ἁμαρτάνω: Difference between revisions

{{LSJ1

|Medium diacritics=ἁμαρτάνω

|Low diacritics=αμαρτάνω

|Transliteration C=amartano

|Beta Code=a(marta/nw

}}

{{ls

|lstext='''ἁμαρτάνω''': [ᾰμ ... ᾰν]: μέλλ. ἁμαρτήσομαι, Ὅμ., Ἀττ.: μεταγεν. -ήσω, Εὐαγγ. κ. Ματθ. ιη΄, 21, Δίων Κ. 59. 20, Γαλην. (ἀλλ’ ἐν συνθέτοις δι-, ἐξ-, Ἱππ. 398. 33, πρβλ. 2. 420 Littré): - ἀόρ. ἥμαρτον, Θέογν., Πίνδ., Ἀττ. (Ἐπ. [[ἤμβροτον]], ἀλλὰ μόνον ἐν τῇ ὁριστ.: Αἰολ. ἀπαρ. ἀμβροτῆν, Ἐπιγρ. Μυτιλ. παρὰ Newton): εὐκτ. ἁμάρτοιν, (ἀντὶ ἁμάρτοιμι) Κρατῖν. ἐν «Δραπέτισιν» 6: ἀόρ. α΄ ἡμάρτησα, Ἀνθ. Π. 7. 330, Διόδ., κτλ., [[ὡσαύτως]] παρ’ Ἐμπεδ. 372 Stein.: πρκμ. ἡμάρτηκα, Ἡρόδ., Ἀττ.: - Παθ., ἀόρ. ἡμαρτήθην, Θουκ., Ξεν.: πρκμ. ἡμάρτημαι, Σοφ., κτλ.: Ὑπερσυντ. ἡμάρτητο, Θουκ. 7. 18, Λυσ. 188. 36. (Περὶ τῆς ῥίζης ἴδε ἐν τέλ.). Ἀποτυγχάνω, [[ἀποτυγχάνω]] τοῦ σκοποῦ, ἰδίως ἐπὶ δόρατος βληθέντος, ἀπολ., Ἰλ. Ε. 287, κτλ.: ἔρριψεν, οὐδ’ ἥμαρτε Αἰσχύλ. Ἀποσπ. 179, πρβλ. Ἀγ. 1194: μ. γεν. φωτὸς ἁμ., Ἰλ. Κ. 372 καὶ ἀλλ.: οὕτω, τῶν γὰρ μεγάλων ψυχῶν ἱεὶς οὐκ ἂν ἁμάρτοις, Σοφ. Αἴ. 155· ἁμ. τῆς ὁδοῦ, χάνω τὸν δρόμον, Ἀριστοφ. Πλ. 961: τοῦ σκοποῦ, Ἀντιφῶν 124. 26. 2) Ἐν γένει, [[ἀποτυγχάνω]], δὲν κατορθώνω νὰ πράξω τι, σφάλλομαι· ἀπολ., Ὀδ. Φ. 155, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1194, κτλ.: μ. γεν., οὔ τι νοήματος ἤμβροτεν ἐσθλοῦ, δὲν ἀπέτυχε τοῦ νὰ σκεφθῇ τὸ ὀρθόν, Ὀδ. Η. 292, καὶ [[ἁπλῶς]], μύθων ἡμάρτανε, δὲν κατώρθωνε νὰ ὁμιλήσῃ [[καλῶς]], Λ. 511: οὕτω παρὰ πεζοῖς καὶ Ἀττ.: γνώμης, ἐλπίδων, βουλήσεως ἁμ., Ἡρόδ. 1. 207, Εὐρ. Μήδ. 498, Θουκ. 1. 33, 92. (ἀλλὰ ἁμ. γνώμῃ, μὴ κρίνειν ὀρθῶς, ἴδε σημασ. ΙΙ, Θουκ. 6. 78)· ἁμ. τοῦ χρησμοῦ, ἑρμηνεύειν [[ἐσφαλμένως]] τὸν χρησμόν, Ἡρόδ. 1. 71: - [[ἅπαξ]] μετ’ αἰτ. ἁμ. τὸ ἀληθές, Ἡρόδ. 7. 139 ([[ἔνθα]] τοῦ λέγειν δύναται νὰ ὑπονοηθῇ ἢ νὰ γείνῃ δεκτὴ ἡ [[διόρθωσις]] τοῦ Schäfer: τἀληθέος). 3) παρ’ Ὁμήρῳ [[ὡσαύτως]], [[ἀποτυγχάνω]] τοῦ νὰ ἔχω τι, ὅ ἐ. στεροῦμαί τινος, χάνω τι, πρὸ πάντων μ. γεν., χειρῶν ἐξ Ὀδυσῆος ἁμαρτήσεσθαι ὀπωπῆς, στερηθῆναι τῆς ὄψεως, Ὀδ. Ι. 512· οὕτω παρὰ Τραγ. τοῦ ῥυσίου θ’ ἥμαρτε, Αἰσχύλ. Ἀγ. 535· ἁμ. πιστῆς ἀλόχου, Εὐρ. Ἄλκ. 879, πρβλ. 144: - [[ἅπαξ]] [[ὡσαύτως]] μετὰ οὐδετ. ἐπιθ. οὐ γὰρ [[εἰκός]] ... ἐμὲ ὑμῶν ἁμαρτεῖν τοῦτό γ’ δὲν [[εἶναι]] [[πρέπον]] νὰ ἀποτύχω παρ’ ὑμῶν εἰς τοῦτο [[τοὐλάχιστον]], δηλ. νὰ παρακαλέσω ὑμᾶς ματαίως, Σοφ. Φ. 231: - σπάνιον παρὰ πεζοῖς, ἡμάρτομεν τῆς Βοιωτίης, Ἡρόδ. 9. 7, πρβλ. Θουκ. 7. 50· ἁμ. δυοῖν κακοῖν, (δηλ. [[εἴτε]] τὸ ἓν [[εἴτε]] τὸ [[ἄλλο]]), Ἀνδοκ. 4. 2, πρβλ. Σοφ. Ἠλ. 1320. 4) σπανίως δὲν κατορθώνω νὰ πράξω τι, ἀμελῶ, φίλων ἡμάρτανε δώρων, Ἰλ. Ω. 68· ξυμμαχίας ἁμαρτών, Αἰσχύλ. Ἀγ. 213. ΙΙ. = [[ἀποτυγχάνω]], [[πράττω]] τὸ κακόν, σφάλλομαι, [[ἁμαρτάνω]], ἀπολ., Ἰλ. Ι. 501, Σιμων. Ἰαμβ. 7. 111, Αἰσχύλ. Πρ. 260, Σοφ. Ἠλ. 1207, κτλ.: ἢ καὶ τῇ προσθήκῃ λέξεώς τινος ὁριζούσης τὸν χαρακτῆρα ἢ τὴν φύσιν τοῦ σφάλματος, ὡς: [[ἑκούσιος]] (ἢ -ίως) ἁμ., [[ἁμαρτάνω]] ἑκουσίως: [[ἀκούσιος]] (ἢ -ίως) ἁμ., [[ἁμαρτάνω]] ἀκουσίως, Πλάτ. Πολ. 336Ε, 340Ε, κτλ.: - [[ὡσαύτως]] μ. μετοχῆς, ἥμαρτε χρηστὰ μωμένη, Σοφ. Πρ. 1136: [[πρόθυμος]] ὢν ἥμαρτες, Εὐρ. Ὀρ. 1630, πρβλ. Ἀντιφῶντος 116. 23: ἢ μετὰ πτώσεως ὀνόματος ἁμ. ῥήματι, Πλάτ. Γοργ. 489Β· [[ὡσαύτως]], ἐν λόγοις, ὁ αὐτ. Πολ. 396Α: πρβλ. τοιαῦθ’ ἁμαρτάνουσιν ἐν λόγοις ἔπη, Σοφ. Αἴ. 1096. - [[τέλος]] μετ’ αἰτ. συστοίχου, ἁμαρτίαν ἁμ., Σοφ. Φ. 1249, Εὐρ. Ἱππ. 320: μετ’ οὐδετέρου ἐπιθ., αὐτὸς ἐγὼ τόδε γ’ [[ἤμβροτον]], ἐσφάλην εἰς τοῦτο, Ὀδ. Χ. 154, πόλλ’ ἁμαρτών, Αἰσχύλ. Ἱκ. 915· ἀνθρώπινα, Ξεν. Κύρ. 3. 1, 40: ἀλλ’ ἐν τῷ πεζῷ λόγῳ συνηθέστερον, ἁμ. [[περί]] τι ἢ τινός, σφάλλομαι ἔν τινι πράγματι, Πλάτ. Νόμ. 891Ε, Φαῖδρ. 242Ε· ἐπί τινι, Ἀντιφῶν 140. 13· ἐπί τι, Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 4. 5, 3· ἁμ. εἴς τινα = [[ἁμαρτάνω]] [[ἐναντίον]] τινός..., Ἡρόδ. 1. 138, Σοφ. Ο. Κ. 968, Ἀποσπ. 419· [[περί]] τινα, Ἀντιφῶν 121, 41. 2) Παθ. ἤ: ἁμαρτάνεταί τι, [[ἁμαρτία]] τις πράττεται, [[σφάλμα]] τι γίνεται, ἀποτυγχάνει τι, Θουκ. 2. 65, κτλ.: οὕτω καὶ κατὰ μετοχ. πρκμ., τἀμά δ’ ἡμαρτημένα, τὰ σχέδιά μου ἔχουσι ματαιωθῇ, Σοφ. Ο. Τ. 621· ἢ σπανιώτερον ἀπροσώπως, ἁμαρτάνεται [[περί]] τι, Πλάτ. Νόμ. 759C, [[ἀπειρία]] ἡμάρτηται, Ἀντιφῶν 129. 43: - τὰ ἡμαρτημένα, τὰ ἁμαρτηθέντα, Λατ. peccata, Σοφ. Ο. Κ. 439. 1269, Ξεν. Ἀν. 5. 8, 20. 3) ἁμαρτανόμενος, ὡς ἐπίθ., ἐσφαλμένος, λανθασμένος, Γαλλ. manqué, Πλάτ. Φίλ. 37D καὶ ἀλλ.· αἱ ἡμαρτημέναι πολιτεῖαι, ὁ αὐτ. Πολ. 449Α, Ἀριστ. Πολ. 3. 1, 9., 6, 11· καὶ ἐπὶ προσώπων, ἡμαρτημένοι, ἐσφαλμένοι, ὁ αὐτ. Ἠθ. Ν. 4. 3, 35. (Ἴδε [[ἄμβροτος]] ἐν Λεξιλ. Βουττμ. σημ. 10, [[ὅστις]] ἀναφέρει τὸ [[ἁμαρτάνω]] καὶ τὸ [[ἀμείρω]] εἰς √ ΜΕΡ, εὑρισκομένην ἐν μείρω, [[μέρος]], (μετὰ τοῦ στερητ. ἀνα-) καὶ ὡς πρώτην ἔννοιαν ὑποθέτει τὸ εἶμαι [[ἀμέτοχος]], δὲν ἔχω [[μέρος]]· πρβλ. καὶ τὸ [[ἀμέρδω]]. Καὶ ὁ Κούρτιος [[ὡσαύτως]] φρονεῖ ὅτι ἡ [[ἔννοια]] τοῦ [[ἤμβροτον]] (πρβλ. [[ἀβροτάζω]]) σχεδὸν ἀναγκαζει ἡμᾶς νὰ παραδεχθῶμεν τὴν παραγωγὴν ταύτην, σ. 679).

}}

{{Autenrieth

}}

{{Slater

|sltr=<b>ᾰμαρτᾰνω</b> <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>a</b> abs., be [[wrong]], [[err]] εἰ δὲ θεὸν [[ἀνήρ]] [[τις]] ἔλπεταί τι [[λαθέμεν]] ἔρδων, ἁμαρτάνει (O. 1.64) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> c. gen. [[miss]], go [[astray]] [[from]] ὁ δ' ἀποπλέων Σκύρου μὲν ᾰμαρτε (Boeckh: ἅμαρτεν codd.) (N. 7.37)

}}

{{StrongGR

}}

{{Thayer

}}

{{lsm

|lsmtext='''ἁμαρτάνω:''' [ᾰμ<i>..<b>ᾰν]</b></i> (√<i>ΑΜΑΡΤ</i>), μέλ. [[ἁμαρτήσομαι]], αόρ. βʹ [[ἥμαρτον]], Επικ. [[ἤμβροτον]], παρακ. [[ἡμάρτηκα]] — Παθ. αόρ. αʹ [[ἡμαρτήθην]], παρακ. [[ἡμάρτημαι]], γʹ ενικ. υπερσ. <i>ἡμάρτητο</i>· <b>I.1.</b> [[αστοχώ]], δεν [[πετυχαίνω]] το στόχο, με γεν., ἑκὼν ἡμάρτανε [[φωτός]], σκόπιμα δεν πέτυχε τον άνδρα, σε Ομήρ. Ιλ.· <i>ἁμ.τῆς ὁδοῦ</i>, δεν [[βρίσκω]] τον δρόμο, σε Αριστοφ.· <i>τοῦ σκοποῦ</i>, σε Αντιφ.<br /><b class="num">2.</b> γενικά, [[αποτυγχάνω]] να κάνω, [[ξεφεύγω]] από το στόχο μου, χάνω το στόχο μου, [[αστοχώ]], [[λανθάνω]], σε Ομήρ. Οδ. κ.λπ.· με γεν., <i>νοήματος ἤμβροτεν</i>, αστόχησε να εστιάσει πάνω στη [[σκέψη]], στον ίδ. κ.λπ.· <i>ἁμ. τοῦ χρησμοῦ</i>, τον [[παρερμηνεύω]], σε Ηρόδ.<br /><b class="num">3.</b> [[αποτυγχάνω]] να έχω, δηλ. στερούμαι [[κάτι]], το χάνω, με γεν., <i>ἁμαρτήσεσθαι ὀπωπῆς</i>, ότι θα έπρεπε να στερηθώ το φως μου, σε Ομήρ. Οδ.· <i>ἀμ. πιστῆς ἀλόχου</i>, σε Ευρ.<br /><b class="num">II. 1.</b> [[αστοχώ]], κάνω [[λάθος]], παραπλανούμαι, αμαρτάνω, σε Όμηρ. κ.λπ.· με δοτ. τρόπου, <i>γνώμῃ ἁμ</i>., κάνω [[λάθος]] στην [[κρίση]] μου, σε Ηρόδ.· ή <i>ἐν λόγοις</i>, στον ίδ., Πλάτ.· με ουδ. επίρρ., [[τόδε]] γ' [[ἤμβροτον]], έσφαλα σ' αυτό, σε Ομήρ. Οδ.· στον πεζό λόγο, ἁμ. [[περί]] τι ή <i>τινος</i>, κάνω [[λάθος]] σ' ένα [[ζήτημα]], σε Πλάτ. κ.λπ.<br /><b class="num">2.</b> Παθ., <i>ἁμαρτάνεταί τι</i>, διαπράττεται ένα [[αμάρτημα]], σε Θουκ.· απρόσ., <i>ἁμαρτάνεται περίτι</i>, σε Πλάτ.

}}

{{etym

}}

{{mdlsj

}}

{{FriskDe

}}

{{Chinese

|sngr='''原文音譯'''：¡mart£nw 哈馬而他挪<br />'''詞類次數'''：動詞（43）<br />'''原文字根'''：不-印證（向上） 相當於： （[[אָשַׁם]]&#x200E;）  （[[בָּגַד]]&#x200E;）  （[[חָטָא]]&#x200E; / [[חֶטְאָה]]&#x200E;）  （[[מָעַל]]&#x200E;）  （[[בְּשַׁגַּם]]&#x200E; / [[שָׁגַג]]&#x200E;）<br />'''字義溯源'''：未中目標*，失誤，犯罪，干犯，得罪；未以神為目標，就是失誤，就是犯罪，就無分於獎賞。或由（[[α]] / [[ἄλφα]]）= （[[ἄνευ]]）=無*）與（[[μέρος]]）=份）組成；而 （[[μέρος]]）又出自 （[[μείζων]]）X=分得的份*。犯罪是直接干犯神（ 路15:18,21）；也直接得罪別人（ 太18:15,21）；有時甚至得罪自己（ 林前6:18）。世人犯罪乃是虧缺了神的榮耀（ 羅3:23），其結果乃是受審判而滅亡（ 羅2:12）。但神也預備了救恩，叫人悔改，相信主耶穌，而得永生（ 約3:16. 約壹1:5-10）<br />'''同源字'''：1） （[[ἁμαρτάνω]]）犯罪 2） （[[ἁμάρτημα]]）罪 3） （[[ἁμαρτία]]）罪，罪過 4） （[[ἁμαρτωλός]]）有罪的 5） （[[ἀναμάρτητος]]）無罪的 6） （[[προαμαρτάνω]]）從前犯罪 參讀 （[[ἀδικέω]]）同義字<br />'''出現次數'''：總共（43）；太（3）；路（4）；約（4）；徒（1）；羅（7）；林前（7）；弗（1）；提前（1）；多（1）；來（2）；彼前（1）；彼後（1）；約壹（10）<br />'''譯字彙編'''：<br />1） 犯罪（14） 太18:15； 約5:14； 羅5:16； 林前7:28； 林前7:28； 林前7:36； 林前15:34； 弗4:26； 多3:11； 彼前2:20； 約壹2:1； 約壹3:6； 約壹3:6； 約壹5:18；<br />2） 犯了罪（5） 約9:2； 約9:3； 羅3:23； 羅5:12； 來3:17；<br />3） 犯了罪的（2） 羅2:12； 羅2:12；<br />4） 犯（2） 羅5:14； 約壹5:16；<br />5） 罪（2） 太18:21； 林前6:18；<br />6） 我得罪（2） 路15:18； 路15:21；<br />7） 犯罪了（2） 路17:3； 約8:11；<br />8） 你們⋯得罪（1） 林前8:12；<br />9） 他⋯罪（1） 路17:4；<br />10） 我⋯干犯了（1） 徒25:8；<br />11） 我們⋯犯過罪（1） 約壹1:10；<br />12） 我⋯有罪了（1） 太27:4；<br />13） 你們⋯犯罪（1） 約壹2:1；<br />14） 我們⋯犯罪（1） 來10:26；<br />15） 犯罪的（1） 彼後2:4；<br />16） 得罪（1） 林前8:12；<br />17） 就可以犯罪麼（1） 羅6:15；<br />18） 犯罪的人（1） 提前5:20；<br />19） 就犯罪（1） 約壹3:8；<br />20） （繼續）犯罪（1） 約壹3:9；<br />21） 犯了（1） 約壹5:16

}}