ἐπιτυχής: Difference between revisions

|Definition=ἐπιτυχές, ([[ἐπιτυγχάνω]])<br><span class="bld">A</span> [[hitting the mark]], [[successful]] (opp. [[ἀποτυχής]], Pl.''Sis.''391c (Comp.)), κότος A.''Supp.''744 Turneb.(lyr.); ἔν τινι Arist.''Div.Somn.'' 463b19, [[Diodorus Siculus|D.S.]]4.83; κατά τι Plb.5.102.1; ἐς πάντα App.''BC''2.149 (Sup.): c.gen., ἐπιτυχὴς τῶν καιρῶν δόξα = that always [[hit]]s the right [[nail]] on the [[head]], Isoc.12.30. Adv. [[ἐπιτυχῶς]], εἰπεῖν [[Plato|Pl.]]''[[Philebus|Phlb.]]'' 38d; διειλέχθαι Isoc.12.230, cf.Plu.''Mar.''17, Aët.9.28.<br><span class="bld">II</span> Pass., [[easy to hit]], εὔβλητοι καὶ ἐ. App.''Syr.''35.

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0998.png Seite 998]] ές, [[das Ziel treffend]], [[erreichend]], βέλη App.; gew. übertr., seine Absicht, seinen Wunsch erreichend, erlangt habend, ἔπλευσαν ὧδ' ἐπιτυχεῖ κότῳ Aesch. Suppl. 725; τοῦ μὴ ὄντος ἐπιτυχέστερος Plat. Sis. 391 d; δόξαν ἐπιτυχῆ τῶν καιρῶν ἔχειν καὶ δυναμένην στοχάζεσθαι τοῦ συμφέροντος Isocr. 12, 30; [[glücklich]], Pol. 3, 15, 6; ἐν ταῖς πράξεσιν D. Sic. 4, 83, u. öfter bei Sp. – Pass. [[leicht zu treffen]], zu [[erreichen]], τοῖς πολεμίοις εὔβλητοι καὶ ἐπιτυχεῖς ὄντες App. Syr. 35. – Adv. [[treffend]], εἰπών Plat. Phil. 38 d; Folgde; προηγόρευε Plut. Mar. 17; ἐπιτ. διειλεγμένος, mit Erfolg, Isocr. 12, 230.

|elrutext='''ἐπιτῠχής:'''<br /><b class="num">1</b> досл. [[бьющий прямо в цель]], перен. [[достигающий цели]], [[добивающийся своего]] ([[κότος]] Aesch.);<br /><b class="num">2</b> [[удачливый]], [[преуспевающий]] (τινος Plat., ἔν τινι Arst., Diod. и [[κατά]] τι Polyb.).

|lstext='''ἐπιτυχής''': -ές, ([[ἐπιτυγχάνω]]), ὁ ἐπιτυγχάνων τοῦ σκοποῦ, [[ἀποτελεσματικός]], ἐν ἀντιθ. πρὸς τὸ [[ἀποτυχής]], ἐν τῷ Συγκρ. (Πλάτ. Σίσυφ. 391D)· [[κότος]] Αἰσχύλ. Ἱκ. 744· ἔν τινι Ἀριστ. περὶ τῆς καθ’ ὕπν. μαντικῆς 2, Διόδ. 4. 83· κατά τι Πολύβ. 5. 102, 1· μετὰ γεν., ἐπ. τῶν καιρῶν [[δόξα]], ἥτις ἀείποτε ἐπιτυγχάνει, Ἰσοκρ. 239 Α. ― Ἐπίρρ., ἐπιτυχῶς εἰπεῖν Πλάτ. Φίλ. 38D· διειλέχθαι Ἰσοκρ. 280D. ΙΙ. Παθ., [[εὔκολος]] εἰς τὸ νὰ κτυπήσῃ τις αὐτόν, εὔβλητοι καὶ ἐπ. Ἀππ. Συρ. 25.

|mltxt=-ές (AM [[ἐπιτυχής]])<br /><b>1.</b> [[εύστοχος]], [[αποτελεσματικός]] (α. «[[επιτυχής]] [[βολή]], [[εκλογή]]» κ.λπ.<br />β. «επιτυχείς αγώνες»)<br /><b>2.</b> αυτός που έγινε καλά, ο [[σύμφωνος]] ή [[ανάλογος]] με τον επιδιωκόμενο σκοπό, αυτός που αρμόζει, που επιβάλλεται να [[είναι]] (α. «[[επιτυχής]] [[συμφωνία]]» β. «επιτυχείς απαντήσεις» γ. «τὴν δόξαν ἐπιτυχῇ τῶν καιρῶν ἔχοντας», Ισοκρ.)<br /><b>αρχ.</b><br />αυτός που μπορεί να προσβληθεί εύκολα και με [[επιτυχία]]. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>επιτυχώς</i> (AM ἐπιτυχῶς)<br />με [[επιτυχία]], εύστοχα, πετυχημένα.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>επί</i> <span style="color: red;">+</span> -<i>τυχής</i>. Το β’ συνθετικό -<i>τυχής</i> εμφανίζει το θ. <i>τυχ</i>- ([[πρβλ]]. [[έτυχον]], [[τύχη]]) και απαντά μόνον εν συνθέσει ([[πρβλ]]. [[ευτυχής]], [[δυστυχής]])].