3,274,873
edits
(13_7_3b) |
(6_13a) |
||
Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1101.png Seite 1101]] fut. τεύξω; aor. ἔτευξα, ep. aor. II. τετυκεῖν; perf. τέτευχα (über dessen Bdtg s. unten); pass. [[τέτυγμαι]], 3. Pers. plur. τετεύχαται, u. plusquampf. τετεύχατο, Sp. auch τέτευγμαι, vgl. Lob. Phryn. 728; fut. 3. τετεύξομαι; aor. pass. ἐτύχθην, Sp. auch ἐτεύχθην, τευχθέν Anacr. 10, zw.; aor. II. med. τετύκοντο, τετυκέσθαι, ganz wie τεῦξαι u. τεύξασθαι, Od. 15, 94 Il. 1, 467; – <b class="b2">bereiten, rüsten</b>, verfertigen, zurecht machen; δώματα τά ῥ' αὐτὸς ἔτευξε, 6, 314; τοῖσι δὲ τεῦχε [[κυκειῶ]], 11, 624; u. so bei Hom. u. Hes. von jedem Werke der Hände u. des Geistes; bes. von Arbeiten in Holz u. Metall, zimmern, bauen, schmieden, vgl. z. B. noch χερσὶν ἐπίστατο δαίδαλα πάντα τεύχειν, Il. 5, 61; τὸ μὲν ([[σκῆπτρον]]) [[Ἥφαιστος]] [[κάμε]] τεύχων, 2, 101, vgl. 18, 373 ff.; θώρακα, 8, 195; Πελίῳ νηὸν τεύξομεν, Od. 12, 347; auch von weiblichen Handarbeiten, spinnen, weben, εἱματα, 7, 235; u. von Speisen u. Mahlzeiten, zubereiten, anrichten, γυναῖκες ἄλφιτα τεύχουσαι, 20, 108, u. öfter, in welcher Bdtg ausschließlich der aor. τετυκεῖν u. τετυκέσ θαι vorkommt, so δαῖτα, [[δεῖπνον]], [[δόρπον]], Il. 1, 467. 2, 430. 7, 319 Od. 8, 61. 12, 283. 307. 14, 408. 15, 77. 16, 478 u. sonst. – Vom Zeus heißt es τεύχων ἢ πολὺν ὄμβρον ἠὲ χάλαζαν, Il. 10, 6, von der Athene ἄγε σ' ἄγνωστον τεύξω πάντεσσι βροτοῖσιν, Od. 13, 397, wie [[ὄφρα]] μιν αὐτὸν ἄγνωστον τεύξειεν, 191; οἱ δὲ γάμον τεύξουσι, 1, 277; οἷ τεύξειν θάνατον, 22, 14, u. öfter; σφὶν Ἑκηβόλος ἄλγεα τεύχει, Il. 1, 110, vgl. 13, 209, u. sonst; u. so ist 13, 346 ἡρώεσσιν ἐτεύχετον ἄλγεα λυγρά die richtige Lesart für τετεύχατον, s. Spitzner zur Stelle; κήδεα, Od. 1, 244; τεῦξε δόλον, List bereiten, ersinnen, 8, 276; πόλεμον, φύλοπιν, παλίωξιν, Il. 15, 70 Od. 24, 276; Hes. Sc. 154; οἶτον, Od. 8, 579; γέλων, 18, 350; πομπήν, βοήν, 10, 18. 118; αἱμυλίους τε λόγους καὶ ἐπίκλοπον [[ἦθος]], Hes. O. 79, vgl. Th. 570. 585 O. 217; – τεύξομαι ist fut. pass. Il. 5, 653 σοὶ δ' ἐγὼ [[ἐνθάδε]] φημὶ φόνον ἐξ [[ἐμέθεν]] τεύξεσθαι, sonst med. mit accus., wie τεύξεσθαι μέγα [[δόρπον]], 19, 208 Od. 10, 182 (vgl. auch [[τυγχάνω]]). – Pass. bereitet, gemacht werden, sein; oft τετεύχαται, z. B. οὐ γὰρ ἔτ' ἀνσχετὰ ἔργα τετεύχαται, d. i. sie sind nicht mehr erträglich, Od. 2, 63, und so [[τάχα]] τετεύξεται [[ὄλεθρος]], Il. 12, 345, es wird bereitet werden, wird sein, vgl. ἔτι πολλὰ τετεύξεται ἄλγεα, 21, 585. – So nimmt das perf. pass. oft die einfache Bdtg des Gewordenseins, des Seins an, wozu sich plusqpf. u. aor. pass. als impf. verhalten, ohne daß das Gemachtwordensein hervorzuheben wäre: Ζεὺς [[ταμίης]] πολέμοιο τέτυκται, Il. 4, 84. 19, 224; καὶ δέ νυ τῷδε πατὴρ [[τοιόσδε]] τέτυκται, 22, 420; ἀντὶ κασιγνήτου ξεῖνός θ' [[ἱκέτης]] τε τέτυκται, Od. 8, 546; Σκαμάνδρου ἀρητὴρ ἐτέτυκτο, er war Priester, Il. 5, 78; ἀρχὸς μὲν Ἀθηναίων ἐτέτυκτο, 15, 337; worin freilich liegt, daß sie zum Priester, zum Anführer gemacht worden waren. – Νοῦς ἐν στήθεσσι τετυγμένος οὐδὲν [[ἀεικής]], Od. 20, 366; [[τόδε]] [[σῆμα]] τετύχθω, das soll das Zeichen sein, 21, 231; ἢ φῂς τοῦτο κάκιστον ἐν ἀνθρώποισι τετύχθαι, 1, 391. – Ἠλείοισι καὶ ἡμῖν [[νεῖκος]] ἐτύχθη, Il. 11, 871; κλαυθμὸν μὲν ἐάσομεν, ὃς πρὶν ἐτύχθη, Od. 4, 212. – Γυναικὸς ἀντὶ τέτυξο, du warst einem Weibe gleich, Il. 8, 163. – Bes. auch von dem durch das Schicksal Verhängten, vom Geschick, durch den Zwang der Umstände wozu bestimmt sein, [[μοῖρα]] τέτυκται, Il. 18, 120; Hes. O. 747; vgl. Il. 22, 30. 420 Od. 4, 772. 13, 170. – Τινός, aus Etwas, αἱ δὲ (βόες) χρυσοῖο τετεύχατο, Il. 18, 574 Od. 19, 226; Hes. Sc. 208; u. so auch perf. act., [[ἐπίτονος]] βοὸς ῥινοῖο τετευχώς, aus Rindsleder gemacht, Od. 12, 423 (vgl. Her. 3, 14; Il. 13, 346, wo τετεύχατον aktive Bedtg haben müßte, ist jetzt ἐτεύχετον hergestellt. Bei Plat. Rep. VII, 521 e aber, der einzigen Stelle, wo das perf. bei den Att, passivisch zu nehmen wäre, lies't Bekker mit Ruhnken τετεύτακε); doch steht auch so der dat., αἱ μὲν γὰρ κεράεσσι τετεύχαται, Od. 19, 563, vgl. 10, 210. – Das partic. τετυγμένος hat gewöhnlich den Nebenbegriff »tüchtig gearbeitet«, gut, fest gemacht, [[οἰκία]], δώματα, [[δόμος]], [[βωμός]], [[τεῖχος]], [[σάκος]], [[δέπας]], [[κρητήρ]], ἄγγεα, εἵματα; daher ἀγρὸς καλὸν τετυγμένος, ein wohlbestelltes Ackerfeld, Od. 24, 206. – Pind. u. die Tragg. stimmen mit diesem Gebrauche überein: θεὸς ὁ τὰ πάντα τεύχων, Pind. frg. 105; τεῦχε [[μέλος]], P. 12, 19; δόμον ἔτευξαν, 7, 12; τεύχειν ναῒ πομπάν, 4, 164; τιμὰν Θήβαισι, I. 1, 14; ἔτευξα τύμβῳ [[μέλος]], Aesch. Spt. 817; δαῖτ' [[ἀκέλευστος]] ἔτευξεν, Ag. 713; [[φάρμακον]], 1234; τί σοι πέπρακται [[πρᾶγμα]] πλὴν τεύχειν κακά; Eum. 122; μηδ' ἀκαρπίαν τεύξητε, 802; [[παλαίφατος]] δ' ἐν βροτοῖς [[γέρων]] τέτυκται, Ag. 731; παλλεύκων δὲ πέπλων [[ἄμοιρος]] [[ἄκληρος]] ἐτύχθην, Eum. 333; πολυθύτους τεύχειν σφαγάς, Soph. Trach. 753; φίλοις τεύχειν ἔριν, Eur. Andr. 645; ἕτοιμος τῷδε τεῦξαι τάφον, Rhes. 959; ἔκλυον τοιάδε σήματα τετύχθαι, El. 457; sp. D., [[οὐκέτι]] γὰρ δύναται τὸ τετυγμένον εἶναι ἄτυκτον, das Geschehene kann nicht ungeschehen gemacht werden, Phocyl. – Her. hat das perf. in intr. Bedtg, ἐτετεύχεε [[ἐπισπόμενος]], war gefolgt, 3, 14, wie [[τυγχάνω]], w. m. s.; u. so auch in späterer Prosa, Arist. eth. 3, 14, Pol. 1, 81; vgl. Lob. Phryn. 395. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1101.png Seite 1101]] fut. τεύξω; aor. ἔτευξα, ep. aor. II. τετυκεῖν; perf. τέτευχα (über dessen Bdtg s. unten); pass. [[τέτυγμαι]], 3. Pers. plur. τετεύχαται, u. plusquampf. τετεύχατο, Sp. auch τέτευγμαι, vgl. Lob. Phryn. 728; fut. 3. τετεύξομαι; aor. pass. ἐτύχθην, Sp. auch ἐτεύχθην, τευχθέν Anacr. 10, zw.; aor. II. med. τετύκοντο, τετυκέσθαι, ganz wie τεῦξαι u. τεύξασθαι, Od. 15, 94 Il. 1, 467; – <b class="b2">bereiten, rüsten</b>, verfertigen, zurecht machen; δώματα τά ῥ' αὐτὸς ἔτευξε, 6, 314; τοῖσι δὲ τεῦχε [[κυκειῶ]], 11, 624; u. so bei Hom. u. Hes. von jedem Werke der Hände u. des Geistes; bes. von Arbeiten in Holz u. Metall, zimmern, bauen, schmieden, vgl. z. B. noch χερσὶν ἐπίστατο δαίδαλα πάντα τεύχειν, Il. 5, 61; τὸ μὲν ([[σκῆπτρον]]) [[Ἥφαιστος]] [[κάμε]] τεύχων, 2, 101, vgl. 18, 373 ff.; θώρακα, 8, 195; Πελίῳ νηὸν τεύξομεν, Od. 12, 347; auch von weiblichen Handarbeiten, spinnen, weben, εἱματα, 7, 235; u. von Speisen u. Mahlzeiten, zubereiten, anrichten, γυναῖκες ἄλφιτα τεύχουσαι, 20, 108, u. öfter, in welcher Bdtg ausschließlich der aor. τετυκεῖν u. τετυκέσ θαι vorkommt, so δαῖτα, [[δεῖπνον]], [[δόρπον]], Il. 1, 467. 2, 430. 7, 319 Od. 8, 61. 12, 283. 307. 14, 408. 15, 77. 16, 478 u. sonst. – Vom Zeus heißt es τεύχων ἢ πολὺν ὄμβρον ἠὲ χάλαζαν, Il. 10, 6, von der Athene ἄγε σ' ἄγνωστον τεύξω πάντεσσι βροτοῖσιν, Od. 13, 397, wie [[ὄφρα]] μιν αὐτὸν ἄγνωστον τεύξειεν, 191; οἱ δὲ γάμον τεύξουσι, 1, 277; οἷ τεύξειν θάνατον, 22, 14, u. öfter; σφὶν Ἑκηβόλος ἄλγεα τεύχει, Il. 1, 110, vgl. 13, 209, u. sonst; u. so ist 13, 346 ἡρώεσσιν ἐτεύχετον ἄλγεα λυγρά die richtige Lesart für τετεύχατον, s. Spitzner zur Stelle; κήδεα, Od. 1, 244; τεῦξε δόλον, List bereiten, ersinnen, 8, 276; πόλεμον, φύλοπιν, παλίωξιν, Il. 15, 70 Od. 24, 276; Hes. Sc. 154; οἶτον, Od. 8, 579; γέλων, 18, 350; πομπήν, βοήν, 10, 18. 118; αἱμυλίους τε λόγους καὶ ἐπίκλοπον [[ἦθος]], Hes. O. 79, vgl. Th. 570. 585 O. 217; – τεύξομαι ist fut. pass. Il. 5, 653 σοὶ δ' ἐγὼ [[ἐνθάδε]] φημὶ φόνον ἐξ [[ἐμέθεν]] τεύξεσθαι, sonst med. mit accus., wie τεύξεσθαι μέγα [[δόρπον]], 19, 208 Od. 10, 182 (vgl. auch [[τυγχάνω]]). – Pass. bereitet, gemacht werden, sein; oft τετεύχαται, z. B. οὐ γὰρ ἔτ' ἀνσχετὰ ἔργα τετεύχαται, d. i. sie sind nicht mehr erträglich, Od. 2, 63, und so [[τάχα]] τετεύξεται [[ὄλεθρος]], Il. 12, 345, es wird bereitet werden, wird sein, vgl. ἔτι πολλὰ τετεύξεται ἄλγεα, 21, 585. – So nimmt das perf. pass. oft die einfache Bdtg des Gewordenseins, des Seins an, wozu sich plusqpf. u. aor. pass. als impf. verhalten, ohne daß das Gemachtwordensein hervorzuheben wäre: Ζεὺς [[ταμίης]] πολέμοιο τέτυκται, Il. 4, 84. 19, 224; καὶ δέ νυ τῷδε πατὴρ [[τοιόσδε]] τέτυκται, 22, 420; ἀντὶ κασιγνήτου ξεῖνός θ' [[ἱκέτης]] τε τέτυκται, Od. 8, 546; Σκαμάνδρου ἀρητὴρ ἐτέτυκτο, er war Priester, Il. 5, 78; ἀρχὸς μὲν Ἀθηναίων ἐτέτυκτο, 15, 337; worin freilich liegt, daß sie zum Priester, zum Anführer gemacht worden waren. – Νοῦς ἐν στήθεσσι τετυγμένος οὐδὲν [[ἀεικής]], Od. 20, 366; [[τόδε]] [[σῆμα]] τετύχθω, das soll das Zeichen sein, 21, 231; ἢ φῂς τοῦτο κάκιστον ἐν ἀνθρώποισι τετύχθαι, 1, 391. – Ἠλείοισι καὶ ἡμῖν [[νεῖκος]] ἐτύχθη, Il. 11, 871; κλαυθμὸν μὲν ἐάσομεν, ὃς πρὶν ἐτύχθη, Od. 4, 212. – Γυναικὸς ἀντὶ τέτυξο, du warst einem Weibe gleich, Il. 8, 163. – Bes. auch von dem durch das Schicksal Verhängten, vom Geschick, durch den Zwang der Umstände wozu bestimmt sein, [[μοῖρα]] τέτυκται, Il. 18, 120; Hes. O. 747; vgl. Il. 22, 30. 420 Od. 4, 772. 13, 170. – Τινός, aus Etwas, αἱ δὲ (βόες) χρυσοῖο τετεύχατο, Il. 18, 574 Od. 19, 226; Hes. Sc. 208; u. so auch perf. act., [[ἐπίτονος]] βοὸς ῥινοῖο τετευχώς, aus Rindsleder gemacht, Od. 12, 423 (vgl. Her. 3, 14; Il. 13, 346, wo τετεύχατον aktive Bedtg haben müßte, ist jetzt ἐτεύχετον hergestellt. Bei Plat. Rep. VII, 521 e aber, der einzigen Stelle, wo das perf. bei den Att, passivisch zu nehmen wäre, lies't Bekker mit Ruhnken τετεύτακε); doch steht auch so der dat., αἱ μὲν γὰρ κεράεσσι τετεύχαται, Od. 19, 563, vgl. 10, 210. – Das partic. τετυγμένος hat gewöhnlich den Nebenbegriff »tüchtig gearbeitet«, gut, fest gemacht, [[οἰκία]], δώματα, [[δόμος]], [[βωμός]], [[τεῖχος]], [[σάκος]], [[δέπας]], [[κρητήρ]], ἄγγεα, εἵματα; daher ἀγρὸς καλὸν τετυγμένος, ein wohlbestelltes Ackerfeld, Od. 24, 206. – Pind. u. die Tragg. stimmen mit diesem Gebrauche überein: θεὸς ὁ τὰ πάντα τεύχων, Pind. frg. 105; τεῦχε [[μέλος]], P. 12, 19; δόμον ἔτευξαν, 7, 12; τεύχειν ναῒ πομπάν, 4, 164; τιμὰν Θήβαισι, I. 1, 14; ἔτευξα τύμβῳ [[μέλος]], Aesch. Spt. 817; δαῖτ' [[ἀκέλευστος]] ἔτευξεν, Ag. 713; [[φάρμακον]], 1234; τί σοι πέπρακται [[πρᾶγμα]] πλὴν τεύχειν κακά; Eum. 122; μηδ' ἀκαρπίαν τεύξητε, 802; [[παλαίφατος]] δ' ἐν βροτοῖς [[γέρων]] τέτυκται, Ag. 731; παλλεύκων δὲ πέπλων [[ἄμοιρος]] [[ἄκληρος]] ἐτύχθην, Eum. 333; πολυθύτους τεύχειν σφαγάς, Soph. Trach. 753; φίλοις τεύχειν ἔριν, Eur. Andr. 645; ἕτοιμος τῷδε τεῦξαι τάφον, Rhes. 959; ἔκλυον τοιάδε σήματα τετύχθαι, El. 457; sp. D., [[οὐκέτι]] γὰρ δύναται τὸ τετυγμένον εἶναι ἄτυκτον, das Geschehene kann nicht ungeschehen gemacht werden, Phocyl. – Her. hat das perf. in intr. Bedtg, ἐτετεύχεε [[ἐπισπόμενος]], war gefolgt, 3, 14, wie [[τυγχάνω]], w. m. s.; u. so auch in späterer Prosa, Arist. eth. 3, 14, Pol. 1, 81; vgl. Lob. Phryn. 395. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''τεύχω''': μέλλ. τεύξω Ἰλ., Σοφ. Τρ. 756· - ἀόριστ. ἔτευξα Ὅμ., Ἀττ. ποιητ.· Ἐπικ. τεῦξα Ἰλ. Σ. 609, Ὀδ. Θ. 276· - πρκμ. τέτευχα Ἀνθ. Π. 6. 40., 9. 202, ἀλλ’ ἀμεταβ. [[ἅπαξ]] παρ’ Ὁμ. (ἴδε κατωτ. Ι. 3)· παρὰ τοῖς δοκίμοις τέτευχα [[εἶναι]] πρκμ. τοῦ τυχγάνω, ([[καθότι]] ἐν Ἰλ. Ν. 346 τὸ ἡρώεσσιν ἐτεύχετον ἀπεκατεστάθη νῦν ἀντὶ τοῦ ἡρώεσσι τετεύχετον, καὶ ἐν Πλάτ. Πολ. 521E τετεύτακε [[εἶναι]] ἡ παραδεδεγμένη γραφή)· - Μέσ., μέλλ. τεύξομαι, ἐπὶ ἐνεργ. σημασ., Ἰλ. Τ. 208, καὶ οὕτω πιθ. ἐν Αἰσχύλ. Ἀγ. 1230, ἀλλὰ πιθαν. παθ. ἐν Ἰλ. Ε. 653, (ἀλλαχοῦ [[εἶναι]] μέλλ. τοῦ [[τυγχάνω]]· - ἀόρ. τεύξασθαι Ὁμ. Ὕμν. εἰς Ἀπόλλ. 76, 221· - περὶ τοῦ μετ’ ἀναδιπλ. ἀορ. τετῠκεῖν, -έσθαι, ἴδε κατωτ. Ι. 1. - Παθ., γ΄ μέλλ. τετεύξομαι Ἰλ. Φ. 322, 585· - ἀόρ. ἐτύχθην Δ. 470, Αἰσχύλ. Εὐμ. 353, φέρεται ἐτεύχθην παρ’ Ἱππ. 25. 30, Ἀνθ., κλπ. (ἀλλὰ τοῦτο [[ἴσως]] ἀνήκει εἰς τὸ [[τυγχάνω]])· - πρκμ. [[τέτυγμαι]], ὑπερσ. ἐτετύγμην, [[συχν]]. παρ’ Ὁμ., κλπ., ἴδε κατωτ.· γ΄ πληθ. [[τετεύχαται]], [[ἐτετεύχατο]], τετεύχατο Ἰλ. Ν. 22., Λ. 808., Σ. 574. (Περὶ τῆς √ΤΥΚ, ΤΥΧ, ἴδε ἐν λ. [[τίκτω]], Ἐκ τοῦ [[τεύχω]] παρήχθη τὸ [[τυγχάνω]], ἐπὶ ἰδιαιτέρας σημασίας, καί τινες χρόνοι [[εἶναι]] κοινοὶ ἀμφοτέρων τῶν ῥημάτων, ἴδε ἀνωτ.). Ποιῶ, [[κατασκευάζω]], ἐπὶ παντὸς ἔργου, Ὅμηρ., Ἡσ. καὶ παρ’ ἅπασι τοῖς Ἐπικ. καὶ Λυρ. ποιηταῖς· [[ὡσαύτως]] παρ’ Αἰσχύλῳ, ἀλλὰ σπάν. παρὰ Σοφ. καὶ Εὐριπ. ([[ἅπαξ]] παρὰ τοῖς κωμικοῖς, Εὔβουλ. ἐν «Καμπυλίωνι» 2)· παρὰ τοῖς πεζογράφοις ἰσοδύναμα αὐτῷ [[εἶναι]] τὰ ῥήματα: ποιεῖν, τιθέναι, ἱστάναι ἢ καθιστάναι, κατασκευάζειν, παρασκευάζειν. Ι. [[παράγω]] διὰ τεχνικῆς ἐργασίας [[μάλιστα]] ἐπὶ ὑλικῶν πραγμάτων, [[κατασκευάζω]], [[ἐργάζομαι]], οἰκοδομῶ, [[κτίζω]], δώματα, [[θάλαμον]], νηὸν Ἰλ. Ζ. 314, Ξ. 166, Ὀδ. Μ. 347, κλπ.· ἐπὶ τοῦ ἐργαζομένου μέταλλα, τὸ μὲν [[[σκῆπτρον]]] [[Ἥφαιστος]] [[κάμε]] τεύχων Ἰλ. Β. 101· θώρηκα, τὸν [[Ἥφαιστος]] [[κάμε]] τεύχων Θ. 195· τρίποδας... ἔτευχεν [[[Ἥφαιστος]]] Σ. 373· τ. δόλον, ἐπὶ τοῦ δικτύου [[ὅπερ]] ὁ [[Ἥφαιστος]] κατεσκεύασεν, Ὀδ. Θ. 276· οὕτω, τέκτονος [[υἱόν]], ... ὃς χερσὶν ἐπίστατο δαίδαλα πάντα τεύχειν Ἰλ. Ε. 61· ἐπὶ τῆς ἐργασίας τῶν γυναικῶν, τ. εἵματα Ὀδ. Η. 235· - ἐπὶ μαγείρου, [[δεῖπνον]] τετυκεῖν, παρασκευάζειν [[δεῖπνον]], Ο. 77, 94· καὶ ἐν τῷ μέσῳ, [[δεῖπνον]] τετυκέσθαι, [[παρασκευάζω]] [[δεῖπνον]] δι’ ἐμαυτόν, ἐπὶ τῶν μελλόντων νὰ μετάσχωσιν [[αὐτοῦ]], Υ. 390· οὕτω, τετύκοντό τε δαῖτα Ἰλ. Α. 467, Β. 430· τεύχοντο δαῖτα Ὀδ. Κ. 182· τεύξεσθαι [[δόρπον]] Ἰλ. Τ. 208· [[δόρπον]] τετύκοντο Ὀδ. Μ. 307, πρβλ. 283, κλπ.· ὁ Ἐπικ. ἀόρ. τετυκεῖν, τετυκέσθαι [[εἶναι]] ἐν χρήσει ἐπὶ ταύτης μόνον τῆς σημασίας)· [[ὡσαύτως]], τεῦχε κυκειῶ Ἰλ. Λ. 624· ἄλφιτα τεύχουσαι, παρασκευάζουσαι (αἱ ἀλετρίδες), Ὀδ. Υ. 108· αὐτὰρ ὁ τεῦξ’ [[εἴδωλον]], κατεσκεύασεν, ἔπλασεν, Ἰλ. Ε. 449· ― οὕτω καὶ παρὰ Πινδάρῳ καὶ Αἰσχύλῳ, θεὸς ὁ πάντα τεύχων Πινδ. Ἀποσπ. 105, πρβλ. Ο. 1. 48· δαῖτ’... ἔτευξεν Αἰσχύλ. Ἀγ. 731 (λυρ.)· [[φάρμακον]] τεύχουσα [[αὐτόθι]] 1261. ― Παθ., δώματα [[τετεύχαται]] Ἰλ. Ν. 22· δώματα... ἐν βήσσῃσι τετυγμένα Ὀδ. Κ. 252, πρβλ. Φ. 215, κ. ἀλλ.· θεῶν [[ἐτετεύχατο]] βωμοὶ Ἰλ. Λ. 808· βωμὸς τέτυκτο Ὀδ. Ρ. 210 [[νηός]] γ’ ἐτέτυκτο Ἰλ. Ε. 446· οἱ... [[σῆμα]] τετεύξεται, δι’ αὐτὸν θὰ κτισθῇ [[τάφος]], Φ. 322· εἵματα τετυγμένα χερσὶ γυναικῶν Χ. 511· ἱμάντα..., ᾦ ἔνι πάντα [[τετεύχαται]], ἐν ᾦ [[εἶναι]] κατεσκευασμένα πάντα (τὰ θελκτήρια δηλ.), Ξ. 220· ― τέτυγμαί τινος, εἶμαι κατεσκευασμένος ἔκ τινος ὕλης, βόες χρυσοῖο [[τετεύχαται]] κασσιτέρου τε Σ. 574· [[περόνη]] χρυσοῖο τέτυκτο Ὀδ. Τ. 226, πρβλ. Ἡσ. Ἀσπ. Ἡρ. 208· [[ὡσαύτως]] [[μετὰ]] δοτικ. πράγματ., τετυγμένα δώματα... ξεστοῖσιν λάεσσιν, ᾠκοδομημένα ἐκ ξεστῶν λίθων, Ὀδ. Κ. 210· αἱ μὲν γὰρ [πύλαι] κεράεσσι τετεύχατε, αἱ δ’ ἐλέφαντι Τ. 563· [[ἀλλά]], δόμον ξεστῇσ’ αἰθούσῃσι τετυγμένον, ᾠκοδομημένον ἢ κατεσκευασμένον μὲ ξεστὰς αἰθούσας, ἔχοντα [[καλῶς]] ἐξεσμένας αἰθούσας, Ἰλ. Ζ. 243. 2) ἡ τοῡ πρκμ. μετοχ. τετυγμένος [[συχν]]. μεταβαίνει εἰς τὴν σημασίαν ἐπιθέτου, = [[τυκτός]], [[καλῶς]] κατεσκευασμένος, [[καλῶς]] εἰργασμένος, [[τεῖχος]], βωμὸς τετ. Ἰλ. Ξ. 66, Ὀδ. Χ. 335, κλπ.· [[σάκος]], [[δέπας]], κρητὴρ Ἰλ. Ξ. 9, Π. 225, Ψ. 741, κλπ.· [[ἄγγεα]] Ὀδ. Ι. 223· δῶρα Π. 185· πλῆρες, ἀγρὸς καλὸν τετ., [[καλῶς]] εἰργασμένος, [[καλῶς]] κεκαλλιεργημένος, Ω. 206· ― μεταφ., [[νόος]] ἐν στήθεσσι τετυγμένος, [[σταθερός]], εὐσταθὴς (πρβλ. πυκνὸς καὶ [[τετράγωνος]]), Υ. 366, πρβλ. ἄτυκτος. 3) ἡ μετοχὴ τοῦ ἐνεργ. πρκμ. ἀπαντᾷ [[ἅπαξ]] ἐπὶ παθητ. σημασ., ῥινοῖο τετευχώς, κατεσκευασμένος ἐκ δέρματος, Μ. 423. ΙΙ. ἐπὶ φυσικῶν φαινομένων, ἐνεργειῶν, γεγονότων, κτλ., [[παράγω]], [[ἐπιφέρω]], προξενῶ, τ. ὄμβρον ἠὲ χάλαζαν, ἐπὶ τοῦ [[Διός]], Ἰλ. Κ. 6· αἱ δὲ [πύλαι] πετασθεῖσαι τεῦξαν [[φάος]] Φ. 538· παλίωξιν... τεύχοιμι, ἀντὶ τεύξω, δηλ. «τὴν ἐξ ὑποστροφῆς τῶν φευγόντων δίωξιν· ὅτ’ ἂν οἱ πρότερον φεύγοντες, [[ὕστερον]] [[πάλιν]] αὐτοὶ διώκουσι θαρρήσαντες» (Σχόλ.), Ο. 70, πρβλ. Ἡσ. Ἀσπ. Ἡρ. 154· βοὴν δι’ ἄστεος Ὀδ. Κ. 118· τ. γέλων ἑταίροισι Σ. 350 οἱ δὲ γάμον τεύξουσι, θὰ τὴν ὑπανδρεύσωσιν, Α. 277· τεῦχε πομπήν, παρεσκεύασε τὰ τοῦ ταξιδίου μου, Κ. 18, πρβλ. Πινδ. Π. 4. 292· τ. πόλεμον καὶ φύλοπιν Ὀδ. Ω. 476· θάνατόν τινι Υ. 11· ἄλγεα, κήδεά τινι, [[ἐπιφέρω]] ἄλγη, δυστυχίαν εἴς τινα, Ἰλ. Α. 110, Ὀδ. Α. 244· ἐν δ’ ἄρα οἱ στήθεσι... αἱμυλίους τε λόγους καὶ ἐπίκλοπον [[ἦθος]] τεῦξε Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 79, πρβλ. 263, Θεογ. 570· ― οὕτω καὶ παρὰ μεταγενεστ. ποιηταῖς, τ. ξείνια Πινδ. Π. 4. 229· τ. [[μέλος]] ὁ αὐτ. ἐν Π. 12. 34· τ. [[γέρας]] τινὶ ὁ αὐτ. ἐν Ι. 19, πρβλ. 96· τ. κακὰ Αἰσχύλ. Εὐμ. 125· στάσιν τ. ἐν ἀλλήλαις, δηλ. στασιάζειν, ἐρίζειν, ὁ αὐτ. ἐν Πέρσ. 189· τ. φόβον ὁ αὐτ. ἐν Πρ. 1090· σφαγὰς Σοφ. Τρ. 756· τάφον Εὐρ. Ρῆσ. 959· ἔριν φίλοις ὁ αὐτ. ἐν Ἀνδρ. 644. ― Παθ., προξενοῦμαι, παρέχομαι, ἐπιφέρομαι, ἄρα [[συμβαίνω]], [[γίνομαι]], [[ὑπάρχω]], [[ἔργον]] ἐτύχθη ἀργαλέον Ἰλ. Δ. 470, πρβλ. Β. 320· οὐ γὰρ ἔτ’ ἀνσχετὰ ἔργα [[τετεύχαται]] Ὀδ. Β. 63, πρβλ. Ἰλ. Ξ. 53, Χ. 450· τὰ δ’ οὐκ [[ἴσαν]], ὡς ἐτέτυκτο Ὀδ. Δ. 772, πρβλ. 392· ἡμῖν [[νεῖκος]] ἐτύχθη Ἰλ. Λ. 671· πὰρ Διὸς ἀθανάτοισι [[χόλος]] καὶ [[μῆνις]] ἐτύχθη Ο. 122· Ἀργείοισι... [[νόστος]] ἐτύχθη Β. 155· [[ὅμαδος]], [[μάχη]], κακὸν ἐτ. Μ. 471, κτλ.· τετεύξεται αἰπὺς [[ὄλεθρος]] Μ. 345· εἰ δή μοι ὁμοίη [[μοῖρα]] τέτυκται, [[εἶναι]] πεπρωμένη, προωρισμένη, Σ. 120· ὁπποτέρῳ [[θάνατος]] καὶ [[μοῖρα]] τέτυκται Γ. 101· [[φόνος]] υἷι τέτ. Ὀδ. Δ. 771, πρβλ. Ἰλ. Ε. 653· φίλοισι δὲ κήδεα... [[τετεύχαται]] Ὀδ. Ξ. 138, πρβλ. Ἰλ. Φ. 585· ― οὕτω, ἐν βροτοῖς [[γέρων]] [[λόγος]] τέτυκται, ὑπάρχει, Αἰσχύλ. Ἀγ. 750, πρβλ. Εὐρ. Ἠλ. 457. ΙΙΙ. μετ’ αἰτ. προσώπ., καθιστῶ, [[κάμνω]], [[ὄφρα]] μιν... ἄγνωστον τεύξειεν Ὀδ. Ν. 191, πρβλ. 397· οὕτω, τ. τινὰ ἰσοδαίμονα, μέγαν, εὐδαίμονα Πινδ. Ν. 4. 136, Αἰσχύλ. Εὐμ. 668, Εὐρ. [[Ἡρακλ]]. 614· [[ὡσαύτως]] ἐπὶ πραγμάτων, [[οὐδέ]] κεν ἄλλως οὐδὲ θεὸς τεύξειεν Ὀδ. Θ. 177· ― [[μετὰ]] διπλ. αἰτ., ὦ [[πούς]], [[πούς]], τί σε... τεύξω; «τί νά σε κάμω;» Σοφ. Φιλ. 1189· ― [[ἐντεῦθεν]] ἐν τῷ παθ. πρκμ. [[ἁπλῶς]] ἀντὶ τοῦ γίγνεσθαι ἢ [[εἶναι]], [[Ζεὺς]] ταμίης πολέμοιο τέτυκται Ἰλ. Δ. 84· [Ὠκεανὸς] [[γένεσις]] πάντεσσι τέτ. Ξ. 246· ὅς ῥα Σκαμάνδρου ἀρητὴρ ἐτέτυκτο Ε. 78, πρβλ. Π. 605· οὐ μὲν γάρ τι καταθνητὸς ἐτ. Ε. 402, πρβλ. Π. 622· νόον ἐν πρώτοισιν... ἐτ., ἦτο μεταξὺ τῶν πρώτων κατὰ τὸν νοῦν, Ο. 643· γυναικὸς ἄρ’ ἀντὶ τέτυξο, ἦσο [[ὅμοιος]] μὲ γυναῖκα, Θ. 163· ἀντὶ κασιγνήτου ξεῖνός θ’ [[ἱκέτης]] τη τέτυκται Ὀδ. Θ. 546· [[ὡσαύτως]] ἐπὶ πραγμάτων, τόδε [[σῆμα]] τετύχθω, τοῦτο ἂς [[εἶναι]] τὸ [[σημεῖον]], Φ. 231, πρβλ. Ἰλ. Χ. 30· ― [[οὕτως]] ἐν τῷ α΄ ἀορ., πέπλων [[ἄκληρος]] ἐτύχθην Αἰσχύλ. Εὐμ. 353, πρβλ. Ἱκ. 86. | |||
}} | }} |