ἐπίσταθμος: Difference between revisions

|lstext='''ἐπίσταθμος''': -ον, ὁ παρὰ τὸν σταθμὸν θύρας, Ἀνθ. Π. 9. 336. 2) σταθμεύων, καταλύων [[παρά]] τινι, [[ἕκαστος]] τῶν σταθμούχων τὸν [[ἴδιον]] ἐπίσταθμον εὖ [[μάλα]] μεθύσας ἀπέκτεινε Πολύαιν. 7. 40, 1: ― ἐπίσταθμα, τά, πρόσθετα σταθμά, «τὰ δὲ ὀνομαζόμενα σταθμία, σταθμά, ἐπίσταθμα καὶ στάσιμα ὠνόμασε Κηφισόδωρος» [[Πολυδ]]. Δ΄, 173. ΙΙ. ὡς οὐσιαστ., [[ἐπίσταθμος]], ὁ, [[διοικητής]], [[σατράπης]], καὶ μόνον οὐκ ἐπιστάθμους ἐν ταῖς πόλεσι καθιστὰς Ἰσοκρ. 65Ε· Ἑκατόμνως δ’ ὁ Καρίας [[ἐπίσταθμος]] ὁ αὐτ. 74D, ― «ἐπίσταθμοι: οἱ ἄρχοντες καὶ σατράπαι οἱ κατέχοντες βασιλεῖ τὰς ὑπηκόους πόλεις· παρὰ τὸ ἐπὶ τοῖς σταθμοῖς [[εἶναι]]· σταθμοὶ δὲ αἱ καταγωγαί, οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι τοὺς τοιούτους ἁρμοστὰς ἐκάλουν» Α. Β. 253. 22, πρβλ. Ἁρποκρ. ἐν λ. 2) = [[συμποσίαρχος]], Πλούτ. 2. 612C.