αὐτός: Difference between revisions

|Definition=(Cret. [[ἀϝτός]] ''GDI''4976, al.), [[αὐτή]], [[αὐτό]] (also<br><span class="bld">A</span> αὐτόν ''Leg.Gort.'' 3.4, al.), reflexive Pron., [[self]]:—in oblique cases used for the personal Pron., [[him]], [[her]], [[it]]:—with Art., [[ὁ αὐτός]], [[ἡ αὐτή]], [[τὸ αὐτό]] (also [[ταὐτόν]]), etc., [[the very one]], [[the same]].<br><span class="bld">I</span> [[self]], [[myself]], [[thyself]], etc., acc. to the person of the Verb: freq. joined with [[ἐγώ]], [[σύ]], etc. (v. infr. 10),<br><span class="bld">1</span> [[one's true self]], the [[soul]], not the [[body]], Od.11.602; reversely, [[body]], not soul, Il.1.4; [[oneself]], as opp. others who are less [[prominent]], as [[king]] to [[subject]], 6.18; Zeus to other gods, 8.4; bird to young, 2.317; man to wife and children, Od.14.265; warrior to horses, Il.2.466, or to weapons, 1.47; shepherd to herd, Od.9.167, cf. Il.1.51; Trojans to allies, 11.220; seamen to ships, 7.338: generally, whole to parts, ib.474; so later ἡ σίδη καὶ αὐτὴ καὶ τὰ φύλλα Thphr.''HP''4.10.7, cf. X.''Ath.''1.19, Pl.''Grg.'' 511e, etc.; αὐτή τε Μανδάνη καὶ τὸν υἱὸν ἔχουσα X.''Cyr.''1.3.1; αὐ. τε καὶ τὰ ποιήματα βουλόμενος ἐπιδεῖξαι Pl.''R.''398a: abs., [[the Master]], as in the Pythag. phrase [[αὐτὸς ἔφα]], Lat. [[ipse dixit]]; so [[τίς]] [[οὗτος]]…;— Αὐτός, i.e. [[Socrates]], Ar.''Nu.''218; [[ἀναβόησον Αὐτόν]] ib.219; ἀνοιγέτω τις δώματ'· Αὐτὸς ἔρχεται the [[master|Master]], Id.''Fr.''268, cf. Pl.''Prt.''314d, Thphr.''Char.''2.4, Men.''Sam.''41: αὐ. ἀϋτεῖ Theoc.24.50: neut., [[αὐτὸ σημανεῖ]] [[the result]] will show, E.''Ph.''623; αὐτὸ δηλώσει D.19.157; αὐτὰ δηλοῖ Pl.''Prt.''329b; [[αὐτὸ διδάξει]] ib.324a; esp. αὐτὸ δείξει Cratin. 177, Pl.''Hp.Ma.''288b, cf. ''Tht.''200e; in full, τάχ' αὐτὸ δείξει τοὔργον S.''Fr.''388; τοὔργον τάχ' αὐτὸ δείξει Ar.''Lys.''375; redupl., αὐτός θ' ὁ χρήσας αὐτὸς ἦν ὁ μαρτυρῶν A.''Eu.''798; of things, [[the very]], [[ὑπὸ λόφον αὐτόν]], i.e. [[just]], [[exactly]] under... Il.13.615; [[πρὸς αὐταῖς ταῖς θύραις]] [[close]] by the door, Lys.12.12; [[αὐτὸ τὸ δέον]] the [[very]] thing needed, X. ''An.''4.7.7; αὐτὸ ὃ μάλιστα ἔδει ῥηθῆναι Pl.''R.''362d; [[αὐτὸ τὸ περίορθρον]] the [[point]] of [[dawn]], Th.2.3; [[αὐτὰ τὰ ἐναντία]] the [[very]] [[opposite]], X.''Mem.'' 4.5.7; αὐτὰ τὰ χρήσιμα καὶ ἀναγκαῖα D.H.''Th.''23; [[even]], οὔ μοι μέλει ἄλγος οὔτ' αὐτῆς Ἑκάβης Il.6.451; εἴ περ ἂν αὐταὶ Μοῦσαι ἀείδοιεν 2.597.—In these senses [[αὐτός]] in Prose either precedes both the Art. and Subst., or follows both, e.g. [[αὐτὸς ὁ υἱός]] or [[ὁ υἱὸς αὐτός]]. The Art. is sometimes omitted with proper names, or Nouns denoting individuals, αὐτὸς Μένων X.''An.''2.1.5; αὐτὸς [[βασιλεύς]] ib.1.7.11.<br><span class="bld">2</span> [[of oneself]], [[of one's own accord]], ἀλλά τις αὐ. ἴτω Il.17.254; σπεύδοντα καὶ αὐτὸν ὀτρύνεις 8.293; καταπαύσομεν· οἱ δὲ καὶ αὐτοὶ παυέσθων Od.2.168; ἥξει γὰρ αὐτά S.''OT''341; also, [[in person]], τῶν πραγμάτων ὑμῖν… αὐτοῖς ἀντιληπτέον D.1.2.<br><span class="bld">3</span> [[by oneself]] or [[by itself]], [[alone]], [[αὐτός περ ἐών]] although [[alone]], Il.8.99; [[αὐτὸς ἐγείναο παῖδ']], i.e. [[without a mother]], 5.880, cf. Hes.''Th.''924; ἀνακομισθῆναι αὐτὸν ἐς Φάληρον [[by himself]], Hdt.5.85; [[αὐτοὶ γάρ ἐσμεν]] we are [[by ourselves]], i.e. [[among friends]], Ar.''Ach.''504, cf. ''Th.''472, Pl.''Prm.''137b, Herod.6.70, Plu.2.755c, Luc. ''DDeor.''10.2; αὐτοῖς τοῖς ἀνδράσι… ἢ καὶ τοῖς ἄλλοις X.''An.''2.3.7; ἄνευ τοῦ σίτου τὸ ὄψον αὐτὸ ἐσθίειν Id.''Mem.''3.14.3; τὸν τρίβωνα ὃν αὐτὸν φορεῖ Thphr.''Char.''22.13 (prob.); [[αὐτὰ γὰρ ἔστιν ταῦτα]] these [[and no others]], Emp.21.13, al.: strengthened, [[αὐτὸς κτήσατο οἶος]] [[himself]] alone, Od.14.450; [[αὐτὸς μόνος]], v. [[μόνος]] II; [[αὐτὸς καθ' αὑτόν]], v. [[ἑαυτοῦ]].<br><span class="bld">4</span> in Philosophy, [[by]] or [[in itself]], of an abstract concept or idea, δίκαιον αὐτό Pl.''Phd.''65d; αὐτὸ τὸ ἕν Id.''Prm.''143a, al., cf. Arist. ''Metaph.''997b8: neut., [[αὐτό]] is freq. in this sense, attached to Nouns of all genders, οὐκ αὐτὸ δικαιοσύνην ἐπαινοῦντες ἀλλὰ τὰς ἀπ' αὐτῆς εὐδοκιμήσεις Pl.''R.''363a; less freq. with Art., τί ποτ' ἐστὶν αὐτὸ ἡ [[ἀρετή]] Id.''Prt.''360e; more fully, εἰ αὐτὸ τοῦτο πατέρα ἠρώτων, ἆρα ὁ πατήρ ἐστι πατήρ τινος, ἢ [[οὔ]]; Id.''Smp.''199d; [[ἀδελφός]], αὐτὸ τοῦτο ὅπερ ἔστιν = the [[ideal]], [[abstract]] [[brother]], ibid.e: later, in compos., [[αὐτοαγαθόν]], [[αὐτοάνθρωπος]], etc. ([[quod vide|q.v.]]), cf. Arist.''Metaph.''1040b33; less freq. agreeing with the Subst., ἵνα αὐτὴ [[δικαιοσύνη]] πρὸς [[ἀδικία]]ν αὐτὴν κριθείη Pl.''R.'' 612c, etc.; doubled, ἐκ τῆς εἰκόνος [[μανθάνειν]] αὐτήν τε αὐτήν, εἰ [[καλῶς]] εἴκασται [[its very self]], Id.''Cra.''439a.<br><span class="bld">5</span> in dat. with Subst., [[in one]], [[together]], [[ἀνόρουσεν αὐτῇ σὺν φόρμιγγι]] = he sprang up [[lyre]] [[in hand]], Il.9.194; [[αὐτῇ σὺν πήληκι κάρη]] helmet [[and all]], 14.498, cf. Od.13.118; αὐτῷ σὺν ἄγγει E.''Ion'' 32, cf. ''Hipp.''1213; also without σύν, αὐτῇ κεν γαίῃ ἐρύσαι Il.8.24: so freq. in Prose and Poetry, [[αὐτοῖς ἀνδράσι]] = [[men]] [[and all]], Hdt.6.93; [[αὐτοῖσι συμμάχοισι]] allies [[and all]], A.''Pr.''223 (lyr.); αὐτοῖς μελάθροις διακναιομένους E.''Med.''164: with Art., αὐτοῖσι τοῖσι ἱματίοισι ἀπ' ὦν ἔβαψε ἑωυτόν Hdt.2.47; αὐτοῖσι τοῖς πόρπαξι Ar.''Eq.''849, etc.; αὐτοῖς τοῖς ἵπποις κατακρημνισθῆναι X.''Cyr.''1.4.7.<br><span class="bld">6</span> added to ordinal Numbers, e.g. [[πέμπτος αὐτός]] [[himself]] the [[fifth]], i. e. [[himself]] with [[four]] [[other]]s, Th.1.46, cf. 8.35, X.''HG''2.2.17, ''Apoc.''17.11, etc.:—[[αὐτός]] always being the chief person.<br><span class="bld">7</span> freq. coupled with οὗτος, τοῦτ' αὐτό ἐστι τὸ ζητηθέν Pl.''Plt.''267c, etc.; αὐτὸ τοῦτο μόνον Id.''Grg.''500b; also λεγόντων ἄλλο μὲν οὐδέν… αὐτὰ δὲ τάδε Th.1.139; πόλεις ἄλλας τε καὶ αὐτὸ τοῦτο τὸ [[Βυζάντιον]] X.''An.''7.1.27; [[ταῦτα ἥκω αὐτὰ ἵνα]]… Pl.''Prt.''310e.<br><span class="bld">8</span> [[καὶ αὐτός]] [[himself]] too, Od.7.73, 14.45, X.''An.''5.5.9, etc.<br><span class="bld">9</span> repeated in apodosi for emphasis, αὐτὸς ἐπαγγειλάμενος σώσειν… αὐτὸς ἀπώλεσεν Lys.12.68, cf. A.''Fr.''350, X.''An.''3.2.4.<br><span class="bld">10</span> in connection with the person. Pron., ἐγὼν αὐτός Od.2.194; σέθεν αὐτοῦ Il.23.312; νωΐτερον αὐτῶν 15.39 (always divisim in Hom.); followed by an enclit. Pron., αὐτόν μιν Od.4.244; so αὐτὸν γάρ σε δεῖ Προμηθέως A.''Pr.''86; also αὐτὸς [[ἔγωγε]] Pl.''Phd.''59b, etc.:— after Hom. in the oblique cases [[αὐτός]] coalesces with the Pron., [[ἐμαυτοῦ]], [[σεαυτοῦ]] (these not in Alc. or Sapph., A.D.''Pron.''80.10 sqq.), [[ἑαυτοῦ]], etc. ([[quod vide|q.v.]]).<br><span class="bld">b</span> with person. Pron. omitted, αὐτός… ἧσθαι λιλαίομαι, for ἐγὼ αὐτός, Il.13.252; αὐτὸν [[ἐλέησον]], for [[ἐμὲ αὐτόν]], 24.503; αὐτῶν γὰρ ἀπωλόμεθ' ἀφραδίῃσιν Od.10.27; in 2.33 [[οἱ αὐτῷ]] is simply a strengthened form of [[οἱ]]; and so in Att., when [[σὲ αὐτόν]], [[ἐμοὶ αὐτῷ]], etc., are read divisim, they are emphatic, not reflexive; in this case [[αὐτός]] generally precedes the person. Pron., cf. X.''Cyr.''6.2.25 with 6.1.14.<br><span class="bld">c</span> with the reflexive [[ἑαυτοῦ]], [[αὑτοῦ]], etc., to add [[force]] and [[definiteness]], αὐτὸς καθ' αὑτοῦ A.''Th.''406; [[αὐτοὶ ὑφ' αὑτῶν]] ib.194; αὐτοὶ καθ' αὑτούς X.''Mem.''3.5.4; [[αὐτὸ καθ' αὑτό]] Pl.''Tht.''201e; sometimes between the Art. and reflex. Pron., τοῖς αὐτὸς αὑτοῦ πήμασιν βαρύνεται A.''Ag.''836, cf. ''Pr.''762; τούς γ' αὐτὸς αὑτοῦ πολεμίους S.''Aj.'' 1132: also [[κατ' αὐτὺ]] (Boeot. for [[αὐτοὶ]]) αὐτῶν ''IG''7.3172.121 (Orchom. Boeot.).<br><span class="bld">d</span> αὐτοῦ, [[αὐτῶν]] with possess. Pron., πατρὸς κλέος ἠδ' ἐμὸν αὐτοῦ Il.6.446; θρῆνον… ἐμὸν τὸν αὐτῆς A.''Ag.''1323; ἐχθρὸς ὢν τοῖς σοῖσιν αὐτοῦ S.''OT''416; [[τοῖς οἷσιν αὐτοῦ]] ib.1248; αὐτῶν σφετέρῃσιν ἀτασθαλίῃσιν Od.1.7; τοῖς ἡμετέροις αὐτῶν φίλοις X.''An.'' 7.1.29.<br><span class="bld">e</span> [[αὐτὸς ἑαυτοῦ]] with Comp. and Sup. Adj., αὐτὸς ἑωυτοῦ ῥέει πολλῷ ὑποδεέστερος Hdt.2.25; τῇ εὐρυτάτη ἐστὶ αὐτὴ ἑωυτῆς Id.1.203.<br><span class="bld">11</span> [[αὐτός]] for [[ὁ αὐτός]], [[the same]], Il.12.225, Od.8.107, 16.138, Pi.''N.''5.1 (never in Trag.), and in later Prose, αὐταῖς ταῖς ἡμέραις ''IG'' 14.966 (ii A. D.), cf. ''Ev.Luc.''23.12.<br><span class="bld">12</span> Comp. [[αὐτότερος]] Epich.5: Sup. [[αὐτότατος]] = [[his very self]], Ar.''Pl.''83: neut. pl. [[αὐτότατα]] dub. in Phld.''Piet.''80. Adv., Comp. [[αὐτοτέρως]] Gal.18(2).431.<br><span class="bld">II</span> [[he]], [[she]], [[it]], for the simple Pron. of 3 pers., only in oblique cases (exc. in later Gk., ''Ev.Luc.''4.15, etc.), and rarely first in a sentence, Pl.''La.''194e, and later, ''Ep.Eph.''2.10, etc.: rare in Ep., Il. 12.204 (where Hdn. treated it as enclitic), and mostly emphatic, ib.14.457, Od.16.388; so in Trag., E.''Hel.''421: in Prose, to recall a Noun used earlier in the sentence, ἐγὼ μὲν οὖν βασιλέα… οὐκ οἶδα ὅ τι δεῖ αὐτὸν ὀμόσαι X.''An.''2.4.7; πειράσομαι τῷ πάππῳ… συμμαχεῖν αὐτῷ Id.''Cyr.''1.3.15; ἄνδρα δὴ… εἰ ἀφίκοιτο εἰς τὴν πόλιν, προσκυνοῖμεν ἂν αὐτόν Pl.''R.''398a; after a Relative, ὅς κε θεοῖς ἐπιπείθηται… ἔκλυον αὐτοῦ Il.1.218; οὓς μὴ εὕρισκον, [[κενοτάφιον]] αὐτοῖς ἐποίησαν X.''An.''6. 4.9, cf. 1.9.29; esp. where a second Verb requires a change of case in the Pron., οἳ ἂν ἐξελεγχθῶσι… ὡς προδότας αὐτοὺς ὄντας τιμωρηθῆναι Id.''An.''2.5.27; ἐκεῖνοι οἷς οὐκ ἐχαρίζονθ' οἱ λέγοντες οὐδ' ἐφίλουν αὐτούς D.3.24; in subdivisions, ὅσοι… οἱ μὲν αὐτῶν… X.''Cyr.''1.1.1, cf. Pl.''Chrm.''168e; later, pleonastically after a Relative, ὧν ὁ μὲν αὐτῶν Call.''Epigr.''43, cf. ''Ev.Luc.''3.16, ''Apoc.''7.2, etc.: in S.''Ph.''316 [[αὐτοῖς]] is emphatic 'in their own persons'.<br><span class="bld">III</span> with Art. [[ὁ αὐτός]], [[ἡ αὐτή]], [[τὸ αὐτό]], and Att. contr. [[αὑτός]], [[αὑτή]], [[ταὐτό]] and [[ταὐτόν]] (as required by the metre, cf. S.''OT''734 with 325, and in Prose to avoid hiatus): gen. [[ταὐτοῦ]], dat. [[ταὐτῷ]], pl. neut. [[ταὐτά;]] Ion. [[ὡυτός]], [[τὠυτό]]:—[[the very one]], [[the same]], rare in Hom., Il. 6.391, Od.7.55, 326; ὁ αὐ. εἰμι τῇ γνώμῃ Th.3.38, cf. 5.75; ἐπὶ τὸ αὐ. αἱ γνῶμαι ἔφερον Id.1.79: c. dat., to denote sameness or agreement, especially in Prose, τὠυτὸ ἂν ὑμῖν ἐπρήσσομεν Hdt.4.119; τὸν αὐτὸν χῶρον ἐκλιπὼν ἐμοί A.''Ch.''543; [[ὁ αὐτὸς τῷ λίθῳ]] [[the same as]] the [[stone]], Pl. ''Euthd.''298a; [[ἐν ταὐτῷ εἶναί τινι]] to [[be in the place with]]... X.''An.''3.1.27; [[προσίεσθαί τινα ἐς ταὐτὸ ἑαυτῷ]] to have a person [[meet]] one, ib.30, cf. A.''Ch.''210; κατὰ ταὐτὰ τῷ Νείλῳ Hdt.2.20; τῇ αὐτῇ… καί Id.4.109; τὴν αὐτὴν [[διάνοια]]ν καὶ κατ' ἐκείνην [[ἡλικία]]ν Isoc.5.83; ὁ αὐτός… ὥσπερ Pl.''Phd.''86a; ἐς ταὐτὸν ἀλλήλοις [[face to face]], Jul.''Or.''2.5a0.<br><span class="bld">2</span> in later Greek, [[the said]], [[the above-named]], Ἡρώδης ὁ αὐ. ''PLille''23.8 (iii B. C.), etc.<br><span class="bld">IV</span> Adverbial phrases:<br><span class="bld">1</span> αὐτὸ μόνον [[simply]], [[merely]], Ph. 2.252, etc.; αὐ. μόνον ἐργάτης Luc.''Somn.''9; αὐ. μόνον τὸ [[ὄνομα]] τῆς φωνῆς A.D.''Synt.''22.20.<br><span class="bld">2</span> [[αὐτό]] as adverb, = [[ἄρτι]], ''Epigr.Gr.''540.1 (Thrace).<br><span class="bld">3</span> [[αὐτὸ τοῦτο]] as adverb, ''PGrenf.''1.114 (ii B. C.), ''2 Ep.Pet.'' 1.5; τῆς αὐτὸ τοῦτο κινουμένης [[σφαίρα]]ς Iamb. ''Comm.Math.''17.<br><span class="bld">4</span> with Preps., ἐπὶ τὸ αὐτό [[added together]], [[making a total]], PLond.2.196.37 (ii A. D.); [[κατὰ τὸ αὐτό]] = [[together]], [[at the same time]], Act.Ap. 14.1, etc.; but κατ' αὐτό [[just then]], Hdn.1.12.3.<br><span class="bld">V</span> In Compos.:<br><span class="bld">1</span> [[of oneself]] or [[by oneself]], [[self-]]... as in [[αὐτοδίδακτος]], [[αὐτογνώμων]], [[αὐτόματος]]: and so, [[independently]], as in [[αὐτοκράτωρ]], [[αὐτόνομος]].<br><span class="bld">2</span> hence, [[as a second self]], [[very]]... [[bodily]], as with proper names, [[Αὐτοθαΐς]].<br><span class="bld">3</span> in the [[abstract]], the [[ideal]], v. supr.1.4.<br><span class="bld">4</span> [[precisely]], as in [[αὐτόδεκα]].<br><span class="bld">5</span> rarely with reflex. sense of [[ἀλλήλων]], as in [[αὐτοκτονέω]].<br><span class="bld">6</span> [[in one piece with]], [[together with]], as in [[αὐτόκωπος]], [[αὐτοχειλής]], [[αὐτόπρεμνος]], [[αὐτόρριζος]].<br><span class="bld">7</span> [[by itself]]: hence, [[only]], as in [[αὐτόξυλος]], [[αὐτόποκος]].—For αὐτοῦ, [[αὐτῶς]], etc., v. the respective Arts.

|dgtxt=-ή, -ό<br /><b class="num">• Alolema(s):</b> lesb. [[αὖτος]] Alc.112.3; cret. y panf. [[ἀϝτός]] <i>ICr</i>.2.12.4.2 (Eleuterna VI/V a.C.), <i>IPamph</i>.3.7 (IV a.C.); át. [[hαυτός]] <i>IG</i> 11.476.151 (V a.C.); jón. [[ἀϝυτός]] <i>ID</i> 4 (VII/VI a.C.); jón. [[αὀτός]] <i>SIG</i> 283.17 (Quíos IV a.C.); frec. en pap. [[ἀτός]] <i>PHal</i>.1.130 (III a.C.), <i>PTeb</i>.812.9 (II a.C.)<br /><b class="num">• Grafía:</b> graf. lacon. [[ὠτός]] <i>IG</i> 5(1).305.10 (Esparta II d.C.)<br /><b class="num">• Morfología:</b> [sg. nom. y ac. neutr. αὐτόν Parm.B 8.34, <i>ICr</i>.4.72.3.4 (Gortina V a.C.); gen. jón. αϝὐτō <i>ID</i> 4 (VII/VI a.C.), αὐτέου Hp.<i>Epid</i>.2.1.3, dór. αὐτō <i>IG</i> 5(1).213.17 (Esparta V a.C.), ép. αὐτοῖο <i>Il</i>.1.360, fem. αὐτέης Hp.<i>Epid</i>.2.4.1; dat. beoc. αὐτῦ <i>IG</i> 7.3172.111 (Orcómeno III a.C.), αὐτυί <i>IM</i> 25.4, beoc. y lacon. αὐτοῖ <i>IG</i> 7.2408.5 (Tebas IV a.C.), <i>IG</i> 5(1).965.15 (Cotirta II a.C.), αὐτέῳ Hp.<i>Mul</i>.1.9, fem. αὐτέῃ Hp.<i>Decent</i>.6; plu. nom. beoc. αὐτύ <i>IG</i> 7.3172.121 (Orcómeno III a.C.); ac. lacon. αὐτώς <i>IG</i> 5(1).1111.11 (Gerontras III a.C.), fem. lesb. αὔταις Alc.119.15, dór. αὐτάς (-ᾰ-) Theoc.3.2; gen. fem. ép.-eol. [[αὐτάων]] <i>Il</i>.5.752, ép.-jón. [[αὐτέων]] <i>Il</i>.112.424, Hes.<i>Sc</i>.237, Hp.<i>Aër</i>.13; dat. ép.-jón. αὐτοῖσι <i>Il</i>.11.51, αὐτέοισι Hp.<i>Epid</i>.2.2.24, αὐτέοις Hp.<i>Prorrh</i>.1.124, beoc. αὐτῦς <i>SIG</i> 1185.23 (Tanagra III a.C.), lesb. αὔτοισι Alc.70.5, fem. át. arc. αὐτε͂σι <i>IG</i> 1³.78.15 (V a.C.), ép.-jón. αὐτῇς Hes.<i>Th</i>.64, αὐτῇσι <i>Il</i>.7.474, αὐτέῃσι Hp.<i>Mul</i>.1.3, panf. ἀϝταῖσι <i>IPamph</i>.3.7 (IV a.C.); por ὁ [[αὐτός]], ἡ αὐ., τὸ αὐ., ép. y jón. crasis ωὐτός, τωὐτό, át. αὑτός, αὑτή, ταὐτό(ν), dór. crasis ταὐτόν de τὸν αὐτόν <i>SEG</i> 26.461.13 (Esparta VI/V a.C.); compar. αὐτότερος Epich.1, adv. αὐτοτέρως Gal.18(2).431; sup. αὐτότατος Ar.<i>Pl</i>.83, Phld.<i>Piet</i>.8, adv. αὐτότατα Phld.<i>Piet</i>.101.18<br /><b class="num">A</b> indicando exclusividad en op. expresas<br /><b class="num">I</b> destacando el término más importante en el contexto [[él]], [[él mismo]]<br /><b class="num">1</b> abs.<br /><b class="num">a)</b> op. al conjunto que lo rodea, de Zeus por op. a los demás dioses αὐτὸς δέ σφ' ἀγόρευε, θεοὶ δ' ὑπὸ πάντες ἄκουον él hablaba y todos los dioses le escuchaban</i>, <i>Il</i>.8.4<br /><b class="num">•</b>de hombres por op. a sus familias ἐκ δὲ γυναῖκας ἄγον καὶ νήπια τέκνα, αὐτοὺς δ' ἔκτεινον se llevaban las mujeres y los tiernos hijos y a ellos los mataban</i>, <i>Od</i>.14.265<br /><b class="num">•</b>por op. a su ciudad πτόλεϊ τε καὶ αὐτῷ <i>Il</i>.17.152, cf. <i>Od</i>.1.39<br /><b class="num">•</b>de un ave por op. a sus crías τέκνα ἔφαγε στρουθοῖο καὶ αὐτήν <i>Il</i>.2.317<br /><b class="num">•</b>por op. a su familia y sus bienes, Pl.<i>Grg</i>.511e<br /><b class="num">•</b>de pers. por op. a sus propiedades<br /><b class="num">•</b>del guerrero y sus armas <i>Il</i>.14.145, id. y sus caballos <i>Il</i>.2.466, de los Cíclopes y sus rebaños <i>Od</i>.9.167, αὐτῷ καὶ τῷ οἴκῳ X.<i>Oec</i>.3.5, [[αὐτός]] τε καὶ τὰ ποίηματα él y sus poemas</i> Pl.<i>R</i>.398a<br /><b class="num">•</b>de hombres por op. a animales <i>Il</i>.1.51<br /><b class="num">•</b>de las torres de una [[muralla]] por op. a sus puertas <i>Il</i>.7.338;<br /><b class="num">b)</b> oponiendo unas personas a otras destaca la más importante<br /><b class="num">•</b>el guerrero frente a su sirviente αὐτὸν καὶ θεράποντα <i>Il</i>.6.18, αὐτοί τε καὶ οἱ ἀκόλουθοι ... αὐτὸν καὶ τὸν οἰκέτην X.<i>Ath</i>.1.19, [[αὐτός]] τε καὶ Ἰόλαος tú (de Heracles) y Yolao</i> Archil.242.3, de Astiages αὐτὸς ... καὶ ὁ υἱὸς αὐτοῦ X.<i>Cyr</i>.1.4.18<br /><b class="num">•</b>del rey David [[αὐτός]] τε καὶ οἱ μετ' αὐτοῦ <i>Eu.Marc</i>.2.25<br /><b class="num">•</b>op. simplemente a [[ἄλλος]], [[ἄλλοι]] Hdt.1.3;<br /><b class="num">c)</b> de una cosa u organismo en sí por op. a sus partes ἡ σίδη καὶ αὐτὴ καὶ τὰ φύλλα Thphr.<i>HP</i> 4.10.7<br /><b class="num">•</b>del hombre por op. a su ψυχή <i>Il</i>.1.3-4, prob. por op. a su [[εἴδωλον]] <i>Od</i>.11.602<br /><b class="num">•</b>de un objeto por op. a su apariencia τὰ τῶν ἄλλων εἴδωλα, ὕστερον δὲ αὐτά Pl.<i>R</i>.516a.<br /><b class="num">2</b> determinando a un subst. o pron.<br /><b class="num">a)</b> a un subst. [[ἄλλοι]] δὲ ῥίνοις, [[ἄλλοι]] αὐτῇσι βόεσσιν unos por pieles, otros por los bueyes mismos</i>, <i>Il</i>.7.474, ὅς τις ... [[ἀντίον]] ἦλθεν ἢ αὐτῶν Τρώων ἠὲ κλειτῶν ἐπικούρων <i>Il</i>.11.219-20, αὐτή τε ἡ Μανδάνη καὶ ... τὸν υἱὸν ἔχουσα la propia Mandana con su hijo</i> X.<i>Cyr</i>.1.3.1;<br /><b class="num">b)</b> a un pron. pers. στέγαι δὲ εἰ καὶ ἡμῖν αὐτοῖς εἰσιν, ἀλλὰ ... οὐχ ἵπποις οὐδὲ θεράπουσιν οὐδὲ τῷ δήμῳ τῶν στρατιωτῶν X.<i>Cyr</i>.6.1.14;<br /><b class="num">c)</b> a un pron. relat. οἳ δὲ φύγωσι αὐτοὶ ἔργα τίνουσιν ἢ παῖδες τούτων ἢ γένος ἐξοπίσω y los que ellos mismos escapan (a la ira divina) sus obras las pagan bien sus hijos bien su descendencia posterior</i> Sol.1.30;<br /><b class="num">d)</b> a un pron. dem. πόλεις ἄλλας τε καὶ αὐτὸ τοῦτο τὸ Βυζάντιον entre otras ciudades también a esta misma de Bizancio</i> X.<i>An</i>.7.1.27.<br /><b class="num">II</b> c. ref. a una serie de numerales destaca el principal [[él]] εὗρε δευτέρην αὐτήν la encontró a ella con otra</i> Hdt.4.113, πέμπτος [[αὐτός]] él y otros cuatro</i> Th.1.46, cf. 8.35, X.<i>HG</i> 2.2.17, καὶ αὐτὸς ὄγδοός ἐστιν y él es el octavo</i>, <i>Apoc</i>.17.11.<br /><b class="num">B</b> indicando exclusividad, en op. implícitas<br /><b class="num">I</b> abs.<br /><b class="num">1</b> enfático [[él]], [[el mismísimo]] op. a los inferiores: [[el señor]] de Zeus αὐτὸς δ' ἐξ Ἴδης μεγάλ' ἔκτυπε <i>Il</i>.8.75<br /><b class="num">•</b>en AT y NT [[el Señor]], [[Dios]] [[LXX]] <i>Sap</i>.6.7, 1<i>Ma</i>.3.229, αὐτὸς γὰρ εἴρηκεν <i>Ep.Hebr</i>.13.5<br /><b class="num">•</b>gener. [[el amo]], [[el señor]] Ar.<i>Fr</i>.279, cf. Pl.<i>Prt</i>.314d, αὐτὸς ἀϋτεῖ Theoc.24.50<br /><b class="num">•</b>de jefes de escuelas filosóficas y religiones [[él]], [[el maestro]] por op. a los discípulos<br /><b class="num">•</b>de [[Sócrates]] ΣT. [[τίς]] γὰρ [[οὗτος ]]...; MA. [[αὐτός]] Ar.<i>Nu</i>.218-9, de [[Pitágoras]] [[αὐτὸς ἔφα]] = [[él lo dijo]]</i> D.L.8.46, de Jesús αὐτὸς δ' ἐκάθευδεν <i>Eu.Matt</i>.8.24.<br /><b class="num">2</b> equivalente c. más o menos énfasis a un pron. pers., pero indiferente a la clasificación en 1^a, 2^a y 3^a pers. οὐδέ τοι αὐτὸς ἧσθαι ... λιλαίομαι no deseo yo quedarme sentado</i>, <i>Il</i>.13.252, αὐτὸς ... [[γιγνώσκω]] Th.3.44, αὐτοὶ ... κυκλήσομεν traigamos en carros</i>, <i>Il</i>.7.332, αὐτὸς νῦν ἰδέ mira ahora tú mismo</i>, <i>Od</i>.8.443, αὐτὸν δ' ἐλέησον ten piedad de mí</i>, <i>Il</i>.24.503<br /><b class="num">•</b>en neutr. αὐτό ἐστι τὸ ζητηθέν eso mismo es lo que se busca</i> Pl.<i>Plt</i>.267c, cf. <i>R</i>.362d<br /><b class="num">•</b>máximo énfasis en nom. reforz. a veces por καί: οὐ μὲν [[γάρ]] τι νόου γε καὶ αὐτὴ δεύεται ἐσθλοῦ tampoco carece ella de buen juicio</i>, <i>Od</i>.7.73, ἀξιοῦμεν δὲ Ἕλληνες ὄντες καὶ αὐτοι ... ἀγαθὸν ... τι πάσχειν por ser también griegos nosotros mismos pretendemos recibir un buen trato</i> X.<i>An</i>.5.5.9, καὶ αὐτὸς προθυμούμενος εἶναι τῆς οἰκίας ... ἀξιῶ <i>PTeb</i>.40.10 (II a.C.)<br /><b class="num">•</b>esp. en forma epistolar ἔρρωμαι δὲ καὶ [[αὐτός]] <i>PCair.Zen</i>.46.3 (III a.C.)<br /><b class="num">•</b>o c. énfasis marcado mediante repetición ὁ δ' αὐτὸς ὑμνῶν, αὐτὸς ἐν θοίνῃ παρών, αὐτὸς τάδ' εἰπών, [[αὐτός]] ἐστιν ὁ κτανὼν τὸν παῖδα τὸν ἐμόν A.<i>Fr</i>.350, cf. Lys.12.68. En NT, prácticamente sólo como pron. pers. de 3^a pers. αὐτοὶ παρακληθήσονται ellos serán consolados</i>, <i>Eu.Matt</i>.14.2, καὶ αὐτὸς ἐδίδασκεν y él enseñaba</i>, <i>Eu.Luc</i>.4.15, καὶ αὐτὸς ἦν Σαμαρείτης y él era samaritano</i>, <i>Eu.Luc</i>.17.16.<br /><b class="num">3</b> como anafórico, pron. de 3^a pers. [[le]], [[la]], [[lo]], [[a él]], etc. εἰ δὲ Ἕκτορά περ φιλέεις καὶ κήδεαι αὐτοῦ <i>Il</i>.7.204, καί μιν ὀΐω αὐτῷ σκηπτόμενον κατίμεν δόμον [[Ἄϊδος]] [[εἴσω]] <i>Il</i>.14.456-7, ἀλλὰ βόλεσθε αὐτόν τε ζώειν καὶ ἔχειν πατρώϊα πάντα <i>Od</i>.16.388, Ζεὺς ὅστις ποτ' ἐστίν, εἰ τόδ' αὐτῷ φίλον κεκλημένῳ A.<i>A</i>.160, αὐτὰ δ' εἰκάσαι πάρεστι ναὸς ἐκβόλοις ἃ ἀμπίσχομαι E.<i>Hel</i>.421, ἀναπαυομένου Κανδαύλεο ἀποκτείνας αὐτὸν ἔσχε βασιληίην Hdt.1.12, ἐγὼ μὲν οὖν βασιλέα ... οὐκ οἶδα ὅ τι [[δεῖ]] αὐτὸν ὀμόσαι X.<i>An</i>.2.4.7<br /><b class="num">•</b>πειράσομαι τῷ πάππῳ ... συμμαχεῖν αὐτῷ X.<i>Cyr</i>.1.3.15, ἄνδρα δή, ... εἰ ... ἀφίκοιτο εἰς τὴν πόλιν ... προσκυνοῖμεν ἂν αὐτόν Pl.<i>R</i>.398a<br /><b class="num">•</b>(αἶγες) βόσκονται κατ' ὄρος καὶ ὁ Τίτυρος αὐτὰς ἐλαύνει Theoc.3.2, διαφέρετε αὐτῶν sois diferentes de ellos</i>, <i>Eu.Matt</i>.6.26<br /><b class="num">•</b>esp. en gen. equivalente a [[su]] τὴν φωνὴν γνοὺς αὐτοῦ reconociendo su voz</i> Pl.<i>Prt</i>.310b, delante del subst. αὐτοῦ τὰ σημεῖα <i>Eu.Io</i>.2.23<br /><b class="num">•</b>en NT, a veces se usan las formas de [[αὐτός]] en una serie c. ref. a distintas pers. φέρουσιν αὐτῷ (Jesús) τυφλόν, καὶ παρακαλοῦσιν αὐτὸν (Jesús) ἵνα αὐτοῦ (el ciego) ἅψηται <i>Eu.Marc</i>.8.22<br /><b class="num">•</b>c. ref. a un n. que debe suplirse en el contexto ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν (e.d. τῶν Γαλιλαίων) <i>Eu.Marc</i>.4.23<br /><b class="num">•</b>en gr. tard. redundante cuando precede un n. en el mismo caso y regido por el verbo οὐδὲ γὰρ λέοντι τὸ τυχὸν βοίδιον τολμᾷ ἀντιστῆναι αὐτῷ Arr.<i>Epict</i>.3.1.22, Λάμπωνι ... ἔδωκα αὐτῷ (δραχμάς) <i>POxy</i>.299.2 (I d.C.), τοῖς καθημένοις ἐν σκιᾷ θανάτου φῶς ἀνέτειλεν αὐτοῖς <i>Eu.Matt</i>.4.16<br /><b class="num">•</b>pleonástico después del relat. ὅς κε θεοῖς ἐπιπείθηται ... ἔκλυον αὐτοῦ <i>Il</i>.1.218, οὓς μὴ εὕρισκον, κενοτάφιον αὐτοῖς ἐποίησαν X.<i>An</i>.6.4.9<br /><b class="num">•</b>tb. en gr. tard. ἐξ ὧν δώσεις τοῖς παιδίοις σοῦ ἕν ἐξ αὐτῶν <i>POxy</i>.117.15 (II/III d.C.), cf. <i>Peripl.M.Rubri</i> 35, οὗ οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς ... λῦσαι τὸν ἱμάντα τῶν ὑποδημάτων αὐτοῦ <i>Eu.Marc</i>.1.7, cf. 7.25<br /><b class="num">•</b>para continuar una oración de relat. c. cambio de caso οἳ ἂν ἐξελεγχθῶσι ... ὡς προδότας αὐτοὺς ὄντας τιμωρηθῆναι X.<i>An</i>.2.5.27, cf. Pl.<i>R</i>.337c, D.3.24<br /><b class="num">•</b>en subdivisiones ὅσοι ... οἱ μὲν αὐτῶν ... X.<i>Cyr</i>.1.1.1, cf. Pl.<i>Chrm</i>.168e<br /><b class="num">•</b>en el sent. de un dem. débil, átono, después de or. de relat. se usa frec. en vez de οὗτος al que ha sustituido en gr. moderno ὅσα ὑπῆρχεν ἐν ταμιείῳ ἐγὼ αὐτὰ ἐφύτευσα <i>PSI</i> 433.7 (III a.C.)<br /><b class="num">•</b>en ac. neutr. c. un segundo compl. dir., c. cierto énfasis ἀδικεῖν αὐτὸ καλοῦσιν a eso lo llaman cometer injusticia</i> Pl.<i>Grg</i>.483c.<br /><b class="num">II</b> como determinante [[mismo]]<br /><b class="num">1</b> c. un pron. pers. que puede ir delante o detrás ἐγὼν [[αὐτός]] yo mismo (en contraste c. los demás)</i> <i>Od</i>.2.194, αὐτὸς [[ἔγωγε]] Pl.<i>Phd</i>.59b, αὐτὸς [[ἐγώ]] <i>Ep.Rom</i>.15.14, <i>BGU</i> 1002.15 (I a.C.), μάλιστα μὲν αὐτὸς σὺ διάλυσον τὸν πατέρα <i>PEnteux</i>.25.15 (III a.C.), σέθεν αὐτοῦ de sí mismo</i>, <i>Il</i>.23.312, νωΐτερον λέχος αὐτῶν <i>Il</i>.15.39, ἡμῶν αὐτῶν Lys.21.25, Isoc.6.71, τὰς χρείας ὑμῶν αὐτῶν ἰσάγετε <i>PWürzb</i>.9.33 (II d.C.), καὶ αὐτῶν ὑμῶν [[ἕνεκα]] καὶ ἡμῶν <i>PPetr</i>.3.531.9 (III a.C.), αὐτόν μιν <i>Od</i>.4.244, αὐτὸν διαχρᾶσθαί μιν Hdt.1.24, αὐτὸν γὰρ σε [[δεῖ]] προμηθίας A.<i>Pr</i>.86<br /><b class="num">•</b>en los casos oblicuos frec. en composición a partir de Homero [[ἐμαυτοῦ]], σεαυτοῦ, [[ἑαυτοῦ]] (qq.u.). En ciertos giros: en gen. c. el pron. pos. [[de mí]], [[de sí]], [[de él mismo]] πατρὸς κλέος ἢ δ' ἐμὸν αὐτοῦ la gloria de mi padre y la mía propia</i>, <i>Il</i>.6.446, θρῆνον ... ἐμὸν τὸν αὐτῆς A.<i>A</i>.1323, ἐχθρὸς ὢν τοῖς σοῖσιν αὐτοῦ S.<i>OT</i> 416, πρὸς τὸ σφέτερον αὐτῆς σύμφερον Arist.<i>Pol</i>.1295^a21<br /><b class="num">•</b>reforz. por el refl. τοῖς δ' αὐτὸς [[αὑτοῦ]] πήμασιν βαρυνήσας mortificándose él mismo con su propio dolor</i> A.<i>A</i>.836, cf. <i>Pr</i>.762, τούς γ' αὐτὸς [[αὑτοῦ]] πολεμίους S.<i>Ai</i>.1137, αὐτὸς καθ' [[αὑτοῦ]] τήνδ' ὕβριν μαντεύσεται A.<i>Th</i>.406, cf. Pl.<i>Tht</i>.201e, αὐτοὶ ὑφ' αὑτῶν πορθούμεθα A.<i>Th</i>.194, αὐτὸς ἐφ' [[αὑτοῦ]] <i>AP</i> 7.654, αὐτὸ ἐφ' ἑωτοῦ ello de por sí</i> Hp.<i>VM</i> 15, αὐτὸς ἑωυτοῦ ῥέει πολλῷ ὑποδεέστερος corre (el Nilo) con mucho menos caudal que el suyo propio</i>, e.d. lleva menos agua que nunca</i> Hdt.2.25, τῇ εὐρυτάτῃ αὐτὴ ἑωυτῆς por allí tiene su máxima anchura</i> Hdt.1.203.<br /><b class="num">2</b> c. subst. de pers., [[ciudad]] o abstr. (op. a los demás) [[el propio]], [[mismo]], [[en persona]] οὔ μοι μέλει [[ἄλγος]] οὐτ' αὐτῆς Ἑκάβης no me importa ni el dolor de la propia Hécuba</i>, <i>Il</i>.6.451, εἴ περ ἂν αὐταὶ Μοῦσαι ἀείδοιεν (se jactaba de que vencería) aunque cantaran las propias Musas</i>, <i>Il</i>.2.597, αὐτοὶ Λακεδαιμόνιοι Hdt.1.65, οἱ Βαρκαῖοι αὐτοί Hdt.4.167, αὐτὸς βασιλεύς el propio Rey</i>, el Rey en persona</i> Hdt.5.31, X.<i>An</i>.1.7, αὐτῷ Πρωταγόρᾳ Pl.<i>Tht</i>.170e, αὐτὸς Δαυειδ <i>Eu.Marc</i>.12.36, cf. <i>Eu.Luc</i>.20.42, Ἰησοῦς [[αὐτός]] <i>Eu.Io</i>.4.2, αὐτὸς ὁ Θεός <i>Apoc</i>.21.3<br /><b class="num">•</b>τὸ [[ἄστυ]] αὐτό la ciudad misma, en sí</i> Hdt.1.180, οὐδὲ ἡ φύσις αὐτὴ διδάσκει 1<i>Ep.Cor</i>.11.14<br /><b class="num">•</b>el art. se coloca entre el subst. y [[αὐτός]] o antes de ambos τὰς Συρακούσας αὐτάς Plb.1.13.5, αὐτὴν τὴν Ῥώμην Plb.1.6.2<br /><b class="num">•</b>intensificado por καί: καὶ αὐτὴ ἡ κτίσις incluso el mundo creado</i>, <i>Ep.Rom</i>.8.21<br /><b class="num">•</b>por un dem. Ἀθηναῖοι αὐτοὶ οὗτοι Th.6.33.6<br /><b class="num">•</b>de cosas αὐτοῦ τοῦ συστήματος ἐκείνου Plb.2.7.6<br /><b class="num">•</b>sin subst. οὗτος [[αὐτός]] Pl.<i>Prt</i>.323b, αὐτοὶ οὗτοι <i>Act.Ap</i>.24.15, καὶ αὐτὰ ταῦτα ἀσφαλίσομαι <i>PRyl</i>.77.39 (II d.C.), cf. <i>POxy</i>.1119.11 (III d.C.).<br /><b class="num">3</b> fil. [[en sí mismo]], [[en sí]] de las ideas (op. a sus realizaciones concretas) ἵνα αὐτὴ [[δικαιοσύνη]] πρὸς ἀδικίαν αὐτὴν κριθείη Pl.<i>R</i>.612c, δίκαιον αὐτό la justicia en sí</i> Pl.<i>Phd</i>.65d<br /><b class="num">•</b>en neutr. sin concordancia de género c. el subst. al que califica οὐκ αὐτὸ δικαιοσύνην ἐπαινοῦντες ἀλλὰ τὰς ἀπ' αὐτῆς εὐδοκιμήσεις Pl.<i>R</i>.363a, αὐτὸ τοῦτο πατέρα, ἀδελφὸς αὐτὸ τοῦτο el padre, el hermano ideal, en abstracto</i> Pl.<i>Smp</i>.199d-e<br /><b class="num">•</b>en Arist. designa las diferentes ideas platónicas αὐτὸ γὰρ ἄνθρωπόν φασιν εἶναι καὶ ἵππον καὶ ὑγίειαν (los platónicos) dicen que existen el hombre, el caballo, la salud en abstracto (o la idea de ...)</i>, Arist.<i>Metaph</i>.997^b14<br /><b class="num">•</b>seguido de relat. ἵνα καὶ γνῷ αὐτὸ τελευτῶν ὅ ἐστι καλόν para que conozca al cabo lo que es el bien en sí</i> Pl.<i>Smp</i>.211c.<br /><b class="num">4</b> c. subst. indicando localización (espacial o temporal) u otra circunstancia al insistir en su identidad ὑπὸ λόφον αὐτόν justo bajo el penacho</i>, <i>Il</i>.8.615, precediendo gener. al art. πρὸς αὐταῖς ταῖς θύραις ante las puertas mismas</i> Lys.12.12, ἐπ' α] ὐτῆς τῆς πύλης <i>PTeb</i>.5.34 (II a.C.), νέφη φερόμενα παρ' αὐτὴν τὴν γῆν Arist.<i>Mete</i>.348^a24, ἐν αὐτῷ τῷ ἱρῷ Hdt.1.31, ἐν αὐτῷ τῷ γυμνασίῳ <i>PEnteux</i>.8.16 (III a.C.), αὐτὸ τὸ περίορθρον justo al amanecer</i> Th.2.3, ἐν αὐτῷ τῷ καιρῷ justo en ese momento</i>, <i>Eu.Luc</i>.13.1<br /><b class="num">•</b>para indicar circunstancias diversas αὐτὸ τὸ [[δέον]] justo lo que hacía falta</i> X.<i>An</i>.4.7.7, αὐτὸ ὃ μάλιστα ἔδει ῥηθῆναι justo lo que más falta hacía decir</i> Pl.<i>R</i>.362d.<br /><b class="num">5</b> c. subst. concr. en dat. indicando compañía (quizá por asimilación de αὐ. suj.) ὀπτήσας ... πάντα ... παρέθηκ' Ὀδυσῆϊ θέρμ' αὐτοῖς ὀβελοῖσιν después de haber asado toda la carne se la presentó caliente a Odiseo en los asadores mismos, e.d. con sus mismos asadores</i>, <i>Od</i>.14.77, αὐτῇ κεν γαίῃ ἐρύσαιμ' αὐτῇ τε θαλάσσῃ (los) arrastraría junto con la tierra y el mar mismos, e.d. con tierra y mar a la vez</i>, <i>Il</i>.8.24<br /><b class="num">•</b>en dat. c. el subst. indicando propiedad o dependencia de alguien en op. a sus dueños [[con su propio]] αὐτοῖς ἵπποισι καὶ ἅρμασιν ... ἰόντες yendo con nuestros caballos y carros</i>, <i>Il</i>.23.8, αὐτῷ ἵππῳ Hdt.3.126, αὐτοῖς τοῖς ἵπποις κατακρημνισθῆναι X.<i>Cyr</i>.1.4.8, ἰόντ' αὐτῇσι βόεσσιν marchándome con mis bueyes</i>, <i>Od</i>.20.219, cf. E.<i>Med</i>.164<br /><b class="num">•</b>tb. c. objetos pers. por op. a su dueño ἀνόρουσεν Ἀχιλλεὺς αὐτῇ σὺν φόρμιγγι <i>Il</i>.9.194, ropas o envolturas αὐτῷ φάρει <i>Od</i>.8.186, αὐτῷ σύν τε λίνῳ καὶ ῥήγεϊ' σιγαλόεντι <i>Od</i>.13.118, αὐτοῖσι τοῖσι ἱματίοισι Hdt.2.47, αὐτῷ σὺν ἄγγει σπαργάνοισί θ' οἷς ἔχει con la cuna misma y los pañales que tiene</i> E.<i>Io</i> 32<br /><b class="num">•</b>de cosas tradicionalmente unidas, op. la parte al todo o a lo más importante ἵπποι αὐτοῖσι ὄχεσφιν caballos con sus respectivos carros</i>, <i>Il</i>.8.290<br /><b class="num">•</b>de cosas incluidas una en la otra, designando la envoltura ἀπήραξεν χαμᾶζε αὐτῇ σὺν πήληκι κάρη de un golpe hizo caer la cabeza con su casco</i>, <i>Il</i>.14.498, cf. 20.482, τόξον αὐτῷ φωρυτῷ el arco con su estuche</i>, <i>Od</i>.21.54, (ἀσπίδες) αὐτοῖσι τοῖς πόρπαξιν (escudos) con sus abrazaderas</i> Ar.<i>Eq</i>.849<br /><b class="num">•</b>de pers. y dioses νέας τέσσερας αὐτοῖσι τοῖς ἀνδράσι (cogieron) cuatro barcos con sus tripulaciones</i> Hdt.6.93, Ταρτάρου μελαμβαθὴς κευθμὼν καλύπτει τὸν παλαιγενῆ Κρόνον αὐτοῖσι συμμάχοισι el abismo negro y hondo del Tártaro guarda al antiguo Crono y a sus aliados</i> A.<i>Pr</i>.221.<br /><b class="num">III</b> c. ref. a un verb. en uso abs. o como determinante<br /><b class="num">1</b> [[que obra por sí mismo]], [[por su propia voluntad]] de pers. τί με σπεύδοντα καὶ αὐτὸν ὀτρύνεις; ¿por qué me incitas a mí que ya me apresuro por mí mismo?</i>, <i>Il</i>.8.293, οἱ δὲ καὶ αὐτοὶ παυέσθων que ellos cesen por propia iniciativa</i>, <i>Od</i>.2.168, τοὺς εἰς τὰ ἰατρεῖα αὐτοὺς βαδίζοντας Pl.<i>Lg</i>.646c, op. [[ἄκων]] Plb.15.8.4, αὐτὸς ὁ πατὴρ φιλεῖ ὑμᾶς <i>Eu.Io</i>.16.27, αὐτὸς ᾠκοδόμησεν edificó a sus expensas</i>, <i>Eu.Luc</i>.7.5<br /><b class="num">•</b>[[en persona]] τῶν πραγμάτων ὑμῖν ... αὐτοῖς [[ἀντιληπτέον]] D.1.2, cf. <i>Eu.Io</i>.4.2<br /><b class="num">•</b>de cosas αὐτὸς γὰρ ἐφέλκεται ἄνδρα σίδηρος pues por sí mismo atrae el hierro al hombre</i>, <i>Od</i>.16.294, 19.13<br /><b class="num">•</b>en neutr. esp. en sg. αὐτὸ σημανεῖ ello sin más lo indicará</i> E.<i>Ph</i>.623, αὐτὸ μὲν γὰρ οὐδέν ἐστιν, προσσημαίνει δέ porque ello de por sí no es nada, sino que indica ...</i> Arist.<i>Int</i>.16^b23, αὐτὸ δηλώσει ello de por sí mostrará</i> D.19.157, sobre todo en la expresión αὐτὸ δείξει Cratin.188, Pl.<i>Hp.Ma</i>.288b, acompañada a veces de ἔργον: τάχ' αὐτὸ δείξει τοὔργον S.<i>Fr</i>.388, τοὔργον τάχ' αὐτὸ δείξει Ar.<i>Lys</i>.375<br /><b class="num">•</b>tb. en plu. αὐτὰ δηλοῖ Pl.<i>Prt</i>.329b, αὐτὰ τὰ ἔργα μαρτυρεῖ los propios hechos dan fe</i>, <i>Eu.Io</i>.5.36.<br /><b class="num">2</b> [[solo]], [[sin los demás]] ref. a pers. [[αὐτός]] περ ἐών <i>Il</i>.8.99, ἔστε μὲν αὐτὸς ἔπινον ἀπὸ κρήνης μελανύδρου mientras era yo solo el que bebía de la fuente de negras ondas</i> Thgn.959, αὐτοὶ [[γάρ]] ἐσμεν pues estamos solos</i> Ar.<i>Ach</i>.504, ὥς γ' ἡμῖν αὐτοῖς εἰρῆσθαι para que quede dicho entre nosotros</i> Pl.<i>Prt</i>.309a, αὐτοὶ κινδυνεύσομεν nos arriesgamos nosotros solos</i> Pl.<i>Tht</i>.164e, αὐτοῖς τοῖς ἀνδράσι ... ἢ καὶ τοῖς ἄλλοις X.<i>An</i>.2.3.7, τυφλὸς δ' οὐκ αὐτὸς ὁ Πλοῦτος no es el único ciego el dios de la Riqueza</i> Theoc.10.19, αὐτὸς [[ἐγώ]] yo solo</i>, <i>Ep.Rom</i>.7.25, cf. 2<i>Ep.Cor</i>.12.13, εἰ μὴ [[αὐτός]] excepto él</i>, <i>Apoc</i>.19.12<br /><b class="num">•</b>[[solo]], [[sin mujer]] αὐτὸς ἐγείναο παῖδ' (de Zeus) tú solo engendraste a tu hija</i>, <i>Il</i>.5.880, αὐτὸς δ' ἐκ κεφαλῆς γλαυκώπιδα γείνατ' Ἀθήνην Hes.<i>Th</i>.924<br /><b class="num">•</b>ref. a cosas αὐτὰ γὰρ ἔστιν ταῦτα pues existen sólo estos elementos</i> Emp.B 21.13, ἥξει γὰρ αὐτά pues ello (las desgracias) vendrá solo</i> S.<i>OT</i> 341, λεγόντων ἄλλο μὲν οὐδὲν ... αὐτὰ δὲ τάδε sin decir ninguna otra cosa ... sino sólo esto</i> Th.1.1<br /><b class="num">•</b>reforzado por οἷος, μόνος: αὐτὸς κτήσατο οἷος <i>Od</i>.14.450, μόνῳ γὰρ αὐτῷ ἀλήθεια ὁρᾶται Pl.<i>R</i>.521a, αὐτὸς μόνος él solo</i>, <i>Eu.Marc</i>.6.47, καὶ πάντα μόνος αὐτὸς ὤν y siendolo el solo todo</i> Luc.<i>Peregr</i>.11<br /><b class="num">•</b>en neutr. y reforz. por dem. αὐτὸ τοῦτο μόνον Pl.<i>Grg</i>.500b<br /><b class="num">•</b>c. κατά y refl. [[por sí solo]], [[aparte]] πυνθανόμενος στρατοπεδεύειν αὐτοὺς καθ' ἑαυτούς habiéndose enterado de que los aliados habían acampado aparte</i> Plb.1.24.4.<br /><b class="num">C</b> c. o sin art. indicando identidad<br /><b class="num">1</b> [[el mismo]], [[idéntico]] sin art. ἐλευσόμεθα αὐτὰ κέλευθα volveremos por los mismos caminos</i>, <i>Il</i>.12.225 cf. <i>Od</i>.8.107, 16.138, A.R.1.199, ἀγάλματ' ἐπ' αὐτᾶς βαθμίδος ἑσταότ' estatuas erguidas sobre un mismo pedestal</i> Pi.<i>N</i>.5.1, πᾶσιν δ' ἀνθρώποις αὐτὸς ἔνεστι νόος todos los hombres tienen igual modo de ser</i> Thgn.622, cf. 334<br /><b class="num">•</b>c. art. ὁ [[αὐτός]] (por op. al tipo αὐτὸς ὁ Περικλῆς, cf. B II 2) ὁ δ' [[ἀπέσσυτο]] δώματος Ἕκτωρ τὴν αὐτὴν ὁδὸν [[αὖτις]] Héctor se echó otra vez fuera de su casa por el mismo camino</i>, <i>Il</i>.6.391, ἐκ δὲ τοκήων τῶν αὐτῶν οἵ περ τέκον Ἀλκίνοον βασιλῆα (Arete era hija) de los mismos padres que engendraron al rey Alcínoo</i>, <i>Od</i>.7.55<br /><b class="num">•</b>en gr. posthom. gener. c. art. ποταμῷ γὰρ οὐκ ἔστιν ἐμβῆναι δὶς τῷ αὐτῷ pues no es posible entrar dos veces en el mismo río</i> Heraclit.B 91, cf. 49a, τὸ γὰρ αὐτὸ νοεῖν ἐστίν τε καὶ εἶναι es lo mismo lo que cabe concebir y lo que cabe que sea</i> Parm.B 3, ὥστε τὰ ἐν ἴσῳ ταὐτὸ μέγεθος κινούμενα ἰσοταχῆ, τὸ αὐτὸ δὲ καὶ ἀδιάφορον εἴδει καὶ κινήσει ἀδιάφορον de modo que las cosas que recorren en el mismo intervalo la misma distancia son de igual velocidad, y la identidad es indiferente a la forma y al movimiento</i> Arist.<i>Ph</i>.249^a19-20, τὸ ταὐτὸν καὶ τὸ ἕτερον la identidad y la diferencia</i> Pl.<i>Tht</i>.185c<br /><b class="num">•</b>τὸν αὐτὸν λόγον εἰπὼν πάλιν diciendo otra vez las mismas palabras</i>, <i>Eu.Matt</i>.5.46<br /><b class="num">•</b>τῷ στρατηγῷ τοῦ αὐτοῦ νομοῦ al gobernador del mismo nomo</i>, <i>POxy</i>.1119.20 (III d.C.)<br /><b class="num">•</b>[[ἐν τῷ αὐτῷ]] = [[en el mismo sitio]] ἐν ταὐτῷ μίμνει ὁ θεός la divinidad permanece en el mismo sitio, e.d., es inalterable</i> Xenoph.B 26.1, cf. Parm.B 8.29<br /><b class="num">•</b>en gr. tard. en cont. temp., c. art. o sin él τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ en el mismo día</i>, <i>BGU</i> 1303.2 (I a.C.), αὐτῇ ἡμέρᾳ <i>PBremen</i> 50.7 (II d.C.), αὐταῖς ταῖς ἡμέραις <i>IUrb.Rom</i>.148.1 (III d.C.), ἐν αὐτῷ τῷ καιρῷ en la misma ocasión</i>, <i>Eu.Luc</i>.13.1<br /><b class="num">•</b>c. régimen en dat. [[el mismo que]], [[idéntico a]] τὸν αὐτὸν χῶρον ἐκλιπὼν ἐμοί habiendo dejado el mismo lugar que yo</i> A.<i>Ch</i>.543, χρῆν καὶ τοὺς ἄλλους ποταμοὺς ... ὁμοίως πάσχειν καὶ κατὰ τὰ αὐτὰ τῷ Νείλῳ sería preciso que a los otros ríos les pasase lo mismo y en las mismas condiciones que al Nilo</i> Hdt.2.20, τὠυτὸ ἂν ὑμῖν ἐπρήσομεν compartiríamos vuestra suerte</i> Hdt.4.119, οἱ αὐτοὶ γὰρ ὄντες ἐκείνοις γένει pues siendo iguales a ellos por la raza</i> Pl.<i>Mx</i>.244b, ἢ σὺ εἶ ὁ αὐτὸς τῷ λίθῳ; ¿o eres tú lo mismo que la piedra?</i> Pl.<i>Euthd</i>.298a, c. gen. partit. τὰ αὐτὰ τῶν παθημάτων τῇ ... ὑμῶν ἀδελφότητι iguales sufrimientos que a vuestros hermanos</i> 1<i>Ep.Petr</i>.5.9<br /><b class="num">•</b>c. prep. acompañando al neutr. [[a la par]] ἐς ταὐτὸ συμβαίνουσι τοῖς ἐμοῖς στίβοις llegan a la identidad con mis huellas</i>, e.e. resultan idénticas a mis huellas</i> A.<i>Ch</i>.210, τὸν ἄνθρωπον τοῦτον μήτε προσίεσθαι εἰς ταὐτὸ ἡμῖν αὐτοῖς ni admitir a ese hombre a la par que nosotros</i> X.<i>An</i>.3.1.30, ἐν ταὐτῷ γε μέντοι ἦσθα τούτοις tú estabas en lo mismo que éstos, e.e. de acuerdo con éstos</i> X.<i>An</i>.3.1.27<br /><b class="num">•</b>c. otros regímenes, c. ὥσπερ: ὁ αὐτὸς ... ὥσπερ el mismo ... que</i> Pl.<i>Phd</i>.86a, c. καί: Βουδίνοι δὲ οὐ τῇ αὐτῇ γλώσσῃ χρέωνται καὶ Γελωνοί pero los budinos no emplean la misma lengua que los gelonos</i> Hdt.4.109, ἐπὶ τὸ αὐτὸ αἱ γνῶμαι ἔφερον las opiniones coincidieron</i> Th.1.79<br /><b class="num">•</b>κατὰ τὠυτὸ γενόμενοι habiendo llegado a un acuerdo</i> Hdt.4.119.<br /><b class="num">2</b> [[sin cambiar]], [[idéntico a sí mismo]] en rel. c. ‘[[ser]]’, ‘[[permanecer]]’ ταὐτὸν ... μένον (τὸ ἐόν) (el ser) que permanece sin cambios</i> Parm.B 8.39, ταὐτὸν καὶ ἓν ὂν [[ἀεί]] Pl.<i>Lg</i>.721c, σὺ δὲ αὐτὸς εἶ pero tú eres el mismo</i> [[LXX]] <i>Ps</i>.101.28, cf. <i>Ep.Hebr</i>.1.12<br /><b class="num">•</b>[[el mismo]], [[sin cambiar de opinión]] ὁ [[αὐτός]] εἰμι τῇ γνώμῃ soy del mismo parecer</i> Th.3.38, cf. 5.75<br /><b class="num">•</b>op. a ‘[[cambiar]]’ ἐγὼ μὲν ὁ [[αὐτός]] εἰμι ... ὑμεῖς δὲ μεταβάλλετε yo soy el mismo ... pero vosotros cambiáis de opinión</i> Th.2.61.<br /><b class="num">3</b> en gr. tard. documental [[el citado]], [[el susodicho]], [[el mencionado]] Ἡρώδης ὁ [[αὐτός]] <i>PLille</i> 23.8 (III a.C.), cf. <i>POxy</i>.2134.18 (II d.C.), τῶν αὐτῶν θεῶν <i>Stud.Pal</i>.22.183.48 (II d.C.), τοὺς αὐτοὺς ἄρτους <i>UPZ</i> 57.7 (II a.C.).<br /><b class="num">D</b> [[formas adverb]].<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>αὐτό [[precisamente]] ἀλλ' αὐτὸ περὶ τοῦ πρότερος [[εἰπεῖν]] διαμαχοῦμαι voy a pelear en primer lugar precisamente por hablar el primero</i> Ar.<i>Eq</i>.339<br /><b class="num">•</b>αὐτὸ τοῦτο [[precisamente por esa causa]] καὶ γὰρ αὐτὸ τοῦτο οὗπερ αὐτὸς [[ἕνεκα]] φίλων ᾤετο δεῖσθαι pues precisamente por eso mismo, porque él mismo creía que necesitaba amigos</i> X.<i>An</i>.1.9.12, ἀγάσθησαν αὐτὸ τοῦτο τὸ ἐπιθυμῆσαι X.<i>Ages</i>.1.8, cf. Pl.<i>Smp</i>.204a, <i>Lyr.Alex.Adesp</i>.1.25, 2<i>Ep.Petr</i>.1.5, τῆς αὐτὸ τοῦτο κινουμένης σφαίρας Iambl.<i>Comm.Math</i>.17<br /><b class="num">•</b>en fil. ἀλλ' αὐτὰ ταῦτα καὶ νῦν ἥκω παρὰ σέ, ἵνα ... διαλεχθῇς αὐτῷ pero por eso mismo he venido ahora a verte, para que le hables</i> Pl.<i>Prt</i>.310e.<br /><b class="num">2</b> τὸ αὐτό del mismo modo</i> X.<i>Mem</i>.3.8.5, <i>Eu.Matt</i>.27.44, Vett.Val.56.24.<br /><b class="num">II</b> [[αὐτὸ μόνον]] = [[simplemente]], [[solamente]] [[δεῖ]] ... ὑδρίας αὐτὸ μόνον sólo necesita un cántaro</i> Ph.2.252, αὐτὸ μόνον ἐργάτης Luc.<i>Somn</i>.9, αὐτὸ μόνον τὸ ὄνομα τῆς φωνῆς A.D.<i>Synt</i>.22.20, λόγους αὐτὸ μόνον καταβροχθίνας engullendo sólo palabras</i> Ath.270b.<br /><b class="num">III</b> c. prep.<br /><b class="num">1</b> [[εἰς τὸ αὐτό]], [[ἐπὶ τὸ αὐτό]] = [[en el mismo lugar]], [[juntamente]] ὅταν χολὴ καὶ φλέγμα συμμιχθῇ ἐς τωὐτὸ τῷ αἵματι cada vez que la bilis y el flegma se mezclan con la sangre</i> Hp.<i>Morb</i>.1.24, συνήχθησαν ἐπὶ τὸ αὐτό <i>Eu.Matt</i>.22.34, cf. <i>Eu.Luc</i>.17.35, <i>BGU</i> 762.9<br /><b class="num">•</b>[[todo junto]], [[en total]] ἐπὶ τὸ αὐτὸ [ἀροῦραι] ιɛ̄ <i>PTeb</i>.319.9 (III d.C.), cf. <i>PTeb</i>.14.20 (II a.C.), <i>CPR</i> 7.8.9 (II/III d.C.).<br /><b class="num">2</b> [[κατ' αὐτό]] = [[justamente entonces]] ἐκπορευομένων [[γάρ]] ποτε κατ' αὐτὸ πάντων ἐκ τῆς οἰκίας Plb.31.23.7, cf. Hdn.1.12.3<br /><b class="num">•</b>[[κατὰ τὸ αὐτό]] = [[al mismo tiempo]]</i> Ael.<i>VH</i> 14.8, <i>Act.Ap</i>.14.1<br /><b class="num">•</b>[[juntamente]], [[en compañía]] εἶναι δ' ἡμᾶς κατὰ ταὐτό <i>PEleph</i>.1.5 (IV a.C.).<br /><b class="num">3</b> [[κατὰ ταὐτά]] = [[del mismo modo]], [[asimismo]], <i>PEleph</i>.2.6 (III a.C.), <i>IKyme</i> 19.35 (I d.C.).<br /><b class="num">4</b> [[ἐξ αὐτῆς]] = [[inmediatamente]] Plb.2.7.7, 8.37.7.<br /><b class="num">5</b> [[παρ' αὐτά]] = [[inmediatamente]] op. [[τῇ αὔριον]] en Plb.23.5.11.<br /><b class="num">IV</b> αὐτοῦ [dór. [[αὐτεῖ]] A.D.<i>Synt</i>.335.2] gen. de [[αὐτός]] usado como adv. <br /><b class="num">1</b> sent. local [[aquí]], [[ahí]], [[allí]] según el cont.<br /><b class="num">a)</b> c. determ. del lugar, gener. pospuesta, en distintas constr. prep. o adverb. αὐτοῦ ἐνὶ Τροίῃ aquí mismo, en Troya</i>, <i>Il</i>.2.237, αὐ. τῷδ' ἐνὶ χώρῳ aquí mismo, en este lugar</i>, <i>Od</i>.10.271, ἐπ' ὄχθῃ <i>Il</i>.21.17, παρὰ κλισίῃσιν <i>Il</i>.15.656, ἐν Θυρέῃσι Hdt.1.82, ἐν πόλει Pl.<i>Sph</i>.244d, cf. <i>R</i>.575b, Longus 2.31.2, D.C.44.50.2, ref. a pers. αὐτοῦ παρὰ τούτῳ aquí mismo, junto a éste</i> Pl.<i>Smp</i>.216a, ὑπὲρ κεφαλῆς <i>Od</i>.8.68, πρὸ τῆς στρατοπεδείας Plb.2.3.4, cf. Longus 4.38.1, αὐτοῦ περὶ τεῖχος allí mismo, en torno a la muralla</i> A.<i>A</i>.452, περὶ τὴν ἀγοράν Pl.<i>R</i>.371c, cf. Ach.Tat.5.16.2, αὐτοῦ ἐς Σαλαμῖνα allí mismo en Salamina</i> Hdt.8.121, αὐτοῦ [[ἔνθα]] ... ἐν Ἴδῃ allí mismo, en el Ida</i>, <i>Il</i>.8.207, αὐτου τῇδε aquí mismo</i> Hdt.5.19, cf. Pl.<i>Phdr</i>.264d, αὐτοῦ ταύτῃ Hdt.1.189, αὐτοῦ [[ἐκεῖ]] Th.7.16, αὐτοῦ [[ἐνθάδε]] Pl.<i>R</i>.621c, αὐτοῦ ... χαμαί Pl.<i>R</i>.390c, αὐτοῦ τῇ περ ἔπεσε allí mismo donde había caído</i> Hdt.1.30<br /><b class="num">•</b>c. un adv. de modo αὐτοῦ [[δέσμιος]] ὧδε μένε quédate aquí así prisionero</i>, <i>AP</i> 5.184.8 (Mel.)<br /><b class="num">•</b>menos frec. la determ. va antepuesta ἐν χώρᾳ αὐτοῦ allí mismo, en su puesto</i> X.<i>HG</i> 4.8.39, cf. 7.4.36, κατ' οἴκους αὐτοῦ μεῖνον τοὺς ἡμετέρους quédate aquí, en nuestra casa</i> Ar.<i>Pax</i> 89, cf. Paus.2.28.7, ἐς Μίλητον αὐτοῦ ... καθιστᾶσιν Th.8.28, [[ἀλλά]] που αὐτοῦ ἀγρῶν sino en algún lugar allí, en el campo</i>, <i>Od</i>.4.639, κεῖθι αὐτοῦ <i>h.Ap</i>.374, cf. Sol.24.13, S.<i>OC</i> 78, Ar.<i>Pl</i>.1187;<br /><b class="num">b)</b> sin determ. [[τὸν δὲ λίπ' αὐτοῦ]] = [[y lo dejó allí]]</i>, <i>Il</i>.1.428, λίπ' αὐτοῦ <i>Od</i>.15.199, μένειν αὐτοῦ Hdt.1.94, cf. Pl.<i>R</i>.519d, Longus 3.30.2, 4.36.3, [[αὐτοῦ γενοίμην πέτρος]] = ¡[[ojalá me vuelva piedra aquí mismo]]!</i> E.<i>HF</i> 1397, [[ἐπίσχες αὐτοῦ]] ¡[[párate ahí]]!</i> Cratin.69, cf. Pl.<i>Grg</i>.490a, Lys.2.6, X.<i>HG</i> 6.5.14, D.Chr.56.6, Agath.1.21.6, ταύτην ... τὴν βύβλον ... αὐτοῦ περιγράφομεν terminamos aquí este libro</i> D.S.19.95, cf. D.Chr.56.16.<br /><b class="num">2</b> sent. temp. [[enseguida]], [[en el mismo momento]], [[de inmediato]] αὐτοῦ οἱ θάνατον μητίσομαι = al momento tramaré su muerte</i>, <i>Il</i>.15.349, τῆς δ' αὐτοῦ λύτο [[γούνατα]] καὶ φίλον ἦτορ y al momento desfallecieron sus rodillas y su [[corazón]]</i>, <i>Il</i>.21.425, cf. <i>Od</i>.4.703, 18.212, de la ceniza αὐτοῦ πηγνυμένης = endurecida [[súbitamente]]</i> Arat.1038.<br /><b class="num">E</b> [[αὔτως]] junto a [[αὔτως]], explicado como [[psilosis]] eol. en Hom. por Eust.235.5, hay tb. [[αὕτως]] frec. en cód.; para discusiones de gramáticos sobre etim., espíritu y acento cf. A.D.<i>Adu</i>.174.1, <i>EM</i> 172.34<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[asi mismo]], [[sin más]], [[sin otras cosas]] (cf. B III) ἀλλ' [[αὔτως]] ... Τρώεσσι φάνηθι ea, muéstrate así mismo (e.d. sin armas) a los [[troyano]]s</i>, <i>Il</i>.18.198, ὅσσ' Ἕκτωρ ἔρρεξε ... [[αὔτως]] = cuantas cosas hizo [[Héctor]] por su [[cuenta]]</i>, <i>Il</i>.10.50, νέος πάϊς οἴχεται [[αὔτως]] = el muchacho se ha ido sin más ni más</i>, <i>Od</i>.4.665, [[αὔτως]] δ' ἔζων = y vivían sin más</i> Arat.110, cf. <i>Il</i>.1.133, 18.338, <i>Od</i>.15.83, 16.111, Arat.65, 260, Mosch.4.115, Luc.<i>Pseudol</i>.4<br /><b class="num">•</b>c. καί [[incluso así]], [[pese a todo]] ἡ δὲ καὶ [[αὔτως]] μ' αἰεὶ ... νεικεῖ de todos modos me zahiere siempre</i>, <i>Il</i>.1.520, κακὸν δ' ἤμυνε καὶ [[αὔτως]] = pero aun así los libró del [[peligro]]</i>, <i>Il</i>.9.599<br /><b class="num">•</b>c. subst. o adj. [[simplemente]], [[solamente]] [[νήπιον]] [[αὔτως]] = [[solamente]] un [[niño]]</i>, <i>Il</i>.6.400, ἄφρονα ... [[αὔτως]] <i>Il</i>.3.220, cf. <i>Od</i>.20.379, Theoc.5.40, 2.133, 25.83, 239.<br /><b class="num">2</b> [[en vano]], [[sin sentido]], [[sin fundamento]] [[αὔτως]] ἐπιδαίνομεν en vano porfiamos</i>, <i>Il</i>.2.342, cf. 11.388, 13.104, 14.18, 15.128, 17.143, ἄλλον ἔτ' [[αὔτως]] ἄλλῳ ἐπιπροϊείς = tirando uno tras otro (astrágalos) en vano</i> A.R.3.123.<br /><b class="num">II</b> (cf. [[αὐτός]] C I y II)<br /><b class="num">1</b> [[de la misma manera]], [[de igual modo]] seguido de ὡς: γυμνὸν ... [[αὔτως]] ὥς τε γυναῖκα = [[desarmado]] [[igual]] que una [[mujer]]</i>, <i>Il</i>.22.125, [[εἴσατο]] [[αὔτως]] ὡς ὅτε [[Γαῖα]] καὶ [[Οὐρανός]] Hes.<i>Th</i>.702, [[αὔτως]], ὧδ' [[αὔτως]], ὡς μ' ὤλεσεν (que muera ésta) [[igual]], [[del mismo modo]] que me mató</i> S.<i>Tr</i>.1040, [[αὔτως]] ὡς ἐθέλεις A.R.1.890, cf. 3.386<br /><b class="num">•</b>c. constr. de dat. καὶ σκιαδίσκην ἐλεφαντίνην φορέει γυναιξίν [[αὔτως]] Anacr.82.12<br /><b class="num">•</b>[[ὣς δ' αὔτως]] = [[así también]], [[igualmente]] [[ὣς δ' αὔτως]] [[Μενέλαος]] ... [[ἔντε]]' ἔδυνεν <i>Il</i>.3.339, [[ὣς δ' αὔτως]] [[Εὔμαιος]] ἐπεύξατο πᾶσι θεοῖσι de igual modo rogó Eumeo a todos los dioses</i>, <i>Od</i>.20.238, [[ὣς δ' αὔτως]] ἄνδρεσσι κακὸν ... γυναῖκας Ζεὺς ... θῆκε Hes.<i>Th</i>.600, [[ὣς δ' αὔτως]] σοφίην ὁ σοφώτατος οὐκ ἀποφεύγει Thgn.1159, γυνὴ γὰρ ὀξύθυμος, [[ὣς δ' αὔτως]] ἀνὴρ ῥᾴων [[φυλάσσειν]] = pues es más [[fácil]] [[guardarse]] de una [[mujer]] [[vehemente]] y lo mismo de un [[hombre]]</i> E.<i>Med</i>.319, [[ὣς δ' αὔτως]] καὶ [[θῆλυς]] ... ὄλλυται Opp.<i>H</i>.1.547, cf. Hes.<i>Th</i>.402, Thgn.1270, Hdt.1.215, E.<i>Andr</i>.673, X.<i>Cyr</i>.3.1.32, 6.4.16, <i>HG</i> 2.2.9, <i>An</i>.5.6.9, Theoc.22.78, 185, Mosch.4.59<br /><b class="num">•</b>sin [[ὥς]] mismo sent. [[αὔτως]] δὲ καί σύ γ', ὦ ξέν' = así también tú, [[extranjero]]</i> S.<i>OT</i> 931, σὺν δ' [[αὔτως]] [[ἐγώ]] S.<i>Ant</i>.85, αὔ. δ' αὖ Πολύφημον ... πέπρωται ... μοῖραν ἀναπλήσειν A.R.1.1321, ἀλλὰ μάλ' [[αὔτως]] [[ἄξων]] αἰὲν ἄρησεν Arat.21, ἴσχια δ' [[αὔτως]] [[μάλκη]] ... κατήριπεν = y al mismo tiempo el [[entumecimiento]] invadió sus caderas</i> Nic.<i>Th</i>.723, cf. A.R.2.114, 3.451, Arat.172, 180, 195, Nic.<i>Th</i>.72.<br /><b class="num">2</b> [[como antes]], [[sin cambiar]], [[todavía]] ἔργον [[αὔτως]] ἀκράαντον = [[empresa]] todavía sin [[cumplir]]</i>, <i>Il</i>.2.138, ἥ τέ τοι [[αὔτως]] ἧσται ἐν μεγάροισιν <i>Od</i>.13.336, οὔ πώ μίν φασιν φαγέμεν καὶ πιέμεν [[αὔτως]] = dicen que ya no come ni bebe</i>, <i>Od</i>.16.143, λευκὸν ἔτ' [[αὔτως]] = [[blanco]] [[todavía]]</i>, <i>Il</i>.23.268.<br /><b class="num">• Diccionario Micénico:</b> <i>auto-jo</i>.<br /><b class="num">• Etimología:</b> Aglutinación de dos elementos pron.-adverb., αὖ q.u., y -το- que aparece en diversos pron.

|ptext=ή, ό. Am ausführlichsten hat über dies [[Pronomen]] [[gehandelt]] Hermann <i>Opusc</i>. I p. 308 ff, [[wovon]] ein [[Auszug]] Viger. p. 783 ff [[gegeben]]. Die [[Grundbedeutung]] ist <i>[[selbst]]</i>, [[Hervorhebung]] eines Gegenstandes [[dadurch]], daß man ihn allem Andern, was er nicht ist, entgegensetzt und dies [[Andere]] ausschließt. Gewöhnlich [[unterscheidet]] man 3 Hauptfälle.<br><b class="num">I. [[Selbst]]</b>, in [[eigener]] [[Person]], und zwar,<br><b class="num">1</b> ohne weiteten [[Zusatz]] beim [[Verbum]], so daß die [[Person]] durch dieses [[bestimmt]] wird, von Bernhardy <i>synt</i>. p. 286 [[richtig]] [[ausgedrückt]]: ich – du – er als einer und [[derselbe]] mit Ausschluß eines Andern. Der <span class="ggns">Gegensatz</span> ist [[entweder]] [[bestimmt]] [[ausgedrückt]], od. aus dem Zusammenhange [[leicht]] zu [[ergänzen]], z.B. αὐτοὺς δέ, die [[Leiber]], im <span class="ggns">Gegensatz</span> gegen die [[Seele]], <i>Il</i>. 1.4; <i>Od</i>. 11.602 αὐτὸς δέ [[Herakles]], im Gegensatze zu seinem [[εἴδωλον]]; das Hauptvolk gegen seine [[Bundesgenossen]], <i>Il</i>. 11.220; die [[Mutter]] gegen die [[Jungen]] <i>Il</i>. 2.317, die [[Eltern]] gegen die [[Kinder]] 3.301; der Mann gegen das Weib, Plat. <i>Gorg</i>. 511e; die [[Krieger]] gegen die [[Rosse]], <i>Il</i>. 2.466, 762; die Zyclopen gegen die [[Herden]], <i>Od</i>. 9.167; die [[Einwohner]] gegen die [[Stadt]], 9.40; das [[Ganze]] gegen einen [[Teil]], <i>Il</i>. 7.474; oft [[ehrend]] den [[Gebieter]], [[Heerführer]] [[bezeichnend]], 6.18, 8.4; αὐτὸς καὶ δμῶες Theocr. 24.50; ohne <span class="ggns">Gegensatz</span>, der Herr, [[ἠρόμην]] [[ὅπου]] αὐτὸς εἴη Plat. <i>Rep</i>. I.327b; der [[Meister]]; so antwortet bei Ar. <i>Nub</i>. 219 der [[Schüler]] auf die [[Frage]], τίς [[οὗτος]] οὑπὶ τῆς κρεμάθρας [[ἀνήρ]]; – αὐτός; so sagten die [[Pythagoräer]] αὐτὸς [[ἔφα]], der [[Meister]] hat [[gesagt]]. Oft nimmt αὐτός den [[Hauptbegriff]] wieder auf, der dann durch καί [[erweitert]] wird, [[δίδωθι]] δέ [[μοι]] [[κλέος]] ἐσθλόν, [[αὐτῷ]] καὶ παίδεσσι καὶ αἰδοίῃ παρακοίτι <i>Od</i>. 3.381; τειχίζειν δὲ πάντας [[πανδημεὶ]] τοὺς ἐν τῇ πόλει, καὶ αὐτοὺς, καὶ γυναῖκας καὶ παῖδας Thuc. 1.90. Der <span class="ggns">Gegensatz</span> wird auch durch ein auf αὐτός bezogenes [[Partizip]] [[ausgedrückt]], [[αὐτή]] τε καὶ τὸν υἱὸν ἔχουσα, = καὶ ὁ [[υἱός]], Xen. <i>Cyr</i>. 1.3.1; εἰ [[ἡμῖν]] ἀφίκοιτο εἰς τὴν πόλιν αὐτός τε καὶ τὰ ποιήματα βουλόμενος ἐπιδεῖξαι Plat. <i>Rep</i>. III.398a; – καὶ αὐτός, [[ebenfalls]], wie et ipse, Thuc. 5.8; Xen. <i>An</i>. 3.4.44, 7.8.17.<br><b class="num">2</b> mit hinzutretendem [[Pronomen]],<br><b class="num">a</b> mit pron. pers., [[denen]] es [[zuweilen]] mit größerem [[Nachdruck]] [[vorgesetzt]] wird, αὐτὸν σέ, dich [[selbst]], dichgerade, vgl. [[αὐτῷ]] [[ἐμοί]] Plat. <i>Phaedr</i>. 91a; αὐτὸν [[ἐμέ]] <i>Symp</i>. 220e; bei Hom. mit denenklitischen Formen, αὐτόν μιν <i>Od</i>. 4.244, αὐτὸν μέν σε 17.595; [[gewöhnlich]] aber steht es nach, und zwar bei Hom. [[stets]] [[getrennt]], [[ἐμέθεν]] αὐτῆς <i>Od</i>. 23.78, [[σέο]] αὐτοῦ, ἓ αὐτόν; in der [[Prosa]] und bei att. Dichtern in den cass. obliquis des sing. das Reflexivum ἐμαυτοῦ, ῆς, ῷ, όν usw.; wo es bei den Att. nachsteht, ist σὲ αὐτόν [[nachdrücklicher]] als σεαυτόν. Daß [[übrigens]] αὐτός [[allein]] nicht bloß im nom., [[sondern]] auch in den andern [[Casus]] die [[Stelle]] der pron. pers. [[vertreten]] kann, [[ergibt]] sich aus 1), z.B., αὐτὸν ἐλέησον, ''[[sc.]]'' [[ἐμέ]], <i>Il</i>. 24.503; περὶ αὐτοῦ, = ἐμαυτοῦ, <i>Od</i>. 21.249; ἀλλὰ [[Δία]] ξένιον δείσας αὐτόν τ' ἐλεαίρων 14.389, = σέ. Wenn es die [[Stelle]] der Reflexiva vertritt, wird es [[gewöhnlich]] mit dem spirit. asper [[geschrieben]], so daß also αὑτόν für ἐμαυτόν und σεαυτόν, αὑτῶν für ἡμῶν ([[ὑμῶν]]) αὐτῶν steht; doch ist diese von Hermann zu Soph. <i>Tr</i>. 451 durchgeführte [[Ansicht]] von Bernhardy <i>synt</i>. p. 287 nicht [[anerkannt]], und in den mss., [[welche]] [[freilich]] hier nicht [[allein]] [[entscheiden]] [[können]], nicht [[befolgt]]. Spätere mochten [[hierin]] überh. [[ungenauer]] sein, wie Pol. 11.29 οὐδ' ἐν αὐτοῖς εἴχετε τὰς ἐλπίδας für [[ἡμῖν]] αὐτοῖς; βοηθῶν τοῖς αὐτοῦ συμμάχοις, = ἐμοῖς, 17.5 (Bekk. αὑτοῖς, αὑτοῦ); – der [[selbst]] bei genaueren Schriftstellern nicht seltenen [[Verwechselung]] von αὐτοῦ und αὑτοῦ in der dritten [[Person]] nicht zu [[gedenken]].<br><b class="num">b</b> Dem pron. poss. wird es im gen, [[hinzugefügt]], ἐμὸν αὐτοῦ [[χρεῖος]], meine eigene Not, <i>Od</i>. 2.45; θρῆνον ἐμὸν τὸν αὐτῆς Aesch. <i>Ag</i>. 1296; τὸν ἐμὸν αὐτοῦ τοῦ ταλαιπώρου βίον Ar. <i>Plut</i>. 33; [[ἄπιτε]] ἐπὶ τὰ ὑμέτερα αὐτῶν Her. 6.97; in att. [[Prosa]] nicht [[selten]], z.B. τοῖς ἡμετέροις αὐτῶν φίλοις Xen. <i>An</i>. 7.1.29.<br><b class="num">c</b> Beim pron. demonstr. [[nachdrücklich]]: [[gerade]], eben, z.B. αὐτὸ τοῦτο τὸ [[Βυζάντιον]], eben dies [[Byzanz]], Xen. <i>An</i>. 7.1.27; αὐτὰ ταῦτ' ἦν τὰ λεχθέντα Plat. <i>Tim</i>. 19a, das [[gerade]] war; σοφώτερος κατ' [[αὐτό]] γε τοῦτο, [[gerade]] [[hierin]], <i>Phaedr</i>. 243b; <span class="ggns">Adverbial</span>., αὐτὸ τοῦτο, ἵνα, eben [[deshalb]], <i>Prot</i>. 310e; mit folgdm inf., αὐτὸ γὰρ τοῦτό ἐστι χαλεπὸν [[ἀμαθία]], τὸ – δοκεῖν, weil es scheint, <i>Conv</i>. 204, vgl. [[unten]]. Ebenso bei anderen [[Pronomen]], αὐτὸς ἓκαστος, [[jeder]] für sich, Her. 8.123 und [[öfter]]; Thuc. 7.70; αὐτοὶ ἑκάτεροι Her. 9.26; [[wobei]] αὐτὸς [[immer]] voransteht; αὐτὴν αὐτήν, sie [[selbst]], Plat. <i>Crat</i>. 439a. – Hiebei ist noch ein doppelter [[Gebrauch]] zu [[merken]]:<br><b>α)</b> αὐτός steht [[allein]] [[zuweilen]] mit [[Nachdruck]], wie im Deutschen ein betontes er, für αὐτὸς [[οὗτος]], so daß man, [[besonders]] wenn ein [[Relativsatz]] folgt, es [[geradezu]] für [[οὗτος]] [[erklärt]] hat, was aber dem Satze eine [[andere]] [[Färbung]] [[geben]] würde, ἐγὼ [[τοίνυν]] ἡγοῦμαι, ὅσοι μὲν ἐν τῇ δημοκρατίᾳ ἄτιμοι [[ἦσαν]], – προσήκειν αὐτοῖς, ich meine, wer zur Zeit der [[Volksherrschaft]] der bürgerlichen Ehre [[beraubt]] war, – [[ihnen]] allen kommt es zu, Lys. 25.11; νομίσαντες δι' αὐτὸ οὐχ ἡσσᾶσθαι, δι' [[ὅπερ]] οὐδ' οἱ ἕτεροι [[νικᾶν]] Thuc. 7.34; ἐπ' αὐτὸ ἥκεις ἐρευνῶν, [[ὅτῳ]] διαφέρει ἡ [[σωφροσύνη]] Plat. <i>[[Charm]]</i>. 166b; ἀπέπτυσ' αὐτὴν, [[ἥτις]] ἄνδρα – ἄλλον φιλεῖ Eur. <i>[[Troad]]</i>. 668; αὐτὸ οὐκ εἴρηται, ὃ [[μάλιστα]] [[ἔδει]] [[ῥηθῆναι]], das [[gerade]] ist nicht [[gesagt]], Plat. <i>Rep</i>. II.362d; ὃν [[ᾤετο]] [[πιστόν]] οἱ [[εἶναι]], ταχὺ αὐτὸν εὗρε Κύρῳ φιλαίτερον Xen. <i>An</i>. 1.9.29, wie 2.5.27, 6.2.9; man vgl. noch ὅς κε θεοῖς ἐπιπείθηται, [[μάλα]] τ' ἔκλυον αὐτοῦ <i>Il</i>. 1.218.<br><b>β)</b> Um das [[Häufen]] der Relativa, bes. in verschiedenen [[Casus]] zu [[vermeiden]], setzt man für das [[zweite]], den Satz [[eigentlich]] anakoluthisch [[formend]], αὐτός, z.B. ὃ φῂς σὺ μέγιστον ἀγαθὸν [[εἶναι]] καὶ σὲ δημιουργὸν [[εἶναι]] αὐτοῦ Plat. <i>Gorg</i>. 452d; ἣν ὅδε Ἀφροδίτην μὲν λέγεσθαί φησι, τὸ δ' ἀληθέστατον αὐτῆς [[ὄνομα]] Ἡδονὴν [[εἶναι]] <i>Phil</i>. 12b; <i>Rep</i>. IX.578c; vgl. Xen. <i>Cyr</i>. 3.1.38; ἐκεῖνοι [[τοίνυν]], [[οἷς]] οὐκ ἐχαρίζονθ' οἱ λέγοντες οὐδ' ἐφίλουν αὐτούς Dem. 3.24; ganz [[parenthetisch]], Xen. <i>Cyr</i>. S, 1.46.<br><b>γ)</b> Des größeren Nachdruckes [[wegen]] wird es zum pron. reflexivum [[hinzugesetzt]], das [[Subjekt]] hervorzuheben, οἱ δὲ καὶ αὐτοὶ σφῇσιν ἀτασθαλίῃσιν – ἄλγε' ἔχουσιν <i>Od</i>. 1.33, vgl. Sengebusch <i>Aristonic</i>. p. 23; αὐτὸς καθ' αὑτοῦ τὴν ὕβριν μαντεύσεται, gegen sich [[selbst]], Aesch. <i>Spt</i>. 408; αὐτὸς πρὸς αὑτοῦ ὄλωλεν Soph. <i>Ant</i>. 1177; τὸ γιγνώσκειν αὐτὸν αὑτόν Plat. <i>[[Charm]]</i>. 165b; αὐτὸς αὑτὸν ἀπέκτεινεν Plut. <i>Mar</i>. 46; es tritt [[selbst]] [[zwischen]] den [[Artikel]] od. die [[Präposition]] und das Reflexivum, τοῖς αὐτὸς αὑτοῦ πήμασιν βαρύνεται Aesch. <i>Ag</i>. 845; οὐ τὴν ὁ τουοῦν μητέρα διενοεῖτο ἀποκτεῖναι, ἀλλὰ τὴν αὐτὸς αὑτοῦ Plat. <i>Alc. II</i>, 144c.<br><b class="num">3</b> Beim [[Nomen]], welchesim Attischen dann mit [[Ausnahme]] der nom. propr. und [[weniger]] ohne [[Artikel]] [[geläufiger]] [[Wörter]], wie [[βασιλεύς]] vom [[Perserkönig]], [[οὐρανός]], [[ἥλιος]], [[πατήρ]], [[μήτηρ]] und ä., [[immer]] den [[Artikel]] hat; πρὸς αὐτοῦ Ζηνός, bei Zeus [[selbst]], Soph. <i>Phil</i>. 482; ὁ [[τλήμων]] αὐτός <i>Phil</i>. 161, wo die [[Stellung]] auch αὐτὸς ὁ [[τλήμων]] sein könnte (nicht ὁ αὐτὸς [[τλήμων]]). Mit besonderem [[Nachdruck]], [[ἄκρον]] ὑπὸ λόφον αὐτόν, [[gerade]] [[unter]], <i>Il</i>. 13.615; οὔ [[μοι]] [[μέλει]] [[ἄλγος]], οὔτ' αὐτῆς Ἑκάβης, [[selbst]] Hekabes [[Schmerz]] [[bekümmert]] mich nicht, 6.451; αὐτὸ τὸ [[περίορθρον]], [[gerade]] den [[Anbruch]] des Tages, Thuc. 2.3; αὐτὰ τὰ ῥήματα, [[genau]] die [[Worte]], Plat. <i>Phaedr</i>. 271c; αὐτὸ [[τοὐναντίον]], [[gerade]] das [[Gegenteil]], sehr oft. Weil αὐτός [[andere]] Rücksichten ausschließt, so [[bedeutet]] es oft: etwas an und für sich, def. im philosophischen Sprachgebrauche, wo gew. das neutr. [[αὐτό]] und das nom. ohne [[Artikel]] steht, [[φαμέν]] τι [[εἶναι]] δίκαιον αὐτὸ ἢ [[οὐδέν]] Plat. <i>Phaed</i>. 65d, [[gerecht]] an und für sich, das [[absolut]] [[Gerechte]]; οὐκ αὐτὸ δικαιοσύνην ἐπαινοῦντες, nicht die [[Gerechtigkeit]] an und für sich, als [[solche]] [[lobend]], <i>Rep</i>. II.363a; [[vollständig]], ἀδελφὸς αὐτὸ τοῦτο, [[ὅπερ]] ἐστί <i>Conv</i>. 199e; ähnl. αὐτὴ [[κίνησις]] <i>Soph</i>. 256b; αὐτῆς περὶ δικαιοσύνης, ὅτι ἐστί <i>Phil</i>. 62a; [[seltener]] mit dem [[Artikel]], τί ποτ' ἐστὶν αὐτὸ ἡ [[ἀρετή]] <i>Prot</i>. 360e; μανθάνων αὐτὴν τὴν ἀλήθειαν, οἷόν ἐστιν <i>Rep</i>. IX.582a; Sp. [[bilden]] [[Komposita]] der Art, so z.B. Arist. <i>Top</i>. 6.8.6, wo aber Bekker αὐτὸ [[βούλησις]], αὐτὸ [[ἐπιθυμία]], αὐτὸ ἡδύ [[getrennt]] [[schreibt]].<br><b class="num">4</b> Aus der Bdtg [[selbst]] [[gehen]] folgende [[hervor]]:<br><b class="num">a</b> vonselbst, aus eigenem [[Antriebe]], ἀλλά τις αὐτὸς [[ἴτω]] <i>Il</i>. 17.254; οἱ δὲ καὶ αὐτοὶ παυέσθων <i>Od</i>. 2.168; ἥξει γὰρ αὐτά, κἂν ἐγὼ σιγῇ [[στέγω]] Soph. <i>O.R</i>. 342 (Schol. αὐτόματα); οἳ καὶ τοῖς μὴ ἐπικαλουμένοις αὐτοὶ ἐπιστρατεύουσι Thuc. 4.60; ὑπό τινος ἐρεθισθεὶς καὶ αὐτὸς ἀχθεσθείς Xen. <i>An</i>. 6.7.9; mit dem [[Zusatz]] αὐτοὶ ἐθέλοντες 5.10.6. So αὐτὸ [[δείξει]], das wird sich von [[selbst]] [[zeigen]], Plat. <i>Hipp. mai</i>. 288b; ὡς αὐτὸ δηλοῖ, wie von [[selbst]] [[erhellt]], <i>Prot</i>. 329b.<br><b class="num">b</b> für sich [[selbst]], ohne [[Andere]], [[allein]], αὐτός περ [[ἐών]], [[obwohl]] er [[allein]] war, <i>Il</i>. 8.99, <i>Scholl. Aristonic</i>. αὐτός: ἡ [[διπλῆ]], ὅτι ἐν ἴσῳ τῷ [[μόνος]]; ἀλλ' οὔ πως ἅμα πάντα δυνήσεαι αὐτὸς [[ἑλέσθαι]] 13.729; αὐτοὶ καὶ οὐ μετὰ τῶν πλειόνων Thuc. 5.60; τὰς [[ναῦς]] ταύτας πέμπειν ἢ αὐτὰς ἢ καὶ ἐλάσσους ἢ καὶ [[πλείους]] 8.39; ἄνευ τοῦ σίτου, τὸ [[ὄψον]] αὐτὸ ἐσθίειν Xen. <i>Mem</i>. 3.14, 3; vgl. <i>An</i>. 2.3.7, 7.3.35; [[πλείους]] δίκαι εἰσὶν αὐτῶν τῶν Φασηλιτῶν ἢ τῶν ἄλλων ἁπάντων Dem. 35.2; μηδὲν ἔχουσαν περιττὸν ἀλλ' αὐτὰ τὰ χρήσιμα καὶ ἀναγκαῖα Dion.Hal. <i>Thuc</i>. 23; [[τούτῳ]] [[αὐτῷ]] διαφέρουσι, nur [[hierin]] [[unterscheiden]] sie sich, Pol. 1.42, und [[öfter]]. Auch steht [[οἶος]] [[dabei]], <i>Od</i>. 14.450; und bei den Attikern [[μόνος]], αὐτὸ τοῦτο μόνον Plat. <i>Gorg</i>. 500b; vgl. Lycurg. 139; Dem. 20.84; αὐτὸ μόνον kommt bes. bei Sp. oft ganz <span class="ggns">Adverbial</span>. vor: [[gerade]] nur, kurz und gut, vgl. Luc. <i>Char</i>. 6; αὐτὸ μόνον [[ἐργάτης]] Somm. 9. Hierher [[gehört]] noch αὐτοὶ γάρ ἐσμεν, wir sind [[unter]] uns, [[allein]], Plat. <i>Legg</i>. VIII.836b; Ar. <i>Ach</i>. 478, und [[öfter]], wie Luc. <i>D.D</i>. 10.2; ὥς γε ἐν [[ἡμῖν]] αὐτοῖς εἰρῆσθαι Plat. <i>Prot</i>. 309a. Ähnl. αὐτὸς καθ' αὑτόν, ganz [[allein]] an und für sich, αὐτὸ ἕκαστον, [[jedes]] Ding an und für sich, vgl. 3) z. E.<br><b class="num">5</b> Wie in [[selbander]], selbdritter, wird auch durch αὐτός bei Ordinalzahlen ein [[Zusammensein]] [[ausgedrückt]], [[πέμπτος]] αὐτός, er [[selbst]] als der [[fünfte]], also mit vier Anderen, Thuc. 1.46; vgl. Xen. <i>Hell</i>. 2.2.17 und [[sonst]]. Ähnl. wird<br><b class="num">6</b> durch αὐτός mit einem [[Nomen]] im dat. ein begleitender [[Umstand]] [[hervorgehoben]], der [[sonst]] nicht [[gewöhnlich]] [[dabei]] ist. Hom. setzt σύν hinzu, αὐτῇ σὺν φόρμιγγι, mit [[sammt]] der [[Phorminx]], ohne sie niederzulegen, <i>Il</i>. 9.194; vgl. 12.112; Ap.Rh. 4.1590; Her. 2.111; Eur. <i>Cycl</i>. 701; [[selten]] in [[Prosa]], wie Plat. <i>Rep</i>. VIII.564c; Xen. <i>Cyr</i>. 2.2.9; DS. 11.19; gew. ohne σύν, [[schon]] bei Hom., αὐτῇ κεν γαίῃ ἐρύσαιμ' αὐτῇ δὲ θαλάσσῃ <i>Il</i>. 8.24; αὐτοῖς ἵπποισι καὶ ἅρμασιν [[ἆσσον]] ἰόντες 23.8; αὐτοῖς νεωσοίκοισι ὑποπρῆσαι Her. 3.45; oft im Att.; die gewöhnlichsten [[Verbindungen]] ohne [[Artikel]] [[stehen]] <i>B.A</i>. p. 130, αὐτῇ [[νηΐ]], αὐτοῖς ἵπποις, [[ἀνδράσι]]· [[ταῦτα]] χωρὶς ἄρθρου; vgl. Aesch. <i>Prom</i>. 221, 1049, <i>Spt</i>. 533; αὐταῖς ποιμνίων ἐπιστάταις Soph. <i>Aj</i>. 27; αὐτοῖς τούτοις, [[sammt]] diesen, Thuc. 1.121; [[sonst]] mit dem [[Artikel]], αὐτοῖσι τοῖς πόρπαξι Ar. <i>Eq</i>. 849; αὐταῖς ταῖς τριήρεσιν [[ἡμᾶς]] καταδύσει Xen. <i>An</i>. 1.3.17; αὐτοῖς τοῖς στεφάνοις <i>Cyr</i>. 1.4.7; [[αὐτῷ]] τῷ στρατοπέδῳ Plut. <i>Caes</i>. 24. Erst Spätere [[setzen]] auch αὐτός nach, z.B. κέρασιν αὐτοῖς Long. <i>Past</i>. 2.31; vgl. Lobeck <i>zu Phryn</i>. p. 99 f.<br><b class="num">7</b> Scheinbar [[pleonastisch]] steht es, wenn das [[Nomen]]. [[worauf]] es sich bezieht, in demselben Satze steht und nach einem Zwischensatze der [[Deutlichkeit]] [[wegen]] wieder [[aufgenommen]] [[werden]] soll, πειράσομαι τῷ πάππῳ, ἀγαθῶν ἱππέων [[κράτιστος]] ὢν [[ἱππεύς]], συμμαχεῖν [[αὐτῷ]] Xen. <i>Cyr</i>. 1.3.15; Ξενοφῶντι, ὁρῶντι μέν –, ὁρῶντι δὲ – καλὸν [[αὐτῷ]] ἐδόκει <i>An</i>. 5.6.15; vgl. 2.4.7, wo das [[dazwischen]] tretende οὐκ [[οἶδα]] [[ὅ τι]] [[δεῖ]], und Soph. <i>Phil</i>. 572f, wo das [[Partizip]] [[ἑλών]] die [[Wiederholung]] [[erleichtert]]. Auffallender ist [[οἷς]] Ὀλύμπιοι θεοὶ δοῖέν ποτ' αὐτοῖς Soph. <i>Phil</i>. 315; [[woraus]] Sp. [[sogar]] ὡν οἱ μὲν αὐτῶν [[machen]], Callim. <i>[[epigr]]</i>. 5 (XII.118); Nonn. <i>D</i>. 1.187.<br><br><b class="num">II.</b> Wie der nom. αὐτός oft nur ein betontes er ist, z.B. <i>Il</i>. 3.282 αὐτὸς Ἑλένην ἐχέτω, ἡμεῖς δέ, so [[werden]] die casus obliqui [[geradezu]] ohne [[Nachdruck]] als pron. pers. der dritten [[Person]], [[seiner]], ihm, ihn, [[gebraucht]], [[welche]] Formen nicht im Anfange des Satzes [[stehen]] [[dürfen]], [[obwohl]] die [[Dichter]] sich [[solche]] [[Stellungen]] [[erlauben]]. Bei Hom. ist es in [[dieser]] Bdtg noch [[selten]]; <i>Il</i>. 14.457 οὐ μὰν αὖτ' [[ὀΐω]] – [[ἅλιον]] πηδῆσαι ἄκοντα, ἀλλά τις Ἀργείων κόμισε [[χροΐ]] καί μιν [[ὀΐω]] [[αὐτῷ]] σκηπτόμενον [[κατίμεν]] δόμον Ἄιδος [[εἴσω]]; <i>Od</i>. 16.473 [[νῆα]] θοὴν ἰδόμην κατιοῦσαν – · πολλοὶ δ' [[ἔσαν]] [[ἄνδρες]] ἐν αὐτῇ. Als [[enklitisch]] wurde αὐτόν <i>Il</i>. 12.204 berachtet, αἰετὸς [[ὑψιπέτης]] –, – δράκοντα φέρων [[ὀνύχεσσι]] – ζωόν. ἔτ' ἀσπαίροντα. καὶ οὔ πω λήθετο χάρμης· κόψε γάρ αὐτον ἐχοντα κατὰ [[στῆθος]] παρὰ δειρὴν ἰδνωθεὶς ὀπίσω; s. Lehrs <i>Quaestt. Epp</i>. p. 124.<br><br><b class="num">III. Mit dem [[Artikel]] ὁ αὐτός, ἡ [[αὐτή]], τὸ [[αὐτό]]</b>, att. zusammengezogen [[ἁὐτός]], [[ἁὐτή]], [[ταὐτό]] und [[ταὐτόν]] ([[ταὐτό]] bei den Tragg. nur, wo die [[Endsilbe]] kurz sein muß, [[ταὐτόν]] vor Vokalen und wo [[Position]] [[nötig]] ist, in [[Prosa]] aber kann beim steten [[Schwanken]] der [[Handschriften]] noch kein [[Unterschied]] [[gemacht]] [[werden]]), ταὐτοῦ, ταὐτῷ, [[ταὐτά]]; ion. [[ὡὐτός]], ὡὐτοί, τὠυτό, auch Pind. <i>Ol</i>. 1.45; [[derselbe]]. [[Einzelne]] [[Beispiele]] [[schon]] Hom. <i>Il</i>. 6.391, <i>Od</i>. 7.55, 326, bei dem auch der [[Artikel]] fehlt, <i>Il</i>. 12.225, <i>Od</i>. 8.107, 10.158, [[obwohl]] in ὅς ῥά [[μοι]] ὑψίκερων ἔλαφον εἰς ὁδὸν αὐτὴν ἧκεν auch [[erklärt]] [[werden]] kann: in den Weg [[selbst]], [[gerade]] in den Weg. Bei den Attikern fehlt der [[Artikel]] nie, denn [[καὶ νῦν]] ἔτ' αὐτός εἰμι heißt: noch bin ich [[selbst]], Soph. <i>O.R</i>. 557; ebenso ἀνὴρ ὅδ' οὐκέτ' αὐτός Eur. <i>Phoen</i>. 927; φανήσεται παισὶν ἀδελφὸς αὐτὸς καὶ [[πατήρ]] <i>O.R</i>. 459 und A. Häufig steht [[dabei]] der dat., τὠυτὸ [[ὑμῖν]] ἐπρήσσομεν, wir taten [[dasselbe]], was ihr tatet, Her. 4.119; οἱ αὐτοὶ ὄντες ἐκείνοις Plat. <i>Menex</i>. 244b; ἐν τῷ [[αὐτῷ]] κινδύνῳ αἰωροῦμαι τοῖς φαυλοτάτοις Thuc. 7.77; auffallender [[φέρε]] δὴ [[ἄλλην]] εἰκόνα [[σοι]] λέξω ἐκ τοῦ αὐτοῦ γυμνασίου τῇ νῦν, für ἐξ οὗ τὴν νῦν, Plat. <i>Gorg</i>. 493d; [[seltener]] καί z.B. ἵνα μή σφισι αἱ αὐταὶ φυλαὶ [[ἔωσι]] καὶ Ἴωσι Her. 5.69; vgl. 4.109; [[ὥσπερ]], εἴ τις διϊσχυρίζοιτο τῷ [[αὐτῷ]] λόγῳ, [[ὥσπερ]] σύ Plat. <i>Phaed</i>. 86a; vgl. Lobeck ad Phryn. p. 426 f. Bei Plat. <i>Rep</i>. III.412d steht τὸ [[ταὐτόν]] dem τὸ ἕτερον [[entgegen]]. <span class="ggns">Adverbial</span> kommt oft vor ἐν ταὐτῷ [[εἶναι]], μένειν und dgl., τινί, an demselben Orte mit Einem sein, ohne τινί, [[zusammen]] [[bleiben]]; auch = an demselben Orte [[bleiben]], nicht [[weiter]] [[kommen]], d.i. nichts [[ausrichten]], Plat. <i>[[Euthyd]]</i>. 288a; ἐν ταὐτῷ γίγνεσθαι ἀλλήλοις, [[zusammenkommen]], <i>Symp</i>. 172c: ebenso εἰς ταὐτὸν [[ἐλθεῖν]]; – ἐκ τοῦ αὐτοῦ, von demselben Orte aus; ἐπὶ τῶν αὐτῶν διέμενον Pol. 1.18, sie blieben in demselben Zustande; κατὰ τὸ [[αὐτό]], zu derselben Zeit, auf [[einmal]]; aber κατ' [[αὐτό]], eben, [[gerade]]; auch ὑπὸ τὸ [[αὐτό]], um [[dieselbe]] Zeit, vgl. Hermann zu Viger. p. 735. Die [[Komiker]] haben auch einen Komparat. αὐτότερος, Epicharm. bei [[Apollon]]. <i>pron</i>. p. 340; und einen superl. [[αὐτότατος]], Ar. <i>Plut</i>. 83, er [[leibhaftig]] [[selbst]].<br><br>In der [[Komposition]] [[bedeutet]] [[αὐτό]]-<br><b class="num">1</b> <i>von [[selbst]], von [[Natur]]</i>, [[αὐτοφυής]].<br><b class="num">2</b> <i>[[allein]]</i>, [[αὐτόσκηνος]], <i>bloß, nichts [[weiter]]</i>, [[αὐτόξυλος]].<br><b class="num">3</b> <i>[[selbst]], durch keinen Andern, [[freiwillig]]</i>, [[αὐτομαθής]], [[αὐτόματος]].<br><b class="num">4</b> <i>[[leibhaftig]], [[ähnlich]]</i>, [[αὐτοθαΐς]].<br><b class="num">5</b> <i>[[sammt]]</i>, [[αὐτόπρεμνος]].<br><b class="num">6</b> [[Bezeichnung]] des Abstraktums, s. I.3.

|mdlsjtxt=<br />[[self]], Lat. [[ipse]]:— in the [[oblique]] cases [[simply]] for the [[personal]] Pron., him, her, it:— with the Artic. ὁ [[αὐτός]], ἡ [[αὐτή]], τὸ [[αὐτό]] (or [[ταὐτόν]]), etc., the [[very]] one, the [[same]].<br /><b class="num">I.</b> [[self]], [[myself]], [[thyself]], etc., acc. to the [[person]] of the Verb., Hom., etc.:<br /><b class="num">1.</b> [[oneself]], one's true [[self]], the [[soul]], not the [[body]], Od.; or opp. [[to others]], as [[king]] to subjects, [[parent]] to children, man to [[wife]], etc., Hom.; [[hence]] absol. for the [[master]], τίς [[οὗτος]];—Αὐτός, i. e. [[Socrates]], Ar.; [[similarly]] in neut. αὐτὸ [[δείξει]] the [[result]] [[will]] [[show]], Eur.<br /><b class="num">2.</b> of [[oneself]], of one's own [[accord]], Lat. [[sponte]], Hom., Soph.<br /><b class="num">3.</b> by [[oneself]], [[alone]], [[αὐτός]] περ ἐών [[although]] [[alone]], Il.; αὐτοί ἐσμεν we are by [[ourselves]], i. e. [[among]] friends, Ar.<br /><b class="num">4.</b> in Plat., τὸ δίκαιον [[αὐτό]] [[right]] in itself, the [[idea]] of [[right]], etc.; cf. [[αὐτοάνθρωπος]].<br /><b class="num">5.</b> in dat. with Subst., [[together]] with, ἀνόρουσεν αὐτῆι σὺν φόρμιγγι he sprang up [[lyre]] in [[hand]], Il.; αὐτῆι σὺν πήληκι [[helmet]] and all, Il.; and without σύν, αὐτοῖς [[ἀνδράσι]] men and all, Hdt., etc.<br /><b class="num">6.</b> added to ordinal Numbers, e. g. [[πέμπτος]] [[αὐτός]] [[himself]] the [[fifth]], i.e. [[himself]] with [[four]] others, Thuc.<br /><b class="num">7.</b> in [[connection]] with the [[person]]. Pron., ἐγὼ [[αὐτός]], [[ἐμέθεν]] αὐτῆς, σὲ αὐτόν, etc., Hom.; in Hdt. and [[attic]] it coalesces with [[oblique]] cases of Pron., [[ἐμαυτοῦ]], σε-αυτοῦ, ἑ-αυτοῦ:— it is joined with these reflexive Pronouns to add [[force]], αὐτὸς καθ' [[αὑτοῦ]], αὐτοὶ ὑφ' αὑτῶν Aesch., etc.<br /><b class="num">8.</b> gen. αὐτοῦ is used with the possessive Pron., πατρὸς [[κλέος]] ἠδ' ἐμὸν αὐτοῦ Il.<br /><b class="num">9.</b> αὐτὸς [[ἑαυτοῦ]] is also used with comp. and Sup. adj. to [[express]] [[something]] [[unusual]], αὐτὸς [[ἑωυτοῦ]] πολλῶι ὑποδεέστερος Hdt.<br /><b class="num">II.</b> he, she, it, for the [[simple]] Pron. of 3 [[person]], only in [[oblique]] cases, and [[never]] at the [[beginning]] of a [[sentence]], Hom., [[attic]]: cf. [[ἑαυτοῦ]].<br /><b class="num">III.</b> with Article ὁ [[αὐτός]], ἡ [[αὐτή]], τὸ [[αὐτό]], and [[attic]] contr. [[αὑτός]], [[αὑτή]], [[ταὐτό]] and [[ταὐτόν]], gen. ταὐτοῦ, dat. ταὐτῶι, pl. neut. [[ταὐτά]]: ionic [[ὡὐτός]], τὠυτό:— the [[very]] one, the [[same]], Lat. [[idem]], Hom., Hdt., [[attic]]:—it freq. takes a dat., like [[ὅμοιος]], to [[denote]] [[sameness]], τὠυτὸ ἂν [[ὑμῖν]] ἐπρήσσομεν we should [[fare]] the [[same]] as you, Hdt.; also, ὁ αὐτὸς καί, cf. Lat. [[simul]] ac, Hdt.<br /><b class="num">IV.</b> αὐτο- in Compos.:<br /><b class="num">1.</b> of itself, i. e. [[natural]], [[native]], not made, as in [[αὐτόκτιτος]].<br /><b class="num">2.</b> of [[mere]]…, of [[nothing]] but…, as in [[αὐτόξυλος]].<br /><b class="num">3.</b> of [[oneself]], [[self]]-, as in [[αὐτοδίδακτος]], [[αὐτόματος]]: and so [[independently]], as in [[αὐτόνομος]].<br /><b class="num">4.</b> [[just]], [[exactly]], as in [[αὐτόδεκα]].<br /><b class="num">5.</b> with reflex. [[sense]] of [[αὑτοῦ]] and [[ἀλλήλων]], as [[αὐθέντης]], [[αὐτοκτονέω]].<br /><b class="num">6.</b> [[together]] with, as in [[αὐτόπρεμνος]], [[αὐτόρριζος]].