μεταξύ: Difference between revisions

5,075 bytes added ,  5 August 2017
6_6
(13_7_2)
(6_6)
Line 12: Line 12:
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0151.png Seite 151]] (vgl. [[μετά]], [[μέσος]]), <b class="b2">zwischen, dazwischen</b>; [[μάλα]] πολλὰ μεταξὺ [[οὔρεα]], sehr viele Berge liegen dazwischen, Il. 1, 156; H. h. Merc. 159; μεταξὺ δ' ἀλκὰ δι' ὀλίγου τείνει [[πύργος]], Aesch. Spt. 762; τὰ δὲ μεταξὺ τούτων [[μηδαμῶς]] γίγνου [[κακός]], Soph. O. C. 292, inzwischen, bis dahin; so c. gen. auch Eur., ξίφους μεταξὺ καὶ πυρᾶς Ἀχιλλέως, Hec. 437, wie Her. σκευὴν μεταξὺ ἔχουσι πεποιημένην τῆς τε Περσικῆς καὶ τῆς Πακτυϊκῆς, 7, 85; μεταξὺ τούτων γιγνόμενον, dazwischen kommen, Plat. Parm. 152 c; auch vollständiger, μεταξὺ τούτοιν ἀμφοῖν ἐν μέσῳ ὄν, Rep. IX, 583 c; mit dem Artikel, αἱ μεταξὺ τῶν λόγων διηγήσεις, Theaet. 143 c, wie ὁ μεταξὺ τῆς δίκης τε καὶ τοῦ θανάτου [[χρόνος]], die dazwischenliegende, die Zwischenzeit, Phaed. 58 c; vgl. ὑφ' ἡμῶν τῶν μεταξὺ ὄντων τοῦ κακοῦ τε καὶ ἀγαθοῦ, Lys. 220 d; ἐν τῷ [[μεταξύ]], in dem Zwischenraume, Thuc. 4, 25; – μεταξὺ τὸν λόγον καταλύειν, in der Mitte die Rede abbrechen, Plat. Gorg. 505 c. – Mit dem partic. = <b class="b2">während</b>, μεταξὺ ὀρύσσων, während er grub, mitten im Graben, Her. 2, 158; [[πολλαχοῦ]] δή με ἐπέσχε λέγοντα [[μεταξύ]], Plat. Apol. 40 b, während ich sprach, vgl. Phaedr. 234 d, öfter; μεταξὺ λέγων ἐνεθυμήθην, Dem. 24, 122; Sp., wie λουόμενος [[μεταξύ]], während des Badens, Luc. Nigr. 13; – μεταξὺ ὑπολαβών, sc. λέγοντος, dazwischen das Wort nehmend, unterbrechend, Xen. An. 3, 1, 27; μεταξὺ τῶν λόγων, à propos, Plat. Phaedr. 230 a; Apollod. Gel. bei Poll. 10, 93. – Auch bei Sp., τὸ μεταξὺ [[διάστημα]] θερινῶν ἀνατολῶν καὶ μεσημβρίας, Pol. 3, 37, 4; ἔτι μεταξὺ αὐτοῦ λέγοντος, 15, 23, 4, während er noch redete, wie Luc. Cont. 6 u. a. Sp.; vgl. Jacobs zu Achill. Tat. p. 891.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0151.png Seite 151]] (vgl. [[μετά]], [[μέσος]]), <b class="b2">zwischen, dazwischen</b>; [[μάλα]] πολλὰ μεταξὺ [[οὔρεα]], sehr viele Berge liegen dazwischen, Il. 1, 156; H. h. Merc. 159; μεταξὺ δ' ἀλκὰ δι' ὀλίγου τείνει [[πύργος]], Aesch. Spt. 762; τὰ δὲ μεταξὺ τούτων [[μηδαμῶς]] γίγνου [[κακός]], Soph. O. C. 292, inzwischen, bis dahin; so c. gen. auch Eur., ξίφους μεταξὺ καὶ πυρᾶς Ἀχιλλέως, Hec. 437, wie Her. σκευὴν μεταξὺ ἔχουσι πεποιημένην τῆς τε Περσικῆς καὶ τῆς Πακτυϊκῆς, 7, 85; μεταξὺ τούτων γιγνόμενον, dazwischen kommen, Plat. Parm. 152 c; auch vollständiger, μεταξὺ τούτοιν ἀμφοῖν ἐν μέσῳ ὄν, Rep. IX, 583 c; mit dem Artikel, αἱ μεταξὺ τῶν λόγων διηγήσεις, Theaet. 143 c, wie ὁ μεταξὺ τῆς δίκης τε καὶ τοῦ θανάτου [[χρόνος]], die dazwischenliegende, die Zwischenzeit, Phaed. 58 c; vgl. ὑφ' ἡμῶν τῶν μεταξὺ ὄντων τοῦ κακοῦ τε καὶ ἀγαθοῦ, Lys. 220 d; ἐν τῷ [[μεταξύ]], in dem Zwischenraume, Thuc. 4, 25; – μεταξὺ τὸν λόγον καταλύειν, in der Mitte die Rede abbrechen, Plat. Gorg. 505 c. – Mit dem partic. = <b class="b2">während</b>, μεταξὺ ὀρύσσων, während er grub, mitten im Graben, Her. 2, 158; [[πολλαχοῦ]] δή με ἐπέσχε λέγοντα [[μεταξύ]], Plat. Apol. 40 b, während ich sprach, vgl. Phaedr. 234 d, öfter; μεταξὺ λέγων ἐνεθυμήθην, Dem. 24, 122; Sp., wie λουόμενος [[μεταξύ]], während des Badens, Luc. Nigr. 13; – μεταξὺ ὑπολαβών, sc. λέγοντος, dazwischen das Wort nehmend, unterbrechend, Xen. An. 3, 1, 27; μεταξὺ τῶν λόγων, à propos, Plat. Phaedr. 230 a; Apollod. Gel. bei Poll. 10, 93. – Auch bei Sp., τὸ μεταξὺ [[διάστημα]] θερινῶν ἀνατολῶν καὶ μεσημβρίας, Pol. 3, 37, 4; ἔτι μεταξὺ αὐτοῦ λέγοντος, 15, 23, 4, während er noch redete, wie Luc. Cont. 6 u. a. Sp.; vgl. Jacobs zu Achill. Tat. p. 891.
}}
{{ls
|lstext='''μεταξύ''': Ἐπίρρ. (μετά, ξὺν) [[κυρίως]], ἐν τῷ μέσῳ: [[ἐντεῦθεν]], Ι. ὡς ἐπίρρ., 1) τόπου, [[μεταξύ]], «ἀνάμεσα», Ἰλ. Α. 156, Ὕμν. Ὁμ. εἰς Ἑρμ. 159, καὶ Ἀττ.· [[ὡσαύτως]] [[μετὰ]] τοῦ ἄρθρου, τὸ μεταξὺ Ἡρόδ. 2. 8, Ἀριστοφ. Ὄρν. 551· ἐν τῷ μ. Θουκ. 4. 25· τὰ μ., τὰ μεσολαβοῦντα μέρη, Ἰσοκρ. 275Α. β) μεταφ., φίλος ἢ ἐχθρὸς ἢ μ. Ἀριστ. Ρητ. 1. 15, 19. γ) ἐν χρήσει ὡς κατηγορούμενον, εἰ ἄλλα ἄττα μ. τυγχάνει [[ὄντα]] Πλάτ. Πολ., 443Ε· αὐχένα μ. τιθέναι ὁ αὐτ. ἐν Τιμ. 69Ε. 2) ἐπὶ χρόνου, ἐν τῷ [[μεταξύ]], Ἡρόδ. 4. 129, 155, Σοφ. Ἀποσπ. 218, Πλάτ. Πολ. 443Ε, κτλ.· [[συχνάκις]] [[μετὰ]] μετοχῆς ἐνεστῶτος, μεταξὺ ὀρύσσων, ἐν τῷ μέσῳ τῆς ἐργασίας του, ἐν ᾧ ἔσκαπτε, Λατ. inter fodiendum, Ἡρόδ. 2. 158· μ. θύων Ἀριστοφ. Βάτρ. 1242· μ. πίνων Εὔπολ. ἐν Ἀδήλ. 2. 5· μ. πορευόμενος Ξεν. Κύρ. 8. 8, 11, πρβλ. Πλάτ. Λῦσ. 207Α, κτλ.· ἐξαναστάντες μεταξὺ δειπνοῦντες, ἐγερθέντες ἐν τῷ μέσῳ τοῦ δείπνου, Δημ. 284. 24· ἀπαγχομένη μ. κατεκλίθη, δηλ. ἐν τῷ μεταξὺ τούτου καὶ τῆς ἀναβιώσεως, Ἀνδοκ. 16. 28· [[συχνάκις]] [[μετὰ]] λεκτικῶν ῥημάτων, [[πολλαχοῦ]] δή με ἐπέσχε λέγοντα [[μεταξύ]], ἐν τῷ μέσῳ τοῦ λόγου μου, ἐνῷ ἔλεγον, Πλάτ. Ἀπολ. 40Β, πρβλ. Εὐθύδ. 275Ε, Πολ. 336Β· [[προσέτι]] μεταξὺ ὑπολαβών, διακόψας μεταξὺ τὸν ἀγορεύοντα, Ξεν. Ἀν. 3. 1, 27, πρβλ. Πλάτ. Γοργ. 505C, Πρωτ. 336Ε· - ἐν τῷ μ. (δηλ. χρόνῳ) Ξεν. Συμπ. 1. 14, Δημ. 868. 16. β) παρὰ μεταγεν. ὡς τὸ [[μετὰ]] (ἐπίρρ.), [[μετὰ]] [[ταῦτα]], κατόπιν, εἰς τὸ [[μεταξύ]] σάββατον Πράξ. Ἀποστ. ιγ΄, 42, Ἰωσήπ. Ἰουδ. Πόλ. 5. 4, 2, Κλήμ. Ρώμ. εἰς Ἐπιστ. π. Κορ. α΄, 44, κτλ. 3) ἐπὶ ἰδιοτήτων, τὰ [[μεταξύ]], δηλ. τὰ [[μήτε]] ἀγαθὰ [[μήτε]] κακά, Πλάτ. Γοργ. 468Α. 4) ἐπὶ βαθμοῦ, ὅσον τὸ μ., πόσον [[μεγάλη]] ἡ [[διαφορά]], ὅσον τὸ [[μεταξύ]], [[μετὰ]] κορίσκης ἢ [[μετὰ]] χαμαιτύπης τὴν νύκτα κοιμᾶσθαι, βαβαὶ Τιμοκλ. ἐν «Μαραθωνίοις» 1. 5) παρὰ Γραμμ., τὸ οὐδέτερον γένος, Ἀριστ. Σοφιστ. Ἔλεγχ. 4. 14, Ποιητ. 21, 26. ΙΙ. ὡς πρόθ. [[μετὰ]] γεν., [[μεταξύ]], «ἀνάμεσα», Ἡρόδ. 1. 6., 7. 85, Ἀριστοφ. Ἀχ. 433, Θουκ. 1. 118., 4. 42, κτλ.· μ. σοφίας καὶ ἀμαθίας Πλάτ. Συμπ. 202Α· μ. τούτοιν ἀμφοῖν ἐν μέσῳ ὂν ὁ αὐτ. ἐν Πολ. 583C· αἱ μ. τῶν λόγων διηγήσεις, αἱ παρεισαγόμεναι εἰς τὴν συζήτησιν, ὁ αὐτ. ἐν Θεαιτ. 143C· [[ἀλλά]], μ. τῶν λόγων, ἂν [[δύναμαι]] νὰ διακόψω τὴν συζήτησιν, [[ἀτάρ]], ὦ ἑταῖρε, μεταξὺ τῶν λόγων, ἆρ’ οὐ τόδε ἦν τὸ [[δένδρον]], ἐφ’ [[ὅπερ]] ἦγες ἡμᾶς; ὁ αὐτ. ἐν Φαίδρ. 230Α· μ. βασιλέων Πλούτ. 2. 177C· - [[ἐνίοτε]] τὸ ἕτερον τῶν δύο [[ἄκρων]] παραλείπεται, [[ἄνωθεν]] τῶν Θυεστείων ῥακῶν, μ. τῶν Ἰνοῦς Ἀριστοφ. Ἀχ. 434· ἢ ἐναντίοις οὖσιν ἢ μ. Ἀριστ. π. Γεν. καὶ Φθορ. 1. 4, 2· ἦν συμφέρον ὡς πλεῖστον τὸν μ. χρόνον γενέσθαι τῶν ὅρκων Δημ. 233. 27. 2) ἐπὶ χρόνου, ὁ μ. τῆς δίκης τε καὶ τοῦ θανάτου [[[χρόνος]]] Πλάτ. Φαίδων 58C· ἐν τῷ μ. χρόνῳ ὁ αὐτ. ἐν Πολ. 450C· τὰ μ. τούτων, ἐν τῷ [[μεταξύ]], Σοφ. Ο. Κ. 291, πρβλ. Εὐρ. Ἑκ. 437· οὕτω καὶ μόνον τὸ μ., Πλάτ. Λῦσ. 207D· - ὡς [[πρόθεσις]] δύναται [[εἴτε]] νὰ προῃγῆται [[εἴτε]] νὰ ἕπηται τῷ πτωτικῷ, ἀλλὰ συνηθέστερον προηγεῖται, πρβλ. Πλάτ. Φαίδωνα 71Α καὶ Β.
}}
}}