αλήτης: Difference between revisions

|mltxt=ο (Α [[ἀλήτης]]) (θηλ. Ν -ήτισσα, Α -ῆτις)<br />αυτός που περιπλανιέται άσκοπα στους δρόμους, [[επαίτης]], [[τυχοδιώκτης]], [[κακοποιός]], [[αγύρτης]]<br /><b>νεοελλ.</b><br />ο κακής διαγωγής [[άνθρωπος]] ή αυτός που ρέπει [[προς]] το [[κακό]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> αυτός που περιπλανιέται, που τριγυρνά εδώ κι [[εκεί]]<br /><b>2.</b> <b>ως επίθ.</b> [[αγυρτικός]], [[αλήτικος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Λ. [[κυρίως]] ποιητική, που απαντά και στον Ηρόδοτο και σπανιότερα στους μεταγενέστερους πεζογράφους. Ετυμολογικά η λ. συνδέεται με το ρ. <i>ἀλῶμαι</i> «[[περιπλανώμαι]]» και [[επομένως]] η κυριολεκτική της [[σημασία]] [[είναι]] «[[πλάνης]], περιπλανώμενος». Αρχικά η λ. [[ἀλήτης]] εχρησιμοποιείτο [[κυρίως]] ως [[χαρακτηρισμός]] για ζητιάνους<br />στην [[τραγωδία]] εξάλλου η λ. προσδιόριζε [[συχνά]] και εξόριστους. Από την αρχική αυτή [[χρήση]] της λ. προήλθε πιθανότατα και η μειωτική της [[σημασία]] «[[αγύρτης]], [[κακοποιός]]», που [[είναι]] γνωστή ήδη στην [[αρχαιότητα]].<br /><b><span style="color: brown;">ΠΑΡ.</span></b> [[ἀλητεύω]], <i>ἀλητικὸς</i> (νεοελλ. [[αλήτικος]]).<br /><b><span style="color: brown;">ΣΥΝΘ.</span></b> <b>νεοελλ.</b> [[αλητόπαιδο]]].