3,277,119
edits
ψάμαθος: Difference between revisions
6_3
(13_6b) |
(6_3) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1391.png Seite 1391]] ἡ, der <b class="b2">Sand</b>, bei Homer niemals vom Sande des Landes, sondern immer von dem durch Gewässer benetzten; meistens vom Sande am Meeresufer, z. B. Iliad. 1, 486, ἐπὶ ψαμάθοις ἁλίῃσιν Odyss. 3, 38, ἐν ψαμάθοισι ἁλίῃσιν Odyss. 4, 438; vom Flußsande Iliad. 21, 202 und 319. Der Sand des Landes heißt bei Homer [[ἄμαθος]] und [[κόνις]] und [[κονία]]. Lehrs Aristarch. ed. 2 p. 123. – Ψάμαθοι κλονέονται ἐν θαλάσσᾳ καὶ ποταμοῖς Pind. P. 9, 48; χλωρά Soph. Ai. 1043; παρακτία Eur. I. A. 165; παρὰ ψάμαθον καὶ θῖν' ἁλός Ar. Vesp. 1520. – Uebh. Staub, ὀλίγῃ θῆκαν ὑπὸ ψαμάθῳ Hegesipp. 4 (VII, 276); νεκύων Gaetul. 9 (IX, 409). – Als Bezeichnung der unendlichen Menge, des Unzählbaren, ὅσα ψάμαθός τε [[κόνις]] τε Il. 9, 385, φύλλοισιν ἐοικότες ἢ ψαμάθοισιν 2, 800; vgl. Pind. a. a. O. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1391.png Seite 1391]] ἡ, der <b class="b2">Sand</b>, bei Homer niemals vom Sande des Landes, sondern immer von dem durch Gewässer benetzten; meistens vom Sande am Meeresufer, z. B. Iliad. 1, 486, ἐπὶ ψαμάθοις ἁλίῃσιν Odyss. 3, 38, ἐν ψαμάθοισι ἁλίῃσιν Odyss. 4, 438; vom Flußsande Iliad. 21, 202 und 319. Der Sand des Landes heißt bei Homer [[ἄμαθος]] und [[κόνις]] und [[κονία]]. Lehrs Aristarch. ed. 2 p. 123. – Ψάμαθοι κλονέονται ἐν θαλάσσᾳ καὶ ποταμοῖς Pind. P. 9, 48; χλωρά Soph. Ai. 1043; παρακτία Eur. I. A. 165; παρὰ ψάμαθον καὶ θῖν' ἁλός Ar. Vesp. 1520. – Uebh. Staub, ὀλίγῃ θῆκαν ὑπὸ ψαμάθῳ Hegesipp. 4 (VII, 276); νεκύων Gaetul. 9 (IX, 409). – Als Bezeichnung der unendlichen Menge, des Unzählbaren, ὅσα ψάμαθός τε [[κόνις]] τε Il. 9, 385, φύλλοισιν ἐοικότες ἢ ψαμάθοισιν 2, 800; vgl. Pind. a. a. O. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ψάμαθος''': [ψᾰ], ἡ, (ποιητ. [[τύπος]] τοῦ [[ψάμμος]], εὑρισκόμενος καὶ παρὰ Πλουτ. 2. 393 Ε), ἡ παρὰ τὴν θάλασσαν [[ἄμμος]], ἡ τῆς παραλίας [[ἄμμος]], ([[ἄμαθος]] [[εἶναι]] ἀμμῶδες [[ἔδαφος]], ἴδε ἐν λ.), ἔρειπε δὲ [[τεῖχος]] Ἀχαιῶν .. ὡς ὅτε τις ψάμαθον [[παῖς]] ἄγχι θαλάσσης .. συνέχυε Ἰλ. Ο. 362· ψαμάθῳ εἰλυμένα πολλῂ Ὀδ. Ξ. 136· οὕτω παρ’ Ἀττ., ἄμφὶ χλωρὰν ψάμαθον, ὠχράν, κιτρίνην, ἢ κατ’ ἄλλους ὑγράν, Σοφ. Αἴ. 1064· παρακτία ψ. Εὐρ. Ἰφ. ἐν Αὐλ. 165, πρβλ. 1055· παρὰ ψ. καὶ θῖν’ ἁλὸς Ἀριστ. Σοφ. 1520· ― [[ὡσαύτως]] [[συχν]]. ἐν τῷ πληθ., νῆα .. ἐπ’ ἠπείροιο ἔρυσσαν [[ὑψοῦ]] ἐπὶ ψαμάθοις Ἰλ. Α. 486, πρβλ. Ο. 362· ἐπὶ ψαμάθοις ἁλίῃσιν Ὀδ. Γ. 38, πρβλ. Δ. 438· [[ὡσαύτως]] ἐπὶ ποταμίας ἄμμου, Ἰλ. Φ. 202, 319. 2) παροιμ., ἐπὶ πλήθους ἀμέτρου, ὅσα ψάμμαθός τε [[κόνις]] τε Ἰλ. Ι. 385· ἐν τῷ πληθ., κόκκοι ἄμμου, φύλλοισιν ἑοικότες ἢ ψαμάθοισιν Β. 800· ὁπόσαι ψάμαθοι κλονέονται ἐν θαλάσσᾳ καὶ ποταμοῖς Πινδ. Π. 9. 84, (πρβλ. [[ψάμμος]]). | |||
}} | }} | ||