Δράκων

Wikipedia EN

Draco (/ˈdreɪkoʊ/; Greek: Δράκων, Drakōn; fl. c. 7th century BC), also called Drako or Drakon, was the first recorded legislator of Athens in Ancient Greece. He replaced the prevailing system of oral law and blood feud by a written code to be enforced only by a court of law. Draco was the first democratic legislator requested by the Athenian citizens to be a lawgiver for the city-state, but the citizens had not expected that Draco would establish laws characterized by their harshness. Since the 19th century, the adjective draconian (Greek: δρακόντειος drakónteios) refers to similarly unforgiving rules or laws, in Greek, English, and other European languages.

Wikipedia EL

Ο Δράκων ήταν τύραννος αλλά και ο πρώτος άνθρωπος ο οποίος κατέγραψε τους νόμους στην Αρχαία Αθήνα με εντολή των Αθηναίων. Αν και συνήθως αναφέρεται ως ο πρώτος νομοθέτης των Αθηνών, πριν από αυτόν, έξι άρχοντες ονομαζόμενοι Θεσμοθέτες, θεσμοθετούσαν άγραφους νόμους από το 683 π.Χ. Το 624 π.Χ. οι Αθηναίοι του ανέθεσαν να γράψει τους νόμους και το 621 π.Χ. τους έγραψε σε μαρμάρινες πλάκες (κύρβεις) τις οποίες τοποθέτησε στην Αγορά. Οι νόμοι αυτοί ήταν πολύ αυστηροί και από τότε η έκφραση "Δρακόντειοι νόμοι" είναι συνώνυμη με τους ιδιαίτερα αυστηρούς νόμους. Αντίστοιχα "Δρακόντεια μέτρα" ονομάζονται τα αυστηρά μέτρα. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Πλούταρχος είπε ότι οι νόμοι του Δράκοντα γράφτηκαν με αίμα, όχι με μελάνι το οποίο ήταν όσων τους είχαν παρακούσει. Οι τιμωρίες ήταν ιδιαίτερα σκληρές, με ασήμαντα αδικήματα, όπως η κλοπή ενός μήλου ή ακόμη και η τεμπελιά να τιμωρούνται με θάνατο. Οι νόμοι του Δράκοντα αντικαταστάθηκαν με τη νομοθεσία του Σόλωνα μετά το 594 π.Χ. Κάτι που είπε ο Αριστοτέλης για τον Δράκοντα:

«Δράκοντος δὲ νόμοι μὲν εἰσί, πολιτείᾳ δ' ὑπαρχούσῃ τοὺς νόμους ἔθηκεν: ἴδιον δ' ἐν τοῖς νόμοις οὐδὲν ἔστιν ὅ τι καὶ μνείας ἄξιον, πλὴν ἡ χαλεπότης διὰ τὸ τῆς ζημίας μέγεθος»

Spanish (DGE)

-οντος, ὁ
• Prosodia: [-ᾰ-]
• Morfología: [gen. eol. -ονος Hdn.Gr.2.726, -ωνος Hdn.Gr.2.733]
Dracón, Dragón
I mit. y relig.
1 compañero de Odiseo, que tenía un heróon en Lucania cerca de la ciudad de Laos, mencionado en un oráculo, Str.6.1.1.
2 n. de uno de los perros de Acteón, Hyg.Fab.181.
3 n. de un dios-serpiente en Macedonia IG 10(2).2.251 (Pelagonia I d.C.), IMésie 6.10 (III d.C.).
II mit., personif. de varios dragones
1 rey de Tebas, hijo de Ares y padre de Harmonía, personif. del dragón al que dio muerte Cadmo, Palaeph.3, 4, Dercyl.6.
2 pastor en el país de las Hespérides, personif. del dragón que guardaba las manzanas de oro, Palaeph.18, Heraclit.Par.20, D.S.4.26.
3 sobrenombre de Pitón, hombre despiadado que habitaba el Parnaso, personif. del dragón que mató Apolo, Str.9.3.12.
4 médico que salvó a Glauco, hijo de Minos, personif. de una serpiente, Palaeph.26.
5 otras personif. evemerísticas, D.S.4.47, Heraclit.Par.15.
III hist.
1 aten., famoso legislador, activo entre los años 624/1 a.C., Cratin.300.1, And.Myst.82, Aeschin.1.6, D.20.158, 47.71, Demad.23, Arist.Ath.3.1, 4.1, Pol.1274^b15, Rh.1400^b22, plu. Alciphr.3.41.
2 aten., hijo de Damón, músico y maestro de Platón, Plu.2.1136f, Olymp.in Alc.2.43.
3 de Pelena, conquistador y epimeleta de la ciudad de Atarneo a las órdenes de Dercílidas en 397 a.C., X.HG 3.2.11, Isoc.4.144.
4 de Cos, médico, hijo de Hipócrates, hermano de Tésalo y padre de otro Hipócrates, Sor.V.Hp.15, Gal.15.111, 16.5, 625.
5 de Cos, médico, hijo de Tésalo, nieto de Hipócrates y sobrino del anterior, Sud.s.uu. Δράκων, Ἱπποκράτης τέταρτος.
6 de Cos, hijo o nieto del anterior, Sud.s.u. Δράκων.
7 de Estratonicea en Caria, gramático de época alejandrina, Sud., A.D.Pron.17.1.
8 de Corcira, autor de un tratado περὶ λίθων Ath.692d.
9 autor de un tratado περὶ γενῶν (quizá identificable c. 7 u 8), Harp.s.u. Ἐτεοβουτάδαι.
10 n. de un efebo AP 11.22 (Strat.).
IV astr., la constelación Draco o del Dragón μέσσῳ δ' ἔφ' ὕπερθε καρήνῳ δεξιτερῷ ποδὸς ἄκρον ἔχει (ὁ Ἐν γόνασιν) σκολιοῖο Δράκοντος Arat.70, cf. 46, Comm.158.44, Hipparch.1.2.6, Sch.Arat.69, Manil.5.389, Ptol.Alm.7.5, κεφαλὴ τοῦ Δράκοντος, ἣν βαστάζει Ὀφιοῦχος Vett.Val.9.24, cf. Man.2.69, Nonn.D.2.673.
V geog.
1 monte de Lidia, al oeste del Tmolo, Plin.HN 5.118.
2 río del litoral de Bitinia, junto a Drépanon, actual Kurtköy Dere o Yalak Dere, Procop.Aed.5.2.6.
3 río de Campania que fluye junto a Nuceria, Procop.Goth.4.35.7, 8.
4 antiguo n. del río Orontes en Siria, Paus.Dam.9.
5 Δράκοντος ἀκτή costa de la Serpiente o del Dragón antiguo n. de Ἀραῖνος q.u., Plu.2.298b.
6 Δράκοντος νῆσος isla del dragón o Dracontoneso en la costa norte de África, Alex.Polyh.38, cf. Δρακόντιος 2.

Russian (Dvoretsky)

Δράκων: οντος ὁ Драконт (автор первого свода писанных законов в Афинах - θεσμοί, ок. 620 г. до н. э.) Plat., Arst.

Translations

ar: دراكو; az: Drakon; bg: Дракон; br: Drakon; ca: Dracó d'Atenes; cs: Drakón; cy: Draco; de: Drakon; el: Δράκων; en: Draco; eo: Drakono; es: Dracón; eu: Drakon; fa: دراکون; fiu_vro: Drakon; fi: Drakon; fr: Dracon; he: דרקון; hr: Drakon; hu: Drakón; id: Drakon; it: Dracone; ja: ドラコン; kk: Драконт; ko: 드라콘; la: Draco nomothetes; lb: Drakon; ml: ഡ്രാക്കോ; nl: Draco; no: Drakon; pa: ਦਰਾਕੋ; pl: Drakon; pt: Drácon; ro: Dracon; ru: Дракон; sh: Drakon; simple: Draco; sk: Drakón; sl: Drakon; sr: Дракон; sv: Drakon; tr: Drakon; uk: Драконт Афінський; vi: Dracon; zh: 德拉古