πρ. 638, κλπ. ΙΙ. ὡς τὸ [[δάκρυον]] 2· δ. πεύκινον Εὐρ. Μήδ. 1200. (Ἴσως ἐκ τῆς √ΔΑΚ (πρβλ. δάκνω), [[ἕνεκα]] τῆς ἐρεθιστικῆς φύσεως τῶν δακρύων· πρβλ. Λατ. lacruma (ἴδε Δ δ ΙΙ, 6, πρβλ. Fest. σ. 68)· Γοτθ. tagr· Παλαιο-Σκανδ. t ár· Ἀγγλο-Σαξ. tear· Παλαιο-Γερμ. zahar (z ãhre).)
|lstext='''τις''': δάκρη Πίνδ. Ἀποσπ. 87, Ἀν. Ὀξ. 1. 121· ― [[δάκρυον]], [[ὅπως]] καὶ παρ’ ἡμῖν, Ἰλ. Β. 266, Ὀδ. Δ. 114, Αἰσχύλ. Πρ. 638, κλπ. ΙΙ. ὡς τὸ [[δάκρυον]] 2· δ. πεύκινον Εὐρ. Μήδ. 1200. (Ἴσως ἐκ τῆς √ΔΑΚ (πρβλ. δάκνω), [[ἕνεκα]] τῆς ἐρεθιστικῆς φύσεως τῶν δακρύων· πρβλ. Λατ. lacruma (ἴδε Δ δ ΙΙ, 6, πρβλ. Fest. σ. 68)· Γοτθ. tagr· Παλαιο-Σκανδ. t ár· Ἀγγλο-Σαξ. tear· Παλαιο-Γερμ. zahar (z ãhre).)
}}
{{bailly
|btext=[[τις]], [[τι]];<br /><i>gén.</i> τινός, <i>etc., jamais accentué sur le</i> ι;<br /><i>duel</i> [[τινέ]], [[τινοῖν]];<br /><b>I.</b> <i>adj. et pron. indéf. enclit.</i> un quelconque, un certain, quelqu’un, quelque :<br /><b>1</b> quelqu’un, qui que ce soit, l’un et l’autre, celui-ci et celui-là <i>en gén.</i> : [[ὧδε]] [[δέ]] [[τις]] εἴπεσκεν IL et ils parlaient l’un <i>ou</i> l’autre ainsi ; τὶς [[ἄλλος]] IL quelque autre;<br /><b>2</b> <i>particul.</i> toute personne parmi celles dont on parle, chacun : [[εὖ]] [[μέν]] [[τις]] [[δόρυ]] θηξάσθω IL que chacun aiguise bien son fer de lance ; [[ἔνθα]] [[τις]] ἄλκιμον [[ἦτορ]] ἔχων [[Τρώεσσι]] μαχέσθω IL qu’alors chacun ayant un cœur courageux lutte contre les Troyens ; ὅ [[τι]] [[τις]] ἐδύνατο THC ce que chacun pouvait dans la mesure de ses forces;<br /><b>3</b> <i>en parl. d’une <i>pers.</i> déterminée qu’on ne veut pas nommer</i>;<br /><b>4</b> quelqu’un, quelque chose, <i>càd</i> quelqu’un <i>ou</i> quelque chose d’important : οἴονταί [[τι]] [[εἶναι]] ὄντες οὐδενὸς ἄξιοι PLAT n’ayant aucune valeur, ils croient être quelque chose;<br /><b>5</b> <i>au plur.</i> τινες quelques, plusieurs : ἡμέρας τινάς THC quelques jours ; [[τῶν]] Ἑλλήνων τινές XÉN quelques-uns des Grecs;<br /><b>6</b> quelqu’un, <i>p. opp. à d’autres</i> : τινὲς μὲν… τινὲς [[δέ]] ARSTT les uns…, les autres ; ὁ [[μέν]] [[τις]]… ὁ [[δέ]], ὁ μὲν… ὁ [[δέ]] [[τις]] l’un…, l’autre ; [[οἱ]] [[μέν]] τινες… [[οἱ]] [[δέ]] les uns…, les autres ; [[οἱ]] μὲν…, [[οἱ]] [[δέ]] τινες XÉN les uns…, les autres ; <i>adv.</i> τὸ [[μέν]] [[τι]]…, τὸ [[δέ]] HDT en partie…, en partie ; soit… soit;<br /><b>7</b> <i>joint à un n. de nombre ou autre mot exprimant une idée de quantité pour marquer une restriction</i> [[τρεῖς]] τινες THC qch comme trois, peut-être trois ; <i>ou comme opposition</i> ὀλίγοι τινές, τινὲς ὀλίγοι quelques-uns en petit nombre ; <i>avec le sing.</i> ἕκαστός [[τις]], τὶς [[ἕκαστος]] chacun ; [[πᾶς]] [[τις]] chacun, tous ; [[οὐδείς]] [[τις]] HDT pas un seul ; <i>avec idée de temps</i> οὔ τινα πολλὸν χρόνον HDT pendant un temps qui n’était pas tellement long ; ἐνιαυτόν τινα THC environ un an ; <i>avec idée d’espace</i> πολλὸς [[γάρ]] [[τις]] ἔκειτο [[παρήορος]] [[ἔνθα]] καὶ [[ἔνθα]] IL il était couché étendu tout au long sur un grand espace;<br /><b>II.</b> <i>neutre adv.</i> • [[τι]] d’une certaine façon, dans une certaine mesure, en quelque manière.<br />'''Étymologie:''' cf. <i>lat.</i> (si) quis.
}}
}}
{{Slater
{{Slater
|sltr=<b>τῐς</b> ([[τις]], τινός, τινί, τιν(α), τινές; τι, τινί, τι.) <[[span]] [[class]]=mstonen>A subs. <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b> anyone, [[anything]] <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>a</b> εἰ δὲ θεὸν [[ἀνήρ]] [[τις]] ἔλπεταί τι [[λαθέμεν]] (τι supp. byz., om. codd.: κε Turyn.: λελαθέμεν Mommsen) (O. 1.64) τά κέ [[τις]] ἀνώνυμον [[γῆρας]] ἕψοι; (O. 1.82) τί δέ [[τις]]; τί δ' οὔ [[τις]]; (P. 8.95) συγγενεῖ δέ [[τις]] εὐδοξίᾳ [[μέγα]] βρίθει (N. 3.40) ἐν δὲ πείρᾳ [[τέλος]] διαφαίνεται ὧν [[τις]] ἐξοχώτερος γένηται (N. 3.71) [[ἐπεὶ]] ῥέζοντά τι καὶ [[παθεῖν]] ἔοικεν (N. 4.32) μαθὼν δέ [[τις]] ἀνερεῖ (N. 7.68) [[ἵσταμαι]] δὴ ποσσὶ κούφοις, ἀμπνέων τε [[πρίν]] τι φάμεν (N. 8.19) ἐμπείρων δέ [[τις]] ταρβεῖ fr. 110.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> c. neg. [[σύμβολον]] δ' οὔ πώ [[τις]] ἐπιχθονίων πιστὸν εὗρεν (O. 12.7) πόθον ἔνδαιεν [[Ἥρα]] ναὸς Ἀργοῦς μή τινα λειπόμενον μένειν (P. 4.185) μήτ' ὦν τινι [[πῆμα]] πορών (P. 4.297) πόνων δ' οὔ [[τις]] ἀπόκλαρός ἐστιν (P. 5.54) [[οὔτε]] τι μεμπτὸν οὔτ' ὦν μεταλλακτόν (sc. [[τῶν]] ἐπὶ ταῖς τραπέζαις) fr. 220. 1.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>c</b> c. gen. ἐμοὶ δ' ἄπορα γαστρίμαργον μακάρων τιν [[εἰπεῖν]] (O. 1.52) [[add]]. neg., (O. 12.7), (P. 1.49), (P. 3.103), fr. 109.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>2</b> [[someone]], [[something]] <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>a</b> τὰ δ' ἀλιτρὰ κατὰ γᾶς δικάζει [[τις]] (O. 2.59) ἄπονον δ' [[ἔλαβον]] [[χάρμα]] παῦροί τινες (O. 10.22) ἔπορε μόχθῳ βραχύ τι τερπνόν (O. 10.93) σὺν δ' ἀνάγκᾳ μιν φίλον καί [[τις]] ἐὼν [[μεγαλάνωρ]] ἔσανεν (P. 1.52) [[ἄγει]] δὲ [[χάρις]] [[φίλων]] [[ποί]] τινος ἀντὶ ἔργων ὀπιζομένα (codd.: [[ποίνιμος]] coni. Spiegel) (P. 2.17) [τινες ἑλκόμενοι (coni. Sheppard: τινος codd.) (P. 2.90) ] ἤ τινα Λατοίδα κεκλημένον ἢ πατέρος (P. 3.67) ὁ δὲ [[καλόν]] τι [[νέον]] λαχὼν (P. 8.88) τοῖσι τέλειον ἐπ' εὐχᾷ κωμάσομαί τι παθὼν ἐσλόν (P. 9.89) ἐμὲ δ' [[οὖν]] [[τις]] ἀοιδᾶν δίψαν ἀκειόμενον πράσσει [[χρέος]] (P. 9.103) ἀλλ' [[ἔσται]] [[χρόνος]] [[οὗτος]], ὃ καί τιν ἀελπτίᾳ βαλὼν [[ἔμπαλιν]] γνώμας τὸ μὲν δώσει τὸ δ [[οὔπω]] (P. 12.31) ποτίφορον δὲ κόσμον ἔλαχες γλυκύ τι γαρυέμεν (N. 3.32) [[ἐπεὶ]] ψεύδεσί οἱ ποτανᾷ τε μαχανᾷ σεμνὸν ἔπεστί τι (N. 7.23) [[τοῦτο]] γὰρ ἀθάνατον φωνᾶεν ἕρπει, εἴ [[τις]] εὖ εἴπῃ τι (I. 4.41) γλυκύ τι δαμωσόμεθα καὶ μετὰ πόνον (I. 8.8) ὁ δὲ [[καλόν]] τι πονήσαις (Pae. 2.66) ἐλαύνεις τι νεώτερον ἢ [[πάρος]]; (Pae. 9.6) μνάσει δὲ καί τινα ναίο[ν]θ' ἑκὰς ἡρωίδος θεαρίας ([[may]] [[refer]] to a [[particular]] [[person]] or [[generally]] to absentees, Lobel) Πα. 1. 3. γλυκύ τι κλεπτόμενον [[μέλημα]] Κύπριδος fr. 217. c. impv., μακρά μοι [[αὐτόθεν]] ἅλμαθ' ὑποσκάπτοι [[τις]] (N. 5.20) ἐγκιρνάτω [[τίς]] μιν (N. 9.50) μαρνάσθω [[τις]] (I. 5.54) Κλεάνδρῳ [[τις]] ἁλικίᾳ τε [[λύτρον]] εὔδοξον, ὦ νέοι, καμάτων ἀνεγειρέτω κῶμον (I. 8.1) cf. fr. 109, (I. 8.66), (Pae. 1.2) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> c. gen. ἔννεπε [[κρυφᾷ]] [[τις]] [[αὐτίκα]] φθονερῶν γειτόνων (O. 1.47) εἰ δέ [[τις]] [[ἤδη]] λέγει ἕτερόν τιν' ἀν Ἑλλάδα [[τῶν]] [[πάροιθε]] [[γενέσθαι]] ὑπέρτερον (P. 2.60) ὀπιζομένων δ' [[ἔμπας]] [[τις]] εἶπεν καὶ [[τόδε]] (P. 4.86) καί τινα σὺν πλαγίῳ ἀνδρῳν κόρῳ στείχοντα τὸν ἐχθρότατον φᾶσέ νιν δώσειν μόρῳ (v. Radt, Mnem., 1966, 169) (N. 1.64) ποντίαν χρυσαλακάτων τινὰ Νηρείδων πράξειν ἄκοιτιν (N. 5.36) [[ἐχρῆν]] δέ τιν' [[ἔνδον]] ἄλσει παλαιτάτῳ Αἰακιδᾶν κρεόντων τὸ λοιπὸν [[ἔμμεναι]] (N. 7.44) ἁλίκων τῶ [[τις]] ἁβρὸν ἀμφὶ παγκρατίου Κλεάνδρῳ πλεκέτω μυρσίνας στέφανον (I. 8.66) [[πλέον]] τι [[λαχών]] (sc. [[Ζεύς]]) fr. 35a. τῶ[ν . . Λο]κρῶν [[τις]] fr. 140b. 4.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>3</b> <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>a</b> εἴ [[τις]], cf. B. c, C. a. εἰ δέ μιν ἔχων [[τις]] οἶδεν τὸ μέλλον (O. 2.56) ὑγίεντα δ' εἴ [[τις]] ὄλβον ἄρδει (O. 5.23) πολλοὶ δὲ μέμνανται, καλὸν εἴ τι ποναθῇ (O. 6.11) φιάλαν ὡς εἴ [[τις]] δωρήσεται (O. 7.1) παραπειρῶνται Διὸς ἀργικεραύνου, εἴ τιν' [[ἔχει]] λόγον ἀνθρώπων [[πέρι]] (O. 8.4) εἰ δὲ σὺν πόνῳ [[τις]] εὖ πράσσοι (O. 11.4) ἄνεται πάντα βροτοῖς, εἰ [[σοφός]], εἰ [[καλός]], εἴ [[τις]] ἀγλαὸς [[ἀνήρ]] (O. 14.7) εἴ τι καὶ φλαῦρον παραιθύσσει, [[μέγα]] [[τοι]] φέρεται πὰρ [[σέθεν]] (P. 1.87) εἰ δέ [[τις]] [[ἤδη]] λέγει (P. 2.58) “μεμάντευμαι δ' ἐπὶ Κασταλίᾳ, εἰ μετάλλατόν τι” (P. 4.164) εἰ [[γάρ]] [[τις]] ὄζους ἐξερείψειεν (P. 4.263) [[κέρδος]] δὲ φίλτατον, ἑκόντος εἴ [[τις]] ἐκ δόμων φέροι (P. 8.14) εἰ [[γάρ]] [[τις]] ἐσλὰ πέπαται (P. 8.73) εἰ [[φίλος]] ἀστῶν, εἴ [[τις]] [[ἀντάεις]] (P. 9.93) εἴ [[τις]] [[ἄκρον]] ἑλὼν ὕβριν ἀπέφυγεν (εἴ [[τις]] codd.: [[τίς]] Homan) (P. 11.55) εἰ δὲ τύχῃ [[τις]] ἔρδων (N. 7.11) εἰ δέ [[τις]] ὄλβον ἔχων μορφᾷ παραμεύσεται ἄλλους (N. 11.13) εἰ δέ [[τις]] [[ἔνδον]] νέμει πλοῦτον κρυφαῖον (I. 1.67) εἴ [[τις]] ἄγοι τιμὰς Ἑλικωνιάδων (I. 2.34) [[τοῦτο]] γὰρ ἀθάνατον φωνᾶεν ἕρπει, εἴ [[τις]] εὖ εἴπῃ τι (I. 4.41) τὰ μακρὰ δ' εἴ [[τις]] παπταίνει (I. 7.43) εἰ δέ [[τις]] ἀρκέων φίλοις, ἐχθροῖσι τραχὺς ὑπαντιάζει (Pae. 2.31) c. gen., λαγέταν [[γάρ]] [[τοι]] τύραννον δέρκεται, εἴ τιν' ἀνθρώπων, ὁ [[μέγας]] [[πότμος]] (P. 3.86) εἰ δὲ νόῳ [[τις]] [[ἔχει]] θνατῳν ἀλαθείας ὁδόν (P. 3.103) εἴ [[τις]] [[ἀνδρῶν]] κατέχει φρασὶν αἰανῆ κόρον (I. 3.1) εἰ [[γάρ]] [[τις]] ἀνθρώπων πράσσει θεοδμάτους ἀρετὰς (I. 6.10) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> [[ὁπόταν]] [[τις]] τὺ δ' [[ὁπόταν]] [[τις]] ἀμείλιχον καρδίᾳ κότον ἐνελάσῃ (P. 8.8) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>4</b> <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>a</b> [[πᾶς]] [[τις]] γαστρὶ δὲ [[πᾶς]] [[τις]] ἀμύνων λιμὸν αἰανῆ [[τέταται]] (I. 1.49) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> [[τις]], [[many]] a [[one]] ἦ τιν' ἄγλωσσον [[μέν]], [[ἦτορ]] δ ἄλκιμον, [[λάθα]] κατέχει ἐν λυγρῷ νείκει (N. 8.24) c. gen., καὶ ὑψιφρόνων τιν' ἔκαμψε βροτῶν (P. 2.51) [cf. (N. 1.64) ] ἀελλοπόδων [[μέν]] τιν' εὐφραίνοισιν ἵππων τιμαὶ καὶ στέφανοι, τοὺς δὲ πολυχρύσοις θαλάμοις βιοτά, τέρπεται δὲ καί [[τις]] ἐπ οἶδμ [[ἅλιον]] ναὶ θοᾷ διαστείβων (bis) fr. 221.<br />&nbsp;&nbsp;nbsp;&nbsp;<b>c</b> a [[man]] i. e. men “[[ὄφρα]] [[τις]] [[τᾶν]] ἐν δυνατῷ φιλοτάτων ἐπιψαύειν [[ἔραται]]” (P. 4.92) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>d</b> [[each]] σὺν δ' ἀέθλοις ἐκέλευσεν διακρῖναι ποδῶν ἅντινα σχήσοι [[τις]] ἡρώων, ὅσοι γαμβροί [[σφιν]] [[ἦλθον]] (P. 9.116) τὸ κοινόν [[τις]] ἀστῶν ἐν εὐδίᾳ τιθεὶς ἐρευνασάτω [[φάος]] fr. 109. 1. τὰ δ' αὐτὸς ἀντιτύχῃ, ἔλπεταί [[τις]] [[ἕκαστος]] ἐξοχώτατα [[φάσθαι]] (Mingarelli: ἄν [[τις]] τύχῃ codd.) (N. 4.91) —2. <[[span]] [[class]]=mstonen>B adj.,<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>a</b> a, [[any]] [[ὅταν]] [[τις]] [[βροτήσιος]] ἀνὴρ αὐτὸν ἀνάγῃ (P. 5.2) [[ὦναξ]], ἑκόντι δ' [[εὔχομαι]] νόῳ [[κατά]] τιν ἁρμονίαν βλέπειν ἀμφ ἕκαστον ὅσα [[νέομαι]] (P. 8.68) κωφὸς [[ἀνήρ]] [[τις]], ὃς Ἡρακλεῖ [[στόμα]] μὴ περιβάλλει (P. 9.87) ἐπαοιδαῖς δ' ἀνὴρ νώδυνον καί [[τις]] κάματον θῆκεν (N. 8.50) [[add]]. neg., [[πέποιθα]] δὲ ξένον μή τιν' δαιδαλωσέμεν (O. 1.104) [[πεῖρας]] οὔ τι θανάτου (O. 2.31) [[τεκεῖν]] μή τιν' πόλιν ἄνδρα [[μᾶλλον]] εὐεργέταν (O. 2.93) ἀντεβόλησεν [[τῶν]] ἀνὴρ θνατὸς [[οὔπω]] [[τις]] [[πρότερον]] (O. 13.31) ἕτερον οὔ τινα οἶκον ἀπεφάνατο [[πυγμαχία]] λτ;πλεόνωνγτ; ταμίαν (N. 6.25) ἀσκὸς δ' [[οὔτε]] [[τις]] ἀμφορεὺς ἐλίνυεν δόμοις *fr. 104b. 4.*<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> [[some]], [[some]] [[sort]] of Μοῖρ' [[ἐπί]] τι καὶ πῆμ [[ἄγει]] (O. 2.37) αἰτέων λαοτρόφον τιμάν τιν' ἑᾷ κεφαλᾷ (O. 6.60) [[δόξαν]] [[ἔχω]] τιν' ἐπὶ γλώσσᾳ λιγυρᾶς ἀκόνας (O. 6.82) ἐπὶ μὰν βαίνει τι καὶ λάθας ἀτέκμαρτα [[νέφος]] (O. 7.45) εἶπέ τιν' αὐτὸς ὁρᾶν γαῖαν (O. 7.62) τεθμὸς δέ [[τις]] ἀθανάτων (O. 8.25) ἔστιν δὲ καί τι θανόντεσσιν [[μέρος]] (O. 8.77) [[σύν]] τινι μοιριδίῳ παλάμᾳ (O. 9.25) στάθμας δέ τινος ἑλκόμενοι περισσᾶς (τινες coni. Sheppard) (P. 2.90) “μή τι νεώτερον ἐξ αὐτῶν ἀναστάῃ [[κακόν]]” (P. 4.155) καί τινα οἶμον [[ἴσαμι]] βραχύν (P. 4.247) οὐ [[θεῶν]] [[ἄτερ]] ἀλλὰ Μοῖρά [[τις]] [[ἄγεν]] (P. 5.76) ἤ μέ [[τις]] [[ἄνεμος]] [[ἔξω]] πλόου ἔβαλεν (P. 11.39) σπεῖρέ [[νυν]] ἀγλαίαν τινὰ νάσῳ (= ἀγλαίας τι, Radt) (N. 1.13) ἔστι δέ [[τις]] [[λόγος]] ἀνθρώπων, τετελεσμένον ἐσλὸν μὴ [[χαμαὶ]] [[σιγᾷ]] καλύψαι (N. 9.6) παθόντες [[πού]] τι φιλόξενον [[ἔργον]] (cf. C. b.) (I. 2.24) [[ἐπειδὴ]] τὸν [[ὑπὲρ]] [[κεφαλᾶς]] γε Ταντάλου λίθον [[παρά]] [[τις]] ἔτρεψεν [[ἄμμι]] [[θεός]] (I. 8.10) ἀπήμονα [[εἰς]] ὄλβον τινὰ τράποιο Θήβαις, ὦ [[πότνια]], πάγκοινον [[τέρας]] (Pae. 9.9) πολέμοιο δὲ [[σᾶμα]] φέρεις τινός; (Pae. 9.13) ἐκράνθην ὑπὸ δαιμονίῳ τινὶ (δείματι e. g. supp. Wil.) Πα. . 3. [[ἄνδρες]] [[θήν]] τινες ἀκκιζόμενοι νεκρὸν ἵππον στυγέοισι fr. 203. 1. εἶπεν ἐν Θήβαισι τοιοῦτόν τι [[ἔπος]] (O. 6.16) ἄλλοις δέ [[τις]] ἐτέλεσσεν [[ἄλλος]] ἀνὴρ εὐαχέα βασιλεῦσιν ὕμνον (P. 2.13) [[[τις]] = quidam, cannot be shown to be a [[valid]] [[meaning]] in [[Pindar]]: it is a possibility in the [[following]] places, (O. 6.82), (O. 7.45), (O. 9.25), (P. 2.90), (P. 4.247), (N. 9.6), fr. 203. 1, v. supra.]<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>c</b> εἴ [[τις]] εἰ δὲ δή τιν' ἄνδρα ἐτίμασαν (O. 1.54) εἰ δὲ θεὸν [[ἀνήρ]] [[τις]] ἔλπεται [[λαθέμεν]] (O. 1.64) “Μοῖραι δ' ἀφίσταντ, εἴ [[τις]] [[ἔχθρα]] [[πέλει]]” (P. 4.145) εἰ δὲ τί οἱ [[φίλτρον]] ἐν θυμῷ μελιγάρυες ὕμνοι ἁμέτεροι τίθεν (P. 3.63) εἰ δέ [[τις]] [[ὄλβος]] ἐν ἀνθρώποισιν, [[ἄνευ]] καμάτου οὐ φαίνεται (P. 12.28) εἰ δέ [[τις]] ἀνθρώποισι [[θεόσδοτος]] ατληκηκοτας προστύχῃ fr. 42. 5. [[εἰ καί]] τι Διωνύσου [[ἄρουρα]] φέρει βιόδωρον ἀμαχανίας [[ἄκος]] (Pae. 4.25) c. gen., κεἴ [[μοί]] τιν' ἄνδρα [[τῶν]] θανόντων fr. 4, cf. C. a. <[[span]] [[class]]=mstonen>C adv., τι<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>a</b> c. εἰ, [[εἴπερ]], in [[any]] [[way]] εἴ τί [[τοι]] Πίσας τε καὶ Φερενίκου [[χάρις]] νόον ὑπὸ γλυκυτάταις ἔθηκε φροντίσιν (O. 1.18) “φίλια δῶρα Κυπρίας ἄγ' εἴ τι, Ποσείδαον, ἐς [[χάριν]] τέλλεται” (O. 1.75) [[εἴπερ]] τι φιλεῖς ἀκοὰν ἁδεῖαν αἰεὶ κλύειν (P. 1.90) εἴ τι [[πέραν]] ἀερθεὶς [[ἀνέκραγον]] (N. 7.75) εἰ δὲ γεύεται ἀνδρὸς [[ἀνήρ]] τι (N. 7.87) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> c. που, [[somehow]] or [[other]] καί [[πού]] τι καὶ βροτῶν [[φάτις]] (O. 1.28) “οὔ τί που [[οὗτος]] [[Ἀπόλλων]]” (P. 4.87), cf. (I. 2.24) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>c</b> qualifying vb., [[somehow]] [[ἀλλά]] τι προσφέρομεν ἔμπαν ἢ μέγαν νόον [[ἤτοι]] φύσιν ἀθανάτοις (N. 6.4) νέᾳ δ' εὐπραγίᾳ [[χαίρω]] τι· τὸ δ [[ἄχνυμαι]] to [[some]] [[degree]] (P. 7.18) [τί οἱ (codd. contra metr.: τῷ Mingarelli.) (N. 10.15) ] <[[span]] [[class]]=mstonen>D fragg. ]ει [[τις]] [[ἄτερθεν]][ Πα. 13. b. 13. ]ιν τοία [[τις]] εμ[ Πα. 13. c. 1. τί κέ [[τις]] εσχ[ Δ. 4. b. 11. ]και τι πατ[ Θρ. 5. b. 5. ἦν γὰρ τι παλαίφατον[ fr. 140a. 69 (43).
|sltr=<b>τῐς</b> ([[τις]], τινός, τινί, τιν(α), τινές; τι, τινί, τι.) A subs. <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b> anyone, [[anything]] <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>a</b> εἰ δὲ θεὸν [[ἀνήρ]] [[τις]] ἔλπεταί τι [[λαθέμεν]] (τι supp. byz., om. codd.: κε Turyn.: λελαθέμεν Mommsen) (O. 1.64) τά κέ [[τις]] ἀνώνυμον [[γῆρας]] ἕψοι; (O. 1.82) τί δέ [[τις]]; τί δ' οὔ [[τις]]; (P. 8.95) συγγενεῖ δέ [[τις]] εὐδοξίᾳ [[μέγα]] βρίθει (N. 3.40) ἐν δὲ πείρᾳ [[τέλος]] διαφαίνεται ὧν [[τις]] ἐξοχώτερος γένηται (N. 3.71) [[ἐπεὶ]] ῥέζοντά τι καὶ [[παθεῖν]] ἔοικεν (N. 4.32) μαθὼν δέ [[τις]] ἀνερεῖ (N. 7.68) [[ἵσταμαι]] δὴ ποσσὶ κούφοις, ἀμπνέων τε [[πρίν]] τι φάμεν (N. 8.19) ἐμπείρων δέ [[τις]] ταρβεῖ fr. 110.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> c. neg. [[σύμβολον]] δ' οὔ πώ [[τις]] ἐπιχθονίων πιστὸν εὗρεν (O. 12.7) πόθον ἔνδαιεν [[Ἥρα]] ναὸς Ἀργοῦς μή τινα λειπόμενον μένειν (P. 4.185) μήτ' ὦν τινι [[πῆμα]] πορών (P. 4.297) πόνων δ' οὔ [[τις]] ἀπόκλαρός ἐστιν (P. 5.54) [[οὔτε]] τι μεμπτὸν οὔτ' ὦν μεταλλακτόν (''[[sc.]]'' τῶν ἐπὶ ταῖς τραπέζαις) fr. 220. 1.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>c</b> c. gen. ἐμοὶ δ' ἄπορα γαστρίμαργον μακάρων τιν [[εἰπεῖν]] (O. 1.52) [[add]]. neg., (O. 12.7), (P. 1.49), (P. 3.103), fr. 109.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>2</b> [[someone]], [[something]] <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>a</b> τὰ δ' ἀλιτρὰ κατὰ γᾶς δικάζει [[τις]] (O. 2.59) ἄπονον δ' [[ἔλαβον]] [[χάρμα]] παῦροί τινες (O. 10.22) ἔπορε μόχθῳ βραχύ τι τερπνόν (O. 10.93) σὺν δ' ἀνάγκᾳ μιν φίλον καί [[τις]] ἐὼν [[μεγαλάνωρ]] ἔσανεν (P. 1.52) [[ἄγει]] δὲ [[χάρις]] [[φίλων]] [[ποί]] τινος ἀντὶ ἔργων ὀπιζομένα (codd.: [[ποίνιμος]] coni. Spiegel) (P. 2.17) [τινες ἑλκόμενοι (coni. Sheppard: τινος codd.) (P. 2.90) ] ἤ τινα Λατοίδα κεκλημένον ἢ πατέρος (P. 3.67) ὁ δὲ [[καλόν]] τι [[νέον]] λαχὼν (P. 8.88) τοῖσι τέλειον ἐπ' εὐχᾷ κωμάσομαί τι παθὼν ἐσλόν (P. 9.89) ἐμὲ δ' [[οὖν]] [[τις]] ἀοιδᾶν δίψαν ἀκειόμενον πράσσει [[χρέος]] (P. 9.103) ἀλλ' [[ἔσται]] [[χρόνος]] [[οὗτος]], ὃ καί τιν ἀελπτίᾳ βαλὼν [[ἔμπαλιν]] γνώμας τὸ μὲν δώσει τὸ δ [[οὔπω]] (P. 12.31) ποτίφορον δὲ κόσμον ἔλαχες γλυκύ τι γαρυέμεν (N. 3.32) [[ἐπεὶ]] ψεύδεσί οἱ ποτανᾷ τε μαχανᾷ σεμνὸν ἔπεστί τι (N. 7.23) [[τοῦτο]] γὰρ ἀθάνατον φωνᾶεν ἕρπει, εἴ [[τις]] εὖ εἴπῃ τι (I. 4.41) γλυκύ τι δαμωσόμεθα καὶ μετὰ πόνον (I. 8.8) ὁ δὲ [[καλόν]] τι πονήσαις (Pae. 2.66) ἐλαύνεις τι νεώτερον ἢ [[πάρος]]; (Pae. 9.6) μνάσει δὲ καί τινα ναίο[ν]θ' ἑκὰς ἡρωίδος θεαρίας ([[may]] [[refer]] to a [[particular]] [[person]] or [[generally]] to absentees, Lobel) Πα. 1. 3. γλυκύ τι κλεπτόμενον [[μέλημα]] Κύπριδος fr. 217. c. impv., μακρά μοι [[αὐτόθεν]] ἅλμαθ' ὑποσκάπτοι [[τις]] (N. 5.20) ἐγκιρνάτω [[τίς]] μιν (N. 9.50) μαρνάσθω [[τις]] (I. 5.54) Κλεάνδρῳ [[τις]] ἁλικίᾳ τε [[λύτρον]] εὔδοξον, ὦ νέοι, καμάτων ἀνεγειρέτω κῶμον (I. 8.1) cf. fr. 109, (I. 8.66), (Pae. 1.2) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> c. gen. ἔννεπε [[κρυφᾷ]] [[τις]] [[αὐτίκα]] φθονερῶν γειτόνων (O. 1.47) εἰ δέ [[τις]] [[ἤδη]] λέγει ἕτερόν τιν' ἀν Ἑλλάδα τῶν [[πάροιθε]] [[γενέσθαι]] ὑπέρτερον (P. 2.60) ὀπιζομένων δ' [[ἔμπας]] [[τις]] εἶπεν καὶ [[τόδε]] (P. 4.86) καί τινα σὺν πλαγίῳ ἀνδρῳν κόρῳ στείχοντα τὸν ἐχθρότατον φᾶσέ νιν δώσειν μόρῳ (v. Radt, Mnem., 1966, 169) (N. 1.64) ποντίαν χρυσαλακάτων τινὰ Νηρείδων πράξειν ἄκοιτιν (N. 5.36) [[ἐχρῆν]] δέ τιν' [[ἔνδον]] ἄλσει παλαιτάτῳ Αἰακιδᾶν κρεόντων τὸ λοιπὸν [[ἔμμεναι]] (N. 7.44) ἁλίκων τῶ [[τις]] ἁβρὸν ἀμφὶ παγκρατίου Κλεάνδρῳ πλεκέτω μυρσίνας στέφανον (I. 8.66) [[πλέον]] τι [[λαχών]] (''[[sc.]]'' [[Ζεύς]]) fr. 35a. τῶ[ν . . Λο]κρῶν [[τις]] fr. 140b. 4.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>3</b> <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>a</b> εἴ [[τις]], cf. B. c, C. a. εἰ δέ μιν ἔχων [[τις]] οἶδεν τὸ μέλλον (O. 2.56) ὑγίεντα δ' εἴ [[τις]] ὄλβον ἄρδει (O. 5.23) πολλοὶ δὲ μέμνανται, καλὸν εἴ τι ποναθῇ (O. 6.11) φιάλαν ὡς εἴ [[τις]] δωρήσεται (O. 7.1) παραπειρῶνται Διὸς ἀργικεραύνου, εἴ τιν' [[ἔχει]] λόγον ἀνθρώπων [[πέρι]] (O. 8.4) εἰ δὲ σὺν πόνῳ [[τις]] εὖ πράσσοι (O. 11.4) ἄνεται πάντα βροτοῖς, εἰ [[σοφός]], εἰ [[καλός]], εἴ [[τις]] ἀγλαὸς [[ἀνήρ]] (O. 14.7) εἴ τι καὶ φλαῦρον παραιθύσσει, [[μέγα]] [[τοι]] φέρεται πὰρ [[σέθεν]] (P. 1.87) εἰ δέ [[τις]] [[ἤδη]] λέγει (P. 2.58) “μεμάντευμαι δ' ἐπὶ Κασταλίᾳ, εἰ μετάλλατόν τι” (P. 4.164) εἰ [[γάρ]] [[τις]] ὄζους ἐξερείψειεν (P. 4.263) [[κέρδος]] δὲ φίλτατον, ἑκόντος εἴ [[τις]] ἐκ δόμων φέροι (P. 8.14) εἰ [[γάρ]] [[τις]] ἐσλὰ πέπαται (P. 8.73) εἰ [[φίλος]] ἀστῶν, εἴ [[τις]] [[ἀντάεις]] (P. 9.93) εἴ [[τις]] [[ἄκρον]] ἑλὼν ὕβριν ἀπέφυγεν (εἴ [[τις]] codd.: [[τίς]] Homan) (P. 11.55) εἰ δὲ τύχῃ [[τις]] ἔρδων (N. 7.11) εἰ δέ [[τις]] ὄλβον ἔχων μορφᾷ παραμεύσεται ἄλλους (N. 11.13) εἰ δέ [[τις]] [[ἔνδον]] νέμει πλοῦτον κρυφαῖον (I. 1.67) εἴ [[τις]] ἄγοι τιμὰς Ἑλικωνιάδων (I. 2.34) [[τοῦτο]] γὰρ ἀθάνατον φωνᾶεν ἕρπει, εἴ [[τις]] εὖ εἴπῃ τι (I. 4.41) τὰ μακρὰ δ' εἴ [[τις]] παπταίνει (I. 7.43) εἰ δέ [[τις]] ἀρκέων φίλοις, ἐχθροῖσι τραχὺς ὑπαντιάζει (Pae. 2.31) c. gen., λαγέταν [[γάρ]] [[τοι]] τύραννον δέρκεται, εἴ τιν' ἀνθρώπων, ὁ [[μέγας]] [[πότμος]] (P. 3.86) εἰ δὲ νόῳ [[τις]] [[ἔχει]] θνατῳν ἀλαθείας ὁδόν (P. 3.103) εἴ [[τις]] [[ἀνδρῶν]] κατέχει φρασὶν αἰανῆ κόρον (I. 3.1) εἰ [[γάρ]] [[τις]] ἀνθρώπων πράσσει θεοδμάτους ἀρετὰς (I. 6.10) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> [[ὁπόταν]] [[τις]] τὺ δ' [[ὁπόταν]] [[τις]] ἀμείλιχον καρδίᾳ κότον ἐνελάσῃ (P. 8.8) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>4</b> <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>a</b> [[πᾶς]] [[τις]] γαστρὶ δὲ [[πᾶς]] [[τις]] ἀμύνων λιμὸν αἰανῆ [[τέταται]] (I. 1.49) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> [[τις]], [[many]] a [[one]] ἦ τιν' ἄγλωσσον [[μέν]], [[ἦτορ]] δ ἄλκιμον, [[λάθα]] κατέχει ἐν λυγρῷ νείκει (N. 8.24) c. gen., καὶ ὑψιφρόνων τιν' ἔκαμψε βροτῶν (P. 2.51) [cf. (N. 1.64) ] ἀελλοπόδων [[μέν]] τιν' εὐφραίνοισιν ἵππων τιμαὶ καὶ στέφανοι, τοὺς δὲ πολυχρύσοις θαλάμοις βιοτά, τέρπεται δὲ καί [[τις]] ἐπ οἶδμ [[ἅλιον]] ναὶ θοᾷ διαστείβων (bis) fr. 221.<br />&nbsp;&nbsp;nbsp;&nbsp;<b>c</b> a [[man]] i. e. men “[[ὄφρα]] [[τις]] [[τᾶν]] ἐν δυνατῷ φιλοτάτων ἐπιψαύειν [[ἔραται]]” (P. 4.92) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>d</b> [[each]] σὺν δ' ἀέθλοις ἐκέλευσεν διακρῖναι ποδῶν ἅντινα σχήσοι [[τις]] ἡρώων, ὅσοι γαμβροί [[σφιν]] [[ἦλθον]] (P. 9.116) τὸ κοινόν [[τις]] ἀστῶν ἐν εὐδίᾳ τιθεὶς ἐρευνασάτω [[φάος]] fr. 109. 1. τὰ δ' αὐτὸς ἀντιτύχῃ, ἔλπεταί [[τις]] [[ἕκαστος]] ἐξοχώτατα [[φάσθαι]] (Mingarelli: ἄν [[τις]] τύχῃ codd.) (N. 4.91) —2. B adj.,<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>a</b> a, [[any]] [[ὅταν]] [[τις]] [[βροτήσιος]] ἀνὴρ αὐτὸν ἀνάγῃ (P. 5.2) [[ὦναξ]], ἑκόντι δ' [[εὔχομαι]] νόῳ [[κατά]] τιν ἁρμονίαν βλέπειν ἀμφ ἕκαστον ὅσα [[νέομαι]] (P. 8.68) κωφὸς [[ἀνήρ]] [[τις]], ὃς Ἡρακλεῖ [[στόμα]] μὴ περιβάλλει (P. 9.87) ἐπαοιδαῖς δ' ἀνὴρ νώδυνον καί [[τις]] κάματον θῆκεν (N. 8.50) [[add]]. neg., [[πέποιθα]] δὲ ξένον μή τιν' δαιδαλωσέμεν (O. 1.104) [[πεῖρας]] οὔ τι θανάτου (O. 2.31) [[τεκεῖν]] μή τιν' πόλιν ἄνδρα [[μᾶλλον]] εὐεργέταν (O. 2.93) ἀντεβόλησεν τῶν ἀνὴρ θνατὸς [[οὔπω]] [[τις]] [[πρότερον]] (O. 13.31) ἕτερον οὔ τινα οἶκον ἀπεφάνατο [[πυγμαχία]] λτ;πλεόνωνγτ; ταμίαν (N. 6.25) ἀσκὸς δ' [[οὔτε]] [[τις]] ἀμφορεὺς ἐλίνυεν δόμοις *fr. 104b. 4.*<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> [[some]], [[some]] [[sort]] of Μοῖρ' [[ἐπί]] τι καὶ πῆμ [[ἄγει]] (O. 2.37) αἰτέων λαοτρόφον τιμάν τιν' ἑᾷ κεφαλᾷ (O. 6.60) [[δόξαν]] [[ἔχω]] τιν' ἐπὶ γλώσσᾳ λιγυρᾶς ἀκόνας (O. 6.82) ἐπὶ μὰν βαίνει τι καὶ λάθας ἀτέκμαρτα [[νέφος]] (O. 7.45) εἶπέ τιν' αὐτὸς ὁρᾶν γαῖαν (O. 7.62) τεθμὸς δέ [[τις]] ἀθανάτων (O. 8.25) ἔστιν δὲ καί τι θανόντεσσιν [[μέρος]] (O. 8.77) [[σύν]] τινι μοιριδίῳ παλάμᾳ (O. 9.25) στάθμας δέ τινος ἑλκόμενοι περισσᾶς (τινες coni. Sheppard) (P. 2.90) “μή τι νεώτερον ἐξ αὐτῶν ἀναστάῃ [[κακόν]]” (P. 4.155) καί τινα οἶμον [[ἴσαμι]] βραχύν (P. 4.247) οὐ [[θεῶν]] [[ἄτερ]] ἀλλὰ Μοῖρά [[τις]] [[ἄγεν]] (P. 5.76) ἤ μέ [[τις]] [[ἄνεμος]] [[ἔξω]] πλόου ἔβαλεν (P. 11.39) σπεῖρέ [[νυν]] ἀγλαίαν τινὰ νάσῳ (= ἀγλαίας τι, Radt) (N. 1.13) ἔστι δέ [[τις]] [[λόγος]] ἀνθρώπων, τετελεσμένον ἐσλὸν μὴ [[χαμαὶ]] [[σιγᾷ]] καλύψαι (N. 9.6) παθόντες [[πού]] τι φιλόξενον [[ἔργον]] (cf. C. b.) (I. 2.24) [[ἐπειδὴ]] τὸν [[ὑπὲρ]] [[κεφαλᾶς]] γε Ταντάλου λίθον [[παρά]] [[τις]] ἔτρεψεν [[ἄμμι]] [[θεός]] (I. 8.10) ἀπήμονα εἰς ὄλβον τινὰ τράποιο Θήβαις, ὦ [[πότνια]], πάγκοινον [[τέρας]] (Pae. 9.9) πολέμοιο δὲ [[σᾶμα]] φέρεις τινός; (Pae. 9.13) ἐκράνθην ὑπὸ δαιμονίῳ τινὶ (δείματι e. g. supp. Wil.) Πα. . 3. [[ἄνδρες]] [[θήν]] τινες ἀκκιζόμενοι νεκρὸν ἵππον στυγέοισι fr. 203. 1. εἶπεν ἐν Θήβαισι τοιοῦτόν τι [[ἔπος]] (O. 6.16) ἄλλοις δέ [[τις]] ἐτέλεσσεν [[ἄλλος]] ἀνὴρ εὐαχέα βασιλεῦσιν ὕμνον (P. 2.13) [[[τις]] = quidam, cannot be shown to be a [[valid]] [[meaning]] in [[Pindar]]: it is a possibility in the [[following]] places, (O. 6.82), (O. 7.45), (O. 9.25), (P. 2.90), (P. 4.247), (N. 9.6), fr. 203. 1, v. supra.]<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>c</b> εἴ [[τις]] εἰ δὲ δή τιν' ἄνδρα ἐτίμασαν (O. 1.54) εἰ δὲ θεὸν [[ἀνήρ]] [[τις]] ἔλπεται [[λαθέμεν]] (O. 1.64) “Μοῖραι δ' ἀφίσταντ, εἴ [[τις]] [[ἔχθρα]] [[πέλει]]” (P. 4.145) εἰ δὲ τί οἱ [[φίλτρον]] ἐν θυμῷ μελιγάρυες ὕμνοι ἁμέτεροι τίθεν (P. 3.63) εἰ δέ [[τις]] [[ὄλβος]] ἐν ἀνθρώποισιν, [[ἄνευ]] καμάτου οὐ φαίνεται (P. 12.28) εἰ δέ [[τις]] ἀνθρώποισι [[θεόσδοτος]] ατληκηκοτας προστύχῃ fr. 42. 5. [[εἰ καί]] τι Διωνύσου [[ἄρουρα]] φέρει βιόδωρον ἀμαχανίας [[ἄκος]] (Pae. 4.25) c. gen., κεἴ [[μοί]] τιν' ἄνδρα τῶν θανόντων fr. 4, cf. C. a. C adv., τι<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>a</b> c. εἰ, [[εἴπερ]], in [[any]] [[way]] εἴ τί [[τοι]] Πίσας τε καὶ Φερενίκου [[χάρις]] νόον ὑπὸ γλυκυτάταις ἔθηκε φροντίσιν (O. 1.18) “φίλια δῶρα Κυπρίας ἄγ' εἴ τι, Ποσείδαον, ἐς [[χάριν]] τέλλεται” (O. 1.75) [[εἴπερ]] τι φιλεῖς ἀκοὰν ἁδεῖαν αἰεὶ κλύειν (P. 1.90) εἴ τι [[πέραν]] ἀερθεὶς [[ἀνέκραγον]] (N. 7.75) εἰ δὲ γεύεται ἀνδρὸς [[ἀνήρ]] τι (N. 7.87) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> c. που, [[somehow]] or [[other]] καί [[πού]] τι καὶ βροτῶν [[φάτις]] (O. 1.28) “οὔ τί που [[οὗτος]] [[Ἀπόλλων]]” (P. 4.87), cf. (I. 2.24) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>c</b> qualifying vb., [[somehow]] [[ἀλλά]] τι προσφέρομεν ἔμπαν ἢ μέγαν νόον [[ἤτοι]] φύσιν ἀθανάτοις (N. 6.4) νέᾳ δ' εὐπραγίᾳ [[χαίρω]] τι· τὸ δ [[ἄχνυμαι]] to [[some]] [[degree]] (P. 7.18) [τί οἱ (codd. contra metr.: τῷ Mingarelli.) (N. 10.15) ] D fragg. ]ει [[τις]] [[ἄτερθεν]][ Πα. 13. b. 13. ]ιν τοία [[τις]] εμ[ Πα. 13. c. 1. τί κέ [[τις]] εσχ[ Δ. 4. b. 11. ]και τι πατ[ Θρ. 5. b. 5. ἦν γὰρ τι παλαίφατον[ fr. 140a. 69 (43).
}}
}}
{{grml
{{grml
|mltxt=τι, ΝΜΑ, και κυπρ. τ. και αρκαδ. τ. σις, και θεσσ. τ. αρσ. και θηλ. κις, ουδ. κι, Α<br /> (αόρ. εγκλιτ. αντων.) (στη νεοελλ. μόνο ως [[λόγιος]] τ.)<br /> <b>1.</b> [[κάποιος]], [[ένας]] («καί τις θεὸς ἡγεμόνευεν», <b>Ομ. Οδ.</b>)<br /> <b>2.</b> [[κάποιος]] από πολλούς<br /> <b>3.</b> (με περιοριστική ή περιφρονητική σημ.) [[ένας]] [[οποιοσδήποτε]], [[κάποιος]] [[ασήμαντος]], [[κάποιος]] [[χωρίς]] [[αξία]] (α. «[[ανόητος]] τις [[νεαρός]]» β. «ὡς ταχεῑά τις... [[χάρις]] διαρρεῑ», <b>Σοφ.</b>)<br /> <b>4.</b> <b>στον πληθ.</b> <i>τινες</i><br /> μερικοί<br /> <b>νεοελλ.</b><br /> <b>φρ.</b> α) «[[μέχρι]] προ τινος»<br /> (ενν. <i>χρόνου</i>) [[μέχρι]] [[πριν]] από λίγο καιρό<br /> β) «από τινος»<br /> (ενν. <i>χρόνου</i>) εδώ και λίγο καιρό<br /> γ) «[[μέχρι]] τινος» — [[μέχρι]] ένα μικρό [[διάστημα]], ώς ένα [[σημείο]]<br /> («[[μέχρι]] τινος θα έλθουμε [[μαζί]] σας»)<br /> δ) «[[κατά]] τι» — εν μέρει, λίγο<br /> ε) «[[κατιτί]]» — [[κάτι]] το ιδιαίτερο, [[κάτι]] το ξεχωριστό («δεν [[μπορώ]] να το εξηγήσω, [[αλλά]] έχει [[κατιτί]] που μού αρέσει»)<br /> <b>αρχ.</b><br /> Ι. ΚΛΙΣΗ: Α. (<b>στον εν.</b>)<br /> <b>1.</b> <b>(ονομ.)</b> σπάν. ιων. και δωρ. τ. [[τεός]]<br /> <b>2.</b> <b>γεν.</b> ιων. τ. <i>τεο</i> και <i>τευ</i>, ποιητ. και αττ. τ. <i>του</i> και <i>τινος</i><br /> <b>3.</b> <b>δοτ.</b> ιων. τ. <i>τεῳ</i>, ποιητ. και αττ. τ. <i>τῳ</i> και <i>τινι</i>, αιολ. τ. <i>τίῳ</i><br /> <b>4.</b> <b>(αιτ.)</b> αρσ. και θηλ. <i>τινα</i> και σπάν τ. [[τεός]], ουδ. <i>τι</i>- Β. <b>στον πληθ.</b><br /> <b>1.</b> <b>(ονομ.)</b> αρσ. και θηλ. <i>τίνες</i>, δωρ. τ. <i>τινεν</i>, θεσσ. <i>κινες</i>, ουδ. <i>τινα</i> και [[ἄσσα]], αττ. τ. [[ἄττα]], δωρ. τ. <i>σά</i>, βοιωτ. τ. <i>τά</i><br /> <b>2.</b> <b>γεν.</b> ιων. τ. [[τέων]] και τεῶν και <i>τινων</i><br /> <b>3.</b> <b>δοτ.</b> <i>τίσι</i>(<i>ν</i>), δωρ. τ. <i>τίνοις</i>, αιολ. τ. [[τίοισι]], ιων. τ. [[τέοισι]]<br /> <b>4.</b> <b>(αιτ.)</b> αρσ. και θηλ. <i>τινας</i>, ουδ. <i>τινα</i>- II. ΣΥΝΤΑΞΗ - ΣΗΜΑΣΙΑ: 1. [[κάθε]] ενδιαφερόμενος, [[καθένας]] που αποβλέπει σε [[κάτι]] («ἵνα τις στυγέῃσι καὶ [[ἄλλος]]», <b>Ομ. Ιλ.</b>)<br /> <b>2.</b> [[κανείς]] («μισεῑ τις ἐκεῖνον», <b>Δημοσθ.</b>)<br /> <b>3.</b> (ως εμφαντικό) α) [[κάποιος]] [[μεγάλος]], [[κάποιος]] [[σπουδαίος]] («τὸ δοκεῖν τιν' [[εἶναι]]», Μέν.)<br /> β) [[αντί]] του [[άνδρας]] («ἦν δὲ τις ἐν Τρώεσσι Δάρης», <b>Ομ. Ιλ.</b>)<br /> <b>4.</b> (με κύρια ον.) [[κάποιος]] όμοιος, [[κάποιος]] [[τέτοιος]] («ἤ τις [[Ἀπόλλων]] ἤ Πάν», <b>Αισχύλ.</b>)<br /> <b>5.</b> (με αριθμτ.) α) [[ένας]] [[οποιοσδήποτε]], [[αλλά]] [[ένας]] μόνον («δώσει δὲ τι ἕν γε φέρεσθαι», <b>Ομ. Οδ.</b>)<br /> β) [[περίπου]], [[κάπου]] («ἐς διακοσίους τινας», <b>Θουκ.</b>)<br /> <b>6.</b> (με ουσ.) [[αρκετός]] («στρατῷ τινι» — με αρκετό [[στράτευμα]], <b>Θουκ.</b>)<br /> <b>7.</b> (με διάφορες αντων.) α) [[ὅσος]] τις</i><br /> πόσο [[πολύς]], πόσο [[μεγάλη]] [[ποσότητα]] («[[ὅσσος]] τις [[χρυσός]] τε καὶ [[ἄργυρος]] ἀσκῷ ἔνεστιν», <b>Ομ. Οδ.</b>)<br /> β) <i>οἶός τις</i><br /> τί είδους [[άνθρωπος]]<br /> <b>8.</b> (με αρθρ.) α) εκφέρεται ομοιόπτωτα με έναρθρο ουσ. («[[ὅταν]] δ' ὁ [[κύριος]] παρῇ τις», <b>Σοφ.</b>)<br /> β) (στους φιλοσόφους) ο ορισμένος ή ο [[τέτοιος]] (α. «ὁ τὶς [[ἵππος]]», <b>Αριστοτ.</b><br /> β. «ἡ τὶς [[γραμματική]]», <b>Αριστοτ.</b>)<br /> γ) σε αντιθετικές προτάσεις («ὁ μὲν τις..., [[ἄλλος]] δέ...», <b>Ευρ.</b>)<br /> <b>9.</b> [[αντί]] της προσ. αντων. του α' και του β' προσ. («ποῑ τις τρέψεται;», <b>Σοφ.</b>)<br /> <b>10.</b> [[αντί]] του ονόματος ενός προσώπου ή πράγματος το οποίο αποφεύγει [[κανείς]] να κατονομάσει, [[κυρίως]] για ευφημισμό (α «οὐκ ἔφασαν ἰέναι, ἐὰν μή τις χρήματα διδῷ [ενν. <i>ὁ Κῡρος</i>]», <b>Ξεν.</b><br /> β. «καὶ γὰρ ἄν οὗτός τι πάθῃ, [[ταχέως]] ὑμεῖς ἕτερον Φίλιππον ποιήσετε», <b>Δημοσθ.</b>)<br /> <b>11.</b> (<b>το ουδ.</b>) α) <b>(περιλπτ.)</b> ένα [[μέρος]], ένα [[τμήμα]] («ἦν τι καὶ ἐν ταῖς Συρακούσαις», <b>Θουκ.</b>)<br /> β) (<b>ως επίρρ.</b>) σε έναν βαθμό, [[κάπως]] («παρεθάρρυνέ τι αὐτούς», <b>Ξεν.</b>)<br /> <b>12.</b> <b>φρ.</b> α) «[[λέγω]] [ή ποιῶ] τι» — λέω [ή [[κάνω]]] [[κάτι]] σπουδαίο (<b>Πλάτ.</b>)<br /> β) «καὶ τι» — εν μέρει<br /> γ) «ἤ τι ἤ [[οὐδέν]]» — λίγο ή [[τίποτε]], [[σχεδόν]] [[τίποτε]] (<b>Πλάτ.</b>)<br /> δ) «ἤ τις ἤ [[οὐδείς]]» — [[σχεδόν]] [[κανείς]] (<b>Ηρόδ.</b>)<br /> ε) «τὸ μέν... τὸ δὲ τι...»εν μέρει μεν... εν μέρει δε, [[κάπως]] (<b>Θουκ.</b>, <b>Πολ.</b>).<br /> [<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Βλ. ερωτ. <i>τίς</i>].
|mltxt=τι, ΝΜΑ, και κυπρ. τ. και αρκαδ. τ. σις, και θεσσ. τ. αρσ. και θηλ. κις, ουδ. κι, Α<br /> (αόρ. εγκλιτ. αντων.) (στη νεοελλ. μόνο ως [[λόγιος]] τ.)<br /> <b>1.</b> [[κάποιος]], [[ένας]] («καί τις θεὸς ἡγεμόνευεν», <b>Ομ. Οδ.</b>)<br /> <b>2.</b> [[κάποιος]] από πολλούς<br /> <b>3.</b> (με περιοριστική ή περιφρονητική σημ.) [[ένας]] [[οποιοσδήποτε]], [[κάποιος]] [[ασήμαντος]], [[κάποιος]] [[χωρίς]] [[αξία]] (α. «[[ανόητος]] τις [[νεαρός]]» β. «ὡς ταχεῖά τις... [[χάρις]] διαρρεῖ», <b>Σοφ.</b>)<br /> <b>4.</b> <b>στον πληθ.</b> <i>τινες</i><br /> μερικοί<br /> <b>νεοελλ.</b><br /> <b>φρ.</b> α) «[[μέχρι]] προ τινος»<br /> (ενν. <i>χρόνου</i>) [[μέχρι]] [[πριν]] από λίγο καιρό<br /> β) «από τινος»<br /> (ενν. <i>χρόνου</i>) εδώ και λίγο καιρό<br /> γ) «[[μέχρι]] τινος» — [[μέχρι]] ένα μικρό [[διάστημα]], ώς ένα [[σημείο]]<br /> («[[μέχρι]] τινος θα έλθουμε [[μαζί]] σας»)<br /> δ) «[[κατά]] τι» — εν μέρει, λίγο<br /> ε) «[[κατιτί]]» — [[κάτι]] το ιδιαίτερο, [[κάτι]] το ξεχωριστό («δεν [[μπορώ]] να το εξηγήσω, [[αλλά]] έχει [[κατιτί]] που μού αρέσει»)<br /> <b>αρχ.</b><br /> Ι. ΚΛΙΣΗ: Α. (<b>στον εν.</b>)<br /> <b>1.</b> <b>(ονομ.)</b> σπάν. ιων. και δωρ. τ. [[τεός]]<br /> <b>2.</b> <b>γεν.</b> ιων. τ. <i>τεο</i> και <i>τευ</i>, ποιητ. και αττ. τ. <i>του</i> και <i>τινος</i><br /> <b>3.</b> <b>δοτ.</b> ιων. τ. <i>τεῳ</i>, ποιητ. και αττ. τ. <i>τῳ</i> και <i>τινι</i>, αιολ. τ. <i>τίῳ</i><br /> <b>4.</b> <b>(αιτ.)</b> αρσ. και θηλ. <i>τινα</i> και σπάν τ. [[τεός]], ουδ. <i>τι</i>- Β. <b>στον πληθ.</b><br /> <b>1.</b> <b>(ονομ.)</b> αρσ. και θηλ. <i>τίνες</i>, δωρ. τ. <i>τινεν</i>, θεσσ. <i>κινες</i>, ουδ. <i>τινα</i> και [[ἄσσα]], αττ. τ. [[ἄττα]], δωρ. τ. <i>σά</i>, βοιωτ. τ. <i>τά</i><br /> <b>2.</b> <b>γεν.</b> ιων. τ. [[τέων]] και τεῶν και <i>τινων</i><br /> <b>3.</b> <b>δοτ.</b> <i>τίσι</i>(<i>ν</i>), δωρ. τ. <i>τίνοις</i>, αιολ. τ. [[τίοισι]], ιων. τ. [[τέοισι]]<br /> <b>4.</b> <b>(αιτ.)</b> αρσ. και θηλ. <i>τινας</i>, ουδ. <i>τινα</i>- II. ΣΥΝΤΑΞΗ - ΣΗΜΑΣΙΑ: 1. [[κάθε]] ενδιαφερόμενος, [[καθένας]] που αποβλέπει σε [[κάτι]] («ἵνα τις στυγέῃσι καὶ [[ἄλλος]]», <b>Ομ. Ιλ.</b>)<br /> <b>2.</b> [[κανείς]] («μισεῖ τις ἐκεῖνον», <b>Δημοσθ.</b>)<br /> <b>3.</b> (ως εμφαντικό) α) [[κάποιος]] [[μεγάλος]], [[κάποιος]] [[σπουδαίος]] («τὸ δοκεῖν τιν' [[εἶναι]]», Μέν.)<br /> β) [[αντί]] του [[άνδρας]] («ἦν δὲ τις ἐν Τρώεσσι Δάρης», <b>Ομ. Ιλ.</b>)<br /> <b>4.</b> (με κύρια ον.) [[κάποιος]] όμοιος, [[κάποιος]] [[τέτοιος]] («ἤ τις [[Ἀπόλλων]] ἤ Πάν», <b>Αισχύλ.</b>)<br /> <b>5.</b> (με αριθμτ.) α) [[ένας]] [[οποιοσδήποτε]], [[αλλά]] [[ένας]] μόνον («δώσει δὲ τι ἕν γε φέρεσθαι», <b>Ομ. Οδ.</b>)<br /> β) [[περίπου]], [[κάπου]] («ἐς διακοσίους τινας», <b>Θουκ.</b>)<br /> <b>6.</b> (με ουσ.) [[αρκετός]] («στρατῷ τινι» — με αρκετό [[στράτευμα]], <b>Θουκ.</b>)<br /> <b>7.</b> (με διάφορες αντων.) α) [[ὅσος]] τις</i><br /> πόσο [[πολύς]], πόσο [[μεγάλη]] [[ποσότητα]] («[[ὅσσος]] τις [[χρυσός]] τε καὶ [[ἄργυρος]] ἀσκῷ ἔνεστιν», <b>Ομ. Οδ.</b>)<br /> β) <i>οἶός τις</i><br /> τί είδους [[άνθρωπος]]<br /> <b>8.</b> (με αρθρ.) α) εκφέρεται ομοιόπτωτα με έναρθρο ουσ. («[[ὅταν]] δ' ὁ [[κύριος]] παρῇ τις», <b>Σοφ.</b>)<br /> β) (στους φιλοσόφους) ο ορισμένος ή ο [[τέτοιος]] (α. «ὁ τὶς [[ἵππος]]», <b>Αριστοτ.</b><br /> β. «ἡ τὶς [[γραμματική]]», <b>Αριστοτ.</b>)<br /> γ) σε αντιθετικές προτάσεις («ὁ μὲν τις..., [[ἄλλος]] δέ...», <b>Ευρ.</b>)<br /> <b>9.</b> [[αντί]] της προσ. αντων. του α' και του β' προσ. («ποῖ τις τρέψεται;», <b>Σοφ.</b>)<br /> <b>10.</b> [[αντί]] του ονόματος ενός προσώπου ή πράγματος το οποίο αποφεύγει [[κανείς]] να κατονομάσει, [[κυρίως]] για ευφημισμό (α «οὐκ ἔφασαν ἰέναι, ἐὰν μή τις χρήματα διδῷ [ενν. <i>ὁ Κῡρος</i>]», <b>Ξεν.</b><br /> β. «καὶ γὰρ ἄν οὗτός τι πάθῃ, [[ταχέως]] ὑμεῖς ἕτερον Φίλιππον ποιήσετε», <b>Δημοσθ.</b>)<br /> <b>11.</b> (<b>το ουδ.</b>) α) <b>(περιλπτ.)</b> ένα [[μέρος]], ένα [[τμήμα]] («ἦν τι καὶ ἐν ταῖς Συρακούσαις», <b>Θουκ.</b>)<br /> β) (<b>ως επίρρ.</b>) σε έναν βαθμό, [[κάπως]] («παρεθάρρυνέ τι αὐτούς», <b>Ξεν.</b>)<br /> <b>12.</b> <b>φρ.</b> α) «[[λέγω]] [ή ποιῶ] τι» — λέω [ή [[κάνω]]] [[κάτι]] σπουδαίο (<b>Πλάτ.</b>)<br /> β) «καὶ τι» — εν μέρει<br /> γ) «ἤ τι ἤ [[οὐδέν]]» — λίγο ή [[τίποτε]], [[σχεδόν]] [[τίποτε]] (<b>Πλάτ.</b>)<br /> δ) «ἤ τις ἤ [[οὐδείς]]» — [[σχεδόν]] [[κανείς]] (<b>Ηρόδ.</b>)<br /> ε) «τὸ μέν... τὸ δὲ τι...»εν μέρει μεν... εν μέρει δε, [[κάπως]] (<b>Θουκ.</b>, <b>Πολ.</b>).<br /> [<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Βλ. ερωτ. <i>τίς</i>].
}}
}}
{{lsm
{{lsm
Line 26: Line 26:
}}
}}
{{mdlsj
{{mdlsj
|mdlsjtxt=<br /><b class="num">I.</b> Indef. Pron. any one, any [[thing]], [[some]] one, [[some]] [[thing]]; and as adj. any, [[some]], and serving as the Indef. Art. a, an: in the [[latter]] [[case]] it agrees with its Subst., [[φίλος]] τις a [[friend]], [[θεός]] τις a god, i. e. not a man; in the [[former]] it is followed by gen. pl., [[φίλων]] τις one of thy friends, [[θεῶν]] τις one of the gods.<br /><b class="num">II.</b> [[special]] usages:<br /><b class="num">1.</b> [[some]] one (of [[many]]), i. e. [[many]] a one, ὧδε δέ τις εἴπεσκεν so men said, Hom.<br /><b class="num">2.</b> any one concerned, [[each]] one, Il.; τοὺς ξυμμάχους αὐτόν τινα κολάζειν that [[every]] man should [[himself]] [[chastise]] his own allies, Thuc.; ἄμεινόν τινος [[better]] [[than]] any others, Dem.:—[[this]] is [[more]] [[fully]] expressed by adding [[other]] pronominal words, τις [[ἕκαστος]] Od., etc.; πᾶς τις Hdt., etc.; [[οὐδείς]] or [[μηδείς]] τις Eur., Xen.<br /><b class="num">3.</b> in [[reference]] to a [[person]], whom one avoids naming, δώσει τις [[δίκην]] [[some]] one I [[know]] [[will]] [[suffer]], Ar.; so euphem. for [[something]] bad, ἤν τι ποιῶμεν, ἤν τι πάθωμεν Thuc.<br /><b class="num">4.</b> [[indefinitely]], [[where]] we say they, French on, μισεῖ τις ἐκεῖνον they [[hate]] him, Dem.<br /><b class="num">5.</b> τις, τι, emphat. of a [[person]] or [[thing]], [[some]] [[great]] one, [[some]] [[great]] [[thing]], ηὔχεις τις [[εἶναι]] you boasted that you were [[somebody]], Eur.; δοκοῦσι τινὲς [[εἶναι]] Dem.; κἠγών τις φαίνομαι [[ἦμες]] I too [[seem]] to be [[somebody]], Theocr.; so in neut., οἴονταί τι [[εἶναι]] Plat.; so, λέγειν τι to be near the [[mark]], opp. to οὐδὲν λέγειν, Plat.<br /><b class="num">6.</b> emphat. a man, opp. to a [[brute]], τις ἢ [[κύων]] Ar.: [[reversely]], with [[sense]] of [[contempt]], [[Θερσίτης]] τις ἦν [[there]] was one [[Thersites]], Soph.<br /><b class="num">7.</b> with [[prop]]. names τις [[commonly]] signifies one of the [[same]] [[sort]], as, ἤ τις [[Ἀπόλλων]] ἢ Πάν [[either]] an [[Apollo]] or a Pan, Aesch.; [[Ἀφροδίτη]] τις Eur.<br /><b class="num">8.</b> with Adjs. τις takes a restrictive [[sense]], ὥς τις [[θαρσαλέος]] ἐσσι a [[bold]] [[kind]] of [[fellow]], i. e. [[very]] [[bold]], Od.; [[δυσμαθής]] τις a [[dull]] [[sort]] of [[person]], Plat.<br /><b class="num">9.</b> with numerals, [[ἑπτά]] τινες [[some]] [[seven]], [[seven]] or so, Thuc.; ἐς διακοσίους τινάς Thuc.; so without [[numeral]], ἡμέρας τινάς [[some]] days, i. e. [[several]], Thuc.; ἐνιαυτόν τινα a [[year]] or so, Thuc.; so, οὐ πολλοί τινες, τινες οὐ πολλοί, ὀλίγοι τινές Thuc.:—so also [[ὅσος]] τις [[χρυσός]] [[what]] a [[store]] of [[gold]], Od.<br />with Pronominal words, οἷός τις [[what]] [[sort]] of a man, Il.; ποῖός and ὁποῖός τις Soph., Xen., etc.; τις [[τοιόσδε]] Hdt.; τοιοῦτός τις Xen.:— [[ὅταν]] δ' ὁ [[κύριος]] παρῇ τις [[when]] the [[lord]], [[whoever]] he be, is [[here]], Soph.:—in opposed clauses, ὁ μέν τις . . , ὁ δὲ . . Eur., Plat., etc.<br />11. the neut. τι is used as adv. [[somewhat]], in any [[degree]], at all, Il., etc.<br />12. ἤ τις ἢ [[οὐδείς]] few or [[none]], [[next]] to [[none]], Hdt.; ἤ τι ἢ [[οὐδέν]] [[little]] or [[nothing]], Plat.
|mdlsjtxt=<b class="num">I.</b> Indef. Pron. any one, any [[thing]], [[some]] one, [[some]] [[thing]]; and as adj. any, [[some]], and serving as the Indef. Art. a, an: in the [[latter]] [[case]] it agrees with its Subst., [[φίλος]] τις a [[friend]], [[θεός]] τις a god, i. e. not a man; in the [[former]] it is followed by gen. pl., [[φίλων]] τις one of thy friends, [[θεῶν]] τις one of the gods.<br /><b class="num">II.</b> [[special]] usages:<br /><b class="num">1.</b> [[some]] one (of [[many]]), i. e. [[many]] a one, ὧδε δέ τις εἴπεσκεν so men said, Hom.<br /><b class="num">2.</b> any one concerned, [[each]] one, Il.; τοὺς ξυμμάχους αὐτόν τινα κολάζειν that [[every]] man should [[himself]] [[chastise]] his own allies, Thuc.; ἄμεινόν τινος [[better]] [[than]] any others, Dem.:—[[this]] is [[more]] [[fully]] expressed by adding [[other]] pronominal words, τις [[ἕκαστος]] Od., etc.; πᾶς τις Hdt., etc.; [[οὐδείς]] or [[μηδείς]] τις Eur., Xen.<br /><b class="num">3.</b> in [[reference]] to a [[person]], whom one avoids naming, δώσει τις [[δίκην]] [[some]] one I [[know]] [[will]] [[suffer]], Ar.; so euphemism for [[something]] bad, ἤν τι ποιῶμεν, ἤν τι πάθωμεν Thuc.<br /><b class="num">4.</b> [[indefinitely]], [[where]] we say they, French on, μισεῖ τις ἐκεῖνον they [[hate]] him, Dem.<br /><b class="num">5.</b> τις, τι, emphat. of a [[person]] or [[thing]], [[some]] [[great]] one, [[some]] [[great]] [[thing]], ηὔχεις τις [[εἶναι]] you boasted that you were [[somebody]], Eur.; δοκοῦσι τινὲς [[εἶναι]] Dem.; κἠγών τις φαίνομαι [[ἦμες]] I too [[seem]] to be [[somebody]], Theocr.; so in neut., οἴονταί τι [[εἶναι]] Plat.; so, λέγειν τι to be near the [[mark]], opp. to οὐδὲν λέγειν, Plat.<br /><b class="num">6.</b> emphat. a man, opp. to a [[brute]], τις ἢ [[κύων]] Ar.: [[reversely]], with [[sense]] of [[contempt]], [[Θερσίτης]] τις ἦν [[there]] was one [[Thersites]], Soph.<br /><b class="num">7.</b> with [[prop]]. names τις [[commonly]] signifies one of the [[same]] [[sort]], as, ἤ τις [[Ἀπόλλων]] ἢ Πάν [[either]] an [[Apollo]] or a Pan, Aesch.; [[Ἀφροδίτη]] τις Eur.<br /><b class="num">8.</b> with Adjs. τις takes a restrictive [[sense]], ὥς τις [[θαρσαλέος]] ἐσσι a [[bold]] [[kind]] of [[fellow]], i. e. [[very]] [[bold]], Od.; [[δυσμαθής]] τις a [[dull]] [[sort]] of [[person]], Plat.<br /><b class="num">9.</b> with numerals, [[ἑπτά]] τινες [[some]] [[seven]], [[seven]] or so, Thuc.; ἐς διακοσίους τινάς Thuc.; so without [[numeral]], ἡμέρας τινάς [[some]] days, i. e. [[several]], Thuc.; ἐνιαυτόν τινα a [[year]] or so, Thuc.; so, οὐ πολλοί τινες, τινες οὐ πολλοί, ὀλίγοι τινές Thuc.:—so also [[ὅσος]] τις [[χρυσός]] [[what]] a [[store]] of [[gold]], Od.<br />with Pronominal words, οἷός τις [[what]] [[sort]] of a man, Il.; ποῖός and ὁποῖός τις Soph., Xen., etc.; τις [[τοιόσδε]] Hdt.; τοιοῦτός τις Xen.:— [[ὅταν]] δ' ὁ [[κύριος]] παρῇ τις [[when]] the [[lord]], [[whoever]] he be, is [[here]], Soph.:—in opposed clauses, ὁ μέν τις . ., ὁ δὲ . . Eur., Plat., etc.<br />11. the neut. τι is used as adv. [[somewhat]], in any [[degree]], at all, Il., etc.<br />12. ἤ τις ἢ [[οὐδείς]] few or [[none]], [[next]] to [[none]], Hdt.; ἤ τι ἢ [[οὐδέν]] [[little]] or [[nothing]], Plat.
}}
}}
{{WoodhouseReversedUncategorized
{{WoodhouseReversedUncategorized
|woodrun=[[a certain]], [[a man]], [[quidam]]
|woodrun=[[a certain]], [[a man]], [[quidam]]
}}
{{pape
|ptext=τι, [[enklitisch]], wie in allen [[Casus]]; gen. τινός, bei Hom. [[stets]] [[τευ]], att. [[του]]; – dat. τινί; Hom. τῳ und [[τεῳ]], att. auch τῳ; – vom plur. hat Hom. nur den acc. τινάς, <i>Il</i>. 15.735, <i>Od</i>. 11.371; – unbestimmtes [[Pronomen]], dem vorigen [[Fragewort]] [[entsprechend]]:<br><b class="num">1</b> <i>[[Einer]], eingewisser, [[Jemand]], [[Etwas]]</i>, oft im Deutschen durch den unbestimmten [[Artikel]] ein [[wiederzugeben]]; Hom. und Folgde [[überall]]; von einer nicht [[näher]] bekannten, unbedeutenden [[Person]] oder [[Sache]], die man nicht [[näher]] [[angeben]] kann oder will, [[sowohl]] [[alleinstehend]], als bei einem subst., dem es in [[Prosa]] [[wenigstens]] [[gewöhnlich]] nachsteht; ἠέτῳ [[εὖχος]] ὀρέξομεν, ἠέ τις [[ἡμῖν]], <i>Il</i>. 12.328; ὡς [[ὅτε]] τις [[δρῦς]] ἤριπεν, 13.389; ἑστήκει, ὡς τίς τε [[λέων]], 17.133; τὶς [[νῆσος]], <i>Od</i>. 7.244; τὶς [[ποταμός]], <i>Il</i>. 11.722; [[οὔτε]] τις [[ἄγγελος]] [[οὔτε]] τις [[ἱππεύς]], Aesch. <i>Pers</i>. 14, und [[sonst]] bei Tragg., wie in [[Prosa]] [[überall]]. Auch steht das nomen [[häufig]] im gen. [[dabei]], τὶς [[θεῶν]], <i>Il</i>. 15.290, [[θεῶν]] τις, Aesch. <i>Eum</i>. 70; καί τις Ἑλλήνων ἐρεῖ, 726, und [[sonst]], nach Elmsl. zu Eur. <i>Med</i>. 241 und Soph. <i>Aj</i>. 998 bei den Tragg. viel [[üblicher]] als [[θεός]] τις. Her. setzt es dann oft [[zwischen]] [[Artikel]] und subst., τῶν τις ἱερέων, τῶν τις Περσέων und ä., 1.85, 8.90 und [[sonst]]; was Sp. [[nachahmen]], Ath. III.108d, Alciphr. 3.20, Luc. <i>Nigr</i>. 38.<br>Bei Adjektiven dient es nicht bloß als unbestimmter [[Artikel]], so daß das [[Adjektiv]] [[substantivisch]] zu [[fassen]] ist, [[sondern]] es gibt [[ihnen]] auch [[zuweilen]] eine gewisse [[Beschränkung]], etwas, [[einigermaßen]], [[ziemlich]], oft ins Ironische [[übergehend]], so daß [[damit]] [[ausgedrückt]] wird, das [[Substantivum]] habe nicht [[gerade]] die im [[Adjektiv]] ausgedrückte [[Eigenschaft]], [[sondern]] nur eine [[Ähnlichkeit]] [[damit]]; dies tritt [[weniger]] in den homerischen Beispielen [[hervor]], ὥς τις [[θαρσαλέος]] καὶ [[ἀναιδής]] ἐσσι [[προΐκτης]] <i>Od</i>. 17.449, ὥς τις [[πάμπαν]] [[ὀϊζυρός]], wie ein ganz [[Unglücklicher]], 20.140; <i>Il</i>. 3.220, <i>Od</i>. 18.382; eher noch in ὅσος τις, [[wieviel]] wohl, 10.45; [[πᾶς]] τις, ἕκαστός τις, 9.65; πολλὸς γάρ τις ἔκειτο, <i>Il</i>. 7.156; Pind. [[πᾶς]] τις, <i>I</i>. 1.49, wie Soph. <i>O.C</i>. 25 und A.; vgl. Elmsl. Eur. <i>Med</i>. 548 und die [[Erklärer]] zu Greg.Cor. p. 7, 8; [[πᾶς]] τις [[ἄνθρωπος]], Xen. <i>Cyr</i>. 7.2.21; πόσον τι [[πλῆθος]] ἦν, Aesch. <i>Pers</i>. 226; οὐ πολλοί τινες, <i>Prom</i>. 502; [[πᾶς]] τις, <i>ein [[jeder]]</i>, [[ἕτοιμος]], <i>Ag</i>. 265, und oft; so bes. ἦ [[μεγασθενής]] τις εἶ <i>Spt</i>. 977, [[φρενομανής]] τις εἶ <i>Ag</i>. 1111, <i>du bist ein Sinnverwirrter</i>; πολὺ γάρ τι κακῶν ὑπερεκτήσω, Soph. <i>El</i>. 210; auch [[εἷς]] τις, <i>O.R</i>. 118, wie λέγει τις [[εἷς]], <i>Ant</i>. 269; vgl. Plat. <i>Ion</i> 531d; φιλότεκνός τις εἶ, Ar. <i>Th</i>. 752; ὀλίγοι τινές, <i>[[einige]] [[wenige]]</i>, Xen. <i>Cyr</i>. 5.4.25 und [[öfter]]; [[μικρός]] τις, <i>nur sehr [[klein]]</i>, 1.6.14, vgl. <i>An</i>. 4.1.10; ὁποῖός τις, 2.2.2; [[πόσος]] τις, 2.4.21; τοιοῦτός τις, 5.8.7; ἐγώ τις, ὡς ἔοικε, [[δυσμαθής]], <i>ich bin ein etwas [[schwer]] [[Lernender]]</i>, Plat. <i>Rep</i>. VI.358d; δύσβατός τις ὁ [[τόπος]] φαίνεται καὶ [[κατάσκιος]], IV.432c; ἐγὼ [[τυγχάνω]] [[ἐπιλήσμων]] τις ὢν [[ἄνθρωπος]], <i>Prot</i>. 334c; [[εἰμί]] τις [[γελοῖος]] [[ἰατρός]], 340d; κινδυνεύουσι οὐ φαῦλοί τινες [[εἶναι]], <i>Phaed</i>. 69c; [[τεῖχος]] οὐ πολλῷ [[τεῳ]] ἀσθενέστερον, Her. 1.181; οὐ πολλῷ τινι ὑποδεέστερον, Thuc. 6.1; und so bes. bei Adjektiven, die eine [[Menge]] oder [[Größe]] [[ausdrücken]], [[πολύς]] τις, Her. 5.48 und ä.; auch bei Zahlwörtern, ἐς διακοσίους τινὰς αὐτῶν ἀπέκτειναν, Thuc. 3.111; ἡμέρας ἑβδομήκοντά τινας [[οὕτω]] διῃτήθησαν ἀθρόοι, 7.87, [[ungefähr]]. In derselben Bdtg wird τί mit Adjekt. und Verbis [[verbunden]] (s. [[unter]] 4). – Auch nach Relativis, οἷός τις, <i>was für einer, Il</i>. 5.638, <i>Od</i>. 20.377 und [[sonst]]; ὅστις s. [[oben]] [[besonders]] [[aufgeführt]].<br><b class="num">2</b> wie [[εἴ τις]], <i>si quis</i>, für ὅστις [[gebraucht]] wird, eine unbestimmte [[Allgemeinheit]] [[auszudrücken]], so dient<br><b class="num">a</b> τις auch [[allein]] dazu, ein unbestimmtes od. [[mehrfach]] bestimmbares [[Einzelnes]] aus einer größern [[Mehrheit]] hervorzuheben, wie [[unser]] <i>[[mancher]], [[manch]] einer</i>, das lat. <i>aliquis</i>, [[ἄλκιμος]] ἔσσ', ἵνα τίς σε καὶ ὀψιγόνων εὖ εἴπῃ, <i>Od</i>. 1.302; καὶ [[παῖς]], οἷόν [[πού]] τις ἐέλδεται [[ἔμμεναι]] [[υἷα]], 20.35; vgl. <i>Il</i>. 6.479, 2.201, und [[sonst]]; auch mit [[ironischer]] [[Wendung]], τῷ κέν τις κείνων γε καὶ [[ἐκλελάθοιτο]] γάμοιο, <i>Od</i>. 3.224, <i>Il</i>. 13.638; τὶς [[ἄλλος]], [[mancher]] [[andere]], 8.515, 16.225; und oft [[ὧδε]] δέ τις εἴπεσκε, so sprach [[mancher]]. So auch Tragg. und in [[Prosa]]: τάχ' ἄν τις εἴποι, Aesch. <i>Spt</i>. 896, und oft in ähnlicher [[Verbindung]]; ἢν κρατήσωμεν νῦν ταῖς ναυσίν, ἐστί τῳ τὴν ὑπάρχουσάν που οἰκείαν πόλιν [[ἐπιδεῖν]], Thuc. 7.61; und bes. beim imperat., Eur. <i>Rhes</i>. 687, <i>Bacch</i>. 346 und A. (s. b); – [[deshalb]] wird es auch als Collektiv mit dem [[Plural]] [[verbunden]], τῷ κέ [[τεῳ]] στύξαιμι [[μένος]] καὶ χεῖρας ἀάπτους, οἳ κεῖνον [[βιόωνται]], <i>Od</i>. 11.502; [[οἷς]] ἂν [[ἐπίω]], ἧσσόν τις ἐμοὶ πρόσεισι, Thuc. 4.85; ἐάν τις φανερὸς γένηται κλέπτων, τούτοις θάνατός ἐστιν ἡ [[ζημία]], Xen. <i>Mem</i>. 1.2.62; εἴ τις αὐτοῖς [[φίλος]] ἦν τῶν βαρβάρων, τούτων ἀπειχόμεθα, <i>An</i>. 5.5.14, und oft. – Bes. hat das neutr. τί nach einer [[Negation]] eine [[solche]] kollektive, die übrigen [[Geschlechter]] mit einbegreifende [[Bedeutung]], τῶν ἄλλων οὔ πέρ τι πεφυγμένον ἔστ' Ἀφροδίτην [[οὔτε]] [[θεῶν]] οὔτ' ἀνθρώπων, <i>H.h. Ven</i>. 34, vgl. Hermann <i>H.h. Merc</i>. 143, Nichts, kein [[Wesen]], kein [[Geschöpf]].<br><b class="num">b</b> dah. auch ganz [[allgemein]], wie [[unser]] <i>man</i>, für [[ἕκαστος]], [[πᾶς]], <i>[[Jedermann]]</i>, εὖ μέν τις [[δόρυ]] θηξάσθω, <i>Il</i>. 2.382, <i>Jeder wetze wohl seine [[Lanzenspitze]]</i>, oder <i>man wetze seinen [[Speer]]</i>; ἀλλά τις αὐτὸς [[ἴτω]], <i>[[jeder]], man [[komme]] von [[selbst]], Il</i>. 17.254, vgl. 2.388, 390, 16.209, 17.227, 18.429, 19.71; [[ὥρα]] τιν' [[ἤδη]] ποδοῖν κλοπὰν [[ἀρέσθαι]], Soph. <i>Aj</i>. 245; und in [[Prosa]]: Her. 7.237; καί τις οἰκίην τε ἀναπλασάσθω, 8.109; [[ἤδη]] θᾶττόν τις ἰὼν ἐπιδεικνύτω ἑαυτόν, Xen. <i>Cyr</i>. 3.3.61; λεγέτω τις, 6.1.6, und oft; [[ἔνθα]] πολλὴν μὲν σωφροσύνην καταμάθοι ἄν τις, <i>An</i>. 1.9.3, vgl. 5.7.31, und [[öfter]].<br><b class="num">3</b> bei den Attikern steht es aber auch mit [[Beziehung]] auf eine [[bestimmte]] [[Person]], [[welche]] man nur nicht [[nennen]] will, wie auch [[unser]] man [[gebraucht]] wird, dem lat. <i>quidam</i> [[entsprechend]], bes. im sing. auf die [[erste]] oder [[zweite]] [[Person]] [[gehend]], also für ἐγώ, σύ [[gesetzt]], [[wodurch]] die Rede [[häufig]] eine gewisse [[Schärfe]] und [[Bitterkeit]] erhält, φοβεῖται δέ τις Aesch. <i>Ch</i>. 57, ἐκ [[τῶνδε]] ποινάς φημι βουλεύειν τινά <i>Ag</i>. 1196, vgl. <i>Spt</i>. 384, <i>Suppl</i>. 879; [[ποῖ]] τις οὖν φύγῃ, Soph. <i>Aj</i>. 398, dem [[nachher]] [[entspricht]] [[ποῖ]] μολὼν [[μένω]]; vgl. 1117; Ar. <i>Th</i>. 603, <i>Ran</i>. 552, 554; so kann man auch [[erklären]] Xen. <i>An</i>. 1.4.12 οὐκ ἔφασαν [[ἰέναι]], ἂν μή τις αὐτοῖς χρήματα διδῷ, wenn man [[ihnen]] nicht Sold gäbe, d.i. Kyrus; vgl. 2.3.23, 3.4.40, 7.3.5, und [[öfter]].<br><b class="num">4</b> dah. erhält τις und bes. τι, wie das lat. <i>aliquis, aliquid</i>, auch einen besondern [[Nachdruck]], etwas Rechtes, etwas Bedeutendes, κἠγών τις φαίνομαι [[ἦμες]], Theocr. 11.79, auch ich dünke mir ein Mann von [[Bedeutung]] zu sein; ηὔχεις τις [[εἶναι]], Eur. <i>El</i>. 939; so τὶ ποιεῖν Xen. <i>Cyr</i>. 3.3.12, τὶ λέγειν, 1.4.20; σεμνύνεσθαι ὥς τι ὄντες, Plat. <i>Phaedr</i>. 242e, <i>als wären sie [[Etwas]]</i>; ὑπὸ πολλῶν καὶ δοκούντων τι [[εἶναι]], <i>Gorg</i>. 472a; λέγειν τι = <i>[[Recht]] haben, Prot</i>. 339c; σκοπεῖν, μή τι λέγωσιν, <i>Phaedr</i>. 260a; vgl. ἀλλ' [[ἴσως]] [[ἔχει]] τινὰ λόγον, <i>hat [[vielleicht]] einen [[guten]] [[Grund]], Phaed</i>. 72b; τὸ δοκεῖν τινες [[εἶναι]] δι' εὐπορίαν προσειληφότες, Dem. 21.213. – Doch dient es auch zum [[Ausdruck]] der [[Geringschätzung]], dah. nicht [[selten]] [[Bezeichnung]] von [[Sklaven]], Xen. <i>Symp</i>. 1.3, 2.3, 7.7. – Arist. <i>gen. et interit</i>. 1.3 A. und oft stellt τὶς [[γένεσις]] der [[ἁπλῆ]] [[entgegen]], wie γίνεται μέν τι, γίνεται δ' [[ἁπλῶς]] οὔ, <i>ib</i>.; er sagt auch ὅ τις [[ἄνθρωπος]], der einzelne [[Mensch]], das [[Individuum]], <i>categ</i>. 2.2, 5.1.<br><b class="num">5</b> bes. ist auch der absolute [[Gebrauch]] von τί zu [[merken]], <i>in etwas, [[einigermaßen]], etwa, [[irgendwie]]</i>, εἴ τι γυναικῶν ἀλλάων [[περίειμι]] <i>Od</i>. 19.325, und [[öfter]], bes. in der Vrbdg εἴ τι, οὔ τι und μή τι; und so auch Tragg.: μή [[πού]] τι προὔβης [[τῶνδε]] καὶ [[περαιτέρω]], Aesch. <i>Prom</i>. 277; ἦ καὶ [[πατήρ]] τι σφάλλεται βουλευμάτων, <i>Eum</i>. 687; εἴ τι κἄμ' οἰκτείρετε, Soph. <i>Phil</i>. 1031, und oft; Eur.; und in [[Prosa]]: [[οὕτω]] δή, [[οὕτω]] δή τι ἰσχυραί, [[οὕτω]] δή τι [[πολύγονον]] und dgl., Her. 3.12, 108, 4.52; εἴ τι τῷ ἡγεμόνι πιστεύσομεν, Xen. <i>An</i>. 1.3.16; ἂν δ' ἄρα τι τῷ μήκει πονῶν ἄχθῃ, Plat. <i>Soph</i>. 218a; [[οὐδέν]] τι, eben nicht, Xen. <i>An</i>. 7.3.35; [[σχεδόν]] τι, [[beinahe]], μᾶλλόν τι, ἧττόν τι, 4.8.26, 5.8.11.<br><b class="num">6</b> bei Sp. steht τίς für ὅστις; Callim.; Jacobs <i>AP</i> p. 88, 740; aber nie bei den Attikern, vgl. Wolf Dem. <i>Lept</i>. p. 230. – Ἤ τις ἢ οὐδείς, [[verneinend]] mit einem leichten Ausdrucke des Zweifels, [[Keiner]] oder doch so gut wie [[Keiner]], fast [[Niemand]], Her. 3.140 Xen. <i>Cyr</i>. 7.5.45; vgl. Plat. <i>Symp</i>. 199d. – Pleonastisch erscheint τίς in ὁ μέν τις … ὁ δέ τις, Xen. <i>Cyr</i>. 2.3.19, <i>Conv</i>. 2.6; οἱ μέν τινες … οἱ δέ τινες, <i>An</i>. 2.3.15, wo [[Krüger]] [[mehrere]] [[Beispiele]] [[anführt]]; auch Thuc. 2.90; τὸ μέν τι – τὸ δέ τι, [[teils]] … [[teils]], Plat. <i>Ep</i>. IX.358a; und oft in [[οὐδέν]] τι, [[μηδέν]] τι, vgl. Jacobs Ach.Tat. 728. – Wiederholt wird τίς [[zuweilen]] in längern Sätzen, Aesch. <i>Prom</i>. 21 Soph. <i>Tr</i>. 945; vgl. Ar. <i>Ach</i>. 569.
}}
}}