3,270,514
edits
οὔκουν: Difference between revisions
6_12
(13_7_2) |
(6_12) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0411.png Seite 411]] ion. [[οὔκων]], 1) <b class="b2">also nicht</b>, von den alten Grammatikern zum Unterschiede von dem Folgdn ἀποφατικόν genannt (vgl. B. A. p. 57), ausdrückend, daß eine Negation in nothwendiger Verbindung mit dem Voranstehenden zu denken ist u. daraus folgt, in welcher Bedeutung nach Einigen richtiger getrennt οὐκ οὖν zu schreiben wäre; häufig ergiebt sich aber die Schlußfolge nur aus dem Zusammenhange; [[οὔκουν]] ἂν ἐκφύγοι γε τὴν πεπρωμένην, Aesch. Prom. 516, vgl. 322; [[οὔκουν]] πατρός γ' ἂν φονεὺς [[ἦλθον]], Soph. O. R. 1357; O. C. 657. 852; [[οὔκουν]] ἐπιχώριόν γε πρᾶγμ' ἐργάζεται, Ar. Plut. 342; auch [[οὔκουν]] [[δῆτα]], Thesm. 226; [[οὔκων]] δὴ ἔπειθεν, er überredete ihn nun nicht, Her. 1, 11. 24. 2, 139 u. öfter; [[οὔκουν]] [[εἰκός]] γε, ἐξ ὧν σὺ λέγεις, Plat. Phaedr. 258 c; [[οὔκουν]] ἀδικίᾳ γε ἕξετε, ὅ τι ἂν ἔχητε, ἀλλὰ φιλανθρωπίᾳ οὐκ ἀφαιρήσεσθε, Xen. Cyr. 7, 5, 73. – 2) bes. in Fragesätzen, <b class="b2">also nicht?</b> nun nicht? wenn man eine Folgerung in die Form einer Frage kleidet, auf welche man eine bejahende Antwort erwartet, [[οὔκουν]] πόροις ἂν τήνδε δωρεὰν [[ἐμοί]]; Aesch. Prom. 619; [[οὔκουν]] δίκαιον τὸν σέβοντ' εὐεργετεῖν; Eum. 695, d. h. es ist doch Recht; [[οὔκουν]] τάδ', ὦ παῖ, δεινά; Soph. Phil. 624; [[οὔκουν]] ἐγώ σοι [[ταῦτα]] προὔλεγον [[πάλαι]]; sagt' ich's dir nun nicht lange vorher? O. R. 937; El. 620 u. öfter; [[οὔκουν]] ἐρεῖς; Ar. Plut. 71; u. in Prosa, [[οὔκουν]] τῶν γε ἱππέων πολὺ [[ἡμεῖς]] ἐπ' ἀσφαλεστέρου ὀχήματός ἐσμεν; Xen. An. 3, 2, 19, vgl. 1, 6, 7; Sp. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0411.png Seite 411]] ion. [[οὔκων]], 1) <b class="b2">also nicht</b>, von den alten Grammatikern zum Unterschiede von dem Folgdn ἀποφατικόν genannt (vgl. B. A. p. 57), ausdrückend, daß eine Negation in nothwendiger Verbindung mit dem Voranstehenden zu denken ist u. daraus folgt, in welcher Bedeutung nach Einigen richtiger getrennt οὐκ οὖν zu schreiben wäre; häufig ergiebt sich aber die Schlußfolge nur aus dem Zusammenhange; [[οὔκουν]] ἂν ἐκφύγοι γε τὴν πεπρωμένην, Aesch. Prom. 516, vgl. 322; [[οὔκουν]] πατρός γ' ἂν φονεὺς [[ἦλθον]], Soph. O. R. 1357; O. C. 657. 852; [[οὔκουν]] ἐπιχώριόν γε πρᾶγμ' ἐργάζεται, Ar. Plut. 342; auch [[οὔκουν]] [[δῆτα]], Thesm. 226; [[οὔκων]] δὴ ἔπειθεν, er überredete ihn nun nicht, Her. 1, 11. 24. 2, 139 u. öfter; [[οὔκουν]] [[εἰκός]] γε, ἐξ ὧν σὺ λέγεις, Plat. Phaedr. 258 c; [[οὔκουν]] ἀδικίᾳ γε ἕξετε, ὅ τι ἂν ἔχητε, ἀλλὰ φιλανθρωπίᾳ οὐκ ἀφαιρήσεσθε, Xen. Cyr. 7, 5, 73. – 2) bes. in Fragesätzen, <b class="b2">also nicht?</b> nun nicht? wenn man eine Folgerung in die Form einer Frage kleidet, auf welche man eine bejahende Antwort erwartet, [[οὔκουν]] πόροις ἂν τήνδε δωρεὰν [[ἐμοί]]; Aesch. Prom. 619; [[οὔκουν]] δίκαιον τὸν σέβοντ' εὐεργετεῖν; Eum. 695, d. h. es ist doch Recht; [[οὔκουν]] τάδ', ὦ παῖ, δεινά; Soph. Phil. 624; [[οὔκουν]] ἐγώ σοι [[ταῦτα]] προὔλεγον [[πάλαι]]; sagt' ich's dir nun nicht lange vorher? O. R. 937; El. 620 u. öfter; [[οὔκουν]] ἐρεῖς; Ar. Plut. 71; u. in Prosa, [[οὔκουν]] τῶν γε ἱππέων πολὺ [[ἡμεῖς]] ἐπ' ἀσφαλεστέρου ὀχήματός ἐσμεν; Xen. An. 3, 2, 19, vgl. 1, 6, 7; Sp. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''οὔκουν''': Ἰων. [[οὔκων]], Ἐπίρρ. (οὐκ, οὖν): Ι. ἐπὶ εὐθείας ἀρνήσεως, οὐχὶ λοιπόν, Λατ. non ergo, non igitur, itaque non, [[οὔκων]] ποιήσειν [[ταῦτα]] Ἡρόδ. 2. 139, πρβλ. Ο. Τ. 1357, κτλ,· σπανίως ἐν ἀποδόσει Θουκ. 2. 43· ἀλλ’ ἡ κοινὴ παρ’ Ἡροδ. [[φράσις]] πλησιάζει εἰς τοῦτο, [[ταῦτα]] λέγοντες, τοὺς Κρωτονιήτας οὐκ ὦν ἔπειθον (ἐπὶ τοιαύτης ἐννοίας ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον φέρεται: [[διῃρημένως]]) 3. 137, πρβλ. 138, κτλ.· - ἀλλὰ [[πολλάκις]] ἡ συμπερασματικὴ [[δύναμις]] σχεδὸν δὲν διακρίνεται, ὡς τὸ Λατ. non sane, ἐν διηγήσει, [[οὔκων]] δὴ ἔπειθε Ἡρόδ. 1. 11, 24, 59, κτλ., Αἰσχύλ. Πρ. 322, Σοφ. Φ. 872, κτλ· . [[συχν]]. ἐπὶ ἀποκρίσεων, [[αὐτόθι]] 907, 1389, Ἀριστοφ. Ἱππ. 465, κτλ. ΙΙ. ἐν ἐρωτήσεσιν, ὄχι λοιπόν; λοιπὸν ὄχι; ὡς τὸ Λατ. none ergo? καὶ [[εἶναι]] ἐν χρήσει [[ὅταν]] ἡ [[ἐρώτησις]] [[εἶναι]] συμπερασματική, προσδοκᾶται δὲ [[ἀπάντησις]] καταφατική, Αἰσχύλ. Εὐμ. 725, Σοφ. Ἀντ. 512, κτλ.· - ἀλλὰ [[πολλάκις]] ἐπὶ ἁπλῆς ἀναφορᾶς εἰς τὸ προηγούμενον, [[οὔκων]] [[γέλως]] [[ἥδιστος]] εἰς ἐχθροὺς γελᾶν Σοφ. Αἴ. 79· [[οὔκουν]] τάδ’, ὦ παῖ, δεινά; ὁ αὐτ. ἐν Φ. 628, πρβλ. Ο. Τ. 973· - ἡ [[φράσις]] [[συχνάκις]] ὑπονοεῖ προσταγήν, [[οὔκουν]] μ’ ἐάσεις; δηλ. ἔα με, [[αὐτόθι]] 676, πρβλ. Ο.Κ. 897, κτλ.· [[ἐνίοτε]] [[μετὰ]] παεμπιπτούσης λέξεως, οὐ δεινὸν οὐν [[δῆτα]]; Ἀριστοφ. Ἱππ. 875. - Ἴδε [[οὐκοῦν]] ἐν τέλ. | |||
}} | }} | ||