3,274,216
edits
κοτέω: Difference between revisions
Bailly1_3
(6_6) |
(Bailly1_3) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''κοτέω''': Ἐπικ. [[ῥῆμα]] εὔχρηστον ἐν τοῖς κατωτ. σημειουμένοις τύποις [[ἄνευ]] διακρίσεως φωνῆς ([[κότος]]). Φυλάττω [[πάθος]] κατά τινος, ὀργίζομαι, [[μετὰ]] δοτ. προσώπ., κοτεσσάμενος Τρώεσσιν Ἰλ. Ε. 177, πρβλ. Σ. 367· Τυδέος υἷι κοτέσσατο Φοῖβος Ψ. 383· τῷ δ’ ἂρ Ἀχαιοὶ ἐκπάγλως κοτέοντο Β. 223· τοῖσίν τε κοτέσσεται (Ἐπικ. ἀντὶ κοτέσηται) Ε. 747., Θ. 391, Ὀδ. Α. 101· λέοντε δύω ἀμφὶ κταμένης ἐλάφοιο ἀλλήλοις κοτέοντε Ἡσιόδ. Ἀσπ. Ἡρ. 402· παροιμ., κεραμεὺς κεραμεῖ κοτέει καὶ τέκτονι [[τέκτων]] ὁ αὐτ. ἐν Ἔργ. κ. Ἡμ. 25· ― [[μετὰ]] γεν. πράγμ., ἀπάτης κοτέων..., ὀργιζόμενος ἐπὶ τῇ ἀπάτῃ, Ἰλ. Δ. 168· [[ὡσαύτως]] κοτεσσαμένη τόγε θυμῷ, [[οὕνεκα]]..., Ξ. 191· ― ἀπολ., οὐδ’ [[ὄθομαι]] κοτέοντος Α. 181, πρβλ. Ψ. 391· κεκοτηότι θυμῷ, μὲ ψυχὴν πλήρη ὀργῆς, Φ. 456, Ὀδ. Ι. 501., Τ. 71· ἀόρ. κοτέσσασα, Ὁμ. Ὕμν. εἰς Δήμ. 255. | |lstext='''κοτέω''': Ἐπικ. [[ῥῆμα]] εὔχρηστον ἐν τοῖς κατωτ. σημειουμένοις τύποις [[ἄνευ]] διακρίσεως φωνῆς ([[κότος]]). Φυλάττω [[πάθος]] κατά τινος, ὀργίζομαι, [[μετὰ]] δοτ. προσώπ., κοτεσσάμενος Τρώεσσιν Ἰλ. Ε. 177, πρβλ. Σ. 367· Τυδέος υἷι κοτέσσατο Φοῖβος Ψ. 383· τῷ δ’ ἂρ Ἀχαιοὶ ἐκπάγλως κοτέοντο Β. 223· τοῖσίν τε κοτέσσεται (Ἐπικ. ἀντὶ κοτέσηται) Ε. 747., Θ. 391, Ὀδ. Α. 101· λέοντε δύω ἀμφὶ κταμένης ἐλάφοιο ἀλλήλοις κοτέοντε Ἡσιόδ. Ἀσπ. Ἡρ. 402· παροιμ., κεραμεὺς κεραμεῖ κοτέει καὶ τέκτονι [[τέκτων]] ὁ αὐτ. ἐν Ἔργ. κ. Ἡμ. 25· ― [[μετὰ]] γεν. πράγμ., ἀπάτης κοτέων..., ὀργιζόμενος ἐπὶ τῇ ἀπάτῃ, Ἰλ. Δ. 168· [[ὡσαύτως]] κοτεσσαμένη τόγε θυμῷ, [[οὕνεκα]]..., Ξ. 191· ― ἀπολ., οὐδ’ [[ὄθομαι]] κοτέοντος Α. 181, πρβλ. Ψ. 391· κεκοτηότι θυμῷ, μὲ ψυχὴν πλήρη ὀργῆς, Φ. 456, Ὀδ. Ι. 501., Τ. 71· ἀόρ. κοτέσσασα, Ὁμ. Ὕμν. εἰς Δήμ. 255. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=-ῶ :<br /><i>seul. prés., part. ao. et part. pf. au sens du prés.</i><br />être irrité, garder rancune : τινος de qch ; κεκοτηότι θυμῷ IL, OD d’un cœur irrité;<br /><i><b>Moy.</b></i> κοτέομαι-οῦμαι être irrité : τινι contre qqn ; garder rancune à qqn ; <i>ou avec</i> acc., [[τόγε]]… [[οὕνεκα]] être irrité de ce que.<br />'''Étymologie:''' [[κότος]]. | |||
}} | }} | ||