κακίζω: Difference between revisions

|Definition=(κακός) <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">abuse, reproach</b>, τινα <span class="bibl">Hdt.3.145</span>, <span class="bibl">D.34.2</span>; κ. τινὰ ὅτι οὐκ . . <span class="bibl">Th.2.21</span>; <b class="b3">νουθετεῖν τε καὶ κ</b>. <span class="bibl">Pl.<span class="title">R.</span>560a</span>; <b class="b3">τὴν τύχην κ</b>. <span class="bibl">D.18.306</span>, cf. <span class="bibl">21.73</span>: abs., <span class="bibl">Epicur.<span class="title">Nat.</span>28.12</span>, <span class="bibl">72</span> G.:—Pass., <b class="b2">to be reproached</b>, ὑπό τινος <span class="bibl">Th.1.105</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">II</span> <b class="b2">make cowardly</b>, <span class="bibl">E.<span class="title">IA</span>1435</span>:—Pass., <b class="b2">play the coward</b>, οὔ ἑ κακιζόμενόν γε κατέκτα <span class="bibl">Il.24.214</span>; καὶ μὴ κακισθῇς <span class="bibl">E. <span class="title">Med.</span>1246</span>, cf. <span class="bibl"><span class="title">El.</span>982</span>, <span class="bibl">Pl.<span class="title">Mx.</span>247c</span>; <b class="b3">κακιζόμενοι τύχῃ</b> <b class="b2">worsted</b> by fortune alone, <span class="bibl">Th.5.75</span>.</span>

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1298.png Seite 1298]] schlecht machen, tadeln, schelten; λοιδορέων τε καὶ κακίζων μιν Her. 3, 145; ἐκάκιζον, ὅτι στρατηγὸς ὢν οὐκ ἐπεξάγοι Thuc. 2, 21; pass. geschmäht werden, 1, 105; πολλά τινα Plat. Phaedr. 254 c; καὶ νουθετεῖν Rep. VIII, 560 a; τὴν τύχην Dem. 18, 306; Sp. – Pass. sich schlecht zeigen, bes. feig handeln, οὔ ἑ κακιζόμενόν γε κατέκτα, ἀλλὰ πρὸ Τρώων ἑσταότα Il. 24, 214; μὴ κακισθῇς, sei nicht feige, Eur. Med. 1246; οὐ μ ὴ κακισθεὶς εἰς ἀνανδρίαν πέσῃς El. 977; Plat. Menex. 247 c; τύχῃ κακιζόμενοι Thuc. 5, 75. – Adj. verb. [[κακιστέον]], Eur. I. T. 105.

{{ls

|lstext='''κακίζω''': μέλλ. Ἀττ. -ῐῶ, (κακὸς) [[ὀνειδίζω]], κατηγορῶ, τινα Ἡρόδ. 3. 145, Δημ. 907. 12· κακ. τινὰ ὅτι οὐκ... Θουκ. 2. 21· κακ. καὶ νουθετεῖν Πλάτ. Πολ. 560Α· τὴν τύχην κακ. Δημ. 327. 22, πρβλ. 538. 12: ― Παθ., ὀνειδίζομαι, κακολογοῦμαι, ὑπό τινος Θουκ. 1. 105. ΙΙ. [[κάμνω]] τινὰ δειλόν, Εὐρ. Ι.Α. 1435: ― Παθ., φέρομαι ὡς [[δειλός]], οὔ ἑ κακιζόμενόν γε κατέκτα Ἰλ. Ω. 214· οὕτω, καὶ μὴ κακισθῇς Εὐρ. Μήδ. 1246, πρβλ. Ἠλ. 982, Πλάτ. Μενέξ. 247C· κακίζεσθαι τύχῃ, βλάπτεσθαι μόνον ὑπὸ τῆς τύχης, Θουκ. 5. 75.

{{bailly

|btext=<b>1</b> adresser des reproches à qqn, accuser : τινα [[ὅτι]] blâmer qqn de ce que, adresser à qqn l’accusation que;<br /><b>2</b> maltraiter : κακίζεσθαι [[τύχη]] THC être vaincu par la fortune;<br /><b>3</b> rendre lâche, affaiblir le courage <i>ou</i> la résolution de, acc.;<br /><i><b>Moy.</b></i> κακίζομαι se conduire en lâche.<br />'''Étymologie:''' [[κακός]].

{{elru

|elrutext='''κᾰκίζω:''' <b class="num">1)</b> бранить, поносить, порицать (λοιδορεῖν καὶ κ. τινά Hom.; μέμφεσθαι καὶ κ. Plut.); винить, обвинять (τὴν τύχην Dem.; κακίζεσθαι [[ὑπό]] τινος Thuc.);<br /><b class="num">2)</b> дурно обращаться, притеснять: τύχῃ κακιζόμενοι Thuc. обездоленные судьбой;<br /><b class="num">3)</b> med.-pass. вести себя малодушно, быть трусом: οὔ ἑ κακιζόμενόν γε [[κατέκτα]] Hom. не как труса убил его (т. е. Гектора Ахилл); μὴ κακισθῇς Eur. не будь малодушен;<br /><b class="num">4)</b> малодушно покидать (τὸν τοῦ θεοῦ χρηομὸν οὐ [[κακιστέον]] Eur.).

{{elnl

|elnltext=κακίζω [κακός] fut. κακίσω, Att. κακιῶ act. (iem.) een lafaard noemen, beschuldigen:; τὴν τύχην κ. het lot de schuld geven Dem. 18.306; pass.: τύχῃ κακιζόμενοι met door toeval een slechte naam Thuc. 5.75.3. pass. zich laf gedragen:. οὔ ἑ κακιζόμενόν γε κατέκτα hij gedroeg zich zeker niet laf toen ik hem doodde Il. 24.214; μὴ κακισθῇς wees geen lafaard Eur. Med. 1246.