ὀφλισκάνω: Difference between revisions

|Definition=S.''Ant.''470, [[Euripides|E.]]''[[Alcestis|Alc.]]''1093, [[Plato|Pl.]]''[[Theaetetus|Tht.]]''161e: impf.<br><span class="bld">A</span> ὠφλίσκανον D.30.2: fut. ὀφλήσω [[Sophocles|S.]]''[[Oedipus Tyrannus|OT]]''511 (lyr.), [[Euripides|E.]]''[[Hecuba|Hec.]]''327, Ar.''Pax''172, Pl. ''Phd.''117a: pf. ὤφληκα Ar.''Nu.''34, etc.; Arc. part. dat. pl. Ϝοφληκόσι ''IG''5(2).262.18 (Mantinea, v B. C.), and 3pl. [[Ϝοφλέασι]] prob. in ib.1: aor. ὤφλησα Lys.13.65 codd. ([[ὦφλεν]] Sauppe), Aristid.2.143 J., Sopat. in Rh.8.243 W., (προσ-) Alciphr.3.26; in correct writers the aor. is [[ὦφλον]], [[Herodotus|Hdt.]]8.26, And.1.73, etc.; inf. ὀφλεῖν Th.5.101, etc.; part. ὀφλών ''IG''12.6.31, Th.3.70, etc.: sometimes wrongly written [[ὄφλειν]], [[ὄφλων]], as if there were an Att. pres. ὄφλω; but this pres., though quoted by Hdn. Gr.1.448, occurs only in late writers as D.Chr.31.143, 153(f.l.): ὀφλέω is a still more doubtful form; for in [[Hesychius Lexicographus|Hsch.]] [[ὀφλεῖ]] should be corrected <b class="b3">ὄφλει; ὤφλεε</b> in [[Herodotus|Hdt.]]8.26 is an error for [[ὦφλε]] (which is given by some codd.): pres. ὀφλίσκω is cited by Suid.; ὀφλάνω by Phot. and [[Hesychius Lexicographus|Hsch.]]; and 3sg. fut. ὀφλανεῖ from Sol. by Sch.Gen.Il.21.282. (From same root as [[ὀφείλω]], [[quod vide|q.v.]]; origin doubtful: [[ὀφλισκάνω]] and [[ὀφλήσω]] may be recent formations from [[ὦφλον]], [[ὤφληκα]].):—[[become a debtor]], prop. of one condemned to [[pay]] a [[fine]], [[become liable to pay]], ζημίαν [[Euripides|E.]]''[[Medea|Med.]]'' 581, etc.; χρήματα Lys.20.14; πέντε τάλαντα Ar.''Pax'' 172; χιλίας δραχμάς Pl.''Ap.''36a; τὸ μείωμα εἴκοσι μνᾶς X.''An.''5.8.1; τὴν ἐπωβελίαν Isoc.18.12.<br><span class="bld">2</span> <b class="b3">δίκην ὀφλεῖν</b> to [[be cast in]] a [[suit]], [[lose]] one's [[cause]], δίκας ὤφληκα Ar.''Nu.''34, cf. ''Av.''1457; ἤν τις ὄφλῃ παρὰ τοῖς ἄρχουσι δίκην τῳ Id.''Ec.''655; <b class="b3">ὀφλεῖν δίαιταν</b> to [[lose]] in an [[arbitration]], Is.12.12 (prob. cj. for [[ὤφειλον]] codd.), D.29.58, etc.; <b class="b3">ἐρήμην ὀ. τὴν δίκην</b> to [[let]] [[judgement]] [[go against]] one by [[default]], Antipho 5.13; ἐξούλας ἢ γραφὰς ἢ ἐπιβολάς And.1.73; κλοπῆς ἕνεκα τὰς εὐθύνας ὀ. Aeschin.3.10.<br><span class="bld">3</span> abs., to [[be cast]], to [[be the losing party]], μέλλων ὀφλήσειν Ar.''Nu.''777; κᾆτ' ὀφλὼν ἀπέρχεται Id.''Ach.''689, cf. Th.3.70, [[Plato|Pl.]]''[[Leges|Lg.]]''745a, ''PHal.''1.200 (iii B. C.); <b class="b3">ὀφλεῖν τῷ δημοσίῳ ἐπί τινι</b> for an [[offence]], D.39.14.<br><span class="bld">4</span> c. gen. [[criminis]], ὀφλὼν ἁρπαγῆς τε καὶ κλοπῆς δίκην A.''Ag.''534: without δίκην, ὠφληκὼς φόνου [[Plato|Pl.]]''[[Leges|Lg.]]''874b; <b class="b3">ὀ. τραύματος ἐκ προνοίας</b> ib.877c; ὀψὲ ὁδοῦ Id.''Cra.''433a([[si vera lectio|s.v.l.]]); <b class="b3">ὀ. κλοπῆς, δώρων</b>, And.1.74; [[ἀστρατείας]], [[ἀποστασίου]], D.24.103, 25.65; butalso<br><span class="bld">b</span> c. gen. poenae, <b class="b3">θανάτου δίκην ὀ.</b> Pl.''Ap.''39b, ''Lg.''856d.<br><span class="bld">c</span> c. inf., ὦφλεν δύο τριήρεις καινὰς ἀποδοῦναι ''IG''22.1623.149.<br><span class="bld">d</span> c. part., ἄν τις ὄφλῃ φαρμακείαις τισὶ βλάπτων [[Plato|Pl.]]''[[Leges|Lg.]]''845e.<br><span class="bld">II</span> generally, of anything which one [[deserve]]s or [[bring]]s on [[oneself]], <b class="b3">αἰσχύνην ὀφλισκάνω, βλάβην ὀφλισκάνω</b>, [[incur]] them, E.''Hel.''67, ''Andr.''188; <b class="b3">ὀ. γέλωτα</b> to be laughed at, Id.''Med.'' 404, Ar.''Nu.''1035; τινι by one, E.''Ba.''854; <b class="b3">παρά τινι, πρός τινα</b>, Pl. ''Phd.''117a, ''Hp.Ma.''282a.<br><span class="bld">2</span> <b class="b3">δειλίαν ὀ.</b> [[incur]] a [[charge]] of [[cowardice]], [[get a character for]] [[cowardice]], <b class="b3">δειλίην ὦφλε</b> ([[varia lectio|v.l.]] [[ὤφλεε]]) <b class="b3"> πρὸς βασιλέος</b> he drew upon himself the [[reproach]] of [[cowardice]] from the [[king]], [[Herodotus|Hdt.]]8.26, cf. E.''Heracl.''985; μώρῳ μωρίαν ὀφλισκάνω S.''Ant.''470, cf. [[Euripides|E.]]''[[Medea|Med.]]'' 1227, etc.; <b class="b3">αὐθαδία τοι σκαιότητ' ὀ.</b> S.''Ant.''1028; ἀπ' ἐμᾶς φρενὸς οὔποτ' ὀφλήσει κακίαν Id.''OT''511 (lyr.); ἀμαθίαν ὀφλήσομεν [[Euripides|E.]]''[[Hecuba|Hec.]]''327, cf. ''Ion''443; μοχθηρίαν καὶ ἀδικίαν Pl.''Ap.''39b; ἄνοιαν D.1.26; αἰσχύνην Id.2.3.

|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0426.png Seite 426]] dazu gehört fut. ὀφλήσω, perf. ὤφληκα u. aor. ὦφλον, [[ὀφλεῖν]], denn ein praes. ὄφλω kommt nicht vor, obschon der inf. oft ὄφλειν, auch von den Alten schon, accentuirt ist, vgl. Lehrs de stud. Aristarch. Hom. p. 263; Phot. p. 364, 16 bemerkt ὄφλειν ausdrücklich als att. und führt auch ὄφλουσι an; bei Bekker steht ὄφλειν Antiph. 5, 13, wo es aor. ist; ὄφλων Ar. Ach. 659. 661; ὄφλειν ist vulg. l. Plat. Rep. V, 451 a Alc. I, 121 b, u. so auch beim partic. in den unten angeführten Stellen; aor. ὤφλησε Lys. 13, 65; – [[sich schuldig machen]], [[verwirken]], schulden; besonders δίκην, einen Prozess verlieren und Strafe verwirken, ὀφλὼν γὰρ ἁρπαγῆς τε καὶ κλοπῆς δίκην, Aesch. Ag. 520; ἀπ' ἐμᾶς φρενὸς οὔποτ' ὀφλήσει κακίαν, Soph. O. R. 512; αὐθαδία τοι σκαιότητ' ὀφλισκάνει, Ant. 1015, wie μώρῳ μωρίαν [[ὀφλισκάνω]] 966, ich ziehe mir den Vorwurf der Torheit zu, erscheine als thöricht; vgl. ἀμαθίαν ὀφλήσομεν Eur. Hec. 327; δειλίην ὤφλεε ([[varia lectio|v.l.]] ὦφλε) πρὸς βασιλῆος, Her. 8, 26; γέλωτα, sich lächerlich machen, Ar. Nubb. 1018; Plat. Theaet. 161 e; auch γέλωτ' ἂν ὄφλοι πρὸς ἡμᾶς, Hipp. mai 282 a; γέλωτα ὀφλήσειν παρ' ἐμαυτῷ, Phaed. 117 a; häufig bei Folgdn, wie Pol. 40, 6, 9; ἄνοιαν ὀφλισκάνειν Dem. 1, 26, αἰσχύνην ὤφληκε 2, 3. – Am häufigsten mit dem accus. oder gen. (wobei man δίκην ergäntzt, wie es vollständig heißt ἐάν τινι πατὴρ καὶ πάππου πα τὴρ ὄφλωσι θανάτου δίκην, Plat. Legg. IX, 856 d, wie Apol. 39 b; δίκας, δίκην, Ar. Nubb. 34 Av. 1457; ἐξούλας, γραφάς, Andoc. 1, 73; κλοπῆς, δώρων, ib. 74) des Rechtshandels, den man verloren, der Sache, für die man Strafe verwirkt hat, der Schuld, der man überführt ist, τῷ ὠφληκότι φόνου, Plat. Legg. IX, 874 b; ὠφληκότες μοχθηρίαν καὶ ἀδικίαν, Apol. 39 b; ἢν δέ τις ὄφλῃ τὴν τοιαύτην δίκην, Legg. VIII, 843 b; ὅτι ἂν ὦφλε χιλίας δραχμάς, Apol. 36 a; u. absol., ἵνα μὴ ὄφλωμεν, Crat. 433 a; [[ὀφλεῖν]] ἐρήμην δίκην, Antiph. 5, 13; φόνου δίκην ὠφληκώς, 5, 16; ὤφλησεν ὑμῖν μυρίας δραχμάς, Lys. 13, 65; ἐάν τις ἀστρατείας ὄφλῃ, Dem. 24, 103, wenn Einer wegen nicht geleisteter Kriegsdienste verurtheilt worden; ἐπ' ἀμφοτέροις (συκοφαντίᾳ καὶ παρανομίᾳ) ὤφληκεν, 25, 19; ὄφλειν u. ὄφλων steht auch 29, 34; Xen. An. 5, 8, 1 sagt Φιλήσιος μὲν ὦφλε καὶ Ξανθικλῆς τῆς φυλακῆς τῶν χρημάτων τὸ [[μείωμα]], [[εἴκοσι]] μνᾶς. – Sp. = [[ὀφείλω]], Schulden haben, App. B. C. 2, 8.